Plaatjes op je website (videopresentatie bij VCASMO)

Bij wijze van experiment heb ik eens een videopresentatie gemaakt bij VCASMO over plaatjes op je website. Gewoon, om te kijken of dit überhaupt praktisch is. Ondertussen is hij al gelekt, dus dan kan ik hem net zo goed aankondigen ook:

(Met dank aan Pierre Gorissen voor de praktische tips van videopresentaties)

En ja, dit filmpje embedden op je eigen blog (of waar dan ook) mag gewoon. Ik heb er namelijk in de licentie toestemming voor gegeven. Sterker nog, bij VCASMO moet je als auteur expliciet een licentie kiezen en aangeven of je embedden wilt toestaan of niet.

Ik ben heel benieuwd wat u er van vindt!

Nog veel meer vrije plaatjes vind je via Presentation Zen trouwens.

Arnoud

19 reacties

  1. Allereerst ook mijn complimenten voor je videopresentatie. Goede stem, duidelijk verhaal, weinig op aan te merken.

    Wel wil ik een kanttekening plaatsen over het gebruik van persoonsgegevens. Met het citaatrecht en het portretrecht zit het waarschijnlijk wel oke, maar is er bij je videopresentatie wel genoeg rekening gehouden met de WBP?

    Volgens de ‘CBP Richtsnoeren publicatie van personsgegevens op internet’ moeten bij hergebruik van persoonsgegevens uit andere publicaties, de persoonsgegevens worden gebruikt in dezelfde context, voor hetzelfde doeleinde. Bovendien dien je een zelfstandige rechtvaardigingsgrond te hebben voor je publicatie.

    Neem bijvoorbeeld slide 9 met een stuk screenshot (citaat) van de site jaap.nl. Hierop staan persoonsgegevens (adres, vraagprijs van het huis, foto van het huis welke een indruk geeft van het soort huis en ligging). In tegenstelling tot de site jaap.nl die de gegevens ook weer van een ander heeft, gebruik jij deze gegevens voor een ander doeleinde dan waarvoor ze gepubliceerd zijn. De informatie op de site jaap.nl zal waarschijnlijk verwijderd worden wanneer het huis niet langer te koop staat. Is dat bij jouw pesentatie ook het geval? En wat is je rechtvaardigingsgrond (toestemming of noodzaak)?

    En hoe zit het met de foto van Kalou op slide 28? Eerst voor een ander doel gebruikt door Centraal Beheer en nu door jou? En wat is de rechtvaardigingsgrond? Ook beweer je dat Kalou een bekende Nederlander is. Hij is/was een in Nederland bekende buitenlander. Hij is geen Nederlander en is dat ook nooit geweest. (P.S. Zou de persoonlijke informatie op Wikipedia over Kalou in overeenstemming zijn met de WBP?)

    En de foto op slide 27? Daarvan zeg je, gelukkig staan ze er allemaal onherkenbaar op. Maar als je de personen zou kennen, zou je ze ongetwijfeld herkennen. Zeker in combinatie met houding, kleding en locatie van de personen. De foto bevat trouwens bergen aan informatie. Er is zeer veel op te zien. Met een beetje goede wil kun je zelfs het nummerbord van de auto op de voorgrond lezen. Via je bronvermelding kun je de originele foto terugvinden (formaat: 1800 x 1192 pixels), zodat je nog veel meer informatie krijgt. Bijvoorbeeld waar het is en in welk jaar de foto genomen is. Ook de nummerborden zijn nu leesbaar. Wellicht bevat de foto genoeg informatie om een eventuele oude moord op te lossen.

  2. Dank je voor je reactie. Inderdaad zitten er de nodige privacy-aspecten aan, zeker als je de ontwerp-richtlijnen uit dat consultatiedocument gaat volgen. Ik publiceer in de presentatie alleen reeds gepubliceerde persoonsgegevens, en moet dus een geldig verhaal onder artikel 9 WBP hebben: het moet verenigbaar zijn met het oorspronkelijke doel.

    Er is relatief weinig verwantschap tussen een lezing over auteursrecht en het te koop zetten van een huis. Jaap is een relevant onderwerp, maar ik had in principe elk huis kunnen laten zien waarvan Jaap krachtens het citaatrecht foto en tekst overneemt.

