Mag een werkgever verbieden dat je ze noemt op sociale media zoals Linkedin?

Mijn werkgever heeft meerdere BV’s gestart ipv de 2 die er nu zijn, zo begon een recente Redditpost op de JuridischAdvies reddit. Het personeel moet nu ineens een nieuw arbeidscontract tekenen in verband met deze overgang, en er staan toch wat gekke dingen in dat contract die de juridische wenkbrauwen doen fronzen. De vakbond is al ingeschakeld lees ik, en er komt zelfs het advies voorbij snel nog een ondernemingsraad op te richten (150 medewerkers en er is geen OR, huh) maar mij trof vooral artikel 14 over social media:

Indien Werknemer privé gebruikmaakt van sociale media, waaronder doch niet uitsluitend begrepen Facebook, Twitter en LinkedIn, dient ieder gebruik van of verwijzing naar de naam van Werkgever evenals iedere andere uiting in verband met Werkgever of het werk te worden vermeden. Werknemer dient zich te allen tijde te onthouden van uitingen in de ruimste zin van het woord die Werkgever en/of medewerkers van Werkgever in diskrediet kunnen brengen dan wel de goede naam van Werkgever kunnen schaden.

Dit is een standaardbeding in diverse op internet rondzwervende modellen. Voor zover ik weet, is het nooit getest bij de rechter maar dat zegt natuurlijk weinig. Strekking is vrij duidelijk: de werkgever wil voorkomen dat zij wordt aangesproken op rare dingen die werknemers online doen. Want tegenwoordig is het niet ongebruikelijk dat werkgevers dan belletjes krijgen van derden (“Weet je wel wat jullie werknemer zegt over Zwarte Piet”), naast dat het gewoon ouderwets vervelend is dat je werknemer in het openbaar iets zegt dat tegen bedrijfsstandpunten ingaat.

Is het rechtsgeldig, zo’n afspraak? Tot op zekere hoogte wel. Als werknemer moet je rekening houden met de belangen van je werkgever, en dat kan ook betekenen dat je in het openbaar niet zomaar dingen zegt die nadelig uit kunnen pakken voor die werkgever. Wel moet er dan een redelijk belang zijn voor de werkgever om iets te mogen zeggen over wat werknemers twitteren of Facebooken. Dit belang moet te herleiden zijn tot het werk: werknemers kunnen bedrijfsgeheimen onthullen door bijvoorbeeld een voorgenomen fusie op Facebook te melden, of arbeidsconflicten veroorzaken door te twitteren dat een collega onfris ruikt. Maar ook het vragen beantwoorden over producten of diensten kan het bedrijfsbelang raken: dergelijke communicatie wordt toegerekend aan het bedrijf, en kan het bedrijf dus binden aan bijvoorbeeld een toegezegde schadevergoeding of vervangend product.

Een in zulke algemene termen geformuleerd beding als hier geciteerd gaat echter dat doel vér te buiten. Die eerste zin verbiedt immers ook het op LinkedIn vermelden dat je ergens werkt, wat de normaalste zaak van de wereld is. Bovendien heeft de werkgever nul last van zo’n vermelding (oké als je bij de AIVD werkt of infiltrant bij de politie dan wel, maar ten eerste heb je dan geen arbeidscontract dat zomaar wijzigt en ten tweede kom nou) dus kan zij moeilijk een bedrijfsbelang inroepen dat deze inperking van de uitingsvrijheid van de werknemer rechtvaardigt.

De tweede zin gaat over het schaden van de goede naam van de onderneming. Dat is op zich iets eerder te rechtvaardigen, zij het dat dat ‘kunnen’ het natuurlijk lekker speculatief en breed maakt. In combinatie met een boetebeding (dat in die internetmodellen staat, maar ik niet zie in het geciteerde contract) zou dat wat mij betreft toch net even de grens over gaan.

Het probleem is natuurlijk dat je als werknemer weinig onderhandelingsruimte hebt. Zeker omdat het lastig onderbouwen is wat je dan wilt gaan doen. “Ja misschien twitter ik eens wat dat mogelijk jullie schaadt en daar wil ik niet op aangesproken worden” is geen handig openingsbod als je een arbeidscontract wil.

Gelukkig is dat specifiek voor deze werknemers geen issue: zij hoeven helemaal niet te tekenen, want bij een overgang van onderneming verandert er niets aan je contract.

