Via Reddit:
[Mijn ex] beweert dat ik de GDPR geschonden heb omdat ik fragmenten van onze WhatsApp-gesprekken gedeeld heb met een AI-assistent (ChatGPT). Dit was niet publiek, enkel anoniem en privé, en bedoeld om psychologisch advies te krijgen in een verwarrende periode. … Toch beweert ze dat ze “een advocaat heeft” en dat ik vervolgd zal worden voor schending van haar privacy.Gebruik van ChatGPT om psychologische inzichten of hulp te krijgen is een serieus populair ding. Ik kan me dus voorstellen dat iemand dit doet in de emotionele toestand van een vervelend geëindigde relatie.
In dergelijke situaties zie je ook veel dat mensen alle mogelijke juridische haakjes aangrijpen als stok om nog even na te trappen. Ook hier: de gebruikte taal van de ex is zeer herkenbaar als boosheid. Maar zit er een juridische kern van waarheid in?
De vraagsteller geeft aan dat het gebruik alleen voor hemzelf was. Het voor de hand liggende antwoord is dan ook dat dit valt binnen de uitzondering voor een “zuiver persoonlijke of huishoudelijke activiteit” (art. 2(2)(c) AVG). De AVG geldt dan niet, en een schadeclaim of wat dan ook kun je daar niet op baseren.
Het even zo voor de hand liggende tegenargument is dat de dienstverlener OpenAI achter de dienst ChatGPT eigen dingen doet met de ontvangen gegevens, zoals de chats lezen voor verbeteren van het taalmodel of de interactie gebruiken om Terminator-robots te ontwikkelen.
De vraag wordt dan: geldt de uitzondering voor zuiver persoonlijk gebruik ook bij een overdracht van persoonsgegevens aan een derde? Ik neig naar nee, omdat de gegevens dan buiten de directe invloedssfeer komen van de particulier.
Probleem daarmee is dat je dan geen enkele internetdienst kunt gebruiken. Oftewel: die conclusie vereist enige nuance.
In haar handreiking over persoonsgegevens op internet zegt de Autoriteit Persoonsgegevens dat gegevens op internet gepubliceerd mogen worden binnen deze uitzondering, mits onder een aantal voorwaarden. Belangrijkste daarvan is dat de informatie zo beperkt mogelijk verspreid wordt, bijvoorbeeld alleen gedeeld met familie en zeker niet openbaar en voor zoekmachines bereikbaar.
Die interpretatie hier analoog toepassend lijkt het dan alsnog in orde. Weliswaar staat de chat in andermans internetdienst, maar hij wordt niet openbaar voor derden. Dat die internetdiensten er zélf analyses mee doen, valt dan buiten jouw verantwoordelijkheid.
Arnoud