Games met verhandelbare lootboxes zijn onwettig

De Nederlandse Kansspelautoriteit heeft tien populaire games met lootboxes onderzocht en stelt dat vier daarvan de gokwet overtreden, las ik. De namen van de games worden niet genoemd, maar volgens de NOS zou het gaan om de zeer populaire spellen Fifa18, Dota2, PubG en Rocket League. De bedrijven krijgen acht weken de tijd hun games aan te passen op straffe van een boete. Dat zou een ingrijpende verandering zijn voor de spelaanbieders, omdat lootboxes veel geld opbrengen.

Lootboxes zijn los te kopen elementen in een spel (vaak vormgegeven als een schatkist of iets dergelijks, vandaar de naam) waarbij je op voorhand niet weet wat de aankoop je op gaat leveren. Vaak is de game op dat punt zo vormgegeven dat het kopen zeer aantrekkelijk lijkt. Lootboxes liggen daarmee al een tijdje onder vuur, en vanwege de factor kans bij wat je krijgt, verbaasde het me dan ook niet dat de Kansspelautoriteit op onderzoek uit ging.

Van een kansspel is sprake wanneer

de aanwijzing der winnaars geschiedt door enige kansbepaling waarop de deelnemers in het algemeen geen overwegende invloed kunnen uitoefenen

Die definitie past prima bij lootboxes, maar ook bij bijvoorbeeld een zakje voetbalplaatjes. Daarom had ik enige twijfel hoe dit nu precies uit moest pakken. De KSA voegt echter in haar onderzoek een extra criterium toe dat verduidelijkt waarom de lootbox-inhoud wél en een voetbalplaatjeszakje géén kansspel is: je moet een prijs winnen bij een kansspel, en dat betekent iets van waarde. En waarde krijgt het omdat het verhandelbaar is, omdat er een markt is.

Voetbalplaatjes worden natuurlijk wel geruild, maar om nou echt te spreken van marktplaatsen en betaalde transacties nee. Terwijl er voor lootbox-inhoud wel degelijk dergelijke marktplaatsen zijn. Vaak weliswaar buiten de eigenlijke game om, maar toch. Dat geeft die inhoud een economische waarde en daarmee is het verstrekken van die inhoud via de lootbox-constructie een kansspel.

Sommige spelaanbieders verbieden de handel in in-game objecten. Dat is echter niet genoeg. Het gaat er onder de wet niet om of je van de spelaanbieder mág handelen in die objecten, maar of er daadwerkelijk en legitiem gehandeld wórdt in die objecten. (Anders zou je als gokaanbieder gewoon in je algemene voorwaarden zetten dat gewonnen prijzen niet tweedehands doorverkocht mogen worden, om zo de Wet op de kansspelen te omzeilen.) En het is legitiem omdat dergelijke objecten juridisch gezien in eigendom overgedragen zijn, analoog aan de digitale aanschaf die je bij een online koop van spellen en dergelijke goederen doet. Dan is het betekenisloos de handel daarin in je voorwaarden te verbieden.

Met deze uitspraak loopt Nederland voorop in de aanpak van de controversiële lootboxes, maar het zou me verbazen als in andere landen er wezenlijk andere uitspraken volgen.

Arnoud

34 reacties

  1. Volgens mij worden bij “voetbalplaatjes” wel een beetje de hand boven het hoofd gehouden. Ik weet niet of er een markt is voor voetbalplaatjes, maar over het algemeen gesteld zijn “trading card games” praktisch hetzelfde als lootboxes. Je hebt geen invloed op welke kaarten je krijgt, en hoewel de maker wil doen alsof het anders ligt, zijn er third party marketplaces waar de waarde van deze kaartjes ernstig uiteen liggen. Dit hangt dan vaak van een aantal factoren af, maar volgens mij is de belangrijkste factor vaak hoe groot de rol is die zo’n kaart kan spelen, en in hoeveel “decks” hij past. Ook maakt het uit hoeveel goede spelers hem gebruiken.

