Kan mijn werk me verplichten een Uber-account te nemen?

Een lezer vroeg me:

Voor mijn werk (een klein ICT-bedrijf, paar jaar oud) moet ik regelmatig naar klanten. Nu heeft de directie gemeld dat we dit via Uber moeten gaan doen om de kosten te drukken. Iedereen moet nu een account bij dat bedrijf nemen, en de kosten mag je wekelijks declareren. Ik ben het hier principieel niet mee eens, mede gezien dat mega-datalek recent. Kan ik hier iets tegen doen?

Een werkgever heeft in principe het recht om te bepalen hoe het werk wordt uitgevoerd. Daaronder valt ook hoe jij bij externe locaties zoals klanten komt. Neem maar een taxi, zoek de goedkoopste ov-optie of declareer eigen vervoer, het is zijn vrije keuze. Wil hij alleen taxi’s van bedrijf X, dan heb je je daarnaar te schikken. Op zich is Uber een legaal taxibedrijf (de UberX dienst dus, met chauffeurs met vergunning) dus als je mensen daarin wilt vervoeren dan is dat prima.

De wijze van uitvoering gaat hier alleen een tikje mis. Wanneer mensen voor hun werk met een Uber moeten reizen, sluiten ze de vervoersovereenkomst bedrijfsmatig. Het is dus het bedrijf dat de Uber bestelt en de mensen vervoert. Dat je dat privé even voorschiet is een bijkomstigheid; het is en blijft een zakelijk contract. Het doet dan raar aan dat je privé een account zou moeten nemen daar. Beter was geweest om een corporate account te nemen.

Helemaal lastig is het hier omdat Uber als bedrijf het met de privacy niet zo nauw neemt, getuige dat datalek en vele andere incidenten die de privacy raken. Het voelt dan bepaald onprettig om verplicht als werknemer zaken te doen met zo’n bedrijf, zelfs als het met een corporate account zou gebeuren zo stel ik me voor.

Juridisch vind ik het moeilijk een argument te bedenken: Uber is in Nederland nooit veroordeeld of beboet voor privacykwesties, dus hoe onderbouw je dan dat je écht niet wilt samenwerken met deze organisatie? Je kunt natuurlijk altijd inzetten op goed werkgeverschap, een veilige werkomgeving met respect voor privacy. Bij grotere bedrijven werkt het nog wel eens om te schermen met hun gedragscode Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen.

Arnoud

35 reacties

  1. In hoeverre heb je voor werk gerelateerde zaken recht op privacy? Mag je een werkgever verbieden dat ze op hun site melden dat jij er werkt? Of dat jij aanwezig zal zijn op een bepaalde beurs? Of dat je elke woensdag aanwezig bent op locatie X.

    Je maakt een account aan met je bedrijfs e-mail adres (is dat één woord bedrijfse-mailadres) en met het fysieke adres van je kantoor. Verder maak je alleen de zakelijke reizen met dit account. Als er dan iets lekt zijn dat alleen zakelijke data en geen privé gegevens. Dat zal niet heel anders zijn dan wat er bij een corperate account wordt opgeslagen (en dus gelekt kan worden).

    1. Zo’n scheiding werk/prive is kunstmatig. Als je aan de andere kant van de wereld zit voor een conferentie, heb je dan geen recht op privacy? Hoelaat s avonds je in welk restaurant zit, en wie daar toevallig ook zat, en toevallig op het zelfde moment wegging naar het zelfde hotel?

      Je hebt misschien wel gelijk dat je naar je baas toe wat minder recht op privacy hebt, maar je baas moet je privacy naar de rest van de wereld wel garanderen.

      En bovendien… zo’n uber app… wat verzamelt die nog meer, behalve gegevens over welke ritten je wilt boeken. Het zou me niet verbazen als het een hele hoop info was.

      1. Natuurlijk heb je recht op privacy maar ik vraag me (serieus) af in hoeverre dat geldt voor zakelijke reizen. Ik heb nog nooit iemand gehoord met privacy klachten over zijn/haar zakelijke creditcard of de tankpas waar je óók heel veel informatie uit kan halen.

        Jouw voorbeeld van het hotel heeft niets te maken met Uber want je kan gewoon samen in die Uber stappen en niemand die het weet.

        Overigens is mijn kennis van Uber beperkt tot het feit dat ik weet dat het een soort taxi is. Moet je per se een app hebben of kan het ook gewoon via een website?

        Kortom hoe privacy gevoelig is de data die eventueel kan lekken?

        1. Ik klaag ook niet over de tank kaart. Ja de werkgever kan waarschijnlijk zien waar en hoeveel ik heb getankt. Maar als ik echt niet wil dat hij weet waar ik ben kan ik nog steeds cash betalen voor een tank beurt, alleen kost het mij dan wel geld.

          Het probleem is hier dat je de Uber voor moet schieten en dat blijkbaar (ik heb geen account) je een scan van je betaalpas of creditcard moet gebruiken. Beide geef ik niet aan een bedrijf met zo’n slecht trackrecord. En ja ze hebben een slecht trackrecord, ondanks dat in NL nog niets is gebeurd. Ze bieden ook PayPal aan, maar met PayPal heb ik ook zeer slechte ervaringen.

