‘Mijn ouders krijgen een pushmelding van al mijn nieuwe cijfers’

Ouders kunnen het schoolgedrag van hun kind bijna real-time volgen via allerlei leerlingvolgsystemen als Magister of SOMtoday. Dat meldde de NOS onlangs. De leerlingvolgsystemen op middelbare scholen zijn bedoeld om ouders te informeren, maar het grijpt natuurlijk wel diep in op de privacy van de leerling die geen onvoldoende of spijbeluurtje meer kan verstoppen. Bovendien werkt het systeem ook zo voor zestienplussers en meerderjarige leerlingen, waardoor het wettelijk ook nog eens dubieus wordt.

Het basisidee is natuurlijk niet verkeerd. Het is handig dat leerlingprestaties worden bijgehouden, en omdat ouders graag willen weten hoe hun kind het doet, is het logisch om hen daar toegang toe te geven. Vroeger was dat wat ingewikkelder, bij rapporten lukte dat natuurlijk wel maar cijfers had je alleen op papier en om nou elke keer brieven te sturen, dat werkt niet.

Het gemak waarmee de informatie nu gedeeld wordt, leidt wel tot een andere manier van doen. Je signaleert als ouder veel eerder problemen, of dat nu een onvoldoende is of het feit dat je kind een les gemist heeft. Daardoor krijg je als kind veel meer controle over je heen, wat juist op de middelbareschoolleeftijd erg vervelend kan voelen.

Mag het? Dat is natuurlijk de grote vraag. Algemeen geldt dat ouders bij de opvoeding veel van hun kind mogen weten, maar wel rekening moeten houden met de privacy. Het dagboek lezen van je zeventienjarige dochter kan echt niet zomaar door de beugel, maar bij een zesjarige meekijken op de iPad is natuurlijk zeer gewenst. Bij schoolcijfers en afwezigheid geldt eigenlijk hetzelfde: is het relevant dat je dit weet en levert het geen onevenredige privacyschending op voor je kind?

Als we het onder de privacywet of AVG gaan bekijken, dan kom je eigenlijk vrijwel meteen bij dezelfde discussie uit. Wanneer een kind nog geen zestien is, geven de ouders toestemming voor verwerking van zijn persoonsgegevens. (We nemen maar even aan dat die hier netjes na afdoende uitleg specifiek is gevraagd en vrijwillig is gegeven. Niet lachen daar achterin.) Maar ook dan geldt dat de school niet meer mag doen dan redelijkerwijs nodig is voor het doel van de toestemming.

Wordt het kind zestien, dan moet het zelf die toestemming geven (artikel 5 Wbp en artikel 5 Uitvoeringswet AVG). En omdat toestemming vrijwillig gegeven moet worden, mag er dus vanuit de school noch vanuit de ouders druk worden uitgeoefend om dit te doen. Het lijkt erop dat er geen school is die dit doet. Sterker nog, in het NOS artikel is te lezen dat ook bij mensen van achttien (dus geen kind meer) deze gegevens naar hun ouders worden gestuurd. En dat kan natuurlijk écht niet door de beugel.

Wel vraag ik me nog af of je niet kunt zeggen, de verstrekking van deze informatie is gewoon nodig voor het onderwijs, een goede orde op school et cetera. Dan kom je AVG-technisch uit bij de grondslag “uitvoering overeenkomst”, alleen is voortgezet onderwijs volgens mij geen privaatrechtelijke overeenkomst. En dan houd je dus over het eigen legitiem belang van de school en/of de ouders, oftewel we kúnnen niet anders dan dit aan je ouders geven, en we menen dat dat belangrijker is dan jouw privacy. Ik denk niet dat dat snel standhoudt.

