Van wie is de Facebookpagina van een bekende Nederlander?

“Mijn vorige werkgever zegt: die heb je onderhouden tijdens werktijd, dus die is van ons.” Aldus DJ Giel Beelen in het AD vorige week. De ex-werkgever van de DJ claimt eigenaar te zijn van de Facebookpagina, omdat deze onder werktijd werd onderhouden. Mogelijk een reactie op dat akkefietje vorige week met de ‘gehackte’ muziek. Maar het is wel een lastige vraag: van wie ís de Facebookpagina van een bekend persoon?

Data bestaat juridisch niet, roep ik altijd. En dat geldt ook voor Facebook: een Facebookprofiel met updates, foto’s en dergelijke bestaat juridisch niet als zelfstandig ding. Je kunt er dus geen eigenaar van zijn in de zin van de wet; het is niet meer dan een artefact van een dienst geleverd door Facebook Inc. Juridisch stelt het minder voor dan een bioscoopkaartje of kassabon. Dus wat dat betreft zou de vraag zinloos zijn.

Maar specifiek in de werkgever/werknemer relatie is er nog wel een haakje. Die dienst is geleverd onder een contract tussen Facebook Inc en meneer Beelen. Als hij dat contract als werknemer sloot, dan staat het op naam van zijn ex-werkgever de BNNVARA. Wanneer je dan als werknemer daar niet meer werkt, ben je dus niet meer bevoegd om onder het contract handelingen te verrichten, wat een dure manier is om te zeggen dat je dan die pagina niet meer mag updaten.

Wanneer ga je nu een contract aan als werknemer? Een expliciete opdracht is daarvoor niet nodig. Als uit de omstandigheden duidelijk is dat jij én de werkgever dit bedoelde als zakelijke actie, dan is het een contract op naam van de werkgever. Er is dus geen hard criterium, en ook “onder werktijd beheerd” is niet genoeg. Als ik onder werktijd als DJ een roman schrijf, dan is die echt van mij want dat heeft niets met het werk te maken. (Ik kan wel worden berispt voor niet werken onder werktijd.)

Dat je op je eigen naam gebruikt, zou normaal voor mij een belangrijke factor in het voordeel van de werknemer zijn. Ook dat het hier Facebook is en niet een meer zakelijk netwerk zoals Linkedin, zie ik als factor pro werknemer. Maar het is hier iets ingewikkelder, omdat je als Bekende Nederlander juist zákelijk op Facebook moet zijn (daar zitten je fans) en je daarbij ook onder je persoonsnaam naar buiten treedt. Anders gezegd: het onderscheid tussen Giel Beelen privé en Giel Beelen, werknemer BNNVARA, is eigenlijk niet goed te maken.

Er blijft dan weinig anders over dan op de pagina zelf te kijken. En daar zie ik van alles over de zakelijke activiteiten van de DJ, aansluitend bij dingen die op de radio gebeuren. Ik zie zo gauw geen echte privézaken zoals ik die bij een particuliere Facebook zou verwachten. Daardoor krijg ik het gevoel dat de pagina bedoeld is als deel van het werk, en daarmee is goed verdedigbaar dat BNNVARA deze als bedrijfspagina ziet.

Het is natuurlijk nogal vervelend voor Beelen die zo het contact met zijn fans verliest, maar juridisch zie ik geen argumenten om de pagina zelf te mogen houden. Jullie wel?

Arnoud

59 reacties

  1. Als hij de naam van zijn Facebook pagina ook op de radio heeft genoemd wordt het gevoel voor mij dat het zakelijk is groter. Dat zal vast gebeurd zijn en voor hij voor de VARA ging werken was de pagina er nog niet, toen bestond Facebook volgens mij nog niet. Alles wijst in de richting van zakelijk wat mij betreft.

  2. Als het werkelijk een probleem wordt, pagina deleten en een nieuwe starten. Dat lijkt me dan de meest faire oplossing. De lijn tussen werk/prive is wel redelijk wazig hier. De fans hangen aan Beelen en niet aan 3fm.

    Je kan het ook anders aan vliegen, kijk aan welk e-mail adres die pagina hangt en wanneer de pagina gestart is. Als het onder werktijd is geweest met als doel: “werk” dan is het de werkgever. Als zijn prive pagina gebruikt wordt voor werk is het nog steeds van hem. Je zou in beide gevallen kunnen stellen dat werk/prive gerelateerde content verwijderd dient te worden afhankelijk voor wie die wordt.

    Een veel leukere vraag is, stel dat 3fm de eigenaar wordt en er staat persoonlijke info op. Is 3fm dan verplicht deze te verwijderen onder de gdpr?

    1. Zou ik niet doen want dan kan BNNVARA schade claimen, het is hun pagina. In de automatisering gaat het zelfs nog een stapje verder, alles wat jij maakt, automatiserings gericht, ook in je vrije tijd o.i.d. is eigendom van de werkgever want zei hebben jou de kennis gelevert.

      1. … alles wat jij maakt, automatiserings gericht, ook in je vrije tijd o.i.d. is eigendom van de werkgever want zei hebben jou de kennis gelevert.

        Kun je me vertellen waar je dit vandaan hebt? Het lijkt me namelijk bijzonder sterk. Ik ben bijvoorbeeld zelf al een kleine 20 jaar actief in de ICT en in die 20 jaar heb ik diverse trainingen en opleidingen gevolgd en ook hobbymatig doe ik de nodige kennis op. Ik werk slechts een jaar of 5 bij mijn huidige werkgever, dus waar gaat deze werkgever aanspraak op maken?

