OM gaat met camera’s handhaven op telefoongebruik achter het stuur

| AE 12335 | Regulering | 32 reacties

Het Openbaar Ministerie gaat vanaf maandag camera’s inzetten om telefoongebruik achter het stuur te beboeten, las ik Bij Tweakers. Deze camera’s fotograferen alle bestuurders, en detecteren wanneer iemand vermoedelijk zijn telefoon vast heeft. In dat geval gaat de foto naar het CJIB, die dan een mens de beoordeling laat doen en een boete laat volgen als het werkelijk een telefoon is (in plaats van een plak ontbijtkoek). De proef uit 2019 is kennelijk een succes gebleken.

De wet (artikel 61a RVV) verbiedt het vasthouden van apparaten geschikt voor mobiele communicatie of informatieverwerking, kort gezegd mobieltjes vasthouden. Dit omdat afleiding een groot risico is voor de verkeersveiligheid, en dat risico zich meer voordoet bij telefoons in de hand dan bij handsfree gebruik of het aanraken van ingebouwde touchscreens. Toezicht op dit verbod is natuurlijk lastig, een agent moet het maar net zien.

Uit onderzoek “kwam naar voren dat er slimme camera’s zijn, die goed in staat zijn appende en bellende bestuurders te detecteren”, aldus het OM. Het gaat natuurlijk om machine learning, zeg maar neem tienduizend foto’s met label “wel telefoon” en tienduizend met label “zonder telefoon” en de computer kan dan op nieuwe foto’s berekenen welk label het beste past. Dit noemt men ‘algoritmen’, overigens.

Natuurlijk mag een algoritme niet mensen beboeten. Vandaar dat de software ingezet wordt als een voorselectie: foto’s waarvan de computer zegt “met telefoon” worden naar een menselijke opsporingsambtenaar gestuurd, die dan zelf de beoordeling doet. Als die positief is, dan wordt er een boete opgelegd.

Mag dat? Ja, omdat er dus een mens tussenzit die inhoudelijk kijkt. Zodra die mens het als een formaliteit gaat beschouwen, dan wordt dat anders. We hadden in 2014 het voorbeeld van agent 404040, die automatisch boetes uitschreef voor onverzekerd autorijden. Dat mocht daar, hoewel agent 404040 als mens niet bestond, omdat er elders een mens in het proces zat namelijk waar men bezwaar maakte. Maar ik denk dat dat anno 2020 niet meer kan gezien het verbod onder de AVG.

Arnoud

 

Deel dit artikel

  1. Kort en goed, dit proces gaat stuk op het eerste geval waaruit blijkt dat menselijk toezicht ontbreekt. En met ontbreken bedoel ik dan ook de situatie, waarbij een mens zonder waar te nemen, de aangeleverde foto’s doorzet naar de status van een boete. In mijn optiek houdt dat zelfs in, dat wanneer dit na 1 of 2 jaar pas gebeurd, alle boetes tot aan die datum vernietigd en dus terugbetaald dienen te worden. Met die bewezen misstap hebben ze nl. een probleem om het goed werken in de periode daarvoor te bewijzen. En voor mij is een duidelijk voorbeeld van niet correct handelen, het uitdelen van een boete aan de persoon links in het voertuig, die een telefoon bediend, waar het voertuig rechts gestuurd is. Dan weet je dat er niet is gekeken en niet iets verkeerd is herkend. Want een algoritme dat naar telefoons zoekt, kan de fout bevatten om niet naar een stuur te zoeken. Maar een mens moet opvallen, dat het stuur aan de andere kant zit, of i.i.g. niet daar waar de telefoon is.

    • Er is toch gewoon bewijs? De foto zal toch niet direct vernietigd worden nadat een persoon de overtreding op de foto heeft vastgesteld. Het lijkt me in deze gevallen juist makkelijker om je gelijk te halen bij de rechter. Met de foto als bewijs waarop geen telefoon (of stuur) te zien is, zal een rechter eerder geneigd zijn de boete van tafel te vegen dan wanneer er überhaupt geen foto is en de rechter af moet gaan op het woord van meneer agent.

    • Arnoud: Mag dat? Ja, omdat er dus een mens tussenzit die inhoudelijk kijkt. Zodra die mens het als een formaliteit gaat beschouwen, dan wordt dat anders. We hadden in 2014 het voorbeeld van agent 404040, die automatisch boetes uitschreef voor onverzekerd autorijden. Dat mocht daar, hoewel agent 404040 als mens niet bestond, omdat er elders een mens in het proces zat namelijk waar men bezwaar maakte. Maar ik denk dat dat anno 2020 niet meer kan gezien het verbod onder de AVG.

      Jef: Kort en goed, dit proces gaat stuk op het eerste geval waaruit blijkt dat menselijk toezicht ontbreekt. En met ontbreken bedoel ik dan ook de situatie, waarbij een mens zonder waar te nemen, de aangeleverde foto’s doorzet naar de status van een boete.

      Ik lees net hier op de site van RTV Utrecht dat er een boete met succes is aangevochten door middel van het opvragen van de foto waarbij bleek dat de betreffende persoon geen telefoon maar een flesje chocolademelk in zijn handen had.

      Blijkbaar was het op de foto duidelijk te zien dat het hier niet om een echte overtreding ging, toch is er een boete uitgeschreven. Ik kan me niet voorstellen dat zoiets kan gebeuren als er een mens daadwerkelijk de geflagde foto’s beoordeelt.

