Waarom moeten artsen binnenkort hun BIG nummer op Twitter zetten?

Huisartsen en andere zorgverleners zijn verbaasd over de manier waarop ze vanaf 1 april hun registratienummer moeten tonen. Dat las ik bij RTL Nieuws. Als voorbeeld noemen ze dat dit nummer onder meer bij hun Twitter-account moeten staan als ze zich daar als arts bekendmaken. Grote ophef en protest, niet alleen bij artsen maar ook bij fysiotherapeuten, verpleegkundigen en andere beroepsbeoefenaars die in het BIG-register zijn ingeschreven. Vanwaar deze consternatie?

De Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (‘Wet BIG’) bestaat al heel wat jaartjes en reguleert, inderdaad, beroepen in de gezondheidszorg. Een belangrijke component daarvan is het register, waar je als gereguleerde zorgaanbieder ingeschreven moet staan. Een beetje vergelijkbaar met de KVK voor ondernemers, maar strenger want als je eruit wordt gehaald dan mag je je beroep niet meer beoefenen.

Door een wijziging in de wet BIG zijn BIG-geregistreerde zorgverleners per 1 april 2019 verplicht hun BIG-nummer actief bekend te maken, aldus de Rijksoverheid in februari. Die wetswijziging is vorig jaar aangenomen, en daarbij is dit punt niet echt onder de aandacht gekomen volgens mij. Ik denk dat dat komt omdat er in de wet alleen iets vaags stond:

Bij algemene maatregel van bestuur kan worden bepaald in welke gevallen en op welke wijze de beoefenaar van een beroep als bedoeld in artikel 3, eerste lid, het publiek kenbaar maakt onder welk BIG-nummer hij is ingeschreven.

Die informatie van de Rijksoverheid is voor zover ik kan nagaan niet op een AMvB gebaseerd, maar het ministerie van VWS loopt vooruit (aldus NVZ Kennisnet) met deze publicatie. En wat veel mensen helemaal overvalt, is dat dit zonder overleg met het veld en al per 1 april is besloten. Nog los van de algemene negatieve opinie dat dit niets toevoegt, zie bijvoorbeeld het t-shirt van huisarts Marco Blanker (topicfoto) die tegenwoordig als Twitternick zijn BIG-nummer heeft.

Het ministerie noemt als motivatie dat het transparanter voor zorgafnemers is om meteen het BIG-nummer te hebben. Je kunt dan meteen opzoeken wat voor kwalificaties iemand heeft (of heel basaal of een nepnummer is gebruikt), en dat gaat sneller dan alleen een achternaam of Twitternick. Achternaam en geboortedatum zou wel werken, maar veel zorgverleners vinden dat net iets privacygevoeliger, zo lees ik. En dan is dit nummer dat toch al openbaar is, misschien een betere oplossing. Tegelijkertijd heb ik geen idee welk probleem dit dan zou oplossen want het lijkt vrijwel niet voor te komen dat mensen zich met andermans BIG-nummer als arts voordoen, of dat patiënten werkelijk hun zorgverlener niet kunnen vinden.

Arnoud

19 reacties

    1. Ik vermoed dat dit deels zou kunnen zijn om kwakzalvers te ontmaskeren. Als jouw “dokter” geen BIG-nummer op zijn deur heeft staan, is het blijkbaar niet nodig voor zijn beroep en is wat hij doet dus niet medisch. Handig om te weten als je naar Jomanda gaat om van kanker te genezen.

      1. Ja en waarom dan niet meteen een dagelijkse blaastest om te zien of de dokter niet dronken is, en een verzekeringsbewijs om te zien of hij wel verzekerd is, en een bewijs dat hij het laatste half jaar geen snoepreisjes van de farmaindustrie heeft aangenomen, en een bewijs dat hij geen berisping heeft, en een bewijs dat hij recent geen geestelijke aandoening heeft gekregen, en een bewijs dat zijn vaccinaties in orde zijn zodat hij niets kan doorgeven aan jou, etc..

        Het is niet aan de burgers om te checken of zorgverleners zich terecht zo presenteren. Dat is aan de overheid. Die kan dat veel beter, sneller, goedkoper en objectiever.

        BIG nummer overal opzetten: de zoveelste waan van de dag.

        Het kan op zich geen kwaad, behalve dat het weer een administratieve last is die niets bijdraagt, en O wee, als iemand het een keer vergeet, het hele handhavingsapparaat erop!

        1. Ik snap jouw ophef even niet. Buiten het feit dat als tegenargument over het algemeen altijd zeer belachelijke voorbeelden worden aangehaald (heb jij wel een VoG, een kopie ID, kopie Europees Computer Rijbewijs die we even mogen inzien om er zeker van te zijn dat jij hier wel mag posten?), wat is er mis met dit nummer tonen? Als zelfstandig ondernemer ben ik al jaren verplicht mijn KvK-nr te vermelden, en het was/is mijn BSN nummer ook nog! Dus lekker fraudebestendig. Daar heb je met dit BIG nummer geen last van in ieder geval. Of het wat oplevert omdat iemand het daadwerkelijk gebruikt om een arts/verpleegkundige/etc op te zoeken…geen idee. Maar kwaad kan het volgens mij niet.

