Een lezer vroeg me:
Stel je geeft je telefoon aan een ober om een foto te maken van jou en je geliefde tijdens een diner. De ober laat vervolgens per ongeluk de telefoon op de plavuizen vloer vallen, en hij is stuk. Wie moet betalen voor de geleden schade?
Het voor de hand liggende antwoord zou zijn: de ober. Die laat immers het toestel vallen (al dan niet in de soep), en wie een ander (onrechtmatig) schade berokkent, moet deze vergoeden.
Alleen: die ober handelt hier niet als persoon, maar als werknemer van het restaurant waar je op dat moment bent. Hij doet zijn werk, en wie in de uitvoering van zijn werk fouten maakt, is daar niet zelf voor aansprakelijk. Dat is zijn werkgever, het restaurant dus. Die zal de telefoon moeten vergoeden (in de praktijk natuurlijk via hun verzekering, maar dat terzijde).
Ook als het restaurant obers verboden had om gasten te fotograferen met hun telefoons, want een verbod (al dan niet op papier en ondertekend) kan deze wettelijke regeling niet doorkruisen. En inderdaad dat geldt ook voor al die ICT-reglementen die werknemers verbieden X en Y te doen: allemaal leuk en aardig maar er ontstaat geen aansprakelijkheid van de werknemer voor.
Hooguit zou het restaurant nog tegen de gast kunnen zeggen, dit is (mede) uw eigen schuld want het is nu eenmaal algemeen bekend dat telefoons kunnen vallen als een ander die voor het eerst vasthoudt om een foto te maken. Bij zulke domme pech moet u zelf de gevolgen dragen. En dan is het dus maar hopen dat je zelf een goede telefoon- of inboedelverzekering hebt.
Arnoud
Vreemd hoor. Als ik op straat iemand vraag een foto te maken, en die laat mijn telefoon vallen? Is die persoon dan ook aansprakelijk? Noch de ober noch de persoon op straat zijn toch deskundige foto-makers? Het is toch mijn keuze, mijn verzoek, ik betaal er niet voor en dus mijn verantwoordelijkheid?
Lijkt me ook. Volgens mij kan je iemand ook niet aansprakelijk stellen als je bv fiets uitleent en hij wordt dan gestolen.
Het initiatief bij het lenen van de fiets gaat doorgaans uit van de lener; bij het mobieltje van de uitlener.
Als iemand je fiets leent en verliest dan maag deze zijn WA-verzekering aanspreken.
Volgens mij niet. Voor goederen die je onder je hebt ben je niet aansprakelijk. Dat je je wellicht moreel aansprakelijk voelt is iets anders, maar de WA verzekering zal passen.
Arnout?
Waar baseer je dit op?
Als jij mijn telefoon laat vallen, dan ben je toch gewoon aansprakelijk voor de schade?
Toch gek he. Want als je me er loon voor betaalde, dan weer niet.
Ik vind dat je te snel oordeelt dat er sprake zou zijn van onrechtmatige daad. Je kan best gelijk hebben, maar je loopt de criteria die voor onrechtmatige daad gelden niet na.
Is er in het geval van schade altijd sprake van een onrechtmatige daad? Onrechtmatig associeer ik met opzet, terwijl schade ook het gevolg van een ongeluk kan zijn (zoals hier het geval is). Maar ik weet niet wat de juridische definitie van een onrechtmatige daad is.
Ik meen dat de werkgever het bij een berisping moet houden; werknemers zijn in principe niet aansprakelijk voor hun handelingen als werknemers. Als de werknemer al vele berispingen voor vergelijkbare handelingen heeft gekregen, dan kan de werkgever wellicht overgaan tot een ontslagprocedure.
Overigens kan ik me geen restaurant indenken die zijn obers verbiedt gasten op hun verzoek te fotograferen.
Dat kan volgens mij alleen bij opzet of grove nalatigheid. Het laten vallen van een telefoon kan ik daar niet onder scharen tenzij de ober de telefoon doelbewust op de plavuizen heeft gegooid.
edit: mijn inhoudelijke opmerking klopt volgens mij niet. Dus verwijderd.
Laat ons weten wie er uiteindelijk moest betalen voor de schade aan de plavuizen vloer 😉
“Het voor de hand liggende antwoord zou zijn: de ober.” Nee, want je hebt er zelf een aandeel in. Je hebt de ober gevraagd de foto te nemen en hebt het risico gelopen, dat hij dat ding laat vallen. Uit beleefdheid worden dit soort zaken niet geweigerd. Daarnaast zijn die ’telefoons’ door fabrikanten zo ontworpen, dat ze makkelijk vallen en de consument een nieuwe aanschaft,
Je stelt helemaal niemand aansprakelijk want sommige risico’s in het leven horen er gewoon bij. Misschien even pas op de plaats maken met deze overdreven verjuridischivering?
Leuk artikel over een alledaagse casus. Je gaat echter aan een aspect van aansprakelijkheid van de werkgever op grond van art. 6:170 BW voorbij: de draagplicht. In lid 3 van die bepaling staat hoe de werkgever en werknemer dit onderling dienen op te lossen. De gelaedeerde kan zowel de ober (op grond van 6:162 BW) als de werkgever (op grond van 6:170 BW) aanspreken. Beiden zijn namelijk hoofdelijk aansprakelijk voor de schade. De werkgever zal uiteindelijk wel voor de schade opdraaien, maar dit betekent nog niet dat de werknemer niet aansprakelijk is voor de schade aan de telefoon.
Je moet maar durven als je – geheel belangeloos – een amateur een gunst vraagt. Neem een echte fotograaf, dan heb je recht van spreken.
Idd., daar had ik even niet aan gedacht. Maar hoe moet de fotograaf dat bewijzen als hij het beeld met jouw camera maakt? Daar ging het toch om? Maar de grap is zeker geslaagd!
En het vliegtuigvleugelarrest? De ober wordt niet vergoed voor het maken van die foto, in ieder geval niet niet genoeg dat het in verhouding staat met de prijs van een iphone.
inderdaad een interessante casus: https://nl.wikipedia.org/wiki/Vliegtuigvleugel-arrest
Het maken van de foto is natuurlijk onderdeel van de hele dienst. Met een rekening van 100-200 euro vind ik de verhouding tussen dienst en schade ook weer niet heel scheef (zoals bij de vleugel).
Hoe kan een politieagent persoonlijk worden veroordeeld voor een (inschatting)fout die hij maakt m.b.t. overmatig geweld? Het toepassen van geweld (al dan niet terecht) kan niet los worden gezien van zijn taak als agent. De baas (korpschef) kan na het incident besluiten dat hij niet tevreden is over het functioneren van de agent en hem op non-actief zetten en misschien zelfs wel ontslaan, maar de politie als organisatie zou verantwoordelijk moeten zijn. Een persoonlijke vervolging in deze is toch niets anders dan de ober aansprakelijk stellen voor je telefoonschade?
Haal je nu niet aansprakelijkheid voor onrechtmatige daden met strafbare feiten door elkaar? Als ik strafbare feiten bega voor mijn baas, ben ik toch zelf aan te spreken. Een agent kán vervolgd en veroordeeld worden voor excessief geweld. Maar ook bijvoorbeeld een beroepschauffeur die door rood rijdt.
Logisch! Je bent aan het werk en wanneer je de telefoon aan de ober geeft, is dat deels ook jouw eigen verantwoordelijkheid. Natuurlijk is het jammer en een stom ongeluk, maar ik denk niet dat je de ober hiervan de schuld kan en mag geven.