Gerard Sanderink is geschorst als bestuurder IT-bedrijf Centric

De Ondernemingskamer heeft Gerard Sanderink geschorst als bestuurder van IT-bedrijf Centric, meldde Tweakers vrijdag. Volgens de speciale zakelijke kamer van het gerechtshof Amsterdam is “de heer Sanderink niet in staat het belang van Centric gescheiden te houden van zijn privébelangen” en is er “aanleiding te twijfelen aan het vermogen van Sanderink om rationele beslissingen te nemen.” Geen grappen dat dit lijkt op Elon Musk bij Twitter alstublieft: dit is best heftig en voor zover ik weet de eerste keer in de Nederlandse geschiedenis.

In oktober stapte het OM naar de rechter, omdat Sanderink als directeur was teruggekomen na de nodige ophef vanuit met name grote overheidsklanten. Ik plagieer mezelf even:

Centric is een van de oudere ICT-bedrijven in Nederland (1992), en is vooral bekend omdat ze vele ICT-opdrachten voor de overheid uitvoert. Al sinds jaar en dag is Gerard Sanderink er de grote baas, en alles kabbelde netjes voort totdat Sanderink kennis kreeg van Rian van Rijbroek, over wie ik eigenlijk niet blogde maar die dus een enorme reputatie heeft in de ICT- en security-community. Alleen geen hele goeie.
De Ondernemingskamer schakelt snel, en dat moet ook want het gaat hier om grote belangen van een belangrijk automatiseringsbedrijf. Zo leveren zij het meestgebruikte pakket voor basisregistratie bij gemeenten, en is DNB grootverbruiker van Centric software. Ook ASML was klant, maar heeft zich teruggetrokken vanwege deze ophef.

Er is veel aan de hand, waarover ik de vorige keer blogde. Het grote probleem was vooral dat de privéproblemen van Sanderink werden uitgevochten via Centric, wat grote zakelijke ophef gaf en gezien de belangen is dat absoluut onwenselijk. Vandaar dus de stap van het OM, en de Ondernemingskamer klinkt behoorlijk geschrokken:

„De werving van nieuw personeel stokt, de Nederlandse activiteiten van Centric zijn inmiddels verlieslatend geworden”, motiveerde de Ondernemingskamer haar besluit. „Dit vormt een acute bedreiging voor de onderneming. Er bestaat gegronde reden om te twijfelen aan de juistheid van het bij Centric gevoerde beleid.”
Dat vormt een directe bedreiging voor de continuïteit van de dienstverlening, wat dus het hele land zou kunnen raken. Vandaar de enorme snelheid (twee weken van start procedure tot uitspraak) en ook de impact van de uitspraak: Sanderink wordt geschorst als bestuurder, en zijn aandelen (op 1 na) worden aan een nader te noemen derde overgedragen.

Door deze uitspraak kan hij – althans juridisch – geen invloed meer op het bedrijf uitoefenen. Hoe dat in de praktijk uit gaat pakken, zou ik nog even benieuwd naar zijn. In december vorig jaar onthulde Tubantia dat dat Van Rijbroek al sinds oktober 2020 greep heeft op Sanderinks bedrijven, als mede-certificaathouder in de stichting administratiekantoor (Centric ontkent met klem).

Arnoud

24 reacties

  1. Hoe vaak is het al eerder voorgekomen dat het OM op deze manier ingrijpt bij een bedrijf (kleine BV’tjes uitgezonderd)?

    Kan de rechter wel overdracht van de aandelen opleggen? Ik dacht dat eigendomsrechten zo goed als heilig waren, en ik vermoed dat er geen strafrechtelijke veroordeling is die onteigening mogelijk maakt? (ja dit is een vraag naar de bekende weg: natuurlijk kan het/denkt de rechter dat het kan, anders vonnist de rechter niet zo, meer benieuwd naar de rechtsgronden 😉 )

    1. De enige voorbeelden die ik ken (met dank aan het FD) zijn motorbendes (No Surrender en Bandidos) en de mondkapjesfraudeclub Stichting Hulptroepen Alliantie.

      Aandelen geven zeggenschap over een bedrijf. Als de eigenaar het bedrijf ten gronde richt dan mag hij geen eigenaar meer zijn. Dat kan juridisch, net zoals je huis je afgenomen kan worden. Maar het is zeer uitzonderlijk.