        1. Arnoud legt het deze plek redelijk duidelijk uit. Alleen, itsme heeft ongelijk, omdat niet alles wat je privé maakt eigendom wordt van je werkgever. Het moet wel gaan om arbeidsgerelateerde werken. Niet alleen arbeidsgericht maar ook gericht op het type arbeid wat je doet. Dus werk je op je werk aan software voor elektronisch bankieren dan kan een privé-tooltje waarmee je automatisch je eigen bankgegevens kunt downloaden en in een spreadsheet verwerken dus ook vallen onder je werk, omdat het vergelijkbare software is. Maar werk je aan je eigen schaakprogramma dan is dat niet te verwarren met je werk en dus heeft de werkgever geen claim. De achterliggende gedachte is dat je niet kunt aantonen waar je exact dat werk hebt gedaan. Je bank-import tool kan deels onder werktijd zijn gemaakt en technieken gebruiken die je op je werk ook gebruikt en die specifiek voor je werkgever zijn ontwikkeld. Maar een schaakprogramma is niet werkgerelateerd en als je dat tijdens werktijd hebt gemaakt dan had je manager maar beter moeten opletten dat jij wel werk had. Sowieso is het door de mogelijkheden van thuiswerken en flexibele uren al helemaal moeilijk om aan te geven wat privé en wat werk is geweest. Aan de andere kant, als je bedrijfs-resources hebt gebruikt voor je hobby-project dan kan je werkgever daar misschien alsnog een claim op leggen. B.v. als je bedrijfs-licenties hebt gebruikt voor je ontwikkelomgeving thuis. Maar uiteindelijk moet een rechter dit per situatie beoordelen. het is niet eenvoudig te zeggen wanneer je werkgever de rechten heeft en wanneer jij zelf de rechten hebt.

          1. Niet alles maar alles gerelateerd aan je werkin dit geval ICT. Gaat heel ver. Ligt er ook aan hoe je aangenomen bent op papier. Ik je kan aangenomen worden als chauffeur, maar als op jou overeenkomst staat transport-medewerker kan je alles wat in de transport wereld omgaat voor je kiezen krijgen. Zelfde met “ict medewerker” op je contract …geef je fantasie maar de ruime.

              1. Om het voorbeeld chauffeur te nemen, je solliciteerd naar “internationaal chauffeur” maar na 4 dagen ben je terug, blijft een dag van een week over, ( even de rijtijden wetten buiten bescholuwing gelaten en het misbruik ervan) Wat moet zo’n werkgever? Jou gratis naar huis laten gaan? of ander werk voor een dag, om de 40 uur vol te maken. En vergeet niet dat jij nooit inzicht hebt in de planning. Je moet dus werk doen waar je niet ingehuurt bent. en heb je dus meteen aantoonbaar ‘ervaring’ opgedaan.

                En een vergelijkbaar voorbeeld kan je in bijna alle sectoren maken, ook in de ICT. Wel de twee setoren waar, verhoudings gewijs erg veel mis is.

                Ken je de uitspraak controle is beter dan vertouwen uit de ICT? Dat is een uitspraak die daar erg veel gebruikt word, ook door mij maar dan alleen in technische vorm. Gaat het om personeel dan moet het vertrouwen vooropstaan. Maar dat word door heel veel ICT mgrs doorgetrokken naar het personeel, Heb je meteen één van de redenen waarom de werkdruk daar zo vervelend hoog is. Met ITIL in de hand om het goed te praten en de stopwatch (letterlijk) in de andere hand.

        2. Bij een wergever gewerkt die rechtzaken als hobby had. en heb meerdere zaken van dichtbij mogen meemaken. Hij probeerde het zo low level als mogelijk maar als het nodig was had hij met pubiciteit geen moeite. Meerdere keren landelijk in het nieuws voor bv aandelen die hij niet aanmeldde, hij had overal maling aan zelfs veroordeeld voor slavernij hier in NL. En de enige in NL die niet (meer) aan de beurs zit. misschien krijg je dan een idee. Heb het van begin tot eind meegemaakt. De toko is nu een stichting….

          Als je weet wie het is moet je maar een war oude zaken van hem opzoeken.

  3. Volgens mij is het grote probleem dat in dit geval het merk met de persoon vermengd is geraakt, vooral omdat zijn show op NPO Radio 3FM “Giel” heette.

    Als we bijvoorbeeld naar Arjen Lubach kijken, die onderhoudt twee pagina’s. De één heet Arjen Lubach, en is wat meer persoonlijk, met alles wat Arjen doet en wil delen, terwijl de ander Zondag met Lubach heet en gefocust is op zijn werk bij het gelijknamige programma. Hoe het juridisch zit, weet ik niet, maar ik zou het daar wat logischer vinden als, bij een vechtscheiding, het account Arjen Lubach van Arjen Lubach blijft, terwijl Zondag met Lubach van de BNNVARA wordt (of misschien zijn ze allebei eigenaar en mogen ze er allebei niets mee als het niet samen in harmonie gaat?)

    Als Giel Beelen dus een pagina zou hebben genaamd BNNVARA Giel of zoiets, en een ander genaamd Giel Beelen, denk ik daarom dat het duidelijker was geweest en had niemand gek opgekeken dat BNNVARA Giel stil werd, terwijl Giel Beelen bleef posten.

    Bovendien denk ik dat er nu wel redelijke grond is in de publieke opinie, om dit zo te doen door de BNNVARA. Als ze dit zomaar gedaan hadden, was het wat treiterig. Met de actie van eerder heeft Giel Beelen echter zelf zijn glazen ingegooid. Het was een grappige actie, maar hij had moeten verwachten dat zijn voormalige werkgever daarna op zijn strepen zou gaan staan. Ironisch genoeg was het illegaal inloggen wat ervoor zorgde dat hij zijn Facebook-inlog verliest.

