Pokémon-achtig spel waarbij agenten met stenen worden bekogeld is niet strafbaar

De Rotterdamse rechtbank heeft bepaald dat de maker van een spel waarin bakstenen worden gegooid naar Pokémon met hoofden van echte politieagenten, niet de Nederlandse Strafwet heeft overtreden. De vrouw had op Indymedia een spel genaamd Poke-A-Cop gepubliceerd, dat erop neer kwam dat je Pokémons met daarop geplakte gezichten van politieagenten moest bekogelen met virtuele bakstenen. Maar het liefst speel je dat in het echt met échte bakstenen, succes met zoeken. De implicatie is soort van duidelijk, maar de rechtbank zag er eigenlijk niets strafbaars in.

Het vonnis van de Rotterdamse strafrechter is kort maar krachtig. Met name is het bezwaar dat in de eis eigenlijk alleen staat dat de vrouw opgeroepen had om virtuele bakstenen naar virtuele agenten te gooien, en dat kun je moeilijk zien als een bedreiging tegen werkelijk bestaande agenten. Er zat natuurlijk wel meer achter: “(de bedreiging en het opruien om bakstenen te gooien naar politieagenten in het echte leven) en de onderdelen van de tekst van de verdachte waar de officier daarvoor naar verwijst (o.a. dat het een “NON-virtual reality game is”)”. Alleen, en dat is dan een formeel punt: dat stond niet in de tenlastelegging. En dan houdt het snel op.

Een vordering op grond van de AVG (voorheen het portretrecht) had wellicht meer kans gemaakt. Dat is alleen in principe een civielrechtelijke kwestie; de agenten zelf hadden deze dame dan een proces aan moeten doen wegens de privacyschending door de onrechtmatige verwerking van hun gezicht. Het is in theorie ook strafbaar om iemands portretrecht te schenden, maar dat wordt vrijwel niet gehandhaafd.

Meer algemeen lijkt het argument van de rechtbank te zijn: is dit nu werkelijk zo ernstig, zo bedreigend, dat het strafrecht in beeld moet komen? Is dit eigenlijk niet gewoon iemands ietwat eh aparte manier om zich af te reageren op wat zij ziet als politiegeweld? Want dat zie ik er achter zitten: het ‘spel’ is een direct vervolg op een smoelenboek met beschuldigingen van geweld bij een aantal agenten.

Arnoud

14 reacties

  1. Het is niet zo slim dat ze niet ten laste hadden gelegd dat er wordt opgeroepen tot geweld tegen politieagenten. Virtueel is er namelijk natuurlijk niets aan de hand.

    De actie op zich heeft wel iets weg van eigenrechter spelen. In het oog van de burger, leken zoals ik, kan wat deze mensen niet door de beugel. Ik denk wel dat er een probleem is met politiegeweld. Het lijkt er ook sterk op dat er agenten zijn die agent zijn geworden omdat ze dan voor hun beroep geweld mogen gebruiken. Dit zijn haast beroepshooligans. Ik verwacht echter dat er ook heel wat dingen zijn die best gecontroleerd gebeuren, maar er erg grof uitzien van de buitenkant. Ik mis soms een beetje de uitleg. Het wordt ons niet uitgelegd wat ze nu precies deden en wat de achterliggende gedachte is.

    De moordenaar van Anne Faber bijvoorbeeld is mishandeld en bedreigd met een hond bij zijn arrestatie. Dit was echter een tactiek die werd toegepast omdat men niet wist of Anne Faber dood was op dat moment, en ze haar snel moesten vinden nu ze haar mogelijke ontvoerder hadden. Dan wordt er een afweging gemaakt en is er meer geoorloofd. Logisch, maar in eerste instantie lijkt het op buitensporig geweld (sommige mensen vinden misschien dat dit mag bij zo’n man, maar zo werkt het hier niet).

    Ook hekelen mensen dat agenten in politieauto zich niet aan de regels houden, terwijl ze geen zwaailicht voeren, terwijl dit gewoon mag. Ook dit wordt niet duidelijk gecommuniceerd aan de bevolking. Ik heb dit zelf lang niet geweten.

    Politiegeweld zou goed in dezelfde categorie kunnen vallen. Ik heb het gevoel dat buitensporig politiegeweld niet een extreem groot probleem is in Nederland. Overleden verdachten zijn hier nog gewoon groot nieuws. Echter denk ik voor de beeldvorming dat het goed zou zijn ook hier in de media meer aandacht aan te besteden, in de vorm van een programma die ingaat op hoe wordt bepaald het gecontroleerde geweld in te zetten, en wat de overwegingen zijn om af te wijken van het protocol. Rond politiegeweld staan er overal ineens experts op die zeggen dat een bepaalde actie niet had gemogen, terwijl dit soms maar ‘hear-say’ is, en ook mogelijk niet te rijmen is met de praktijk. Meer informatie zou helpen voorkomen dat dit soort schandpaal games minder snel gemaakt zullen worden, of in ieder geval op minder bijval kunnen rekenen vanuit de bevolking.