    Ik kan me nog goed herinneren dat ik vroeger Magic speelde, en dat een klasgenoot van me een speciaal deck had gekocht. Dit was een door Wizards of the Coast uitgegeven voorverpakt deck zoals hij was gebruikt door een bekende speler in een recent toernooi. Belangrijk was hierbij dat de kaarten een speciale opdruk hadden om ze te onderscheiden van kaarten die willekeurig uit een pakje waren gehaald en waren daarom veel minder waard. Dat alles om aan te geven dat het echt de schaarste is die de waarde geeft aan zo’n kaartje.

      1. Hierover had ik wel eens een discussie met iemand. Mag je MTG pakjes terugsturen onder Wet Koop op Afstand als je de pakjes geopend heb?

        Argumenten aan de ene kant waren:

        – “De winkelier kan een geopend pakje niet opnieuw verkopen.”,

        – “De verrassing / kans welke kaarten je krijg is onderdeel van het product, dat is weg als je het geopend heb en dus kan je niet het volledige product terugsturen.”

        – “Dit is te fraude gevoelig, je weet niet welke kaarten er origineel in het pakje zaten.”

        Argumenten aan de andere kant waren:

        – “De waarde vermindering van een normaal geopende verpakking is het probleem van de winkelier, niet van de consument.”

        – “Het word verkocht aan minderjarige mensen, dus kennelijk valt het niet onder de kansspelwetgeving. Waarom is het kanselement dan onderdeel van het product?”

      2. Als je nog oude pakjes op de kop weet te tikken heb je kans op kaarten die meer dan € 1000 waard zijn. Maar ook in de nieuwe series zijn er kaarten bij die een veelvoud van de prijs van een pakje waard zijn.

        Dus ja, als die loot boxes gokken zijn onder de Nederlandse wet, dan is dat ook gokken.

      3. Dat lijkt me niet de reden, want ik herinner me nog toen Pokémon en Yu-Gi-Oh populair waren in de kaartspelbranche (deed er zelf ook aan mee). Toen was de hype zó populair (met name bij Pokémon) dat er prima tegenop getreden had kunnen worden. Immers, ook daar kocht je uitbreidingen zonder dat je wist wat erin zat. Maar ze hebben, ondanks de toenmalige populariteit, nooit opgetreden…

        1. De Pokémon TCG hype is al gauw 15 tot 20 jaar geleden. Ik denk dat men toen veel minder bezig was met psychische gevaren voor kinderen (zoals aanzetten tot gokken). Tegen lootboxes moest ook eerst een gigantische ophef ontstaan voor overheden gingen kijken of die dingen legaal zijn. Spelletjes worden vaak gezien als iets voor kinderen, en dan maakt men zich toch eerder zorgen over geweld of dingen waarin je kunt stikken dan verslavingsgevoelige zaken. Bovendien waren TCG’s al bekend als een niche markt, en zijn ze sindsdien teruggegaan naar de niche markt. Ik denk dat daarom de drempel voor onderzoek hoger lag, omdat de drempel om het aan kinderen te verkopen lager was.

    1. over het algemeen gesteld zijn “trading card games” praktisch hetzelfde als lootboxes. Je hebt geen invloed op welke kaarten je krijgt, en hoewel de maker wil doen alsof het anders ligt, zijn er third party marketplaces waar de waarde van deze kaartjes ernstig uiteen liggen.

      Een verschil is wel dat als de Magic- of Pokémon-kaarten eenmaal verkocht zijn de maker er niets meer aan kan doen als ze verhandeld worden. Bij een computerspel moet de uitgever juist extra werk verrichten om de inhoud van loot boxes verhandelbaar te maken.

      Misschien dat je het meer abstract kan zeggen: gokken is een soort dienst. Verhandelbare inhoud van loot boxes vorm een kansspeldeel van een grotere dienst die een computerspel is. Fysieke kaarten zijn een product en handelen in producten mag. (Dit is echt hardop denken van mezelf; ik weet niet of ik er achter sta.)