    1. Denk dat de kern van de discussie hier inderdaad in zit. Had de Pagina “Giel op 3” geheten, dan was het logisch dat deze eigendom is van zijn werkgever. Maar hij heeft zijn eigen naam gebruikt, en daardoor doet het wat vreemd aan dat hij de pagina zou moeten afstaan.

      1. Het doet mij wat vreemd aan om sec naar de naam te kijken. Is de inhoud niet veel belangrijker? Ik zou bijvoorbeeld bij deze blog het heel raar vinden als de conclusie is dat deze van mij privé is, omdat ik immers alleen over mijn werk blog (nou ja, afgezien van verjaardagen) en producten van mijn bedrijf push.

        1. Eens hiermee eigenlijk. De inhoud is belangrijker; anders zou vanwege één BN-er plotseling elke pagina van een willekeurige privé-Giel Beelen ook eigendom worden van een werkgever?

          Het is natuurlijk jammer dat je als BN’er, vooral eentje die B gemaakt is door je werkgever, inderdaad je ‘eigen’ Facebook-pagina op je eigen naam verliest. Maar dat is wat mij betreft dan ook een risico van B worden. ¯\(?)

          Klinkt als een goede om van te voren te regelen in je contract. Wat gebeurt er met je sociale accounts na afloop van je werknemerschap en wat zijn de regels voor je sociale accounts an sich?

        2. Ik vind de naam wel degelijk heel relevant. Het is niet zomaar een merk, maar een persoonsnaam die onvervreemdbaar verbonden is met de persoon Giel Beelen. Bij het aanmaken van de pagina heeft 3FM ervoor gekozen zijn persoonsnaam te gebruiken, iets dat mijn inziens evident gebonden is aan de natuurlijke persoon, iets dat die natuurlijke persoon ook niet (redelijkerwijs) kan wijzigen.

          Om het ochtendradioprogramma op 3FM “Giel Beelen in de ochtend” te blijven noemen als Beelen naar een andere zender is vertrokken zouden we volgens mij ook geen acceptabele manier van handelen vinden.

        3. Wel, er is toch wel iets voor te zeggen. Ik associeer ‘ius mentis’ met Arnoud Engelfriet, niet met de firma ICT-recht.

          Als ICT recht meent eigenaar van deze blog te zijn, is het misschien wat onverstandig dat ze die blog zo ophangen aan de persoon Arnoud, en de firma niet iets nadrukkelijker vermelden.

          Net als bij BNNVARA en Giel. Of ben je als werknemer ook al verplicht toe te staan dat je werkgever een merk rondom jou persoonlijk bouwt? Want dat is de andere kant van het verhaal: Als Giel dit had geweten, was er misschien wel nooit een Facebookpagina gekomen.

          1. Ik citeer in deze context ook nog even het zinnetje bovenaan de pagina ‘Arnoud Engelfriet is ICT-jurist, gespecialiseerd in internetrecht.Hij werkt als partner bij juridisch adviesbureau ICTRecht. Zijn site Ius mentis heeft meer dan 350 artikelen over internetrecht’

            ZIJN site, het staat er echt! ICT-recht zal toch flink moeten betogen om aannemelijk te maken dat ius mentis NIET van Arnoud is.

        4. Is het voor bekende personen niet relevant dan? Gevoelsmatig is het vrij belangrijk of je namens jezelf of namens je programma post, zelfs als de inhoud voornamelijk je eigen programma is. Je programma is namelijk ook waar je fans in geïnteresseerd zijn. Er is wel een punt te maken dat als je op de pagina Giel ook dingen deelt die je buiten het programma hebt gedaan. Dat legitimeert iets meer dat het over jouw gaat, en niet over het programma.

          Maar, daarbij, ik ben van mening dat als je een pagina hebt van jezelf en een van je programma, dat het dan gevoelsmatig duidelijk is welke pagina van wie is. Veel radio-dj’s hebben die constructie ook, omdat hun programma niet zo verweven is met hun persoon als in dit geval. Ook kun je je afvragen of het noemen van je social media account niet gewoon wederzijdse reclame is. De radio-dj maakt in de baas zijn tijd reclame voor zijn eigen account, maar zijn account maakt reclame voor zijn baas.

          Uiteindelijk is het denk ik een combinatie van alles, maar naam geeft een goede eerste indicatie van wie of wat gerepresenteerd wordt. Als een dj een foto maakt en op de programma account deelt, en die post dan weer deelt op de account met zijn naam, dan kan de radiostation toch moeilijk claimen dat beide accounts van het radiostation zijn. Kortom, door niet twee accounts te hebben en zo de persoonlijkheid en het programma duidelijk te scheiden, heb je dit probleem. En de naam van die accounts speelt daarbij een belangrijke rol.

        5. Ik vind dat deze blog toch echt van jou is. Je had deze blog al voor je huidige werk. En publiceert over dingen die je leuk vindt. Dat je later bent gaan werken in deze sector maakt de pagina niet op eens van je werkgever.