Update met dank aan Job Vos: wettelijk is vastgelegd (artikel 23b Wet voortgezet onderwijs) dat “Het bevoegd gezag rapporteert over de vorderingen van de leerlingen aan hun ouders, voogden of verzorgers, dan wel aan de leerlingen zelf indien zij meerderjarig en handelingsbekwaam zijn.” De grondslag is daarmee de wettelijke plicht, de school móet het melden. Hooguit kun je je dan nog afvragen of dat moet per pushbericht direct bij elk cijfer, of dat ook periodiek of bij zorgelijke ontwikkelingen pas gemeld wordt. Vandaar de streep door toestemming nodig.

Arnoud

35 reacties

  1. “De leerlingvolgsystemen op middelbare scholen zijn bedoeld om ouders te informeren, maar het grijpt natuurlijk wel diep in op de privacy van de leerling die geen onvoldoende of spijbeluurtje meer kan verstoppen.” ……….. “Bij schoolcijfers en afwezigheid geldt eigenlijk hetzelfde: is het relevant dat je dit weet en levert het geen onevenredige privacyschending op voor je kind?”

    Ik heb er nooit zo aan gewild, maar ik proef nu toch enig generatieverschil tussen Arnoud en mij. De HBS waar ik op zat stond voor orde en tucht en stuurde de ouders wekelijks een rapport met alle (verzuim)cijfers. Per post, want men kende z’n pappenheimers die niet wars waren van een gefalsificeerd paraafje. Niks privacy, maar eerlijk is eerlijk: ik had inmiddels teveel andere scholen bezocht om daar nog wat van te kunnen zeggen.

      1. Ach, ik doelde eigenlijk meer op het feit dat je het nu over digitale pushberichten hebt, terwijl de papieren vorm uit mijn schooltijd in feite hetzelfde was. Maar inderdaad; wat toen nog sporadisch voorkwam kan inmiddels helemaal geautomatiseerd direct worden gemeld. Wat meteen een gevaar inhoudt, want zodra er technisch iets mogelijk is, wordt er vroeger of later ook gebruik van gemaakt en dat heeft al veel privacy-ellende opgeleverd.

  2. Wat mij opviel aan het NOS artikel: “privacyjurist Arnoud van Engelfriet”

    Back on topic: Ik ga er even vanuit dat deze school in een omgeving staat waar ook een andere middelbare school in de buurt is. Aangezien deze specifieke school dan niet zo alleen heersend is als Facebook, zou deze school deze privacy dingen als voorwaarde kunnen meenemen voor het inschrijven.

    Het kind heeft ingestemd met deze verwerking bij het inschrijven voor zijn eerste jaar (de ouders namens het kind). Dat hij op een later moment (16 jaar, als hij zelf mag beslissen) van mening veranderd, is zijn eigen keuze. Ook als dat als gevolg heeft dat hij van school moet wisselen.

    Als ik een contract heb afgesloten waarin o.a. staat dat er iets specifieks met mijn gegevens gedaan mag worden. Dan kan ik ook niet opeens dat privacy gerelateerde deel vernietigen met het argument dat overstappen naar een andere provider veel moeite kost en dat er dus druk word uitgeoevend om te blijven en deze privacy toestemming dan niet meer vrijwillig is.

    [/advocaat van de duivel]

    Of zit er een juridisch verschil in de instemming van ouder namens een 15 jarig kind en de instemming van iemand die ouder is dan 15 jaar?
    1. Het kind wordt niets gevraagd en de ouders spreken niet namens het kind, ze spreken namens henzelf. Dit vinden zij het beste voor het kind. Nuanceverschil, maar wel belangrijk want je kunt daardoor niet achteraf zeggen dat het kind geacht wordt dit te hebben gewild.

      Verder gaat het me véél te ver om te zeggen dat je dan maar even van school wisselt als het je niet bevalt. Tegen een werknemer zeg je ook niet, je neemt maar ontslag als je niet wil dat je werkgever iedere scheet elektronisch registreert en je salaris kort wanneer je te weinig presteert. Dat mag die werkgever gewoon niet doen want dat is niet redelijkerwijs noodzakelijk.

