GeenStijl schendt auteursrecht door te linken naar Britt-Playboyfoto’s

gs-link.pngWeblog GeenStijl mag niet linken naar de Playboy-foto’s van Britt Dekker, las ik bij Tweakers. Men had gelinkt naar de foto’s op een hostingsite (Filefactory) en dat was auteursrechtinbreuk, hetzelfde dus alsof men de foto’s zelf online had gedumpert. Maar wacht eens even, hyperlinken is toch helemaal geen inbreuk?

Nee, dat is het als hoofdregel ook niet. De Hoge Raad bepaalde al in 2002 dat hyperlinks in beginsel legaal zijn, dus er moeten bijzondere omstandigheden zijn om een hyperlink te verbieden. Linken naar inbreukmakende publicaties telt niet als openbaarmaking, zo is uitgemaakt in de vele BREIN-rechtszaken. Een torrent of magneetlink of zelfs een gewone hyperlink naar een illegaal online staand muziekje of filmpje is geen inbreuk. Wel onrechtmatig, maar geen inbreuk.

En ja, dat maakt uit, want bij inbreuk kun je het hele auteursrechtarsenaal (zoals het ex parte misbaksel en de volledige proceskostenvergoeding) van stal halen om de pleger aan te pakken. Bij “gewoon” onrechtmatig handelen kan dat allemaal niet.

Wat was hier dan die hele bijzondere omstandigheid? Uit het vonnis blijkt dat het hier ging om een eerste hyperlinkhet aanboren van een groot nieuw publiek. De foto’s stonden wel ergens op Filefactory.com, maar niemand kon ze daar vinden. Pas door het toedoen van GeenStijl werden effectief de foto’s vindbaar voor het publiek van GeenStijl, een grote club. Maar let wel: de rechtbank vond bewezen dat GS ze niet zélf op die site had gezet (in welk geval ik het wel inbreuk zou vinden, dan publiceer je immers zelf).

De rechtbank redeneert hier echter:

In het onderhavige geval was de fotoreportage echter niet op zodanige wijze voor het publiek beschikbaar gesteld, dat deze voor publiek toegankelijk en vindbaar was. Slechts de kring van personen die op de hoogte was van het URL-adres kon de fotoreportage via Filefactory (en later Imageshack.us) bekijken.

Het was daarmee GeenStijl die voor het eerst de foto’s aan het publiek toonde door er een hyperlink met sappige lokteksten omheen te zetten. En dat criterium is belangrijk sinds enkele recente Europese uitspraken over wanneer je iets “openbaar maakt”: dat is namelijk als je het aan een significant nieuw publiek aanbiedt door jouw “interventie”, jouw bijzonder handelen.

De conclusie is dan ook dat GeenStijl door het bericht op Geenstijl.nl waarin de hyperlink werd genoemd een interventie heeft gepleegd waarmee aan het publiek toegang wordt verleend tot de fotoreportage. Zonder die interventie zou het publiek geen toegang tot de fotoreportage hebben gehad.

Een juridisch novum, deze redenering. Het past totaal niet in de rechtspraak zoals die er ligt. Er waren wel wat hele vroege uitspraken over inline linken, maar die hebben nooit navolging gehad.

Gaat dit nu grote gevolgen hebben? Je kunt de lijn namelijk makkelijk doortrekken: de eerste die een torrent of magneetlink publiceert, pleegt nu alsnog auteursrechtinbreuk. En de site waar die op te vinden is, dus ook. Want ja, een torrent is juridisch hetzelfde als een hyperlink. En daarmee gaat dit vonnis dus lijnrecht in tegen de regels over torrentsites en dergelijke. Hyperlinken nu kapodtverklaren gaat me ook weer wat ver, maar ik hoop wel dat hoger beroep wordt aangespannen.

Arnoud

61 reacties

  1. In de zaak uit Duitsland tussen de muziekindustrie en heise komt het Duitse Bundesgerichtshof tot de conclusie komt dat een hyperlink wel toegestaan is; Dat betreft een hyperlink die ook makkelijk via google gevonden had kunnen worden, maar uit de uitleg vind ik niet blijken dat dat van doorslaggevende waarde is;

    Heise vs. the music industry – German appeal court rejects link ban BGH, Urteil vom 14. Oktober 2010 – I ZR 191/08

    Ook daar betreft het een auteursrechtenzaak (Maar dan niet van foto’s, maar software die bedoeld is om auteursrechten te schenden);

    Durch den Bericht werde gegen § 95a des Urheberrechtsgesetzes (UrhG) verstoßen.