          1. Ik twijfel daar toch wel aan. Immers, dit blog is een promotioneel onderdeel van ICTRecht en aanverwante zaken en wordt van daar uit ook beheerd. Daarmee is het blog een bedrijfsonderdeel geworden. Dat het in privé-tijd wordt onderhouden maakt daarbij geen verschil omdat dit blog sterk verbonden is met wat ICTRecht doet. Dit blog meldt overigens erg duidelijk is dat Arnoud een werknemer is van ICTRecht en dat juridisch advies zijn dagelijkse werkzaamheden zijn. En daarmee valt dit blog vol juridische adviezen onder zijn werkzaamheden. Dat was anders geweest indien dit blog over tuinieren ging. Of over honden. Maar nee, Arnoud moest zo nodig een werk-gerelateerd blog maken… 🙂 Om die reden heb ik ooit het maken van CGI plaatjes als hobby opgepikt, omdat dit sterk afwijkt van wat ik normaal als software ontwikkelaar doe. Dat maakt het voor werkgevers erg lastig om te claimen…

            1. En daarmee valt dit blog vol juridische adviezen onder zijn werkzaamheden. Dat was anders geweest indien dit blog over tuinieren ging. Of over honden. Maar nee, Arnoud moest zo nodig een werk-gerelateerd blog maken…

              Het blog was er eerder dan het werk (bij ICTRecht) – maart 2007 dan wel juni 2008. Er staat wie de eigenaar van het blog werkzaam is en er staat expliciet wie de uitgever is.

              1. Het probleem is alleen dat het niet uitmaakt of de site er eerder was dan de baan. Waar het om gaat is wie de eigenaar is van het werk dat is verricht aan de site. Als dit gebeurd is tijdens het dienstverband en aan het dienstverband gerelateerd kan zijn dan kan de werkgever er een claim op leggen. In Arnoud zijn situatie is Arnoud overigens de duidelijke eigenaar van dit blog want dat staat gewoon bij Over deze site op deze site. Alleen, is Arnoud ook de auteur van de schrijfsels of vallen de artikelen onder het auteursrecht van ICTRecht en is Arnoud toevallig gemachtigd deze op zijn site te plaatsen omdat ze onder de CC-BY-SA licentie zijn gepubliceerd? Of is het van Ius Mentis BV, wat weer een ander bedrijf is. Het is immers een uitgave van Ius Mentis BV en niet ICTRecht. Maar Ius Mentis BV is weer eigenaar van ICTRecht en dus is dit blog niet van Aroud maar van Ius Mentis BV. Maar Ius Mentis BV is weer van Arnoud en dan is het blog indirect weer wel van Arnoud.

                Dit soort zaken worden altijd lastig als meerdere bedrijven en personen betrokken raken bij de samenstelling van een site. Zo ook met Giel Beelen, Giel Beelen BV, Facebook, NPO 3FM en BNNVARA. Dan gaat het erom wat er contractueel is afgesproken.

        6. Ik zou wel naar de naam kijken en naar de soort pagina. De facebook voorwaarden staan alleen een pagina onder de echte eigen naam toe of een bedrijfspagina.

          Als de pagina van Giel een pagina onder zijn eigen naam is, dan zou het dus feitelijk betekenen dat hij persoonlijk geen gebruik meer kan maken van Facebook. Het opeisen van de pagina door 3FM lijkt mij dan erg onredelijk. Wel redelijk lijkt het mij als 3FM eist dat hij alle 3FM gerelateerde zaken van die pagina verwijdert. Het is dan gewoon een domme actie van 3FM dat ze hem dit op een persoonlijke pagina hebben laten doen.

          Als het een bedrijfspagina is waar we het over hebben, heeft 3FM helemaal gelijk dat het hun pagina is. Giel kan een nieuwe pagina maken ‘Giel op Veronica’ of iets dergelijks. Wel zou ik het dan redelijk vinden van Giel om te eisen dat ze die pagina niet meer actief gebruiken. Immers zijn naam is niet meer verbonden aan 3FM en het heeft hoogstens historische waarde (ahem).

          Hetzelfde speelt natuurlijk bij LinkedIn, waarbij vaak een concurrentie beding het nog gecompliceerder maakt. Ik had een LinkedIn account met als contacten voornamelijk (oud) studiegenoten, toen mijn toenmalige werkgever mij vroeg om dat account actiever bij te gaan houden, zodat ze potentiele klanten de link konden geven bij offerte trajecten. Het gevolg daarvan is wel dat je LinkedIn vol komt met ‘links’ bij je klanten.

          Vervolgens kom je bij een nieuwe werkgever die ook wil dat je LinkedIn gebruikt, moet je dan al je oude links verwijderen? Sowieso is het gevolg dat zodra je LinkedIn update met je nieuwe werkgever, feitelijk een heleboel klanten waar je geen contact meer mee mag hebben een bericht krijgen dat je een nieuwe werkgever hebt. Mijn inziens zou je dat echter ook (en correcter) kunnen zien als dat jij geen bericht stuurt, maar dat je een bericht plaatst op een openbaar platform. Die andere mensen volgen vrijwillig jouw berichten en zijn niet gebonden aan een beding. Het benaderen van oude oude klanten om te linken is uiteraard wel een overtreding.

          Waar het voor mij grijs wordt is als een oude klant je in een periode van een concurrentie beding zelf benaderd om te linken op LinkedIn is accept klikken dan een overtreding?

          1. De content van de Facebookpagina “Giel Beelen” is van NPO 3FM omdat het een werkgerichte pagina was ter promotie van Giel Beelen bij 3FM. Dus 3FM is de auteur van de content op de pagina. Het staat Giel Beelen vrij om een nieuwe pagina te maken met dezelfde naam, alleen is die dan zonder de oude content. Die oude content kan het archief in en blijft in principe van 3FM, hoewel ik niet zie wat ze er verder nog mee kunnen doen…

            1. Het probleem is echter Facebook, die staan niet toe dat 1 persoon twee persoonlijke paginas heeft.

              Overigens zie ik daar nog wel een oplossing voor Giel. Open een nieuwe pagina onder de eigen naam en als Facebook moeilijk doen, geef je aan dat deze nieuwe pagina van jou is. 3FM overtreedt dan de regels van Facebook met een persoonlijke pagina die niet onder de eigen naam is en hun account zal door Facebook gesloten worden.