      1. Zoals ik elders heb geplaatst, de Nederlandse Kansspelautoriteit identificeert ook dat “verslavingsgevoelige elementen” een probleem zijn. Hoewel bij voetbalspelletjes het wellicht iets minder is (hoewel het hier wel om kinderen gaat, die wellicht echt heel erg graag een bepaalde speler of een bepaald team willen hebben), is het bij TCG’s weldegelijk dat sommige kaarten objectief beter zijn dan andere kaarten, zelfs binnen kaarten van dezelfde zeldzaamheidsklasse (vaak hebben TCG’s verschillende zeldzaamheden voor kaarten, en krijg je bijvoorbeeld 6 “commons”, 3 “uncommons” en 1 “rare” in elk pakje). Daarbij zijn er onder de zeldzaamste klasse vaak nog weer gradaties met glimmende afbeelding, glimmend kaartje, artwork over de gehele kaart of alternatieve afbeelding, waardoor zeker onder de zeldzaamste klasse er verschil zit in de schaarste van en vraag naar bepaalde kaartjes. Zelfs zonder een officiële marktplaats of zelfs een third party marktplaats is het dus overduidelijk dat deze kaarten een verschillende waarde hebben op basis van hun waarde in het spel, schaarste en bijzonderheid. Het is dan dus veel te kort door de bocht om te zeggen “Het pakje kost X, er zitten Y kaarten in, dus de waarde van het kaartje is X/Y en als er een third party marktplaats is, dan zijn we daar tegen en kunnen we er niets aan doen”. Dat is volgens mij een schijngelijkheid, omdat ze heel goed weten dat er verschil zit in waarde tussen kaarten. Het zou me niet verbazen als, mochten ze het onderzoeken, het zou blijken dat het kopen van TCG’s (of zelfs verzamelplaatjes) er dingen in het brein gebeuren die erg lijken op gokreacties.

    2. Ik vind voetbalplaatjes wel prima zolang als alle plaatjes even vaak voorkomen. Dan hebben de plaatjes allen weinig waarde. Populaire spelers zullen misschien wat meer waard zijn (zeker initieel) omdat iedereen die altijd snel in de collectie wil maar het levert geen gok gevoel op. Als je verzamelbare kaartspellen hebt met verschillende waarde en verschillende zeldzaamheid waarbij de inhoud van een pakje in hoge mate van waarde kan verschillen dan vind ik er ook een gokelement in zitten.

    3. Ik heb het nagevraagd bij de KSA en kort gezegd vinden die het geen issue, omdat er in de meer dan 20 jaar dat die dingen bestaan er nooit enig signaal van gokverslaving is opgepikt. Ook gaat er niets mis op het gebied van consumentenbescherming en zit er geen georganiseerde misdaad in deze handel. Volgens hun Leidraad (https://www.kansspelautoriteit.nl/onderwerpen/leidraad/) is er dan geen reden het spel als kansspel te benaderen.

  2. Ik vond deze passage trouwens ook wel interessant:

    “Het onderzoek door de Kansspelautoriteit toonde verder aan dat er mogelijk een verband is tussen loot boxes en de ontwikkeling van verslaving. De Kansspelautoriteit roept aanbieders daarom op de verslavingsgevoelige elementen (‘bijna –winst’ effecten, visuele effecten, mogelijkheid om snel achter elkaar loot boxes te blijven openen en dergelijke) uit de spellen te verwijderen en maatregelen te nemen om kwetsbare groepen uit te sluiten dan wel om aan te tonen dat de aangeboden loot boxes ongevaarlijk zijn.”

    Volgens mij geven ze daar aan dat zelfs de 6 games die niet zijn aangemerkt als illegaal, ook worden gewaarschuwd en worden opgeroepen (hoewel dat dan dus volgens mij niet verplicht is) om verslavingsgevoelige elementen af te zwakken dan wel te bewijzen dat het geen verslaving tot gevolg heeft. Ik zou graag zien dat dat harder wordt gesteld om zo onduidelijkheid over of en hoe schadelijk lootboxes zijn uit de wereld te helpen.