      Onder de AVG kun je geen toestemming bedingen als noodzakelijk onderdeel van het contract. Of het is noodzakelijk voor het contract, en dan mag het gewoon, of het is niet noodzakelijk en dan is de toestemming vrijwillig te geven én in te trekken. Simpel voorbeeld, ik mag me op ieder moment afmelden van de nieuwsbrief van mijn internetprovider Ziggo maar ze mogen me niet als klant opzeggen als ik de nieuwsbrief opzeg.

      Dit nog los van het punt dat voortgezet onderwijs geen contractuele relatie is, volgens mij. Dus ik denk dat je altijd uitkomt bij “is dit noodzakelijk voor goed onderwijs” en dat is een lastiger argument dan “de school vond het wel een tof pakket” en “vroeger belde de bovenmeester ook je ouders” om recht te krijgen.

      1. Goed om te weten dat er verschil in zit, tussen toestemming van ouders en een 16 jarig kind

        Het kind wordt niets gevraagd en de ouders spreken niet namens het kind, ze spreken namens henzelf. Dit vinden zij het beste voor het kind. Nuanceverschil, maar wel belangrijk want je kunt daardoor niet achteraf zeggen dat het kind geacht wordt dit te hebben gewild.
        Houd dit in dat alle privacy gerelateerde dingen dan direct gestopt moeten worden als een kind 16 word totdat hij zelf toestemming geeft? AVG zegt dat er toestemming moet zijn, en die is er niet van het 16 jarig kind. Impliciete toestemmingen mogen ook niet (“Als u gebruik maakt van deze site, dan gaat u akkoord”).

  3. Het is m.i. voor alle leeftijden onwenselijk – ik kijk er dan ook nooit in voor onze kinderen. Het ontneemt het kind op veel belangrijkere momenten dan het volgende proefwerk Duits of Engels, de kans om te leren wat het is als je eens een uurtje spijbelt, een prullenbak om trapt, besluit huiswerk niet te maken – en te hopen daarmee weg te komen. Ik hoef en wil dat allemaal niet te weten zoals ook mijn ouders dat gelukkig allemaal niet van mij wisten (en ben toch nog redelijk terecht gekomen). Er zitten bovendien er ook nog wel andere nadelen aan deze systemen, het leidt bijvoorbeeld ook tot het stilvallen van de reguliere gesprekken tussen school, ouders en kind, terwijl anderzijds door deze en de vele “handige” systemen die leraren individueel nog ernaast gebruiken, een grote hoeveelheid privacygevoelige gegevens in de cloud en bij commerciële partijen belandt. Al met al een schoolvoorbeeld (…) van foutief gebruik van IT.

    1. Vind ik ook. Als het echt de spuigaten uitloopt w.b.t. spijbelen, huiswerk niet maken en weet-ik-het, dan hoor ik het vanzelf wel van de school. Goede scholen nemen immers contact op als het fout (dreigt te) gaat(n). En als ze dat niet doen, dan is het geen goede school en ga ik op zoek naar een andere 😉

  4. Mag het? Dat is natuurlijk de grote vraag

    Ik zal wel van de oude stempel zijn, maar ik vind dat helemaal niet de grote vraag. De grote vraag zou m.i. moeten zijn: Is het wenselijk? Wat doet al die controle met de zelf ontplooing van een kind? Het wordt van jongs af aan al opgevoed met dat het in een controle staat leeft. Ik vind dat maar griezelig! Ja tuurlijk wil je als ouders weten hoe het met je kind gaat, maar daar waren vroeger de ouder avonden voor en je kunt anders ook gewoon even de juf/leraar contacteren om eens te vragen hoe het echt gaat (want je kind zal toch wel altijd zeggen dat het goed gaat 😉 )

  5. Het kind heeft ingestemd met deze verwerking bij het inschrijven voor zijn eerste jaar (de ouders namens het kind). Dat hij op een later moment (16 jaar, als hij zelf mag beslissen) van mening veranderd, is zijn eigen keuze. Ook als dat als gevolg heeft dat hij van school moet wisselen.