    Ook hier was bekend dat de link op zich verboden was

    Ausschlaggebend sei im Streitfall, dass der Beklagte in Kenntnis der Rechtswidrigkeit des Angebots von SlySoft und damit vorsätzlich gehandelt habe.

    In beide uitspraken lijkt het uitgangspunt omgekeerd te zijn;

    In het geval van inbreuk op auteursrecht is alleen in zeer uitzonderlijke gevallen plaats voor een geslaagd beroep op artikel 10 lid 2 EVRM.
    Die Grundrechte auf freie Meinungsäußerung und auf freie Berichterstattung (…) dürfen nur unter Beachtung des Verhältnismäßigkeitsgrundsatzes [uit richtlijn 2001/29/EG] eingeschränkt werden

    Over of de link noodzakelijk is, is de mening anders;

    Journalistieke verificatie van de juistheid van een door haar te publiceren nieuwsfet dient echter door de redactie van Geenstijl.nl te worden verricht, niet noodzakelijkerwijs door de bezoekers van Geenstijl.nl.
    Die Links in den Beiträgen des Beklagten erschöpfen sich demnach nicht in ihrer technischen Funktion, den Aufruf der verlinkten Seiten zu erleichtern. Sie sind vielmehr in die Beiträge und in die in ihnen enthaltenen Stellungnahmen als Belege und ergänzende Angaben eingebettet und werden schon aus diesem Grund nicht nur vom Gewährleistungsgehalt der Pressefreiheit, sondern auch von der Meinungsfreiheit erfasst

    En over de manier waarop de hyperlink geplaats wordt, is ook een verschil van inzicht;

    Het betoog van GeenStijl, hierop neerkomend dat zij door middel van de hyperlink de juistheid van het bericht heeft willen aantonen, is bovendien niet op één lijn te stellen met de tekst van het bericht waarin de hyperlink was opgenomen: (…) maar veeleer dat zij door het toegankelijk maken van de gehele fotoreportage via de hyperlink de bezoekers van Geenstijl.nl entertainment heeft willen bieden.
    Der Grundrechtsschutz umfasst die Meinungs- und Pressefreiheit in sämtlichen Aspekten. Er erstreckt sich nicht nur auf den Inhalt, sondern auch auf die Form der Meinungsäußerung oder Berichterstattung (…) zum Recht auf freie Presseberichterstattung gehört gleichfalls neben der inhaltlichen die formale Gestaltungsfreiheit

    Het Bundesgerichtshof heeft overigens afgewezen om vragen aan het HvJEU te stellen, omdat volgens haar de jurisprudentie duidelijk was.

    Einer Vorlage an den Gerichtshof der Europäischen Union nach Art. 267 Abs. 3 AEUV zur Auslegung der durch den Streitfall aufgeworfenen Fragen des Unionsrechts bedarf es nicht. Die anzuwendenden Grundsätze sind durch die Rechtsprechung der europäischen Gerichte geklärt
  2. Even een kleine verduidelijking, geenstijl plaatste niet de eerste link. Geenstijl had de link gevonden via een tweet van Britt Dekker zelf en dat wordt en passant nergens meer genoemd. Dat maakt het vonnis sowieso erg vreemd. Dit was aangetoond via een screenshot, de tweet was op last van Sanoma door Britt Dekker verwijderd.

  3. Bij de uitspraak speelt ook nog het ‘profijt’-criterium. Geenstijl heeft haar omzet kunnen verhogen door het publiceren van de link. Indien hier geen sprake van zou zijn (bijvoorbeeld: een non-profit-site publiceert de link) zou de uitspraak van de rechter dan hetzelfde zijn geweest? Of is het profijtcriterium slechts van zijdelings belang?