  3. Het kriterium van verhandelbaarheid verbaast me eigenlijk. Reden waarom het een probleem is, is niet omdat het verhandelbaar is, maar omdat er een verslavende factor in zit. Spelers kopen meer van die loot boxes dan je op grond van de werkelijke waarde zou mogen verwachten. En dat is het geval als de verwachter waarde in feite lager ligt dan de prijs, maar de (door de aankoper) gehoopte waarde hoger ligt dan dan prijs.

    1. Ik denk dat het hem er in zit dat als het verhandelbaar is, het zichtbaar wordt dat het gokken is. Je verliest meestal geld maar je hoopt dat je geld verdient. Bij lootboxes die alleen in-game blijven en geen (third-party) markt hebben is het moeilijk te meten of en hoeveel gevoelsmatig waardeverschil er zit tussen dingen die je uit een lootbox kunt krijgen. Bovendien denk ik dat een lootbox die alleen met in-game currency te krijgen is en dat op geen enkele manier echt geld kan worden gebruikt om in-game currency of lootboxes te krijgen, lootboxes geen probleem zijn. Lootboxes zijn dan niet veel meer dan een boss zonder dat je er iets voor hoeft te doen. Denk bijvoorbeeld aan het lootbox parodiespel “I Can’t Believe It’s Not Gambling”, waarbij je alleen lootboxes kunt verdienen met in-game single player content. Je kunt geen lootboxes kopen met echt geld, je kunt geen in-game currency kopen met echt geld en je kunt geen bedrijven of spelers betalen om de lootboxes of in-game currency voor jou te verdienen (door bijvoorbeeld voor jou in te loggen of multiplayer games van je te verliezen). Natuurlijk worden dat soort lootboxes vaak gebruikt om je lekker te maken en over te halen lootboxes te kopen, maar als dat niet het geval is, zie ik niet zo’n probleem. Hoe dan ook, ik denk dat de verhandelbaarheid vooral signaleert op een symptoom, omdat het anders te onduidelijk wordt. Uit het volledige artikel valt ook op te maken dat ze zich over andere lootboxes zorgen maken, maar dat ze bij deze 4 zeker weten dat het niet mag.

    2. Volgens mij is de gedachte daarbij dat de wet eist dat je een prijs of premie moet winnen. Een spelautomaat die je geld pakt en soms zegt “you are winner” zonder verder je iets te geven, is volgens mij geen verboden kansspel. Dat is dan een spel met kanselement, het zal verslavend zijn dat te spelen maar je wint geen dingen.

  4. Hoewel ik het goed vindt dat er meerdere (opgetelde) elementen nodig zijn om tot het oordeel van de Kansspelautoriteit te komen, ben ik het er niet mee eens dat voetbalplaatjes hier tegenwoordig niet onder zouden vallen.

    In de jaren ’80 was het nog zo dat de zakjes Panini-voetbalplaatjes verkocht werden en na uitpakken eigenlijk alleen geruild werden met je schoolvriendjes, maar niet structureel doorverkocht werden. Het enige aspect waar later nog geld bij kwam kijken was, dat je je laatste ontbrekende plaatjes voor een beperkt bedrag direct bij de leverancier kon bijbestellen. Maar als ik dan kijk naar bijvoorbeeld de voetbalplaatjes die je voor het EK 2012 bij de AH bij je boodschappen kreeg, dan ontstond er direct een levendige handel op internetmarktplaatsen (inclusief websites speciaal voor handel in die specifieke plaatjes), waarbij er vaak juist alleen een geldbedrag gevraagd werd en je er met ruilen dus niet kwam.

    Nu kreeg je die plaatjes in 2012 natuurlijk gratis bij elke 10 euro aan boodschappen, dus daarvoor kun je niet volhouden dat je 10 euro per zakje betaalde en dat de boodschappen slechts een “bijkomstigheid” waren ipv andersom, maar ik neem aan dat als de actie was geweest dat je per 10 euro aan boodschappen voor 50 cent een zakje plaatjes kon bijkopen, mensen ze ook massaal waren gaan sparen en dan was in mijn optiek dus wel gewoon sprake van een kansspel, volgens de door Arnoud aangehaalde definitie.