    Punt is dat kinderen niet allemaal jarig zijn op de 1e schooldag. Je zult dus ergens midden in een schooljaar de beslissing aan het kind moeten voorleggen. Het is natuurlijk strikt evident dat de gevolgen voor een kind om halverwege het jaar van school te moeten wisselen zodanig groot zijn (denk ook aan examens e.d.) dat je op dat moment niet meer kan zeggen dat het kind die keuze vrij en onbelemmerd kan maken…

  6. In mijn middelbare schooltijd (Ik ben nu 30, dus ik zat op de middelbare school tussen 1999 en 2005) moesten mijn ouders spijbelbriefjes ondertekenen. Pas vanaf mijn 18e mocht ik dat zelf. En als ze geen handtekening kregen, werd er gebeld. De weg was langer, maar uiteindelijk moesten mijn ouders dus wel op de hoogte raken van mijn spijbelgedrag, tenzij ik hun handtekening zou vervalsen (overigens hebben ze volgens mij nooit zo’n briefje hoeven ondertekenen, ik was veel te braaf, maar dat is wel hoe het werkte), en er zijn natuurlijk ouderavonden met mentors, waar de rapportcijfers natuurlijk ter sprake komen.

    Kortom, de ouders komen het toch te weten, dus is de vraag of het wenselijk is dit met een pushbericht te doen en ze zo sneller op de hoogte te stellen. Op zich denk ik dat timing daarin wel een rol speelt. Ik denk dat het kind het cijfer sowieso zou moeten horen voordat de ouders dat doen. Het lijkt me nogal een angstig gevoel als ieder moment je ouders je om de oren kunnen slaan met een wiskundecijfer waarvan jij niet eens weet hoe goed je het gemaakt hebt. Ik denk dat het goed is als kinderen de kans hebben het zelf te vertellen, dus een vertraging van minstens een week of 2 zou ik wel wenselijk vinden, wat te waarborgen is als de kinderen hun cijfers kunnen inzien met hetzelfde systeem, en daar cijfers 2 weken voor hun ouders te zien krijgen. Verder is context ook van belang. Een vier voor wiskunde klinkt heel ernstig, maar als het gemiddelde cijfer daarmee is gezakt naar een zeven, en het ging over een bijzonder onderwerp, bijvoorbeeld kansberekening, dan valt het allemaal nog mee. Ik denk dat juist op de middelbare school het belangrijk is om een vinger aan de pols te houden. Als ouders niets horen tot een ouderavond, kunnen er al maanden weggegooid zijn, die alleen met een jaar blijven zitten (met alle gevolgen van dien) kunnen worden ingehaald.

  7. Waarom maken scholen hier niet gewoon een leermomentje van? Twee vliegen in een klap, leren over privacy, eigen verantwoordelijkheid, mensenrechten etc in een les Maatschapijleer, en meteen alle privacy dingen regelen voor school.

    1. Dat lijkt mij inderdaad ook. Eén laag cijfer hoeft helemaal geen ramp te zijn. Als je constant 8+ scoort op toetsen en dan eens een keer een 4 haalt, dan is dat voor je gemiddelde geen ramp. Natuurlijk kan er dan wel iets anders aan de hand zijn waardoor je kind ineens zoveel lager scoort dan anders, maar ofwel dan merk je dat wel aan je kind, ofwel als je het niet merkt, dan belt de school maar gewoon een keertje op “Goedemiddag, wij hebben het idee dat het niet zo goed gaat met uw kind, gebaseerd op de laatste cijfers”.

  8. Waarom hoor ik niemand over het feit dat je als ouders/kind geen echte schoolkeuze hebt? Je kan in regio Amsterdam een voorkeurenlijst opgeven, maar uiteindelijk wordt je ingedeeld en heb je dat maar te accepteren. Je kan dus niet eens kiezen voor een andere school als je dit een inbreuk op privacy vindt.

