Hoe een foto van beurs verandert

Ik zou erom moeten lachen, maar eigenlijk is het gewoon zielig. Toegeven, een plaatje bij een blogje plaatsen gebeurt vaker en daar heb ik geen moeite mee, maar een item over je bedrijf schrijven, daar een foto van een volkomen ander bedrijf bij zetten en met Photoshop bewerken zodat het lijkt of het van jouw bedrijf is, daar zakt mijn broek van af. Maar dat is precies wat ik gistermiddag aantrof op de pagina VNG congres 2010 van een Vlaardings softwarebedrijf. Kijk en vergelijk met ons origineel bij de blog over de Webwinkel Vakdagen van 2010.

thier-planning-mafkees.png

Over falende IT-ers gesproken. Het logo (“deskundig en praktisch juridisch advies” links op de achtergrond) is weggepoetst, mijn collega Steven vervangen voor een iPhone en het VNG-logo is overal tussengeplakt. Echt, niet te geloven… wat was deze meneer Thier denkende?

Of zou dit een creatieve manier van bedrijfspresenteren zijn? Zeg maar net zoals dat je een CD koopt bij de Free Record Shop en ze dan bij je Relaties vermeldt?

Ik moedig het massaal gaan mailen van deze man niet aan want dat zou natuurlijk niet netjes zijn. Maar wie er nog meer leuke bewerkingen of overnames aantreft, mag het hieronder melden!

Arnoud

37 reacties

  1. Grappig hoe die dingen dit jaar aan het uitkomen zijn. Vorige week nog twee items gelezen: http://strobist.blogspot.com/2011/01/so-i-got-published-in-techcrunch-today.html http://strobist.blogspot.com/2011/01/new-chinese-remote-claims-500m-range.html

    en ook een foto van mezelf staat op andere sites zonder dat ik daarvan op de hoogte ben gebracht. Moet je nu echt elke foto van een copyright gaan voorzien? Ja want anders worden ze gepikt, nee want ik vind dat enorm storen…

    Kleine resolutie dan maar, dan kunnen ze niet gebruikt worden in publicaties. Op websites daarentegen…

  2. Er hard om lachen lijkt me inderdaad de enige remedie tegen dit soort ongewilde fotojatterij. Zo is ooit een foto van mijn eigen schaduw op een Britse nieuwssite beland ter illustratie bij een artikel over “homeless sex offenders”. Nu had ik de foto onder CC-BY-SA op Wikimedia Commons geplaatst, dus juridisch kon het prima door de beugel, maar toch…

  3. @8 Arnoud, Het is zowel een schending van ons auteursrecht als een schending van de portretrechten van mijn medewerksters Veerle en Sara en de meneer rechts wiens naam me helaas ontschiet.

    Moeten zij niet ook hun toestemming geven voor dat jij de foto op deze locatie publiceert? Vroeg ik me even af.

  4. Een factuur. 1000 euro lijkt me toch wel gepast voor deze foto.

    Aangezien ICTRecht geen fototoko is, lijkt 0 euro me een redelijkere bepaling van de schade. Laten we zeggen dat de inbreukmakers als alternatief een stockfoto hadden moeten plaatsen, waren ze een paar tientjes kwijt geweest. Daarvan zou ik dan redelijk vinden dat die in rekening worden gebracht, al werkt dat zo niet.

    Een fotojournalist die naar die beurs was geweest voor een dagblad met een miljoen lezers zou overigens ook niet snel meer dan 100 euro ontvangen. Die tarieven staan alleen maar onder druk nu schrijvende journalisten vaak een pocketcameraatje meenemen.

    Ook een rechter zal een claim van Arnoud dat hij zeven uur nodig had een blafbrief te schrijven schaterlachend terzijde leggen.

  5. Moeten zij niet ook hun toestemming geven voor dat jij de foto op deze locatie publiceert? Vroeg ik me even af.

    Volgens mij valt dit gewoon onder het citaatrecht. Zou het echter geen smaad kunnen zijn?

  6. @23 Hehe, sorry, bedoelde er niks mee. Omdat je aangeeft dat de naam van de meneer links je even ontschiet ging ik uit van twee situaties: – of je hebt het gevraagd – of er is een bepaalde reden waarom je het niet had hoeven vragen

    en in die bepaalde reden was ik vervolgens ge?nteresseerd. N.v.t. nvm.

  7. Over de 3 opties van Arnoud: Deze (blogpost) is voor het bedrijf in kwestie een geweldige uitkomst. Ik zou hun website statistieken van deze maand wel eens willen zien.

    Misschien best slimme strategie: Foto van goedmoedige blogger met veel lezers ‘per ongeluk’ gebruiken en dan je beste beentje voorzetten om het allemaal weer in orde te maken.

    Beetje plausible deniability erdoorheen weven, beleefd en meelevend zijn en de vermoorde onschuld te kunnen spelen als je toch aangeklaagd wordt.

    Al met al denk ik dat Arnoud de juiste keuze gemaakt heeft, maar hoe voorkom je dat dit gedrag aangemoedigd wordt? Of zou dat wel meevallen.

    Werkt natuurlijk ook andersom: De links van Bert (#5) geven mij een positief beeld van bloggers waar ik nog nooit van had gehoord.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.