Terugblik: Een cynisch stukje piratenbaaifrustratie

Deze en volgende week ben ik met vakantie. Daarom deze week een terugblik op populaire blogs van de afgelopen jaren, vanuit het perspectief van 2018.

Deze week: Een cynisch stukje piratenbaaifrustratie uit 2012, met vele vele reacties en ophef.

Nee, ik had geen zin erover te schrijven, die Pirate Bay vonnissen van vorige week. Juridisch was er weinig eer aan te behalen, en ik werd vooral heel erg cynisch van opschrijven waar we nu staan. Maar ik kreeg na mijn ps-je van vorige week zó veel mails en reacties dat ik toch maar een blogje ben gaan schrijven. En ja, deze is buitengewoon cynisch. …

Wat me vervolgens búitengewoon stoorde, is dat zo ongeveer iedereen weer ging roepen dat die rechters geen verstand hadden van internet, dat dit tegen netneutraliteit was en dat torrentsites geen auteursrechten schenden dus belachelijk dat rechters dit toewijzen. Ehm. Nee. …

Internet besloot daarom dat de contentindustrie dom was, en zoals dat gaat bij techneuten worden domme mensen gewoon gepasseerd. Vervolgens ontstond een jarenlange wedloop tussen contentindustrielobbyisten die met rechtszaken probeerden die diensten uit de lucht te krijgen, en internetslimmeriken die in die vonnissen net zo snel weer gaten schoten. Oh, dus je mag geen centrale server hebben waar je content op zet. Ok, dan doe ik het decentraal met alleen een coördinatieserver. Mag dat ook niet? Dan decentraliseer ik ook de coördinatie en dan zet iemand anders wel een site op met de toegangscodes. Enzovoorts. …

Internet wordt dus langzaam maar zeker gesloopt, en binnen het huidig recht is dat legaal. Daar kun je over razen en tieren wat je wilt, maar het is zo. Die wet moet anders. Ik zie dat alleen niet gebeuren, want het serieuze verhaal over internetdistributie en nieuwe businessmodellen is compleet ondergesneeuwd door knettergekke piraten en schuimbekkende antipiraten. We zullen nu dus eerst door een periode van heftig filteren heen moeten, en ik voorzie wel dat daar echt dingen stuk gaan die compleet legaal en nuttig zijn.

Ik voel mijn bloeddruk alweer stijgen, en dat is natuurlijk op vakantie geen goed idee. Maar hieronder mag u uw gedachten over online auteursrecht de vrije loop laten.

Arnoud

22 reacties

  1. Naar mijn mening gaat piraterij hard onderuit bij goed(koop) legaal aanbod. Nee, één platform to rule them all (per soort media) wil je ook niet echt. Maar het is wel super handig. zoals Steam, die langzaam maar zeker terecht wat concurrentie krijgt. Maar piraterij op gebied van gaming is volgens mij redelijk marginaal.

    Ik gebruik nu eigenlijk altijd Netflix. En soms neem ik een paar maanden een abonnement op bijvoorbeeld HBO Go. Maar dat komt voor een deel omdat ik nu genoeg besteedbaar inkomen heb. Als student is dat toch heel anders. Piraterij is een beetje een right-of-passage (ok, verkeerde term, maar ik vind ‘m zo mooi) geworden.

    Je kunt piraterij ook als burgerlijk protest zien. De politici vliegen al decennia (het is bijna 27 oktober) achter de lobby van de content industrie aan. Wat mij zou het auteursrecht flink ingeperkt moeten worden.

    Ik geloof in het idee van de basis van de Franse(?) copyright wetten: Makers krijgen een redelijke periode om exclusief geld te verdienen met hun werken. Daarna wordt het onderdeel van het publieke domein. Alle werken zijn onderdeel van de geschiedenis van de samenleving.

    Ondertussen zie je dat piraterij nodig is om cultuur te bewaren. Oude content (zeker door het telkens verder rekken van auteursrecht) bestaat soms simpelweg niet meer op de originele dragers. Of de content wordt om andere redenen schaars. dit recente artikel gaat hier redelijk op in.

