“Internetrechtbank” e-court: goed idee, maar hm die uitwerking

e-court-logo-rechtspraak.pngNederlands eerste online rechtbank, moet de procesgang versnellen en daarmee ook goedkoper maken, las ik bij Emerce. De stichting E-Court wil rechtspraak weer betaalbaar maken door een snelle en efficiënte online procedure te bieden waar men binnen 8 weken voor 375 euro (of 1000 euro met zitting) tot een uitspraak kan komen. Een goed idee want je recht halen bij de offline rechtbank duurt lang en is vele malen duurder – al komt dat ook door de tarieven van de advocaten die je meeneemt. Maar ondanks het loffelijk streven van de stichting krijg ik de kriebels van de manier waarop E-Court haar concept presenteert (“Zijn jullie een rechtbank?” “Ja, e-Court is een private rechtbank.”).

E-court biedt in feite arbitrage aan, een op zich legale constructie (art. 1020 Rechtsvordering, en ik snap niet waarom e-Court zegt dat ze geen arbitrage zijn.).E-court biedt bindend advies voor geschillen, met de unieke constructie van een door de notaris op te maken proces-verbaal. Dit proces-verbaal levert een executoriale titel op, zodat het ‘vonnis’ meteen ten uitvoer kan worden gelegd. (Lees ook de commentaren hieronder, waaronder die van E-court zelf.

Hierbij moeten beide partijen het er wel mee eens zijn dat e-court de zaak mag beslechten. Je kunt in je contracten een standaardzin opnemen waarin je beslechting via stichting e-court afspreekt, en als de wederpartij daarmee akkoord gaat dan kun je hem dwingen naar e-court te gaan bij een geschil. Dit is een bestaande en geaccepteerde constructie (hoewel je als consument altijd deze afspraak opzij mag zetten als je liever naar de echte rechter gaat.

Maar e-court presenteert zich wel erg nadrukkelijk als “rechtbank”. Je moet echt je best doen om het woord “arbitrage”de uitleg te vinden op die site. En het schermen met zaken als notariële akte waar “in naam der koningin boven staat” of “rechtsgeldig” geeft me geen goed gevoel. Dit wekt bij de lezende leek de indruk dat dit een echt vonnis is van een overheidsrechtbank (waar immers diezelfde tekst boven staat). Alleen, zo’n akte is niet meer dan een stuk papier waarin een notaris vertelt wie voor hem verscheen en wat die persoon tegen hem zei.

De kritiek van de Raad voor de Rechtspraak lijkt me dan ook niet meer dan terecht. Hoewel ik dan wel weer de bal terug wil kaatsen naar de Raad waarom ze zelf niet zoiets op kunnen tuigen.

Update (17 oktober 2011) een probleempje bij de tenuitvoerlegging: Rechters weigeren tenuitvoerlegging vonnissen e-Court. De bedrijven die e-Court hadden ingeschakeld, blijken niet duidelijk met hun klanten te hebben afgesproken dat zij met arbitrage via e-Court werken. Niet e-Courts fout, maar wel pijnlijk.

Arnoud

46 reacties

  1. Het zou geweldig zijn als bij dit soort zaken het ook gebruikelijk is dat ieder zijn eigen proceskosten draagt, ongeacht de uitkomst. Zo kan je ook voor kleinere dingen je recht halen, zonder het risico dat je 10x het betwiste bedrag kwijt bent aan advocaten. (En ja, advocaten moeten ook brood op de plank kunnen krijgen. Maar die houden zich dan maar met ‘echte’/grotere zaken bezig.)

  2. Court-fee bij de kantonrechter is maximaal ??? 297. thats it, geen zittingskosten van ???625,00 of meer. Duurt wel langer, maar dan heb je ook wat. Executie van een vonnis van e-court is volgens mij overigens lastiger. Ook rekent e-court gerechtelijke kosten en nakosten. Heb je allemaal niet bij de kantonrechter. En dan zijn er nog de buitengerechtelijke kosten.

    De kantonrechter kent natuurlijk de eventuele proceskosten veroordeling, maar dat is bij e-court niet anders. Kleine zaken daar is de kantonrechter zeer geschikt voor, geen advocaat nodig, de algemeen bekende procedure regels en geen particuliere instantie die er een financieel belang bij heeft veel zaken te behandelen in weinig tijd. Zou niet snel kiezen voor e-court.

  3. Dit is geen gewone arbitrage, omdat een arbitraal vonnis pas uitgevoerd kan worden nadat de overheidsrechter er zijn zegen aan heeft gegeven. Ze denken gebruik te kunnen maken van het feit dat een notari?le akte ook een authentieke akte is, waarmee een deurwaarder meteen aan de slag kan. Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Authentieke_akte. Zelf noemen ze hun constructie een vaststellingsovereenkomst volgens Artikel 7:900 BW, waarbij ik denk dat dan lid 2 daarvan van toepassing is: de partijen komen overeen dat een derde de knoop zal doorhakken. Omdat de beslissing van die derde in een notari?le en dus authentieke akte wordt vastgelegd, zou je in hun gedachtegang in de praktijk hetzelfde resultaat hebben als bij een vonnis van de overheidsrechter. Het is ook geen gewoon bindend advies, omdat een bindend advies slechts de uitkomst van een overeenkomst is, waarbij je bij niet-nakoming weer de overheidsrechter moet vragen om de tegenpartij te veroordeling tot nakoming van het bindende advies. In de praktijk zal moeten blijken of hun constructie inderdaad werkt zoals zij denken dat die werkt, en of ze dezelfde kwaliteit kunnen bieden als de overheidsrechter. -edit Excuses namens het spamfilter dat ik je zondag pas zag-

  4. E-court werkt niet volgens arbitrage maar volgens het principe van bindend advies. Het antwoord op hun eerste vraag in de FAQ verwijst namelijk naar artikel 7:900 BW. Ze beweren wel dat ze verder gaan dan een bindend advies door de uitspraak op te nemen in een notar?le akte. Bij de vraag “Is het vonnis rechtsgeldig en bindend?” verwijzen zij naar artikel 430 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. Volgens dat artikel is een notari?le akte (net als een vonnis van een rechter) een executoriale titel.

    De Raad voor de rechtspraak zegt in een persbericht echter:

    Aan de procedure bij de rechtbank zijn wettelijke waarborgen van onafhankelijkheid en onpartijdigheid verbonden en een uitspraak van de rechter heeft bijzondere rechtsgevolgen die niet toekomen aan een bindend advies, ook niet als dit is opgenomen in een notari?le akte, zoals e-Court aankondigt te gaan doen.
    Ik neem aan dat de raad met de “bijzondere rechtsgevolgen” doelt op het feit dat een vonnis een executoriale titel is.

    Dus wellicht moet een proefproces bij een “echte” rechtbank duidelijkheid brengen over de vraag of de uitspraken van e-Court een executoriale titel zijn.

  5. Artikel 430 | Rv, Boek 2, Titel 1 1. De grossen van in Nederland gewezen vonnissen, van beschikkingen van de Nederlandse rechter en van in Nederland verleden authentieke akten alsmede van andere bij de wet als executoriale titel aangewezen stukken kunnen in geheel Nederland worden ten uitvoer gelegd. 2. Zij moeten aan het hoofd voeren de woorden: In naam des Konings. 3. Zij kunnen niet worden ten uitvoer gelegd dan na betekening aan de partij tegen wie de executie zich zal richten.

    Kan ik nu een notariele akte opstellen waarin staat dat u mij geld schuldig bent en die na betekening laten executeren? Behalve als in het hoofd de woorden ‘in naam des Konings’ niet gevoerd wordt.

  6. Kan ik nu een notariele akte opstellen waarin staat dat u mij geld schuldig bent en die na betekening laten executeren? Behalve als in het hoofd de woorden ???in naam des Konings??? niet gevoerd wordt.
    Dat vraag ik mij dus ook af.

    Wikipedia noemt in het artikel over Executoriale titel de hypotheekakte als voorbeeld van een notari?le akte die executoriale titel is: als de schuldenaar in gebreke blijft kan de bank het huis verkopen zonder tussenkomst van de rechter. Volgens mij is deze bevoegdheid van de bank niet zo zeer gebaseerd op artikel 430 Rv, maar op artikel 3:268, lid 1 BW:

    1. Indien de schuldenaar in verzuim is met de voldoening van hetgeen waarvoor de hypotheek tot waarborg strekt, is de hypotheekhouder bevoegd het verbonden goed in het openbaar ten overstaan van een bevoegde notaris te doen verkopen.

  7. Het verschil tussen arbitrage en een bindend advies in de vorm van e-court ontgaat me volledig. Maar over die executoriale titel vraag ik me af of elk document met “in naam des konings (m/v)” erboven automatisch zo’n titel oplevert. Zo te lezen is het noodzakelijk dat een executoriale titel die tekst heeft, maar zijn er niet meer zaken waar dat boven kan komen te staan?

  8. Wat een gek artikel 430 Rv. Het stelt voor executie een notari?le akte gelijk aan een rechterlijk vonnis. Uiteraard kan executie voor de rechter betwist worden en maakt een notari?le akte sneller kans op een verbod tot executie dan een vonnis, maar toch. Wie kwaad wil kan dit artikel benutten om lastig te doen. Denk niet dat elk document met in de titel “In naam des koning”, tot executie leiden kan. Dat zou het Nederlands rechtssysteem redelijk middeleeuws maken.

  9. Op zich een interessante constructie dit. Echter wel interessant om te zien dat er gekozen is voor bindend advies boven arbitrage. De (zware) regels die de wet aan arbitrage stelt, gaan voor een overeenkomst tot bindend advies niet op. Ik ben het dan ook vooral met de kritiek van de Raad voor de Rechtspraak eens dat er veel minder waarborgen zijn dan bij overheidsrechtspraak. Dat het E-Court zich een private rechtbank noemt vind ik geen probleem, want het dekt precies de lading. Op televisie gebeurt bij het televisieprogramma de “Rijdende rechter” exact het zelfde.

    Ik ben overigens wel benieuwd hoe de (overheids) rechter (en deurwaarder) met de constructie van het vastleggen van het bindende advies in een notari?le akte om zal gaan. Wanneer door een van de partijen de rechtskracht van de akte wordt bestreden.

  10. Zoals ik al een paar dagen geleden aan Arnoud Engelfriet heb aangekondigd, ben ik als initiatiefneemster en directeur van e-Court heel blij met alle input n.a.v. ons inititiatief. Het valt me wel op dat informatie op http://www.e-court.nl niet altijd direct gevonden is.

    Het leek me goed om zelf ook te reageren op de vele inhoudelijke reacties. Hoewel ik hierna wel zal laten blijken heel anders te denken over sommige punten, wil dat niet zeggen dat de discussie gesloten is of geen invloed zou hebben op nog te nemen beslissingen. Ook op Linkedin wordt discussie gevoerd vanuit de door mij gestarte groep: e-court. Daar kun je je ook aanmelden als lid.

    Ten eerste: nee, e-Court is volgens de wet geen arbitrage. Maar dat was denk ik al duidelijk.

    Verder: waarborgen van de procedure. Dit is de enige procedure in Nederland waarvan het verloop en de duur van te voren vaststaat. Ik weet niet hoe je meer waarborgen kan creeren dan op deze manier. Want je bent niet meer afhankelijk van de ene rechter die dit wil uitzoeken in een tussenvonnis, terwijl een andere rechter dat zou laten uitzoeken of meteen een beslissing zou nemen. De computer is een objectieve, niet te be?nvloeden schakel. Hoor en wederhoor is volstrekt gelijk. En transparantie is ook gewaarborgd: iedereen weet real time vanaf zijn eigen computer wat er gebeurt.

    De zittingskosten moet je apart betalen, maar dan word je niet meteen de gang op gestuurd voor een schikking en de zitting duurt zo lang het nodig is, en in de regel maximaal 2 uur. Dat e-Court de overheidsgriffierechten bijna kan matchen, gelijk is of veel lager, geeft blijk van een enorme efficiencyslag. Maar eerlijk is eerlijk: we hebben geen 100en miljoenen subsidie om de kosten van de Court fee of de zitting nog lager te maken. En dus weet je als gebruiker wat de kosten zijn van jouw procedure. Overigens betalen alle belastingplichtigen mee aan de financiering van de rechtspraak. Ook diegenen die zelf nooit procederen. Voor e-Court geldt dat niet.

    Als ik het goed lees, zie ik op hoofdlijnen dat iedereen enthousiast is (maak dus gauw je account aan als advocaat/jurist! Dan kun je het ook testen!).

    Alleen is er een discussie ontstaan over de omschrijving van onze werkzaamheden. Verder is er ???logisch -een focus op de door e-Court gebruikte juridische formele technieken. Dan kun je soms het materiele resultaat van de optelsom uit het oog verliezen.

    Dus:

    1. de naam = e-Court.
    2. de werkzaamheden = (private!) rechtspraak

    Formule: een eerlijke procedure met hoor en wederhoor + deskundige en onafhankelijke rechters + executoriale titel = rechtspraak.

    De formele juridische techniek om dit te bereiken is een combinatie van oude, beproefde wetsartikelen die samengevoegd zijn tot dit materiele resultaat. Daarbij kiezen partijen contractueel, of wanneer zij al een conflict hebben, voor deze route in plaats van de overheidsrechtspraak. En dat is natuurlijk wel belangrijk. Want ook als je achteraf ongelijk hebt gekregen, weet je dat je hebt gekozen voor e-Court ???in plaats van??????. e-Court gaat beduidend verder dan de bestaande private geschillenregelingen: als je kiest voor e-Court kies je dus voor een route die anders is dan de weg naar de overheidsrechters en zul je in 99,9% (zeg nooit nooit) geen weg meer kunnen vinden in die richting. Dat zou er m.i. juist voor pleiten om juist duidelijk te zijn en het te hebben over private rechtbank.