    De gegevens zijn door de betrokkenen zelf voor publicatie vrijgegeven, en zijn niet eenvoudig tot de eigenaren van het huis te herleiden. Helemaal niet omdat ze gaan verhuizen. 🙂 Ik kan me dan ook moeilijk voorstellen dat deze verwerking gevolgen voor de betrokkenen zal hebben. Maar ik snap je punt. Ik heb de sheet dan ook aangepast: foto en beschrijving komen uit verschillende bronnen, het adres is weggehaald en de kaart is nu op zo’n hoog niveau dat er geen sprake meer is van identificatie van ??n specifiek huis.

    Inderdaad, Kalou is geen Nederlander, daar ging nou net dat hele spotje over. Hij is wel een bekende persoonlijkheid, en het is vaste jurisprudentie dat die meer te accepteren hebben dan “gewone mensen” voor wat betreft inbreuken op de privacy. Daarom zal de verwerking van de persoonsgegevens dat hij een Afrikaanse man is, denk ik wel rechtmatig zijn. Want daar gaat het om bij foto’s: je onthult iemands geslacht, afkomst en dergelijke kenmerken. Hier zie ik dus geen onrechtmatigheid.

    Wat die slide 27 betreft, er is inderdaad jurisprudentie dat herkenbaar op de foto staan, niet per se wil zeggen dat het gezicht er op moet staan. Ook een karakteristieke lichaamshouding kan een foto tot portret maken. Maar dat betekent niet dat iedere foto van een mens automatisch een portret is. Ik geloof niet dat iemand de personen op deze foto “ongetwijfeld zou herkennen”. De foto is klein, lage resolutie, en je ziet niet veel meer dan grijze hoofden en regenjassen. Ik zou dus durven stellen dat je hier geen persoonsgegevens over de mensen in kwestie kunt afleiden.

    Arnoud

  3. Ik quote hieronder wat van jouw uitspraken en reageer daaronder.

    “De gegevens zijn door de betrokkenen zelf voor publicatie vrijgegeven..” Voor een bepaald doel ja.

    “.., en zijn niet eenvoudig tot de eigenaren van het huis te herleiden..” Voor jou wellicht niet. Voor anderen wel.

    “..Ik kan me dan ook moeilijk voorstellen dat deze verwerking gevolgen voor de betrokkenen zal hebben.” Och, met een beetje fantasie kun je vast wel wat scenario’s bedenken waardoor deze verwerking nu of in de toekomst gevolgen kan hebben voor de oude of nieuwe bewoners, of voor bijvoorbeeld de buren. En al is het belang misschien klein, zelf heb je er helemaal geen belang bij (zoals je zelf al aangaf).

    “Wat die slide 27 betreft.. ..Ik geloof niet dat iemand de personen op deze foto ???ongetwijfeld zou herkennen???..” Als het een recente foto zou zijn geweest en er stond iemand op die ik goed zou kennen, dan zou ik hem ongetwijfeld herkend hebben. Al helemaal als ik die persoon in verband kan brengen met andere dingen die uit de foto af te leiden zijn. Voorbeelden: Mijn vriend Piet is gister naar Amsterdam geweest. He, dat is volgens mij Piet daar op de foto. Het is in Amsterdam, dus het zou goed kunnen. He, is dat niet Klaas daar op de foto. Hij moest laatst naar een straat daar in de buurt, dus het zou goed kunnen. En dat is zijn zoon Andre. Die twee gaan altijd samen op pad. Kijk hun auto staat er ook. Het nummerbord komt overeen.

    “..De foto is klein, lage resolutie..” Klein? Lage resolutie? Klik eens op het vergrootglaasje met de plus erop. Lees het nummerbord eens. Bovendien kun je aan de hand van de bronvermelding op de foto zonder veel moeite de originele foto (resolutie 1800 x 1192) terugvinden.

    “Ik zou dus durven stellen dat je hier geen persoonsgegevens over de mensen in kwestie kunt afleiden.” Daar verschillen we dus van mening over.

  4. Inderdaad, er zijn gevallen mogelijk waarin iemand herkenbaar is voor een directe kennis. Maar dit vind ik toch wel een beetje vergezocht. Hoe veel moeite moet je wel niet doen om zo tegen een kennis aan te “lopen”? De wet zegt dat iets pas een persoonsgegeven is als het met een redelijke hoeveelheid inspanning tot de persoon te herleiden is. Ik denk niet dat daar aan voldaan is in dit geval.

