’s Avonds wat leuks doen? Met het Avondretour reis je vanaf half zeven naar elk station in Nederland, en terug tot 4.00 uur, tegen een super scherpe prijs. Met die tekst lanceerde de Nederlandse Spoorwegen onlangs het Avondretour, waarmee je voor €5 euro op elk traject kon reizen. Dat werd dus een populaire bestelling voor veel mensen. Alleen, binnen vrij korte tijd kreeg men te horen:
Wegens overweldigend succes is het avondretour momenteel uitverkocht. Midden april willen we nieuw scherp avond aanbod bieden. Houdt ns.nl/spoordeelwinkel in de gaten!
Dit leidde tot diverse klachten, waar de NS Webcare niet meer mee doet dan een standaardreutel zonder argumentatie (en ik citeer die dan ook niet).
Ik snap werkelijk niet hoe een treinkaartje uitverkocht kan zijn, tenzij er al zo veel van verkocht zijn dat elke trein vol zal zitten met avondretourreizigers. Maar dat lijkt me sterk.
Op zich mag een winkelier een aanbod (“Hagelslag, €2,95 per doos”) intrekken wanneer hij dat wil. De wet (art. 6:219 BW) bepaalt dat je een aanbod kunt intrekken tenzij er een termijn bij staat of de aard van het aanbod intrekken onlogisch maakt. Dus als de NS morgen geen Dal Vrij-abonnementen meer wil aanbieden, dan mag dat. (Natuurlijk moeten ze reeds gesloten abonnementen laten bestaan.) Net zoals de Albert Heijn morgen de pindakaas uit het schap mag halen.
Echter, bij de Albert Heijn is de verwachting dat producten in principe oneindig leverbaar zijn. Als de pindakaas uit de collectie gaat, dan verwacht je als consument dus daar een tijdige mededeling van. Dit geldt in het bijzonder bij speciale acties met beperkte voorraad. Je wordt dan gelokt door de lage prijs, en het is erg vervelend dat die producten dan ineens op zijn. Dat is iets bijzonders en dat moet dan worden gemeld (“Op=op”). Dit is in de wet gecodificeerd: het is een oneerlijke handelspraktijk (art. 6:193g BW) om:
producten tegen een genoemde prijs te koop aan [te] bieden zonder dat de handelaar aangeeft dat er een gegrond vermoeden bestaat dat hij deze producten of gelijkwaardige producten niet tegen die prijs kan leveren of door een andere handelaar kan doen leveren gedurende een periode en in hoeveelheden die, rekening houdend met het product, de omvang van de voor het product gevoerde reclame en de aangeboden prijs, redelijk zijn;
oftewel om actie-aanbiedingen te doen zonder er een tekst bij te zetten dat je beperkte voorraad hebt. Of dat je niet meer dan X passagiers voor €5 in je trein wilt. En die tekst kan ik nergens ontwaren bij de NS-actieuitingen die ik kon vinden.
De vraag is natuurlijk: waarom vond de NS het nodig om ineens de actie stop te zetten, en waarom had niemand die reden van tevoren bedacht?
Arnoud