    Wat mij betreft, komt de zorg ook wel voort, zo lijkt het, door het wennen aan een nieuwe werkelijkheid.

    Hoe komt het dat wij geen zorgen hebben of mensen een prive kliniek kunnen onderscheiden van een staatsziekenhuis? Een arts mag zich arts noemen in beide organisaties, want hij behandelt patienten. Hoe komt het dat wij geen zorgen hebben of ouders een prive school kunnen onderscheiden van openbaar onderwijs? Een leraar mag zich leraar noemen in beide organisaties, want hij geeft kinderen les.

    Waarom zou dat natuurlijke onderscheid niet gemaakt kunnen/mogen worden in de rechtspraak, met de bijbehorende naamgeving/omschrijvingen van wat het materieel is? Dat de Wet RO het uitsluitend heeft over overheidsgerechten moge duidelijk zijn, maar daarmee is m.i. niet alles gezegd. Overigens krijgen we ook veel reacties waar dit punt geen zorg oplevert.

    De rechters van e-Court hebben een grote staat van dienst. Wij checken hun integriteit en hun beoordelingsvermogen of zij wel snappen dat zij niet voor een kantoorgenoot als rechter kunnen optreden, e.d. Die gedragscode zal ook nog gepubliceerd worden.

    Overigens staat e-Court voor transparantie. Om die reden zetten wij zoveel mogelijk informatie op de site. Laat mij dan weten welke informatie nog niet helder is of nog meer uitgewerkt moet worden. Aan dit initiatief zijn veel gezaghebbende juristen en andere professionals verbonden met een duidelijke visie voor de toekomst. Maar als dat uit de huidige teksten en inrichting van de site niet duidelijk wordt, neem dan contact met mij op wat er nog mist.

    Wat betreft de vastlegging in de notariele akte, verwijs ik naar het reglement van e-Court. Partijen geven aan e-Court een opdracht en volmacht om de beslissing notarieel vast te leggen, met toestemming aan de notaris om grossen af te geven.

    Ik ben zelf natuurlijk ook benieuwd welke voordelen van deze benadering jullie zien. De voorspelbaarheid en daarmee de betaalbaarheid – niet alleen van het griffierecht maar ook van advocaatkosten – vind ik zelf een groot voordeel. Dan kun je je bij de kantonrechter zelf wel verdedigen, of een familielid optrommelen, maar dat geeft toch een ongelijke strijd als de ander een advocaat ten tonele voert, die thuis is in rechtsvordering en overige wetgeving. Die ongelijkheid van partijen heb ik zelf als bankjurist vele malen ervaren, ook bij geschillencommissies. En dat heb ik zelf altijd ver van rechtvaardig gevonden.

    Ik laat het op dit moment hierbij. Ik zal de discussie met veel belangstelling blijven volgen! Groeten, Henriette Nakad

  11. Beste Henriette, dank je voor je uitgebreide reactie. Zou je misschien nog kunnen toelichten hoe jullie bindend advies direct afdwingbaar is (executoriale titel)? Hierboven werd al de vraag genoemd hoe dat kan, het is nogal wat dat een private partij iets kan adviseren wat dan direct door een deurwaarder kan worden ge?xecuteerd.

  12. Wanneer partijen afspreken om hun geschil door e-Court te laten beslechten, geven ze daarmee altijd een opdracht en onherroepelijke volmacht aan e-Court om de uitspraak notarieel vast te leggen. Dit geschiedt ten behoeve van de partijen in een door de notaris op te maken proces-verbaal.

    Op grond van de opdracht en volmacht van partijen aan de stichting kan en mag de notaris als bijzonder afschrift van de proces-verbaal akte een grosse afgeven. Deze heeft dan dezelfde rechtskracht heeft -lees executoriale titel geeft- als het vonnis van de reguliere overheidsrechter. Net zoals bij een regulier overheidsvonnis levert de grosse van de akte immers ex art. 430 Rv een executoriale titel op, op basis waarvan de deurwaarder zijn werk kan doen.

    En daarmee is direct duidelijk dat een eventuele marginale toetsing van het inhoudelijke vonnis hooguit mogelijk is na het entameren van een executiegeschil, meestal een kort geding. Voor de belangen van deze zaken voor velen al een onbetaalbare weg.

    Los van een aantal contractuele belemmeringen (partijen kiezen voor e-Court in plaats van….en doen expliciet afstand van hun rechtsmiddelen) en het feit dat ook verdedigbaar is dat het belang ontbreekt (immers: met waarborgen omklede procedure, deskundige en onpartijdige rechters, mogelijkheid van hoger beroep, en een executoriale titel), zal dit een kostbare, moeizame en daarmee praktisch gezien een onmogelijke weg zijn naar de overheidsrechter. Beter daar goed voor te waarschuwen en e-Court als private rechtspraak te plaatsen….. maar daar wordt nog verschillend over gedacht.

    Blijft het feit dat e-Court niet een publiekrechtelijk orgaan is, maar een privaat initiatief. Daarover is een ieder het wel eens.

    Groeten, Henriette

  13. Ik ben van meet af aan warm voorstander van e-Court, inmiddels aangesloten e-Court-adviseur en heb de eerste pilot-zaak lopen waarin vandaag de eerste ronde van het vullen van het procesdossier afloopt. Afgezien van een enkele onschuldige kinderziekte verloopt een en ander feilloos: het online systeem van e-Court biedt alle ruimte en gelegenheid om de partijstandpunten en bewijsstukken goed te presenteren en de notificaties van e-Court zijn zodanig dat het risico van termijnoverschrijding oneindig nadert tot nihil.

    Ik ben zo’n warm voorstander van e-Court om de navolgende redenen.

    De maatschappelijke kosten van overheidsrechtspraak zijn enorm: niet alleen wordt het hele rechterlijke apparaat (met alle instanties, personen, gebouwen en verdere infrastructuur die je daarbij kunt bedenken) uit de algemene middelen gefinancierd; dat geldt veelal ook voor de kosten van rechtsbijstand van de rechtzoekende burger middels de van overheidswege gefinancierde rechtsbijstand.

    Al dan niet als gevolg van de allengs als “verzorgend vadertje staat” terugtredende overheid is de laatste decennia een tendens van allengs toenemende claimgevoeligheid waarneembaar. Zo wordt hier in het zuiden momenteel door twee hoogbejaarde dames al maanden voor diverse traditionele gerechtelijke instanties van de overheid fel gestreden: nog niet eens om de spreekwoordelijke koe maar om een hondje dat bovendien op sterven na dood lijkt te zijn. Het eind van de procedure(s) is nog niet in zicht. Het laat zich raden dat de daaraan verbonden maatschappelijke kosten in geen enkele verhouding staan tot de persoonlijke belangen van beide dames.

    Wanneer de dames uit dit voorbeeld verkiezen te blijven strijden; prima, maar laat ze dan ook zelf van A tot Z het gelag betalen en laat daar niet de belastingbetaler voor opdraaien. e-Court biedt daartoe een alleszins geschikt en adequaat forum.

    e-Court leidt een geschil in 8 tot (ingeval van hoger beroep) maximaal 12 weken tot een bindende eindbeslissing. Waar de systematiek met betrekking tot de buitengerechtelijke en (geliquideerde) proceskosten min of meer vergelijkbaar is met die van de overheidsrechtspraak (ja: de Court Fee in zogenoemde kantonrechterzaken is wat hoger dan het griffierecht van de sector Kanton en ja; de Court Fee in andere zaken kan aanmerkelijk lager uitvallen dan het griffierecht van de overheidsrechtbanken en -gerechtshoven) zit de winst met name in de besparing op de maatschappelijke kosten en de eigen kosten van rechtsbijstand van de rechtzoekende. Dit laatste heeft alles te maken met de effici?ncy en korte doorlooptijd van e-Court-procedures. Bovendien zullen naar mijn stellige overtuiging rechtsbijstandverzekeraars inspelen op deze ontwikkeling en e-Court procedures onder de dekking van de verzekering brengen.

    e-Court is gewoon een nieuw alternatief voor de traditionele overheidsrechtspraak naast inmiddels bestaande vormen van alternatieve geschilbeslechting zoals arbitrage, mediation en bindend advies. De discussie over de formeel juridische grondslag en de rechtskracht van de eindsbeslissingen van e-Court lijkt me in de twaalf eerdere reacties voldoende uitgekristalliseerd. Hoewel e-Court nog het dichtst in de buurt komt van bindend advies onderscheidt het zich van de bestaande verschijningsvormen daarvan door de waarborgen omtrent de deskundigheid en onafhankelijkheid van de rechters van e-Court, door de vaststaande transparante procedure en door het gegeven dat de eindbeslissing in de vorm van een executoriale titel wordt gegeven.

    Naar mijn stellige overtuiging ook zal iedere betrokken professional zijn/haar eigen verantwoordelijkheid nemen en waar hij/zij dat niet doet daarop kunnen worden aangesproken. Dat geldt voor de stichting e-Court, voor de betrokken e-Court-adviseurs en/of -advocaten, voor de betrokken rechters en voor de e-Court-notaris die de eindbeslissing uiteindelijk in executoriale vorm vastlegt.

    Dit laatste is overigens geen onbekend of ongebruikelijk fenomeen. Deze techniek wordt in voorkomend geval ook toegepast bij de be?indiging van een geregistreerd partnerschap. Een ter comparitie voor de overheidsrechtbank getroffen minnelijke regeling tussen partijen wordt niet in een vonnis vastgelegd maar in een proces-verbaal waarboven de toverwoorden “In Naam der Koningin” ook leiden tot het rechtsgevolg van een executoriale titel.

    e-Court kan ook worden gezien als een instrument voor het eigen probleemoplossend vermogen van partijen en ik zie niet in wat daarmee mis zou kunnen zijn. Elk tussenvonnis na antwoord van de overheidsrechter voorziet in een zogeheten inlichtingen- en schikkingscomparitie waarin doorgaans ook al een voorzet wordt gegeven voor mediation. Ter zitting wordt vervolgens doorgaans door de rechter sterk geapp?lleerd aan het eigen probleemoplossend vermogen van partijen en gestuurd in de richting van een schikking. Hiermee is op zichzelf genomen niets mis, maar dan valt ook niet in te zien wat er wel mis zou zijn met een privaatrechtelijke organisatie als e-Court die het eigen probleemoplossend vermogen van partijen faciliteert.

    Wanneer ter comparitie geen schikking kan worden bereikt bestaat binnen de traditionele overheidsrechtspraak een sterke neiging partijen naar een mediator te verwijzen. Dit gebeurt vaak op een dermate dwingende wijze (die haaks staat op het vrijwillige karakter dat een mediation zou behoren te hebben) dat partijen simpelweg geen “neen” durven zeggen maar een mediation die op een dergelijke manier wordt ingestoken is eigenlijk op voorhand gedoemd te mislukken en leidt slechts tot onnodige extra maatschappelijke kosten en/of extra kosten aan de zijde van de rechtszoekende.

    Een geslaagde mediation eindigt met een vaststellingsovereenkomst maar wordt, althans doorgaans, niet in executoriale vorm vastgelegd.

  14. Wat moet ik doen als het vermelde e-mail adres onbekend of onjuist is?

    De vraag had beter kunnen zijn: “Wat moet ik doen als de email niet ontvang, immers een bericht aan een fout of opgeheven email adres komt NIET bij mij aan.

    Dan wordt ik kennelijk keihard bij verstek veroordeeld!!!!

    Uitleg op e-court public:

    Wat gaat er nu gebeuren? Een aantal dagen voordat de juridische procedure echt van start gaat, krijgt u bericht via de e-mail. U hoeft hier niet op te wachten en u kunt direct inloggen met de unieke inloggegevens en verweer voeren.

    Wat moet ik doen als het vermelde e-mail adres onbekend of onjuist is? Dan moet u nu alvast inloggen met de unieke inloggegevens en zo snel mogelijk uw juiste e-mailadres invoeren. Houd u de inloggegevens strikt geheim, zodat er geen misbruik van gemaakt kan worden. Let op dat de e-mails van e-Court niet in uw SPAM-folder (ongewenste e-mails) belanden. Kijk deze folder goed na en voeg ???e-court.nl??? toe aan uw lijst van vertrouwde afzenders.

  15. Ik ben dus snoeihard bij verstek veroordeeld! Voor een hoofdsom van ??? 29,- welke buitengerechtelijke kosten zijn!

    E-court doet bulk incasso van Lindorff, welke vorderingen opkoopt van t-mobile. Ik ben dus (hoe zal ik het noemen)gedagvaard voor buitengerechtelijke kosten waar nog eens incassokosten over zijn gerekend (niet conform rapport voorwerk II). En ik heb inderdaad de email niet ontvangen en ben er niet vanuit gegaan dat dit een dagvaarding (???) was. En moet nu volgens de notariële acte ??? 341,- betalen.

    Mijn vraag? Kan/mag dit zomaar? Kan ik hier nog iets aan doen? En de juristen die daar werken hebben zij wel complete dossiers (ik heb verweer gevoerd bij Lindorff) en een wakkere jurist wijst dit toch niet toe? ( buitengerechtelijke kosten – en daarover weer BGK rekenen??? )

  16. Inmiddels is e-Court – ruim een jaar later – genomineerd als een van de 10 meest succesvolle innovaties WERELDWIJD, op het gebied van de rechtspleging.

    Het aantal juridische procedures neemt elke maand toe en grote ondernemingen, maar ook de kleine, sluiten zich aan bij het intitiatief. Dat geldt ook voor de betrokken beroepsgroepen.

