Internetrecht door Arnoud Engelfriet

Diverse Franstalige kranten uit België zijn niet meer te vinden in de zoekresultaten van Google, meldde Nu.nl. Franstalige kranten als La Capitale (dat het een boycot noemt) zijn uit de complexe index van de zoekmachine verwijderd. Het Belgische Hof van beroep had in mei Google News inbreukmakend geacht, en volgens Google moet men nu zo handelen om aan dwangsommen te ontkomen.

Met dank aan Tweakers vond ik het arrest van begin mei dit jaar. Hoewel wat Google doet, best wel lijkt op citeren, is daarvan geen sprake. Google neemt telkens het “hart” van het artikel over volgens het Hof. Dat lijkt me echter onvermijdelijk bij nieuws: nieuwsberichten zijn eigenlijk altijd zo opgebouwd dat je in de eerste drie zinnen de kern leest, en pas als je dan doorleest krijg je meer achtergrond.

De persexceptie gaat ook niet op, want daarvoor moet het gaan om actueel nieuws dat nú nú nú gebracht moet worden. Google bewaart nieuws 30 dagen, daar is geen haast bij. Bovendien publiceert Google geen eigen nieuws, ze is meer een knipselkrant (wat het Hof onderbouwt met een link in het arrest naar een Frans Wikipedia-artikel ter onderbouwing).

Google herpubliceert volgens het Hof eenvoudigweg het nieuws, en zorgt er daarbij voor dat de bron inkomsten en bezoekers misloopt. Dat is dus in strijd met de driestappentoets (zie ook het Infopaq-arrest van het Europese Hof). Je mag stukjes uit andermans werk gebruiken maar zij mogen er geen boterham minder om eten.

Vanwege deze schendingen van het auteursrecht werd Google verplicht

à retirer des sites Google.be et Google.com, plus particulièrement des liens en cache visibles sur «Google Web» et du service «Google News», tous les articles (…)

Dit was in lijn met de eisen van de kranten, die ook hun pijlen hadden gericht op “tout ses sites (Google News et «cache» Google sous quelque dénomination que ce soit)”.

Het draait dus om “plus particulièrement” oftewel “meer in het bijzonder”. Bedoelt het Hof daarmee “deze specifieke diensten op Google.com/.be” of “alle diensten op Google.com/.be en met name maar niet alleen deze specifieke”? De dwangsom van 25.000 euro per dag dat niet voldaan wordt aan het bevel zou voor een gemiddeld bedrijf reden moeten zijn om de conservatieve interpretatie te kiezen.

Nu is Google geen gemiddeld bedrijf, maar ook voor hen lijkt me 25.000 euro per dag toch aan te gaan tikken. Hoewel men recent in Taiwan toch enige tijd de boetes voor schenden van het retourrecht op apps willens en wetens heeft laten oplopen, maar dat is nu ook gestopt. Het komt natuurlijk wél heel goed uit dat het vonnis hier net een tikje ambigu is.

Arnoud

Sony stelt zichzelf niet aansprakelijk in het geval een onbevoegde buitenstaander zichzelf toegang verschaft tot persoonlijke gegevens, las ik bij Nu.nl. Dat zou blijken uit de TOS van de dienst. Bij een inbraak werden persoonsgegevens en creditcardinformatie gestolen uit de databases van het Playstation Network van Sony. Hoewel het CVV-getal niet is gestolen, kan er toch misbruik worden gemaakt van de informatie omdat lang niet elke creditcard-acceptant deze code vraagt. Sony

Het is me onduidelijk of Sony dit nu daadwerkelijk heeft gezegd of dat Nu.nl (en Gamer.nl) het klakkeloos overnemen van Edge, dat de pechgehadclausule in de terms of service ontdekte:

We exclude all liability for loss of data or unauthorised access to your data, Sony Online Network account or Sony Online Network wallet and for damage caused to your software or hardware as a result of using or accessing Sony Online Network.

Kan dat zomaar? Natuurlijk niet. Een bedrijf kan haar aansprakelijkheid proberen te beperken, maar de wet (zowel in Nederland als in de Verenigde Staten) stelt daar grenzen aan. Eén van die grenzen is “opzet en grove nalatigheid”: daarvoor ben je te allen tijde aansprakelijk, ongeacht je voorwaarden.

Voor specifieke soorten datadiefstal zijn er strengere regels. Zo kent de Wet bescherming persoonsgegevens de plicht om data “adequaat” te beschermen tegen diefstal en ongeautoriseerd gebruik. Die plicht is niet in de voorwaarden weg te tekenen, en aansprakelijkheid bij schending van die plicht is niet uit te sluiten. Een probleem is wel om aan te tonen wélke schade je hebt geleden door deze schending. Ik blijf het een goed idee vinden om gewoon een vast bedrag, zeg 300 euro, in de wet te zetten als schadebedrag als er geen hogere schade is geleden. Als Sony een risico van 70 miljoen maal 300 euro loopt, vinden ze een investering in een beveiligingsbedrijf misschien wel een goed idee.