  4. @2 Mike, lees het vonnis even goed. Daar wordt de tweet wel degelijk genoemd (4.24). Die tweet van Britt was sowieso niet de bron van GeenStijl, die tweet was op 1 november en de GeenStijl publicatie op 27 oktober. In het vonnis wordt uitgebreid ingegaan op wat de bron van GS wel zou kunnen zijn geweest (4.12).

    Ik vind het vonnis wel realistisch. In de huidige tijd van cloud hosting vervaagt het verschil tussen ‘hier’ (op je eigen PC/netwerk) en ‘daar’ (elders op internet). ‘Hier’ is dan ook niet meer per definitie ‘niet publiek’ en ‘daar’ is niet meer per definitie ‘publiek’. De rechter maakt heel duidelijk de afweging dat iets op internet zetten niet per se publiceren inhoudt, en dat publiceren eerder neerkomt op het openbaar maken* van de locatie van content, of die nou al op internet stond of niet.

    *) in de term zit het al, je maakt iets openbaar als het nog niet openbaar was. In dat licht vind ik het realistisch dat degene die het eerst een locatie van content aan het publiek kenbaar maakt, aan het openbaarmaken is.

  5. Ik vind het eigenlijk helemaal niet zo’n rare uitspraak en kan me er in vinden dat als je een geheime url publiceert dat dat als nieuwe openbaring geldt.

    Of je dit een-op-een door kan trekken naar torrents weet ik niet. Daarbij gaat natuurlijk (bijna) alles geautomatiseerd en in dit geval is er een bewuste afweging gemaakt om de link te plaatsen.

    Als de link inderdaad in een twitter bericht van Britt stond dan klopt de uitspraak op dat punt natuurlijk niet….

  6. @Mike:

    Het feit dat de link voor het eerst verscheen in een tweet van Britt, is in dit geval verder niet zo relevant. Ze kan dan wel op de foto’s staan, ze heeft ze niet zelf gemaakt en heeft dus ook geen auteursrecht. In dat opzicht is Britt even fout geweest als Geenstijl. Tenminste, volgens dit merkwaardige vonnis.

  7. @6 Het is juist wel relevant of de link eerst in de tweet van Britt verscheen. Daarmee werd het namelijk openbaar gemaakt aan een groot publiek. Als GS het daarna had geplaatst was het juist geen nieuwe openbaring meer.

  8. @Ferdi-t, aangezien de tweet van Britt kennelijk geen nieuw groot publiek aanboorde, zou die link juist geen inbreuk op het auteursrecht zijn. Dus alleen het feit dat de rechter vindt dat GS een vervelende blog iseen nieuw groot publiek aanboort, maakt dezelfde link opeens inbreukmakend. In zo’n geval kan zelfs het plaatsen van een link naar een publicatie van de auteursrechthouder zelf (op een publiek toegankelijk medium) die nog niet aan het grote publiek bekend is, auteursrechtelijk aangepakt worden. Overigens is ook nog maar de vraag of een veroordeling op basis van een onrechtmatig handelen van GS stand zou horen te houden, omdat Sanoma toch zeker de verdenking heeft gewekt van betrokkenheid bij het lekken van het materiaal.

  9. @N.P.: Dat dacht ik ook, maar het gaat om en nieuw publiek en niet om als eerste aan HET publiek. De lezers van GeenStijl vormen een ander publiek dan de volgers van Britt. En ja, dat is ontzettend vaag en vatbaar voor allerlei interpretaties. Zo zou een link vanaf mijn blog mogelijk weer een openbaarmaking opleveren want jullie zijn een ander publiek dan de GS-lezer. Maar dat is wel de insteek van het Hof: een ander publiek aanboren == opnieuw openbaar maken.

  10. Maar als degene die de foto’s geplaatst heeft dat op een zogenaamd ‘onvindbare’ plek heeft gedaan. En GS het openbaart heeft. Kunnen we dan concluderen dat degene die de foto’s heeft geplaatst ze niet openbaar heeft gemaakt? Immers: “Slechts de kring van personen die op de hoogte was van het URL-adres kon de fotoreportage via Filefactory (en later Imageshack.us) bekijken.” En als dat de huiselijke kring was, dan is het geen openbaarmaking toch?

    Muziek en films mag je in huiselijke kring afspelen en dat is geen openbaar making.

