Wat te doen tegen domeinslapers?

hangmat-domeinnaam-slapen.jpgDomeinkaping is een bekend fenomeen in merkenland: iemand registreert een domeinnaam die gelijk is aan andermans merk, of in ieder geval daar sterk op lijkt. Vervolgens wordt daar een concurrerende site gebouwd of stouwt men de site vol met Google advertenties om zo inkomsten te verwerven dankzij mensen die menen naar de site van de merkhouder te gaan. Maar wat doe je met domeinslapers, mensen die jaren geleden een domeinnaam registreerden en daar niets mee doen – terwijl jij die nu graag als merk of bedrijfsnaam zou willen gebruiken?

Eind jaren negentig was het een populair tijdverdrijf om domeinnamen te registreren vanuit de redenering “eerst maar eens registreren en dan verzin ik daarna wel een concept erbij”. Dat nam alleen maar toe toen SIDN in november 2000 besloot alle beperkingen op te heffen en ook algemene woorden registreerbaar te maken. Lang niet iedere domeinnaam werd ook werkelijk gebruikt, maar omdat de kosten voor registratie zo laag zijn laten de meeste van deze eigenaren de domeinnaam gewoon bestaan (“wie weet doe ik er ooit nog wat mee”). En dat heeft dus tot gevolg dat een derde die nu wél met een leuk concept de markt op wil, die domeinnaam niet kan gebruiken.

Is daar nu niets aan te doen? In principe niet. Domeinnamen kun je opeisen maar dan moet er wel sprake zijn van inbreuk op een merk of handelsnaam. En bij een slapende domeinnaam is er over het algemeen geen inbreuk, omdat men niets doet met de domeinnaam en dus ook niets doet dat verwarring kan opleveren, wat vereist is voor merk- of handelsnaaminbreuk. Bovendien zijn dit vaak generieke namen die niet als merk te beschermen zijn.

Verder weegt zwaar in het voordeel van de domeinslaper dat deze de domeinnaam eerder geregistreerd heeft dan de merkhouder. Het enkele registreren (parkeren) van een domeinnaam kán merkinbreuk zijn, maar niet als de domeinnaam ouder is dan het merk.

Je zou het wellicht alsnog kunnen winnen van de domeinslaper als je je concept dan maar op een ander domein gaat ontwikkelen, waarna de domeinslaper de site aanpast om zo alsnog te profiteren van jouw populariteit. Dat is dan gebruik te kwader trouw en dat is vaak genoeg om deze op te eisen (zeker in Nederland). Ik vraag me heel erg af wat er gebeurt als het slapende domein gevuld is met Google advertenties en Google die aanpast nadat het andere domein populair begint te worden. Pleeg je dan merkinbreuk omdat je nu geld verdient met aan het merk gerelateerde advertenties?

Maar in het algemeen zie ik weinig opties behalve (eventueel via een tussenpersoon) gaan onderhandelen met de slaper om te kijken of deze toch over te nemen is. Wat vaak wel kan maar wel tegen bedragen met vier cijfers.

Bij merken geldt de regel “use it or lose it”: wie vijf jaar lang zijn merk niet actief gebruikt, raakt het kwijt. Ik denk dat het ook wel een goed idee zou zijn om dat voor domeinnamen in te voeren.

Arnoud

55 reacties

  1. Bij merken geldt de regel “use it or lose it”: wie vijf jaar lang zijn merk niet actief gebruikt, raakt het kwijt. Ik denk dat het ook wel een goed idee zou zijn om dat voor domeinnamen in te voeren.

    Los of ik daar voor ben lijkt het me nogal onwerkbaar. Wat is het actief gebruik van een domein? Dat wordt dan vervolgens ingevuld door een wetgevende partij wat allemaal beperkingen met zich meebrengt voor domeinnaamhouders terwijl het altijd triviaal is iets te verzinnen wat kwalificeert als actief gebruik. Het lijkt me symboolpolitiek.

  2. Dat probleem is niet nieuw; ook bij merken speelt die vraag. Een merkhouder verkoopt even twee pakjes sigaretten met het merk erop aan zijn moeder, of legt zijn cola ergens in Oost-Drente op de plank en roept dan dat er actief gebruik is.

    Het lijkt me dat je juist bij domeinnamen wel wat vuistregels kunt formuleren: een Adsense for Domains-pagina is bewijs van geen actief gebruik, net als een “Deze site is onder constructie” melding als enige inhoud.

  3. Daar ben ik het dus al met je oneens want ik vind dat er weinig mis is met een Adsense for Domains-pagina. Je hebt een site met advertenties, mensen komen er en klikken mogelijk. Wat is daar mis mee? Maar bovendien stel dat het te magertjes is door nieuwe wetgeving. Dan zet je er toch een stuk forumsoftware op. Of een een blog wat je nauwelijks bijhoudt. Dat soort regeltjes – waar ik niet voor ben – zijn eenvoudig te pareren. En ja, dat is met merken ook zo. En er zijn dan ook genoeg diensten voor merkhouders om het merk economisch actief te houden. Dat lukt prima want de spelregels zijn duidelijk. Je veroorzaakt wat meer werk voor de mensen die zich hiermee bezighouden maar het is triviaal om te omzeilen. Dit komt mede doordat de wetgever traag en formeel is en de domeinuitbater creatief en snel kan schakelen. Oftewel, het ‘probleem’ gaat er niet door weg.

