Een lezer vroeg me:
We hebben sinds een klein half jaar officieel netneutraliteit in Nederland. Dat betekent dat IP-verkeer niet meer mag worden gefilterd, afgeknepen of geblokkeerd. Maar geldt dat ook voor IPv6 verkeer? Oftewel, kan ik mijn provider verplichten om ook mijn IPv6 pakketjes het internet op te sturen?
Het internetprotocol (IP) is de basis van het internet. Pakketjes met data worden dit protocol verzonden en ontvangen (of niet, er zijn geen garanties). Daarbij staat het IP-adres centraal. Dit is een 32-bits getal (meestal geschreven als 127.0.0.1) dat ieder apparaat op internet uniek identificeert. Het grote probleem inmiddels is dat alle 2^32 adressen toegewezen zijn, waardoor het internet eigenlijk niet meer kan groeien.
Om dit probleem op te lossen, is IPv6 ontwikkeld. Adressen zijn daarin 128 bits, zodat elke zandkorrel op aarde een eigen IP-adres kan krijgen (serieus). Het lastige is echter dat een internetprovider extra apparatuur en netwerkomgevingen moet inzetten om IPv6 compatibel te worden. Dat duurt nu al een hele tijd, en hoewel er beweging in lijkt te blijven zitten, is het omslagmoment waarop ‘iedereen’ naar IPv6 gaat nog best ver weg, zo lijkt het.
Kan netneutraliteit hierin helpen? Het wetsartikel (art. 7.4a Tw) bepaalt dat internetaanbieders geen internetdiensten of -toepassingen mogen belemmeren of vertragen, behalve in enkele uitzonderingssituaties. En die komen neer op “we kunnen even niet anders”, zoals het tegenhouden van malware of het beperken van congestie.
Wat “internet” is, is niet heel formeel gedefinieerd. Mijn collega Matthijs vond deze definitie:
Met de term «internet» wordt gedoeld op het wereldwijde, publieke netwerk van eindpunten met door de Internet Assigned Numbers Authority toegewezen IP-adressen. Het is niet de bedoeling om de «reservering» van bandbreedte voor IP-gebaseerde diensten die via het eigen netwerk worden aangeboden, zoals IP-gebaseerde televisie die niet via het internet wordt aangeboden, te verbieden: dit zijn geen diensten of toepassingen op het internet. De term internet moet echter breed worden uitgelegd, om te voorkomen dat aanbieders de strekking van deze bepaling kunnen omzeilen. Met de term «aanbieder van een internettoegangsdienst» wordt gedoeld op de term, zoals deze wordt gebruikt in de bijlage behorende bij artikel 13.2a van de Telecommunicatiewet.
IP-adressen dus. Niet expliciet IPv6, maar ook niet expliciet alléén IPv4. Nu is die tekst uit 2011, en ik twijfel of je in 2011 mocht zeggen dat men ook IPv6 bedoelde met termen als IP-gebaseerd of IP-adressen. Sterker nog ik denk dat ook nu in 2013 mensen nog steeds doelen op IPv4 als ze het over IP-adressen of -pakketten of -communicatie hebben. Als ‘niemand’ IPv6 had in die tijd, dan hadden ze wel iets duidelijker mogen zijn als de wet bedoeld was om te zeggen “koop stapels apparatuur en verbeter je infrastructuur om IPv6 aan te bieden”.
Het lijkt dus niet de bedoeling te zijn geweest om IPv6-toegang te verplichten via netneutraliteit. Ik weet ook niet of IPv6 wettelijk verplichten wel een goed idee is überhaupt. Het lijkt me vooral weerstand te zullen geven, en iets gaan doen vanuit weerstand is nooit een goed idee.
Arnoud