    De juridische constructie van het instituut is inmiddels “geland” en wordt begrepen door de juridische gemeenschap in Nederland.

    Wanneer partijen procederen bij dit nieuwe ??? onpartijdige – instituut dat voorziet in een executoriale titel, lijkt de situatie materieel volledig op arbitrage. Het enige verschil is de juridische grondslag in de wet. Maar ook e-Court geeft (o.g.v. haar statuten en procesreglement) een beslissing die zowel bindend als afdwingbaar is, en deze beide elementen zijn niet af te splitsen, evenals arbitrage.

    Dat de exequatur op de uitspraak niet wordt gezet door de medewerkers van de griffie van de rechtbank, maar door de notaris onder zijn publieke ambt, levert materieel noch formeel geen nieuwe juridische gezichtspunten op.

    In beide gevallen – arbitrage of e-Court – vindt de materiële inhoudelijke beoordeling van de alternatieve geschilbeslechting door een private instantie plaats. In beide gevallen wordt achteraf de formele executoriale kracht toegekend door een ??? in beide gevallen – daarmee belast wettelijk ambt, waar er slechts twee van zijn binnen Nederland die hiermee zijn belast en bevoegd. Bij arbitrage geschiedt dit door de rechtbank zelf. Bij e-Court door de notaris, hoewel de wetgever weliswaar niet bedacht was op e-Court in 1838, maar op grond van de wil van de wetgever van toen en nu, dat executie buiten de rechter mogelijk moet zijn en toegestaan is, zoals uit de tekst van 430 Rv nadrukkelijk ??? en zonder onderscheid – blijkt.

    De keuze van de gedaagde partij wordt o.g.v. de wet verondersteld te zijn gemaakt, indien de wettelijke termijn van een maand om de voorkeur voor de overheidsrechter aan te geven ongebruikt gelaten wordt. Het kan immers niet zo zijn dat door verstek te laten gaan, men zich kan onttrekken aan de rechtspleging.

    Henriette Nakad, directeur e-Court

  17. Is e-Court niet te vergelijken met de Sharia-rechtbanken die bepaalde moslim-groepen graag ingeburgerd zien worden binnen Europa? Ik vraag het maar even want als e-Court een legale status heeft in Nederland dan kan dat straks ook gelden voor de Sharia rechtbanken. Of dat wenselijk is of niet? Daar gaat het even niet om. Ik neem aan dat e-Court strikt de Nederlandse wetgeving volgt terwijl de Sharia-rechtbank het Islamitische recht toepast, wat niet helemaal binnen de Nederlandse wetgeving past. Maar er is wel een bepaald overlappend deel qua wetgeving dus de Sharia-rechtbank zou in Nederland in ieder geval deels ingevoerd kunnen worden.

  18. Wim, dat is echt iets te extreem, sorry hoor.. het instituut van arbitrage of bindend advies is een bekend en geaccepteerd iets. Het nieuwe aan e-Court is hun constructie over het zonder de rechter kunnen executeren van de beslissing die bij e-Court wordt uitgevaardigd.

    De grenzen van arbitrage en bindend advies liggen bij de grenzen uit de wet. Een godsdienstige arbiter kan niets besluiten dat tegen onze wet in gaat. Hij kan bv. niet oordelen dat een hand afgehakt moet worden, maar wel dat een kerkelijk huwelijk ontbonden is. (Een burgerlijk huwelijk dan weer niet want dat mag alleen de overheid.)

  19. @Arnoud, dat is dan weer wat ik bedoel met dat de Sharia-wetgeving niet helemaal past binnen de Nederlandse wetgeving. Toch zou men een dergelijke rechtbank kunnen opzetten zolang men maar binnen de Nederlandse wetgeving blijft! Okay, geen lijfstraffen maar weer wel bindende adviezen over b.v. echtscheiding, erfenissen en andere zaken, mits beide partijen met deze arbitrage accoord gaan. En ja, ik weet het… Sharia-rechtbanken hebben een slechte naam binnen Europa. Maar het zou niet onmogelijk zijn. Andere godsdiensten zouden dan ook hun eigen rechtbank-systemen op kunnen zetten die van toepassing zijn op al hun gelovigen. Het enige waar ze verder aan moeten voldoen is dat ze binnen de Nederlandse wetgeving zijn.

    De KNVB zou dan ook zijn eigen Voetbal-rechtbank kunnen invoeren, waarbij spelers veroordeeld kunnen worden voor de overtredingen die ze begaan. Dat doen ze ook eigenlijk al!

    Dat vind ik dan ook een beetje beangstigend aan wat e-Court kan doen. Er kan een wildgroei aan rechtbank-systemen komen. Is dit wenselijk?

  20. Arbitrage en bindend advies zijn zonder meer wenselijk en acceptabel. Er zijn in het wetboek regels getroffen over hoe zij moeten werken. Met name arbitrage is uitgebreid geregeld, zie Arbitrage in Nederland (titel 1 van boek 4 van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering).

    De belangrijkste beperking is dat arbitrage mag niet leiden tot de vaststelling van rechtsgevolgen welke niet ter vrije bepaling van de partijen staan. Zo kun je niet zelf beslissen dat iemand onder curatele moet komen, of dat je burgerlijk huwelijk ongeldig is, dus daar kan een arbiter geen uitspraak over doen. Maar over bv. wie eigenaar is van de auto zou je wel zelf een knoop kunnen doorhakken, dus een arbiter mag bepalen aan wie de auto toekomt bij de afwikkeling van een scheiding.

    Het tuchtrecht van de KNVB is ook een vorm van arbitrage. Voetbalclubs mogen bepalen wanneer een speler wel of niet meedoet, dus een arbitraal vonnis van de KNVB dat jou zes maanden schorst, is rechtsgeldig. (Ze kunnen echter weer niet bepalen dat je niet strafrechtelijk vervolgd mag worden voor je overtreding bijvoorbeeld.)

    De rechter kan de arbiters terugfluiten als het vonnis in strijd is met de openbare orde of de goede zeden. Een sharia-arbiter die alle goederen uit een ontbonden huwelijk toewijst aan de man met een beroep op de Koran, zou hiermee wellicht tegengehouden kunnen worden. Daarmee zou de vrouw berooid op straat komen te staan en dat is tegen de goede zeden.

    Ik vind e-Court een goed idee, want aan gespecialiseerde arbitrage/adviesinstituten op internet is grote behoefte.

  21. @Arnoud. Dank voor je input.

    Ik kan daar alleen maar aan toevoegen dat e-Court de waarborgen van een eerlijke procesgang, conform de wettelijke regeling van arbitrage en de grondbeginselen van een eerlijk proces in de zin van artikel 6 EVRM (Europees Verdrag van de Rechten van de Mens) heeft neergelegd in haar procesreglement. Hierdoor legt e-Court de spelregels van een eerlijk proces op aan de partijen, maar ook aan het instituut zelf. Hier wordt ook nog toezicht op gehouden door de Raad van Toezicht, een onafhankelijk orgaan en in de statuten verankerd, alsmede nog andere maatregelen, zoals evaluatieformulieren, het recht van wraking, een ethische gedragscode voor de onpartijdigheid van de geschilbeslechters, hoge eisen aan deskundigheid en betrouwbaarheid bij de werving en selectie, om maar een paar te noemen.

    Het valt feitelijk te constateren dat het instituut professioneel en met de nodige waarborgen is ingericht.

    Het is uiteraard fijn dat het instituut breed maatschappelijk geaccepteerd is geraakt, waarbij de positieve ontvangst van gezaghebbende juristen – in de traditionele zin en op het internet – en nu ook internationaal uiteraard van groot belang is.

    Hoe dat ook zij: procederen is niet prettig en zal dat nooit zijn. In het ongelijk gesteld worden al helemaal niet. Maar hoe dat ook zij, bedacht moet worden dat de mogelijkheid om verweer te voeren aan alle kanten wordt gefaciliteerd en dat er een eenvoudig, voorspelbare procesgang wordt geboden in eenvoudig Nederlands.

    Dat betekent dat het recht van degene met de diepste zakken niet langer dominant is en dat psychologische oorlogsvoering en financiele uitputting niet meer als wapen in de strijd hoeven te gelden bij alledaagse conflicten van relatief laag financieel belang. Dat was de insteek van een “fair trial” in civiele conflicten.

    Er komen nog een aantal procedures bij, waarin particulieren onderling eenvoudig, zonder risico’s van zware kostenveroordeling, conflicten kunnen voorleggen. Het conflict is al erg genoeg. Laat het proces niet erger zijn dan het conflict.

    Henriette Nakad

  22. Tja, een goed idee maar het staat natuurlijk meerdere rechtbank-soorten toe. Arbitrage en bindende adviezen zijn zeer handig indien deze gedaan worden door specialisten op bepaalde gebieden. Een normale rechter mist immers vaak de benodigde kennis over bepaalde zaken.

    Maar wat ik dus zie is een grote cirkel met daarbinnen de Nederlandse wetgeving. En daarbinnen een kleiner cirkeltje voor de KNVB arbitrage die extra regels oplegt aan spelers en clubs die lid willen zijn en blijven. En een ander cirkeltje voor e-Court met daarin specifieke rechtspraak voor Internet-gerelateerde zaken. En dus zo ook een Sharia-cirkeltje of een SGP-cirkeltje met daarin arbitrage voor binnen een bepaalde geloofs-overtuiging. En misschien dat een dergelijke Sharia-rechtbank niet iemand mag veroordelen wegens een hun seksuele geaardheid, maar weer wel voor het niet opvolgen van het vrijdagsgebed of het negeren van de vastenmaand. Of de SGP-rechtbank die iemand veroordeelt tot een boete wegens het eten van een biefstuk op vrijdag of werken op zondag.

    Het is op zich een goed idee, maar dan moet je ook openstaan voor andere groepen die een vergelijkbare rechtbank/arbitrage willen opzetten! Want je kunt dan niet stellen dat je een prive-rechtbank goedkeurt voor Internet-gerelateerde kwesties maar afkeurt voor religieuze kwesties. Dus, e-Court kan als principe ook door andere organisaties op andere gebieden worden toegepast. Een wildgroei dus aan verschillende soorten rechtbanken…

  23. Wim,

    Als (private) rechtbanken uitspraken doen die in flagrante strijd zijn met dwingend recht, dan: – zijn die uitspraken wel aan te tasten; – krijgt het initiatief last met de politie indien het gaat om schending van de openbare orde en rechten van vrouwen; – en is er zoveel negatieve publiciteit.

    bovendien hebben deze instituten te maken met wettelijke ambten, zoals advocaten, notarissen en deurwaarders, die allen onder streng tuchtrecht staan. Ik geloof niet dat ik een deurwaarder ken, die de vonnissen van sharia rechtbanken, wanneer deze in flagrante strijd zouden zijn met artikel 1 van de Grondwet, klakkeloos zouden betekenen.

    Maar ik vind het een valide punt en we hebben al aangeboden aan het Ministerie om te overleggen over meer sturing van de kwaliteit van nieuwe toetreders, waaronder e-Court zelf.

  24. @Henriette, dat klopt. Maar een religieuze rechtbank kan zich wel degelijk gewoon binnen de Nederlandse wetgeving uitspraken doen. Lang niet alles hoeft in strijd te zijn met dwingend recht. Gelovigen kunnen zich aan een reglement binden zoals voetballers dat bij de KNVB doen. En als dat reglement dan stelt dat je op vrijdag moet bidden of anders krijg je een boete, dan is dat volgens mij goed te handhaven. Idem met b.v. de vastenmaand en andere religieuze regels die niet tegen de Nederlandse wetgeving in gaan.

    Nee, een SGP rechtbank kan vrouwen niet verplichten om achter het aanrecht te staan en een Sharia-rechtbank kan vrouwen niet dwingen om buiten een hoofddoek te dragen, lijkt mij. Maar een SGP-rechtbank kan misschien wel iemand een boete geven indien hij op zondag heeft gewerkt.

    Inderdaad, het is zeer belangrijk dat de kwaliteit van aanbieders goed in de gaten gehouden wordt. Dat betekent dus dat iedere uitspraak van een dergelijke rechtbank uiteindelijk door een hoger orgaan getoetst zou moeten kunnen worden. Die toetsing is noodzakelijk om op te letten dat de uitspraken conform de Nederlandse wetgeving is. Dus e-Court zou in een auteursrechtenzaak op Internet een oordeel kunnen geven, maar weer niet superhoge schadeclaims toekennen met extra boetes en andere onzin erbij.

  25. @Wim: Let wel, arbitrage en bindend advies werken alleen als beide partijen ingestemd hebben met geschilbeslechting door deze organisatie. Bij auteursrechteninbreuk gaat dat zelden gebeuren, want er is geen moment om voorafgaande instemming te krijgen. En een rechthebbende kan je niet dwingen naar een arbiter te gaan.

    Een mooi voorbeeld is de arbitrage rond domeinnamen: wie meent dat een domein inbreuk maakt op zijn merk, kan naar de rechter maar ook (vrijwillig) de arbitrage-regeling van WIPO gebruiken. De domeinnaamhouder is in dat laatste geval wel verplicht daaraan mee te werken, maar dat is omdat hij bij registratie van de domeinnaam daarvoor heeft getekend.

  26. @Arnoud, maar dan dus de arbitrage bij religieuze organisaties. Je bent dan bij een kerkgenootschap (moskeegenootschap?) aangesloten en dus stem je in met arbitrage door die organisatie.