      1. Als eigenaar van een bedrijf kan ik mij nog wat indenken omdat je dan ook verantwoordelijk bent voor je werknemers. Bij een, betaald eigen huis niet, als sloopt je het tot op de grond niemand die daar last van heeft.

        Maar wat ik al vaker hier gezegd heb echte eigendom bestaat niet meer in Nederland.

    1. Ik lees elders dat zo’n overdracht tijdelijk is, omdat het hier gaat om een tijdelijke procedure. Zie dit arrest uit 2019 waarin de Ondernemingskamer het uitlegt:

      Het gaat in de context van het enquêterecht om een rechtsfiguur sui generis, die, mede in het licht van het bepaalde in artikel 1 van het Eerste Protocol bij het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, geen verdergaande gevolgen heeft dan noodzakelijk is voor het daarmee beoogde doel, te weten (in het onderhavige geval) het bevorderen van sanering en herstel van gezonde verhoudingen binnen de vennootschap. Dit betekent dat de voorziening overdracht van aandelen ten titel van beheer bewerkstelligt dat de aan de aandelen verbonden vennootschapsrechtelijke bevoegdheden (waaronder het vergaderrecht en het stemrecht) tijdelijk zijn overgedragen aan de beheerder, maar dat de overige aandeelhoudersrechten (waaronder het recht op dividend, voorkeursrechten en rechten in het kader van de geschillenregeling en de uitkoopprocedure) bij de aandeelhouder blijven.

      In gewone taal: je mag inderdaad niet zomaar eigendom ontvreemden, die is beschermd in dat artikel 1 EP EVRM. Maar omdat het goed mis aan het gaan is, moeten die aandelen even in de ijskast tot de boel weer tot rust gekomen is. (Het alternatief is namelijk dat morgen Van Rijbroek de CEO van Centric is.) Waarom er één aandeel bij Sanderink blijft, weet ik niet. Om te zorgen dat hij toegang blijft houden tot de aandeelhoudersvergadering denk ik.

      De uitspraak van de Ondernemingskamer is gisteren gepubliceerd maar bevat weinig onderbouwing.

  2. Het meest cynische is volgens mij toch we dat een rechter had gezegd dat Sanderinks terugkeer in het bestuur van zijn eigen bedrijf een coup was. Dat terwijl ik toch echt het afpakken van zijn bedrijf, en het aanstellen van een nieuw bestuur, pas echt zie als een coup.

    Ik snap nog steeds niet dat de Nederlandse overheid zich zo diep mag bemoeien met de interne aangelegenheden van een bedrijf, als het geen wetten breekt. En als heel Nederland afhankelijk is van dit bedrijf, is heel Nederland dom, en moet het snel naar andere (en verschillende) aanbieders.

    1. Waarom mag de Staat zich bemoeien met handelen van burgers dat de maatschappij raakt? Er staan banen op het spel, klanten en leveranciers komen in de problemen, dat is toch daadwerkelijke overlast voor andere mensen? Als Sanderink zijn vrijstaande villa wil verbouwen tot een modern cybermonsterhuis, dan moet hij lekker zijn gang gaan maar een bedrijf is niet het privespeeltje van één persoon, dat is een deel van de maatschappij. En bij de omvang van Centric een gróót deel van de maatschappij.

      Dus nee, Centric is niet “zijn eigen bedrijf” in de zin van “zijn huis” of “zijn nieuwe telefoon”. Hij is directeur en eigenaar van een beursgenoteerde onderneming met grote impact op de maatschappij, dat was zijn keuze om naar die omvang en positie te gaan. Dus dan moet hij daar de gevolgen van dragen.

      Wellicht had Nederland het fundamenteel anders moeten doen, helemaal mee eens. Maar hoe draagt dat bij aan een oplossing voor de situatie nu? De Ondernemingskamer ruimt het puin, net zoals de brandweer een brand blust. Die zeggen ook niet “had u maar brandvrij materiaal moeten gebruik en een sprinkler installeren”.

        1. Excuses, Centric Holding is een bv en geen nv. Dus het stukje “beursgenoteerd” trek ik in, de rest van het betoog blijft staan.

          Het gaat niet om het beschermen van Sanderink tegen zichzelf, daar is geen aanleiding toe. Het gaat om het beschermen van Centric, haar medewerkers en klanten/leveranciers tegen Sanderink. Hij heeft iets groots en waardevols gebouwd en hij mag dat niet kapot maken.

