Thuiskopieheffing gaat bij aankoop smartphones flink omhoog naar 7,30 euro

De Stichting Onderhandelingen Thuiskopievergoedingen, ofwel SONT, heeft de hoogte van de thuiskopievergoeding voor smartphones verhoogd naar zeven euro dertig, las ik bij Tweakers. Inderdaad, zeven euro dertig (voor juristen: €7,30), een verhoging met 50% van het oude tarief van €4,70. Als verklaring voor de verhoging voor smartphones wordt genoemd dat het maken van thuiskopieën op de smartphone in de lift zit. Want je kunt in Spotify en Netflix een aflevering of andere content unit offline beschikbaar maken, en dat is hetzelfde als er een cd van branden. Eh ja, precies.

Ik geloof dat er niemand op deze blog is die blij wordt van het onderwerp thuiskopieheffing, in ieder geval niet sinds downloaden uit illegale bron verboden werd verklaard. Het basisidee blijft natuurlijk raar: iedereen moet betalen voor eventuele inbreuken op auteursrechten, ongeacht of zij die maken en ongeacht wat de schade daadwerkelijk zou zijn geweest. De gedachte erachter (uit de jaren zeventig) is dat je anders óf opname-apparatuur moet verbieden óf bij mensen thuis auteursrechten moet gaan handhaven, en beiden werken natuurlijk niet.

Het begint alleen nu alleen anno 2020 wel nogal te wringen met dat idee, dat het gemiddeld toch eerlijk uitkomt als iedereen gewoon zeven euro aan stichting Thuiskopie geeft, die dan met een voor mij onnavolgbare verdeelsleutel zorgt dat dat bij Marco Borsato en John de Mol terecht komt, als ik het goed zeg. Helemaal omdat het al lang niet meer gaat om zelfgebrande dvd’s of usb-harddisks vol met mp3’s, mp4’s en mkz’s (al dan niet van nzb’s, hoi Tim) maar hier dus echt om het gegeven dat een smartphone in het interne geheugen een tijdelijke kopie maakt van als offline gemarkeerde content in streamingdiensten.

Ik zag dat elektronicaproducentenvereniging NLDigital zich ook al boos maakt hierover, met name omdat het proces helemaal is vastgelopen:

We zitten al jaren in een complete patstelling. Meningsverschillen worden zelfs via de rechter uitgevochten. De huidige regeling is gewoon op, de hoogte van de heffing sluit helaas totaal niet meer aan bij het mediagebruik in het huidige streamingtijdperk.
Maar, dat u het weet: u slaat gemiddeld 13 thuiskopieheffingsplichtige werken op uw smartphone op. Het gaat dan eigenlijk altijd om gedownloade werken binnen een streamingabonnement, zo lees ik in dat rapport. Maar dat voelt voor mij wel misleidend: een download is iets waar ik heerschappij over heb. Zo’n kopie in het applicatiegeheugen van Spotify of Netflix daar heb ik niets over te zeggen, die is weg zodra de dienstaanbieder dat wil.

Arnoud

82 reacties

  1. Bovendien wordt de offline mogelijkheid slechts aangeboden binnen een Netflix app indien het platform allerlei drm opties heeft om er voor te zorgen dat je niks met die kopie kan. Je hebt een actief abonnement nodig om binnen de app het materiaal te kunnen bekijken – en – bij Netflix zit er ook een expiratiedatum op. Het is een feature van Netflix om klanten de mogelijkheid te bieden ook offline binnen grenzen het materiaal te kunnen bekijken. Aangezien er altijd een lopend abonnement nodig is voor het bekijken van dit materiaal is dit gewoon een licentie waar je voor hebt betaald.

  2. Ik kan wel begrijpen waarom hardcore muziekliefhebbers nog regelmatig wat van het internet plukken. Als dit soort corrupte lobby clubs ziet, welke geld naar de groten wegsluizen terwijl veel anderen een mager loon via Spotify binnen halen, dan voel jij je als consument ook minder verplicht om de laatste van AC/DC te kopen. Persoonlijk adviseer ik mensen om te winkelen op Bandcamp. Onafhankelijke website waardoor het geld daadwerkelijk naar de artiest gaat. En AC/DC staat er inderdaad niet op… maar die kun je elders vinden.

  3. Mijn eerste reactie is: huh, het is een cache.

    Maar artikel 13a AW zegt:

    Onder de verveelvoudiging van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet verstaan de tijdelijke reproductie die van voorbijgaande of incidentele aard is, en die een integraal en essentieel onderdeel vormt van een technisch procédé dat wordt toegepast met als enig doel a) de doorgifte in een netwerk tussen derden door een tussenpersoon of b) een rechtmatig gebruik van een werk mogelijk te maken, en die geen zelfstandige economische waarde bezit.

    Welnu. Offline beschikbaar maken is weliswaar tijdelijk (zolang het abonnement bij de aanbieder duurt is ook tijdelijk), het is niet incidenteel, en het is misschien ook niet als integraal en essentieel te beschouwen?

    Maar toch voelt het niet goed. De wet is hier duidelijk geschreven op caches anno 2015 en niet op smartphones anno 2020.

    1. Zo’n cache is toch van voorbijgaande aard? (“voorbijgaande of incidentele aard”). die “een integraal en essentieel onderdeel vormt van een technisch procédé dat wordt toegepast met als enig doel” “b) een rechtmatig gebruik van een werk mogelijk te maken, en die geen zelfstandige economische waarde bezit.”

      De wet volstaat toch nog prima?

      1. Een cache is wel van voorbijgaande aard, een download op een device niet. Dat is mijn punt.

        Bovendien, als je mij de keuze biedt om iets offline beschikbaar te maken dan wordt het lastig om daarna vol te houden dat dit een essentiele stap is.

        1. Het aardige is dat bijvoorbeeld bij Netflix een download juist wel van voorbijgaande aard is: na verloop van tijd wordt die automatisch weer verwijderd. De functionaliteit is juist expliciet ontworpen niet als een permanente kopie maar als een tijdelijke oplossing voor als je geen internet hebt. Cache dus.

        2. Het is een essentiële stap om de content offline te kunnen bekijken. En verder zoals Thijs al aangeeft; de app forceert dat dit van tijdelijke aard is. Je kunt er zelf ook niet bij. Dat ligt volledig in de controle van de app.

        3. Ik zie dat anders, ik betaal Netflix, en die geven mij de mogelijkheid een tijdelijke “offline” versie te maken zodat ik die kan bekijken als ik geen wifi heb. Dat lijkt mij “een integraal en essentieel onderdeel vormt van een technisch procédé dat wordt toegepast met als enig doel een rechtmatig gebruik van een werk mogelijk te maken, en die geen zelfstandige economische waarde bezit.”. Ik betaal Netflix namelijk, en hun app geeft die mogelijkheid, dus het is rechtmatig gebruik van een werk. Het is ook nog eens van tijdelijke aard.

          1. Maar als je zegt, het procedé waar het om gaat is het streamen, dat is waar je Netflix voor gebruikt. Dan is het offline cachen niet essentieel, dat is niet noodzakelijk voor streamen. Die buffer van 20 seconden (dat tergend kleine streepje voor het moment waar je bent) is wél essentieel, anders hapert de playback. Maar bij streamen is inherent dat het niet werkt zonder streamende server, dus is de offline cache niet essentieel.

