Stel je voor dat je afvoer gaat eisen dat je je dieet aanpast, las ik op de Pinboard blog. Deze verrassende analogie was bedoeld om een recente eis van koppelsite IFTTT (If This Then That) te illustreren. IFTTT had van Pinboard gevraagd naar hun nieuwe platform te migreren zodat het koppelen van diensten nóg makkelijker zou worden (je hóórt de marketingmeelbal). Maar daar hoorden wel een partij zeer eenzijdigde voorwaarden bij. Kan zo’n dienst dat afdwingen bij willekeurige bedrijven, op straffe van verdwijnen uit het IFTTT-aanbod?
Met IFTTT kun je allerlei diensten aan elkaar knopen. Een e-mail krijgen als een RSS-feed een nieuw item heeft, een gefavoriteerde tweet in Evernote opbergen, de foto’s in je Facebookfeed naar Dropbox kopiëren als ze getagd zijn met #bewaren, en ga zo maar door. Er zijn nu bijna 300 kanalenEen erg handige dienst, waar ik zelf ook gebruik van maak.
IFTTT heeft in het begin hard moeten bouwen om dit voor elkaar te krijgen. Want een RSS-feed is relatief makkelijk uit te lezen op een standaardmanier, veel andere diensten zijn een stuk ingewikkelder. Een belangrijk deel van het werk van IFTTT is dan ook te zorgen dat al die koppelstukken blijven werken. Past een site haar API aan, dan moet IFTTT aan de bak zodat alle koppelingen met die API blijven werken.
Dar moet anders, dachten ze bij de koppelstukdienst, en ze besloten het om te draaien: IFTTT heeft een eigen API waarmee deelnemende sites gegevens kunnen aanleveren, zodat IFTTT die via haar kanalen kan koppelen. Een stuk eenvoudiger voor hen, maar zoals de Pinboard-mensen zeggen – dat is wel de omgekeerde wereld, dat jij je dienstverlening moet aanpassen omdat de leverancier van de koppelstukjes dat vraagt.
Juridisch kan ik er geen hard argument tegen bedenken. Dit is gewoon een zakelijke optie die je krijgt als je groot genoeg bent om voor eindgebruikers van significante waarde te zijn. Het doet Pinboard meer pijn dan IFTTT als de bookmarkingdienst niet op de koppeldienst staat, en die macht gebruikt IFTTT. Daar is op zich niets illegaals aan. Je kunt het onaardig vinden, en dat doen ze bij Pinboard ook:
However, cutting out sites that you have supported for years because they refuse to work for free is not very friendly to your oldest and most loyal users. And claiming that it’s the other party’s fault that you’re discontinuing service is a bit of a dick move.
De enige juridische constructie die ik kan bedenken, is het mededingingsrecht. Als een partij een economische machtspositie heeft, dan gaan er andere spelregels gelden. We noemen dit vaak een monopoliepositie, maar dat is te sterk geformuleerd. Het gaat erom dat je macht hebt op de markt, wat bijvoorbeeld blijkt uit het feit dat je de prijsleider bent. Shell is in die positie in de benzinemarkt bijvoorbeeld.
Wie een economische machtspositie bezit, mag die niet misbruiken. Zo werd Microsoft in 2004 gedwongen haar Windows API’s beschikbaar te stellen aan het opensourceproject Samba, omdat een blokkade van die dienst als misbruik werd gezien. Meer algemeen is het al snel misbruik als je concurrenten toegang tot je platform weigert. Je zou dus kunnen stellen dat IFTTT misbruik maakt, omdat haar eisen om toegang te krijgen (zelf al het werk doen én akkoord gaan met een zeer vergaande TOS waarin onder meer exclusiviteit wordt afgedwongen en het eigendom op de koppelsoftware naar IFTTT moet) zo ver gaan dat ze vrijwel neerkomen op weigeren.
De vraag is dan natuurlijk wel of IFTTT zó machtig is dat we het een economische machtspositie vinden. Kan zij zelfstandig bepalen hoe dingen in deze markt moeten werken? Komt ze weg met harde eisen als deze? Zit ‘iedereen’ hier omdat ze vinden dat ze gen keus hebben? Altijd een lastige bij internet. Want op zich kún je vaak naar een andere dienst. Het Google- of Facebookargument: welnee, wij zijn helemaal niet machtig want www.bing.com of www. eh, ja, een Facebook alternatief .com is zo getypt.
Hier ligt het iets anders denk ik: het gaat om macht doordat veel eindgebruikers het een prettige dienst vinden, en die macht wordt bij leveranciers ingezet. Die leveranciers kunnen niet zomaar weg want hun klanten de eindgebruikers worden dan boos. Dus die leveranciers hebben weinig keus. Maar is dat genoeg om he een machtspositie te noemen?
Arnoud