Hoe haal je je recht bij kleine zaken?

Een lezer mailde me een zeer terechte vraag:

Net als veel mensen heb ik wel eens een conflict met een bedrijf over een geleverde dienst of een product dat buiten de door het bedrijf gehanteerde garantie valt. Wettelijk sta je in je recht maar je recht halen is een ander verhaal. Ik heb wel een rechtsbijstandsverzekering maar die doet voor kleine bedragen (kapotte strijkijzer) ook niet veel. En voor Kassa of Radar zijn sommige bedrijven immuun. Hoe ga je hier mee om?

Dit is echt een groot probleem. In theorie zou je ook met kleine vorderingen naar de rechter gaan, en op zich kan dat ook wel maar de kosten wegen bepaald niet op tegen de baten. Ook als je het zelf doet – al was het maar de tijd en energie die je erin moet steken om de dagvaarding op te stellen.

We hebben sinds enige tijd de Consumentenautoriteit, een overheidsinstantie die toeziet op naleving van het consumentenrecht. Maar die treedt niet op in individuele zaken, hoewel ze wel klachten verzamelt om daarmee actie te kunnen ondernemen.

Eerlijk gezegd ben ik wel een beetje verbaasd dat de rechtsbijstandsverzekering ook niets doet, daar worden ze nu net voor betaald zou ik denken.

Wat dan? De digitale schandpaal van Kassa, Radar of een andere site wellicht? Dat voelt ook niet bepaald bevredigend. En het biedt weer allerlei mogelijkheden voor misbruik.

Nee, eigenlijk zou er een platform moeten zijn voor laagdrempelige arbitrage bij dit soort zaakjes. Een soort rechtbank-lite die beslist over claims met een minimum aan overhead om de kosten laag te houden. Maar dan weer: wie gaat dat betalen?

Arnoud

22 reacties

  1. Ik weet niet of hij nog bestaat, maar “vroeger” hadden we hier in Groningen een zogenaamde rechtswinkel. Bemenst door rechtenstudenten en een enkele advocaat die met name aan de minder bemiddelde medemensen hun diensten pro deo ter beschikking stelden. Of dat ook zover ging dat ze een zaak voor de rechter brachten weet ik niet. Maar advies en een goede brief schrijven is in veel gevallen ook al heel wat.

  2. Ik zou de “light versie” erg toejuichen. Een simpel voorbeeld is dat ik laatst een aanvaring had met de aanbieder van een (betaalde) online game. In die situatie kan je als consument geen enkele kant uit, immers is het “verlies” slechts enkele euro’s, en daar gaat geen mens serieus werk van maken. Van de andere kant frustreert het wel enorm dat je weet dat je juridisch gelijk hebt, maar dat je geen kant uit kan zonder er veel geld tegenaan te gooien. Dan is de keuze snel (maar met pijn in het hart) gemaakt….

    Misschien een leuk idee: Een website met een rechter (wat mij betreft mag het ook een onafhankelijke advocaat zijn) die zich kan buigen over kleine zaken tegen een laag tarief. Afhandeling per e-mail moet kunnen volgens mij en als beide partijen zich confirmeren aan de uitspraak lijkt me dat een leuke/zinnige toevoeging…..

  3. @Dennis: met publiciteit kun je daar misschien wel wat bewerkstelligen. “Waar is partij X bang voor dat ze zich niet bij de geschillencommissie Kleine Zaken durft aan te sluiten? Vreest ze zo veel kleine claims soms? Wij hadden toch gehoopt dat X wel begaan was met de consument.”

  4. Maurice heeft natuurlijk gelijk, door te wijzen naar de SGC. Ik denk dat daar ook heel wat bedrijven (winkelketens)zijn aangesloten.

    Echter voor eenpitters en andere kleine zelfstandige ondernemers is het echter niet eenvoudig – lees onmogelijk – bij het SGC aan te sluiten. De eisen die SGC stelt zijn daarvan de oorzaak.

    Er moet bijv een brancheorganisatie zijn die de leden tot de orde kan roepen en die de factuur van het SGC betaalt. Ik kan zonder veel moeite tal van bedrijven noemen waarvoor geen brancheorganisatie bestaat, kijk alleen maar naar de telecom en internet achtige bedrijven. Door de imho rigide eisen van het SGC ontneem je daardoor klanten en bedrijven een laagdrempelige mogelijkheid tot geschillen beslechting.

    (en om de correcties voor te zijn: hoewel niet georganiseerd hebben zowel de mobiele als internet aanbieders een SGC overeenkomst. Het blijven echter nadrukkelijk uitzonderingen)

  5. @Dennis: Je kan het ook anders benaderen, als je als consument naar de website zou gaan, zou je voor een klein bedrag ook een advies kunnen krijgen. Daar kun je dan wel mee naar de leverancier en heb je al meer om op te staan dan alleen een schreeuwbrief.

    Ik edit mijn idee: Een website met een rechter (wat mij betreft mag het ook een onafhankelijke advocaat zijn) die zich kan buigen over kleine zaken tegen een laag tarief. Daarnaast zou de website ook kunnen dienen om een juridisch advies af te geven waarmee de consument naar de leverancier kan gaan.

    De prijsstelling zal het ei van Columbus moeten zijn, tegen een kleine vergoeding een goed advies of oordeel….

  6. @Herman: Over jouw idee. Je zou echt met een “Deze website is aangesloten bij…” moeten gaan werken. Per casus de mogelijkheid bieden heeft m.i. geen zin. Een partij die niet zeker is van haar zaak zal niet meewerken namelijk als het geen erkende instantie is. Dan heb je nog niets.

