Het is uitzonderlijk, maar het kan: als domeinnaamhouder aansprakelijk gesteld worden voor wat de gebruiker van je domeinnaam doet. Dat maak ik op uit een recent vonnis van de rechtbank Midden-Nederland. Zoals eigenlijk altijd in het recht is niets absoluut, ook niet de regel dat je als domeinnaamhouder geen bemoeienis en dus geen aansprakelijkheid hebt met wat de beheerder van de daaraan gekoppelde site vervolgens doet. Alles hangt af van de omstandigheden van het geval – een ergerlijke omschrijving, maar wel eentje waar we het mee moeten doen.
De eisers in deze zaak waren ondernemers, die op een website achter een specifieke domeinnaam ineens artikelen lazen waarin zij in verband werden gebracht met ernstige misdrijven, waaronder moord. In de artikelen stonden hun namen en adressen en hun onderneming en er werden foto’s van ze getoond. Als je zoiets gebeurt, dan is het logisch dat je allereerst kijkt op de site zelf – maar daar stonden geen duidelijke contactgegevens.
Contactgegevens vind je vaak wel bij de domeinnaam, omdat daar een openbaar register van is waar dat in staat. In dit geval ging het om een .nl domeinnaam, zodat men via het SIDN register uitkwam bij de gedaagde partij. Die verweerde zich met het argument dat hij niet aansprakelijk is, omdat hij de inhoud niet zelf had geplaatst en niet aansprakelijk gehouden kan worden voor wat zijn klanten (de domeinnaam-huurder in dit geval) doen met websites achter die domeinnaam.
Dat principe gaat inderdaad op als hoofdregel, maar zoals elke hoofdregel in het recht zijn daar uitzonderingen op. In dit geval is dat het feit dat je als hostingprovider (wat een DNS-aanbieder kennelijk is, de rechter oordeelt dat vrij makkelijk) gehouden bent een effectieve notice/takedown procedure te voeren. Bij klachten over inhoud als deze zul je als hoster op zijn minst verhaal bij je klant moeten gaan halen. De klacht naast je neerleggen en een video terugmailen met een sketch uit de serie “Little Britain” met het thema “computer says no” terugsturen lijkt me op geen enkele manier een redelijke NTD procedure te noemen.
Omdat de hoster geen effectieve NTD voerde, is hij aansprakelijk voor de schade als gevolg van de onrechtmatige publicatie vanaf het moment dat hij daarop werd gewezen. Zeker nu er geen werkelijke auteur in beeld is, is dat ook niet meer dan redelijk wat mij betreft. De domeinnaambeheerder moet nu zorgen dat de betreffende artikelen ontoegankelijk wordt (regel het maar met je klant, je hebt er een zootje van gemaakt, maar dan in juridische taal) en als dat niet gebeurt dan moet hij de gehele website offline halen (en dan schadeclaims over en weer over wanprestatie met zijn klant gaan oplossen, zijn probleem).
En mocht dat alles geen effect hebben, zelfs niet met dwangsommen, dan wordt het vonnis aangemerkt als een verzoek door de domeinnaamhouder om deze offline te halen. Daarmee kunnen de eisers dan terecht bij SIDN, die dat vervolgens uit zal voeren. (Dit is de Nederlandse vertaling van “een gerechtelijk bevel”.)
Arnoud
De 
De Nederlandse politie krijgt toegang tot databanken met daarin vingerafdrukken van miljoenen Amerikanen, 
De belastingdienst in Frankrijk gaat accounts op sociale media inspecteren om fraudeurs op te sporen,