              In principe kan Giel nu zelf al een klacht bij Facebook indienen dat 3FM een pagina voert die niet gebruik maakt van de eigen naam. Als ze consequent zijn wordt de pagina meteen geblokkeerd.

              1. Nee, 3FM hoeft geen pagina te voeren onder hun eigen naam. Ze kunnen een pagina maken met iedere naam die ze willen. Alleen een account moet onder eigen naam gemaakt worden. Maar daarna kun je een pagina maken en met die pagina overal op reageren en doen wat je wilt.

                In dit geval heeft 3FM dus een archiefpagina ter ere van de tijd dat Giel Beelen voor hen heeft gewerkt en kunnen ze deze als zodanig blijven behouden. Giel moet maar een eigen account aanmaken en daarbij ook een nieuwe pagina. Kan hij weer opnieuw beginnen. 🙂

    1. Daar zat ik ook net aan te denken. En aansluitend op dat: Ik ben geen facebookgebruiker, maar ik heb me laten vertellen dat je een account niet kunt deleten. Als BNN/VARA de pagina niet zou mogen gebruiken, en hij kan niet gedeleet worden, zou het wel heel erg tegen de redelijkheid en billijkheid zijn als Giel daar niet het beheer over krijgt.

      1. Ik vermoed ook dat dat het doel en de uitkomst is. Dat geen van beiden het account mogen gebruiken. Giel Beelen heeft het contract als werknemer gesloten, maar tegelijkertijd is het onlosmakelijk met hem verbonden. Het is als een deur waarvoor je twee sleutels nodig hebt om hem open te maken. Als Giel en BNNVARA niet samenwerken, kan niemand het account gebruiken. Nu ze dus een vechtscheiding hebben, is het account dood. Mocht het ooit nog weer goedkomen, en één van beiden over zijn hart strijkt of Giel zelfs weer voor BNNVARA gaat werken, kan hij weer open.

        1. Er is vast een mogelijkheid de toegang tot de account te blokkeren als deleten niet mogelijk is. Als de account niet gebruikt wordt door welke partij dan ook dan zou het ook goed moeten zijn. Mijn vermoeden is dat het ze eigenlijk gaat om de likes/bezoekers die verzameld zijn in de tijd dat hij op 3FM te horen was die hij nu kan proberen over te halen naar zijn nieuwe werkgever te luisteren.

          1. Dat is het doel van Giel en zijn nieuwe werkgever. Ik doelde op BNNVARA. Die vindt het best om het te bevriezen, want dat is het gunstigst voor hun belangen. Ze kunnen niet redelijkerwijs van de oude Giel-pagina een pagina maken voor het “nieuwe” ochtendprogramma. Dat zou ook niet eerlijk zijn.

      2. Mijn eigen Facebook account heb ik jaren geleden ‘gedelete’. Nu ga ik er absoluut niet van uit dat deze daadwerkelijk gedelete is – die data blijft natuurlijk voor eeuwig in hun servers rondzweven –, maar je kan een account wel degelijk verwijderen ofwel onbereikbaar maken.

    1. Mogelijk dat Giel daar zelf iemand voor heeft ingehuurd. Een social-media-team bij Giel, dus. Die gaan hun baan verliezen als BNNVARA de nieuwe eigenaar wordt. Zeker als BNNVARA ook nog eens de handelsnaam “Giel Beelen” op Facebook gaat claimen want het is natuurlijk een bedrijfspagina. Dan mag Giel geen zakelijke activiteiten meer ontplooien op FB onder zijn eigen naam… Doet mij denken aan John McAfee en de merknaam McAfee…

  4. Wat ik mij dan afvraag is in hoeverre BNNVARA de facebookpagina mag blijven gebruiken? Het programma en het contract bestaan immers niet meer waardoor de pagina ook niet langer gelinkt is aan BNNVARA. Heeft de werknemer nog wel een portretrecht om het beeldmerk van Giel te gebruiken?

  5. Arnoud, je schrijft: ‘De ex-werkgever van de DJ claimt eigenaar te zijn van de Facebookpagina, omdat deze onder werktijd werd onderhouden. Mogelijk een reactie op dat akkefietje vorige week met de ‘gehackte’ muziek.’

    Uit het gelinkte AD-artikel blijkt echter een omgekeerde chronologie: eerst het gijzelen van de facebookpagina, daarna (en misschien daarom) het inbreken door Giel.

  6. Kan niet aan Facebook worden gevraagd om het account te dupliceren? Dan kan elk van de partijen één van de klonen krijgen, met daarin een kopie van de zelfde contacten, tijdlijn, met posts en dergelijke. Ik heb zelf geen Facebook, dus ik ken de exacte feature-set niet, maar zoiets zou toch moeten kunnen? Na de kloon-operatie kunnen beide accounts onafhankelijk verder gaan: nieuwe berichten worden maar op één van beide kopieën geplaatst, mensen kunnen kiezen contact met één van beide profielen te maken / verbreken enzovoort.

    Ik ben er op tegen dat een private partij zoals Facebook tot (dit soort) handelingen gedwongen zou worden, maar tegelijkertijd ben ik er ook op tegen dat sociale netwerken afhankelijk zijn van de goodwill van een enkele partij zoals Facebook. Hoe zou zoiets in een decentraal sociaal netwerk opgelost moeten worden? Ik denk dat een decentraal netwerk “postmodern” zou moeten zijn: ieder zijn eigen waarheid. Ofwel: er bestaan (minimaal) twee claims van de vorm “ik ben de houder van dit account”, en mensen besluiten zelf welke van de twee ze volgen, of ze volgen allebei onder een andere “alias”.