    En laten we eerlijk zijn, scholen hebben een eeuwigheid gefunctioneerd zonder dit soort draconische regelingen en daar zijn hele generaties goed vanaf gekomen. Eigen noodzaak is eenvoudig te weerleggen onzin, daar is bergen bewijs voor aan te dragen. Ik heb geen kinderen, maar ik kan je verzekeren dat ik hier geen toestemming voor zou geven. Als er iets fout dreigt te gaan hadden ze me kunnen bellen voor een gesprek.

    Ik zou zelf wekelijks in de problemen gekomen zijn met deze onzin en desondanks ben ik nu een VWO diploma en twee masters verder niet slecht terecht gekomen. Middelbareschooltijd is ook de tijd om verantwoordelijkheid te leren, ingrijpen is pas nodig als dat mis gaat. Ondanks dat ik op de middelbare school, voor mijn gevoel nu, vaker niet dan wel bij lessen was, was ik altijd voorbereid en had ik altijd goede cijfers bij overhoringen en repetities. Ingrijpen als het mis gaat is het devies. Niet ieder onvoldoende of gespijbelde les is een indictie voor een probleem, tenzij je dat er van maakt.

    1. Volledig mee eens. Maar wat betreft die scholen: werkt dat tegenwoordig zo? Toen ik op de basisschool zat en middelbare school (inmiddels alweer bijna 10 jaar geleden dat ik van de middelbare afstudeerde), konden mijn ouders gewoon vrij kiezen waar ze me heenstuurden. Ging wel niet om regio Amsterdam, maar toch.

      1. Wij mogen in Limburg in elk geval wél kiezen, maar of je aangenomen wordt door de school is een tweede. Doorgaans wordt er niet geweigerd, maar heel relevant is die keuze niet. Vaak is een kiezen tussen een (middelbare) school op 10 km afstand, of een op 20km afstand: keuze snel gemaakt 😉

  9. Je kunt als ouder natuurlijk besluiten om niet in te loggen, ik zou daar zelf denk ik voor kiezen omdat kinderen ook moeten leren keuzes te maken en de gevolgen te accepteren…

    Wel zou ik denk ik op regelmatige basis (1x per week/maand) samen met mijn kind inloggen om te kijken hoe hij het doet, met open vizier dus, om dan de vorderingen door te nemen en waar nodig bij te sturen als dingen moeilijk lijken te zijn…

    Dat hij niet meer weg gaat komen met spijbelen zal hij zich dan ook wel realiseren, maar hij zal ook niet snel het gevoel hebben dat zijn ouders hem constant op zijn huid zitten, want inderdaad, je moet kinderen niet het gevoel geven dat ze in een controle staat te leven maar wel bewust zijn dat er dingen gelogd worden…

  10. Ik wil het helemaal niet weten via een app (los van het feit dat ik niet nog een app op mijn telefoon wil – wat stuurt de app eigenlijk aan data terug??? ), ik vraag er gewoon om op de momenten dat ik het gevoel heb dat me al een tijd geen cijfers zijn meegedeeld. En zie dan binnen een halve seconde of er om de hete brij heen gedraaid wordt 🙂 Dat soort opvoedkundige momentjes zijn veel meer waard denk ik.

    Dan even juridsich. Ten aanzien van verzuim denk ik dat je zeker bij kinderen tot 16 dit wel zou mogen; is immers uitvoering van wettelijke taak gelet op de leerplicht. Dat dat met een app gaat ipv een briefje maakt denk ik niet uit.

    Wat betreft de vraag of er geen sprake is van een overeenkomst op middelbare scholen wanneer kinderen niet leerplichtig meer zijn, dat is nog maar de vraag. Hoe vaak worden onderwijsinstellingen niet door ouders / leerlingen/studenten aangesproken op zorgplicht? En dan mag een zestienjarige misschien wel volwassen zijn volgens de WPB maar minderjarigen zijn alleen handelinsgbekwaam met toestemming van hun wettelijke vertegenwoordigers. Dus de leeftijden 16/17 lijkt een wat grijs gebied te zijn. Zkere als een ouder wel betaalt voor de opleiding zouden gegevens over studievoortgang wel eens rechtmatig gedeeld moeten/kunnen worden.