            1. “Met Spotify vind je makkelijk de juiste muziek voor elk moment – op je smartphone, computer, tablet en nog veel meer apparaten.” Dat is voor my het “procedé”…. en nu moet ik {{insert expletive}} 7 euro betalen om legaal beschikbare muziek op mijn eigen telefoon te luisteren? (bonus rant. Nog steeds die {{more redaction needed}} filmpjes of ik toch vooral niet wil stelen voor de legaal gekochte film drager)

            2. Ik vind het ernstig verwarrend, die wet.. het concept van “streamen”, staat dat uberhaupt als zodanig in de wet benoemd? Ik zie niet in wat het verschil is, juridisch gezien dan, tussen “streamen via wifi met een buffer van 20s” en “offline beschikbaar maken voor een beperkte tijd”. Die offline beschikbaar gemaakt “stream” kan ik niet gebruiken, het is niet een kopie waar ik los van de app wat mee kan doen. Het is tijdelijk, versleuteld, en niet toegankelijk. Waarom mag een cache van 20s wel, maar een cache van 90m niet? Als gewone, niet juridisch onderlegde burger is het bijzonder verwarrend, en ik heb sterk de indruk dat het zelfs voor ter zake kundige experts verwarrend is.

              1. Het idee is dat de wet technologie-onafhankelijk wil zijn. Daarom is ook een streaming een verveelvoudiging. Maar je krijgt dan dat óók die buffer van 20 seconden een verveelvoudiging is, en daarom staat er weer bij dat díe niet meetelt. Dit omdat die buffer niet zelfstandig enige waarde vertegenwoordigt en na 20 seconden weer weg is.

                Het verschil zou dan zijn dat een offline integrale kopie die een week onbeperkt speelbaar is, wezenlijk anders is dan een buffer van 20 seconden. Niemand adverteert met dat er een streaming playback buffer van wel 20 seconden is (“nu nóg minder haperingen”). Maar “Netflix offline kijken” of “Luister Spotify zonder internet” is wél een ding waar reclame over gemaakt wordt. Kennelijk heeft dat waarde. En als het waarde heeft, dan wil de auteursrechtlobby er geld voor hebben.

                1. Hmm… oke, thanks, dat is duidelijk ja, die functionaliteit heeft inderdaad een zekere economische waarde. Niet dat ik het er nu dan mee eens ben dat je dan maar een thuiskopievergoeding moet afdragen naast de prijs die je al betaald aan Netflix zelf, maar goed, dat is een andere kwestie.

                2. Voor die waarde heb ik al betaald, aan Netflix. Zij bieden de functionaliteit integraal aan. Dan moeten zij ook regelen dat het rechtentechnisch goed zit. Ik ben er altijd vanuit gegaan dat dat ook goed zit.

                  Waar betalen we die thuiskopieheffing nu dan nog eigenlijk voor?

                3. Maar “Netflix offline kijken” of “Luister Spotify zonder internet” is wél een ding waar reclame over gemaakt wordt. Kennelijk heeft dat waarde. En als het waarde heeft, dan wil de auteursrechtlobby er geld voor hebben.

                  Maar het hebben van een 20 seconde buffer heeft ook waarde, want daardoor kun je zonder haperingen kijken dus daar zouden we dan ook voor moeten betalen (volgens dezelfde redenatie).

                  Het onderscheid, zoals ik het in de geciteerde tekst van Richard lees, is wat je met de offline opgeslagen data kan doen. Kun je buiten de app om en/of voor onbeperkte tijd de opname blijven afspelen (je kan dus meer met de opname dan wanneer je het ‘direct’ zou streamen) dan is het zeker een thuiskopie. Echter als het om het Netflix model gaat waarbij de data waardeloos is zonder de app en een geldig abonnement (zowel online als offline) dan is het geen thuiskopie, maar een hele slimme buffer. Netflix heeft de mogelijkheid ook ze automatisch al zaken voorbufferen (offline downloaden) zodat je altijd door kan kijken, zonder dat je zelf deze selectie maakt.

                  Ook is het denk ik belangrijk wat het contract is tussen Netflix en de consument. Volgens gaat het daar niet om streamen van data, maar toegang tot een mediabibliotheek voor een bepaalde tijd. En hoe die data dan binnenkomt maakt dan helemaal niet uit, of dat nu per stream, download of postduif plaatsvind. Het belangrijke is dat de toegang tot de media bibliotheek alleen blijft bestaan zolang je abonnement loopt en na het abonnement niet meer toegankelijk is. En met dat model is er dus geen enkele extra waarde voor het offline opslaan, behalve dat dan je de dienst waar je voor betaald ook daadwerkelijk kan gebruiken, onafhankelijk wat je exacte locatie is.

                  1. Het heeft technisch nut, maar kennelijk geen (commerciële) waarde want niemand adverteert erop, dat bij hun de buffer wel 30 seconden is bijvoorbeeld. Dus daaruit concludeer ik dat die playback buffer gezien wordt als een technisch detail, en dat de offline modus geldt als extra feature, exploitatiemogelijkheid.

                    Dat laat onverlet dat ik de offline modus niet als thuiskopie zie, maar vooral omdat ik het niet als verveelvoudiging door de consument zie. Het is en blijft onder verantwoordelijkheid van de app.

            3. Arnoud,

              Streamen zonder cache is onmogelijk, je moet een buffer hebben om haperingen in de datastroom te kunnen ondervangen. De discussie zou eigenlijk moeten zijn hoe groot die cache dan mag zijn, maar aangezien dit volledig bepaald wordt door Netflix (in het geval van dit voorbeeld) en ik ook niet bij de inhoud van die cache kan is dat niet echt relevant voor mij. Ik bekijk de stream, met een vertraging om soepel afspelen te kunnen garanderen. Hoe groot die vertraging is doet IMHO niet terzake.

              1. Ben ik niet met je eens, ik kijk graag live tv via IPTV waar de vertraging soms wel meer dan drie minuten is. Wat is dan nog LIVE? Overigens doet de nederlandse staatsomroep, NOS datzelfde om de redactie de kanstre geven om e.a. te kunen ‘corrigeren’….

                In mijn geval kost het mij niets, als ik geen wedje heb afgeslote nme tiemand die wel live kijkt, maar vraag datzelfde eens aan stockbrokers die tonnen, en meer, aan apparatuur hebben die juist de boel zo snel mogelijk maken om maar als eerste iets te kunnen kopen of verkopen.

                1. Natuurlijk is er wel verschil. Die cache mag sowieso omdat die technisch nodig is voor de streaming, en die volledige aflevering een week bewaren mag omdat (je in in alle redelijkheid mag aannemen dat) dit inbegrepen is in de licentie die de streamingaanbieders overeengekomen zijn met de rechthebbenden.

                    1. Hoe zit het dan als ik een download koop, bijvoorbeeld van een eboek. In dat proces maak ik noodzakelijkerwijs ook een kopie naar mijn gegevensdrager. Dat is geen “thuiskopie” maar een kopie waarvoor expliciet toestemming is gegeven door de rechthebbende. Datzelfde geldt ook voor een kopie die je maakt met de app van Spotity voor off-line luisteren.