    Een stap algemener: Mijn muziek staat ook op het internet zodat ik het overal kan luisteren (mijn prive spotify). De stream is echter beveiligd met een wachtwoord. Als ik dat wachtwoord aan een huisgenoot zou geven, zodat hij of zij het ook overal kan luisteren, is dat dan huiselijke kring? Dezelfde groep mensen, maar luisteren is niet meer beperkt tot thuis.

    Een huisgenoot lekt het password van de stream op een filesharing forum, ben ik nu een openbaar maker?

    Voor de duidelijkheid, ik heb het wachtwoord met niemand gedeeld, juist omdat ik geen zin heb om met deze vragen geconfronteerd te worden. Maar op zich is het interessant. Ik hoor van steeds meer mensen die thuis een server hebben staan die online bereikbaar is. En steedsmeer mensen gebruiken de cloud, daar lekt ook wel een keer een wachtwoord uit. Het is wachten op de eerste keer dat dit mis gaat.

  11. het aanboren van een groot nieuw publiek. -> in de auteursrechtrichtlijn staat dit zeker niet zo expliciet, er staat “het publiek” en “leden van het publiek”, dus dit is wel een novum in de uitspraak.

    -> heel leuk wordt wel gesteld dat de files “achter slot en grendel” zouden zijn geweest, maar van enige toegangcontrole of encryptie was blijkbaar geen sprake… Dat is meer zoiets als een boek ergens in een bibliotheek zetten en maar hopen dat niemand het vindt…

  12. @TGV: een novum is het, maar van het Hof van Justitie en niet van deze rechtbank. In de Canal Digitaal-zaak werd bepaald dat het gaat om

    een interventie uitvoeren zodat zij de beschermde werken toegankelijk maken voor een ruimer publiek dan dat waarop de betrokken omroeporganisatie doelde, dat wil zeggen een publiek dat de auteurs van deze werken niet voor ogen hadden toen zij toestemming verleenden voor het gebruik van hun werken door de omroeporganisatie.

  13. @Aroud: OK, dan is het wel een hele rare uitspraak. Zeker omdat je eigenlijk per definitie een nieuw publiek hebt. Immers, geen website heeft 100% het zelfde publiek en is er dus altijd sprake van een nieuwe openbaring.

  14. dat wil zeggen een publiek dat de auteurs van deze werken niet voor ogen hadden toen zij toestemming verleenden voor het gebruik van hun werken

    Dit nuanceert mijn vorige bericht toch wel een beetje. Als je iets op Twitter plaatst, deel je het (letterlijk) met de wereld. Iedereen kan het zien. Dat niet iedereen het leest, doet daar, volgens mij, niets aan af. In dat geval kan je dus zeggen dat er helemaal geen nieuw publiek is?

  15. @9 Wat op de Dam gebeurt is voor mij even vaag als op een filesharing-site. Ik ben toch niet het publiek dat op de dam staat?

    @13 Die opmerking vind ik wel goed: als ik dus een torrent maak en die aan mijn kennis stuur (in huiselijke kring) is het geen openbaarmaking. Maar reken maar als het naaktfoto’s van Brit zijn, dat ze binnen de kortste keren door heel Nederland gezien zijn in zo’n privé-situatie.