    Die jurisprudentie (een mevrouw op een nudistenkamp en twee zoenende mensen in het park) ging over foto’s waar de mensen pontificaal en meteen herkenbaar op de foto stonden. Bovendien waren ze in tijdschriften gepubliceerd met een groot bereik. Zo komen ze veel mensen onder ogen en de kans op herkend worden is dan ook veel groter.

    Hier zou je de foto moeten inzoomen en vervolgens de originele bron moeten opzoeken. Waarom zou je dat doen? Is het redelijkerwijs te verwachten dat mensen dat gaan doen om zo de afgebeelde personen te herkennen?

    Arnoud

  5. Als je iemand goed kent, hoef je helemaal geen moeite te doen om iemand te herkennen. Dat is prima mogelijk met een foto als deze. Van een lage resolutie is absoluut geen sprake. Ik was zelfs in staat om het nummerbord van de auto rechts te lezen (neus vlak voor de monitor houdend). Bekijk je jouw presentatie Full Screen, wat veel mensen zullen doen, dan is het nummerbord van de auto rechts goed leesbaar. Zoek je de originele foto erbij (wat mij weinig inspanning kostte), dan kun je ook het nummerbord van het busje lezen. Nummerborden zijn ook persoonsgegevens. Die zijn door bepaalde mensen prima herleidbaar tot individuen.

    De motivatie waarom iemand informatie tot een persoon wil herleiden, is niet primair van belang. Het gaat erom of het mogelijk is om de informatie te herleiden tot een persoon als iemand daarvoor een bepaalde motivatie heeft. Welke motivatie dat is, is niet van belang.

    De hoeveelheid inspanning die nodig is om informatie tot een persoon te herleiden, is ook niet primair van belang. Het gaat erom of iemand met een bepaalde motivatie die inspanning waarschijnlijk redelijkerwijs zal aanwenden.

    Lees “Verdere harmonisering definitie persoonsgegevens“. (edit: url gefixed) Enkele quotes uit de volledige opinie:

    “Further clarification is contained in the commentary to the Articles of the amended Commission proposal, in the sense that “a person may be identified directly by name or indirectly by a telephone number, a car registration number, a social security number, a passport number or by a combination of significant criteria which allows him to be recognized by narrowing down the group to which he belongs (age, occupation, place of residence, etc.)”.”

    “Example No. 12: Publication of X-ray plates together with the patient’s first name A lady’s X-ray plate had been published in a scientific journal, together with the lady’s first name, which was a very unusual one. The first name of the person, combined by the knowledge by their relatives or acquaintances that she suffered a certain ailment rendered the person identifiable to a number of persons, and the X-ray plate would then be considered as personal data.”

    Bestaande jurisprudentie heeft veelal betrekking op portretrecht en auteursrecht. Dat iets mag volgens het portretrecht en auteursrecht wil nog niet zeggen dat het ook voldoet aan de WBP. Dat iets volgens bestaande jurisprudentie slechts een kleine schending van de privacy teweegbrengt en daarom is toegestaan, wil nog niet zeggen dat iets geen persoonsgegeven is waarop de WBP van toepassing is. En bij de WBP komen dingen als informatieplicht en rechtvaardigingsgrond om de hoek kijken.

    Ik ben zeer geinteresseerd in jurisprudentie waarin expliciet over de toepasbaarheid van de WBP geoordeeld wordt. Weet jij iets?

    Ten slotte. Je hebt het over dat tijdschriften met een groot bereik veel mensen onder ogen komen en dat de kans op herkenning dan veel groter is. Maar het potentiele(!) bereik van internet is vele malen groter. Groter dan dat weet ik het zelfs niet. Er hoeft maar wat te gebeuren en een heeel groot aantal mensen krijgt het gepubliceerde onder ogen. Eventueel in gewijzigde vorm, in een andere context en aangevuld met nog veel meer informatie. Wat mij betreft, is dan ook de grootste vijand van de privacy: het internet.

  6. “Het gaat erom of het mogelijk is om de informatie te herleiden tot een persoon als iemand daarvoor een bepaalde motivatie heeft. Welke motivatie dat is, is niet van belang.” Niet slechts “mogelijk”. Alles is mogelijk. De vraag is of de identiteit van de betrokkene redelijkerwijs, zonder onevenredige inspanning, kan worden vastgesteld met de informatie. Zie concept-Richtsnoeren p. 9 en de daarin genoemde overweging 26 van de privacyrichtlijn.