                      Het lijkt erop dat de auteurswet nu zo ondoorgrondelijk is dat niemand hem meer snapt — en dat is voor organisaties als BREIN en SONT een feature, geen bug, omdat ze daarmee door kunnen gaan met hun maffia-afpers praktijken. (Die niet van gisteren zijn: Mijn moeder moest begin jaren zestig ook al betalen voor het gebruik van volksmuziek in het publiek domein.) Hoog tijd om dat gedrocht drastisch te herzien.

                    2. Juist, en dat is juist het argument dat ik en velen proberen te maken: de wet klopt niet, want die gaat uit van het standpunt dat er nog niet betaald is voor die legale kopie , terwijl dat wel zo is dmv het streaming abbonnement.

                      (je kunt natuurlijk ook denken dat, alleen voor wat betreft NL, Spotify een kleine korting heeft weten te bedingen vergeleken met andere landen van de rechthebbenden omdat die immers weten dat ze in NL langs de andere kant nog eens langs de kassa kunnen passeren, en dan zou de basis onder de thuiskopieheffing weer kloppen. Maar dat lijkt me vergezocht en niet in overeenstemming met de waarschijnlijke waarheid)

                    3. “Zo’n kopie” – hoe staat dat precies in de wet beschreven? Vooralsnog denk ik dat dit behoorlijk grijs gebied is, streaming was nog geen ding toen deze wet werd aangenomen, je mag dan imho niet zomaar aannemen dat de situatie wel 100% hetzelfde zal zijn en dat de wet daarom volledig rekening heeft gehouden met deze situatie.

                      De vraag is daarnaast of IK wel een kopie maak. Dat mijn streaming service mij de mogelijkheid biedt om offline te streamen wil nog niet zeggen dat IK daarmee een kopie heb gemaakt. De vergelijking met een kopie van een DVD of CD gaat hier niet op, die kopieen kan ik namelijk verplaatsen, verveelvoudigen, verwijderen wanneer ik dat wil, dat is allemaal niet van toepassing op de offline aanwezigheid van een stream op mijn device.

                      Dat onze wet zegt dat je voor het maken van dit soort kopieen onmogelijk kan afrekenen in het abonnement omdat het volgens de wet moet via een heffing op de gegevensdrager is ook onzin. Je kunt dit prima afvangen door afspraken de maken met de rechthebbenden. Daar kan geen wet tegenop, die is er namelijk om het gat te dichten wat ontstaat doordat de rechthebbenden niet in beeld zijn mij het maken van een “kopie”. Hier zouden die best in beeld kunnen zijn, en daarmee zou je volgens de wet dan zelfs dubbel betalen, dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn van die wet.

                    4. Maar zou dat niet moeten betekenen dat Spotify de artiesten die via de thuiskopieheffing betaald worden niet zelf hoeft te betalen? Anders krijgen ze dubbel, toch? En dan wil ik best Spotify nog wel betalen voor de dienst maar als ik alleen naar artiesten luister die via de heffing betaald worden, mag ik dan een goedkoper abonnement?

                        1. Ze krijgen niet dubbel betaald, maar twee keer omdat er ook twee vormen van gebruik zijn: de livestream en de offline kopie.

                          Sorry, maar dat is echt onzin. De film wordt of gestreamt, of gedownload voor offline kijken. Het is niet zo dat je de film streamt en dan een kopie daarvan voor later opslaat, er is sprake van een enkele handeling. En ik geloof geen seconde dat Netflix geen rechten hoeft af te dragen voor zo’n download, omdat hij niet gestreamt wordt en al via een heffing is betaald.

                          Artikel 16b en 16c zijn zwaar door de techniek achterhaald. Die download is effectief niet anders als de VHS band die je vroeger bij de videotheek huurde. Tijdelijk kan je de film kijken, daarna moet de tape weer terug/wordt de film van je device verwijderd.

                          Vroeger betaalden we daarvoor de videotheek, die de afrekening met de rechtenhouder deed. Geen thuiskopie, want je kreeg de band mee. Omdat we nu van fysiek transport van een tape zijn afgestapt krijgt de auteur nu ineens twee vergoedingen voor een gehuurde film. De vergoeding van de verhuurder en een thuiskopie, wat mijn inziens geen thuiskopie zou moeten zijn, omdat je geen volledige zeggenschap hebt over die kopie, de streamer bepaald wat en wanneer je iets met die download kan en net als cache is deze tijdelijk.

                          Of Artikel 16 heeft aanpassing nodig, of de definitie van thuiskopie heeft aanpassing nodig, maar nu krijgen auteurs twee keer betaald voor een enkele transactie en dat is zeer tegen mijn rechtsgevoel.

                            1. Nee, dit is ook het punt dat ik onderin had gemaakt. Wanneer je bij Spotify/Netflix downloaden voor offline gebruik selecteert, is er geen livestream. Er is enkel een download. Er is dan ook geen kopie. Want een kopie waarvan dan? Waar is het origineel? En als je antwoord is “het origineel staat op de server”, dan heb je als klant dus niet gekopieerd, maar heeft de aanbieder dus gekopieerd, net zoals die VHS cassette.

                              1. Juridisch gaat dit niet op. Aanbieders van streaming abonnementen bieden jou de mogelijkheid tot het offline opslaan van werken; content die zij normaal naar je streamen. Wanneer jij dit offline opslaat, wordt dit gezien als digitale kopie. Aangezien dit feitelijk reproducties zijn die worden gemaakt voor privé gebruik, zijn dit thuiskopieën in de zin van art. 16c Aw; waarvoor de rechthebbende recht heeft op een billijke vergoeding. Zo heeft de wetgever het nou eenmaal geregeld.

                                Wat ik moeilijk vind is de hoogte (verhoging) van de vergoeding. Ten eerste omdat volgens de Europese regeling van de privé kopie, rekening wordt gehouden met het al dan niet toepassen van de technische voorzieningen (ikzelf kan niks met de offline content behalve bekijken). Ten tweede omdat in dezelfde regeling, de considerans vermeldt dat: “(35) Rechthebbenden dienen, in bepaalde uitzonderl?ke gevallen, een bill?ke compensatie te ontvangen om hen naar behoren te compenseren voor het gebruik van hun beschermde werken of ander beschermd materiaal. B? de bepaling van de vorm, de modaliteiten en het mogel?ke niveau van die bill?ke compensatie moet rekening worden gehouden met de b?zondere omstandigheden van elk geval. B? de beoordeling van deze omstandigheden zou een zinvol criterium worden gevormd door het mogel?ke nadeel* voor de rechthebbenden als resultaat van de betreffende handeling. In gevallen waarin de rechthebbenden reeds betaling in een andere vorm hebben ontvangen, b?voorbeeld als onderdeel van een licentierecht**, is eventueel geen specifieke of afzonderl?ke betaling nodig. B? de bepaling van het niveau van de bill?ke compensatie dient ten volle rekening te worden gehouden met de mate waarin gebruik wordt gemaakt van de in deze richtl?n bedoelde technische voorzieningen***. In bepaalde situaties waar de schade voor de rechthebbende minimaal zou z?n, is het mogel?k dat geen betalingsverplichting ontstaat.”