  2. Ik kan me deze nog wel herinneren ja :). De discussie was toendertijd zo fel, dat gezond verstand bij beide kanten ver te zoeken was. Jouw blog was redelijk uniek, in dat jij er wel genuanceerd en met gezond verstand over schreef. Bedankt! Ik denk dat ik hem daarom ben gaan volgen. Gelukkig is de discussie nu een stuk minder beladen.

  3. Uit de 2012 post:

    En nog steeds denkt dat als je de industrie z’n gang laat gaan, die vanzelf een mooi internetplatform lanceert met laagdrempelige en brede toegang tot content. Laat me niet lachen.
    7 jaar later gaat Disney hier wel mee starten 🙂

    Maar wel, zoals eerder ook genoemd, na het volledig uitknijpen van verkopen via eerst DVD en daarna BluRay, welke beide nu aardig aan het instorten zijn qua verkopen.

    1. Disney wil met 3 losse platformen met met name eigen content komen. Niet 1 groot platform inclusief content van derden. Als je bij alle content wilt ben je straks minimaal 50-100 euro per maand kwijt verwacht ik.

      1. Er is ook geen noodzaak voor iedereen bij alle content te kunnen. Gewoon kiezen aan welk aanbod je je geld wilt besteden. En je kunt prima wisselen. Een jaartje Disney, een jaartje HBO en een jaartje Netflix voor de afwisseling.

        1. Met jouw reactie zeg je: “Laat de legale consument maar extra moeite doen om uit te zoeken op welk platform de film/serie/muziek die hij/zij wil zien of horen beschikbaar is.” Dan denk ik: “Die Piratenbaai heeft een veel beter assortiment dan de individuele legale bronnen!” Willen legale platforms interessant worden voor de consument, dan moeten ze een aanbod hebben dat vergelijkbaar of beter is dan de piratenplatforms; zolang de grote uitgeverijen en productiemaatschappijen daar niet aan meewerken zal er ruimte zijn voor filesharing.

          1. Zo extreem is het ook niet, sinds Netflix heb ik de Piratenbaai en consorten weinig meer gebruikt, aanbod is groot zat en stukken makkelijker, klikken en kijken. Altijd in goede kwaliteit, juiste taal en ondertitels, gewoon lekker vanaf de bank. Heel soms is er een film/serie die ik graag zou willen zien die niet aangeboden word, dan wil ik nog weleens verder kijken, waarbij ik ook naar andere platformen kijk, mochten die een leuk aanbod hebben dan is het soms interessant om 1 of 2 maanden een abonnement daarop te nemen.

            Er gaat nooit één platform to rule them all komen voor films/series (Spotify is een heel eind qua muziek), zeker niet nu de platformen ook eigen (goede!) content aan het creëren zijn, maar (tijdelijk) switchen is zo geregeld.

          2. ” Dan denk ik: “Die Piratenbaai heeft een veel beter assortiment dan de individuele legale bronnen!” Willen legale platforms interessant worden voor de consument, dan moeten ze een aanbod hebben dat vergelijkbaar of beter is dan de piratenplatforms; zolang de grote uitgeverijen en productiemaatschappijen daar niet aan meewerken zal er ruimte zijn voor filesharing.

            Je kunt als digitale distributeur niet concurreren met een illegaal platform omdat distributie van legale content veel meer andere zaken betreft. Je hebt meer belanghebbende partijen als bioscopen en televisiezenders en je hebt ook heel diverse video producten qua kosten. Moderne speelfilms kunnen van 5 miljoen tot 500 miljoen euro aan productiekosten voor een megablockbuster en ook voor TV producties kun je goedkope wissen hebben op peperdure televisieseries die 5-10 miljoen per aflevering kosten. Dat betekent dus dat je producties hebt met diverse kosten en diverse opbrengstmodellen. Dat werkt dus niet zo maar via simpele on line digitale distributie platforms met simpele abbonnee plannen zoals netflix.