    (Ik weet eigenlijk niet of ze bij de supermarkt/boekhandel tegenwoordig nog andere stickerboeken/zakjes met plaatjes verkopen…)

    1. Daarbij komt dat het zo gratis niet is. In tegenstelling tot, bijvoorbeeld, Eftelingzegels die je zoveel krijgt bij aankopen bij een supermarkt, dat je je best niet hoeft te doen om een aantal boekjes vol te sparen (zelfs als je alleenstaand bent), is het bij plaatjes en dat soort spaaracties toch al gauw dat mensen specifiek moeten uitwijken naar die supermarkt (die mogelijk duurder is dan andere supermarkten, al is het maar op 1 product) of mensen die extra inkopen doen voor een paar extra pakjes. Hoewel het bij supermarkten niet zo heftig is, denk ik bijvoorbeeld ook aan Flippo’s (een verzamelobject verkrijgbaar bij een merk chips in de jaren 90) en Kindersurprise, waarbij kinderen en ouders worden gestimuleerd een specifiek product te kopen omdat daar speciale verzamelobjecten verkrijgbaar bij zijn, in de vorm van willekeurige pakjes. Ik ben met je eens dat het lang niet zo heftig is, al helemaal als het niet om een product gaat, maar om een supermarkt, maar het idee is toch vaak dat er méér boodschappen bij een bepaalde supermarkt of merk worden gedaan door een gokelement.

    2. Bij Hoogvliet kun je momenteel ook voetbalplaatjes sparen, maar tot dusverre zie ik alleen kinderen die bij de ingang van de supermarkt staan en vragen of mensen nog voetbalplaatjes voor ze hebben, die ze dan onderling weer verruilen. Dus ik denk dat het wel meevalt met die gokgedachte, maar misschien maakt het een verschil of het gaat om de mate van voetbalpopulairteit? Immers, de plaatjes die je nu bij Hoogvliet kunt sparen zijn van bekende lokale en regionale voetballers, i.t.t. de door jou aangehaalde EK-voetbalplaatjes.

      1. Zoals je zelf al aangeeft, gaat het om lokale spelers, waardoor de interesse veel minder is én erg lokaal is. En dan nog bewijzen kinderen die bij de supermarkt vragen om kaartjes niet dat er geen levendige handel op het internet is. Het hoeft niet het één of het ander te zijn.

  5. Yep, ik las dit artikel en dacht ook meteen aan TCGs. Het verschil op de secundaire markt tussen een populaire ‘zeldzame’ kaart en een ‘zeldzame’ kaart die door niemand gespeeld wordt is gemakkelijk een factor 50 (zeg, 25 euro vs. 50 cent) en met een pakje kaarten van een paar euro is dat wel een gok te noemen.

    Het jammere is natuurlijk dat als dit daadwerkelijk zou worden gehandhaafd, en uitgevers geen willekeurige kaarten meer in een pakje mogen stoppen, dat dat bepaalde spelelementen compleet om zeep helpt. Bijvoorbeeld in M:tG zijn spelformaten als draft en sealed afhankelijk van niet precies weten wat je krijgt. En kaarten die goed zijn in draft/sealed zijn niet noodzakelijk ook goed in andere (constructed) formaten, die juist veelal de prijs op de secundaire markt bepalen.

    1. Op zich is dat goed te begrijpen, maar ik vermoed dat een gokker in Las Vegas het ook jammer zou vinden als hij niet meer aan een eenarmige bandiet mag trekken. Het punt is natuurlijk ook gewoon dat gokken verslavend is, en verslaving ervoor zorgt dat je exorbitant veel geld uitgeeft aan datgeen waaraan je verslaafd bent. Het is niet voor niets dat M:tG in pakjes komt, en niet gewoon een doos met 4 van elke kaart. Bovendien is volgens mij het punt ook niet eens dat het verboden is, maar dat het verboden is zonder vergunning. En voor een vergunning moet je dan aantonen dat het niet voor kinderen is geloof ik. Dus dan zou het mogelijk niet meer zomaar aan iedereen verkocht mogen worden en zou de prijs mogelijk omhoog gaan en de verkoop omlaag. Dat willen TCG’s liever niet, en hebben het voordeel dat ze ingeburgerd zijn. Een beetje zoals alcohol tegenover andere drugs.