    1. In dit geval zou dat logisch klinken, maar ik zie een probleem. Stel je liket een pagina genaamd “Komt een man bij de dokter…” (ik zie dit soort grappenpagina’s vaker langskomen). De pagina verkoopt vervolgens een dienst aan een reclamebureau, namelijk dat ze een kloon aanvragen. Jij wordt automatisch lid van “Komt een man bij de dokter…” door je like, maar ook van de kloon, en die kloon heet ineens “Blauw pilletje ter bevordering van de mannelijke bloedsdoorloop – KOOP NU”. Nu kun je je like wel intrekken van die hernoemde kloon, maar wat als dit wildgroei is?

      En zelfs als er een oplossing is, bijvoorbeeld een prompt bij inloggen die zegt “Een pagina waar u lid van bent is gekloond. Wilt u Origineel A, Kloon B, allebei of geen van beiden volgen?”, dan nog verwacht ik dat er gesjoemeld wordt. De kloon in eerste instantie de legitieme pagina laten lijken (bij deze splitsing is namelijk geen van beide pagina’s superieur, beiden worden dus als gelijkwaardige kloon van getoond, met ieder een andere eigenaar). Alternatief is de klonen zonder likes op te leveren, maar dat verslaat het doel. Natuurlijk kun je denken, dan bekijkt Facebook toch gewoon of dit eerlijk gebeurd, maar social media hangt meestal van automatisering aan elkaar en een persoon bekijkt het alleen als er een melding wordt gemaakt door een gebruiker. Kortom, schade is dan al gedaan. In dit geval klinkt het dus best redelijk, maar het wordt dan gelijk ook een optie, die schadelijk is.

      1. Als het klonen een heel laagdrempelige functie is, dan moet je als “likende” partij maar vertrouwen dat de “gelikete” partij dit soort geintjes niet uithaalt. Dus, als je dit soort geintjes met je account uithaalt, reken dan maar niet op toekomstige likes. Ik denk dat het bij normale, respectabele accounts wel zal meevallen met de wildgroei, omdat mensen voorzichtig zijn met hun eigen reputatie.

        Je zou een sociaal netwerk kunnen laten werken met een “immutable” geschiedenis, waardoor te zien is dat een “like” van toepassing is op een eerdere versie, voordat de “gelikete” een wijziging heeft aangebracht. Het hebben van een immutable geschiedenis, waarin dus ook niets verwijderd(*) kan worden opent dan wel weer de deur naar een hele hoop andere maatschappelijke consequenties. Ook is de gebruikersinterface van belang: het gaat hier om het verschil tussen de waarheid (je like is gemaakt voor een oudere versie) en de indruk die gewekt wordt (je like is van toepassing op de nieuwste versie). Als de gebruikersinterface dat onderscheid niet goed zichtbaar maakt, en dus de valse indruk niet elimineert, ben je niet veel opgeschoten.

        (*) verwijderen kan wel aangeboden worden, maar bezoekers kunnen dan altijd door je geschiedenis bladeren en het verwijderde bekijken in een eerdere versie. Verwijderen betekent dan meer zoiets als “ik wil dit niet meer presenteren”, en niet “jullie kunnen dit niet meer zien”.

          1. Je schrijft we. Mag ik daaruit concluderen dat je mijn uitvinding waardeert? 😛

            Git is inderdaad een inspiratiebron. En Freenet ook. En Bitcoin’s block chain. Misschien kan Git wel als back-end dienen voor zo’n sociaal netwerk, misschien mist het nog wat features, bijvoorbeeld om het echt schaalbaar te maken. De front-end-ontwikkeling is waar het uiteindelijk om draait: het moet een intuïtieve en gemakkelijk te gebruiken interface hebben. Ik denk dat dit is waarom Facebook populairder is geworden dan je eigen homepage in HTML klussen en berichten via RSS delen.

        1. “Je kunt niet meer rekenen op likes” is niet echt een oplossing of gunstig gevolg. Net als bij phishing of emails van Nigeriaanse prinsen gaat het niet zozeer om wat de massa vindt en doet, maar of je een “stommeling” weet te strikken. En er zijn legio manieren te verzinnen om hier ongein mee uit te halen, die maar kort online hoeven te zijn om hun doel te bereiken. Mijn voorbeeld was overduidelijk, maar bijvoorbeeld als je een legitiem ogende splitsing maakt en de verkochte kloon vervolgens phishing sites, of sites met virussen plaatst, is het al veel minder doorzichtig. En ze hebben maar een paar vissen nodig.

          Een geschiedenis is op zich wel interessant, maar ik vraag me af hoeveel gebruikers dat handig vinden. Gebruikers bewegen zich niet echt op die manier op Facebook. Denk aan mensen die altijd van alles liken, of een uit de kluiten gewassen vriendenlijst hebben. Achterhalen welke versie van de pagina je likete is niet interessant. Elke post, en misschien zelfs de afwezigheid van posts, is een update en betekent dat de pagina niet meer dezelfde is als toen je likete.

          1. Tja, als je, zoals ik voorstel, een decentraal sociaal netwerk opzet, dan heb je geen centrale autoriteit meer die fraudeurs kan aanpakken. Je kunt wel middelen aanbieden waarmee mensen zelf (zelfs gemakkelijk en deels geautomatiseerd) het kaf van het koren kunnen scheiden; ik zat zelf te denken aan een soort “web of trust” mechanisme, waardoor valse accounts en “self-likes” automatisch genegeerd worden. Dat is dan wel weer meteen een soort “filter bubble”; ik weet niet of er een goed mechanisme is om van filter bubbles af te komen en tegelijkertijd irrelevante data te negeren.