Arnoud

22 reacties

  1. en er komt zelfs het advies voorbij snel nog een ondernemingsraad op te richten (150 medewerkers en er is geen OR, huh)

    Volgens mij zijn ze dan nu daarmee te laat. Een OR kan zich uitspreken over besluiten die genomen zijn nadat die OR opgericht is. Ik meen dat er jurisprudentie is waaruit blijkt dat als je een OR opricht om tegen een specifiek genomen besluit te strijden je te laat bent met die OR.

  2. Ongeacht of het oprichten van een Ondernemingsraad en het inschakelen van de vakbond nu nog iets gaat uithalen, zou ik al vast naar een nieuwe baan gaan zoeken. Een werkgever die zo met zijn werknemers om springt verdient weinig respect, en je moet er dan als werknemer ook vanuit gaan dat de relatie in de toekomst alleen maar zal verslechteren.

    1. Volledig niet akkoord, wanneer een werkgever jouw aanstuurt tot ontslag wegens grensoverschrijdend gedrag, zelfs letterlijk zegt het bedrijf zal uiteindelijk voor jouw niets meer te bieden hebben omdat je een aangifte heb gedaan van zijn vriend? Ik zou het niet denken aan na 30 jaar dienst ?

  3. Vrindje van me werkt veur een der prinsen van Oranje. Moet je eens proberen te Googlen. Gelukkig is de Quote er nog die de meeste activiteiten van dit soort lieden nog wel plachten te noemen in artikelen. Denk niet dat ze daar een social media protocol hebben. Daar werkt alleen maar OSM / oud-Zuidas.

    Uit eigen ervaring weet ik wel dat er zeker op LinkedIn nog wel eens foutjes voorkomen rond M&A. Mensen die personen van de tegenpartij linken terwijl er nog weinig verbanden lijken te zijn. Gelukkig is data-mining op LinkedIn (zover ik weet) niet zo veelvoorkomend.

      1. Jazeker, maar in mijn beperkte blik op digitale risico’s denk ik dat Microsoft niet actief aan netwerkanalyse doen om potentiële samenwerkingen te ontdekken en deze data door te verkopen aan hedge funds. Dat ’threat model’ was bij Facebook / Cambridge analytica natuurlijk nogal anders. Als Microsoft dat zouden willen, zouden ze hun complete zakelijke Office/Outlook-cloud direct en onherroepelijk te grabbel gooien. Ze kunnen immers al bij praktisch alle emails van alle werkende mensen.

  4. Als laatste zin:

    Gelukkig is dat specifiek voor deze werknemers geen issue: zij hoeven helemaal niet te tekenen, want bij een overgang van onderneming verandert er niets aan je contract.

    Eigenlijk is dan dus het hele artikel verder niet heel relevant…?

    1. Eigenlijk wel.

      Dit doelt alleen op de situatie waar er sprake is van overgang van onderneming. De wet bepaalt dat in deze de arbeidsvoorwaarden – van werknemers die mee overgaan – niet veranderen. Goed, de praktijk is weerbarstiger en vaak worden werknemers alsnog geconfronteerd met een nieuwe set arbeidsvoorwaarden (vaak gepresenteerd onder de noemer “ter harmonisatie”), waar dit soort bepalingen ingefietst worden.

      Los hiervan, zoals Arnoud al aangeeft, komen deze bepalingen veel vaker voor. Dus ook buiten een situatie waar een overgang van onderneming speelt…..

  5. Toch heb ik het idee dat de koppeling via LinkedIn/Facebook/Twitter tussen een werknemer en bedrijfsnaam nadelig kan uitvallen voor een bedrijf door de associatie met de privé kwesties van de werknemer. Ik zal enkele voorbeelden noemen die nu in het nieuws zijn, op nu.nl:

    • Maarten van der Weijden doet nieuwe recordpoging is natuurlijk leuk voor zijn werkgever. Een professionele atleet, dus voor opdrachtgevers die hem inhuren kan er mooi meegelift worden met zijn reputatie. Maar als er ooit negatief over hem gepubliceerd gaat worden dan is dat een probleem.
    • Joey D. overleden na schietpartij met politie is natuurlijk droevig nieuws. Maar als hij een LinkedIn account heeft die aan enkele werkgevers is gekoppeld dan kan dat voor die werkgevers vervelend uitpakken. Zo moeilijk is hij online ook niet te vinden maar hij was een ZZP’er dus dat scheelt weer. Maar zijn actie tegen de politie zou zijn werkgever enorm kunnen schaden.
    • Misbruik in de Jehovegemeenschap is ook een lastig dilemma. Een werknemer die op LinkedIn zijn werkgever noemt naast zijn geloofsovertuiging brengt die werkgever dus in relatie met misbruik. Maakt niets uit dat die werknemer verder niets met misbruik te maken heeft, maar de gehele groep is benoemd.
    Zo zijn er wel meer situaties te bedenken waarbij de werknemer de reputatie van zijn werkgever kan beïnvloeden. Ik kan dus wel voorstellen dat sommige werkgevers dit dus niet willen.

    1. Al jouw ‘problemen’ ontstaan omdat je er vanuit gaat dat mensen te dom zijn om privé acties van een individu te scheiden van zijn werkgever.

      Helaas lopen er (veel te veel) mensen rond die echt zo dom zijn. Het gaat mij desondanks echt veel te ver om dan maar iedereen over één kam te scheren met de domsten van de domsten en dit soort regels te accepteren.

      Ik denk wel dat het inmiddels noodzaak is om al op zeer jonge leeftijd kinderen te wijzen op het feit dat wat mensen zeggen/doen niet betekent dat hun werkgever/vrienden/familie hier ook zo over denken/dit acceptabel vinden.

      En als je dan toch bezig bent ook meteen de net zo belangrijke les dat niet alles wat op het internet staat waar is, dus dat je zonder controle er ook niet zomaar vanuit kan gaan dat die persoon dat gezegd/gedaan heeft. (om even een understatement te gebruiken over de betrouwbaarheid van informatie op het internet)

      1. Mijn aanname dat veel mensen dom zijn is ook veelal de werkelijkheid. Een buschauffeur van de GVB die in zijn vrije tijd op Pinterest foto’s plaatst van hoe hij en zijn maatjes tijdens een voetbalwedstrijd van Ajax een Arriva-bushalte aan het slopen zijn bij het Stadion zal daarmee de GVB niet erg populair maken. “GVB pleegt geweld tegen concurrent!” ik zie de koppen al… 🙂

        Niet alles is waar op het Internet maar er zijn nu vast mensen die denken dat het voorbeeld dat ik net noem ook daadwerkelijk is gebeurt. Want dat iemand dit uit zijn duim kan zuigen… 😉

        1. Een mooie casus waar ik graag even op doorpak.

          Dat zijn dan namelijk niet domme mensen, maar is een voorbeeld van hoe de journalistieke integriteit aan het aftakelen is omdat nieuws tegenwoordig als entertainment gebracht moet worden met schreeuwende koppen om nog ‘klanten’ te trekken.

          Journalisten die zoiets schrijven weten dondersgoed dat zo’n GVB chauffeur niet het GVB vertegenwoordigt als hij dat doet. Net zoals ze weten dat het beroep totaal irrelevant is voor het verhaal: namelijk dat voetbalsupporters zich misdragen.

          Als dat al wettelijk niet goed is geregeld, dan zou de oplossing naar mijn mening gezocht moeten worden in het aansprakelijk maken van ‘journalisten’ voor onzorgvuldig rapporteren. Het stoort mij dat overheden (waaronder de nederlandse!) journalisten gijzelen na het brengen van relevant nieuws wat ze niet aanstaat om de bron te achterhalen. Maar als het gaat om de laatste roddel en achterklap over Harry en Meghan of het seksleven van BN-ers de journalistieke vrijheid ineens wel bescherm moet worden. De omgekeerde wereld dus.

          Het meest trieste van dit hele voorbeeld is inderdaad dat de journalistiek zo’n abominabel niveau heeft bereikt dat je niet meer kan beoordelen of dit echt of verzonnen is. Die kop zou zo bij sommige landelijke dagbladen op papier kunnen komen en bij vrijwel allemaal op de website, waar ze veel meer sensatie koppen gebruiken om er uit te springen in de zoekresultaten. Clickbait>>nieuwswaarde :/

      2. Volledig niet akkoord, wanneer een werkgever jouw aanstuurt tot ontslag wegens grensoverschrijdend gedrag, zelfs letterlijk zegt het bedrijf zal uiteindelijk voor jouw niets meer te bieden hebben omdat je een aangifte heb gedaan van zijn vriend? Ik zou het niet denken aan na 30 jaar dienst ?