  11. Ik zie hier vooral veel ’tegen’ berichten in de trant van ‘dan belt de school maar even als er echt zaken fout gaan‘. Ik ga liever uit van 2 zaken:

    1) Veel kinderen van 16 zijn absoluut niet in staat een weloverwogen beslissing te nemen, of om te gaan met sociale problemen of leerproblemen. Wat je dan vaak ziet is dat er al een tijd een probleem sluimert wat zich uit in dalende schoolprestaties of hoog spijbelgedrag die het kind vervolgens niet durft te melden aan de ouders. Ouders kunnen de push-informatie van school gebruiken om zulke trends te signaleren en daarop actie te ondernemen indien nodig.

    2) De primaire taak van een school is onderwijs, niet opvoeding of begeleiding in allerlei sociale randproblemen zoals ik die onder 1) heb genoemd. Als er detecteerbare problemen ontstaan kunnen ouders (met voldoende informatie) daar veel eerder bij zijn dan de school, omdat de ouders de school-informatie kunnen correleren aan hetgeen ze thuis zien in het gedrag van het kind.

    Dus zoals ik het zie: doe die push-berichten maar, maar maak ouders ervan bewust om niet elke week je kind bij de deur op te wachten om op elke slak zout te leggen. Alleen kijken of je dingen echt de verkeerde richting op ziet gaan en dan actie ondernemen en je kind helpen. En maak de kinderen ervan bewust dat de informatie primair is om problemen te signaleren en het kind te helpen, en niet puur een controle middel.

    1. 1) gaat meteen door naar twee, want ook dat is opvoeding. Handje vasthouden is geen opvoeding. 2) IDD school moet, objectief lesgeven en voor de rest zich nergens mee bemoeien. Maar ze bemoeien zich graag overal mee. Zoals ik het zie; mede ingegeven door luie ouders, die graag de school alles laten doen.

      Basis scholing; lezen schrijven en rekenen , de rest is luxe en of indoctrinatie . Kijk maar naar de rijkste menen op aarde, allemaal dropouts die hun eigen weg zijn gegaan. Of oud geld.

        1. Didactisch = Didactisch is een bijvoeglijk naamwoord en betekent ‘lerend’ of ‘onderwijzend’. Het woord komt van didactiek, de wetenschap die zich bezighoudt met de manier waarop het beste onderwezen kan worden.

          Dus gewoon een duur woord voor leren, en dat scholen ene ouders in de loop der jaren de verantwoording verlegd hebben kan ik niets aan doen. En raden naar de redenen, maar die gaf ik al aan en een school hoort eenvoudigweg niet opvoedend te zijn , stel je voor dat jouw waarden niet dezelfden zijn als de school. Wat ik sowiezo betwijfel gezien de geschiedvervalsingen die op school geleerd worden. En het huidige controle systeem waar het in het onderwerp al over gaat. De DDR zou zijn vingers erbij aflikken, of welk ander fascistisch systeem dan ook.

          De frase ‘controle is beter dan vertrouwen’ is een heel misplaatste opmerking die uit de ICT komt en op techniek slaat en niet op menselijke interactie. Dat hij heel vaak misbruikt word is wel duidelijk.

          1. Opvoeden houdt in dingen als spelen met andere kinderen, luisteren naar de leerkracht en groeit uit op de middelbare school tot dingen als een eigen mening vormen, maar ook seksuele opvoeding. Dat is allemaal een belangrijk onderdeel van ons huidige schoolsysteem. Je mag het er best mee oneens zijn, maar dat is hoe het in een moderne samenleving werkt.

            Dat er het één en ander ontbreekt in geschiedenisles klopt deels (ligt erg aan de school), maar er is geen sprake van indoctrinatie of kwade opzet.

            Daarbij zijn ouders, zoals elders gezegd, verantwoordelijk voor de leerplicht van de kinderen, en daarom moeten ze ook wel geïnformeerd worden als dat kind niet op school is op momenten dat dat wel moet.

