Een lezer vroeg me:
Ik ben er vanochtend achter gekomen dat mijn werkgever me al zes maanden (minstens) afluistert op mijn werkplek. Er hangt hier een beveiligingscamera, waarvan gemeld is dat die alleen na werktijd aangaat voor inbraakbeveiliging. Deze blijkt dus altijd aan te staan én geluid op te nemen, zo onthulde de (net ontslagen) security officer in een mail aan iedereen. Wat kan ik nu het beste doen? Ik wil in ieder geval niet meer terug naar die werkplek.Juridisch gezien is de situatie simpel. Je mag natuurlijk mensen niet afluisteren met een (beveiligings)camera. Dit is strafbaar, ook als het in jouw eigendom gebeurt en onder werktijd. Alleen als het duidelijk is gemeld (“Cameratoezicht met geluidsregistratie”) en dan nog moet je een goede reden hebben. Afgezien van de bus of tram met detectie van overlast/gevaar geluiden kan ik die niet bedenken.
Als werknemer kun je dus eisen dat die camera en/of microfoon weggaat of bewezen uit is tijdens werktijd. Via de AVG kun je beelden en geluidsopnames laten wissen.
Het probleem hier is vooral dat het al misgegaan is. Dan zal deze discussie zakelijk aangaan niet werken. Wellicht kun je het nog via de vakbond of (als die er is) de ondernemingsraad spelen, maar mijn ervaring is dat dit soort dingen gebeuren in kleinere bedrijven die geen OR hebben en waar de vakbond niet zwaar vertegenwoordigd is.
Het belangrijkste nu is aangeven dat je wel bereid bent te werken (dit is belangrijk, werkweigering is ontslaggrond) maar niet op deze onveilige werkplek. Dus camera weg of garantie niet meer meeluisteren en dan weer aan het werk.
Alternatief is het te laten klappen. Dan stuur je aan op verstoorde arbeidsverhouding, de werkgever heeft het verpest. HIer heb je rechtbijstand of advocaat bij nodig om de juiste ontslagvergoeding/transitievergoeding te kunnen krijgen.
Je kunt inderdaad ook wegens schending AVG en het strafbare feit een schadevergoeding eisen, maar welke schade dat nu is dat lastig. Welk getal zet je op afgeluistered zijn bij babbelen in de lunchpauze. Concrete fysieke schade heb je niet (er is niets stuk), en emotionele schade is niet te onderbouwen behalve met een rekening van een psycholoog. De rechter kan dit “naar redelijkheid en billijkheid” meenemen in de ontslagvergoeding. Dat lijkt me de beste route.
Arnoud
Naja, ze hadden wel een eigen security officer. Die verwacht je ook niet bij een bedrijf met maar 20 mensen.
Hier gaat wat mis.
In een bedrijf van 55 mensen hebben we een team van Security officers. De keuze ligt niet bij het aantal werknemers maar bij het belang van het security beleid.
In hoeverre kan je die net ontslagen security officer geloven? Heeft de werkgever toegegeven dat de camera’s 24×7 aanstaan en dat de opnames worden bewaard?
Terecht punt, maar neem van mij aan dat de situatie is zoals geschetst.
Is het ontslag van de security officer gerelateerd aan met de camera en/of microfoon verkregen opnamen? Het kan in bepaalde gevallen toegestaan zijn om heimelijk camera opnamen te maken bij concrete verdenkingen tegen een werknemer (bij voorbeeld het verdwijnen van geld uit de kassa).
Nee. Het lijkt er voor mij meer op dat de SO een trap na wilde geven door een gevoelig iets te onthullen in het nadeel van de werkgever. Zou het uitmaken voor jou, als blijkt dat de camera’s 24/7 iedereen filmden en geluid vastlegden en daarbij de werkgever zegt “jamaar dat was omdat ik de security officer niet vertrouwde”?
Ja, dat maakt wel degelijk uit. Het heimelijk opnemen dient direct op de verdachte (werkplek) gericht te zijn. En zeer tijdelijk van aard te zijn om de overtreding op te sporen. De mogelijkheid van dit heimelijk opnemen zal vastgelegd moeten zijn in een reglement waarvoor instemming door de ondernemingsraad is verkregen.
Een trap na willen geven kan je ook verwoorden als achteraf klokkenluider willen zijn.
Klopt inderdaad. Uitzonderlijke gevallen. Zie arrest
https://www.eubelius.com/nl/nieuws/arrest-lopez-ribalda-van-het-ehrm-camerabewaking-op-de-werkplaats-gerechtvaardigd