          1. Als Sanderink op tijd als niet meer handelingsbekwaam zou zijn beschouwd, dan was deze ingreep door het OM nooit nodig geweest. Maar hoe niet-rationeel moet je doen als bestuurder van een onderneming voordat je onder curatele wordt geplaatst? Is er op dat vlak geen jurisprudentie? Gebeurt dat wel als iemand zijn meubilair uit het raam gooit, maar nooit als hij dat doet met zijn reputatie?

            1. Een meerderjarige kan door de rechtbank onder curatele gesteld worden wanneer hij tijdelijk of duurzaam zijn belangen niet behoorlijk waarneemt of zijn veiligheid of die van anderen in gevaar brengt , als gevolg van a) zijn lichamelijke of geestelijke toestand, dan wel b) gewoonte van drank- of drugsmisbruik (art. 1:378 lid 1 BW). En dan nog alleen als ‘een voldoende behartiging van de belangen niet met een meer passende en minder verstrekkende voorziening kan worden bewerkstelligd’, bijvoorbeeld als een financiële bewindvoerder genoeg zou zijn dan mag curatele niet meer.

              Het vereist dus een inschatting van lichamelijke of geestelijke toestand (gewoonte van drank/drugs komt op hetzelfde neer), en dat is haast onvermijdelijk per geval anders. In dit geval lijkt het probleem dat je bij Sanderink moeilijk kunt spreken van lichamelijke of geestelijke gebreken. Hij heeft een zeer eigen visie en ruïneert zijn bedrijf door wat er rondom de ruzie met zijn ex gebeurt, maar om nou letterlijk te zeggen dat hij geestelijk gestoord is, daar zul je geen psychiater bereid toe vinden. (Tot veler frustratie bij de erfgenamen van rijke-opa-die-trouwt-met-de-verpleegster-van-21, grofweg zonder Alzheimer krijg je het niet rond.)

              Dus nee, Sanderink kan niet onder curatele gesteld worden. Maar feit is dat het bedrijf naar de afgrond dendert en dat dat niet mag gebeuren, daarom deze ingreep.

          2. “Hij heeft iets groots en waardevols gebouwd” en hij mag dat niet kapot maken.

            Dat is een mening, geen idee of Gerard het daar mee eens is. en wat vind hij dan belangrijker. Hij is eigenaar van het bedrijf en zou mogen doen met zijn eigendom wat hij wil. En als dat dan niet zo is waar ligt dan de grens?

            Bij 1 personeelslid, of 1 overheids contract. ik vind het zeer discutabel wat de overheid / het OM doet.

            1. Dit is een juridische rechtvaardiging waarom Sanderink het niet mag doen. Dit is waarom de wet het verbiedt wat hij wil doen. Wat moet ik daar nog meer op zeggen? Jouw visie op eigendom is niet zoals de wet die benoemt. Inderdaad mag Sanderink in jouw visie zijn bedrijf volledig ten gronde brengen, duizenden werknemers op straat laten komen en enorme chaos in het land veroorzaken. Dat is prima, maar die mening komt niet terug in de wet. Dus daar kan ik verder niets mee. Ik weet niet waar de grens ligt, maar waar ‘ie ook ligt, Sanderink is er vér overheen gegaan.

              1. Dat is een hele vreemde, je weet niet waar de grens ligt maar hij is wel overtreden. En dan juridische rechtvaardiging? Een jurist hoort de wet te volgen en geen rechtvaardiging zoeken. of wel de wet is ‘ongeveer’ dat. Hier kan ik natuurlijk een heleboel belachelijke zaken gaan bedenken want dat is wat je nu omschrijft. Wat ik hier uit begrijp is dat de wetgever hier de wet overtreed en zijn eigen wet aanhoud. Of is wetgeving vloeibaar?

                1. De wet is geen natuurkunde. Het gaat om interpretatie van termen als ‘onaanvaardbaar’ of ‘redelijk’. Daar zit een stuk menselijk gevoel bij, iets dat je bij E=mc2 of de valversnelling niet hebt. Het belachelijke mag niet, je moet binnen het redelijke beredeneren hoe het zit.

                  Er is een verschil tussen een juridische redenering en een mening. Beiden hebben een stuk subjectiviteit. Ik vind 80decibel in een woonwijk ’s nachts te hard – dat is een mening. Maar: op grond van de APV is nachtelijke overlast verboden, 80decibel is redelijkerwijs veel herrie (een deurbel die afgaat) en in de nacht is dat onwenselijk, dus 80decibel is verboden. Dat is geen mening, hoewel ik toegeef dat een ander een ander standpunt kan hebben.

