Ontslag voor doorsturen van werkmail naar privémail onterecht

geralt / Pixabay

Een Nederlands bedrijf dat een medewerker op staande voet ontsloeg voor het doorsturen van driehonderd zakelijke e-mails uit zijn werkmail naar zijn privémail had dit niet mogen doen, las ik bij Security.nl. De kantonrechter stelt dat het opschonen van een zakelijke mailbox voorafgaand aan een kort daarna intredende vrijstelling van werkzaamheden geen dringende reden oplevert voor ontslag op staande voet. Wel wordt alsnog de arbeidsrelatie beëindigd want die is té verstoord om verder te kunnen.

De werknemer werd eind 2022 boventallig verklaard omdat zijn functie van IT & E-commerce specialist niet meer nodig was toen de website naar een SaaS-oplossing werd gemigreerd. Hij ging daarmee niet akkoord en wees het voorstel voor een beëindiging van de hand. Na enig onderhandelen kwam men eind december toch tot een vaststellingsovereenkomst. En dan komt ‘ie: “Na het sluiten van de onder 2.7 opgenomen vaststellingsovereenkomst heeft [eiser] de volledige inhoud van het werke-mailadres geleegd.” Húú peerd, aldus de jurist:

“(..) Van [werkgever] begrijpen wij dat de e-mailbox van uw cliënt om onverklaarbare redenen leeg is. [Werkgever] heeft hier geen instructie toe gegeven en uw cliënt heeft dit ook niet met [werkgever] overlegd. Sterker nog, uw cliënt heeft wel contact gehad met zijn manager over de overdracht, maar heeft niets over het leegmaken van een e-mailbox genoemd. Wij verzoeken u ons uiterlijk morgen voor 16:00 uur opheldering te geven over de gang van zaken en waarom de e mailbox van uw cliënt leeg is. Daarnaast dient uw cliënt per ommegaande te zorgen dat de e-mails en wachtwoorden terug komen, het gaat immers om bedrijfseigendommen. [Werkgever] behoudt zich alle rechten voor en is bezig met nader onderzoek. [Werkgever] zal zich verder beraden en de stappen zetten die zij passend acht. (..)”
Gelukkig bleek een en ander te herstellen met een link die de werknemer wist aan te leveren. Daarna bleek er echter bij nóg een mailbox het een en ander weg te zijn, waar de werknemer betrokkenheid bij ontkende, maar wat de werkgever dan weer niet geloofde. Ook ontdekte men
  1. het automatisch laten doorsturen van e-mails uit de marketing e-mailbox naar het werke-mailadres, het verzoek aan leveranciers om het werke-mailadres in de bcc te houden bij het sturen van facturen, terwijl dat voor de uitoefening van de functie niet relevant was en de ongeloofwaardige uitleg die [eiser] daarover heeft gegeven;
  2. het doorsturen van meer dan 300 zakelijke e-mails naar de privémail van [eiser] en de ongeloofwaardige uitleg die [eiser] daarover heeft gegeven;
Daar werd men zó boos van dat de man vervolgens ontslag op staande voet aangezegd kreeg. Dat klinkt namelijk heel boos en heel erg, maar je moet daar als werkgever wel voorzichtig mee zijn want het is alleen bedoeld voor zeer dringende situaties, er gebeurt nú iets bizar ergs en daarom schop je die persoon nú de straat op. Voor het legen en in bcc houden was plausibele uitleg denkbaar. Anders ligt dat bij het doorsturen van die 300 mails:
Het doorsturen van deze e-mails is in de voorliggende omstandigheden, zoals later nog aan de orde zal komen, een ernstige gedraging, die [eiser] ook verweten kan worden. Echter, de strekking van dit artikel is naar het oordeel van de kantonrechter niet zodanig duidelijk dat [eiser] op voorhand had moeten begrijpen dat daaronder ook valt het doorsturen van e-mails naar zijn privémail, temeer waar het onbetwist gebruik was bij [werkgever] om via WhatsApp allerlei zakelijke bestanden en gegevens uit te wisselen. In zoverre kan niet aan [eiser] worden tegengeworpen dat sprake is van een gedraging die een dringende reden voor een ontslag op staande voet oplevert.
Daarbij woog mee dat de doorgestuurde mails mede gingen over de aanloop tot het ontslag; “het verstevigen van zijn bewijspositie in een eventueel te volgen ontslagprocedure” zoals de rechter dat omschrijft. Er was geen concurrentiegevoelige data aangetroffen en de werknemer was na het ontslag van plan weer zijn dansschool op te pakken die door corona in de ijskast was beland. (Een dansschool oppakken en nog uit de ijskast ook, Arnoud doe wat aan je beeldspraak.)

