Wanneer is een click-wrapovereenkomst rechtsgeldig?

kleinelettertjes.pngWie online algemene voorwaarden aanbiedt en daarbij mensen laat klikken op een “I agree”-knop, sluit daarmee rechtsgeldig een overeenkomst. Dat bepaalde het Hof van Justitie vorige week(via). Of nou ja, specifiek dan bij de vraag of je een rechtskeuze op die manier kunt vastleggen maar het principe is volgens mij algemeen toepasbaar.

De zaak waar dit mee begon, draaide om een online overeenkomst waarin was opgenomen dat de rechtbank te Leuven (België) bevoegd was. Dat is een vrij normale bepaling in online contracten, maar de wederpartij begon een rechtszaak in Duitsland en stelde niet gebonden te zijn aan die rechtskeuze. Die bepaling stond in algemene voorwaarden en die kon je alleen maar lezen door de zin

„hier klikken om de leverings? en betaalvoorwaarden in een nieuw venster te openen”

aan te klikken. Dat zou dan niet genoeg zijn: dat venster had zichzelf moeten openen, of die tekst had gewoon meteen in beeld moeten zijn. De rechter besloot daarop aan het Hof van Justitie voor te leggen hoe dit zat en noemde het “click-wrap” om op te vallen bij ICT-juristen.

Ik moet er wel bij zeggen dat er een specifieke regel is voor bepalingen over bevoegde rechtbanken. De wet zegt daarvoor dat zo’n afspraak schriftelijk moet. Wel staat er bij:

Als ,schriftelijk’ wordt tevens elke elektronische mededeling aangemerkt, waardoor de overeenkomst duurzaam geregistreerd wordt.”

Is nu een link naar voorwaarden genoeg om van “duurzame registratie” te spreken? Nee, aldus de eiser, want hij had de tekst niet opgeslagen dus er was geen duurzame registratie. Ja, aldus de gedaagde, want je hád ze kunnen opslaan en registreren.

Het Hof kiest voor de laatste interpretatie:

In het hoofdgeding staat vast dat „click wrapping” het mogelijk maakt om vóór het sluiten van de overeenkomst de tekst van de algemene voorwaarden in kwestie af te drukken en op te slaan. Dat de webpagina waarop die voorwaarden staan zich bij registratie op de website en bij het doen van een aankoop niet automatisch opent, kan dus geen afbreuk doen aan de geldigheid van de overeenkomst tot aanwijzing van de bevoegde rechter.

De manier van werken van deze winkel is dus rechtsgeldig: zolang er bij het bestelproces gewezen is op de voorwaarden en je de voorwaarden maar kunt opslaan, is het genoeg. Je hoeft niet te bewijzen dat de koper daadwerkelijk de voorwaarden hééft opgeslagen. Voor Nederlandse juristen niet heel spannend zou je denken – maar toch krijg ik haast wekelijks vragen van mensen over hoe de voorwaarden aan te bieden zijn, of er een vinkje “ik ga apart ook akkoord met de algemene voorwaarden” bij moet, hoe het venster met de voorwaarden eruit moet zien en ga zo maar door.

Arnoud