  4. Als een “goed idee” staat of valt met een bepaalde domeinnaam, dan kan het in mijn beleving niet veel meer zijn dan een poging om snel en gemakkelijk rijk te worden. Een echt goed idee werkt namelijk met een willekeurige andere leuke domeinnaam ook wel.

    Dus als men absoluut een bepaalde domeinnaam nodig denkt te te hebben, dan heb ik er geen moeite mee dat daar dan eest in ge?nvesteerd moet worden omdat toevallig iemand anders eerder ook al dacht met die domeinnaam snel en gemakkelijk rijk te worden.

  5. Ik ben lang admin-c geweest voor domeinnamen die bijna uitsluitend door én voor particulieren werden aangevraagd. Daarbij gold dat: * een opvallend groot deel kwam nooit verder dan een “under construction logo”; * binnen 1 jaar x-procent van de websites niet meer werd bijghouden (geen verkeer meer). Dit soort domeinen zijn imho slapers.

    Met enige regelmaat werd ik benaderd voor overname. Echter omdat ik niet de houder was heb ik altijd doorverwezen – of forward gedaan – naar de klant.

    Wat nooit heeft gewerkt is als een slapende houder door een al dan niet brakke blafbrief werd wakkergeschud, helemaal niet met een ultimatum erbij. Je krijgt een de hakken in het zand houding bij de wakkere slaper, daarnaast zijn er wakkere slapers die opeens $tekens in de ogen hebben.

    Het meest succesvol waren overnemers die serieus waren, de tijd namen en ook meedachten voor alternatieven in het geval de website wel een inhoud had met “waarde’. Dat de succesvolle overnemers afaik nooit advocaten waren is iets waar anderen over mogen nadenken.

  6. Domeinnamen kunnen voor meer zaken gebruikt worden dan alleen het WWW. Mag een bedrijf zijn domein, waarop al jarenlang honderden (niet-SPAM) emails per dag binnenkomen, verliezen alleen omdat er geen webserver voor dat domein draait?

  7. Let ook op dat een domeinnaam niet alleen voor websites is. Als ik zelf mijn domein alleen gebruik om mijn eigen email op te ontvangen, en om mijn machines remote aan te spreken, dan is dat m.i. een legitiem gebruik.

  8. Waarom maken we niet gewoon de registratiekosten van een domeinnaam 100 of 200 euro per jaar? Serieuze domeinnnaambezitters zullen daar geen enkel probleem mee hebben, je voorkomt echter veel slapers omdat de kosten dan niet meer opwegen tegen de baten.

    Laat dat geld vervolgens weer terugvloeien naar de overheid en doe er wat leuks mee. Iedereen blij.

  9. @Bram: Bijvoorbeeld kranten van in de lucht houden zeker 😉

    Dat heeft overigens geen zin, dan ga je alleen maar mensen motiveren andere TLD’s te gebruiken. Het staat overigens haaks op het gevoerde beleid van de overheid dat uitgaat van verregaande liberalisering. En lost dat het probleem op?

  10. 100 euro per domeinnaam per jaar? Dat zou ik een groot probleem vinden, als serieuze houder van een .nl-domeintje of 15, die bijna allemaal actief gebruikt worden.

    Overigens zou ik het wel een goed idee vinden om te verplichten dat op iedere domeinnaam een website te vinden is met daarop “original content” (dus niet alleen advertenties, wikipedia-kopie?n, en zulke dingen).

  11. Original content…. Dus creative common content of RSS feeds die je daar verzamelt zijn niet origineel dus mag het niet want dan verlies je je domein? Ik zie nog steeds niet hoe dit zinvol kan zijn.

  12. Het mag wel, maar niet als enige. Overigens kan je een bepaalde beperkte en niet willekeurige verzameling verwijzingen zelf ook zien als original content. Je hebt dan nog steeds moeite gestoken in het bepalen van wat je publiceert en wat niet.

  13. @Juerd – reactie 11, verplichting tot inhoud op een website? om meerdere redenen een zeer slecht idee. – domeinnaam is niet uitsluitend voor web (zie ook reactie 6 van Robin) – toezicht is kosten en daar ben ik helemaal niet blij mee

    Om even een steen in de vijver te gooien – wat moet jij met 15 domeinnamen? Dat was vroeger niet toegestaan, dat leidde namelijk tot te veel inactieve namen.

  14. Domeinen zijn zeker niet uitsluitend voor het web, maar het lijkt me geen onredelijke eis om een wel web-content verplicht te stellen. Dat is uiteindelijk niet veel anders dan dat je eigenlijk een postmaster-e-mailadres op elk domein hoort te hebben.