      Ben benieuwd wat de AP hier van zou vinden…

      • Een vrijdagmiddagfoutje? Als ik de hele dag ‘ja’ of ‘nee’ moet klikken terwijl 95% van de foto’s wél een telefoon laat zien, dan klik ik om half vijf alleen nog maar op ‘ja’ denk ik. Ik kan me moeilijk voorstellen dat er vanaf het begin gewoon géén mens ingezet wordt, omdat men in de communicatie duidelijk zegt van wel én iedereen natuurlijk bezwaar gaat maken bij alle mogelijke foutjes. Als dan meteen uitlekt dat er geen mens aan de knoppen zit, dan is het project meteen overleden. Maar die klikmoeheid die zie ik wel, zelfs bij politieagenten die op ambtseed werken bij het ja/nee klikken.

        • ‘Klikmoeheid’ is natuurlijk geen onbekend fenomeen. Het is dan in mijn optiek ook iets waar je op voorhand al rekening mee houdt, zeker als een foutje financiele konsekwenties heeft voor een ander. Wat mij betreft is dit een factor waar je simpelweg rekening mee kunt (moet?) houden bij het inrichten van je processen.

          Zoals je zelf al zegt: “dan klik ik om half vijf alleen nog maar op ‘ja’ denk ik.” Om vier uur had je dan dus eigenlijk al moeten stoppen…

          Het voelt hier meer als een excuus om inferieure kwaliteit werk te leveren – niet iets wat ik kan accepteren als het gaat om dit soort zaken. “Ach, het is allemaal helemaal niet zo erg, als de burger het niet eens is met de boete dan reageert zhij wel.” Dat mag natuurlijk nooit en te nimmer een argument zijn.

  2. Het proces bestaat uit 2 delen, selectie door de computer en controle door een mens. Maar wat als de selectie nou een bias heeft?

    Als we bijvoorbeeld bij preventief fouilleren een selectie zouden toepassen (door een mens danwel door een algoritme) waarbij huidskleur een rol speelt dan kom je ook niet weg met de stelling dat het maar een voorselectie betreft en dat de echte controle door een mens plaatsvindt.

    Ik kan me zomaar voorstellen dat bij het vaststellen of iemand een telefoon vasthoudt bijvoorbeeld de huidskleur van de bestuurder een invloed heeft op de kans om geselecteerd te worden. Zowel door de invloed van contrast als door onvolkomenheden in de set foto’s waar de “slimme camera” mee getraind is. Dat gedeelte van het proces gebeurt door een algoritme en daarop houdt een mens geen toezicht. En daarnaast zijn er nog hopen andere factoren die wellicht voor een “oneerlijke” voorselectie kunnen zorgen.

    Het doet een beetje denken aan een wedstrijd waar een jury een prijs mag toekennen, maar de enige kandidaten die de eindronde hebben bereikt zijn de neefjes van de organisator. Dan kan je jury wel eerlijk en onafhankelijk zijn, maar een eerlijke wedstrijd is het niet.

  3. Ik vraag me af hoe goed die menselijke controle in de praktijk gaat werken. Zit er dan iemand de hele dag alleen maar foto’s te kijken en “ja klopt, die heeft een telefoon vast” te klikken? En dan verwachten we ook nog dat die ambtenaar na een paar honderd foto’s nog steeds oplettend genoeg is om die ene foto met ontbijtkoek niet automatisch door te klikken?

    En stel dat blijkt¹ dat dit vaak misgaat, zou je dan bezwaar kunnen maken met het argument dat (bijna) alle ontbijtkoek foto’s doorzetten aantoont dat er geen “echte” menselijke controle plaatsvindt, en het dus eigenlijk nog steeds neerkomt op automatisch beboeten?

    ¹De cynicus in mij verwacht dat zoiets hooguit zou uitkomen na een bult WOB verzoeken/rechtszaken om statistieken te pakken te krijgen die nu niet worden bijgehouden.

    • En stel dat blijkt dat dit vaak misgaat, zou je dan bezwaar kunnen maken met het argument dat (bijna) alle ontbijtkoek foto’s doorzetten aantoont dat er geen “echte” menselijke controle plaatsvindt, en het dus eigenlijk nog steeds neerkomt op automatisch beboeten?

      De overheid kennende; nee. Sowieso is deugdelijke besluitvorming ondergeschikt in de Wahv. Sterker nog, er is ingecalculeerd dat een OvJ geen deugdelijke beslissing op bezwaar (administratief beroep) neemt; als je in beroep wilt gaan bij de rechtbank kun je je beroep niet naar de rechtbank sturen maar moet je de OvJ eerst in gelegenheid stellen de beslissing te herheroverwegen.

      • Heb wel gezien dat een bezwaar zonder enige onderbouwing met een standaard brief wordt afgewezen. Dan zou je dus altijd moeten reageren met een zo’n heroverwegingsverzoek met de aankondiging dat je het voor de rechter gaat brengen (ook als je het niet van plan bent, vanwege de kosten). Door op een dergelijke manier met bezwaarprocedures om te gaan ontneemt een instantie in feite je een stuk rechtsbescherming, en is zij verantwoordelijk voor extra druk bij de rechterlijke macht.

Laat een reactie achter

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren en <em> en <strong> voor italics en vet.

(verplicht)

Volg de reacties per RSS