    Ik heb grote moeite met een uitleg die er toe leidt dat elke foto een persoonsgegeven is omdat er ergens ook maar enige afbeelding van een persoon te ontwaren is die wellicht onder de juiste omstandigheden door diens moeder te herkennen is.

    De WBP stelt namelijk hele strenge eisen aan verwerking van persoonsgegevens. Dit leidt dan tot onwerkbare situaties. Zo zal een simpel overzichtsshot van een winkelstraat op zaterdagmiddag niet op TV mogen worden uitgezonden. Daar zijn mensen op te zien, en uit het shot kun je afleiden welk geslacht of ras deze mensen hebben, en soms ook hun gezondheid (persoon in rolstoel, gipsarm, snuit zijn neus). Het shot bevat daarmee bijzondere persoonsgegevens (art. 16 WBP) en er moet dan uitdrukkelijke toestemming van de betrokkenen worden verkregen voor de verwerking (de uitzending op TV).

    Het kan toch niet de bedoeling zijn dat een dergelijk shot verboden is omdat de vrouw van meneer M’Beni haar man zou kunnen herkennen op dat shot?

    Jurisprudentie: Je kent ongetwijfeld het Lindqvist-arrest.

    Ook interessant is Advies 4/2007 over het begrip persoonsgegeven (WP 136) van de artikel 29-Werkgroep.

    Ik denk echter wel dat de portretrecht-jurisprudentie ook opgaat bij een inbreuk op de WBP. Immers, privacy is in veel gevallen het “redelijk belang” dat wordt ingezet bij een beroep op portretrecht. Ik zou eerlijk gezegd niet weten waarom een de belangenafweging via de WBP anders uit zou moeten vallen dan een belangenafweging via de Auteurswet.

    Arnoud

  7. Arnoud schreef: “De vraag is of de identiteit van de betrokkene redelijkerwijs, zonder onevenredige inspanning, kan worden vastgesteld met de informatie. Zie concept-Richtsnoeren p. 9 en de daarin genoemde overweging 26 van de privacyrichtlijn.”

    Je pikt er een zin uit en rukt die uit zijn verband. Op de door jou aangegeven plek staat: “Bij het vaststellen of een gegeven een indirect identificerend persoonsgegeven is, is van belang of de identiteit van de persoon er redelijkerwijs, zonder onevenredige inspanning, mee kan worden vastgesteld. Het is niet doorslaggevend of het identificeren daadwerkelijk plaatsvindt. Deze opvatting komt voort uit overweging 26 bij de privacyrichtlijn: Overwegende dat de beschermingsbeginselen moeten gelden voor elk gegeven betreffende een ge?dentificeerde of identificeerbare persoon, dat om te bepalen of een persoon identificeerbaar is, moet worden gekeken naar alle middelen waarvan mag worden aangenomen dat zij redelijkerwijs door degene die voor de verwerking verantwoordelijk is dan wel door enig ander persoon in te zetten zijn om genoemde persoon te identificeren.(???). Herleidbaarheid tot een natuurlijk persoon, voorzover die redelijkerwijs door een derde kan worden bewerkstelligd, is dus voldoende.”

    Er moet dus gekeken worden naar alle mogelijke middelen die redelijkerwijs in te zetten zijn om de identiteit van een persoon te achterhalen door iedere willekeurige derde (enig ander persoon). Dus al zou de koningin de enige zijn die het kan, dan gaat het dus al om een persoonsgegeven. Dit wordt ook duidelijk uitgelegd in het door jou aangegeven advies van de artikel 29-Werkgroep (Advies 4/2007 over het begrip persoonsgegeven). Dit advies is precies hetgeen ik al eerder naar verwees toen ik verwees naar het artikel ???Verdere harmonisering definitie persoonsgegevens??? op de website van het CBP en waaruit ik voorbeeld 12 quotte. (Aanklikken van de door mij eerder opgegeven URL naar het artikel ???Verdere harmonisering definitie persoonsgegevens??? werkt niet vanwege de punt achteraan.)

    Voor de mensen die het niet weten. De artikel 29-Werkgroep bestaat uit de Europese privacytoezichthouders en advies 4/2007 over het begrip persoonsgegeven (juni 2007) is het advies van de Europese privacytoezichthouders over wat verstaan moet worden onder het begrip persoonsgegeven. Doel van dit advies is te leiden tot een gemeenschappelijke visie op het begrip persoonsgegeven ter bevordering van een uniforme toepassing van de privacy-regelgeving.