    Alleen, minderjarigen worden dankzij hun ouders ook onderdeel van dergelijke genootschappen en dus zou de arbitrage door de organisatie ook op hen van toepassing kunnen zijn! Mogelijk tegen hun eigen zin in…

    Brengt mij terug naar e-Court. Een domeinnaam wordt geregistreerd door iemand van 13, met toestemming van zijn ouders. Alleen, een bedrijf claimt merk-inbreuk en wil arbitrage door e-Court. Moet dan de minderjarige daar mee accoord gaan of de ouders van de minderjarige?

    En weer naar religie. Volgens mij hebben diverse kerkelijke organisaties al intern een eigen arbitrage-systeem, alleen wordt daar weinig publiciteit aan gegeven. Dat zou een soort Sharia-rechtbank in Nederland dus ook mogelijk kunnen maken, zelfs al zal dat veel verzet kunnen opleveren. KerkRecht, wist niet eens dat dit al bestond. Ik sta nu in ieder geval meer open voor een vergelijkbare ShariaRecht, simpelweg omdat iedereen gelijke rechten moet hebben. Als de Kerk een eigen rechtsysteem mag toepassen, dan mag de Moskee dit ook… Of iedereen daar blij van wordt?…

  27. @Arnout, we moeten uiteraard niet vergeten dat bij bindend advies er altijd nog een escape is voor consumenten. als een bedrijf een consument wil dagen, geeft de wet nog een maand herroepingsrecht. Daar staat tegenover dat als de consument deze maand ongebruikt voorbij laat gaan, de wet de wil van die persoon veronderstelt (juridische fictie) om te procederen voor het alternatief.

    Wat betreft inbreuken, is het nog wel de moeite waard of er niet in gelijke zin gehandeld kan worden als onrechtmatige daad, gepleegd in de trein. als je je laat vervoeren, gelden binnen in de trein spelregels. als je die regels overtreedt en spullen vernielt, of vervreemd, ben je aansprakelijk. dat zou je ook kunnen doortrekken naar andere gebieden waarom niet. ik zou graag eens met jou en de andere GB’s op het gebied van IP en domeinnamen, hierover verder brainstormen.

  28. @Jolanda (reactie 15)

    Dat is nou precies mijn bezwaar tegen e-court. Hoe onafhankelijk kan e-court zijn wanneer ze afhankelijk is van grote opdrachtgevers die in de algemene voorwaarden bepalen dat de geschillen via e-court oplost moeten worden? In de overheidsrechtspraak wordt rapport Voorwerk II standaard gehanteerd. Maar dat gaat e-court natuurlijk niet doen. Lindorff (en alle andere bij de NVI aangesloten incassobureau’s hanteren standaard 25 euro (of 29,75 incl BTW) te veel aan incassokosten. Uit jou verhaal begrijp ik dat e-court deze gewoon toewijst?

    En zou e-court ook tot deze uitspraak komen?

    http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=BQ3913

    En deze?

    http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=BO2775

    En mocht dat wel gebeuren, dan gaat t-mobile toch in zee met een andere internetrechter?

  29. Dit artikel en een aantal reacties maken duidelijk dat consumenten letterlijk overvallen kunnen worden door E-court. De enige escape voor de consument is blijkbaar vooraf de overeenkomst te wijzigen. Het betreft in de meeste gevallen een bepaling in de algemene voorwaarden. In de praktijk zal het bedrijf (verkopende partij) richting de consument aangeven dat het bedrijf niet genegen is, deze voorwaarden aan te passen. Ergo, als de consument het product wil hebben, dan is hij min of meer gedwongen om de e-court bepaling te aanvaarden, dan wel het produkt niet te kopen.

    Nog los van de vraag of een medewerker van een verkooppunt (bijvoorbeeld een telefoonabonnement)wel formeel gerechtigd is (of in ieder geval het mandaat heeft) om een verzoek van uitsluiting van een bepaling uit de algemene voorwaarden te accepteren.

    In de praktijk beseffen de meeste consumenenten niet dat ze een door een bedrijf voorgestelde overeenkomst kunnen wijzigen en gaan akkoord met de overeenkomst’, omdat ze het product willen hebben. Maar goed, dat is nog daar aan toe. Waar ik moeite mee heb is dat een consument ongewild, onbedoeld, maar formeel wel heeft geaccepteerd om zijn rechtsbescherming neer te leggen bij een e-court.

    Dan is weer de vraag of de consument de aard van deze vorm van rechtspreken begrijpt en of de consument dan had moeten weten dat je een email kan krijgen op het door jou opgegeven adres, waar per ongeluk door die consument een foutje is gemaakt in het opgeven van het emailadres. Hierdoor worden emails naar een emailadres gestuurd die of niet aankomen of bij de verkeerde personen terecht komen. Gevolg er volgt een vonnis (verstek) want je was er niet en is een uitspraak gedaan waar je het mee moet doen. Het grappige is natuurlijk dat als het vonnis naar het verkeerde emailadres opgestuurd wordt, je ook nooit kan weten dat er een vonnis is. Tenzij het vonnis wel per brief naar het woonadres wordt gestuurd, en als dat wel gebeurd, dan vertrouw ik e-court echt niet. Want hoe zit het dan met het waarborgen van een zorgvuldige rechtsgang? Immers, dan er ook een brief naar het woonadres gestuurd kunnen worden om de partij te vertellen dat hij digitaal gedagvaard is.

    Alles bij elkaar krijg ik geen positief gevoel over E-court en vraag ik me echt af wie er nu beter van wordt? Is dat de consument (lagere kosten zou het voordeel moeten zijn), of de verkopende partij (lagere kosten zijn zeker veel en een eenvoudige manier om van alle incasso-zaken juridisch te laten beslechten), of E-court zelf (gewoon geld verdienen).

    Voor mezelf trek ik de conclusie: voortaan als consument goed opletten of je een product koopt waar e-court is aangewezen als abritage-instituut en dan dit product simpel weg maar niet kopen. E-court is een manier van rechtspreken die past in ons digitaal tijdperk, maar zou dan naar mijn mening veel transparter en duidelijker moeten zijn voor de consumenten. En de consument zou ten alle tijd dan een ECHTE keuze moeten hebben: de gewone rechter of digitale geschillenbeslechting. Zolang dit niet geregeld is, dan beschouw ik e-court als vorm van rechtspraak waar de consument heel erg voor moet oppassen, en dat zou toch niet mogen in onze land waar de burgers vertrouwen op een zorgvuldige rechtspraak.

  30. @M. Melissen: de consument kan onder het Nederlands BW nooit gedwongen worden een arbiter of bindend adviseur te accepteren in plaats van de rechter. Een dergelijk beding in algemene voorwaarden is onredelijk bezwarend, zie artikel 6:236 sub n BW. Er moet altijd een maand gegund worden om te besluiten dat je toch naar de rechter wil.

    Verder zie ik niet waarom je betoog specifiek is voor e-Court. De discussie over partijdigheid geldt alle arbiters die op commerciële basis geschillen beslechten. (Ik hoor ‘m bijvoorbeeld vaak bij het WIPO dat domeinnaamgeschillen beslecht en opmerkelijk vaak de merkhouder gelijk geeft.)

    @Wilma: Is het mogelijk dat jullie die publicatie als webpagina ergens neerzetten in plaats van als Word-document op Dropbox? Verkorte links naar dropboxen die worddocumenten openen zijn riskant voor veel van mijn bezoekers, dergelijke links worden vaak door spammers gebruikt dus mensen klikken er minder vaak op. Maar het is een interessant stuk dat meer aandacht verdient.

  31. Hieronder plaats ik de tekst integraal:

    Rechtspraak in de aanbieding!

    Al geruime tijd volgen wij met belangstelling de ontwikkelingen rond E-Court, het eerste online alternatief voor de Rechtbank. Gelet op de recente uitspraak van de Kamer voor Gerechtsdeurwaarders leek het ons in de positie van gerechtsdeurwaarders nu tijd onze eerste zielenroerselen over dit alternatief met u te delen.

    Nieuw alternatief

    Begin 2010 zijn wij voor de eerste maal ???betrokken??? geraakt bij E-Court. De vraag welke wij ons commercieel als kantoor stelde was: ???wat gebeurt er met de op basis van de uitspraak verleden notariële vaststellingsovereenkomsten in het geval via executie nakoming van enige partij moet worden afgedwongen????. Een vraag, zo konden wij constateren, waarover de initiatiefneemster toen nog niet uitputtend had nagedacht. Het zwaartepunt van haar gedachten lag meer bij de voorfase, het geschil en de beslechting daarvan, dan bij het verkrijgen van de uiteindelijke prestatie op basis van de uitspraak. Wij zagen daar een kans verlengstuk te worden van dit voor ons – toen nog – aardige initiatief. Tenuitvoerlegging van deze notariële akten op basis van landelijke dekking en dus na het hele traject van geschilbeslechting aan het einde, de vervolmaking van de dienst E-Court. De insteek van het initiatief toen, geschilbeslechting door E-Court gebaseerd op een overeenkomst tussen twee of meerdere partijen, sprak ons aan als nieuw alternatief op basis van arbitrage, waarbij het digitaal procederen feitelijk het vernieuwende onderdeel was. De ene partij roept de andere partij via diens e-mailadres op voor de overeengekomen geschilbeslechting en binnen het geschil vindt de wisseling van het verweer en processtukken verder ook digitaal plaats.

    Geen ambtshandeling

    De uiteindelijk aan ons gestelde vraag of ten behoeve van E-Court oproepingsexploten konden worden betekend, bevreemde ons dan ook. De e-mailadressen van partijen zouden toch, op basis van de overeenstemming E-Court als geschillenbeslechter in de arm te nemen, afdoende moeten zijn? Er diende echter zekerheid te worden verkregen dat de oproeping enige partij ook daadwerkelijk zou bereiken. De modus welke wij toen bedachten was er een van betekening van een oproepingsbrief van E-Court aan een betrokken partij. Dus zeker geen exploot waarin de oproeping was geïncorporeerd. Het is immers niet een gewone oproeping voor de burgerlijke rechter en iedere schijn daarvan welke zou kunnen worden opgewekt in onze presentatie als gerechtsdeurwaarder ???aan de deur??? diende en dient te worden vermeden. Het betrof in onze optiek verder geen ambtshandeling (zie de overwegingen rapport BTaG, ???een gewichtig ambt gewogen???), een standpunt welke via marginale toetsing inmiddels ook onomstotelijk werd bevestigd door de Kamer voor Gerechtsdeurwaarders (uitspraak 8 februari 2011, GDW2010.740). Redenen waarom aan het verzoek van E-Court om vóór de betekening van de oproeping het GBA te raadplegen, door ons geen gevolg zou en zal worden gegeven.

    Money driven alternatief

    Het werd ons duidelijk dat in het land inmiddels met meerdere gerechtsdeurwaarders en organisaties van gerechtsdeurwaarders op dat moment gesprekken werden gevoerd en diezelfde vragen werden voorgelegd. Dat uiteindelijk naast de reguliere geschilbeslechting (standaardprocedure, bron E-Court) óók (bulk)incassozaken via E-Court, zelfs bij verstek, kunnen worden beslecht (incassoprocedure, bron E-Court), deed en doet ons vermoeden dat E-Court van een ideëel initiatief is omgekeerd naar een money driven alternatief voor de rechtbank. Vanaf dat moment overzagen en overzien wij de negatieve gevolgen indien dit initiatief op de wijze waarop dit thans is ingericht tot volle wasdom zal komen.

    Niet transparant

    De verleidingen voor onze beroepsgroep zijn groot om met E-Court in zee te gaan. Het heeft er overigens alle schijn van dat nogal wat gerechtsdeurwaarders onvoldoende zijn ingelezen en onvoldoende de ongewenste reikwijdte van E-Court overzien. Op het eerste gezicht een goedkoper initiatief dan de gewone rechter, mede vanwege de gestegen griffierechten en de problemen en de gevolgen van de verregaande voorfinanciering binnen onze praktijken. Het is een mooi aan te bieden alternatief aan de opdrachtgevers van bulkincassozaken nu er geschermd kan worden met aantrekkelijke(r) gerechtskosten en een snelle procesgang. Hoewel gevraagd verschaft E-Court binnen haar tariefstructuur echter geen enkele duidelijkheid over de kosten van de notaris bij het opstellen van de vaststellingsovereenkomst, dé uiteindelijke titel waarmee eventueel nakoming door de gerechtsdeurwaarder kan worden afgedwongen. Het griffierecht van E-Court zal dus nog verhoogd moeten worden met het geldende tarief van de notaris en dát griffierecht zal daarmee vrijwel zeker het reguliere griffierecht van de (bulk)incassozaken althans het griffierecht tot vorderingen van ??? 12.500,00 gaan overstijgen. De kosten voor het opstellen van een regulier vonnis worden daarentegen gedekt door het griffierecht en zijn al vanaf het entameren van de procedure wel transparant. Daarmee is E-Court, naast de verplichte (niet kosteloze) procesvertegenwoordiging, in het geval van (bulk)incassozaken in de categorie tot vorderingen van ??? 12.500,00 feitelijk zeker geen goedkoper alternatief!

    Algemene voorwaarden

    Indien partijen actief overeenkomen E-Court als geschillenbeslechter aan te wijzen, dan lijkt een overeenkomst tot toewijzing van de aan de procedure verbonden kosten aan de zijde van de verliezende partij een logische. Minder logisch moet dat geacht worden in het geval waarbij van een actieve wilsovereenstemming geen sprake is, doch geschilbeslechting door E-Court is opgenomen in de algemene voorwaarden van enige schuldeisende partij. Nog los van de omstandigheid dat de kosten van enige vergeefse oproeping ??? na een andere forumkeuze door de schuldenaar dan E-Court ??? reeds ten laste van de schuldeiser zullen komen, is het niet direct juridisch verdedigbaar dat op enkele grond van de algemene voorwaarden de oproepingskosten voor een commerciële digitale rechtbank, haar griffierecht en de kosten van de notaris, aan wie door de schuldeisende partij opdracht tot het verlijden van een akte is verstrekt, ten laste van de (verstek-)schuldenaar worden gebracht.