Dat ontslag op staande voet wordt dus teruggedraaid. En dat is altijd een dure grap:

Nu het ontslag op staande voet wordt vernietigd, duurt de arbeidsovereenkomst voort en heeft [eiser] recht op loon. De vordering van [eiser] tot loonbetaling zal daarom worden toegewezen. De gevorderde wettelijke verhoging van artikel 7:625 BW en de wettelijke rente zullen ook worden toegewezen, omdat [werkgever] te laat heeft betaald, waarbij de kantonrechter aanleiding ziet om de wettelijke verhoging te matigen tot 10%.
Tegelijkertijd vindt de rechter het wél onzorgvuldig zoals de werknemer had gehandeld:
Echter, van [eiser] had, als redelijk handelend werknemer, mogen worden verwacht dat hij met het doorsturen van deze e-mails de nodige zorgvuldigheid had betracht, hetgeen hij niet heeft gedaan. Hij heeft immers niet slechts een paar e-mails met essentialia maar ruim 300 e-mails doorgestuurd naar zijn privémail, waarvan er een aantal vertrouwelijke bedrijfsgegevens van [werkgever] bevatte, zoals wachtwoorden of verslagen van functioneringsgesprekken. … Bovendien heeft [eiser] van het doorsturen van de betreffende e-mails ten onrechte geen melding gemaakt bij [werkgever] tijdens de onderhandelingen over c.q. het sluiten van de vaststellingsovereenkomst.
Daarmee wordt de werknemer alsnog ontslagen, maar dan dus ‘gewoon’ en niet op staande voet. Hij krijgt alsnog vier maandsalarissen mee met 10% opslag wegens te laat betalen, 3000 euro transitievergoeding en de proceskosten ter hoogte van bijna 900 euro.

Arnoud

 

6 reacties

  1. Een e-mail met een verslag van een functioneringsgesprek lijkt bij uitstek informatie die je als werknemer in een conflictsituatie zou moeten veiligstellen. Bovendien is dat informatie die over jezelf gaat, dus waarom zou die medewerker zo’n verslag niet hebben mogen doorsturen naar een prive e-mailadres? Of mis ik iets? (Wachtwoorden en zo zijn een andere kwestie natuurlijk).

    1. Die snapte ik ook niet. Of ging het om verslagen van gesprekken van ándere medewerkers? Dat zou natuurlijk wel ernstig zijn. Hij was van de IT, dus helemaal logisch voelt het niet dat je die zou hebben. Maar mij lijkt niet bezwaarlijk dat je je eigen gespreksverslagen forwardt naar je privéadres in een situatie als deze.

    2. Ik ben gewend dat de verslagen van functioneringsgesprekken in tweevoud op papier komen. De chef ondertekent beide. Ik onderteken beide (aangenomen dat ik vind dat het een deugdelijk verslag is). Daarmee is vastgelegd dat we beiden achter het verslag staan. Het ene exemplaar krijgt mijn chef mee en gaat in het personeelsdossier, het andere exemplaar houd ik zelf en berg ik thuis op.

  2. Ik heb zelf in een vergelijkbare situatie gezeten, alleen probeerde de werkgever er goedkoop af te komen door het op slecht functioneren te gooien. Na jaren lang alleen maar positieve beoordelingen nota bene!

