Mijn grootste fout bij de lancering van NDA Lynn was dat ik mezelf erbij verkocht. Iets preciezer: als je de bevindingen van Lynn te lezen kreeg, stond er bij dat je voor 99 euro een human review kon kopen. Hartstikke stom natuurlijk – Lynn klopt gewoon, waarom zou je nog een mens nodig hebben. (En het hele punt was nou net dat ik geen NDA’s meer hoefde te lezen. Maar dat terzijde.) Maar belangrijker, ik had vanaf het begin een custom omgeving moeten bieden. Mensen zelf laten aanpassen wat de uitvoer moet zijn. Want dan had je pas écht de kracht van AI voor juridische diensten kunnen bepalen.
Helaas duurde het even voordat we de Business Edition, zoals het is gaan heten, echt op de markt konden brengen. Je krijgt je eigen omgeving, waar je achtergrond, kleuren en teksten kunt aanpassen (en eigen URL, zij het als jouwnaamhier.ndalynn.com want dat was even het snelste). Je kunt oude gescreende NDA’s opvragen – wat nog een hele mooie bleek, want als er iets is dat in organisaties ontbreekt dan is het wel een index van de NDA’s die in je organisatie zijn getekend. Hartstikke leuk die contractmanagementsystemen maar NDA’s stopt niemand daarin.
Verder hadden we nog een mailinterface ingebouwd (forward je mail naar een speciaal adres en krijg de bevindingen teruggemaild) en een API koppeling gebouwd voor integratie van Lynn in andere diensten. Ik had mooie dromen om Lynn bijvoorbeeld aan Slack te koppelen: stuur haar een privébericht en ze reageert binnen een paar minuten in de chat met of je kunt tekenen of niet. Of nog leuker, een Outlook plugin of een koppeling met Salesforce. Stel je voor, je krijgt een mail met een NDA en in de sidebar staat meteen een bericht “deze kun je tekenen, no problem”. Maar ik had geen idéé hoe duur dat allemaal wel niet was.
De kern van de dienst is natuurlijk dat je zelf bepaalt welke NDA’s je accepteert. Je kunt dan ook alle dealbreakers, essentials en boilerplate zelf verschuiven, en bepalen wat er moet gebeuren bij welke uitkomst. Dus als jij vindt dat een NDA gerust 10 jaar van kracht mag zijn, dan zet je dat zo in je systeem en dan zal Lynn er nooit meer over vallen. Wil jij perse Zwitsers recht, dan zal Lynn er een punt van maken als er Duits staat. En je mag dan kiezen of dat punt een dealbreaker is of gewoon iets vervelends.
Daaraan gekoppeld zit een simpele workflow: als het resultaat iets anders is dan “je kunt tekenen” dan wordt de NDA met bevindingen doorgestuurd naar de bedrijfsjurist of advocaat die je zelf invult. Zo komen alle NDA verzoeken centraal binnen, is het idee, tenzij er helemaal niets mis is met het document. En je krijgt meteen de briefing met de problemen erbij, zodat je kunt bepalen of het alsnog goed is of je er echt inhoudelijk naar wilt kijken.
Tevens is er beperkt gebruikersbeheer: je moet inloggen via de webinterface om een NDA te kunnen uploaden. In de praktijk gebruiken mensen liever de mailinterface, want dat kun je vanuit je mailprogramma doen en je krijgt een reply die met één klik leidt naar de volledige resultaatpagina. De API gebruikt eigenlijk niemand.
Ik begin met de Business Edition bij bevriende advocaten aan te bieden. Die reageren geïnteresseerd maar ook sceptisch: wat als die bot een foutje maakt, wie is er dan aansprakelijk? Geen rare gedachte, zeker voor een advocaat die uiteindelijk ook tuchtrechtelijk voor slordigheden kan worden aangesproken. Maar het levert weinig business op.
Meer succes heb ik dan ook bij bedrijven met één overwerkte bedrijfsjurist. Die kan veel tijd vermijden met deze oplossing. Opvallend genoeg krijg ik vooral aanvragen uit Zuid-Amerika en Azië. De reden? Allereerst dat Lynn een stuk goedkoper is dan de alternatieven, en daarnaast dat ik ook Spaanstalige datasets heb toegevoegd. (Die maakte ik met Bing Translate, net als de Nederlandse en de Duitse. Dat werkt prima, iedereen gebruikt dezelfde terminologie en clausules.)
En nou ja, het werkt. Het wordt afgenomen, ook door bedrijfsadviseurs en anderen die het “erbij” verkopen aan hun klanten weer. Maar heel hard gaat het niet. Ik doe een snelle enquête en het antwoord is duidelijk: je moet documenten aanpassen, niet alleen maar adviseren. Nu moet je nog alles doorlezen om te zien wáár dan die te strenge regels staan of die vijf jaar die twee moet zijn.
Dat werd Edit Mode en daar zitten we nu hard aan te werken.
(Dit is de vierde van vijf vakantieberichten.)
Arnoud