    1. “Ook hekelen mensen dat agenten in politieauto zich niet aan de regels houden, terwijl ze geen zwaailicht voeren, terwijl dit gewoon mag. “

      Daar hekel ik me over het algemeen inderdaad niet aan. Wél hekel ik me aan het feit dat ze dan soms ook besluiten geen richting aan te geven, wat soms tot een gevaarlijke situatie leidt. Of zoals laatst hier in het centrum stonden ze zó geparkeerd dat de bus er niet meer langs kon, terwijl het ernaast liggende plein volledig vrij was, dus ze hadden heus wel een paar meter opzij kunnen gaan staan zodat de bus er gewoon door kon. Dat bleek later ook, want ze hebben volgens mij excuses hebben aangeboden aan Connexxion voor het onjuist neerzetten van de dienstwagen. Conclusie: ik vind best dat ze regels mogen overtreden indien nodig, maar ze moeten af en toe wel rekening houden met het overige verkeer. Even richting aangeven of iets beter de wagen neerzetten als er meer dan voldoende omgevingsruimte is zijn hele kleine dingetjes die geen extra tijd kosten.

      1. Zoals gezegd houden echt niet alle agenten zich aan de (gedrags)regels. Zoals bij elk bedrijf zijn er werknemers die slecht functioneren, misschien zelfs ongezien voor de baas. Daar moet ook zeker iets aan gedaan worden, maar ik heb het idee dat veel mensen niet weten dat ze uitgezonderd zijn van de verkeersregels, waardoor extra (onnodige) frustratie ontstaat bij een deel van de bevolking. Dit kan worden verlicht (niet volledig weggenomen) door betere communicatie.

  2. Dus eerst mag je laten zien hoe je virtueel bakstenen gooit op foto’s van agenten. Vervolgens mag je zeggen dat je het eigenlijk in het echt moet doen. Je laat nog wat opruiende foto’s zien van echte mensen die stenen gooien en een brandende auto. Je merkt ook nog op dat het smoelenboek van de agenten handig te downloaden is zodat je ze makkelijk kan herkennen.

    Maar, gelukkig zeg je als laatste, wat je daar mee doet moet je zelf weten.. Dan is het natuurlijk allemaal goed.

    Je had laatst een soortgelijke zaak waarbij er (dacht ik) wel sprake was van bedreiging doordat iemand z’n hoofd in een game was gestopt. Ik vind deze bedreiging vele malen directer en ik snap dan ook niets van die uitspraak. Helemaal niet omdat het over agenten gaat.

    1. Volgens mij zit de crux in wat er in de eis staat. Er wordt niet gerept over opruiing of aanzetten tot geweld. Alleen dat er virtuele bakstenen worden gegooid, en dat is niet strafbaar.

      1. Inderdaad. Bovendien, als ik het me goed herinner, was er bij die andere zaak wel meer aan de hand dan alleen het hoofd van de persoon die in een spel was gestopt. In deze zaak gaat het puur alleen om dat laatste.

        1. Je vervolgt iemand voor een feitencomplex, en daarbij moet je in één keer alle mogelijk relevante strafbaarstellingen van dat feitencomplex noemen. Je mag dus niet eerst iemand voor moord vervolgen, en dan na vrijspraak wegens geen voorbedachte rade zeggen “oké negeer dat stuk ik vervolg je opnieuw voor doodslag”. Het blijft hetzelfde feit (er is iemand dood en dat komt door jou) waarvoor je dan twee keer vervolgd wordt. Dit is waarom je normaal een primair/subsidiar/meer subsidiair opsomming in een dagvaarding hebt.

          1. Dat klopt maar je mag die persoon nog wel vervolgen voor een andere moord in het hetzelfde huis op in diezelfde periode ook al had je dat feit in de eerdere tenlastelegging nog niet meegenomen. Dus als een rechter zegt dat de virtuele stenengooi acties naar virtuele politiemensen in de game niet een strafbare bedreiging vormen dan mag je toch nog wel “het opruien om bakstenen te gooien naar politieagenten in het echte leven” vervolgen. Dat is toch een ander strafbaar feit.

            1. Het feit is die serie postings met plaatjes. Wat jij bedoelt met “strafbaar feit” is wat juristen de kwalificatie van dat feit noemen. Voor die kwalificatie krijg je maar één kans. Je mag wel meerdere kwalificaties gebruiken maar die moet je in één keer allemaal noemen (“ten laste gelegd wordt moord, subsidiair doodslag, meer subsidiair mishandeling de dood tot gevolg hebbend meer subsidiair dood door schuld meer subsidiair het wegmaken van een lijk meer subsidiair het wederrechtelijk betreden van andermans erf”).

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.