  16. Ik heb het vermoeden dat de Rechtmacht in Nederland een beetje moe wordt van al die auteursrechten-organisaties die rechtzaken aanspannen die ze in principe zouden moeten verliezen omdat de wet bepaalde zaken nu eenmaal legaliseert. En om die organisaties tevreden te houden is de rechtmacht kennelijk bereid om een aantal vreemde gedachtenkronkels te volgen die ertoe kunnen leiden dat de auteurs toch de zaak weten te winnen, ook al heeft de aangeklaagde partij de wet niet overtreden. Zo ook in deze kwestie, omdat een hyperlink in principe niet illegaal is. Toch volgt de Rechtbank hier een redenering die de schuld alsnog bij Geenstijl neerlegt, waarbij ik mij zelfs afvraag of de Rechter in deze kwestie ook daadwerkelijk neutraal was. (Want geef maar toe: Geenstijl is gelieft en gehaat door velen.) Maar goed, ervan uit gaande dat de Rechter wel neutraal was dan gaat hij wel erg ver in de redenering van Sanoma en negeert hij het feit dat de betreffende URL al eerder bekend was gemaakt. En dat daarnaast een Google opdracht meestal ook snel dergelijke links zal vinden, en ook Google gewoon commercieel opereert. (Maar goed, Google is een automatische verzamelaar, bij Geenstijl heeft iemand die post gewoon getypt.) Sowieso zouden die uitgelekte foto’s op het Internet opduiken en Sanoma zou gewoon de sites moeten vervolgen die het materiaal uitlekken en niet diegenen die op het bestaan ervan wijzen. En daarnaast zal Sanoma toch eens moeten uitzoeken wie nou steeds weer dergelijke foto’s uitlekt en die persoon verantwoordelijk houden. En Sanoma moet niet vergeten dat dergelijke posts over uitgelekte foto’s ook als een vorm van reclame kunnen werken. Er zijn genoeg mensen die normaal de Playboy niet eens kopen maar na het zien van de foto’s het toch wel doet. Ik denk niet dat er veel mensen zijn die de Playboy niet kopen na het zien van die foto’s. (Okay, in geval van La Paay mogelijk wel want ewww… OUD! Maar met Britt? Nope.)

    Is het niet eens tijd om Sanoma gewoon te boycotten? En om de PiratenPartij eens aan een zetel te helpen? VVD en PVDA gaan toch niet goed samen dus mogelijk dat we volgend jaar weer hetzelfde verkiezings-circus krijgen. 🙂

  17. Ik heb het vonnis nog niet door kunnen nemen, maar definieert de rechtbank ook daadwerkelijk het publiek? Dat wil zeggen, het publiek wat in eerste instantie toegang had tot deze link, en het publiek wat er nu bij kwam? Arnoud meldt dat dat vaag is, ik zou het onmogelijk noemen.

  18. @13

    Als ik mijn kopie van JB’s nieuwe hit online zet op http://url.com/helelangerandomhash en vervolgens tegen google zeg dat ze mijn site moeten crawlen is google degene die mijn werk vindbaar maakt.
    Niet echt. Google gaat die helelangerandomhash niet raden of vinden, behalve als jij of een ander daar eerst een hyperlink naartoe publiceert. En op dat moment is diegene de openbaarmaker.

  19. @15 Arnoud

    @TGV: een novum is het, maar van het Hof van Justitie en niet van deze rechtbank. In de Canal Digitaal-zaak werd bepaald dat het gaat om
    een interventie uitvoeren zodat zij de beschermde werken toegankelijk maken voor een ruimer publiek dan dat waarop de betrokken omroeporganisatie doelde, dat wil zeggen een publiek dat de auteurs van deze werken niet voor ogen hadden toen zij toestemming verleenden voor het gebruik van hun werken door de omroeporganisatie.
    Ik heb de rest van dat vonnis niet gelezen. Maar mij lijkt het dat het daar in het bijzonder om licentie afspraken gaat dan auteursrecht.

    Ik ben Ziggo klant of KPN klant (maar zeker geen UPC). Als ik onder het publiek van Ziggo val, dan val ik niet onder het publiek van KPN.

    De foto’s van Britt had ik echter ook gewoon bij de sigarenboer kunnen bekijken/kopen. Maar daarnaast gebruik ik ook gewoon internet.

  20. @22 Richard.

    Nou, Google is alleen heel erg goed in indexeren. Zij zullen die link zeker aan een veel groter publiek bekend maken. En volgens deze uitspraak is Google dus net zo schuldig.

    Hoewel ik me voor kan stellen dat Google zal luisteren naar een takedown verzoek. Terwijl Geenstijl deze waarschijnlijk naast zich neer heeft gelegd, omdat ze dachten dat ze in het gelijk stonden.

  21. @Alex: Het achterliggende argument is dat als een contenteigenaar een contract sluit met Ziggo, en UPC dat signaal oppikt en naar hun klanten doorlevert, dit inbreuk móet zijn. Want UPC moet gewoon betalen. Dus er moet een juridisch argument komen, en dat is het “nieuw publiek”. De UPC-klanten zijn niet het publiek dat de contenteigenaar gelicentieerd heeft (immers dat waren Ziggo-klanten) en daarmee ben je er.