    De huidige kosten binnen de reguliere rechtspraak zijn allen bij wet vastgesteld, waaraan de rechters de basis ontlenen deze aan enige partij toe te wijzen. Bij E-Court berust dit slechts op een commerciële tariefstelling met beoogd winstmerk.

    Wij hebben het dan nog niet eens over de grote kans dat een forumbeding in de algemene voorwaarden als onredelijk bezwarend kan worden geacht door de civiele rechter. Of de grote kans dat het beding effectieve toepassing mist doordat niet aan de toepassingscriteria van art. 6:233 onder b jo. art. 6:234 BW wordt voldaan. Daarnaast moet het recht van een rechtssubject op berechting van zijn geschil door een onafhankelijke rechter zeker niet uit het oog worden verloren. Zeker niet nu aan de gehele procedure bij E-Court nogal wat haken en ogen kleven en de rechtspositie van de schuldenaar zoals door ons hier wordt betoogd, hierbij af en toe behoorlijk wankelt.

    Belang bij snelle afdoening

    De geschillenbeslechters van E-Court ontvangen per zaak een vergoeding, zulks voor zover binnen de door E-Court beloofde termijn van geschilafhandeling sprake is. De geschillenbeslechters hebben in die zin zo een direct belang bij een snelle afdoening van de zaak en over de kwaliteit en onafhankelijkheid van rechtspleging onder die druk kunnen ernstige vraagtekens worden gesteld. Bovendien maakt E-Court zich in haar geschilbeslechting commercieel en financieel afhankelijk van haar opdrachtgevers in het algemeen en ten aanzien van de opdrachtgevers met bulkincassozaken in het bijzonder en heeft zo een direct belang in die betreffende portefeuilles. Ook in die omstandigheid kan moeilijk nog van onafhankelijke rechtspleging gesproken worden. Het is zelfs als aanleverende gerechtsdeurwaarder van (incasso)zaken voor eigen opdrachtgevers bij E-Court nog moeilijk verdedigbaar dat er sprake is van een onafhankelijke ambtsuitoefening, nu de rechtsprekende partij in die aanlevering van zaken een commercieel en financieel belang heeft. Indien het initiatief navolging krijgt, E-Court heeft immers geen exclusief recht als commerciële geschillenbeslechter, dan zal voor rechtzoekende partijen een meting kunnen gaan plaats vinden welke geschillenbeslechter in de meest voordelige zin, zowel ten aanzien van kostenaspecten als ten aanzien van toewijzing van vorderingen, dient te worden aangezocht, waardoor ernstige benadeling van schuldenaren binnen de rechtspleging, de onafhankelijkheid en rechtsgelijkheid een feit zal zijn. Een zeer ongewenst scenario.

    Is E-Court eigenlijk wel sneller dan de gewone rechter?

    E-Court belooft een snelle procesgang en zal binnen acht weken uitspraak doen. Men dient echter rekenschap te geven van de omstandigheid dat de zitting eerst één maand na oproeping plaats zal hebben en vervolgens eerst dan de beloofde acht weken termijn gaat lopen. De opgeroepen partij heeft immers ??? na oproeping – één maand de tijd om voor een rechtsgang langs de gewone rechter te kiezen. Daarmee beloopt de procesgang binnen E-Court dus regulier ruim 12 weken. Na deze termijn bezit de schuldeisende partij bovendien nog niet over een executoriale titel, immers deze dient dan nog in de vorm van een vaststellingsovereenkomst bij notariële akte te worden verleden, waarvoor vanzelfsprekend bij de notaris een datum dient te worden bepaald op basis van de overvolle agenda???s van de partijen in het geschil. Voor wat betreft de incassozaken en zeker voor wat betreft de zaken bij verstek te wijzen, betekent dit een vertraging van enkele weken in de procesgang van E-Court ten opzichte van de procedures voor de gewone rechter.

    Daar wordt gedagvaard op een termijn van zeven dagen (eerste zittingsdag 8e dag) en uitspraak bij verstek (circa 88% van de dagvaardingszaken) binnen veertien dagen mét vonnis!

    Binnen onze beroepsgroep is er reeds geruime tijd veel aandacht voor het sociale gezicht van de gerechtsdeurwaarder en worden schuldhulpverlenende instellingen, het LOSR en de NVVK, regelmatig betrokken in overleg om te komen tot een sociaal beleid door de gerechtsdeurwaarders bij de uitwinning van titels in de gevallen van problematische schuldposities bij schuldenaren. De enkele op commerciële gronden geënte drang van sommige gerechtsdeurwaarders om geschilbeslechting door E-Court te laten plaats vinden, staat lijnrecht tegenover de principes van het tonen van een sociaal gezicht aan de categorie van particuliere schuldenaren, welke de gerechtsdeurwaarder in overgrote mate in zijn praktijk treft. Hier feitelijk duidende op de (bulk)incassozaken van onder andere energiebedrijven, telecombedrijven en ziektekostenverzekeraars, biedt E-Court een procedure ???incassozaken??? aan. Met betrekking tot die zaken, in de meeste gevallen de categorie sociaal maatschappelijk zwakkeren in de samenleving betreffende, zal door E-Court, bij niet digitaal verschijnen, bij verstek het geschil worden beslecht, waartegen in de gevallen waar de vordering de ??? 2.500,00 niet overstijgt geen hogere voorziening open staat! Een verzetprocedure is hierbij al helemaal niet aan de orde, E-Court kent dit simpelweg niet. Er is geen mogelijkheid meer van een corrigerende toets door de rechter in tweede instantie en in de meeste gevallen overstijgen de vorderingen van deze groep schuldeisers niet de grens van ??? 2.500,00 om alsnog aan die tweede toets toe te komen. Het komt reeds nu al voor dat binnen korte periodes voor meerdere vervallen termijnen even zoveel dagvaardingen worden uitgebracht en procedures aanhangig worden gemaakt. Deze handelswijze is gericht op het maken van ambtelijke omzet en gelukkig wordt deze handelswijze inmiddels bij diverse van onze rechtbanken doorzien. Er wordt door de rechterlijke macht op geanticipeerd door middel van afwijzing van incasso- en proceskosten. Via E-Court kan deze correctie door de reguliere rechtspraak worden ontdoken en kan eenvoudig tot financiële splitsing van vorderingen worden overgegaan. Een zeer dreigende en onwenselijke situatie.

    Belehrungspflicht

    De uitspraken van E-Court worden vastgelegd in een notariële akte, feitelijk een vaststellingsovereenkomst, welke een executoriale titel oplevert. Notarissen hebben een zogenaamde Belehrungspflicht op grond waarvan zij, alvorens enige akte te verlijden, zich ervan moeten overtuigen dat partijen in de akte genoemd, zich voldoende bewust zijn van de inhoud en de rechtsgevolgen van die betreffende akte. Beide partijen in het geschil zullen dus op grond van deze beroepsregel voor de notaris moeten verschijnen, waarbij het enkel voorstelbaar is, zoals dat bij hypotheekakten bijvoorbeeld usance is, de eisende partij dit bij volmacht aan de notaris opdraagt. Maar zeker niet de schuldenaar en bovenal zeker niet de schuldenaar welke bij verstek is veroordeeld! Zeker niet diegenen welke niet juridisch zijn geschoold en het begrip van forumkeuze en de rechtsgevolgen niet voldoende hebben doorgrond!

    E-Court echter gaat er vanuit dat via de algemene voorwaarden van enige schuldeiser de schuldenaar de notaris automatisch volmacht geeft de uitspraak van E-Court in alle gevallen in een notariële akte vast te leggen. Op voorhand lijkt dat reeds strijdig met de bepalingen omtrent het verlijden van aktes in de Wet op het Notarisambt. Naar verluidt wordt de Koninklijke Broederschap hierover reeds geconsulteerd maar het zou toch werkelijk onwenselijk zijn als het KNB hieraan medewerking zou verlenen en ook dáár de onafhankelijke ??? eventueel corrigerende – toets komt te vervallen.

    Geen onafhankelijke hogere voorziening

    Buiten de rechtspraak door E-Court bestaat er geen hogere voorziening. Er is binnen E-Court geen duidelijke splitsing van geschilbeslechters in eerste aanleg of hoger beroep. Het blijft dus eigen rechtspraak binnen E-Court, zoals de slager het eigen vlees keurt. Er is geen vorming van jurisprudentie waaraan de reguliere rechtspraak aanstoot zal nemen, geen verzetprocedure, geen mogelijkheid tot consultatie van de Hoge Raad of het instellen van cassatie in het belang der Wet. De conclusie welke getrokken kan worden na het lezen van het procesreglement van E-Court is dat de schuldenaar feitelijk over minder rechtsmiddelen kan beschikken dan in procedures gevoerd voor de gewone rechter en in sterke mate dus rechtsbescherming ontbeert. Dat ligt overigens direct in lijn met het uitgangspunt van E-Court tot exponentiële groei van het aantal door haar af te handelen geschilzaken, de afhankelijkheid en het financieel belang van E-Court tot haar opdrachtgevers en het commercieel belang dat zij in die zin ten behoeve van haar opdrachtgevers moet dienen. Hoe serieus kun je een initiatief tot alternatieve rechtspraak overigens nog nemen als ??? aan de hand van wensen van aanbieders van zaken ??? na introductie, het procesreglement over een relatief korte periode reeds vijf maal is aangepast en die ruimte voor verdere aanpassing binnen de eigen gelederen zonder onafhankelijke toets buiten E-Court, zonder enige beperking aan haar voorbehouden blijft?

    Vercommercialisering en inflatie

    Het initiatief E-Court zal ertoe leiden dat de rechtspraak in Nederland wordt vercommercialiseerd. Er zullen meerdere partijen op de markt van geschilbeslechting het voorbeeld van E-Court navolgen en over de hoofden van de justitiabelen zal tussen deze aanbieders strijd worden gevoerd over de kwaliteit en het tempo van rechtspleging en de daarmee samenhangende tarieven. In principe kan eenvoudig elke vordering ??? afhankelijk van het belang – aan één of meerdere geschillenbeslechters tegelijk voor worden gelegd en de beste keus in uitspraak worden gekozen. Feitelijk ligt straks de rechtspraak in de schappen van de supermarkt met een aardige winkelmanager als boegbeeld. Dit kan ons inziens niet anders worden bestempeld dan inflatie van rechtsbescherming.

    Minachting

    Er lijkt ook sprake te zijn van een zekere minachting van E-Court richting de zittende magistratuur, de Raad voor de Rechtspraak en het Ministerie van Justitie. Van belang is eerst kennis te nemen van het onderstaande bericht: Uitkomst overleg tussen Ministerie van Justitie, de Raad voor de rechtspraak en e-Court Den Haag, woensdag 24 maart 2010 –

    In de afgelopen weken heeft overleg tussen het Ministerie van Justitie, de Raad voor de rechtspraak en e-Court geleid tot overeenstemming tussen betrokkenen over de door e-Court te hanteren terminologie.

    E-Court zal de begrippen ???rechtbank???, ???rechter??? en ???vonnis??? niet langer gebruiken. Op de website http://www.e-court.nl zullen vanaf nu de begrippen ???Instituut???, ???GB??? (GeschillenBeslechter) en ???Beslissing??? worden geïntroduceerd.

    De Raad voor de rechtspraak is tevreden, omdat hiermee mogelijke verwarring bij het publiek is weggenomen. ???Wij vinden een helder onderscheid tussen private geschillenbeslechting en publieke rechtspraak van groot belang. Het is prima dat e-Court een alternatief aanbiedt voor bepaalde categorieën van zaken, maar er mag geen misverstand bestaan over het private karakter van dit initiatief???, aldus woordvoerder Michiel Boer.

    Ook e-Court is verheugd met de uitkomst. Henriette Nakad: ???Het is altijd onze intentie geweest om de overheidsrechters te ontlasten voor die categorieën conflicten waar geen principiële rechtsvragen spelen. In veel gevallen kunnen dergelijke conflicten binnen twee tot drie maanden op een goede manier worden beslecht. Hoewel het voor ons niet eenvoudig was om ???niet-juridische??? begrippen te vinden, die de juridische ???lading dekken??? menen wij dat wij hierin toch geslaagd zijn.???

    Bron: Raad voor de rechtspraak Datum actualiteit: 24 maart 2010

    Helaas blijkt uit de nieuwste versie van de website http://www.e-court.nl, dat nog immer de gewraakte termen worden gebezigd, onder andere in de ???gedragscode???, de ???voorwaarden???, het ???procesreglement??? en de ???selectieprocedure???. Wat nu als een geschillenbeslechter zelve de hand licht met vigerende regelgeving of afspraken?

    Wachten op de wetgever

    De houding en plaats van de gerechtsdeurwaarder binnen het initiatief E-Court dient er een te zijn van terughoudendheid, onafhankelijkheid en staand aan de zijlijn afwachtende wat de wetgever uiteindelijk beslist. Het heeft geen pas om reden van eigen belang tuchtklachten uit te lokken en de Tuchtrechter daarmee uiteindelijk op te dragen een uitspraak te doen, met als doel de weg van rechtspleging via E-Court ??? met de gerechtsdeurwaarder in de rol van ambtelijk bevoegde ???oproeper??? ??? te plaveien. De enkele binnen de Ledenraad van de KBvG verlangde discussie om in het verlengde van E-Court de betekening van brieven in algemene zin als ambtshandeling aan te merken is zeker ongewenst en leidt tot (verdere) afkalving van ons ambt. In het meest ernstige geval zou dan betekening van een schriftelijke eis tot verkrijging van losgeld tot de ministerieplicht van de gerechtsdeurwaarder gaan behoren en kan de zwaar bevochten exclusieve vergunning tot raadpleging van het GBA in alle gevallen worden misbruikt. Dit kan en mag nooit onze bedoeling zijn.