            1. Ik mag toch hopen dat opvoeden iets meer is dan die paar dingetjes die jij noemt. Opvoeding is het proces waarin een persoon – meestal een kind – wordt gevormd naar de normen en waarden van diens opvoeder(s) en daarmee meestal naar de voornaamste normen en waarden van de samenleving waarin hij leeft. En laat ik nou de normen en waarden in Nederland zeer beneden peil vinden. En ik vind niet dat een school daar ook maar enige invloed op mag hebben. En jezelf of je kinderen conformeren naar een systeem wat feitelijk onjuist en heel naar is lijkt mij niet de bedoeling. Maak gebruik van een situatie zonder jezelf geweld aan te doen. En anders word het een discussie, ‘wat is een eigen mening’ Kan ik je wel zeggen die heb je eigenlijk niet, je bent altijd, altijd, het product van je omgeving waar je mee en bent opgegroeid.

              Mijn koters zijn al dik boven de dertig en kunnen perfect voor zichzelf zorgen, ik hoop daar een kleine bijdrage aan geleverd te hebben.

              1. Niemand claimt dat school de gehele opvoeding op zich neemt, maar school is een deel van de opvoeding en opvoeding is een deel van de school. Bovendien noemde ik wat voorbeelden. Opvoeden is namelijk iets dat op school elke dag gebeurd, dus is het moeilijk te vatten in een paar termen.

                En dat jij de normen en waarden zeer beneden peil vindt in Nederland is allang duidelijk. Mijn eigen ervaring is dat het gebrek van normen en waarden vaak vooral zit in het gebrek aan opvoeding door de ouders, en dat school een poging heeft gedaan daar iets aan te doen, maar gezien school vaak juist in die milieus als een onnodige verplichting wordt gezien (of alleen voor lezen, schrijven en rekenen), helpt het vaak niet veel meer. Kinderen zitten dan ook maar een uur of 30 per week op school, waarbij alle andere uren voor de ouders zijn, en vergeet niet dat de kinderen al een belangrijk deel van hun vorming gehad hebben voordat ze überhaupt naar school gaan.

                Dat het systeem “feitelijk onjuist” is, is een opmerking die kant noch wal raakt. Leraren zijn vaak wel links-progressiever dan de gemiddelde populatie, maar dat is een gevolg van het vak, en bepaald geen slechte zaak. Zorgzaamheid, empathie en compassie lijken me goede dingen om een kind te leren, en dat dan ideologieën zoals die van de PVV of FvD niet worden gepredikt is in die context niet meer dan normaal. Ook wetenschappelijke onwaarheden zoals creationisme worden niet onderwezen, tenzij het bij godsdienstleer is, onder de noemer “En dit geloven mensen van dit geloof”.

                Als je kijkt naar stemgedrag onder verschillende bevolkingsgroepen, is altijd duidelijk te zien dat jonge mensen meer op links stemmen dan oudere generaties. En laat links nu net staan voor meer tolerantie en samenwerking. School heeft daar weldegelijk invloed op, maar het lijkt toch ook in de natuur van jonge mensen te liggen. Zoals gezegd is er geen sprake van indoctrinatie of kwade intenties.

          2. Daar ben ik het volledig mee eens. Enige uitzondering lijkt mij kostscholen/internaten: dan heb je simpelweg minder tijd om je kind op te voeden en woont het kind ook veel daar. Dan mag een opvoedende taak er tot op zekere hoogte wel bij. Maar op alle andere scholen niet.

  12. Ik denk dat Arnoud niet volledig is in zijn blog. Volgens de Leerplichtwet zijn ouders mede-verantwoordelijk dat leerlingen onderwijs krijgen en volgen. Het zou vreemd zijn dat ouders wel een boete kunnen krijgen als de leerling spijbelt, maar de leerling kan de school verbieden om verzuim door te geven. Daar is gelukkig een oplossing voor.