    Dat werkt voor kabelboeren met abonneebestanden maar niet voor internet. Maar ja, de zaken gíngen over kabelboeren.

  22. @Richard #22 Dat kan nog vies tegenvallen! Want wat gebeurt er als je dus eerst je site met lange hash in je webbrowser bezoekt om vervolgens naar een Google pagina te gaan? Mogelijk pikt Google dan jouw site op in de “Referrer” header. En mogelijk dat als je je site in Chrome hebt bekeken dat Google ook opeens de URL weet te vinden. En wie weet heeft Google nog wel andere truken om dergelijke pagina’s te vinden! Ik weet wel dat de zoek-engine van Google dusdanig goed is dat ze best veel zaken hebben kunnen vinden waarvan de makers juist wilden dat deze geheim bleven!

    Grappig is wel dat Geenstijl in deze post gewoon opnieuw een URL plaatst die verwijst naar wel heel veel Playboy foto’s. Blijkt gewoon een Google-zoekopdracht te zijn die op NuJij.nl naar berichtjes zoekt waarin wordt vermeldt waar dergelijke foto’s te vinden zijn. Kennelijk is NuJij dus ook fout. En Google mogelijk ook. En omdat ik net heb gelinkt naar Geenstijl die linkt naar Google die weer linked naar NuJij die weer linken naar deze foute foto’s ben ik misschien dus ook fout en daarmee dus ook deze gehele site! Arnoud, snel! Censureer deze post! 🙂

  23. Even de factchecker eroverheen:

    • Het twitterbericht van Britt kwam pas na het bericht op GeenStijl. (27 oktober vs. 1 november).

    • Voor het GeenStijl bericht stonden de foto’s al online, maar waren compleet onvindbaar, ook voor Google. Alleen die kleine groep mensen die precies de juiste URL wist – in casu alleen de persoon die de foto’s op filefactory gezet had – kon de foto’s daadwerkelijk bereiken.

    • De redenatie van de rechtbank is toegespitst op deze unieke feiten, en daar kan dan ook niet zonder meer uit geconcludeerd worden ‘dat de rechterlijke macht er de ballen verstand van heeft en dat we nu net zo goed Google offline kunnen halen’

    -edit Arnoud: Excuses namens ’t spamfilter, ik zag je pas om 17:54.-

  24. Als ik het vonnis zo lees zit de crux hem erin dat de url eerst bij een zeer kleine groep mensen bekend was, en door de actie van geenstijl opeens bij honderdduizenden.

    Ik vraag me af bij welk punt je dan nog spreekt van een nieuwe openbaarmaking: van 2 naar 3 (het aan de buurman vertellen), van 10 naar 10.000 (link posten op een goed bezocht forum), of moet het echt een verhouding van bijvoorbeeld meer dan 1 op 10.000 zijn wil het als zodanig tellen?

    Vermoeddelijk moet dat dan uit toekomstige zaken blijken, tenzij geenstijl het in hoger beroep alsnog wint (laten we hopen dat ze dat gaan proberen!).

  25. Mogelijk pikt Google dan jouw site op in de “Referrer” header. En mogelijk dat als je je site in Chrome hebt bekeken dat Google ook opeens de URL weet te vinden. En wie weet heeft Google nog wel andere truken om dergelijke pagina’s te vinden!

    Dat klopt en de site wordt dan inderdaad gecrawled (in Google-termen: follow). Zoals Ralph al aangeeft gebeurt dit ook bij AdSense op de pagina en, goh verrassing, ook als je de Google toolbar in je browser hebt geinstalleerd.

    Maar (in mijn eigen ervaring) wordt de pagina niet als zoekresultaat getoond (in Google-termen: index) zolang er niet ergens een externe link is aangetroffen.

  26. @Wim, Ik denk dat Playboy nu hard achter NuJij gaat aanlopen… Even kijken wie de uitgever van NuJij is: Sanoma… Kan nog leuk worden: Sanoma tegen Sanoma 😉

    Bij deze hele zaak rommelt het in mijn onderbuik: Uitlokking? Heeft “Playboy” een val gezet voor Geen Stijl? (En waarom kunnen de grote uitgevers hun materiaal niet geheim houden tot publicatie, Sony lekt bijna meer muziek dan ze uitgeven.)

