En dan zit er ineens een zeldzame Pokémon Go in je café, wat nu?

pokemon-goDe nieuwste rage: Pokémon Go. Ga de straat op met de app, en spot en vang de diverse virtuele beestjes die je dan aan kunt treffen. Middels augmented reality krijg je op je smartphone pokémons te zien op allerlei plekken. Dat kan flink lopen en zoeken zijn. En dan wordt het ineens juridisch relevant, want bij je zoektocht kun je ineens andermans terrein of gebouw betreden. Niet iedereen vindt dat even leuk, maar wat kun je doen?

iCulture legt uit wat het spel inhoudt:

In Pokémon Go is het wederom de bedoeling om Pokémon te verzamelen en ermee te vechten, net als in de traditionele Pokémon-games. Het grote verschil hier is echter dat je in Pokémon Go daadwerkelijk op pad moet gaan om de wilde Pokémon te kunnen vangen. De game maakt namelijk gebruik van jouw locatie. Dat wil zeggen dat je een water-Pokémon bijvoorbeeld alleen maar kan vinden in de buurt van een rivier of zee.

Zoals ik het begrijp (dank, Twittervolgers) wordt de locatie van de pokémons gedeeltelijk vooraf bepaald en gedeeltelijk afgeleid uit je eigen locatie en populariteit van waar je bent. Zo kan het dus dat je in Amsterdam ineens een pokémon in het politiebureau aantreft terwijl het spel nog niet in Nederland uit is.

Mag je dan zomaar naar binnen? Op zich wel: een politiebureau is een openbare plek, net als een café, parkeerterrein of winkel. Je mag dat erf of lokaal dus betreden, en dat je dan vervolgens op een knopje op je telefoon klikt, is juridisch niet echt relevant. (Als de pokémon op privéterrein wordt geplaatst, dan mag je dat niet betreden. Duh.)

Tegelijkertijd: een café is opengesteld om te kunnen zitten en wat te eten of drinken. Dus dan is het wat vervelend als mensen binnenkomen, dat knopje indrukken en weer weggaan. Helemaal als er zo veel mensen komen dat je gewone gasten er last van hebben. Dat kun je natuurlijk praktisch oplossen – vraag mensen om weg te gaan – maar als het er erg veel zijn, dan is dat suboptimaal.

Wat dan? Nintendo aanspreken ligt voor de hand. Dat deed je vroeger ook als winkelier als je de scouting te vaak langs had gehad voor het appel-en-ei-ruilspel. Maar Nintendo is wel iets groter, en bovendien hebben ze niet perse controle over de locaties die het spel kiest: dat gaat gedeeltelijk ook op basis van populariteit en andere factoren die per speler anders kunnen zijn. Uiteindelijk zijn ze ook daarvoor aan te spreken (je bent aansprakelijk voor je algoritmes) maar eenvoudig zal het niet worden.

Als Go aanslaat (en daar lijkt het op, nu al meer installs dan Tinder), dan kan dit best eens een trend gaan worden, het zoek-een-plek-en-vind-iets-virtueels. En dan gaan we dus ook vaker krijgen dat de locatie privé is, of eigenlijk geen zin heeft in het bezoek. Hoe moeten we dat oplossen? Opt-out ligt voor de hand, maar dan leg je het probleem bij iedere cafébaas apart. Opt-in is ook weer zo wat: dan moet je de hele wereld om toestemming gaan vragen. Wat is de middenweg?

Arnoud

22 reacties

    1. 50km? Ik heb geen ervaring met dat spel, maar, bronvermelding a.u.b.? Wat is de lol van het spel als je alle pokemon binnen 50km kunt vangen zonder van je plek te komen? Voor pokemon verder weg is het reizen niet echt “casual” meer, dus dat lijkt me ook niet zo interessant als spel.

  1. Ter info: het ís al opt-in, soort-van. De locaties zijn vroeger ingestuurd door Ingress spelers (spel van dezelfde makers, maar ouder), en de regels zeggen dat die locaties allemaal publiek moeten zijn. Waren/zijn ze dat niet, dan mag je ze vertellen dat de locatie niet toegestaan is, en halen ze hem weg. Aangezien zowel het toevoegen en verwijderen van die locaties door spelers zelf gebeurd (van een ander spel, maar toch) en actief gemoderate wordt, lijkt me dat het wel goed zit.

    1. Niantic was in Ingress aardig streng op het aanmaken van locaties. Al was de wachttijd voor service door Niantic (die keurden goed / af) toentertijd al enkele werkweken. Dat belooft niet veel goeds voor Pokemon Go.

  2. Jaron, de locaties waar jij op doelt zijn de portals uit Ingress. In Pokemon Go worden die gebruikt voor gyms. Dat zijn niet de locaties waar de pokemons verschijnen; die worden door een Algoritme gekozen zoals Arnoud schrijft.