          Met andere woorden, tenzij mijn werkgever mij een company creditcard geeft of dat hij direct de rekeningen betaald op een business account, neem ik geen Uber account.

          1. Bovendien: wat heeft je werkgever er op dat moment aan als het gaat om tanken? Als jij met Uber reist en je baas ziet dat je van A naar B bent gereisd, dan kan ie je op komen zoeken bij B want de kans is 99% dat je daar nog steeds bent. Maar op het moment dat jij betaalt met je tankkaart, dan kan je baas niet zomaar even langskomen want de kans is dan 99% dat jij al weer op weg bent. Tenzij je daar rond blijft hangen (maar waarom?) of tenzij de baas een vermoeden had en zich al om de hoek bevindt, maar dan heb je een ander probleem 😛

        2. NP: Maar je werkgever moet er wel voor zorgdragen dat de bank, of het tankkaartbedrijf, zich aan de privacywetten houdt. En niet bijvoorbeeld jou reclame gaan sturen voor een cruise omdat je drie keer een klant op Texel moest bezoeken en dus blijkbaar van varen houdt.

          En dat zullen serieuze Europese banken etc ook wel doen (of toch in ieder geval zo goed mogelijk proberen).

          Maar bij Uber….twijfel ik daar toch aan.

    2. “(is dat één woord bedrijfse-mailadres)”

      <offtopic>Ja. Te herkennen aan de tussen-s (bedrijfSemail-adres), als je die gebruikt om twee woorden aan elkaar te koppelen, dan is het resultaat altijd één woord. </offtopic>

      1. Ook zonder de tussen-s is dat altijd één woord. Als je in het Nederlands twee zelfstandige naamwoorden A en B aan elkaar plakt, dan is A B (twee woorden) een A (van B), AB (één woord) een B (van A). ‘Bedrijf e-mailadres’ is dus het bedrijf dat bij een e-mailadres hoort, niet het e-mailadres dat bij een bedrijf hoort.

  2. “Het is een digitaal hoofdkwartier voor al het vervoer over de weg van je bedrijf. Je hebt nu gelijk inzicht in alle ritactiviteiten en je kunt facturen, onkosten en rapporten automatisch verwerken.” Wellicht ook nog even langs de OR als je Uber for business gaat gebruiken (bij een groter bedrijf).

    1. Dat hangt er vanaf of mensen zelf een account bij Uber nemen of onder een bedrijfsaccount werken. In het laatste geval is een bewerkersovereenkomst verplicht, want dan gebruikt Uber werknemersgegevens uitsluitend voor nakoming van het corporate account. Als menzen zelf bij Uber gaan zitten, dan is een BO niet nodig want dan gebruikt Uber die gegevens voor de eigen bedrijfsvoering en hoeft ze geen verantwoording af te leggen naar de werkgevers.

        1. Ja, maar als jouw baas je verplicht naar de supermarkt stuurt om een pak chocomel te kopen en je besluit om het mee te smokkelen onder je jas en je wordt betrapt, wat zeg je dan? “JA MAAR mijn baas heeft het gestolen”? Dat dacht ik toch niet. Jij wordt gewoon zelf aangehouden. En zo ook met accounts bij bedrijven.

        1. Maar een ander land kan andere regels hebben. Als een TV-netwerk een halfblote videoclip uitzendt in een land dat heeft gezegd dat dat niet mag en ze worden beboet, zijn ze dan ook in Nederland niet meer te vertrouwen ook al mag de clip hier wél gewoon worden uitgezonden? En als Uber van de wet in een ander land geen vrouwen achter het stuur mag zetten en ze doen het toch en krijgen een boete, zijn ze hier dan ook niet meer te vertrouwen ondanks dat dat van onze wet wél mag?

          Dat zou de ondergang zijn van vele bedrijven…

    1. Dit is niet helemaal mijn terrein, maar voor zover ik weet is er geen wettelijke regeling over hoe om te gaan met onkosten. Het voelt logisch vanuit die algemene regel dat de werkgever dit moet betalen, maar praktisch gezien is dat best lastig. Geef je je personeel dan allemaal een pinpas voor de bedrijfsrekening? Dure grap (10 euro per maand per pas), en wat als daar misbruik van wordt gemaakt, mensen pinnen de gehele rekening leeg? Een prepaid creditcard met alle gedoe van opladen steeds? Een voorschot op het salaris kan ook, maar welk bedrag dan en administratief hoe verreken je dat?

      Volgens mij is voorschieten en snel terugbetalen de beste praktijk tegenwoordig. En zeker bij periodiek terugkomende kosten die niet veel wisselen per maand, is dat best werkbaar denk ik.