            2. Een recht wordt beschermd maar is in Nederland nooit absoluut: je mag je rechten uitoefenen, maar kunt gestopt worden zodra anderen daar (teveel) schade van ondervinden. En met bezit komt niet alleen eigendomsrecht maar ook verantwoordelijkheid.

              De vergelijking met een woonhuis gaat op; als eigenaar mag je daar als uitgangspunt mee doen wat je wilt, totdat de belangen van anderen in het geding komen. Een heel concreet voorbeeld is als je woning is aangewezen als monument, dan mag je die niet slopen, omdat de maatschappij behoud van het bouwwerk als belangrijk ziet. En natuurlijk zijn er procedures om de belangen van beide partijen te toetsen.

              Hetzelfde geldt voor een groot bedrijf. Daar heb je vele medewerkers die tot op zekere hoogte afhankelijk van je zijn voor een bepalend deel van hun leven. Zij hebben hypotheken, moeten kinderen onderhouden en hebben hun leven ingericht op hun werk. Daar heb je bepaalde vrijheid in, maar niet elke frivole reden die maar in je opkomt (zoals ruzie met je ex) is dan genoeg om die mensen te significant te schaden. Ook hier zijn er onafhankelijke organen, in dit geval de ondernemingskamer, die die belangen beoordeelt en kan ingrijpen.

        2. Centric niet maat Strukton wel. Ik weet ook niet welk deel wel of niet in die stichting zit, Centric rondde 3500 man personeel Strukton 6500, en dan zijn er nog wat meer bedrijven zijn eigendom als bv Oranjewoud en nog iest wat hij daarmee samengevoegd heeft .

          Dus welke aandelen voor welk bedrijf en wat zit in die stichting. Gerard S. God vd BV’ tjes

      1. De Staat mag zich bemoeien met burgers, als zij de wet overtreden. Ik vind dat een eigen bedrijf welzeker eigendom is, zoals een eigen huis. Nu je zelf erkent dat het geen beursgenoteerd bedrijf is (eigendom van aandeelhouders), vraag ik me af waarom Sanderink niet doen en laten kan, wat hij wil, zolang hij geen wetten overtreedt.

        1. Dat zeg ik toch? “Er staan banen op het spel, klanten en leveranciers komen in de problemen, dat is toch daadwerkelijke overlast voor andere mensen? ” En dat staat in wetten, art. 2:345 BW om specifiek te zijn:

          Op schriftelijk verzoek van degenen die krachtens de artikelen 346 en 347 daartoe bevoegd zijn, kan de ondernemingskamer van het gerechtshof Amsterdam een of meer personen benoemen tot het instellen van een onderzoek naar het beleid en de gang van zaken van een rechtspersoon, hetzij in de gehele omvang daarvan, hetzij met betrekking tot een gedeelte of een bepaald tijdvak. Onder het beleid en de gang van zaken van een rechtspersoon zijn mede begrepen het beleid en de gang van zaken van een commanditaire vennootschap of een vennootschap onder firma waarvan de rechtspersoon volledig aansprakelijke vennoot is.
          Goed beleid voeren en een fatsoenlijke gang van zaken zijn dus wettelijke eisen. De puinhoop die Sanderink van zijn bedrijf heeft gemaakt, is dus in strijd met de wet en daarom mag de rechter ingrijpen.

          In art. 2:356 BW staat vervolgens wat de rechter mag bevelen als tijdelijke ingreep: a.schorsing of vernietiging van een besluit van de bestuurders, van commissarissen, van de algemene vergadering of van enig ander orgaan van de rechtspersoon; b.schorsing of ontslag van een of meer bestuurders of commissarissen; c.tijdelijke aanstelling van een of meer bestuurders of commissarissen; d.tijdelijke afwijking van de door de ondernemingskamer aangegeven bepalingen van de statuten; e.tijdelijke overdracht van aandelen ten titel van beheer; f.ontbinding van de rechtspersoon.

          Ik zie dus werkelijk het probleem niet met het ingrijpen van de Ondernemingskamer. Iedereen vindt het objectief een puinhoop, in de wet staat dat dat niet mag gebeuren, de rechter mag ingrijpen, er is ingegrepen. Help me even op welk punt het dan precies niet klopt?

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.