    Rechtbank-light vind ik meer toegevoegde waarde hebben.

  7. Geef eens een voorbeeld van wat zo’n kleine zaak behelst.

    Voor niet al te grote bedragen geld keert de rechtsbijstandverzekeraar gewoon je schade uit. Zo’n verzekeraar is namelijk helemaal niet ge?nteresseerd rechtszaken te voeren waarvan de uitslag niet zeker is. (Is er wel eens uitgezocht of met een dobbelsteen rollen eerlijkere uitspraken oplevert dan dure rechters recht te laten spreken?)

    Was er in Nederland niet ook een soort small claims court?

  8. Je koopt iets voor zeg 80 euro, de winkel zegt dat het voorlopig niet op voorraad is, jij wilt ontbinden maar de winkel weigert dat (ook na zes maanden wachten). Je stelt in gebreke, er komt nog steeds niets. Aan de wettelijke eisen is dan voldaan maar als de winkel weigert je geld terug te geven, wat dan?

  9. Deelname aan geschillencommissies gebeurt op basis van vrijwilligheid. Publiciteit gebruiken om een winkel te dwingen om zich aan te sluiten lijkt mij erg onverstandig, onrechtvaardig en strafbaar. Je werpt daarmee namelijk de verdenking op dat een winkel iets oneerlijks doet, namelijk zich niet aan de wet houden, zonder daar enig bewijs voor te leveren.

    De gang naar de rechter heeft het imago dat het erg ingewikkeld is. Het gevolg daarvan is dat men een advocaat of jurist inhuurt, waarmee de kosten enorm toenemen. Geschillencommissies hebben wat dat betreft een veel laagdrempeliger imago. Volgens mij kan hier best het een en ander aan verbeteren. Sowieso zou de consumentenautoriteit meer en betere voorlichting kunnen geven. Er zouden ook standaard dagvaardingen kunnen worden gemaakt waar je alleen nog de naam van de winkel hoeft in te vullen.

  10. Voor 80 euro zet ik mezelf 3 uur weg bij een klant (netto). Dus als me dit akkefietje meer dan 3 uur gaat kosten, dan laat ik het waarschijnlijk maar zitten. Is me twee jaar geleden overkomen: een DVD-speler van 50 euro deed het na twee maanden niet meer. Moet ik dan echt een metro naar de een of andere uithoek nemen, reistijd half uur + 4 strippen, om een DVD-speler ter reparatie aan te bieden, en dan twee weken later de gerepareerde DVD-speler op te halen (zelfde tijdsinvestering)? Ik heb me een nieuwe gekocht bij een winkel waar ik toevallig langsfietste.

  11. Misschien kan je een bedrijf dat niet aan een light-rechtbank (zoals Herman voorstelt) wil meewerken een extra boete / schadevergoeding opleggen mochten ze bij de echte rechtbank in het ongelijk gesteld worden. Dat lijkt me al een aardige motivatie om mee te werken, zowel voor bedrijf als consument die er wellicht een extra’tje uit kan slaan…

  12. Zomaar een gedachte: Ik denk dat als een leverancier een brief krijgt (met fancy logo en zo 😉 ) van een advocaat, je de eerste slag al gewonnen hebt en de leverancier misschien wel hetzelfde denkt: “laat ik voor die paar tientjes maar gewoon toegeven”.

    Leveranciers zijn immers ook mensen 😉

    Een geschillencommissie zie ik niet zo zitten. Het is leuk, maar dan moet de leverancier er zich ook bij aansluiten (zoals al terecht opgemerkt werd). Een “light-rechtbank” (of low-budget, net wat je wil) zou effectiever zijn.

    Stel dat je voor de hele zaak als particulier onder de 100 euro zou kunnen blijven, dan zou het me niet verbazen als het eens knap druk zou worden! (ik kan in ieder geval soms verdomde principieel worden, ook al zou het om 5 euro gaan….)

  13. Ik hoorde van een kennis dat er zo iets bestaat in Amerika: een speciale rechtbank voor kleine zaken. ik ben echter vergeten hoe hij het noemde en ik weet ook niet wat “kleine zaken” daar in de praktijk dan betekent.

  14. @Alex -reactie 13 Deelname aan geschillencommissies gebeurt op basis van vrijwilligheid. Was dat maar waar. Zodra de branche waarbij je bent aangesloten accoord gaat met de SGC bepalingen heb je als lid geen keuze meer. Natuurlijk is dat bedoeld om zoveel mogelijk partijen SGC conform te laten handelen, maar het ontneemt je als ondernemer wel heel wat mogelijkheden. Denk hierbij bijv aan je leveringsvoorwaarden, die niet meer gewijzigd kunnen worden zonder instemming vooraf van de SGC.

  15. @Branko Collin(15):

    Je kunt het pakket ook per post versturen. De TNT komt het aan je deur ophalen, zolang het pakket niet zwaarder is dan 31,5 kg.

    @Herman(17):

    De griffiekosten bedragen bij een kantonrechter bedragen voor kleine geldelijke belangen ??? 63 en midden grote geldelijke belangen ??? 90. In je dagvaarding kun je vragen om de gedaagde hier toe te veroordelen. Het zijn de (eigen) advocaat kosten die de pret bedreven.

    http://www.rechtspraak.nl/Naar+de+rechter/Kosten+van+een+procedure/Griffierechten/

    @BSpecht(19):

    De deelname gebeurt ook op vrijwillige basis.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.