    Artikel 23b wet voortgezet onderwijs verplicht scholen om de voortgang op school te rapporteren aan de ouders van 16- en 17-jarige leerlingen: “Het bevoegd gezag rapporteert over de vorderingen van de leerlingen aan hun ouders, voogden of verzorgers, dan wel aan de leerlingen zelf indien zij meerderjarig en handelingsbekwaam zijn.”. De bepaling is zo geformuleerd dat het een verplichting is voor scholen om informatie met de ouders te delen. De leerling kan dit dus niet verbieden of zijn toestemming niet geven.

    En natuurlijk moeten scholen goed nadenken wat ze delen over hun leerlingen. Dat doen ze nu ook al. Als een leerling een les mist omdat hij/zij stond te zoenen in het fietsenhok (het voorbeeld van onze parlementarier Van Meenen), dan hoeft de school niet door te geven wat de reden van het verzuim is. Maar een leerling die 20 keer een les mist, mag rekenen op een goed gesprek met ouders en leerling (bij dergelijk verzuim moeten de leerling en ouders rekening houden met een melding van het verzuim aan de leerplichtambtenaar). Die informatie moeten scholen gewoon delen met de leerling en zijn ouders…

    1. “Het zou vreemd zijn dat ouders wel een boete kunnen krijgen als de leerling spijbelt, maar de leerling kan de school verbieden om verzuim door te geven. Daar is gelukkig een oplossing voor.”

      Ik denk ook niet dat de meesten daar over vallen, maar eerder over:

      1) dat de ouders meteen de cijfers kunnen inzien en indien door hun gewenst dan druk kunnen uitoefenen op de leerling in kwestie (“normaal haal je altijd negens voor wiskunde en nu heb je een zeven gehaald, als je dat nog een keer doet, dan heeft dat gevolgen voor [vul zelf iets in: bijv. ‘je zakgeld’]) 2) dat de ouders meteen doorkrijgen dat er sprake is van verzuim. Natuurlijk moet er duidelijke communicatie zijn tussen school en ouders, maar moet dat met een “pushbericht”, elke keer dat er iets gebeurd? Waarom niet na een paar keer pas (“u ontvangt een pushbericht omdat uw kind al 4 keer een les gemist heeft”)? 1 keertje verzuim vergaat de wereld niet van en ook de prestaties van de leerling in kwestie lijden daar heus niet onder; pas als het vaker gebeurt.

  13. Gelukkig biedt artikel 23b van de wet voortgezet onderwijs een oplossing: “Het bevoegd gezag rapporteert over de vorderingen van de leerlingen aan hun ouders, voogden of verzorgers, dan wel aan de leerlingen zelf indien zij meerderjarig en handelingsbekwaam zijn.”. Scholen moeten dus ook informatie blijven delen van 16- en 17-jarige leerlingen en is daar geen toestemming van die leerlingen voor nodig.

    De Leerplichtwet verplicht leerlingen om onderwijs te volgen. Ouders kunnen daar in het kader van deze wet ook op worden aangesproken. Sterker nog: ouders kunnen ook een boete krijgen. Maar dan moeten ouders wel op de hoogte gehouden worden dat hun kind ongeoorloofd afwezig is. Dus vandaar dat dit geregeld is in de wet voortgezet onderwijs.

    En natuurlijk moeten scholen goed bedenken wat ze delen met ouders. Als een leerling de laat is voor een les omdat hij/zij stond te zoenen in het fietsenhok (zoals Paul van Meenen als voorbeeld gaf in de media), dan is de vraag of ouders van die reden op de hoogte moeten worden gesteld. Dan is volgens mij genoeg dat de leerling (weer) te laat was…

  14. “[…] alleen is voortgezet onderwijs volgens mij geen privaatrechtelijke overeenkomst.”

    Die snap ik niet helemaal. Bedoel je omdat de meeste scholen openbaar zijn? Indien ja: er zijn ook privéscholen (in Nederland schaars, maar ze bestaan!), hoe zit dat daar?

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.