                                • Wat is het ‘mogelijke nadeel’ van offline een aflevering kijken t.o.v. streamen (misschien zelfs voordelen..)? ** Zo’n betaling zal geen onderdeel zijn van de licentieovereenkomst met de streamingaanbieders (wanneer is het niet de online consument die (indirect) betaalt voor een ‘gratis’ feature?). *** Slechts te bekijken in de desbetreffende app (niet verder kunnen verspreiden) etc.

                                Naast dit allemaal maakt die hogere vergoeding me eerlijk gezegd bar weinig uit. Als je bedenkt hoe ontzettend veel we in deze tijd kunnen ontvangen voor een lage prijs, is het allemaal zo slecht nog niet. Alleen dat de rekening uiteindelijk bij de consument komt, wat wederom een directe invloed is van de grote techbedrijven zonder enige verantwoordelijkheid, is in dit digitale tijdperk toch wel problematisch.

                              2. Aanbieders van streaming abonnementen bieden jou de mogelijkheid tot het offline opslaan van werken; content die zij normaal naar je streamen. Wanneer jij dit offline opslaat, wordt dit gezien als digitale kopie. Aangezien dit feitelijk reproducties zijn die worden gemaakt voor privé gebruik, zijn dit thuiskopieën in de zin van art. 16c Aw – waarvoor de rechthebbende recht heeft op een billijke vergoeding.

                                Wat ik niet snap is de hoogte (verhoging) van de vergoeding. Ten eerste omdat volgens de Europese regeling van de privé kopie, rekening wordt gehouden met het al dan niet toepassen van de technische voorzieningen (ik kan niks met de offline content behalve bekijken). Ten tweede omdat in dezelfde regeling, de considerans vermeldt dat: “(35) Rechthebbenden dienen, in bepaalde uitzonderl?ke gevallen, een bill?ke compensatie te ontvangen om hen naar behoren te compenseren voor het gebruik van hun beschermde werken of ander beschermd materiaal. B? de bepaling van de vorm, de modaliteiten en het mogel?ke niveau van die bill?ke compensatie moet rekening worden gehouden met de b?zondere omstandigheden van elk geval. B? de beoordeling van deze omstandigheden zou een zinvol criterium worden gevormd door het mogel?ke nadeel* voor de rechthebbenden als resultaat van de betreffende handeling. In gevallen waarin de rechthebbenden reeds betaling in een andere vorm hebben ontvangen, b?voorbeeld als onderdeel van een licentierecht**, is eventueel geen specifieke of afzonderl?ke betaling nodig. B? de bepaling van het niveau van de bill?ke compensatie dient ten volle rekening te worden gehouden met de mate waarin gebruik wordt gemaakt van de in deze richtl?n bedoelde technische voorzieningen***. In bepaalde situaties waar de schade voor de rechthebbende minimaal zou z?n, is het mogel?k dat geen betalingsverplichting ontstaat.”

                                • Wat is het ‘mogelijke nadeel’ van offline een aflevering kijken t.o.v. streamen (misschien zelfs voordelen)? ** Dit zal geen onderdeel zijn van de licentieovereenkomst met de streamingaanbieders (wanneer betaalt de online consument tegenwoordig niet (indirect) voor een ‘gratis’ feature?). *** Slechts te bekijken in de desbetreffende app (niet verder kunnen verspreiden) etc.

                                Naast dit allemaal maakt die hogere vergoeding me weinig uit. Als je bedenkt hoe ontzettend veel we in deze tijd kunnen ontvangen voor een lage prijs, is het allemaal zo slecht nog niet. Alleen dat de rekening uiteindelijk bij de consument komt, wat wederom een directe invloed is van de grote techbedrijven zonder enige verantwoordelijkheid, is in dit digitale tijdperk toch wel problematisch.

                                1. “… content die zij normaal naar je streamen. Wanneer jij dit offline opslaat, wordt dit gezien als digitale kopie. …” Nee! Hooguit: ‘content die zij ook hadden kunnen streamen.’. Maar gestreamd hadden ze niet. Dus maak je ook geen digitale kopie hierdoor. Want voor een kopie moet een origineel zijn, en die heeft niet bestaan. Je downloadt hooguit een exemplaar die de aanbieder voor jou heeft klaargelegd, niet een kopie. En bij iedereen die zegt “Downloaden is verveelvoudigen”, heb ik nooit een onderbouwing gezien. Ik betwist dat ten zeerste.

                                2. Natuurlijk kan men ook besluiten dat “billijk” in deze omstandigheden nul euro is. De kopie blijft namelijk onder controle van de aanbieder (door middel van DRM). Dat zou veel minder weerstand opleveren.

                                  Maar goed, zoals ik al vaker heb gezegd, de manier waarop partijen als SONT en dergelijke met het auteursrecht om gaan is vooral bereslechte PR, die veel irritatie oplevert. Voor alle wetgeving geld dat zij de mores en moraal van het brede publiek moeten reflecteren, omdat ze anders volslagen niet te handhaven zijn, en dat blijkt dus ook uit het gedrag van mensen. Je kunt juridisch misschien gelijk hebben, en toch helemaal fout zitten.

                                  1. De thuiskopieheffing voor kopieerpapier is ook nul euro. Blijkbaar is dat billijk, terwijl ik zeer zelden niet-auteursrechtelijk beschermd materiaal kopieer dan wel uitprint, en dat toch ook verveelvoudigen is. Waarom? Als je het mij vraagt omdat het brede publiek dat nou eenmaal billijk vindt en niet zo goed doorheeft dat het genaaid wordt als het op digitale media aankomt.

                                        1. @Matthijs Wensveen: Inderdaad, soortgelijke voorstellen heb ik al vaker gehoord, en ik dnk dat dat veel beter gaat werken dan die huidige focus op kopieen in een wereld waar kopieren bijna gratis is en heel veel gebeurd, door technologische ontwikkelingen die men een eeuw geleden echt niet had voorzien. Wel onder de voorwaarde dat de uitputtingsleer (voor traditionele kopien) gehandhaafd moet worden, en dat het maken van kopieen met de kennelijke bedoeling verspreiden wel aangepakt moet kunnen worden.

                            2. Ja het is een ander product, maar je kijkt neemt maar één van de twee af als consument. Of je kijkt de stream, of je kijkt de download. Het is dus onterecht dat je als consument voor beide producten betaald.

                              Natuurlijk kan je als consument de stream kijken en hem downloaden om hem later een tweede keer off line te bekijken. Maar dat is niet anders dan dat je hem ook twee keer kan downloaden of twee keer kan streamen. De stream is echter geen download en de download is geen stream. Dus als de rechtenhouders een vergoeding van Netflix krijgen voor de download en een vergoeding van SONT, dan worden ze wel degelijk dubbel betaald voor hetzelfde product. (En nee, ik geloof dus niet dat Netflix gratis toestemming heeft gekregen om een download functie aan te bieden)

                            3. Dus jij denkt dat Netflix niet al een vergoeding betaalt aan de rechtenhouders voor die mogelijkheid tot downloaden (welke jij dus al betaald hebt via het abonnement)? En dat als je vervolgens moet betalen voor een thuis kopie je dus niet dubbel betaalt?