          En waarom zou een burger niet mogen controleren of iemand wel is wie hij/zij zegt dat hij/zij is, en de kwalificaties bezit die noodzakelijk zijn? Of moet ik mij maar gewoon door een kwakzalver laten behandelen en er dan later achter komen dat de behandeling schadelijk was voor mij omdat Dr. Kwakzalver maar wat onzin uitkraamt en mij gevaarlijke medicijnen voorschrijft? Ik weet niet of ik het zelf zou controleren (kom gelukkig bijna nooit bij een dokter) maar vind het wel prettig dat het eventueel zou kunnen.

          1. De kern van de ophef is volgens mij dat artsen en andere zorgverleners al zó veel nodeloze administratieve rompslomp ervaren (elke 5 minuten behandelen is 15 minuten formulieren invullen) dat deze specifieke extra regel net even de druppel is. Zeker omdat er geen duidelijke aanleiding is, zo vaak gaat het nu ook weer niet mis dat mensen denken “wie is toch deze De Vries, zou hij echt fysiotherapeut zijn” en hem dan niet in het BIG register kunnen vinden.

            https://www.demedischspecialist.nl/nieuws/%E2%80%9Cde-dokter-wil-geen-nummer-zijn%E2%80%9D https://www.nvz-ziekenhuizen.nl/_library/40368/brief%20bekendmaking%20BIG-nummer.pdf

            Die laatste stipt ook het mooie punt aan dat je je BIG nummer op de facturen moet zetten, die naar de zorgverzekeraar aan en dus niet naar de patiënt. Hoe nuttig is dat? Plus, je kunt als patiënt een tuchtklacht nu versterken door te roepen dat de arts op Twitter vergeten is zijn BIG nummer te vermelden. Dat voelt ook niet helemaal de bedoeling.

          2. Charles, Je KvK nummer is nodig om gemakkelijk te kunnen inzien wat de basisgegevens van jouw bedrijf zijn, dus met welk bedrijf ik nuecht zaken doe, en of Charles daar wel een contract voor mag afsluiten. Info die ik anders niet kan krijgen, en er is ook geen instantie die in het algemeen belang controleert of bedrijven niet liegen.

            Die is er wel bij medische beroepen. Bovendien is het ook keihard strafbaar om medische handelingen te doen zonder de benodigde inschrijving.

            Bovendien, als je het BIGnr zo nodig wilt weten omdat je het niet vertrouwt, kun je dat gewoon vragen aan de zorgverlener.

            De optie hebben om het te checken kan voor jou inderdaad geen kwaad. Maar de verplichting om het BIG nr overal te tonen is wel een adminstratieve last voor de zorgverleners.

            Je kunt van alles eisen van iedereen, omdat het we gemakkelijk is voor de andere partij om het te hebben omdat ze het potentieel zouden willen kunnen gebruiken en dan 2 seconden besparen omdat ze het niet hoeven te vragen, maar je ziet toch zelf ook wel in dat al snel belachelijk wordt.

            Zorgverleners zijn geen anoniem onderdeel van ‘HET SYSTEEM’ waar je een natuurlijk wantrouwen tegen moet hebben, maar gewoon mensen die een zeer nuttig beroep met plezier en liefde willen uitvoeren.

            Hoe meer jij eist, hoe minder zin zij hebben (of hoe meer ze per patientenuur gaan vragen, want die admin moet natuurlijk wel betaald worden).

          3. Kijk, éigenlijk leg je precíes de vinger op de zere plek én met een schitterend voorbeeld! Je VOG moet je, bij twijfel, aan je werkgever etc kunnen tonen. Dat is zorgvuldig en veilig. Tikkie pseudoveiligheid, maar toch. Je hieft dat ding niet achterop je t-shirt te dragen en expliciet aan iedere kleuter afgedrukt in drievoud mee te geven. Je identiteitskaart idem. Je móet hem bij je hebben, op straat, in het verkeer, op je werk en bij alles wat officieel is, zodat autoriteiten (!) Deze kunnen controleren en je identiteit bevestigen. Je bent NIET verplicht je jegens de tegenpartij te legitimeren bij een verkeersongeval. Wel je identiteit bekend te maken, maar je hoeft niet je ID-kaart te geven. Bij twijfel bellen we de politie erbijj, die controleert en documenteert en doet er wat mee als je foetelt. Met BIG idem: je moet het desgevraagd geven, je moet het hebben en aan de hand daarvan kan men wat als het niet lijkt te kloppen.