    Tenslotte

    Als beroepsgroep dienen wij de gelederen te sluiten en achter ons Bestuur te staan. Niet ingegeven door de brief van ons Bestuur van 4 oktober 2010, doch ingegeven door ieders eigen individueel besef welk onafhankelijk ambt wij dragen en met welke verantwoordelijkheid dat ambt aan ons is opgedragen. Wij beslissen niet over de rechtspleging in Nederland en zeker niet over het domein aan wie dat wordt opgedragen of is voorbehouden, maar dienen dat zeer wel kritisch te beschouwen indien de onafhankelijke rechtspraak in het geding is. Als gerechtsdeurwaarder zijn wij slechts uitvoerder van de wet, waarbij iedere schijn van afhankelijkheid dient te worden vermeden. Indien daarover anders wordt gedacht of naar wordt gehandeld, laat diegene daar dan de conclusie aan verbinden dat hem of haar het ambt van gerechtsdeurwaarder niet langer past.

    De moraal van dit verhaal voor de gerechtsdeurwaarder: Bezint eer ge begint. Aan E-Court de boodschap: keer terug naar de basis van het gedachtegoed.

    Tempelman ??? de Niet Gerechtsdeurwaarders

    Tiel, 15 februari 2011

  32. En onderstaande de tekst van een gisteren op internet geplaatst opiniestuk van ons kantoor.

    Opiniestuk E-Court, innovatie of derogatie van het recht?

    Onlangs heb ik kennis genomen van de 39 pagina’s met de antwoorden op de vragen van de Ledenraad van de KBvG aan E-Court. Ik was met u zeer benieuwd naar de argumentatie die mevrouw Nakad zou gebruiken om de ledenraad te overtuigen van de legitimiteit en het nut van haar private rechtbank. Al lezende raakte ik inderdaad bijzonder overtuigd. Alleen niet van E-Court. Wel van mijn al eerder te berde gebrachte standpunt in de discussie over dit initiatief. Als ik al twijfelde, wist ik het nu zeker. Tijd dus om dit in deze opiniërende bijdrage te verwoorden. Ik besef dat ik al eerder een uitvoerig stuk heb geschreven over E-Court en hoop dat ik met onderstaande bijdrage niet in herhaling zal vallen. Mocht dit op bepaalde momenten toch gebeuren, vergeef mij.

    Geen alternatief E-Court is in de huidige opzet allesbehalve een waardig alternatief voor de traditionele rechtspraak doordat het geen instituut is dat met zodanige waarborgen is omkleed waardoor het een waardevolle toevoeging kan zijn naast de overheidsrechter en arbitrage. Een fair trial kunnen ze simpelweg niet garanderen. Waarom? Daarvoor is een scala aan redenen voor op te noemen. Kort samengevat, E-Court gaat volledig uit van de eigen regulering, heeft geen enkel onafhankelijk toezicht, biedt onvoldoende zekerheden, exonereert zich gemakshalve alvast voor de onvermijdelijke toekomstige problemen als er toch zaken bij de overheidsrechter komen, vergelijkt zich met arbitrage maar vergeet enkele cruciale waarborgen die daar wel bij gelden en biedt tenslotte geen enkel veiligheidsventiel zoals marginale toetsing door de overheidsrechter. Maar bovenal, en dat stuit me toch wel het meest tegen de borst, is E-Court van mening dat de talloze bepalingen in bijvoorbeeld Rechtsvordering er alleen maar voor zorgen dat procedures worden getraineerd etc. Dat hebben we allemaal niet nodig, we kunnen dit veel sneller oplossen. Dit betekent dus dat het procesreglement van E-Court derogeert aan de wet om in feite het gezond verstand te laten prevaleren. Mijn inziens een griezelige ontwikkeling, niet alleen bij strafrecht maar ook in het privaatrecht. E-Court is daardoor voor mij geen innovatie maar een derogatie van het recht. Ik zal dit hieronder nader nog eens motiveren aan de hand van enkele van de meest in het oog springende antwoorden van E-Court.

    Houdbaarheid constructie Allereerst is daar de argumentatie dat de juridische constructie van E-Court houdbaar zou zijn, omdat het initiatief ??? tot op heden ??? positief verwelkomd is door het Ministerie en de Raad voor de Rechtspraak. Uit de aangehaalde feiten blijkt, dat er echter alleen met betrekking tot de benamingen en titels die aanvankelijk door E-Court werden gehanteerd, bezwaren zijn geweest. Nergens blijkt uit dat de constructie in zijn geheel zou zijn getoetst en goedgekeurd door het Ministerie of de Raad.

    E-Court schrijft zelf ook dat zij dit maar heeft afgeleid. Het komt er op neer, geen bericht goed bericht. Ik vraag me af of het zo wel werkt. Zeker gezien de huidige tijd met vergaande deregulering en toenemende marktwerking vind de overheid volgens mij alles wel best zolang er nog geen grote problemen zijn. Zij zullen zich dan ook zo lang mogelijk op de achtergrond houden. Om hier nu direct positieve conclusies hieruit te trekken, is een beetje te makkelijk. Verder hanteert E-Court het argument dat het initiatief door zo velen wordt ondersteund, dat de constructie juridisch wel houdbaar moet zijn. Gemakshalve wordt er hierbij echter telkens gerept over de constructie bindend advies- notariële akte. Zeker zal deze constructie sec in theorie houdbaar zijn. Het probleem zit hem echter in de procedure vooraf en het verlijden van de akte zelf. Dan wordt het verhaal een stuk anders en komt het eindproduct, de notariële akte, in een heel ander daglicht te staan. Ik kom hier later nog inhoudelijk op terug.

    Exoneratie Het bijzondere in de gehele discussie is dat E-Court ondanks alle mooie woorden en (geacteerde) zelfverzekerdheid, zelf de handen niet in het vuur wil steken voor de eigen constructie. Zoals immers tijdens de presentatie voor de Ledenraad van de KBvG door E-Court op 21 april 2011 al bleek en ook op pagina 8 onomstotelijk wordt verklaard: E-Court acht zich niet aansprakelijk indien uiteindelijk blijkt dat de constructie toch niet zo juridisch houdbaar was dan werd voorgeschoteld. Zo, dat is apart. Een stuk van 38 pagina???s schrijven om te betogen hoe goed, geweldig en juridisch houdbaar je bedachte constructie is maar het tegelijkertijd in één zinnetje zelf weer affakkelen door er geen verantwoordelijkheid voor te nemen. Ik ben benieuwd wat alle potentiële opdrachtgevers/aanbrengers hiervan vinden en of ze er ook bij stilstaan welk afbreukrisico hier wordt genomen. Je zal als bank maar diverse zaken hebben aangebracht en na enkele jaren te horen krijgen dat alle hierbij verkregen titels van nul en geen waarde zijn. Of de risico???s voor onze beroepsgroep, die met waardeloze titels te maken krijgt en een boel heisa met opdrachtgevers en schuldenaren. En E-Court, de founding father van het systeem? Die wast dan haar handen in onschuld, samen met alle nu positief opiniërende professoren en andere bevriende juridisch steunbetuigers. Men heeft aansprakelijkheid immers altijd volledig uitgesloten. Dit brengt me al direct op het eerste grote verschil met de traditionele rechtspraak. Daar wordt dus wel de volledige verantwoordelijkheid voor het eigen handelen genomen. De (kanton)rechter is dus wel degelijk naast formeel ook een materieel afwijkend instituut.

    De patiënt ???De contractsvrijheid brengt mee dat mensen ???de operatie??? definitief mogen laten uitvoeren door de privékliniek en niet gedwongen zijn achter in de rij aan te sluiten bij het staatsziekenhuis???. Een van de door mevrouw Nakad gehanteerde metaforen, een instrument waar ze zich graag van bedient. Zo kwam ik onder andere ook nog een taxi tegen. Kennelijk wordt het veelvuldige gebruik van soms kinderlijk aandoende metaforen voor onze beroepsgroep ter verduidelijking noodzakelijk geacht. Laat ik maar een keer er in meegaan. Het is helemaal juist dat de patiënt een dergelijke vrijheid heeft. Het is echter wel de verantwoordelijkheid van ons allen dat de privékliniek goed werk verricht conform de medische ethiek, dat er sprake is van een onafhankelijke controle hierop en dat de patiënt altijd nog een second opinion kan krijgen bij het staatsziekenhuis als hij dit wil. In de kliniek van mevrouw Nakad betwijfel ik of de patiënt weet dat hij niet in het staatsziekenhuis is; dat als er zich tijdens de operatie complicaties voordoen hij alleen bij de directie van de kliniek mag klagen; dat hij vrij kort na opname de straat weer op wordt gekegeld en dat hij zich niet meer tot het staatsziekenhuis mag wenden, ook al is hij niet beter.

    Rechtszekerheid E-Court is van mening dat er geen belangen mee worden gediend om het eigen initiatief aan te vechten. De rechtszekerheid zou hiermee niet gediend zijn. Het lijkt mij dat juist om de rechtszekerheid te dienen, wankele initiatieven als E-Court moeten worden bestreden. Zeker gezien de (drog)redenen die worden opgeworpen om de constructie te ondersteunen. De – wederom – metafoor met de i-Pad (aankopen via Internet waarin de wetgever ten tijde van het opstellen van de wettelijke bepalingen omtrent de koopovereenkomst feitelijk nog niet had voorzien) raakt kant noch wal in deze discussie. Niemand betwist dat de rechtspraak verder ontwikkeld kan worden en aangepast moet worden aan de huidige juridische state of the art. Het gaat er echter om dat de rechtszekerheid voor de justitiabelen, het fair trial beginsel en de legitimiteit van de uiteindelijke titel in het geding gewaarborgd blijven.

    Renvooi Verbazingwekkend is verder het gestelde van E-Court met betrekking tot het aanvragen van een renvooi door deurwaarders. De zogenaamde beweegredenen die mevrouw Nakad verzint om dit te doen voor een deurwaarder, worden zo doorzichtig in de mond gelegd om een negatief beeld te creëren dat het stuitend wordt. Dat de deurwaarder hierbij ook verwerpelijk gedrag zou vertonen door een notaris rauwelijks te dagvaarden (waarbij dit niet nader uitgelegd wordt) zegt meer over de beleving van E-Court dan dat het iets toevoegt. Het zou er op neer komen dat een deurwaarder dit enkel doet uit commerciële motieven of zijn persoonlijke voorkeur voor een kantonrechter, of zijn mening dat anderen die voorkeur met hem zouden moeten delen. Hier geeft mevrouw Nakad blijk van een duidelijke minachting voor ons ambt en gaat ze geheel voorbij aan wat de daadwerkelijke reden voor een dergelijke procedure zou kunnen zijn, namelijk dat de deurwaarder zeer grote vraagtekens zet bij de juridische houdbaarheid van de betreffende titel. Het is de deurwaarder en zijn opdrachtgever die straks kunnen bloeden voor een onterechte executie na een waardeloos gebleken titel. Kunnen zij dan aankloppen bij E-Court? O nee, dat is waar ook, die hebben zich al vanaf het begin ingedekt met een exoneratie. De wil van de wetgever om te komen tot snelle, eenvoudige procedures, is al vele jaren een feit. Dat hierbij E-Court goed zou passen en dit nu juist is wat de wetgever zou beogen, betwijfel ik echter in hoge mate.

    De te verlijden akte Dan komen we aan misschien wel het belangrijkste toe, de notariële akte. Volgens E-Court ligt de partijwil voor een afdwingbare uitspraak besloten in de forumkeuze voor E-Court. Gemakshalve wordt al direct aangenomen dat het voor iedere justitiabele duidelijk is wat de gevolgen zijn van deze op het eerste gezicht zo eenvoudige en vriendelijk lijkende procedure. Tevens wordt verondersteld dat de kennelijk niet gecontroleerde opt-out route een extra bescherming zou bieden. De keuze om het uit handen te geven impliceert het gevolg. Partijen mogen inderdaad kiezen voor een andere ??? definitieve ??? vorm van geschilbeslechting op grond van de contractsvrijheid. Inderdaad klinkt het prachtig, een acht-weken-termijn uit het oogpunt van een eenvoudige, voorspelbare procedure. Het probleem zit hem er echter in dat wat voorgelegd zal worden, allesbehalve eenvoudig en voorspelbaar zal zijn. Ik wijs maar naar bijvoorbeeld incassozaken van energieleveranciers, telecom- en internetaanbieders en de ongehoorde hoeveelheid juridische en administratieve complicaties (lees blunders) die zich daar voor doen.

    Waarborgen genoeg dus geen aanwezigheid partijen verreist Gekozen is voor het proces-verbaal waarbij partijen bij de vastlegging niet aanwezig zijn. De partijwil van de schuldenaar ligt volgens mevrouw Nakad immers vast bij de keuze voor een procesgang bij E-Court. De partijakte is alleen maar omslachtig. De waarborgen zouden zijn gelegen in de deskundigheid van de geschillenbeslechter, de duidelijkheid van de forumkeuze en de website en informatie over E-Court. Er wordt alleen vergeten bij te zetten dat het allemaal eigen waarborgen zijn. Wie bepaalt al deze waarborgen, vindt dat het waarborgen zijn en bewaakt zogenaamd deze waarborgen. Juist: E-Court. Sla alle reglementen van E-Court er maar op na, welke zogenaamde waarborgen, gedragscode, klachten of geschillenregeling ook zijn, je komt altijd weer bij E-Court uit. Iedereen kent de uitdrukking van de slager die zijn eigen vlees keurt. De slager zelf wordt echter nog door de Algemene Inspectiedienst gecontroleerd. E-Court is ook haar eigen AID. Kruisbestuiving in optima forma. De verklaring van mevrouw Nakad dat dit materieel zou gebeuren door een buitenstaander (wie dat dan ook mag zijn) doet hier niets aan af.