  27. Arnoud, Ik moet je dringend verzoeken om deze blogpost te verwijderen. Ik lees bijna nooit geenstijl.nl, en ik had dus niet eens gehoord van het bestaan van die foto’s. Nu jij er over bericht hebt, ben ik eens gaan kijken of ik die foto’s zou kunnen vinden. Via de reacties op geenstijl.nl werd het duidelijk dat ik ze via The Pirate Bay kan downloaden. Hoewel The Pirate Bay wordt geblokkeerd door mijn provider, weet ik die site via TOR of via een proxy-site toch makkelijk te bereiken.

    En ik ben vast niet de enige.

    Door jouw blogpost hebben deze uitgelekte foto’s een veel groter publiek gekregen, en jouw blogpost is daarmee een inbreuk op het auteursrecht.

    Jammer dat de piratenpartij nog geen zetel heeft.

  28. Ik vind het toch wel een mooie uitspraak. Het legt effectief de schuld bij de degene die de meeste schade doet in het veroorzaken van auteursrechtschendingen.

    De partij die de meeste auteursrechtschendingen veroorzaakt wordt veroordeeld. Zit toch wel een poetische gerechtigheid in de uitspraak.

  29. @hAl, ik denk dat dit best meevalt. Playboy, het blad waar de foto’s uit komen is al bijna op stervens na dood en dit soort zaken zorgen er alleen maar voor dat het blad steeds minder publiciteit krijgt. Het argument dat minder mensen het blad kopen omdat de foto’s al uitgelekt zijn is gewoon een k*tsmoes, aangezien er al meer dan genoeg porno te vinden is op het Internet.

    Daarnaast waren die foto’s toch wel bekend geworden via andere omwegen indien Geenstijl er niets over had gemeld. Genoeg mensen die na de bekendmaking van die rapportage al dagelijks op Google gingen zoeken naar het resultaat. Dan hadden ze Google ook moeten aanklagen, of zo. Of NuJij. Of Mokkels.nl of welk ander forum dan ook maar.

    Als Geenstijl er geen artikel aan had besteedt dan is het maar de vraag of Sanoma dezelfde verkoopcijfers zou hebben behaald of dat ze dan misschien maar de helft zouden verkopen van wat ze na die post op Geenstijl hebben verkocht. Het blad verkoopt sowieso al erg slecht.

    En daarnaast blijft er nog het feit dat er bij Sanoma medewerkers moeten zijn die deze foto’s met opzet uitlekken. Misschien dat Britt zelf die foto’s heeft uitgelekt om extra publiciteit te krijgen! (Want ik neem aan dat zij inzage krijgt in de beelden heeft gekregen en mogelijk ook kopieen van de foto’s in bezit had.) Laat Sanoma maar eerst de moeite nemen om te bepalen wie dit keer de foto’s heeft uitgelekt.

  30. Daarnaast waren die foto’s toch wel bekend geworden via andere omwegen indien Geenstijl er niets over had gemeld. Genoeg mensen die na de bekendmaking van die rapportage al dagelijks op Google gingen zoeken naar het resultaat.

    Dat snap ik niet. De (link naar de) foto’s zijn toch bewust en specifiek naar GeenStijl gelekt?

  31. Over de beoordeling van de criteria ‘interventie’ en ‘nieuw publiek’ is al het een en ander gezegd, maar volgens mij nog niet over het derde criterium voor openbaarmaking, namelijk ‘winstoogmerk’. De motivering in het vonnis m.b.t. dit criterium komt niet sterk op me over. Uit het feit dat het in de top 50 van Geenstijl-topics van 2011 stond, blijkt volgens de rechtbank dat de link naar de foto’s invloed had op de bezoekersaantallen van GS. Daaruit wordt vervolgens geconcludeerd: “Het plaatsen van de hyperlink door GeenStijl dient dan ook een winstoogmerk”. Een dergelijke ranglijst zegt iets over het effect, achteraf bezien, van het geplaatste bericht. Ik vraag me dan ook sterk af of daarmee het OOGMERK van winst kan worden getoond. Een oogmerk gaat namelijk over het doel dat iemand vooraf heeft. Bovendien vraag ik me af of het begrip ‘winst’ niet te ruim wordt gehanteerd, door alleen over bezoekersaantallen te spreken en niet de stap naar FINANCIEEL winstoogmerk te maken. Wie zegt dat GS specifiek met het plaatsen van deze link financieel gewin beoogde? Ik vind daar in het vonnis geen onderbouwing voor. Ben erg benieuwd naar het hoger beroep.