    Arnoud schreef: “Ik heb grote moeite met een uitleg die er toe leidt dat elke foto een persoonsgegeven is omdat er ergens ook maar enige afbeelding van een persoon te ontwaren is die wellicht onder de juiste omstandigheden door diens moeder te herkennen is.”

    Dit echter wel de uitleg van de de Europese privacytoezichthouders.

    Arnoud schreef: “De WBP stelt namelijk hele strenge eisen aan verwerking van persoonsgegevens. Dit leidt dan tot onwerkbare situaties. Zo zal een simpel overzichtsshot van een winkelstraat op zaterdagmiddag niet op TV mogen worden uitgezonden. Daar zijn mensen op te zien, en uit het shot kun je afleiden welk geslacht of ras deze mensen hebben, en soms ook hun gezondheid (persoon in rolstoel, gipsarm, snuit zijn neus). Het shot bevat daarmee bijzondere persoonsgegevens (art. 16 WBP) en er moet dan uitdrukkelijke toestemming van de betrokkenen worden verkregen voor de verwerking (de uitzending op TV). Het kan toch niet de bedoeling zijn dat een dergelijk shot verboden is omdat de vrouw van meneer M???Beni haar man zou kunnen herkennen op dat shot?”

    Zo’n shot mag inderdaad niet zomaar (zonder doel) worden uitgezonden. Het hangt van het doel af. Dat iets aangemerkt moet worden als persoonsgegeven wil nog niet zeggen dat je het niet mag verwerken. Relevant vind ik de volgende zin uit Advies 4/2007 van de artikel 29-Werkgroep: “Het is beter de interpretatie van de definitie van persoonsgegeven niet onnodig te beperken, maar in het oog te houden dat er aanzienlijke ruimte is voor een flexibele toepassing van de regels op dergelijke gegevens.”

    Arnoud schreef: “Jurisprudentie: Je kent ongetwijfeld het Lindqvist-arrest.”

    Ik bedoelde eigenlijk jurisprudentie waarin in praktijkgevallen expliciet over de toepasbaarheid van de WBP geoordeeld wordt. Dus praktijkgevallen waarin de rechter de WBP daadwerkelijk toepast, of beslist dat de WBP niet van toepassing is. Weet jij iets?

    Arnoud schreef: “Ik denk echter wel dat de portretrecht-jurisprudentie ook opgaat bij een inbreuk op de WBP. Immers, privacy is in veel gevallen het ???redelijk belang??? dat wordt ingezet bij een beroep op portretrecht. Ik zou eerlijk gezegd niet weten waarom een de belangenafweging via de WBP anders uit zou moeten vallen dan een belangenafweging via de Auteurswet.”

    Het zijn andere wetten met andere regels en andere doelen. Waar het bij een belangenafweging via de Auteurswet vooral gaat om de mate van privacy-schending voor de betrokkene, gaat het bij een belangenafweging via de WBP bijvoorbeeld ook om het doel en de noodzakelijkheid van de gegevensverwerker om persoonsgegevens te verwerken en om de zorgvuldigheid waarmee de gegevensverwerker omgaat met persoonsgegevens.

  8. Ik ken geen jurisprudentie waarin iemand de WBP inzet vanwege een privacyschending zoals er hier sprake van zou zijn. De zaken die ik heb gelezen, gaan over mensen die bedrijven aanspreken wegens verwerking op de klassieke manier. B.v. BA3529 waarin de Hoge Raad een verzoek tot inzage (art. 46 lid 1 Wbp) toekent betreffende transcripties van telefoongesprekken tussen klant en bank.

    Ook zie je het zijdelings bij WOB-verzoeken aan de orde komen, persoonsgegevens van agenten bijvoorbeeld.

    “Dit echter wel de uitleg van de de Europese privacytoezichthouders.” Inderdaad, maar gezien het regime dat je vervolgens over je heen krijgt, zeker bij foto’s (bijzondere persoonsgegevens, immers), acht ik die uitleg volstrekt onwerkbaar. Het betekent namelijk dat het Journaal geen shotje mag doen van een winkelstraat op 5 december om 16.00 ter illustratie van de sinterklaasdrukte. Je kunt op die foto zien van welk ras de mensen zijn. Sorry, maar dan haak ik af. Dat kan en mag niet de uitleg zijn van een wet die verzonnen was om geautomatiseerde kaartenbakken te reguleren.