            Video is ook heel anders dan bij muziek bijvoorbeeld waar de kosten van een rechthebbende voor het creëren van een song relatief laag zijn en waar je aan de hand van hoe vaak een nummer wordt afgespeeld een vergoeding kan betalen (bv spotify) aan de rechthebbende. Video wordt vaak maar 1 keer door een gebruiker bekeken. Een flat fee model zoals bij muziek zou voor film een race naar de bodem worden qua kosten en dan vooral goedkope producties opleveren die toch kijkers trekken. Dan krijg je youtube video’s, quizzen en talksshows. Goedkopes series (sitcoms/soaps) en goedkope films die relatief veel kijkers trekken (denk aan films die gemaakt worden voor TV ipv voor de bios)

            1. “Je kunt als digitale distributeur niet concurreren met een illegaal platform”

              Roel maakt in zijn reactie duidelijk dat Netflix voor hem een goed alternatief is voor illegaal downloaden. Kennelijk werkt het model van Netflix voor Roel (en veel andere consumenten.) De “race to the bottom” zien we op onze gratis zenders al, een bedrijf als Netflix dat betaald TV aanbiedt zal met programma’s moeten komen waar hun klanten voor willen betalen, anders stappen die klanten wel op.

              Ik zie trouwens ook ruimte voor “pay-per-view” of andere vormen van verhuur of verkoop van individuele films aan consumenten die op zoek zijn naar een specifieke titel; maar daar zal de industrie het ook makkelijk moeten maken om die titel te vinden. Webwinkels met een aanbod uit de catalogus van een groot aantal producenten; net zoals je vroeger in de videotheek films van verschillende producenten kon huren.

              1. “Ik zie trouwens ook ruimte voor “pay-per-view” of andere vormen van verhuur of verkoop van individuele films aan consumenten”

                iTunes 🙂

                Zowel “verhuur” als verkoop van titels. Schijnt qua kwaliteit gelijkwaardig te zijn aan BluRay, begint ook steeds meer 4K aanbod te krijgen, waar de streamingdiensten daar nog een flinke compressie overheen moeten gooien. Prijzen zijn wisselend, nieuwe films kosten al snel een 17 euro om te kopen en 5-6 euro om te huren, andere titels slechts enkele euro’s om te kopen.

                Al is het natuurlijk soms raar dat een film op Netflix staat en daar binnen je 10 euro abonnement te kijken valt, terwijl je deze voor meer dan dat bedrag kunt kopen op iTunes, voordeel is wel dat deze niet zomaar uit je iTunes bibliotheek verdwijnt, waar Netflix nog weleens van aanbod kan wisselen, echt eigendom heb je nergens itt een DVD. Verder heb je een Apple TV nodig voor het gemak, anders moet je een pc aan je televisie knopen en zitten die films volgens mij nog vol DRM, en moet je ze volgens mij ook altijd via de Apple apps (iTunes/tv) kijken en kan je ze (denk ik) niet los downloaden, waar dat met de muziek wel het geval is (downloaden+DRM vrij).

                Klein voordeel is wel dat die video’s volgens mij mee opschalen, mocht een 4K versie beschikbaar raken dan krijg je die vanzelf, waar ik vroeger Star Wars op VHS kocht, daarna de geremasterde special editions op VHS, nog een keer op DVD en de BluRays maar heb laten schieten :p

    2. En dan te bedenken dat Apple in de iTunes Store al vanaf 2003/2004 muziek verkocht… waarbij Steve Jobs de platenlabels met de nodige moeite kon overtuigen om mee te doen.

      Wil een online platform succes hebben dan moet het een behoorlijk aanbod aan media kunnen bieden; het is voor de consument niet interessant om 12 abonnementen aan te houden, voor iedere platenmaatschappij en filmdistributeur een. Gelet op de bereidwilligheid van de uitgevers voorzie ik dat dwanglicenties nodig zullen zijn om een goed legaal aanbod te bewerkstelligen. Zo niet, dan blijven de illegale bronnen het betere aanbod hebben.

    3. Vergeet niet het verschil aankopen, voeger kocht je een plaatje en dat was je eigendom. Nu koop cq betaal je voor gebruiksrecht, heb je een online platform dan bepalen ze ook nog eens voor hoelang. Wezenlijk verschil, de plaatjes van vroeger heb ik nog steeds en nog steeds bruikbaar. Vind het dan ook niet zo vreemd dat de vinyl plaatjes weer aan een revival begonnen zijn.