            Mijn mechanismen kunnen niet voorkomen dat de meest naïeve mensen slachtoffer worden van phishers. Je zou wel een soort autoriteiten-mechanisme kunnen formuleren waarbij mensen vrijwillig een autoriteit kiezen die voor hun alle schadelijke posts weghaalt, maar de meest naïeve mensen zullen daar wellicht niet voor kiezen. Misschien zou het nog wel goed werken als het een opt-out functie met een redelijke opt-out-drempel is. Tot slot: een autoriteit heeft ook niet de middelen om alles te controleren.

            Hoe lost Facebook het probleem op van pagina-wijzigingen na een like?

    2. Wat er op de Facebookpagina staat is een resultaat van de samenwerking tussen Giel en BNNVARA; nu de samenwerking beëindigd is kan wat er op die pagina staat gearchiveerd worden. Uit cultuurhistorisch oogpunt zeg ik: Bevries die pagina en laat geen van kanten nog wijzigingen aanbrengen.

      Daarna komt de vraag “Wat is een gepaste manier om de pagina’s van Giel voor BNNVARA en Giel voor Veronica aan elkaar te linken?” Het zou me niet verbazen als Giel bij Veronica voortborduurt op wat hij eerder gedaan heeft.

    1. Volgens mij doet Facebook daar weinig mee. Mijn moeder had een keer een nepaccount gemeld van Daniel Tosh (van het programma Tosh.0). Het was overduidelijk nep, zeker gezien de officiële pagina van hem een blauw vinkje bevat maar ook omdat het nepaccount in kwestie spam plaatste en hem persifleerde. Maar vervolgens kwam Facebook met een reactie “nee, het account is wél echt”. Ja, alsof een beroemdheid een pixelige profielfoto neemt en spam gaat posten op een secudair account… tuurlijk jôh. Dus ik vraag me af hoe ze dan gaan handelen bij herverificatie van een “echt” account…

  7. Ik denk dat je ook even moet overwegen wat het dienstverband is geweest van Beelen. Immers, als hij als ZZP’er werkte voor BNNVARA dan is het een bedrijfspagina maar dan wel van het bedrijf Geelen. Immers, als bol.com artikelen verkoopt van Fisher Price en deze ook via Facebook onder de aandacht brengt dan is die facebook pagina nog steeds van bol en niet van FP. Toch? Maar als reguliere loonslaaf gaat dit volgens mij niet op en heeft Giel maar 1 optie: een nieuwe FB pagina en account aanmaken want de vorige is van BNNVARA. En die vorige verwijderen kan natuurlijk niet want dat is intellectueel eigendom van BNNVARA wat hij dan vernietigt. Waardoor het nog interessanter kan worden als je de naam “Giel Beelen” als handelsnaam gaat beschouwen omdat BNNVARA dus onder deze naam op Facebook actief is en dus daar het handelsmerk voor Beelen in bezit heeft. En dus niet Giel Beelen zelf. Zou Giel nog wel een nieuwe FB pagina mogen aanmaken? Of is hiermee Giel verbannen van Facebook? 🙂

  8. “Maar het is hier iets ingewikkelder, omdat je als Bekende Nederlander juist zákelijk op Facebook moet zijn (daar zitten je fans) en je daarbij ook onder je persoonsnaam naar buiten treedt.”

    Ook zonder Facebook kan dat prima. Eddy Murphy heeft niet eens een computer of smartphone en tóch weten zijn fans hem wel te vinden, hij is nog altijd even beroemd.

  9. Overdragen aan de werkgever met een ellenlange factuur erbij voor het jarenlange “onbezoldigd professioneel-profiel updaten in het weekend, dubbel tarief”.

    Voor eens en voor altijd: Als het in mijn contract geregeld is dat ik geen A4-papiertjes mee naar huis mag nemen, zet er dan tenminste 1 regel in over eigendom van sociale media profielen. Weten beide partijen waar ze aan toe zijn.

    Ik gebruik persoonlijk Twitter account (met grote reach) voor recruiteren, enkel omdat ik weet dat dit account contractueel van mij blijft.

  10. Ik neem aan dat het merk Giel Beelen eigendom van de persoon Giel Beelen is. Dus dat de omroep zich over het account ontfermt is één ding, maar vervolgens zou ik, als ik Giel Beelen was, wel een fikse schadevergoeding in rekening brengen voor het illegale gebruik van mijn merk.

    Update: ik gebruik het woord ‘merk’ hier even als ‘shorthand’ voor alle mogelijk aanspraken die er in de merkenfamilie bestaan, maar mocht iemand zich afvragen of Beelen zijn naam ook echt als handelsmerk heeft geregistreerd, hier is het antwoord.

    1. Het merk “Giel Beelen” is natuurlijk van Giel, behalve dan op Facebook waar BNNVARA de eigenaar ervan is geworden omdat men dit daar als merknaam heeft gebruikt. Handelsnamen zijn meestal gebonden aan een bepaald gebied, of territorium of beroepsgroep. Dit betekent dat Giel onder zijn eigen naam radio mag blijven maken. Maar of hij opnieuw op Facebook reclame mag maken voor zijn eigen zender? Dat kon wel eens lastig zijn omdat het merk op Facebook dus aan BNNVARA behoort. Maar goed, hij heeft natuurlijk wel de naam “GIEL” geregistreerd. Of dat voldoende zal blijken is dus maar de vraag. BNNVARA kan hier heel vervelend over gaan doen als “straf” voor het geintje dat Giel bij hen flikte. 🙂 Opvallend is wel dat er een nieuwe Facebook pagina voor Giel op FB staat. Inclusief referentie aan zijn nieuwe show op Veronica. Zou hij dan toch zijn toegang terug hebben?

