De Nederlandse politie werkt aan een Pokémon Go-achtige app genaamd Automon waarmee burgers kentekens kunnen scannen en punten krijgen voor een ‘hit’. Dat meldde Tweakers onlangs. De app gaat een overlay tonen met informatie uit politieregisters over het al dan niet gestolen zijn van de auto op basis van kenteken. Maar wacht even, mogen burgers op die manier wel door de politie worden ingeschakeld?
In principe mogen burgers natuurlijk helpen bij de opsporing van gestolen goederen, zoals auto’s. Wie auto ziet en reden heeft te vermoeden dat die gestolen is, heeft natuurlijk het volste recht daar aangifte van te doen. En dat mag ook zijn op basis van iemands bericht op internet “Mijn auto met kenteken XX-123-XX is gestolen, wie ziet hem”. Of met een app die helpt met dergelijke informatie gestructureerd te verschaffen.
Anders ligt het als de politie een burger opdraagt of verzoekt bepaalde informatie te achterhalen. In dat geval valt diens handelen onder dezelfde regels als die voor de politie zelf gelden. Een door de politie ingehuurde IT-specialist mag dus niet ineens computervredebreuk plegen, het daardoor verkregen bewijs zou onrechtmatig zijn. Terwijl als die IT-er dat ongevraagd deed, het bewijs wél bruikbaar was (maar hij natuurlijk nog steeds wel strafbaar.)
Met een app als deze zit je ergens in het midden. Enerzijds vraagt de politie je om mee te helpen, anderzijds zou je dit een nogal ongerichte vraag kunnen noemen. Dit is geen inhuuropdracht, meer een “Opsporing verzocht” in een nieuw jasje. En er is niets mis met kijken naar Opsporing Verzocht en dan driftig gaan zoeken naar auto’s met het genoemde kenteken, dus waarom zou dat bij een app anders zijn?
Wat mij eigenlijk vooral interesseert, is met welke database deze app praat. Er is of komt dus een database met daarin kentekens en “gestolen ja/nee”, en die app kan daarbij. Die database lijkt me dan publieke informatie te noemen, want iedereen die de betreffende API call weet, kan die informatie ophalen. Dat voelt wel opmerkelijk, dat die informatie openbaar zou zijn?
Arnoud
Een zesjarig meisje heeft voor 250 dollar Pokémon-artikelen besteld met haar moeders iPhone, 
Een lezer vroeg me:
De nieuwste rage: Pokémon Go. Ga de straat op met de app, en spot en vang de diverse virtuele beestjes die je dan aan kunt treffen. Middels augmented reality krijg je op je smartphone pokémons te zien op allerlei plekken. Dat kan flink lopen en zoeken zijn. En dan wordt het ineens juridisch relevant, want bij je zoektocht kun je ineens andermans terrein of gebouw betreden. Niet iedereen vindt dat even leuk, maar wat kun je doen?
Jaren geleden zag ik op het Jeugdjournaal een item waarin een geschokt meisje uit groep 8 research op internet had gedaan voor een werkstuk over haar kat. De site poesjes.nl bleek niet te bevatten wat zij verwachtte, en erger nog de floepvensters bleken niet weg te klikken. (Leraar: “Ach, dat gebeurt mij ook zo vaak”).