      1. Vergeet niet het verschil aankopen, voeger kocht je een plaatje en dat was je eigendom. Nu koop cq betaal je voor gebruiksrecht,

        Daar is ook een groot verschil in opbrengst aan verbonden. Elke keer als je gebruikt maakt van deat gebruiksrecht levert het maar 0,004 euro op (nog veel minder op Youtube 0,0007).

        1. Ik wil helemaal geen gebruiksrecht betalen. Ik wil het in mijn bezit hebben. Maar IDD eigendom in Nederland is volledig ter discussie. Volgens mij bestaat iets in eigendom hebben niet meer volgens de wet.

          Maar nu even reageren als een BV een manager, heel vaak 0,004 euro op (nog veel minder op Youtube 0,0007) is ook veel geld.

          hoe zijn mijn moeder het 50 jaar geleden ook al weer? let op de centen, dan letten de guldens op zichzelf. Eigenlijk niets verandert, net als de rest in de wereld, nieuw sausje en klaar

  4. Heel veel bedrijven, en ook onze overheid doet er aan mee om maar zo hard mogelijk te zeggen dat ze internet veilig maken en dat het betrouwbaar is. Grotere leugens bestaan er niet, hoeft maar een klein kinkje in de kabel te komen en het is over, stroom storingkje of zo. En dan iedereen die denkt dat er geen virussen zijn, zet eens je router 5 minuten zonder firewall of enige bescherming uit, kijken hoever je komt. Ik vergelijk internet met een emmer palingen waar je er één uit moet halen met vette vingers, soms lukt het.

    Maar de overheid en al die bedrijven hebben er dan ook belang bij.

  5. Ik blijf keer op keer het auteursrecht, vooral online, een wonderbaarlijk gebeuren vinden. Het begint al bij het feit dat je voor een auteursrechtenzaak al meteen je werkelijke proceskosten mag rekenen, ipv het normale forfaitaire tarief. Nu snap ik dat ergens nog wel voor de hele grote zaken, waar jaren geprocedeerd wordt over een complexe inbreuk waar de andere partij winst maakt door jouw auteursrecht te schenden (dit kennen we ook in bijv. de wegenverkeerswet, een te zwaar beladen aanhanger van een bedrijf is opeens een economisch delict met veel hogere boetes, omdat men hierdoor oneerlijke concurrentie pleegt, jij kan immers met minder ritjes de zelfde hoeveelheid spullen verplaatsen, en het daarom ook goedkoper doen).

    In de kleinere rechtszaken, bijv. je hebt een foto op je site geplaatst waarvan iemand online zegt dat hij de rechten heeft en jij die mag gebruiken, maar die partij blijkt te liegen, werkt dit echter actief misbruik in de hand.

    Voor een nog lopende rechtszaak heb ik onderzoek gedaan naar alle uitspraken en procedures sinds 1 januari 2016 tot 13 augustus 2018 van zaken waarin er schadevergoeding werd gezocht vanwege een foto waar geen licentie voor was, die gepubliceerd zijn op sites als boek9 en ie-forum (mochten jullie nog andere sites weten, dan hoor ik het graag). Laat ik voorop stellen dat ik vind dat ik geen voorstander ben van het gebruiken van andermans creaties zonder toestemming. Het valt echter op dat als je dit dan doet, de rechthebbende in alle zaken ook echt alles er aan doet om zo veel mogelijk geld uit een zaak te persen.

    Dit begint vaak al in de minnelijke fase, waar men totaal ongefundeerde verhoging toepast op het licentietarief (soms zelfs factor 5), met als enige onderbouwing “immateriële schade”. Als je hierop dan reageert met dat je het een hele rare gang van zaken vindt, krijg je vaak als “goed bedoeld advies” te horen dat de proceskosten vele malen hoger zijn dan het verschil tussen wat je wilt betalen en wat de rechthebbende wilt hebben, dus dat je maar beter gewoon kan betalen. Zodra het dan voor de rechter komt, wordt opeens bij de conclusie van repliek of tijdens de comparitie van partijen de eis gematigd, “als blijk van goede wil”.