      1. De handelsnaam Giel Beelen bestond al voordat Beelen voor BNNVARA werkte. Daarnaast is het merk Giel door Giel Beelen geregistreerd.

        Dat wil niet zeggen dat hij de Facebookpagina krijgt, wel dat BNNVARA geen gebruik mag maken van het merk Giel (Beelen) op Facebook. En aangezien ze dat blijkbaar wel hebben gedaan, heeft Giel ™ recht op een schadevergoeding.

        1. Maar Giel Beelen heeft alleen “Giel” geregistreerd en daarnaast is het maar de vraag hoe sterk die handelsnaam is, aangezien zijn naam niet geheel uniek is in Nederland. Er zijn wel meer mensen die Giel heten. En meer die beelen als achternaam hebben. Er is zelfs iemand op Facebook met de naam Giel Beelen maar dat is volgens mij een andere Giel. Maar waar het nu om gaat is dus de handelsnaam van een radio-host op Facebook met de naam Giel Beelen die voor BNNVARA werkt. Het gaat hierbij volgens mij om een Giel beelen pagina en niet een Giel Beelen persoonlijke account. Facebook bestond pas in 2004 en Giel beelen begon in 1997 al bij 3FM. De betreffende pagina is dus gemaakt toen hij voor 3FM werkte en dus is deze van zijn werkgever 3FM omdat het zijn radioshow moest ondersteunen op Facebook. Ik ben nu alleen even in de war waarom Arnoud zegt dat BNNVARA zijn werkgever was. Maar goed, Giel werkte dus voor zowel 3FM als BNNVARA. Alleen kan ik mij voorstellen dat NPO 3FM ook deze FB pagina gaat opeisen. 🙂 Volgens mij heeft BNNVARA geen aanspraak op deze pagina, maar Giel zelf ook niet. Giel Beelen als radio-host op Facebook is van NPO 3FM… 🙂

          1. 3FM is de zender waarop de radioprogramma’s van onder andere destijds de VARA uitgezonden worden; één van die programma’s werd gepresenteerd door Giel Beelen, toen dus in dienst van de VARA (die sindsdien opgegaan is in BNNVARA).

          2. Je kunt lullen wat je wil, maar het merk Giel in combinatie met het product radiomaken hoort toe aan Giel Beelen.

            Als Beelen het merk wil behouden, zal hij overigens BNNVARA moeten vervolgen. Merken kunnen namelijk verwateren en dan verliezen ze hun bescherming. Dat heeft niks met geintjes of terugpakken te maken, dat is zijn plicht als merkrechthouder.

            1. Je kunt lullen wat je wil, maar het merk “Giel beelen” in combinatie met het product radiomaken in combinatie met Facebook hoort toe aan de ex-werkgever van Giel Beelen, ofwel NPO 3FM.

              De redenering is heel simpel: deze account is aangemaakt toen Giel nog in dienst was van 3FM met als bedoeling zijn radioprogramma’s te pushen op sociale media. Hij was in die tijd immers alleen een werknemer en die pagina is aangemaakt in relatie met zijn werkzaamheden. Daardoor heeft 3FM dus een claim op die betreffende pagina onder die naam.

              Maar Giel kan rustig een nieuwe pagina aanmaken. Echter, de content op de oude pagina behoort toe aan zijn vorige werkgever, net als die pagina zelf.

              Verder is het merk ‘Giel’ vrijwel niet te verdedigen. Er zijn teveel mensen die de naam ‘Giel’ of ‘Chiel’ al hebben gebruikt in het verleden en dus ook een claim kunnen hebben. (Chiel montagne, bijvoorbeeld. Giel en Chiel klinken hetzelfde!) Een poging om dat merk te verdedigen kon wel eens het verlies ervan betekenen.

    2. Ik neem aan dat het merk Giel Beelen eigendom van de persoon Giel Beelen is.
      In dit geval lijkt het misschien zo, omdat het product van het merk Giel Beelen, de persoon Giel Beelen is. Maar de persoon Stephen Colbert had een soortgelijk probleem betreffende het personage Stephen Colbert, na de overstap van de eerste van Comedy Central naar CBS.

      Feit is dat de Facebook-pagina gebonden was aan zijn werk op 3FM bij BNNVARA en dat hij het gebruik daarvan bij het beëindigen van zijn contract had moeten regelen. De pagina was geen privépagina waarop hij ook contact onderhield met familie en vrienden, of wel? Nu is de pagina eigendom van BNNVARA en zal Giel wat nieuws op moeten zetten. Natuurlijk gaat BNNVARA er verder ook niets mee doen, behalve van tijd tot tijd de volgers benaderen uiteraard — daar kan je donder op zeggen.

      Het verbaast mij eigenlijk dat de GielMobiel wél mee verhuisd is naar Veronica, want dat concept is nog veel makkelijker aan BNNVARA toe te wijzen en te hergebruiken onder een andere NaamMobiel. Of zou dat muisje ook nog een staartje krijgen?

  11. Moet een recruiter bij uitdiensttreding zijn account inleveren? Het lijkt me onwaarschijnlijk dat daar nog geen jurisprudentie over bestaat.

    En dan nog de factor dat Facebook/Twitter dit comtractueel niet toestaan. Als de werkgever de eigenaarschap claimt, claimt hij gelijk ook dat hij dus opzettelijk contractbreuk te pleegt.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.