                              Wat ik de afgelopen jaren uit de berichtgevingen haal zijn twee vergoedingsmodellen door streamingplatformen. 1. Het platform betaalt een vergoeding gerelateerd aan het aantal views. Als daarbij de download als een view telt betaal je dus dubbel. 2. Het platform koop het recht om onbeperkt te streamen naar zijn gebruikrs af middels een koopsom. Daarbij wordt in de onderhandelingen blijkbaar rekening gehouden met downloaden , want sommige werken kan je wel en andere niet downloaden. Als in de onderhandelingen downloaden is meegenomen betaal je dubbel, zo niet dan betaal je voor niets, want je kan niet downloaden.

                              Sorry, maar met wat we weten van die industrie geloof ik niet dat rechtenhouders tegen een Netflix en Spotify hebben gezegd “He jongens, downloaden kan je er gratis bij aanbieden, want daar krijgen we van SONT al een vergoeding voor. Dat komt niet door de giecheltoets.

                              Als jouw interpretatie van de wet klopt dan moet je inderdaad een thuiskopie vergoeding betalen, maar dat komt omdat de wet achterhaald is en je betaald wel degelijk dubbel.

                              Ik twijfel wel of de interpretatie dat dit vergoedingsplichtige thuiskopieen zijn juist is. Je hebt immers door technische maatregelen geen zeggenschap over die kopie. De streamer bepaald of je hem kan maken, hoe lang hij opgeslagen blijft en dat je die kopie niet buiten hun app kan gebruiken/herkopieren. M.i. is wat Bas Dekker hieronder vermeld van toepassing, met name: “In bepaalde situaties waar de schade voor de rechthebbende minimaal zou zijn, is het mogelijk dat geen betalingsverplichting ontstaat.”

                        2. Volgens mij bestaat een livestream praktisch gezien niet. De data wordt altijd eerst opgeslagen en daarna afgespeeld. Theoretisch is het misschien mogelijk om de server directe controle over jouw hardware te geven en ze ‘live’ een beeld te laten tonen, maar dat gebeurt hier niet.

                          Als ik een kop koffie bestel dan hoef ik niet voor de stroom koffie naar mijn kopje én voor de koffie in mijn kopje te betalen (ik zou theoretisch direct uit de pot kunnen lurken). Ook als ik besluit de koffie even te bewaren zodat ik het op een later moment kan opdrinken mag dat zonder bij te betalen. Het is zelfs toegestaan om de koffie te regurgiteren en weer door te slikken. In alle gevallen betaal je maar voor 1 kopje koffie.

                          Ik betaal graag voor de dienst en 1 keer voor de content, of dat nou koffie of video/muziek is.

                          1. Kan het niet harder met je eens zijn:-)

                            En daarbij wat is live in livestream. Er zijn maar enkele echte live uitzendingen en dat is bv de tour de france of tennis uitzendingen. Maar zelfs bij tennis heb ik mijn twijfels. Bij de tour kan je zien wat er opgenomen en uitgezonden word en dat is echt live.

                            Maar het gaat hier in NL en zeker juridisch, steeds meer om letter n**ken, letterlijk. Vraag een bouwvergunning voor een garage aan, en die word afgewezen, noem je exact dezelfde aanvraag een bijkeuken dan word die goedgekeurd, en zet ik een auto in mijn bijkeuken, zelfs als je dat van te voren verteld is dat geen probleem. Wat mij betreft is er fundamenteel iets mis in NL.

                        3. Arnoud, ik heb artikel 16b en c Auteurswet eens nagekeken, en volgens mij heb je geen gelijk.

                          Ik zal uitleggen waarom: Die artikelen specificeren een omstandigheid dat er geen sprake is van inbreuk, en zijn dus uitzonderingen op een inbreuksituatie.

                          Dat betekent niet dat er in andere omstandigheden noodzakelijk sprake is van inbreuk. Er kunnen nog best andere redenen zijn waarom er geen inbreuk is.

                          En in dit geval is er een andere reden: toestemming van de rechthebbende, door middel van betaling aan een tussenpersoon (spotify). In een dergelijk geval zijn 16b en 16c niet eens van toepassing. Er kan geen inbreuk zijn wegens toestemming van de rechtenhouder, dus uitzondering op een inbreukscenario zijn niet relevant.

                          Vergelijk maar met het volgende:

                          Je mag het pretpark in als het 29 februari is en het je verjaardag is en een vriend bij je hebt die happy birthday zingt. Wat jij nu zegt is dat als het 29 februari is en het je verjaardig is, dat een vriend happy birthday moet zingen als je het pretpark in wilt. Dat klopt niet, je kunt namelijk ook gewoon een toegangskaartje kopen.

                          1. Nee, het zit toch anders. De thuiskopie is legaal omdát er een heffing wordt betaald via de opslagmedia. Dat was de deal bij het invoeren van die regeling. Dus dan kun je niet nu zeggen, ik hoef niet te betalen want het is legaal. Het is legaal enkel en alleen omdat je betaalt.

                            1. Ja, maar een thuiskopie kan toch ook legaal zijn om andere redenen, bijvoorbeeld omdat je, op wat voor manier dan ook, toestemming van de rechtenhouder gekregen hebt? Als je toestemming van de rechtenhouder hebt, vervallen alle andere regelingen.

                              Dat lijkt me logisch, en dat staat ook zo in de wet. Laat me eens zien waar staat dat thuiskopieen betaald MOETEN worden door middel van de thuiskopieheffing.

                              En als jij denkt dat het aan het woord ligt, dat ’thuiskopie’ met andere woorden een juridische term is, noem de offline kopie die netflix of spotify je aanbiedt desnoods geen ’thuiskopie’, maar gewoon een kopie. Dat je hem thuis maakt, is dan gewoon toevallig.

                              1. Artikel 16c Auteurswet lid 2. Ik weet niet wat daaraan toe te voegen of waarom je mij aanvalt over de vakterm thuiskopie.

                                Je kunt inderdaad een kopie mogen maken krachtens toestemming. Dat heet geen thuiskopie en je hoeft daarvoor geen heffing te betalen. De heffing is voor eventuele thuiskopieën die je maakt onder artikel 16c lid 1. Maak je die geen enkele in je hele leven, dan nog moet je een heffing betalen. Dat is het systeem.

                                1. Ja, maar het probleem is dat ze in het tellen hoeveel kopieën men gemiddeld op een telefoon maakt de kopieën die geen thuiskopie zijn ook meetelt.

                                  Je geeft zelf al aan dat als je de kopie met toestemming maakt het geen thuiskopie is. Streamers bieden alleen maar de download optie aan voor content waarvoor ze bij de rechtenhouders toestemming hebben geregeld. Je verwijst zelf al de gedownloade werken op een mobiel apparaat vrijwel allemaal van streaming abonnementen komen en dus geen thuiskopie zijn, maar een kopie met toestemming.