    Ik had zeer positieve e-mails en beoordelingen in het beoordelingssysteem staan van de mensen waar ik mee werkte dat jaar, naast de eerdere goede beoordelingen. De e-mails spraken de claims, die ze op maat gemaakt hadden om de goede beoordelingen in het systeem te omzeilen, direct tegen! De e-mails heb ik doorgestuurd en omdat je uit het beoordelingssysteem niet kon printen en mailen heb ik daar foto’s van gemaakt. Terecht bleek later, want zonder waarschuwing werd mij de toegang tot beide ontnomen.

    En nuttig ook, want nadat men mij in een aangetekende brief de onzin reden had medegedeeld, gaf ik aan dat ik zwart op wit bewijs had dat wat ze claimen niet klopt. De toon veranderde onmiddelijk, in mijn voordeel, ging het volledig over een andere boeg.

    Ik snap dat laatste citaat werkelijk niet, waarom moet je e-mail doorsturen melden?

    Indien de werkgever gewoon eerlijk is over de ontslag reden, kan je die e-mails gewoon vernietigen. Het is alleen maar een probleem voor de werkgever wanneer je het niet zegt als die denkt zonder risico te kunnen liegen en vervolgens wordt betrapt. Dat lijkt mij juist een reden om het niet te hoeven zeggen, dan kan een werkgever daar nooit van uitgaan en het spoort hem aan eerlijk te zijn.

    Het lijkt mij dat melden dat je een eigen dossier hebt met bewijs dat wat de werkgever zegt niet klopt voldoende zou moeten zijn tijdens de onderhandelingen. Laat de werkgever dan zelf maar het risico nemen als hij denkt dat je bluft.

  3. In mijn geval heeft de werkgever honderden emails naar mijn privé emailadressen gestuurd nadat zij mijn account geblokkeerd had. Ik was nog steeds in dienst maar zat in een onterechte uitkeringssituatie. Pas 2 jaar later is mijn contract ontbonden. De werkgever heeft zelf de mogelijkheid om via het eigen systeem met mij te communiceren geblokkeerd. Mijn privé emailadressen zijn vrij toegankelijk voor 5 personen. Mijn werkgever heeft alle berichten naar mij toe onbeveiligd verzonden. Niet aangetekend of via bv Zivver. Het gaat daarbij om zeer vertrouwelijke informatie zoals bijzondere persoonsgegevens, bedrijfseigendommen, bedrijfsdocumenten en brief uitwisselingen tussen de directie en mij. Slechts standaard versleuteld. Dat is onvoldoende beveiliging. In het privacy reglement staat dat het verboden is om bedrijfsdocumenten en eigendommen buiten het eigen systeem te brengen en op te slaan op een externe server, computersystemen, gegevensdragers en zelfs op papier. Ook emailberichten vallen onder bedrijfseigendom En dat zijn er over 2 jaar ong 1500. Door de algemene directie, P&O, managers, ziekteverzuimcoördinatoren verzonden. Conform het privacyreglement is dit een schending an de geheimhoudingsplicht. Voldoende om 10 hoge functionarissen te laten ontslaan, gezien het aantal schendingen. Herhaaldelijk heb ik gevraagd om documenten aangetekend per post naar mij te sturen of gebruik te maken ia bv Zivver. Ik ben de enige op mijn privé emailaccounts die deze kan openen en beveiligd kan archiveren zodat degenen die ook toegang hebben tot mijn accoun geen toegang hebben tot beveiligde emails. Het betreft hier een overheidsinstantie waar 3000 mensen werkzaam zijn en die onderdeel uitmaakt van het ministerie van justitie en veiligheid. Het ontslag van de algemene directie betekent ook een discutabele positie voor de verantwoordelijke minister. Gezien de overige misstanden die daar momenteel gaande zijn. Dan blijkt het privacyreglement ineens niet van toepassing te zijn.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.