    Deze “geste” kan men makkelijk doen, omdat ondertussen er allerlei andere trucs uit de kast zijn getrokken. Zo worden er procesuren verzonnen die niet echt gemaakt zijn, worden uren dubbel gedeclareerd (eerst via de schade vergoeding, want men heeft moeite moeten doen om de inbreuk op te sporen, maar deze zelfde uren worden dan ook weer bij de proceskosten gerekend), wordt er jurisprudentie gebruikt die juist afwijkt van de standaard (de enkele rechterlijke uitspraak die wel een verhoging van de licentiekosten billijk vindt, terwijl in meer dan 94% van de vergelijkbare zaken dit wordt afgewezen), worden er tarieven van Stichting Foto Anoniem gebruikt (die vaak 3-5x zo hoog zijn als het normale licentie tarief) ipv de werkelijk gehanteerde tarieven, worden de prijslijsten van Stichting Foto Anoniem door grote spelers (zoals ANP en Permission Machine) vervalst, door op specifieke pagina’s “kortingen” (het tarief wordt lager naarmate je meer moet klikken vanaf de homepage om de afbeelding te zien) weg te halen (en dan bedoel ik niet maar een deel van de pagina laten zien, maar echt een stuk midden op de pagina wit maken en het stuk daarboven en daaronder weergeven alsof dat de gehele pagina is) en meer van dit soort ongein.

    Veel van de partijen die voor de rechter komen zijn kleine bedrijfjes (vaak eenmanszaken) die geen idee hebben wat ze overkomt. Hierdoor kunnen zij vaak geen effectief verweer voeren, waardoor de rechter de schade als “feit” moet aannemen. Zo gebeurd het regelmatig dat rechthebbenden een (onterecht) een schadevergoeding van 4-5x de gebruikelijke licentiekosten, met daar bovenop nog de proceskostenvergoeding.

    Partijen die wel enige expertise in huis hebben (bijv. via hun rechtsbijstand) krijgen echter met een reeks aan standaardargumenten de schade omlaag naar maximaal de werkelijke licentiekosten, waarbij de rechter dan vaak de proceskosten compenseert (en er een reële uitspraak ligt), of treffen een schikking waardoor het eind resultaat nooit bekend zal worden.

    Een veel gehoord argument van rechthebbenden is dat het toch niet zo kan zijn dat een inbreukmaker ermee weg kan komen door alsnog het normale bedrag te betalen, dit zou inbreuk namelijk in de hand werken (pas als je betrapt wordt neem je een licentie af). Ondanks dat ik hier persoonlijk begrip voor heb, heeft de Nederlandse wet op dit moment geen ruimte voor dit soort (door Amerika geïnspireerde) punitieve sanctie.

    Al met al laat het voor mij duidelijk zien dat het auteursrecht hard toe is aan vernieuwing, echter zie ik dit niet snel gebeuren met de huidige machtige lobby van auteursrechtenorganisaties en ondertussen blijft het auteursrecht misbruikt worden voor financieel gewin, in plaats voor waar het voor bedoeld is.

    Voorlopig ben ik in ieder geval nog zoet met het vechten tegen misbruik en breidt ik in mijn avonduren mijn research steeds verder uit (doel is om in ieder geval alle soortgelijke zaken tussen nu en 2008 te analyseren). Mogelijk dat ik hier ooit nog zelf een (blog)artikel over schrijf met alle data erbij als de zaak is afgelopen (en een eventuele schikking dat toe laat).

    1. Het rekenen van volledige proceskosten is (magere) compensatie voor het feit dat de overheid IP rechten niet actief handhaaft en de rechthebbenden dus actief inbreukmakers moeten vervolgen om hun wettelijke recht te krijgen. Andere rechten zoals eigendomsrecht, privacyrecht worden juist wel actief door de overheid beschermd.

      1. Ja, maar het zou al een mooi begin zijn als een partij die voor de rechtzaak begint een een onredelijk opgeblazen schikkingsvoorstel doet zijn recht op kostenvergoeding verspeelt.

        Daar kan je dubbele winst uit halen, minder misbruik van dit recht als verkapte boete en ontlasting van de rechters, omdat ik verwacht dat bij redelijke voorstellen meer mensen zullen schikken.