    Conservatief Het zouden verder de conservatieve krachten binnen het notariaat zijn die menen dat een notaris altijd de beide procespartijen van E-Court achteraf zelf nog eens zou moeten horen om zich persoonlijk ervan te overtuigen dat deze partijen wilden procederen bij E-Court en dat beide partijen de wil hadden om het conflict definitief ??? in een executoriale titel ??? te beslechten. Het is aperte onzin dit te betitelen als conservatief en dit op deze wijze te bagatelliseren. Een notaris kan beroepsmatig aansprakelijk worden gesteld op grond van wanprestatie of op grond van een onrechtmatige daad indien er te lichtvaardig wordt gehandeld. Menig notaris heeft op deze grondslag de laatste jaren al een flinke douw gekregen. Ik dank je de koekoek dat men dit dan ook met grote argusogen bekijkt. Dit heeft niets met conservatisme te maken maar het voorkomen van aansprakelijkstellingen. Qua angst voor aansprakelijkheid moet E-Court dit toch aanspreken.

    Belehrung Volgens de Hoge Raad uit het aangehaalde arrest “Groningse Voorwaarden” (NJ 1989, 766) is cruciaal de vraag of de notaris bij zijn ambtelijke werkzaamheden de zorgvuldigheid heeft betracht die van een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot verwacht mag worden. Deze maatstaf wordt gebruikt bij zowel een vordering op grond van wanprestatie dan wel dan wel daar waar de grond een onrechtmatige daad betreft. Bij de invulling van deze norm spelen de voor de notaris geldende beroeps- en gedragsregels een belangrijke rol. Zo verplicht artikel 43 van de Wet op het Notarisambt de notaris om voor het verlijden van een akte mededeling te doen van de zakelijke inhoud en een toelichting te geven. Hij kan hierbij tevens indien noodzakelijk, uitdrukkelijk wijzen op de gevolgen die voor partijen uit de inhoud van de akte vloeien, zoals uit deze “Belehrungspflicht” volgt. Van de notaris wordt dus verwacht dat hij daarbij specifiek aan de rechtshandeling verbonden risico???s duidelijk maakt waarmee misbruik door juridische onkunde en feitelijk overwicht kunnen worden voorkomen. Niet nodig dus volgens E-Court. Bij E-Court speelt deze machtsongelijkheid niet en de Belehrungspflicht wordt schromelijk overschat. De partijwil zou immers al helemaal bij het begin van de betreffende overeenkomst zijn getoetst en gebleken. De notaris zou dit eenvoudig uit het dossier kunnen opmaken. Klaar, volgens E-Court. Zo makkelijk kan dat. Het wordt eigenlijk panklaar aangeleverd, de notaris hoeft alleen te verlijden. Iedereen weet waar hij aan toe is. Zal het zo makkelijk gaan? De gemiddelde debiteur heeft dus destijds bij het aangaan van een overeenkomst bewust ingestemd met E-Court als forum, was zich volledig bewust toen van de procedure(regels) bij E-Court (overigens wijzigen deze regels met grote regelmaat, dat zal dus al niet opgaan), wist dat er een executoriale titel komt nadat het geschil lekker vlot beslecht wordt door een freelance jurist en dat hij verder geen enkele mogelijkheid heeft om een en ander aan de kaak te stellen als hij de gevolgde procesgang niet eerlijk vond. Dit wist hij allemaal al toen hij zijn aankoop deed, energiecontract afsloot of lening aanvroeg. Mag ik dit sterk in twijfel trekken?

    Machtsongelijkheid Van machtsongelijkheid is ook geen sprake, aldus mevrouw Nakad. Dus ook niet als grote professionele partijen straks met hun bulkzaken gaan komen en de ene naar de andere incassozaak bij E-Court gaan neerleggen, precies weten wat de geschillenbeslechter wil zien, deze waarschijnlijk met zeer grote regelmaat tegenkomen en uiteindelijk ook een zeer goede klant van E-Court worden. Geen machtsongelijkheid? Ook hier zet ik grote vraagtekens bij. Zeker niet nu ??? hoe je het ook wend of keert ??? E-Court gewoon een commercieel initiatief is en zeker niet gestoeld is op een altruïstische grondslag of maatschappelijke betrokkenheid. Dit laatste vind men overigens zelf van wel. Ik heb de bewijzen hiervoor tot op heden echter niet kunnen ontdekken. Stel hierbij dat een grote partij nogal eens het lid op de neus gaat krijgen bij E-Court, zou men dat dan toch zaken blijven aanleggen of zal men de onderneming op een gegeven moment toch weer links laten liggen. En zal het private E-Court er niet alles aan doen om de grote partijen aan zich te binden? Ik heb zo mijn vermoedens.

    Onpartijdigheid Vermoedens die wellicht weggenomen zouden worden indien er sprake zou zijn van objectievere en eerlijke rechtsregels en een echt onafhankelijk toezicht. Telkens weer legitimeert E-Court haar methode door te schermen met haar onpartijdigheid. Elke redenering komt daar steeds weer op terug en is het fundament onder het gehele systeem. Onpartijdigheid is echter iets wat door andere, niet bij het systeem betrokken partijen moet worden bevestigd. Partijen die geen enkele connectie nog enig voordeel noch nadeel hebben van het gehele bestaan. Dit heeft echter tot op heden niet plaats gevonden. Het is steeds E-Court zelf die haar eigen onpartijdigheid benadrukt wat vervolgens weer bevestigd wordt door E-Court zelf. Ze zijn immers onpartijdig waardoor ze zelf prima haar eigen onpartijdigheid kan bevestigen. Volgt u het nog? Het is eigenlijk een soort juridisch Droste-effect.

    In persoon Als kennelijk juridische fijnslijper, ben ik van mening dat het wel degelijk van belang is dat de notaris de partijen in persoon voor zich ziet verschijnen. Dit gezien zijn publieke ambt en het hiervoor aangehaalde. Er is namelijk in tegenstelling tot wat E-Court stelt helemaal geen streng voortraject voorafgaande aan de procedure. Het gaat toch juist soepel, snel en heel makkelijk bij E-Court?

    Dit gaat natuurlijk nooit samen met een streng voortraject. Dus voordat de consument het weet heeft hij een titel aan zijn broek hangen waar hij niets meer tegen kan doen. Een titel wellicht voor een vordering die aan alle kanten rammelt. Maar ja, we moeten verder dus we hebben geen tijd voor uw aanvullende verweer. Helaas, dit is de uitspraak en hier zult u het mee moeten doen. Indien dit echter gevolgd zou worden door een persoonlijk verschijnen bij de notaris, zou het geheel misschien nog wel kunnen worden vervolmaakt. Hij kan dan bij partijen immers verifiëren of de procedure correct is verlopen en desnoods informeren over de mogelijkheden en gevolgen van de te verlijden akte. Hij zou het verlijden van de akte naar eigen inzicht dan ook kunnen weigeren indien hij vindt dat de voorafgaande procedure niet in de haak was. Dit zou de legitimiteit van het geheel bijzonder ten goede komen en in ieder geval ervoor zorgen dat de notaris voldoet aan hetgeen wettelijk ook van hem wordt verwacht. Een notaris die echter klakkeloos aan het verlijden meewerkt en zijn ambtshandelingen uitvoert op basis van een dossier, schiet volgens mij tekort aan het voldoen aan de Belehrung. Het is in die situatie niet onverstandig om dan tenminste zijn verzekeringsagent nog eens uit te nodigen. Nogmaals zij herhaald en benadrukt, als het mis gaat in het natraject en het kaartenhuis stort in elkaar; E-Court geeft niet thuis en is nergens aansprakelijk voor.

    Algemene voorwaarden Is er bij het forumkeuzebeding wel sprake van een oprechte keuze? We hebben het hier over een keuze die voornamelijk tot stand komt middels de algemene voorwaarden van de aanlegger. Uit de jurisprudentie blijkt dat de overheidsrechter niet zo gecharmeerd is van algemene bedingen waarbij middels een forumkeuze de toegang tot de overheidsrechter wordt ontzegd. De vereiste wilsovereenstemming en uitdrukkelijke instemming hiervoor wordt niet snel aangenomen indien deze slechts wordt vermeld in algemene voorwaarden. Zeker niet als er sprake is van consumenten. Dan hebben we het nog niet eens over de situatie dat de toepasselijkheid van de algemene voorwaarden wordt betwist. Uiteraard vervalt dan het al onzekere forumkeuzebeding volledig. De maand bedenktijd is hier inderdaad bij bindende advies- clausules voor bedacht en zou hier uitkomst kunnen bieden. Tot mijn verbazing blijkt echter dat E-Court de mededeling, inhoudende dat de schuldeiser de ???gedaagde??? op de hoogte moet stellen van het feit dat de ???gedaagde??? een maand de tijd heeft om het geschil door de ??? gewone??? rechter te laten beoordelen, totaal niet controleert. Dit schept dus alle gelegenheid voor misbruik. Misbruik die niet kan worden gesanctioneerd.

    Marginaal toetsen E-Court vergelijkt zich graag met al langer voorkomende vormen van bindend advies. De gangbare vormen zoals de geschillencommissies van het SGC kunnen tenminste nog altijd marginaal worden getoetst. Een instrument wat lastig hanteerbaar is maar nog altijd een redmiddel biedt bij beslissingen door bijvoorbeeld een geschillencommissie welke absoluut niet door de juridische beugel kunnen. Bij de vaststellingsovereenkomst van E-Court kan dit niet. Sterker nog, partijen moeten afstand doen van ieder recht wat deze overeenkomst op wat voor vorm dan ook kan aantasten. Uitdrukkelijk wordt dit bepaald in de algemene voorwaarden van E-Court. Ook het recht tot marginale toetsing wordt kennelijk gezien als iets waar de kwaadwillende misbruik van maakt en volstrekt overbodig is. Hoezo beknotting van rechten?

    Innovaties Verder wordt getracht de criticasters van E-Court de mond te snoeren door ze ervan te betichten elke innovatie op juridisch gebied tegen te houden met de woorden ???ik ben toch niet overtuigd???. Dat zou aldus mevrouw Nakad alleen gezegd kunnen worden door diegenen waarbij de (politieke) wil ontbreekt om zich te laten overtuigen met juridische argumenten. Ook hier gaat men dus weer geheel voorbij aan het feit dat de onderhavige discussie als grondslag heeft dat het systeem aan alle kanten rammelt en dat het de uiteindelijke uitvoerders zijn die straks de rekening moeten betalen voor het falen. Dit heeft helemaal niets te maken met het tegenhouden van juridische innovaties. In tegendeel, elke juridische innovatie juich ik van harte toe. Ik ben alleen van mening dat een innovatie niet ten koste van rechten moet gaan onder het mom van het doel heiligt de middelen. Daarvoor is mij eerlijke en objectieve rechtspraak te kostbaar. Een innovatie hoeft niet te beteken dat waarborgen overboord moeten worden gegooid.

    Arbitrage E-Court stelt op een gegeven moment dat men eigenlijk vergelijkbaar is met arbitrage. Alles gaat immers op dezelfde wijze. Ook hier wordt weer net niet vermeld dat de overheidsrechter nog altijd twee belangrijke functies vervuld bij arbitrage, namelijk de servicefunctie en de controlefunctie. Arbitrage wordt dus met een aantal vaststaande wettelijke regels gereguleerd. Anders dan bij bindend advies, achtte de wetgever de kwaliteit en onpartijdigheid bij arbitrage daarom ook voldoende gewaarborgd (MvA II, Parl. Gesch. InvW 6, p. 1718), reden waarom ook de genoemde termijn van een maand om voor beslechting door de bevoegde rechter te kiezen daarbij niet noodzakelijk werd geacht.

    We hebben het dan nog niet eens over de exequatur procedure waarbij de overheidsrechter weer aan te pas komt. Er zijn dus wel degelijk grote formele en materiële verschillen. De overheidsrechter komt er bij E-Court in geen velden of wegen aan te pas. Het heeft geen enkele zin om de notaris die het proces-verbaal verlijdt zoals E-Court wenst, te vergelijken met de rechter in de exequatur-procedure. Zeker niet op de wijze die E-Court voorstaat.

    Eenvoudig E-Court is een eenvoudig alternatief voor eenvoudige, vaak feitelijke geschillen, zo stelt mevrouw Nakad. Prima dat ze dit van tevoren zo afbakent. Iedereen wil dit overigens wel. Makkelijk, snel, geen of weinig discussie. Kortom, zwart-wit. De praktijk zal echter leren dat de werkelijkheid anders is. Dan blijken er in die eenvoudige zaak ineens meterstanden niet te kloppen, moet er een expertiserapport komen, is er een overeenkomst onder valse voorwendselen tot stand gekomen of krijgt men een noodzakelijke getuige niet te pakken. En dan? Wat doet E-Court dan met een dergelijke zaak? Wordt de procedure dan verlengd of wordt het toch binnen de gebruikelijke termijn afgeraffeld? Dat zal gezien het eigen reglement niet anders zijn dan het laatste. Hoe groot zal de kans zijn dat een uitspraak in een dergelijke zaak een marginale toetsing kan doorstaan?