            Nu wordt er iets verplicht waarop gehandhaafd kan worden maar geen meerwaarde biedt: de boeven melden zich nu gewoon VALSELIJK met een foute naam en (is openbaar register!) Zelf opgezocht BIG-nummer! Omgeving Roermond woont zo’n ‘schatje’ die diploma, voorletters en BIG vervalste en de pleeg ging uithangen. Hoe zouden we die gestopt hebben? NIET! Die had jou, net zoals toen zijn baas, keihard een BIGnummer van iemand anders gegeven met zelfde achternaam en andere voorletter (‘ja, Xxmx is mijn roepnaam, die letter hoort bij mijn doopnaam’).

            Maar als jij straks he BIG op bíjna alles hebt staan, en een wraakzuchtige ex-client vindt ergens iets waar het niet staat, ben jij wel ter verantwording te roepen. Niet omdat jij een prutser bent en niet omdat jij een boef bent. Maar omdat er ergens een papiere regeltje is dat jij overal je streepjescode moet vermelden. En als op de koffiecupjes en servetjes in je wachtkamer staat ‘welkom bij Dr Janssen’, moet daar nu je BIG bij anders ben je alsnog een boef en krijg je een bon!

            Bullshit dus.

    1. Dan ga je ervan uit dat iedereen een smartphone heeft. Beter om verplicht een stapeltje uittreksels gewoon bij de folders van de huisarts te leggen. Om te voorkomen dat mensen het dan verwarren met de zoveelste folder over nagelverkalking is het goed om deze met knalrode letters te voorzien van de tekst: “BELANGRIJK! LEES HIER OF UW ZORGVERLENER EEN KWAKZALVER IS!”.

      Dat hebbende gezegd vindt ik het beschikbaar moeten stellen van een BIG nummer helemaal niet zo gek. Volgens mij gaat het niet per se om de praktische vindbaarheid, maar stuurt het toch een signaal aan mensen dat het relatief makkelijk en ook best normaal is om te kijken of je zorgverlener wel in orde is. Ik ken tot nu toe niemand in mijn omgeving die weet van het bestaan van het register, of daarin zou kijken tenzij er al zeer ernstige zorgen bestaan. Als je het register in die zin toegankelijker wil maken lijkt me dit een prima oplossing.

  1. Klinkt misschien gek, maar dit soort flauwekul zorgt ervoor dat veel specialisten het vak verlaten. Het gebrek aan vertrouwen maakt dat velen met passie voor hun vak er afkeer van krijgen en wat anders gaan doen. De keerzijde van alles maar willen controleren en beheersen is dat in ruil voor deze schijnveiligheid (want er zijn ook veel big-geregistreerde kwakzalvers die hun administratie prima op orde hebben), er verhoudingsgewijs veel meer zorgverleners die die vooral goed zijn in protocollen volgen en veel minder van de creatievere, die cliënten kunnen behandelen waar geen standaardbehandeling voor bestaat. In de (jeugd-)ggz is dit nu een groot probleem. Daar zijn bijna nooit standaardoplossingen…

  2. Het doet mij denken aan de Duitse Impressumpflicht, de colofon met adres-, contact- en registratiegegevens die voor alle websites (en sommige andere publicaties verplicht is. Daar linken bijna alle Duitse webcares ook heen in hun Twitter-bio.*

    Vanuit dit vind ik het helemaal niet zo erg deze verplichting: je hebt in je bio een link naar de website van je praktijk cq. je profielpagina bij je werkgever en voilà.

    *er zitten wel ook rare dingen aan de impressumplicht, daar niet van hoor. Zeker voor zelfstandigen, dus dit is niet een pleidooi om dat 1:1 over te nemen.

  3. Mijn tandarts verkocht zijn praktijk (en klanten) door aan een tandarts uit de Oekraïne. Bij de eerst beste kiesreparatie kreeg ik een buikgevoel, dat dit geen ervaren tandarts moest zijn en ging op onderzoek uit. Het resultaat was, dat hij géén BIG-nummer had en het Keurmerk op de website fake was. 1 – De ziekenkostenverzekeraar interesseerde zich NUL voor mijn vaststelling en blijf lang hardnekkig weigeren op het niveau van medewerker tot een manager bereids was te bevestiging dat ook zij geen voorgeschreven registratie konden vinden. De Keurmerkmedewerkers moesten ook onder druk gezet worden om te eisen dat het van de website werd gehaald. Mijn ervaring dus: Maak BIG-nummers toegankelijker, zodat fraude sneller óók door klanten kan worden vastgesteld. De betreffende tandarts had overigens de status van mondverzorger en was in opleiding als tandarts. PS. Gemeenschappelijke praktijken geven soms het BIG-nummer van één collega aan!

    1. Dit begrijp ik niet. Het gaat erom dat zorgverleners als gereguleerd beroep verplicht zijn om bij bepaalde uitingen hun BIG nummer te vermelden. Wat doet het er dan toe of de uiting gebeurt bij een particulier bedrijf? Als een fysiotherapeut een advertentie in de krant zet, zou ook zijn BIG nummer erbij moeten ondanks dat kranten particulier zijn.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.