Mag Twitter gegevens van Europese gebruikers aan Amerikaanse Justitie geven?

twitter-signup.pngTwitter moet persoonsgegevens van drie personen betrokken bij Wikileaks, waaronder de Nederlandse hacker Rop Gonggrijp, aan de Amerikaanse justitie overhandigen. Dat meldde Webwereld vrijdag. Dit in verband met dat het onderzoek naar het openbaren van de legervideo ‘Collateral Murder’.

In principe lijkt dit te mogen. Het privacybeleid van Twitter vermeldt expliciet

Law and Harm: We may preserve or disclose your information if we believe that it is reasonably necessary to comply with a law, regulation or legal request; to protect the safety of any person; to address fraud, security or technical issues; or to protect Twitter’s rights or property.

en in dit geval was er een gerechtelijk bevel, dat zelfs in hoger beroep getoetst en bevestigd werd. Aan de letter van de (Amerikaanse) wet is dus voldaan. In strijd met Europese privacyregels lijkt me dit niet. Hoewel er zeker dubieuze aspecten in met name de USA PATRIOT ACT staan, lijkt het hier volgens dezelfde soort regels te zijn gegaan als bij ons: opsporingsdienst verzoekt rechtbank om toestemming, rechtbank toetst aan de wet en staat toe.

De gebruikte regel (18 USC 2703(d)) is wel erg breed: het bevel mag ook tegen niet-verdachten gericht zijn en meer dan een “redelijke grond” voor de doorzoeking is niet nodig. Dit in tegenstelling tot een huiszoeking, die in de VS “probable cause” vereist, een hogere standaard. Dus als je redelijkerwijs mag denken dat deze twitteraar wellicht iets te maken heeft met een misdrijf, dan kun je zijn naam, adres, e-mailadres, IP-adres etcetera opvragen bij Twitter.

Maar die regel in de VS is strenger dan bij ons: in Nederland mag elke agent, zonder zelfs maar een officier van justitie te hoeven bellen, naam en adresgegevens (plus IP-adres en dergelijke) opvragen van gebruikers van een dienst (art. 126nc en 126na Strafvordering, plus 13.4 Telecomwet). Pas als er gespit gaat worden in mailboxen of meegelezen wordt met chats, is er een officier van Justitie nodig (art. 126nd en 126ne Strafvordering, bij niet heel ernstige misdrijven is de rechter-commissaris nodig).

Wat wel bevreemdt is dat het hier gaat om personen die niet allemaal Amerikanen zijn. Naast onze Rop betreft het ook de IJslandse parlementariër Birgitta Jonsdottir. Zij reageerde woedend:

We have to have the same civil rights online as we have offline. Imagine if the US authorities wanted to do a house search at my home, go through my private papers. There would be a hell of a fight. It’s absolutely unacceptable.

Ik snap het punt maar volgens mij is haar vergelijking niet helemaal juist. Men doorzoekt niet haar huis in IJsland, men doorzoekt in deze analogie haar vakantiebungalow in Californië, of misschien moet ik zeggen haar postbus in Californië. Want het gaat om een Amerikaanse dienst met opgeslagen data in de VS. Het lijkt me dan iets logischer dat de Amerikaanse justitie vindt dat ze daar wat over te zeggen heeft.

Veel zorgelijker vind ik het idee dat we Nederlanders zouden uitleveren op basis van een onderzoek als dit.

Arnoud

10 reacties

  1. Het is een meer dat ze onderzoek doen bij een bungalowketen die vanuit het hoofdkantoor in de US informatie moeten geven over de huurder in IJsland.

    ofzo.. 🙂

    Probleem bij al dit soort gevallen is dat de interwebs werkelijkheid de fysieke realiteit ver overstijgt/doorkruist. Maar zal nog wel even duren voordat we een world federation oid krijgen. De huidige situatie heeft eeuwen oude wortels en die hak je niet effe door.

  2. @Franc: De bungalow is hier de Twitter infrastructuur en die bevind zich (voornamelijk?) in de verenigde staten. Wat ik zorgelijker vind van de Amerikaanse wetgeving is dat dochters van Amerikaanse bedrijven ook verplicht worden mee te werken.

    Zo kan de Amerikaanse parent verplicht worden informatie af te geven die bij een in europa gevestigde dochter in europa op de server staat. Doen ze dat niet dan hebben ze een probleem met Amerikaanse justitie.

    Nu met de cloud zie je dat partijen gaan eisen dat de cloud zich geheel binnen de EU bevindt, maar als de aanbieder een dochter van een Amerikaanse onderneming is heb je daar nog niets aan.

    En wat betreft Nederland en uitleveren … het is toch al jaren duidelijk dat de Nederlandse overheid op dat punt niet te vertrouwen is. Als je in Nederland drugs verkoopt aan een Amerikaan, leveren ze je zonder problemen uit om in Amerika vervolgd te worden. Dat klopt gewoon niet, laat Amerika maar de bewijslast leveren en vervolg die persoon in Nederland, waar hij de wet overtreden heeft.

    Maar goed het zijn nog steeds schoothondjes in Den Haag, maakt niet uit welke coalitie er aan de macht is. Is natuurlijk ook kicken als je om 6 uur ’s ochtends een kwartiertje mag buurten op het witte huis.

  3. Eigenlijk loopt (surft) een virtuele user over een stuk digitale snelweg waarin honderden verschillende ‘leveranciers’ (services zoals telecom, dns, webcaches, routers en gateways, switchen, subcontractoes) een klein stukje in beheer hebben. Maar de informatie bordjes van die ‘leveranciers’ liggen allemaal in de greppel naast die snelweg.