    Arnoud (PS heb je kapotte link gefixt; je mag gewoon HTML code gebruiken in berichtjes hier)

  9. Arnoud schreef: “Inderdaad, maar gezien het regime dat je vervolgens over je heen krijgt, zeker bij foto???s (bijzondere persoonsgegevens, immers), acht ik die uitleg volstrekt onwerkbaar. Het betekent namelijk dat het Journaal geen shotje mag doen van een winkelstraat op 5 december om 16.00 ter illustratie van de sinterklaasdrukte.”

    Dat betekent het helemaal niet. De WBP biedt de ruimte om voor journalistieke doeleinden ook bijzondere persoonsgegevens te verwerken. Artikel 3 WBP, tweede lid, stelt dit buiten twijfel. Zie Wet Bescherming Persoonsgegevens Memorie van Toelichting blz 74: “Voorts is in het tweede lid bepaald dat gevoelige gegevens als bedoeld in artikel 16 van het wetsvoorstel, mogen worden verwerkt voor zover dit voor de in het eerste lid genoemde doeleinden noodzakelijk is. Gevoelige gegevens vormen een bijzondere categorie die krachtens de richtlijn extra bescherming dienen te krijgen. Publicatie ten behoeve van journalistieke, artistieke en literaire doeleinden moet echter worden beschouwd als een ?zwaarwegend algemeen belang? in de zin van artikel 8, vierde lid, van de richtlijn ten behoeve waarvan ook verwerking van gevoelige gegevens noodzakelijk kan zijn. Artikel 3, tweede lid, stelt dit buiten twijfel. De bevoegdheid tot een zodanige gegevensverwerking is echter niet onbeperkt. Bij de toepassing van de noodzakelijkheidsnorm zal degene die de gegevens verwerkt steeds moeten afwegen of de betreffende verwerking voldoen aan beginselen van proportionaliteit en subsidiariteit.”

    Bij een botsing tussen de grondrechten vrijheid van meningsuiting en het belang van het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer, bestaat er geen rangorde. Geen van beide rechten heeft in algemene zin voorrang. Per concreet geval moet een afweging gemaakt worden tussen het belang dat gediend is met de vrijheid van meningsuiting en het belang van het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer.

    Arnoud schreef: “Dat kan en mag niet de uitleg zijn van een wet die verzonnen was om geautomatiseerde kaartenbakken te reguleren.”

    Ik vind dat je de beleidsmakers in deze wel erg tekort doet. Graag je onderbouwing voor de uitspraak dat de WBP verzonnen was om geautomatiseerde kaartenbakken te reguleren.

    Ik merk op dat je een aantal emotioneel geladen uitspraken doet en dat behoorlijke argumentatie ontbreekt.

  10. Vervang voor “het journaal” dan “mijn blog” en de journalistieke exceptie valt eraf. De inhoudelijke waarde van het bericht verandert echter niet; iemand wil laten zien hoe druk het was met de Sint en doet dat met een foto. Dat mag niet want je kunt op die foto zien dat meneer Jansen linksvoor van het Kaukasische ras is. En een blog is meestal geen journalistieke uiting, aldus het Cbp. Dus helaas, weg met die foto.

    En tsja, weet je, op zeker moment heb ik het ook wel gehad met de zuiver juridische discussie over welke regel er is. Je moet ook kijken welk effect die regels in de praktijk hebben. Een blog is meer een column dan een artikel in een juridisch tijdschrift, dus enige overdrijving mag best. Als je dat niet bevalt, staat het je natuurlijk vrij een eigen blog te beginnen om daar dagelijks je eigen mening over internetrecht uit te dragen. Geheel juridisch onderbouwd en strak vanuit intern juridisch perspectief natuurlijk.

    Ik ben op de UvA al doodgegooid met relationele en informationele privacy, dus ik meen ondertussen wel te weten welke filosofie er achter zit. In Lindqvist werd echter al met zo veel woorden gezegd dat de Richtlijn geen rekening had gehouden met internet en de mogelijkheden daarbij.

