Een lezer vroeg me:
De verhuurder van mijn studentenflat wil voorkomen dat huurders overbodig stoken. Sensoren meten temperatuur, licht en beweging en de thermostaat is geprogrammeerd om dan naar een lagere temperatuur te gaan. Mag dit zomaar?Dergelijke sensoren en ‘slimme’ thermostaten bestaan al geruime tijd. Voor je eigen woning erg handig: als er niemand in de studeerkamer is in het weekend, hoeft daar ook de verwarming niet aan natuurlijk. Ik zie wel hoe ook een verhuurder hier baat bij kan hebben, zeker als gas/water/licht inbegrepen zijn bij de huurprijs.
Een bekend product specifiek voor verhuurders is de ICY thermostaat. Deze is “ontwikkeld voor toepassing in ruimten waarvan de gebruiker niet degene is die de energierekening moet betalen”, en men noemt nadrukkelijk “vandaalbestendigheid” als verkoopbevorderend argument. Er zijn varianten die “vanuit de receptie” draadloos in te stellen zijn, bijvoorbeeld door de maximumtemperatuur omlaag te zetten.
Klinkt allemaal zeer reëel, en ik snap dat je als all-in verhuurder je zorgen maakt over excessief stookgedrag zoals de radiator continu op 25 laten staan (met het badkamerraam open) terwijl je carnaval viert bij je ouders thuis.
Maar omgekeerd zie ik ook de zorgen van de huurder, hoewel mij niet duidelijk is of de verhuurder de sensoren kan uitlezen en dus vaststellen of jij op je kamer bent. Ik lees wel dat men op afstand je radiator kan bedienen, en dat is op zich ook een aardige privacyschending natuurlijk – het is jouw kamer, niet de zijne.
Er zijn geen specifieke regels voor deze situatie. De AVG lijkt me niet direct van toepassing, want er worden geen persoonsgegevens verzameld, laat staan doorgegeven aan de verhuurder. Je algemene recht van privacy komt inderdaad in het geding, maar dat is vrij abstract en niet als absoluut recht te allen tijde in te roepen. Het belang van kostenbesparing moet óók worden gerespecteerd, dus daar moet een middenweg in worden gevonden en ik zie wel hoe deze thermostaten daar een aanzet voor zijn.
In het huurrecht is de verwarming en de stookkosten een regelmatig terugkerend onderwerp, maar wat ik er over lees gaat vooral over géén verwarming bieden of het zo koud laten worden dat de woning/kamer onleefbaar wordt. Dat is problematisch. Het specifieke punt van het technisch inrichten dat bij (vermoedelijke) afwezigheid er niet onnodig gestookt wordt, is nooit langs geweest.
Mijn conclusie is dus dat dit mag, zolang de verhuurder de kamer niet onleefbaar koud laat worden en de sensoren niet oneigenlijk gebruikt om bijvoorbeeld mensen aan te spreken op niet thuis zijn of ’s nachts overlast geven.
Arnoud