    Wil je als surfende toerist van A (thuis) naar B (website) dan vertelt niemand je waar je overal ‘inchecked’. Dit kun je zelf wel controleren, maar dan degradeer je die snelweg naar een zandweggetje en je snelle bolide naar een ezelskarretje.

    Los van het politieke gesteggel of informatie uitwisseling nu wel of niet mag… als je bovenstaande goed leest, dan is duidelijk dat je gewoon geen privacy hebt omdat je privacy op elke stukje snelweg ‘gekaapt’ kan worden door een willekeurige partij. En wat KAN gebeuren, dat ZAL gebeuren. Informatie krijgen op een illegale manier is namelijk de meest gebruikte manier om iets ‘op te merken’. Het erbij zoeken van ’toeval’ dat naar een bepaalde persoon leidt om een gerechtelijk vermoeden te krijgen voor het legaal opvragen van informatie is natuurlijk een makkie.

    Wat ze hier (imho) mee bereiken is dat je een groeiende markt voor encryptie systemen/methodieken maakt die makkelijker en goedkoper aan de standaard consument kan worden geleverd. Dat is overigens al… een beetje internet abbonnement kost 20-30 euro en een zwaar encrypte vpn verbinding naar een tor netwerk kost je 5 euro per maand extra…

    Dat ze Rob op de korrel hebben is puur omdat ie toendertijd gewoon niet voldoende op de hoogte was van het belang om zijn identiteit geheim(er) te houden. Rob uitleveren betekent dat de US een gigantische hoeveelheid geld en tijd heeft gespendeerd voor een one-time-shot. Want een 2de keer zal dit niet meer lukken natuurlijk.

    Zowel politiek als financieel gezien lijkt het me dat privacyschending gewoon geen toekomst heeft.

    Maar ja, dat zijn mijn 2 cents op maandag 😉

  4. Ik mis in deze discussie het (voor mij essentiële) onderscheid tussen het opvragen van naam, adres, e-mailadres, IP-adres aan de ene kant en het opvragen van de inhoud van private twitterberichten aan de andere kant.

    Het ene lijkt me redelijk, het andere vindt ik dubieus aangezien Rop Gongrijp voor zover ik begreep geen verdachte is.

  5. Voor zover ik kan nagaan is alleen om het eerste gevraagd. Er zijn geen direct messages opgevraagd door de Amerikaanse Justitie. Volgens Wired:

    … records showing when they sent direct messages to one another, and from what internet IP addresses. The ruling does not expose the content of the messages, nor information on other Twitter users who follow the accounts.

  6. Dit blijft altijd een probleem met Internet. Het is dan wel grens-overschrijdend en een internationaal fenomeen, maar iedere staat wil er toch hun eigen controle over houden. Het maakt ook duidelijk hoe onverstandig het eigenlijk kan zijn dat veel Internet-bedrijven kantoren openen in de USA en zich zo blootstellen aan hun wetgeving. We zullen eigenlijk op Europees niveau alternatieve sites op moeten zetten. Een Europese Google-variant, Twitter-variant, Facebook-variant en ga zo maar door. Aan de andere kant, die bedrijven hebben ook kantoren in Europa en vallen dus ook onder de Europese wetgeving. We zouden op Europees niveau mogelijk wat hieraan kunnen doen. Dan geraken deze bedrijven wel tussen twee vuren maar dat is misschien noodzakelijk om de Europese persoonsgegevens beter te beschermen. De USA krijgt al teveel informatie over ons binnen.

  7. @John 3, het gaat nu niet zozeer over de route van A naar B maar over de vestigingsplaats van B. Onder welke jurisdictie die valt is ook voor een eindgebruiker inzichtelijk.

    Als jij denkt dat Rop niet goed inschatte wat zijn belangen waren en welke maatregelen hij wel en niet had moeten nemen dan onderschat jij Rop echt enorm.

  8. Wordt het niet eens tijd voor en digitaal Zwitserland? Een waarschijnlijk niet al te groot land dat maling heeft aan de lange arm van de grootmachten en lokale weten opstelt waarin privacy en imunniteit van internetdiensten gewaarborgd worden en dat daarmee een heleboel internetbedrijven naar zicht toe trekt door de gunstige voorwaarden. een beetje wat Panama doet voor de koopvaardij. Misschien zou Nederland die rol kunne vervullen? Al hebben we dan wel een politieke omwenteling van jewelste nodig hier.

  9. @Peter #8: Helemaal mee eens. Maar ik heb alle hoop voor Nederland opgegeven. Ik wil hier weg.

    Is het niet een schending van een mensenrecht om iemand uit te leveren aan een ander land? Iemand kan heel goede juridische redenen hebben om in een bepaald land te wonen. Ik zou het heel algemeen formuleren: “een mens mag zef kiezen in welk land hij verblijft”(*). Dat uitzetten van immigranten is trouwens ook een schrijnende schending van dit recht.

    Als alternatief voor uitlevering zie ik dat iemand in het land waarin hij verblijft berecht mag worden voor wat hij in het buitenland heeft gedaan. De maximum straf is daarbij het minimum van de maximum-straffen van beide landen voor datgene wat hij heeft gedaan. Voor overige zaken gelden de regels van de verblijfplaats. Als de verdachte liever in het land van de misdaad berecht wil worden, dan mag hij daar ook voor kiezen. In dat geval vindt er een “vrijwillige uitlevering” plaats.

    (*) Natuurlijk moet je wel zelf de vervoerskosten betalen als je wilt verhuizen. Naar analogie van: Je hebt recht op leven, maar eten is niet gratis.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.