Bunq blijkt toch juridische stappen te hebben besproken met moderators van Reddit. Dat meldde Tweakers vorige week na eerder te berichten dat de bank dit juist niet zo doen. Het bedrijf wil dat Reddit een kritische post van een vermeende ex-werknemer verwijdert. Man man man.
De mediaheisa die ondertussen is ontstaan, komt door een artikel in NRC dat opent met
De Amsterdamse neobank bunq dreigt met juridische stappen tegen het socialemediaplatform Reddit, omdat het weigert een kritisch bericht van een ex-medewerker te verwijderen over de werksfeer bij bunq, het gedrag van oprichter Ali Niknam en de gebrekkige klantenservice. Volgens Reddit-moderatoren is het de eerste keer dat een Nederlands bedrijf het Amerikaanse platform op deze manier onder druk zet.De Reddit-post (‘klaagzang over bunq van een oud-werknemer’) van een jaartje geleden leest voor mij als typisch ergernis van je afschrijven. Maar om nou meteen te zeggen, hier moet een advocaat losgelaten, nee.
Dat zei bunq ook: er was wel overleg met de moderatoren van de subreddit in kwestie geweest, maar “De bank benadrukt dat de communicatie echter geen juridisch dreigement bevatte.” Maar nu blijkt dat “de bank het wel degelijk over een ‘juridische route’ heeft gehad.”
De discussie voelt voor mij semantisch: wat bedoel je met “dreigen”. Het heeft een beetje een ondertoon van strafbaar feit, iemand afdreigen of bedreigen. Maar Van Dale houdt het bij meer neutrale termen als “iets onaangenaams in het vooruitzicht stellen” of “te wachten staan”.
Er is op zich natuurlijk weinig mis met zeggen “als u niet doet wat ik vraag, dan ga ik naar de rechter”. Dat recht heb je altijd, ook als je vraag kansloos is (zoals in blafbrieven). Om dit “dreigen” te noemen, gaat mij wat ver.
Een reden om die term wél te gebruiken, is dat de vraag afkomstig is van een machtige (vaak kapitaalkrachtige) partij die best bereid lijkt kansloze procedures te voeren in de wetenschap dat de wederpartij door enkel de tijd, geld en energie die dat kost, zal capituleren. Dan kun je op papier best gelijk hebben, maar ga je failliet in het halen daarvan. Ik zie wel hoe je dat “dreigen” noemt.
Sinds 2024 hebben we in Europa anti-SLAPP wetgeving. SLAPP staat voor “strategische rechtszaken tegen publieke participatie”, oftewel mensen bang maken met zulke kansloze maar dure/energieslopende procedures. De Europese wet definieert dat als
gerechtelijke procedures die niet worden ingeleid om daadwerkelijk een recht te doen gelden of uit te oefenen, maar die als voornaamste doel het voorkomen, beperken of bestraffen van publieke participatie hebben, waarbij vaak misbruik wordt gemaakt van ongelijke machtsverhoudingen tussen de partijen en ongegronde vorderingen worden ingesteld.De sanctiemechanismen uit deze wet zijn niet denderend sterk: een proceskostenveroordeling of publicatie van het vonnis, tsja. En het is beperkt tot entiteiten die bezig zijn met publieke activiteiten zoals journalisten, dus het is nog maar de vraag of deze regels werken bij deze ex-werknemer.
Arnoud
hoppie wa tleuk
Bunq heeft waarschijnlijk nog nooit gehoord van het Streisand effect: juist door de aandacht die ze er aan geven, weet nu een veel grotere groep hiervan, en dat je dus met Bunq geen zaken moet doen (als je dat al niet wist door de eerdere negatieve pers over die club).
En inderdaad, we hebben in Europa, of als het moet alleen in Nederland, veel sterkere anti-SLAPP wetgeving nodig. Een initiële screening door de rechtbank zelf, die dan op eigen initiatief dergelijk pest-zaken niet ontvankelijk kan verklaren, volledige proceskostenvergoeding, inclusief voor de tijd van de aangeklaagde partij zelf, maar ook een versnelde procedure om dit soort misbruik van de rechtspraak snel de nek om te draaien, en als ultieme sanctie, een verbod om gelijksoortige zaken in het vervolg nog aanhangig te maken.
Een groot voordeel van het Nederlandse systeem is dat rechtszaken veel goedkoper zijn dan in de VS. Er is geen “discovery” fase, maar de rechter stuurt de bewijsvoering aan en alleen op de punten waar zhij dat nodig vindt.
Desondanks, een snelle verklaring van niet-ontvankelijkheid en vergoeding van de volledige proceskosten (inclusief de advocaatkosten tijdens de informele onderhandelingsfase) naar discretie van de rechter zouden goed uitkomen. En het standpunt dat Nederlanders in Nederland veroordeeld moeten worden voordat enige “schadevergoeding” voor internetactiviteiten geïnd kan worden.