    2. Het verschil met TCGs is voor mij dat je beter weet wat er in zit. Vaak is het bijvoorbeeld 8 commons, 1-2 rare en 1-2 super rare. Bij lootboxen krijg je maar 1 random item en je kan dus 40x achter elkaar een common halen, maar ook 40x een super rare item. Vooral dit element van onzekerheid maakt het voor mij gokken.

      1. Ja nou nee dus. Mensen die gokverslaafd zijn aan TCGs gaat het alleen maar om de rares. Je ziet in de winkels ook vaak grote bakken met common kaarten die achtergelaten worden door de mensen die daar pakjes kopen, meteen openscheuren en de rare(s) er uit halen.

        En zoals al eerder is gezegd zitten er grote waardeverschillen tussen de ene ‘rare’ en de andere. De commons zijn verder waardeloos.

      2. Veel lootboxes geven wel aan wat er in zit qua rares. Niet allemaal, maar bijvoorbeeld bij Hearthstone krijg je in elk pakje van 5 minstens 1 kaart van minstens uncommon. Bij Power Rangers Legacy Wars krijg je in een bepaalde lootbox minstens 1 Legendary, minstens 5 epics, enzovoorts. Vaak is dit ook weer een marketingding op zich, omdat er duidelijk gecommuniceerd wordt dat bepaalde lootboxes duurder zijn, maar ook meer opleveren, met garanties op bepaalde niveau items, waar dat bij andere lootboxes alleen een gelukje is. De kans op specifieke items wordt vaak niet gecommuniceerd, en de kans dat je opwaarderingen krijgt (dus meer/betere niveau items dan het minimum) ook niet, maar daarin is het grofweg hetzelfde als TCG’s (bij TCG’s weet je vaak niet of je een “gewone” rare krijgt of een shiny, en ook niet welke kaarten het precies zijn, of welke kans erop, hoewel daar soms hacks voor zijn). De verschillen zijn echter ook erg groot en het kan dus erg verschillen per game/lootbox.

  6. Bovendien krijg je voetbalplaatjes vaak gratis bij een bepaald bedrag aan boodschappen. Momenteel bijv. bij Hoogvliet bij elke 10 euro (maar sommige cassières geven stiekem ze ook bij lagere bedragen ;-)). Een lootbox daarentegen is (voor zover ik begrepen heb, althans, want ik ben niet echt een gamer) iets wat je per lootbox aanschaft en niet zomaar cadeau krijgt bij een andere aankoop (een enkele uitzondering daargelaten).

    1. Voetbalplaatjes zullen ook niet de grote boosdoener zijn. Ze zitten op het randje van een markt die verder wel erg twijfelachtig is. Er is wel een stimulans om toch een extra pak kroketten te kopen om het bedrag over het volgende tientje te tillen en zo net een pakje extra te krijgen. Ook willen er bij spaaracties nog wel eens producten zijn waarbij je een extra spaaritem krijgt (dus los van het bedrag aan de kassa). Ook wordt de ouder gestimuleerd om boodschappen te doen bij die, mogelijk duurdere, supermarkt, omdat het kind graag plaatjes wil, maar dat zijn allemaal maar kleine, onschuldige uitwassen van de gokverslaving die volwaardige TCG’s en lootboxes oproepen.