        1. Een rechter kan beslissen om de kosten te compenseren, waarbij iedere partij de eigen advocaatkosten draagt. Dat gebeurt ook in auteursrechtzaken wanneer de rechter aanzienlijk onder de gevraagde licentievergoeding uitkomt.

  6. Ik denk dat er twee grote issues door elkaar spelen:

    De eerste issue is: de kwaliteit van het legale aanbod. Die is inmiddels redelijk, maar was toen abonimabel. (Hoewel, is die nu zo goed? Waar kan ik ‘Brassed Off’ of ‘Whitnail and I’ of ‘The Rocky Horror picture show’ legaal online zien?)

    De tweede issue is dat mensen best willen betalen voor goed gemaakte entertainment, en best hun favoriete artiesten een eerlijk inkomen gunnen.

    Maar het voelt verkeerd voor de meeste mensen dat iemand op zijn twintigste een one-hit-wonder is en daar de rest van zijn leven van kan rentenieren, en Madonna of de erfgenamen van Prince zijn ook al lang binnen, daar hoef je ook geen medelijden mee te hebben. Er zijn gewoon een aantal spelers in die industrie die zodanige geldwolven zijn dat ze alle sympathie verspelen, en dat mensen er geen probleem mee hebben om ze te naaien, of dat nu mag van de wet of niet.

  7. Ik denk dat we sinds dit blog een eind gekomen zijn.

    De blog komt uit 2012. In die tijd kwam ook Diablo 3 uit, en een jaar later SimCity. Games die berucht zijn geworden door de slechte toegang bij de lancering. Ik kan me bij beide spellen herinneren dat iedereen zat te wachten tot het spel het eindelijk zou doen (omdat de makers het nodig vonden om de spellen, die veelal singleplayer gespeeld werden, altijd online moest zijn, en de servers de toestroom niet aankonden). Tegelijkertijd waren de eerste piraten al lekker aan het gamen.

    Hetzelfde zagen (en misschien zien we nog?) bij films en series. Destijds was de standaard nog DVD of Bluray. Vaak hadden deze schijfjes ondoorspoelbare piraterijwaarschuwingen en bedrijfslogo’s. Dit terwijl de piratenversie gratis was, alleen de downloadtijd kostte om binnen te krijgen en deze waarschuwingen vaak eruit waren gesloopt of gewoon doorspoelbaar.

    Kortom, destijds waren de bedrijven nog erg bezig met hun producten onkraakbaar te maken, en daarmee maakten ze de producten onaantrekkelijker. Nu bieden ze veel vaker gewoon voldoende makkelijke toegang via het internet, waardoor piraterij niet langer de makkelijkste en gebruikersvriendelijkste optie is.

    Dat gezegd hebbende, we zien nog steeds dat bepaalde producten uit het verleden onbeschikbaar raken, omdat licenties verlopen of de maker liever een opvolger maakt. Daarmee gaat een deel van het culturele archief verloren. Denk aan overleden MMORPG’s, Games met Always Online DRM, films over een intellectual property waarvan de licentie is verlopen waardoor de film niet meer gedistribueerd wordt. Voor deze zaken is piraterij nog wel erg nuttig. Ik hoop uiteindelijk dat de piraterij er daar voor gaat zorgen dat de industrie toch beter met oud materiaal om zal gaan, want ervaring leert nu dat makkelijk toegankelijke legale bronnen de voorkeur genieten.

    Wat me overigens wel frustreert is dat er bij piraterij vaak wordt gesproken over “misgelopen geld”. Hoewel de betere distributie zeker bijdraagt aan het overstappen van piraten naar legale bronnen, denk ik toch dat een groot aandeel van de piraten de producten nooit gekocht zouden hebben. Was het niet gratis illegaal te krijgen, dan maar niet. Dit heeft ook veel te maken met gebrek aan inkomen in een bepaalde levensfase. Scholieren en studenten willen hun entertainment, maar kunnen het nooit betalen. Dan maar illegaal. Als er geen piratenoptie zou zijn, hebben ze het geld niet om klant te worden. Kortom: Ik denk dat je nu al het geld er wel uit hebt. Er wordt alleen nog illegaal gedownload wat men toch nooit zou kopen.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.