                                  Nog los van het feit dat de kopie door de streamer wordt gemaakt en niet door jou! En in opdracht mag alleen als jij het origineel aanlevert.

                                  Ik zie dus niet hoe dit onder 16c kan vallen!

                                2. Ik val je niet aan over de vakterm. Jij gebruikte hem terwijl hij door mij niet als zodanig herkend werd. Kan gebeuren, niets aan de hand, zeker geen aanval, gewoon een msiverstand. Voor mij is een thuiskopie een kopie die je thuis maakt. Dat verklaart misschien de essentie van ons verschil van inzicht.

                                  Ik had mogelijkheid al voorzien dat jij dat als een specifieke juridisch gedefineerde term ziet, en jij hebt dat bevestigd. Ik heb daar geen positieve of negatieve mening over, het is verhelderend dat dat uitgeklaard is.

                                  Ik blijf van mening dat 16c1 en 2 alleen de situatie regelen dat er geen toestemming van de rechtenhouder is. Als die er wel is (zoals in het geval van een spotify abbonnement) zijn die artikelen niet van toepassing.

                                  En dan komen we weer terug op de essentie: de rechtenhouders passeren twee keer langs de kassa voor 1 kopie: via spotify en via de thuiskopieheffing, en dat klopt gewoon niet. Moreel niet, en juridisch niet.

                                  1. “Als die er wel is (zoals in het geval van een spotify abbonnement) zijn die artikelen niet van toepassing”. Dat klopt. Maar het is niet relevant, want je betaalt die heffing voor eventuele kopieën die wél onder 16c vallen. Al maak je die nooit van je leven: betalen zul je.

                                    1. Huh? Wel relevant! Want je blogt zelf dat de thuiskopieheffing flink wordt verhoogd vanwege het succes van spotify/netflix. Datgeen waarvan cg/elroy/ik aangeven niet als thuiskopie te erkennen.

                                      Dus thuiskopieheffing zal wel verplichte kost zijn. Eens. Maar de aangekondigde verhoging slaat nergens op. Sterker nog, door het succes van streaming diensten is de verkoop van legaal thuiskopieerbaar media flink gezakt. (Wie koopt er nu nog een cd of onbeveiligde vhs/dvd/bluray?) Dat betekent eigenlijk dat de thuiskopieheffing flink omlaag moet inplaats van flink omhoog.

                                    2. ‘Betalen zul je’. Wel inderdaad. En dat is juist het punt waar velen (en ook ik) over vallen: Betalen waar je al voor betaald hebt. De wet is wat dat betreft krom.

                                      Het werd aangehaald in deze draad dat off-line afspeelbare content nog steeds een thuiskopie zou zijn, en jij leek het daarmee eens te zijn, door te stellen dat je voor dat soort kopien MOET betalen via de thuiskopieheffing.

                                      De bedoeling van mijn argument was om duidelijk te maken dat dat niet klopt.

                                      En je lijkt het met me eens te zijn: Je betaalt via de thuiskopieheffing voor kopien onder 16c, of je ze nu maakt of niet, en of je dat nu leuk vindt of niet.

                                      Maar ‘offline afspeelbare content die officieel aangeboden wordt’ is een non-issue in dit hele verhaal, een afleiding, een red herring.

                2. Ik zie wel een verschil, die buffer betaal je niet voor, want die is noodzakelijk. Die volledige aflevering een week lang bewaren betaal je Netflix voor. Met andere woorden dit is wat anders als een thuiskopie waar een auteur geen vergoeding voor ziet. Hij kan namelijk met netflix onderhandelen over een vergoeding voor dat recht, omdat Netflix de volledige controle heeft over of je een werk mag opslaan, hoe lang je het mag opslaan en in welke kwaliteit.

                  Een thuiskopie vergoeding op basis hiervan vragen is dus dubbel betalen aan de auteurs en daar was die vergoeding nu juist niet voor bedoeld. Zoals anderen al hebben gezegd, nu vast staat dat die vergoeding niet voor illegale kopiën is, zou opslaan van DRM materiaal waar je voor elke kopie al hebt betaald niet mee moeten tellen voor de hoogte van de vergoeding en partijen die DRM gebruiken niet moeten meedelen in de vergoeding. Het is immers niet mogelijk om onbetaald een legale kopie van hun werk te maken.

                  Met andere woorden als die gemiddeld 13 kopieën dit soort downloads van streaming diensten zijn staan er nul thuiskopieheffing plichtige werken op die telefoons. Maar dit is zoals altijd een fout in de wet die massal financieel uitgebuit wordt, maar te klein en onbelangrijk is om er een verkiezingspunt van te maken of uberhaupt te fixen.

                  1. We hebben het hier over een kaasschaafprincipe: de auteursrechtenmaffia steelt van iedereen een relatief klein bedrag. Dat tikt lekker aan, maar is voor elk individueel slachtoffer niet de moeite waard om tegen te gaan.

                    Waar het wel toe leidt is een wijdverbreid disrespect voor de auteurswet — we pakken massaal die gestolen paar euro’s gewoon weer terug door even een filmpje of boekje te downloaden, en hebben daar geen enkele moeite mee: het zijn immers toch corrupte lui die eerder van ons stalen — en daarmee schieten partijen als SONT zichzelf in de voet, maar nog belangrijker, benadelen ze de belangen van auteurs en artiesten die daarvan uiteindelijk het slachtoffer zijn — en dat gaat met name ten koste van de kleinere jongens, die niet met de herverdeelcarousel mogen meedoen.

                3. Nee, niet echt.

                  Als gebruiker heb ik niet zoveel met de technische kant – ik neem een dienst af waarmee ik films kan bekijken op een moment dat ik dat wil. Die dienst biedt mij de mogelijkheid om dat te doen zonder dat ik online hoef te zijn, ik kan dan de film offline kijken.

                  Als techneut kan ik dan niet veel anders dan zeggen dat een cache een cache is, hoe groot die ook is en wanneer die ook geflushed wordt. De applicatie heeft de controle en ik heb totaal geen controle behoudens het aangeven van welke film ik eventueel offline mag bekijken.

                    1. Neuh, niet echt. Het feit dat ik een vinkje kan zetten geeft me nog geen (significante) controle. Die controle ligt bij de provider, die in dit geval ook nog eens na verloop van tijd gewoon mijn vinkje weer uitzet omdat de content is verwijderd of omdat er een timer is verlopen.

                      Significante controle zou zijn dat ik zelf kan voorkomen dat de content verwijderd wordt naar verloop van tijd, of dat ik er een echte kopie van kan maken. Dat kan hier allemaal niet.

                4. Ik wil die film over twee jaar ook nog kunnen bekijken. Zelf laten ze op TV nog gewoon films van 40 jaar oud zien. Die wil ik dan wel zonder reclame zien. BTW opgenomen met com-skip:-) Dan is een weekje zeker niet relevant. En ik kan dan op eender elk apparaat afspelen, en ook waar ik dat wil. Branden o pcd /dvd of op een draagbare HD/SSD/ enz. En dat zijn zaken die ze niet aanbieden. Overigens zijn er ook al zogenaamde ‘opnames/ downloads’waarbij je de reclame niet eens doro kan spoelen of overslaan. Want dat is eigenlijk de grootste ergernis.