En specifiek voor creditcardgegevens is er nog artikel 7:529 BW. (Voor de mensen met e-commerce achtergrond: artikel 7:46g BW bestaat niet meer.). Dit bepaalt dat de kaarthouder slechts aansprakelijk is tot een bedrag van ten hoogste ” 150 voor niet-toegestane betalingstransacties met een verloren of gestolen betaalinstrument. Uitzondering is als de kaarthouder “frauduleus of opzettelijk of met grove nalatigheid heeft gehandeld”. Het lijkt me niet dat het geven van je creditcardgegevens aan Sony telt als grove nalatigheid, dus het risico voor de Playstation-Netwerkgebruikers is beperkt.

Het blijft een goed idee om je creditcardstatements te controleren en meteen de bank te bellen als er een ongeautoriseerde transactie verschijnt. (Dit níet doen zou kunnen worden gezien als grove nalatigheid.) En misschien kun je maar beter sowieso een nieuwe creditcard aanvragen om elk risico uit te sluiten.

Arnoud

Ik zou erom moeten lachen, maar eigenlijk is het gewoon zielig. Toegeven, een plaatje bij een blogje plaatsen gebeurt vaker en daar heb ik geen moeite mee, maar een item over je bedrijf schrijven, daar een foto van een volkomen ander bedrijf bij zetten en met Photoshop bewerken zodat het lijkt of het van jouw bedrijf is, daar zakt mijn broek van af. Maar dat is precies wat ik gistermiddag aantrof op de pagina VNG congres 2010 van een Vlaardings softwarebedrijf. Kijk en vergelijk met ons origineel bij de blog over de Webwinkel Vakdagen van 2010.

Over falende IT-ers gesproken. Het logo (“deskundig en praktisch juridisch advies” links op de achtergrond) is weggepoetst, mijn collega Steven vervangen voor een iPhone en het VNG-logo is overal tussengeplakt. Echt, niet te geloven… wat was deze meneer Thier denkende?

Of zou dit een creatieve manier van bedrijfspresenteren zijn? Zeg maar net zoals dat je een CD koopt bij de Free Record Shop en ze dan bij je Relaties vermeldt?

Ik moedig het massaal gaan mailen van deze man niet aan want dat zou natuurlijk niet netjes zijn. Maar wie er nog meer leuke bewerkingen of overnames aantreft, mag het hieronder melden!

Arnoud

De op één na ergste openingszin in mijn inbox is toch wel “een tijd geleden zijn wij een IT-project gestart, maar…” Ik weet niet wat het is, maar het lijkt wel of elk IT-project gruwelijk faalt: gemiste deadlines, vele extra rekeningen (liefst terwijl een vaste prijs bedongen was), eindeloos gesoebat over specificaties, maandenlange vertraging bij… Lees verder

Het blijft lachen met gebruiksvoorwaarden van websites. Een lezer wees me op de gebruiksvoorwaarden Coca-Cola Regular® (inderdaad met ®), met deze prachtige opmerking: Volgens mij is licentiëren prima Nederlands, hoewel het niet in de Van Dale of het Groene Boekje staat. Maar eh, lézen voordat je zo’n tekst online zet is toch niet zo veel… Lees verder

Sjonge, en ik heb er nog gestudeerd ook. De Technische Universiteit Eindhoven (TU/e, ja met streepje) blijkt bij haar inschrijvingsformulier voor studenten de plicht te hanteren dat je al je auteursrechten, octrooirechten en andere rechten van intellectuele eigendom afdraagt aan de universiteit: Door akkoord te gaan met je inschrijving aan de TU/e doe je afstand… Lees verder

Acht jaar wachten, en dan is dit de zaak waarover shockblog GeenStijl struikelt? Sjonge. In een tempo waar veel supersnelrechtzaken bij verbleekt, oordeelt de voorzieningenrechter binnen een dag na publicatie dat het GS-artikel dat “A een intieme relatie heeft gehad met B”, oftewel dat Wendy van Dijk foekie-foekie heeft gedaan met Reinout Oerlemans, onrechtmatig is… Lees verder

Ok ok, ik doe 1 bericht per dag, maar dit moet gewoon even tussendoor. Webwereld opende vanochtend met typisch artikel over Cozzmoss en ‘contentpikkers’. En naar goed journalistiek gebruik pikt men dan gewoon ergens een foto vandaan die iets met internet en wetten te maken heeft. Oftewel: Meneer Loek Essers: heeft u als journalist ooit… Lees verder