Inderdaad… normaal zou ik zo’n post (mede door de manier waarop het geschreven is) afgedaan hebben als het geraaskal van een ontstemde ex-medewerker. Nu Bunq zo hard probeert het weg te krijgen denk ik “het zal misschien toch wel waar zijn”. Geloof nooit iets totdat het officieel ontkend is en zo..
Nu zit Bunq volgens mij ook gewoon in het deposito garantiestelsel, dus wat dat betreft kan er weinig gebeuren. Bij twee verschillende banken een rekening hebben is sowieso verstandig, net als het aanhouden van een reserve voor een week of twee aan boodschappen e.d. in contanten.
Tijd voor een anti-SLAPP wet!
Zoiets als dit ?
“Namens cliënte verzoek ik u derhalve –met de kracht van sommatie– om alle negatieve uitlatingen en onwaarheden met onmiddellijke ingang te staken en gestaakt te houden en om de desbetreffende review te verwijderen.”
Komt qua doel en strekking toch aardig in de buurt van “Misleiding door omissie”.
Gaat overigens om een advocaat die een melding bij de deken waard is.
Dit is een mooi voorbeeld van een advocatenuitspraak die waar en niet tuchtrechtelijk verwijtbaar is. Verzoeken, eisen en sommeren is iets dat iedereen mag doen. Of je er nou een basis voor hebt in de wet of niet. En als je meent dat die basis er wel moet zijn; alles is onrechtmatig als je pleidooi goed genoeg is (maatschappelijk onzorgvuldig).
Het probleem is vooral dat de meeste mensen de misvatting hebben dat advocaten de waarheid moeten spreken, en dat als een advocaat zegt “dit is onrechtmatig” dat hij bedoelt “na zorgvuldige afweging van de wet verklaar ik als onpartijdige deskundige dat dit onrechtmatig is”. Maar het betekent natuurlijk “ik word betaald om te betogen dat dit onrechtmatig is”.
De casus is complexer en kan ik (nog) niet delen. Wat van belang is, is dat de advocaat wat al te makkelijk de beoordeling van de feiten overslaat en overgaat tot het verklaren als onwaar. Onzorgvuldigheid van een advocaat in verhouding tot dreigementen … daar vind ik wel wat van.
Wat je nu beschrijft, is niet klachtwaardig, sorry. Dit is gewoon het werk. Er zal vast meer meespelen maar als dit de basis van je klacht is dan kom je nergens.
Sorry is niet nodig.
Het gaat om zorgvuldigheid en betrouwbaarheid, dus kern-beroepswaarden.
Het gebruik van onjuiste informatie door een advocaat, of dit nu bewust of onbewust gebeurt, is verboden en kan leiden tot ernstige juridische en professionele consequenties. Advocaten zijn verplicht om de waarheid te respecteren en de juridische procedure niet te misleiden.
Je voorstelling van zaken is vertekend en zoals geformuleerd vindt geen steun in het Nederlands (tucht)recht. Zo mis je de kernwaarde van partijdigheid; een gekleurde versie van de feiten is iets dat van een partijdige professional moet worden verwacht.
Gedragsregels advocatuur Regel 8; Geen onjuiste informatie
De advocaat dient zich zowel in als buiten rechte te onthouden van het verstrekken van feitelijke informatie waarvan hij weet, althans behoort te weten, dat die onjuist is.
Een gekleurde voorstelling van zaken is niet een schending van die regel. Betrek in je analyse dat een advocaat partijdig moet zijn. Hoe kan dat als je bij alles een neutrale Boeddha moet zijn?
Nog één keer. Het gaat mij niet om gekleurd, het gaat om feitelijk onjuist omdat het de advocaat aan kennis ontbreekt en de motivering faalt. 4 + 4 is nooit 9 in de wiskunde. Maar belangrijker is het beïnvloeden van de review. De combinatie van beide is verboden. Time will learn.
Wat is er feitelijk onjuist in het stuk dat je geciteerd hebt in je eerste bericht?
Niet in het citaat. In de blafbrief die met een dreigement aanzet tot verwijderen van een review. De advocaat gebruikt kenbare onjuistheden en richt zich op een review die in algemene bewoordingen die onjuistheid duidt. Verder laat ik het hierbij, de ontkenning vanuit de beroepsgroep is hardnekkig.
@HansD ik heb geen inzage in de stukken. Wel heb ik meer dan genoeg uitspraken in mijn archief waar advocaten aantoonbaar wegkomen met ‘kenbare onjuistheden’. Simpel voorbeeld: schadevergoeding vorderen vanwege het ontbreken van naamsvermelding bij een foto terwijl die naam wél is vermeld.