                  Voorlopig ben ik nog blij met de films die CD uitzend. maar ook dat staat blijkbaar onder druk. Dus zaak dat ik nog zoveel mogelijk opneem van meerder zenders (4) tegelijk.

                  En 30 seconden? Heb jij dat echt gecontroleerd met een live uitzending, of bedoel je de buffer die de applicatie aanhoud? Er is maar weinig echt live, om de reden die ik al eerder aangaf. Er zijn zat uitzendingen die een keer of wat gerouteerd worden en allemaal hebben ze een buffer, zowel bij inkomend als bij de client. Fijn hé dat digitale tijdperk, analoog kon dat niet. Die truuk begon al toen de videoband zijn intrede deed. Alle redacteurs vinden dat heel fijn, maar praten daar vanzelf niet over, ofwel controle wat de kijker mag zien, niets is echt live.

                  De focus ligt teveel op internet, terwijl er nog een sloot aan ander mogelijkheden zijn,. Nog wel, maar dat is een andere discussie.

  4. Het offline beschikbaar maken is een feature van de streaming app. Wordt dit dan niet al gedekt onder de licentie die de auteursrechthouder aan de streaming app heeft gegeven en de vergoeding die daarvoor betaald wordt? Waarom moet er dan nog een keer betaald worden hiervoor via de thuiskopieheffing?

    Ja ik weet dat er voor radio ook meerdere keren betaald wordt, een keer door het radiostation en een keer door de snackbar die de radio aan heeft staan.

    1. Ik denk dat je hier de spijker op de kop slaat. De thuiskopieheffing is bedoeld als vergoeding van kopieën die in privésferen gemaakt worden zonder dat de rechthebbende toestemming geeft.

      Elke verveelvoudiging van een werk heeft in principe toestemming nodig, maar daar is ooit een uitzondering op gemaakt omdat men niet wilde verbieden dat je thuis bijvoorbeeld een schilderij naschilderde als hobby of om te oefenen. Op gegeven moment is daar toen een vergoedingsregeling voor in de plaats gekomen: de thuiskopieheffing.

      Het punt is nu dat Netflix en Spotify die toestemming voor lokale opslag wel degelijk zullen hebben van de rechthebbenden. Dat blijkt alleen al uit het feit dat bij Netflix sommige series niet kunnen worden opgeslagen. Je moet dus concluderen dat de gronden voor de verhoging dus niet legitiem zijn.

      Volledigheidshalve nog iets over je snackbar voorbeeld: ja, het radiostation heeft al betaald en krijgt dus toestemming voor openbaarmaking van de muziek van de rechthebbende. De gehanteerde fictie is echter dat de rechthebbende daarbij de commerciële uitbating niet bij heeft inbegrepen/voorzien, wat er toe leidt dat de snackbar voor dat gebruik weer toestemming moet vragen (lees: moet betalen).

    2. Ik weet niet of er in de streaminglicentie rekening is gehouden met offline beschikbaar stellen. Bij de radio is het argument dat de licentie dan laag is voor normaal, particulier luistergedrag en de snackbar dus een opslag betaalt. Anders zou de radio duurder worden om rekening te houden met al die bedrijven die de muziek aan hun publiek laten horen.

      1. Ik weet het ook niet, maar aangezien dat meestal serieuze, grote, internationale bedrijven zijn die het aanbieden, en het gewoon een publieke en gedocumenteerde feature van hun dienst is, mag je toch aannemen van wel.

      2. Zoals anoniem al zegt, het verschilt per film/serie of er gedownload kan worden. Dat zegt mij dus dat er over onderhandeld is en dus is er bij het sluiten van de overeenkomst rekening mee gehouden.

        Dat zou het uitgangspunt moeten zijn. En aangezien Netflix bijvoorbeeld ook in landen zonder thuiskopieheffing en met lagere heffingen opereert, kan een SONT natuurlijk /s aantonen dat in Nederland Netflix een lagere vergoeding betaald voor dat downloaden, omdat de auteurs hier al een vergoeding krijgen via SONT. Wat ? Hebben ze dat niet gedaan? Verlagen dat bedrag tot ze dat wel hebben gedaan!

  5. Zo’n kopie in het applicatiegeheugen van Spotify of Netflix daar heb ik niets over te zeggen, die is weg zodra de dienstaanbieder dat wil.

    Dat lijkt mij in hetzelfde gebied te liggen als Safe Harbor; Het is gewoon nodig voor de functionaliteit en daarbij zou geen sprake moeten zijn van schending van (enig) recht.

    Vroeger betaalde je dit ook voor het maken van een kopie van de liedjes op je CD. Nou, vooruit…? Maar dat is compleet achterhaald. Veel mensen gebruiken streaming diensten. Ik niet.

    Ik koop liever af en toe albums in mp3 (of vergelijkbaar) formaat. Ik heb nergens gelezen dat ik die alleen maar op één device zou mogen zetten. Ik heb een backup van mijn aankoop op mijn NAS staan om het zo niet alleen op mijn smartphone te hebben staan. Ik heb (veel) geld betaald. Het lijkt mij de bedoeling dat ik die aankoop mag veilig stellen (Tim heeft natuurlijk liever dat ik bij verlies nog een keer koop).

    thuiskopieopheffing

  6. Ik zie het offline beschikbaar maken van content gelijkwaardig als de aankoop van een CD, niet het maken van de kopie ervan. Offline betekent dat ik de muziek mee kan nemen en kan beluisteren waar en wanneer ik wil, net als een gekochte CD.

    De muziek is door het offline beschikbaar maken ook niet opeens overdraagbaar aan derden, wat met een kopie-CD wél kan. Juist daar zat toentertijd de pijn bij de rechtenorganisaties dus de hele nieuwe ‘onderhandeling’ wat tot hogere prijzen leidt is gebaseerd op een rotsmoes (nog meer dan dat dat ten tijde van de CD’s was).

    1. helemaal met Arnoud eens, al die tv boeren die triple play aanbieden, schermen met de mogelijkhied dat je kan downloaden, wat een leugen is want het enige wat ze doen is een vinkje zetten met jouw naam bij de betreffende serie of film of wat dan ook, met een verloop datum. Er word niet gedownload. Aanpakken die boeren!

      Wat Arnoud terecht schrijft een download is iets waar ik heerschappij over heb. En dat heb je niet. Vandaar dat ik nog steeds een canaldigitaal abbo heb en al die films gewoon bewaar voor een volgende keer. Want ze schamen zich niet om tegenwoordig om 40 jaar oude films uit te zenden, braak… Volgens mij zijn zei de enige nog waar dat kan.

    2. Mk4 is ook gewoon een media formaat, en kan ook met dezelfde tools afgespeelt worden. Om te maken cq converteren kan je bv het gratis Handbreak gebuiken. Letwel op dat je de correcte link vind, veel fake

        1. Jouw correctie op Arnoud is gedeeltelijk goed, ik heb ook geen idee wat hij bedoeld. En idd Mk4 is geen media formaat. Ik was in dee veronderstelling dat Handbrake zoals Richard mijn typo corrigeert daar in exporteert maar dat is .M4v Zie daar mijn verwarring.