    Arnoud, hoe zit het eigenlijk met fotograferen van bv politiebureaus? Kan dat vanwege veiligheid verboden worden? Misschien is het trouwens niet eens fotograferen als er geen opname wordt gemaakt, maar de camera alleen gebruikt wordt op een beestje op straat te projecteren.

  3. Tinder zei je? Wat nou als Tinder met een “Tinder Go” uitkomt waarbij je via je telefoon naar begeerlijke vrijgezellen kunt zoeken. 😀 Je loopt rond en als een ander Tinder-lid in de buurt is dan krijg je meteen de locatie door zodat je “op pad kunt”. Wel vervelend als het dan de baliemedewerkster betreft in een bank, waar je toevallig naar binnen loopt… 😀

    Wat mij brengt tot het privacy-vraagstuk. Dit soort apps moeten wel continu jouw locatie doorgeven aan een centrale server en daarnaast dwingen ze je er eigenlijk toe om naar buiten te gaan en rond te lopen. De informatie die zo wordt verzameld is natuurlijk marketing-technisch erg waardevol omdat het aangeeft waar de meeste mensen gaan rondhangen als ze naar buiten gaan. Wetenwe eigenlijk wel wat de makers van Pokemon Go met deze data doen? En welke beperkingen hebben ze bij het bewaren van deze gegevens?

  4. Was hierover gisteravond ook niet wat bij het RTL Nieuws?

    Een opt-out zou een begin kunnen zijn, combineer het met consumptie verplicht en de overlast, zoals ervaren door horeca ondernemers, wordt misschien al iets minder.

  5. Eerst was er Ingress, nu komt er Pokémon Go bij. Er zullen ongetwijfeld andere spellen bij komen, of dat nu World of Warcraft G0 is, of Tetris Go. Zolang het nog maar een paar spellen zijn, valt er nog best wel tegenaan te opt-outen (als dat mogelijk is), maar je kan niet verlangen dat een aantrekkelijke, niet-publieke locatie zich links en rechts moet gaan afmelden.

    En ergens vind ik het wel brutaal ook, om te zeggen, “wij gaan een spelletje organiseren op jouw terrein.” Om bij de scouting te blijven, dat is alsof je een hike (“speurtocht”) uitzet die dwars over een weiland loopt zonder de boer om toestemming te vragen.

    Dus ja, opt-in voor gebieden die geen openbare weg zijn, is misschien wel een goed idee.

     

    @Arnoud: het lijkt mij dat er verschil is tussen de openbare weg, de openbare ruimte, en publiek toegankelijke ruimte, of niet? Edit: ik denk dat de term die ik zocht “semi-openbare ruimte” is.

    Of, zoals ik als leek het zie, je mag gewoon op straat lopen, je mag ook het gemeentehuis in “tot aan de balie” en zolang je maar geen overlast veroorzaakt, je mag ook een café in, maar als je daar niet doet waar de eigenaar het café voor bedoeld heeft, en vooral als je andere klanten verhinderd gebruik te maken van het café (de winkel, enz.), mag de eigenaar je verzoeken weg te gaan en bij weigering laten verwijderen.

    Klopt dat enigszins?

  6. Ik denk niet dat je Nintendo hier juridisch op kunt aanspreken. (Niet helemaal vergelijkerbaar, maar net zoals TomTom niet juridisch kan worden aangesproken als de snelste weg een dorpskern in een verkeersjungle verandert.) Het betreden van een gebouw is de vrije keuze van een smartphone-eigenaar, het meespelen aan een spel doet daar niet aan af. De smartphone-eigenaar zal moeten worden aangesproken.

    1. Of een ander voorbeeld: ik wil helemaal geen GSM straling door m’n woning hebben. En het ziekenhuis wilt het al helemaal niet in hun gebouw. En straling is een stuk fysieker dan een puntje op een virtuele kaart. Dus ja, ook ik vraag me af of het juridisch wel afdwingbaar is bij de makers van het spel. Er wordt door de makers van het spel geen enkel recht geschonden. En om nou te zeggen dat de makers van het spel gebruikers schendingen aanspoort of faciliteert, vind ik niet vanzelfsprekend. Misschien… Heel misschien als zeer zeldzame Pokémons op plekken worden gezet waar je echt niet bij kan komen vanuit de openbare weg.

    2. Is dat zo? Kan TomTom daar niet op aangesproken worden? TomTom levert namelijk niet alleen maar een plattegrond, maar geeft ook een route aan. Die route moet kloppen, in alle opzichten. Niet alleen om de gebruiker op diens plaats van bestemming te krijgen, maar ook om de mensen langs de route te vrijwaren van overlast.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.