  32. Vind dit op Jure wel grappig:

    2.9. Op Geenstijl.nl stond op 7 november 2011 een bericht met de titel Blote [voornaam eiseres 3] gaat GeenStijl aanklaguh
    Dan doen ze zoveel moeite om Britt anoniem te houden maar met deze regel is toch wel weer overduidelijk wie [eiseres 3] daadwerkelijk is… 🙂

    Waar het uiteindelijk om gaat is of het voor GeenStijl noodzakelijk was om de URL in de post te plaatsen. Ze hadden uiteindelijk kunnen beperken tot alleen de melding dat ze waren uitgelekt met een beeldcitaat erbij van een blote Britt maar verder geen URL. Of ze hadden duidelijker moeten maken waarom de URL bij het artikel behoorde. (Of een “reaguurder” had de URL in een reactie kunnen weergeven.)

  33. @Wim, ja, daar zat hem dus ook precies de grens tussen journalistiek bedrijven en auteursrechtschending. In dit geval waren de foto’s feitelijk niet (publiekelijk) uitgelekt tot het moment waarop GeenStijl de foto’s daadwerkelijk zelf publiceerde bij de aankondiging dat de foto’s uitgelekt waren.

  34. @Richard, de foto’s waren door een onbekend persoon met toegang tot die foto’s op FileFactory geplaatst en zouden sowieso vroeg of laat door Google opgepikt worden. Dus indien GeenStijl deze niet bekend had gemaakt dan zouden de foto’s misschien wel de volgende dag al massaal via Google gevonden zijn.

    Maar ik bedacht vandaag nog een reden waarom GeenStijl gewoon onschuldig is in deze kwestie, simpelweg omdat GeenStijl is uitgelokt om deze URL uit te laten lekken door iemand die binnen Sanoma opereert. Want de foto’s waren nog niet gepubliceerd en dus nog onbekend. Alleen Sanoma zelf had toegang tot de foto’s en ik mag hopen dat die toegang maar bij een klein aantal personen ligt. Mogelijk dat de foto’s ook met Britt en haar management zijn gedeeld om haar oordeel hierover te vragen. Een van deze twee partijen is dus verantwoordelijk voor het uitlekken, en de reden daarachter is onbekend maar een mogelijk motief is dat Sanoma van plan was om enkele grote weblogs aan te klagen indien ze de foto’s zouden overnemen. En ik denk dat daarbij bewust GeenStijl als doelwit was gekozen, mede omdat GeenStijl best wel vaker dergelijke foto’s blootlegt voor het publiek. Het is wel een zwarte-helicopter idee, maar in principe is het mogelijk dat de redactie van Playboy dit bewust heeft doen uitlekken richting GeenStijl om vervolgens GeenStijl voor de rechter te slepen en een schadevergoeding te eisen. Sowieso, indien ze hadden verloren dan had Playboy door de extra publiciteit alsnog meer aandacht gekregen en dus mogelijk ook meer lezers die nu wel eens de originele foto’s wilden zien. Voor een paar duizend Euro’s aan advocaatkosten is het best een interessante manier om extra reclame te maken voor een blad dat het al zwaar heeft. Ik ben dan ook zeker geinteresseerd om te weten wie die foto’s uiteindelijk heeft gelekt. Sanoma lijkt die interesse niet te delen. Dat is vreemd, bijna verdacht. Alsof Sanoma al weet wie er heeft gelekt en ze geen extra maatregelen willen nemen omdat het doelbewust uitgelekt was. Maar als het doelbewust is uitgelekt, dan heeft GeenStijl niets fout gedaan.

    Het is niet erg waarschijnlijk, dit scenario. Maar het levert wel extra twijfels op over de motieven van Sanoma, die het op hun eigen NuJij website gewoon negeerde dat diezelfde URL door posters daar werden geplaatst.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.