Hij is er weer: de verkiezing van de Big Brother Award. Nee, niet die van dat huis met camera’s, maar van die mensen die wel snappen wat met Big Brother is watching you werd bedoeld. Met de Big Brother Awards worden personen, bedrijven, overheden en voorstellen te kijk gezet die het afgelopen jaar bij uitstek controle op burgers en inbreuken op privacy hebben bevorderd. Uit de aankondiging:
De Belastingdienst, de NS, minister Rouvoet, Google, De Nederlandsche Bank, Schiphol, Maurice de Hond, Mark Rutte, het voorstel implementatie bewaarplicht verkeersgegevens, de plannen voor het Elektronisch Kinddossier, het voorstel nieuwe bevoegdheden voor de AIVD en het PNR Data Agreement zijn dit jaar door de jury van de Big Brother Awards genomineerd voor een Award.
Vaste klant ondertussen is de bewaarplicht verkeersgegevens. Dit “al jaren durend schimmig politiek spel met onze rechten op privacy en vertrouwelijkheid van communicatie”, aldus de Big Brother Awards, is bedoeld om verkeers- en communicatiegegevens over Internetgebruik anderhalf jaar vast te leggen. Inderdaad, elk e-mail adres met wie u correspondeert, elk webadres dat u bezoekt en iedere gebruikersnaam met wie u chat. Anderhalf jaar lang. De kosten hiervan komen voor rekening van de provider.
Een onderzoek van de Erasmus universiteit uit 2005 legt uit waar het bij de bewaarplicht om gaat:
Doordat er momenteel geen verplichting bestaat voor de aanbieders van telecommunicatie en Internet Service Providers tot het opslaan van verkeersgegevens bestaan er verschillen tussen de geleverde gegevens van de verschillende aanbieders. Het verdient dan ook aanbeveling een eenduidige verplichting te scheppen voor alle aanbieders van telecommunicatie en internettoegang en –diensten tot het opslaan van een “standaardset†aan verkeersgegevens. Gelet op de internationale wens tot ontwikkeling van een standaardset verdient het de voorkeur om de set van gegevens in ieder geval de momenteel reeds gevorderde gegevens te laten bevatten.
Het rapport ziet niet echt nut in het uitbreiden van de te bewaren gegevens.
Belangrijk twistpunt is ook hoe lang deze bewaarplicht moet duren. Het rapport meldt dat drie maanden in de praktijk genoeg blijkt. Het Europese Kaderbesluit noemt een termijn van één jaar. Nederland wil een bewaartermijn van anderhalf jaar invoeren.
UPDATE: (23 september) U heeft gewonnen!
Arnoud