          1. M4V en MP4 zijn verschillende extensies voor hetzelfde bestandsformaat. Aangezien Arnoud MP4 al noemt en MKV veel gebruikt wordt voor online gedeelde TV series en Anime, nam ik aan dat hij MKV als derde formaat bedoelde. Inmiddels zie ik dat Arnoud het naar “MKZ” gecorrigeerd heeft, wat ook geen mediaformaat is. 🙂

            Handbrake is trouwens niets meer dan een GUI voor ffmpeg – die het makkelijk maakt ermee te werken. ffmpeg zelf kan naar ongeveer alles exporteren.

  7. “De thuiskopievergoeding biedt de auteurs – en naburig rechthebbenden een (gedeeltelijke) compensatie voor de inkomsten die zij mislopen doordat hun werk gekopieerd wordt.” https://www.thuiskopie.nl/nl/thuiskopie_2/wat-doet-de-thuiskopie Oftewel bullshit. Ik BETAAL voor spotify en er gaat (een klein beetje) geld naar de artiest als ik een nummer speel. Online of offline in het vliegtuig, in de kanaal tunnel of als ik even geen verbinding heb. Dus die kopie voor offline gebruik valt NIET per hun uitleg onder de thuiskopievergoeding want ze lopen namelijk helemaal geen inkomsten mis.

  8. Arnoud, wat je zegt dat klopt niet. Niet iedereen moet betalen van illegale kopieen: de heffing betreft alleen legale kopieen onder de thuiskopieregeling, en daar moet iedereen voor betalen, of hij die gebruikt of niet (eigenlijk heel raar). De regeling is expliciet niet bedoeld als compensatie voor illegale kopieen. Dat in het verleden daar bij het verdelen van de gelden geen rekening mee is gehouden (leveranciers die uitsluitend producten met DRM aanboden kregen ook een deel, terwijl door het toepassen van DRM de thuiskopieregeling niet meer van toepassing is — immers je mag geen “effectieve” beveiliging doorbreken). Natuurlijk is er het “analoge gat”, maar wie doet dat? De leveranciers van apparatuur zouden eens goed in de gaten moeten houden wie de gelden ontvangt, en op die basis moeten gaan procederen, als blijkt dat bv een uitgever van alleen DRM eboeken ook maar een cent ontvangt, want dat is in strijd met de regels. (En materiaal dat je opslaat van Spotify, e.d. is volgens mij toegestaan volgens de voorwaarden van die dienst, en valt dus ook niet onder de thuiskopieregeling)

    Ik zie deze heffing meer als “pakken wat we pakken kunnen” van een industrie die van corruptie aanelkaar hangt, en zowel klanten als artiesten / muziekanten / auteurs zwaar benadeeld. Door de verregegaande corruptie is het moreel verwerpelijker om deze industrie te blijven steunen door geld hun kant op te sturen dan om het auteursrecht maar gewoon te negeren waar dat kan, en we zien dan ook dat veel mensen dat dus gewoon ook doen, en dan die 10% private belasting op een goedkope telefoon afschrijven als jammer maar helaas.

    Alleen nu nog iets bedenken om de auteurs alsnog te kunnen steunen…

  9. Ik zie aanleiding om de thuiskopie heffing op de schop te gooien. Betaalde aanbieders als NetFlix en dergelijke moeten geen vergoeding krijgen en de kopieën die hun abonnees maken moeten niet meegenomen worden, omdat ze de vergoeding daarvoor best in de prijs van het abonnement kunnen verrekenen.

  10. Je gaat haast denken dat het die SONT helemaal niet gaat om “eerlijke vergoedingen” of “waarborgen van rechten”, maar dat ze eigenlijk gewoon alleen maar zoveel mogelijk geld willen, om het even waarvoor precies, en of dat dan terecht of redelijk is of niet. Het laatste wat ze willen natuurlijk is zichzelf opdoeken wegens onzinnig en niet meer van deze tijd, het ziet er uit als een veel te leuk bijbaantje voor een clubje heren en dames op leeftijd. Het geheel doet me meer en meer denken aan de Monty Python sketch van de The Society For Putting Things On Top Of Other Things (zoek even op YouTube, vergeet niet twee-tiende van een cent over te maken naar de stichting thuiskopie voor de kopie van het beschermd werk in de buffer van je video- en geluids-kaart).

    Misschien een beetje cynisch, maar een frisse jonge club die met de tijd mee gaat en het onderscheid weet te maken tussen het branden van geKazaa’de mp3’tjes op CD en het kijken naar streamingdiensten op een app is het ook niet.

  11. Je hebt bij het streamen als consument helemaal geen origineel dat je verveelvoudigt. Dus kan er simpelweg geen verveelvoudiging zijn door de consument. Het verveelvoudigen vindt namelijk plaats bij de aanbieder, die op zijn servers een ‘kopie’ naar een stream gooit richting de consument. En dat exemplaar is zo goed beveiligd, dat de consument die niet nog eens kan verveelvoudigen. Dus aan het einde van de rit heb je als consument maar één exemplaar gehad.

    Dit is dus geheel anders dan wanneer je jaren ’90 een VHS cassette kocht, en er een reservekopie van maakte; immers had je dan zelf het origineel die je verveelvoudigde. En aan het einde van de rit had je dus 2 exemplaren. Je betaalde een heffing thuiskopie voor deze mogelijke verveelvoudiging. Maar je betaalde uiteraard niet de heffing voor de eerste exemplaar, die uitgever zelf een de door jou te kopen VHS had gekopieerd.

    Als het grootste gedeelte van de thuiskopie heffing het streamen omvat, is de thuiskopie heffing dus gewoon diefstal.

    1. Voor mij geld streamen = downloaden. Het enige verschil is dat je bij streamen de kopie na hem afgespeeld te hebben meteen weer weggooid, meestal al tijdens het afspelen zelf, maar opgeslagen wordt hij (of de fragmentjes) wel degelijk, omdat je de betreffende data niet zonder decryptie, decompressie, e.d. naar de speaker of monitor kan sturen.)

        1. Als je het strikt gaat bekijken bij downloaden wanneer ontstaat er dan een extra ‘exemplaar’. Op de server staat een origineel. De server kopieert dat origineel naar het netwerk, op dat moment zijn er twee exemplaren. Het origineel en een (deel) exemplaar dat over het netwerk gerouteerd wordt.

          Bij de client thuis wordt dit transport exemplaar ontvangen en opgeslagen. Hierbij ontstaat geen nieuw exemplaar want de data staat niet meer op het netwerk op het moment dat het ontvangen is.

          Er wordt dus wel degelijk aan vermenigvuldiging gedaan, maar de partij die dat doet is de eigenaar van de server, niet de client En het is zeker geen prive kopie in opdracht, daarvoor is vereist dat de opdrachtgever het origineel aanlevert.

          Aanbieder mag dit product dus alleen aanbieden met een licentie en heeft dus bij een legale dienst toestemming hiervoor (en er zal zeker voor betaald moeten worden/zijn). Met andere woorden het is absurd dat er een thuiskopie vergoeding wordt gevraagd voor deze exemplaren.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.