      1. Toch wat kanttekeningen: 1) Het zijn vaak de ouders die de boodschappen doen en een pakje kroketten meer of minder is vaak niet heel erg voor de portemonnee. Een lootbox daarentegen is meestal wel een paar euro en daarmee duurder dan een pakje kroketten. Maar dan nog is dat een weloverwogen keuze die je als ouder maakt. Bovendien is het ook nog zo dat een spel vaak een koppeling heeft met een bank of creditcard, zodat je makkelijk betalingen kunt verrichten. Klikken en kopen, zo gepiept. Dat kan een kind van 3 nog. In de supermarkt is dat lastiger, want de ouder is er dan gewoon de hele tijd bij en kan dus bepalen hoe ver hij/zij wil gaan om aan de plaatjes te komen. Niet dat ouders niet verslavingsgevoelig zijn, maar de drempel ligt hoger, wil ik maar zeggen. 2) Natuurlijk is er een stimulans om boodschappen te gaan doen bij een mogelijk duurdere supermarkt, maar ouders zijn standvastiger en minder gevoelig dan kinderen, dus het is gewoon een kwestie van voet bij stuk houden (“Nee, we gaan echt niet naar die supermarkt!”). Kinderen daarentegen doen gewoon wat ze willen, dus even een duurdere lootbox kopen met 2 muisklikken (of controller) is geen probleem.

        1. Zoals ik zei, ze zijn ook niet zo heel erg en op het randje van een twijfelachtige markt. Er zitten een aantal slechte prikkels in (niet alle ouders zijn standvastig tegenover hun kinderen), maar ik zie spaaracties niet als een probleem. Pakjes voetbalplaatjes die je moet kopen zouden dat wel kunnen zijn (ik weet niet of ze bestaan, maar ik weet wel dat ik vroeger wel eens stickerboeken had waarvan de pakjes volgens mij gekocht moesten worden).

  7. Zou het helpen als er bij kaartspellen wordt vermeld dat de kaarten geen monetaire waarde hebben en niet verhandeld mogen worden? Dat het dan alsnog gebeurt buiten de regels om is dan niet meer het probleem van de producent. Bij gameobjecten moet de producent expliciet een markt in het leven roepen om dit mogelijk te maken.

    Niet-verhandelbare objecten kunnen net zo goed verslavend zijn natuurlijk. Ook als ze geen geld waard zijn hebben ze in-game vaak waarde. Dat is lastiger vast te stellen, maar voor vatbare gamers net zo goed een probleem. Ik denk dat zodra je een geldbedrag moet betalen om een kans op ‘iets’ te hebben je kunt vaststellen dat het een kansspel is. Toch?

    1. Maar ook gratis dingen kunnen een kansspel zijn. Als ik in de supermarkt een kaartje invul met mijn naam en adres om kans te maken op een boodschappenpakket, dan maak ik ook kans op een prijs met waarde zonder dat ik er ook maar iets voor hoef te betalen. Online heb je vergelijkbare acties.

      1. Dat is zo, maar gratis kansspelen zijn niet zo schadelijk. Voor de portemonnee dan, maar een verslaving kan ook veel tijd kosten en sociale gevolgen hebben. Niet zo makkelijk te verbieden want je kunt in principe aan alles met een beloningselement verslaafd raken, volgens mij.

        1. Volgens mij worden kansspelen over het algemeen ook niet verboden, maar heb je er een vergunning voor nodig waar restricties aan zitten, die wellicht niet te verenigen zijn met het marketingmodel.

          Bovendien, als je constant bij een duurdere supermarkt boodschappen doet omdat je misschien een boodschappenpakket wint, en zo je verlies in duurdere boodschappen in één klap omdraait, dan is dat wel gokken met geld en niet gratis. Bovendien schijnt het bij gokkers zo te zijn dat er een prikkel is die zegt “de volgende keer ga je echt winnen”, waar gemiddeld gezien de hoeveelheid geld die je erin stopt niet terugkomt. De verslaafde denkt dat hij de uitzondering gaat zijn.

    1. Valve mag jou die lootboxes niet laten verhandelen, maar jij bent denk ik persoonlijk niet aan die wet gebonden. Je mag alleen volgens de steam EULA niet zeggen dat je in een ander land zit dan dat je zit. Mocht Valve dus in de problemen komen doordat ze toch Nederlanders lootboxes hebben laten verhandelen, kunnen ze de gebruikers die de EULA overtreden misschien aansprakelijk stellen.

      Beetje speculatie van mijn kant hoor, moet ik toegeven…

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.