    Verstekzaken Verstek wordt kennelijk beschouwd als iets wat altijd opzettelijk gebeurd. Er wordt telkens gesuggereerd dat men verstek laat gaan. Bewust, opzettelijk en met kwade bedoelingen. Hoe vaak is er toch niet een kink in de (elektronische) kabel waardoor het een partij niet kan worden verweten. Denk bij E-Court hierbij zeker ook aan storingen met het internet, mails die niet aankomen en talloze andere mogelijke problemen welke op de digitale snelweg voorkomen. Het is niet voor niets dat E-Court zich zelf (ook) uitdrukkelijk exonereert op het terrein van de elektronische communicatie. Ze onderkennen wel degelijk voor hun eigen positie dat dit feilbaar is. Maar voor gedaagde partijen geldt dit dus niet: hoor en wederhoor van artikel 6 EVRM? Het recht op hoor en wederhoor wordt niet ontnomen, aldus E-Court, omdat er sprake zou zijn van zorgvuldige oproeping. De verzetmogelijkheid zou enkel een beloning zijn voor slecht gedrag. Een aparte redenering, zeker gezien het feit dat de oproeping helemaal niet met concrete waarborgen is omgeven en binnen een procedure zoals hiervoor beschreven zich van alles kan voordoen.

    Ik zie hierbij niet in hoe het rechtsmiddel verzet aan waarde heeft ingeleverd in de huidige tijd. Het is en blijft een onlosmakelijk onderdeel van het fair trialbeginsel. Het is daarbij overigens opvallend dat E-Court eventuele verantwoordelijkheid toch weer van zich afschuift door te stellen dat de crediteur en de gerechtsdeurwaarder uit hoofde van hun eigen verantwoordelijkheid en het ambt in bijzondere gevallen coulance kunnen betrachten.

    De GB???s en andere toetreders In hoeverre zijn de geschillenbeslechters onafhankelijk? Is de controle van het eigen apparaat en evaluatieformulieren voldoende om het te garanderen? Feit blijft dat er geen enkele buitenstaander aan te pas komt en alles intern wordt beoordeeld met in het uiterste geval de eigen Raad van Toezicht. Het geheel blijft vrij ondoorzichtig en heeft de schijn tegen, zeker als straks grote partijen bulkzaken gaan aanleveren die misschien wel de eigen vaste geschillenbeslechter(s) gaan krijgen. Het zal dan al snel zeer aanlokkelijk worden het allemaal snel af te hameren. Wat maakt het uit, je kan toch niet teruggefloten worden door een hogere instantie. Er kunnen klachten komen, maar wie oordeelt daarover? Ja, wederom E-Court. E-Court onderkent overigens de nodige zorgen betreffende mogelijke toetreding tot de markt van andere minder zorgvuldige nieuwkomers. Gezien het feit dat die andere toetreders gelijk als E-Court zichzelf ook uiterst zorgvuldig en onpartijdig zullen vinden, vraag ik me af hoe zij dit zien. Laten we de nieuwkomer @justice noemen. Net als E-Court voor zichzelf wenst, zal @justice alles wat met haar te maken hebben, zelf beoordelen. Om te concurreren met E-Court zal @justice lagere tarieven gaan hanteren, misschien nog minder procesregels hanteren, procederen via sms etc. En dat alles zonder een beroep te kunnen doen op een overheidsrechter. Waar is het einde?

    De kosten Bij de vergelijking van de kosten van de overheidsrechter blijf ik verder toch ook denken aan de appels en peren. Toegegeven, de kosten van de reguliere rechtspraak rijzen de laatste jaren de pan uit en hier moet zeker iets aan gedaan worden. Er moet echter niet vergeten worden dat de procedure bij de overheidsrechter en de waarborgen waarmee de gehele procedure wordt omgeven, nog altijd onvergelijkbaar met de procedure bij E-Court zijn. Dat vindt men tenslotte zelf ook.

    Bij de overheidsrechter krijgt de justitiabele veel meer (juridische) waar voor zijn geld en heeft hij/zij de rechtszekerheid van een grondig wettelijk systeem. Daar staat natuurlijk altijd een ander kostenplaatje tegenover. Wat heb je aan een goedkope procedure als je niet het gevoel hebt gehad een fair trial te hebben doorlopen en hier niets tegen kan doen. Ook dan is goedkoop duurkoop.

    Computer Het is verder een utopie te noemen dat iedereen kan procederen middels de eigen computer en dat geen enkel probleem hoeft te vormen. Ook niet als men zelf niet over een computer beschikt. Ziet u het al voor u? U belt aan bij de buurman: Mag ik een paar uur uw computer gebruiken want ik zit in een procedure die via het internet verloopt? Het lijkt me allemaal niet bevorderlijk voor een goede procesvoering. In ieder geval zou de procedure zowel off- als online gevoerd moeten kunnen worden. Voor veel mensen is het voeren van een procedure al lastig genoeg, laat staan als dit online moet gebeuren. Het zou dus verder min of meer een verplichting zijn om een pc te hebben dan wel deze te kunnen gebruiken om de procedure te kunnen volgen. Hoe denkt u dat de Hoge Raad – welke uiteindelijk zeker een oordeel gaat vellen over deze procedure – dit zal beoordelen in combinatie met het feit dat grote partijen middels hun algemene voorwaarden de weg naar de reguliere overheidsrechter dwarsbomen? U mag het zeggen.

    Tenslotte Het is jammer te constateren dat E-Court de in onze rechtsstaat gecreëerde rechtsmiddelen bij de overheidsrechter voornamelijk beschouwd als instrumenten waar misbruik van wordt gemaakt. E-Court is naar eigen zeggen een reactie op deze praktijk van het aan misbruik van procesrecht grenzende gebruik van middelen, om de procedure te vertragen en de andere partij uit te putten. Een wel heel negatief beeld van de rechtspraak in Nederland. Natuurlijk komt misbruik voor en worden rechtsmiddelen ook aangewend om te traineren. Een rechtstaat kenmerkt zich echter in het zonder aanzien des persoon waarborgen van rechten om een fair trial te kunnen garanderen. Het is om ons allemaal en zeker ook de zwakkeren te beschermen tegen oneerlijke procedures en executoriale titels en een ieder dezelfde rechten te geven om zijn gelijk te behalen of zich te kunnen verweren tegen oneigenlijke vorderingen. Vergelijk het met het strafrecht waarbij de leek u op een feest verteld hoe het toch kan dat die verdachte op straat stond vanwege een procedurefout. Ja, erg wrang legt u uit, maar de regels zijn er niets voor niets.

    Waren die regels er niet, dan regeert de willekeur en bevinden we ons niet meer in een rechtsstaat. Het is natuurlijk niet voor niets dat er ook in het privaatrecht duizenden regeltjes zijn waar de overheidsrechter zich aan moet houden terwijl E-Court het met enkele a4???tjes af kan. Het betekent echter ook dat die overheidsrechter vele malen meer eerlijke garanties en kansen biedt voor zowel eiser als gedaagde dan bij E-Court het geval is. Van die duizenden regeltjes zou zeker een efficiëntere en doelmatiger nieuw geheel kunnen worden gemaakt. Het lijkt mij echter beter als dit door de wetgever gebeurt dan dat een private onderneming derogeert aan het recht. Daarvoor is het recht mij te lief.

    w.g.

    M. de Niet Gerechtsdeurwaarder

    Tiel, 18 juni 2011

  33. @André Moerman E-Court heeft alles toegewezen! Ik heb bij de deurwaarder al diverse malen mijn volledige dossier opgevraagd maar ze sturen mij alleen de notariële acte toe, niet de onderliggende stukken. Ik ga er dan ook vanuit dat ze mijn bezwaar conform rapportvoorwerk II niet hebben meegenomen. Tevens heb ik bij Lindorff ook om de acte van cessie gevraagd waarin ik op de hoogte werd gesteld dat T mobile de vordering aan Lindorff heeft verkocht. Ik heb toen een ovk tussen Tmobile en Lindorff toegestuurd gekregen en niet een acte van sessie welke aan mij persoonlijk gericht is. Ik heb de vordering maar aan de deurwaarder betaald gezien ik niet nog meer problemen wil. Ik heb het dossier ook voorgelegd bij een advocaat en deze gaf aan dat ik in hogerberoep kon gaan maar gezien de kosten heb ik daar vanaf gezien. De reden daarvan is dat ik wel kans van slagen heb maar er is een kans dat het toch nog afgewezen kan worden. Maar als ik het zo lees maak ik toch een redelijke kans of begrijp ik het verkeerd?

  34. @Jolanda. Hoger beroep bij e-court is alleen mogelijk in zaken met een belang vanaf ??? 2500. Het enige wat in deze kwestie nog mogelijk is, is een procedure bij de gewone rechter op de grond dat de vaststellingsovereenkomst ivm de inhoud of de wijze van totstandkoming in de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn (art. 904 BW). De rechter zal de overeenkomst dan slechts marginaal toetsen. Ik zou wel benieuwd zijn naar de uitkomst, maar er zit zeker een procesrisico aan.

    Ik ben er vrij zeker van dat wanneer deze zaak voor de gewone rechter zou zijn geweest, de vordering afgewezen zou zijn, omdat als ik jou goed begrijp, de vordering alleen bestaat uit incassokosten voor zover deze meer bedragen dan volgens rapport Voorwerk normaal toegewezen zou worden. Ook in een verstekprocedure zal de rechter dit hebben afgewezen, omdat de hoogte van de incassokosten ambtshalve worden getoetst.

    Voorwerk is echter een richtlijn en geen wet. (een wetsvoorstel is nu aanhangig) De uitkomst bij een marginale toets achteraf is dan ook niet zeker. Ik ken geen jurisprudentie van bij de NVI aangesloten incassobureaus die alleen vanwege de ??? 25 (of 29,75 incl BTW) een procedure zijn gestart. Dat durven ze niet aan. Kennelijk wel bij e-court?

    Zie overigens het LOSR-rapport over incassokosten: http://www.schuldinfo.nl/fileadmin/Publicaties/Incassokosteneenbronvanergernis_.pdf

    En meer info: http://www.schuldinfo.nl/incassokosten

  35. @André. Jij geeft aan dat de rechter slechts marginaal kan toetsen, omdat er sprake is van een vaststellingsovereenkomst. Jij gaat er hierbij kennelijk vanuit dat de akte een vaststellingsovereenkomst is. Ik betwijfel dit. Uit niets blijkt dat er überhaupt een overeenkomst is. Van wilsovereenstemming lijkt geen sprake. Ik denk dat de (overheids)rechter niet kan volstaan met een marginale toetsing.

    Mark Getkate teammanager Juridische Zaken Incassade Nederland

  36. @Mark. E-court werkt via de constructie dat de beslissing via een vaststellingsovereenkomst met executoriale kracht (vandaar de notaris) wordt vastgesteld. Er kunnen zich dan een aantal situaties onderscheiden 1) Partijen komen overeen om het geschil via e-court op te lossen -> veroordeling op tegenspraak 2) Partijen komen (bv via algemene voorwaarden) overeen om geschillen via e-court op te lossen -> er komt een verstekveroordeling 3) Partijen komen niet overeen het geschil via e-court op te lossen (forumkeuze -> wie zwijgt stemt toe) -> er komt een verstekveroordeling.

    De derde situatie is het meest discutabel omdat er geen wilsovereenstemming is over de forumkeuze. De tweede situatie is o.a. discutabel vanwege de rol van de notaris vanwege de Belehrungspflicht (de notaris moet vaststellen dat beide partijen zich voldoende bewust zijn van de inhoud en de rechtsgevolgen van de overeenkomst, en dat gaat niet bij een verstekveroordeling). Ik denk dat de derde situatie zeker een marginale toetsing niet zal overleven. Bij de tweede situatie maak je denk ik ook nog wel goede kansen.

    Mijn eerdere reactie hierboven concentreerde zich op de inhoud van het geschil, te hoge incassokosten.

  37. @André. De werkwijze van E-court is mij duidelijk. Het is evident dat de schoen het meest knelt bij de verstekzaken.

    Naar mijn mening blijft echter wel overeind staan dat de rechter eerst zal moeten beoordelen of er sprake is van een vaststellingsovereenkomst, voordat hij toekomt aan artikel 7: 904 BW. Is er geen vaststellingsovereenkomst in de zin van 7: 900 BW, dan komt de rechter niet meer toe aan een marginale beoordeling van de inhoud en de wijze van totstandkoming.

  38. @Mark. Ik begrijp nu wat je bedoelt en ik ben het me je eens. Of er sprake is van een vaststellingsovereenkomst kan vol getoetst worden. Als er daadwerkelijk sprake is van een vaststellingsovereenkomst dan resteert de mogelijkheid om de inhoud en de wijze van totstandkomng marginaal te toetsen.

  39. Beste mensen, de KNB (koninklijke notariele beroepsorganisatie) heeft al haar leden laten weten dat de grosse van een notariele akte betreffende het e-court gebeuren (wat een proces-verbaal akte is en NIET een partij akte)niet eens voor tenuitvoerlegging vatbaar is! Flauwekul dat e-court dus.

  40. Gelukkig heeft de voorzieningenrechter (LJN BT 7088) dan ook besloten dat een verstekvonnis van e-court niet ten uitvoer gelegd mag worden, en dat uberhaubt arbitrage bij e-court alleen met schriftelijke instemming van verweerder mag worden gevoerd. De arbitrage van e-court is in strijd met de goede zeden en de openbare orde.

    Daarbij komt nog dat bij uitspraak van (LJN BU5802) voor recht is verklaard dat een oproeping van e-court niet mag worden gezien als ambtelijk exploot.

    Ik denk dat e-court het erg moeilijk gaat krijgen en niet kan spreken van een volwaardig bestaansrecht. Leuk bedacht maar laten wij ons toch maar houden aan het gebruikelijk procesrecht.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.