  6. Die eerste zin verbiedt immers ook het op LinkedIn vermelden dat je ergens werkt, wat de normaalste zaak van de wereld is. Bovendien heeft de werkgever nul last van zo’n vermelding

    Wat te doen met je functietitel en -omschrijving? Als je bijvoorbeeld “Projectmanager voor Facial Recognition” bent, zou het wel eens tegen het belang van de werkgever kunnen zijn, dat jij via je LinkedIn-profiel “verklapt” dat het bedrijf aan gezichtsherkenning werkt.

    Maar aan de andere kant gebruiken veel werkgevers tegenwoordig LinkedIn om kandidaten voor open posities te vinden. Een geheimhoudingsplicht zou dan je carrièremogelijkheden nadelig beïnvloeden, als toekomstige werkgevers je niet meer kunnen vinden.

    1. Dan vermeld je toch dat je projectmanager bent, als je al niet meer mag zeggen dat je werkgever projectmatig werkt dan is het echt te ver doorgeschoten.

      En die facial recognition is een probleem als je wilt soliciteren voordat het product is aangekondigd en/of op de markt gebracht. Maar op dat moment is het voor jou waarschijnlijk ook wegens een ander beding niet mogelijk om ergens te soliciteren waar die info uberhaupt relevant is. Sommige ervaring heb ik zelf enige tijd mee gewacht om het publiekelijk te plaatsen, zelfs nadat ik uitdienst. Ondanks dat ik geen last had van een concurrentiebeding vond ik dat niet netjes. Bij solicitaties noemde ik het alleen als het relevant was.

  7. Kan ik andersom ook mijn werkgever verantwoordelijk houden als deze iets doet wat mijn reputatie als werknemer schaadt? Ik probeer bijvoorbeeld milieubewust te leven en dat uit te dragen. Maar wat nu als mijn werkgever plotseling besluit 5 ton schadelijke chemicaliën in de Rijn te dumpen? Dan word ik daar ook op aangesproken terwijl ik daar niets mee te maken heb gehad…

    Kan ik dan reputatieschade vergoed krijgen? Of kan ik eisen dat mijn werkgever dit nooit meer doet? Wat voor mogelijkheden heb ik in zo’n geval?

    1. Je kan bij deze, anoniem een aangifte doen ,zo wordt je gelijk vrij gesteld en heb je je plicht gedaan, het rest verder aan de onderzoeksrechter, uiteraard breng je dit voorlopig niet voor de media of is het niet aan jou om dit te doen tot een bepaald moment, geduld dus

  8. Persoonlijk denk ik dat het beter is prive en zakelijk goed te scheiden.

    Belanrijkste reden Je hent geen controle over whatsapp, linkedin, google. Zodra het er op staat krijg je heter niet meer af een derde beheert de media en is dasrom de baas over jouw gegevens. Dot is nog steeds noet goed geregeld.

    Ook het prive gebruik gedurende werktijd leidt tot problemen. Immers ben je een contract aangegeaan dat je voor x uren per week werk levert tegen x euro per tijdseenheid.

    Je verwacht wel dat werkgever geld op tijd betaald dan mag werkgever en je collegas ook verwachten dat jij jouw deel van de overeenkomst nakomt en ook daadwerkelijk de uren werkt zoals beschreven.

    Zelf werk ik bij een bedrijf waar wij heel veel vrijheid hebben en de messte overeenkomsten in de vergetelheid onder een dikke laag stof liggen. Erg soepel wordt omgegaan met tijd en werk en kan mij niet meer heinneren dat ik er ooit problemen zijn geweest over werk, vrije tijd, vakantie en dingen regelen. Regelen doen wij onderling met meer dan 150 man.

    De problemen die er zijn zijn juist bij die mensen die zonodig steeds beroepen op vrijhied van sociale media, pauze en dergelijke. Schreeuwen van de daken, vakbond erbij, echter het werk niet af hebben en daardoor andere meer moeten doen. Dat is toch niet sociaal of collegiaal?

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.