Moeten alle websites per 1 januari toegankelijk zijn voor mensen met een handicap, en meer in het bijzonder moeten alle (zakelijke) video’s op sites als Youtube vanaf die datum ondertiteld zijn? Vele lezers stuurden me die vraag, vaak met linkje naar dit bericht uit januari dat inderdaad stellig meldt “websites moeten toegankelijk gaan worden voor mensen met een handicap.” En toegankelijkheid voor doven bij een video, dat betekent ondertitels. Dus moeten we allemaal aan de slag nu?
Het was even spitten, maar in januari is het verdrag inzake de rechten van personen met een handicap goedgekeurd. Dit verdrag beschrijft rechten van mensen met een handicap (langdurige fysieke, mentale, intellectuele of zintuiglijke beperkingen) en bevat tevens de verplichting dat verdragsstaten alle passende maatregelen nemen om te waarborgen dat redelijke aanpassingen worden verricht.
In de uitvoeringswet wordt dit als volgt uitgewerkt (artikel 2a):
1. Degene tot wie het verbod van onderscheid zich richt, draagt daarnaast tenminste geleidelijk zorg voor de algemene toegankelijkheid voor personen met een handicap of chronische ziekte, tenzij dat voor hem een onevenredige belasting vormt.
En dit artikel geldt in het algemeen voor partijen die beroepsmatig producten of diensten aanbieden. Dus ook online dienstverleners. Lid 2 verwijst vervolgens naar de mogelijkheid een algemene maatregel van bestuur (zeg maar een uitvoeringsreglement opgesteld door de minister) waarin deze maatregelen nader kunnen worden uitgewerkt. Daar zou dus in kunnen staan dat zakelijke video’s moeten worden ondertiteld.
Die AMVB komt er inderdaad per 1 januari 2017. Er staat alleen weinig concreets in. De eis uit de wet “geleidelijk zorg voor algemene toegankelijkheid” wordt als volgt uitgewerkt:
1. [Dienstverleners zijn] verplicht tot het treffen van voorzieningen van eenvoudige aard en gaandeweg zorg te dragen voor de algemene toegankelijkheid voor personen met een handicap of chronische ziekte, tenzij dat voor hem een onevenredige belasting vormt.
2. Onder een voorziening van eenvoudige aard wordt verstaan: een voorziening die op weinig ingrijpende wijze en zonder of met weinig kosten tot stand kan worden gebracht.
Inderdaad kún je daarin lezen dat er ondertiteling aan Youtube-video’s moet worden toegevoegd, maar een harde regel is dat allerminst. De maatregel moet eenvoudig zijn en gaandeweg ingevoerd, en mag geen onevenredige belasting vormen voor de dienstverlener. Oftewel het mag weinig kosten en weinig impact hebben op de bedrijfsvoering van de dienstverlener. Dat kan ik hooguit lezen als “als je ondertitels hebt, moet je ze uploaden” of iets van dien aard. Of een plicht tot het aanzetten van de automatische ondertitels van Youtube, maar meer niet.
Nu ben ik wel benieuwd, wat zou hier dan wél onder vallen? Wat kun je als bedrijf wel eenvoudig doen met weinig kosten om de toegankelijkheid van je website te verhogen?
Arnoud