    Als ik dan vervolgens de concept-Richtsnoeren lees, dan zie ik daar zulke v?rgaande regels in voor websites, dat ik niet anders kan dan concluderen dat dit volstrekt onwerkbaar zal zijn. Een paar van die dingen zijn hier al aan de orde geweest, en jij was zo vriendelijk het stukje persoonsgegevens in foto’s aan te stippen, waarvoor mijn dank natuurlijk.

  11. Wat ik me nog afvroeg over foto’s, de Richtsnoeren zeggen: “Bij de publicatie dienen verantwoordelijken betrokkenen actief te informeren over het doel en de opzet van de publicatie.”

    Hoe doe ik dat bij zo’n overzichtsshot van een winkelstraat?

  12. Arnoud schreef: “iemand wil laten zien hoe druk het was met de Sint en doet dat met een foto. Dat mag niet want je kunt op die foto zien dat meneer Jansen linksvoor van het Kaukasische ras is.”

    Je hebt geluk. In de definitieve richtsnoeren ‘Publicatie van persoonsgegevens op internet’ zegt het CBP: “Alleen als een verantwoordelijke foto???s of ander beeldmateriaal publiceert met het uitdrukkelijke doel om onderscheid te maken naar ras, is bijzondere oplettendheid geboden. In dat geval acht het CBP het een redelijke wetstoepassing om het beeldmateriaal aan te merken als een bijzonder persoonsgegeven. Verwerking daarvan is verboden, tenzij een van de hierboven beschreven uitzonderingen van toepassing is.”

    Arnoud schreef: “En een blog is meestal geen journalistieke uiting, aldus het Cbp.”

    Terecht. Een journalist kan je nog aanspreken op zijn gedrag, bijvoorbeeld via zijn werkgever of via de Raad voor de Journalistiek. De journalistiek dient nog een algemeen belang. Een blog is meestal persoonlijk van aard en hanteert meestal niet het principe van hoor en wederhoor.

    Merijn de Weerd schreef: “Wat ik me nog afvroeg over foto???s, de Richtsnoeren zeggen: ???Bij de publicatie dienen verantwoordelijken betrokkenen actief te informeren over het doel en de opzet van de publicatie.??? Hoe doe ik dat bij zo???n overzichtsshot van een winkelstraat?”

    Tja, dat is een beetje lastig he. Je zou nog een beroep kunnen doen op artikel 8 onder f Wbp, bijvoorbeeld door je te beroepen op je vrijheid van meningsuiting. Maar daar zegt het CBP terecht over: “In beginsel zullen slechts weinig publicaties zich op deze rechtvaardigingsgrond kunnen beroepen, omdat publicatie op internet onvoorspelbare risico???s met zich meebrengt voor de persoonlijke levenssfeer van betrokkenen.” (richtsnoeren ‘Publicatie van persoonsgegevens op internet’)

    Zo’n overzichtsfoto kun je dus wel vergeten. Tenzij je ervoor zorgt dat mensen er niet herkenbaar op staan, bijvoorbeeld door een foto recht van boven te nemen.

    Je kunt natuurlijk ook zonder foto (maar middels een beeldende omschrijving) prima duidelijk maken dat het druk was in de winkelstraat. Waarom moet zo nodig informatie aangeboden worden aan buren, werkgevers, overheid, criminelen, agressieve ex-mannen enzovoorts over zaken als dat mevrouw Teunisse naar de kapper is geweest, dat meneer De Bruijn niet ziek thuis is, dat meneer De Leeuw niet op vakantie in het buitenland is, dat rijke mevrouw De Lange buiten de stad vertoeft en dat mevrouw Mishandeld zich in de op de foto aangegeven buurt schuilhoudt. Omdat het leuk is? Publicatie van sommige van die zaken kunnen verstrekkende gevolgen hebben. Publicatie hiervan op internet is niet leuk. Het is een serieuze zaak.

  13. Geen idee of je dit nog ziet maar heb nog een vraag.

    Je mag een foto maken van de erasmus brug in de context zoals hij daar staat (in de publieke ruimte).

    Nu hebben wij een markant kantoorpand dat op prive terein staat. Mag men daar ook zomaar foto’s van maken. Dit gebeurt regelmatig, waarschijnlijk door studenten bouwkunde

  14. Ja dat mag, hoewel je als eigenaar van het terrein regels mag stellen aan wie het terrein op mag en wat je daar mag doen. Je zou een bordje “Verboden te fotograferen” bij de ingang kunnen ophangen. Dan mag men alleen vanaf de openbare weg nog het gebouw fotograferen.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.