      1. Die wettelijke regeling is er wel, transport sector maakt daar hevig gebruik van. Als de kosten regelmatig voorkomen moet de werkgever die gewoon voorschieten. In het internationaal transport praat je dan al gauw over een paar duizend euro, tol-kosten, brug-kosten, overnachtings vergoeding , Tankpas voor brandstof , een paar duizend liter brandstof ga je niet voorschieten als je een weekje onderweg bent:-) (En over privé zaken, jammer dan. Ik kan nog een periode herrinneren dat je een ‘niet jood verklaring’ op het gemeentehuis moest halen, anders had je geen werk meer internationaal

          1. Voorschotregeling, in het transport is nu een discussie over wie nu die BTW moet betalen, en hoe er verrekend moet worden. Zoals je ziet loopt het al snel in de muntjes, en dan zie je al gauw dat de belasting ook weer mee wil snoepen, en bedenken de werkgevers weer wat nieuws. En dan het transport in NL is heel erg innovatief. Als het niet in NL is, dan wel in een ander land, daar heb je internationaal transport voor 🙂 Hele bedrijven verdwijnen zomaar naar het buitenland.

            Kan er een boek over schrijven:-)

            1. 2017 @ 15:45 Voorschotregeling, in het transport

              Misschien dat mijn Google-fu wat roestig is, maar ik vind er niks op terug als ik zoek op ‘voorschotregeling transport’ of varianten daarop. Heb je misschien een link met meer info?

              1. Uit mijn hoofd weet ik het ook niet meer, maar heb de vraag bij een bedrijfs organisatie neergelegd. Kan mij niet voorstellen dat zoiets niet bij wet is geregeld, gaat in het transport te veel geld in om. Kom er op terug

              2. Excuus voor het op het verkeerde been zetten, de voorschotregeling is alleen maar bij CAO geregeld.

                heel erg kort xcerpt Artikel 40 Vergoeding van verblijfkosten 1. Aan de werknemer worden volgens het in lid 3 van dit artikel opgenomen schema de onderweg gemaakte kosten vergoed bestaande uit maaltijden, overige consumpties en sanitaire voorzieningen. Hieronder vallen niet de kosten van logies, inrichting van de cabine, koersverschillen, uitbetaalde fooien, telefoonkosten en overige kosten.

                Ik ben er 20 jr geleden uitgestapt omdat de boetes dusdanig uit de hand liepen dat je bij 1 boete een maand voor niks hebt gewerkt. Dat risico wilde ik niet meer lopen. En als je ziet hoe dat nu geregeld is, verbaasd het mij dat ze überhoupt nog personeel kunnen krijgen. De boetes staan niet eens in de boetebase zoals de andere, maar in een boete catalogus, als ze die aan beginnen chauffeurs en transporteurs laten zien, begint niemand met gezond verstand daar meer aan. 18 Pagina’s en elke regel 1 boete voor chauffeur en of werkgever. En bedragen tussen 150 en 4500 euro. En ze kunnen stapelen ….

                BTW nog een vervolg vraag gesteld maar verwacht eigenlijk geen andere uitkomst. Komt die er wel dan meld ik het nog.

              3. Het antwoord van een bedrijfsorganisatie:

                “De onkosten vergoedingen zijn niet wettelijk vastgelegd, dit geldt ook voor brandstofkosten en tolgelden. De afspreken dienen onderling tussen werkgever en werknemer gemaakt te worden. “

                Persoonlijk vind ik dat geen slechtte zaak, geeft meer onderhandelingsruimte. Maar kan mij goed voorstellen dat, mensen in dit land waar alles “over”geregeld is dit niet kunnen waarderen.

                Het enige waar nog in gehandeld word is ambtenaren zaken, ‘normaal’ zakendoen is er allang niet meer bij. Voor wie nog weet hoe dat was ‘zonder’ overheids bemoeienis.

  3. Volgens mij gaat het er hier stiekem om dat de vrager niet privé een overeenkomst wilt sluiten. De vrager kan een overeenkomst sluiten en daarbij alleen zakelijke gegevens opgegeven, dan gaat alles via je werkgever. E-mails komen kunnen op je werk e-mail, post gaat naar het bedrijf en de rekening van je werkgever wordt aangeslagen.

    1. Ja Alex, maar het blijft wel een feit dat een bedrijf met een dubieuze trackrecord gegevens over jou gaat verzamelen. Over jou persoonlijk. Je hebt een naam, en je was op een lijst met tijdstippen op een lijst met plaatsen. Dat soort info. Of dit nu voor je werk was, of voor je eigen plezier, maakt niet uit.

      En het zou me niet verbazen als ze veel meer info uit je mobieltje halen, ook niet gekoppeld aan hun diensten.

      Je kunt natuurlijk zeggen: KLM heeft gelijkaardige info over je. Ja, klopt. Maar KLM vertrouw ik duizend keer meer dan Uber.

      Zie ook de discussie van gisteren of eergisteren over het saldo op de OV kaart. Waarom vinden we het daar wel belangrijk dat je onbespied kunt reizen, en waarom bij Uber niet?

  4. Kan je dan een werk smartphone eisen? Über toegang verlenen tot je sms, contacten, kalender, microfoon, camera… Lijkt me niet redelijk? Bij Android kan je ook niet verwachten dat Google services hebt geïnstalleerd. Telefoon van het werk, data van werk en dan is het probleem “opgelost?”

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.