Een manier om dat aan te pakken is het strafbaar stellen van het overtreden van artikel 21 Rv.
Die snap ik niet, de rechter kan toch een sanctie opleggen bij constatering? Of ben je het niet eens met de beleidsvrijheid die de rechter daarin heeft?
Ik zal een voorbeeld geven. Bij punt 13 wijst de rechter een vordering van € 250 af voor het ontbreken van naamsvermelding omdat de naam wél is vermeld.
Volgens mij is dat dus zo’n ‘kenbare onjuistheid’ die onbestraft blijft. Ergo, als gedaagde het niet betwist had, had de rechter het waarschijnlijk gewoon toegewezen. Terwijl de leugen overduidelijk valt af te leiden uit de stukken.
https://uitspraken.rechtspraak.nl/details?id=ECLI:NL:RBAMS:2019:8643
Uit overweging 13 blijkt dat er bij de foto een pseudoniem en een handelsnaam zijn vermeld. De advocaat kan dan ‘gewoon’ stellen dat de naam van de fotograaf niet is vermeld. Dat is feitelijk juist. Je mag een rechter niet op het verkeerde been zetten door slechts een deel van het verhaal te vertellen (ECLI:NL:PHR:2021:38, ro 3.11), maar dat doe je niet als je de foto bijvoegt met daarbij zichtbaar de handelsnaam en het pseudoniem.
Dat klopt. Leugen is niet het juiste woord. Ik bedoel ‘kennelijke onjuistheid’: de (advocaat van de) fotograaf moet weten dat er geen schade is wegens ontbreken persoonsnaam omdat de handelsnaam is vermeld.
Aangehaalde jurisprudentie is prachtig. Maar wanneer het opzettelijk overtreden van art. 21 Rv onbestraft blijft zal men het blijven overtreden. Als je zeker weet dat je geen bon krijgt voor te hard rijden, blijf je te hard rijden.
Waarom “moet” de advocaat dat weten? Ieder geval is uniek, zhij kan toch een reden hebben om alsnog schade te zien? Misschien heeft eiser wel ruzie met een derde over het pseudoniem (of het pseudoniem herinnert aan de vechtscheiding van vorige week). Dan is er het recht om een andere naam te willen voeren.
Het lijkt erop of je “kansloze eis” gelijk stelt aan “verboden te stellen eis”. Dat gaat mij te ver. Bij de rechter moet je ook kansloze dingen mogen stellen, die kans hoort op de vrije toegang tot het recht. De ondergrens ligt lager, ik heb wel eens “niet pleitbaar standpunt” voorbij zien komen.
Ik ken de zaak, er speelde niks van wat jij noemt.
Als een advocaat weet dat een eis/stelling ongegrond is en de tegenpartij benadeeld wordt als de rechter het toewijst vind ik (mening) dat er sprake is van misleiding. En ook dat dat bestraft moet worden bij ontdekking.
Zo is er een advocaat (gelukkig dit jaar van het tableau geschrapt) die mensen een procedure inlokt door buitengerechtelijk een discussie aan te gaan of een portretfoto wel of niet in opdracht is gemaakt. Terwijl echt overduidelijk is dat de foto in opdracht is gemaakt. Eenmaal bij de rechter gaat de discussie over iets anders. Omdat ze nooit bestraft is voor die kansloze eis heeft ze jarenlang…
Dan snap je blijkbaar het nut en het principe van partijdigheid niet..
Wat is dan precies de ‘leugen’? Een pseudoniem is niet een naam. Ik vind dat een redelijk standpunt. Natuurlijk kan de rechter dat anders zien, maar er zit een verschil tussen “de rechter geeft je ongelijk” en “je loog”.
“En het is beperkt tot entiteiten die bezig zijn met publieke activiteiten zoals journalisten, dus het is nog maar de vraag of deze regels werken bij deze ex-werknemer.”
Wat maakt dat je ‘bezig bent met publieke activiteiten’?
Een review schrijven is publiek. Net als op reddit verhaal doen over een (vermeende) misstand.
De definitie daarvan is
Het gaat dus om iedere uiting in het kader van de vrijheid van meningsuiting, ook van een privépersoon en ook als eenmalig. Het is dus niet alleen voor verenigingen of stichtingen die stelselmatig uitingen doen. Eis is dat de uiting een algemeen belang moet dienen. Misstanden aan de kaak stellen is hét voorbeeld daarvan. Dus ook deze Redditor met zijn bunq-klacht kan zich hierop beroepen.Leuk haakje om iets uit te leggen over Anti-SLAPP wetgeving, maar het is natuurlijk niet zo dat Reddit niet kapitaalkrachtig genoeg is om zich te kunnen verweren tegen een klein Nederlands bankje als Bunq. Als ik even snel zoek op Google is Reddit qua market cap/company valuation ongeveer 25x zo groot als Bunq.