    Ik ben niet voor algemene controle en toezicht. Heck, dat zou niet eens meer kunnen met het aantal domeinnamen dat we nu hebben. Maar dat is ook helemaal niet nodig. We hebben zoiets ook niet voor merknamen; daar kijken we ook pas naar als het “fout” gaat. En in dit geval zou ik willen voorstellen om langdurig gebrek aan webpagina te zien als reden voor onteigening van een domein, waarna ‘ie dan overgedragen kan worden aan degene die ’t ontdekt heeft, die dan wat mij betreft de kosten voor arbitrage wel zelf moet betalen.

    Wat ik met 15 .nl-domeinen moet? Het is niet zozeer een kwestie van moeten, als wel van makkelijker kunnen communiceren als de URL kort blijft. Zo heb ik aoeu.nl en dvorak.nl waarop een dvorak-cursus staat, een handjevol zakelijke websites, een persoonlijke website, wat projectjes en zelfs een domeinnaam die ik puur geregistreerd heb om te voorkomen dat een ander het doet (voor de hand liggende typosquatting).

  15. De registratie kosten mogen best wat omhoog wat mij betreft. Want je ziet nu prijzen van 5, 6 euro en niemand ligt wakker van een paar keer 6 euro per jaar voor z’n domeinen. Dus om het minder aanlokkelijk te houden om domeinen vast te houden die ongebruikt zijn mogen die kosten best stijgen.

    Niet dat ik dat zie gebeuren overigens want je hebt altijd wel een 1 euro webhosting partij die zich niet zal willen confirmeren. Ik zie de prijs bij SIDN ook niet zo snel stijgen die hebben dacht ik al genoeg geld in kas (al kunnen ze wellicht hun scope uitbreiden van alleen een lokale volleybal club te sponsoren naar bijv Vitesse te sponsoren of de .nl Eredivisie). Echter SIDN zou zich imho ook niet bezig moeten houden met het promoten van het gebruik van de .nl TLD. Het is geen must dat je een of meerdere nl domeinnamen hebt in mijn optiek.

    Maar waar ik zeker niet op zich te wachten is dat iemand regeltjes gaat opstellen voor wat nuttig gebruik is van een domeinnaam. Als ik een business model denk te hebben met alleen adsense reclame op mijn domein laat me. Als ik het domein alleen gebruik voor email: laat me. Als ik het domein wil gebruiken om een website te zetten op intranet.domain.nl en die niet publiekelijk beschikbaar te maken… Laat me lekker. Niemand kan voor mij bepalen wat nuttig gebruik is. En je gebruikt een domeinnaam zeker niet alleen nuttig als je er een web pagina op hebt staan.

  16. Is het probleem van die slapende domeinen trouwens zo groot dat het radicale oplossingen — verplichte web content, peperdure domeinen — rechtvaardigt? Het lijkt me vooral iets dat af-en-toe speelt en nog af-en-toe-er een serieus probleem is. Voor die gevallen moet men Arnoud Engelfriet maar inschakelen. 🙂

    Heel veel .nl domeinen zijn eigendom van hobbyisten, voor hun blog of hun kantklosclubje. Die zullen in elk geval niet blij zijn met zo’n enorme prijsverhoging. En het verplichten van web-content, betekent het verplichten van het draaien van een web-server, wat weer werk en veiligheidsrisico’s met zich meebrengt. (Het verplichten van het vermelden van het hoe en waarom van een domeinnaam en dat in de whois stoppen kan wel nuttig zijn. En dat browsers die informatie dan, indien geen webserver beschikbaar is, weergeven.)

  17. Bij merken heb je hetzelfde, zei ik in #1. Maar dat is dus niet helemaal waar: particulieren registreren zelden tot nooit merken, en al helemaal niet vanuit het idee “wie weet doe ik er wat leuks mee”. Dat is wel een wezenlijk verschil. Dus nee, ik denk dat ik terug ga komen van die gebruiksverplichting.

    En @Martijn, het probleem is nu juist als er geen juridische aanleiding is. Ik zou zelf dolgraag http://www.internetrecht.nl/ hebben, maar dat gaat me niet lukken met een juridische procedure. Zelfs niet als ik ga betogen dat ik tegenwoordig de term “Internetrecht” als handelsnaam voer. En de eigenaar is niet bereid om te verkopen. Erg jammer.

  18. Peperdure domeinen zou ik radicaal noemen, maar een simpele verplichting waar iedereen in ’n kwartiertje aan kan voldoen, niet. Zo’n inspanningsverplichting werkt overigens ook alleen tegen bedrijven die honderden of duizenden domeinen kapen.

    Ik denk wel dat het probleem erg groot is, maar niet dat er op enige waterdichte manier wat aan te doen is. Wel kan je de excessen gemakkelijk aanpakken.

    Arnoud inschakelen werkt niet als je geen poot hebt om op te staan, omdat een domeinnaam niet actief in gebruik is. Door mijn voorgestelde contentverplichting is elk domein ook actief in gebruik.

    Het verplicht hebben van content betekent dat er ergens een webserver moet draaien, dat klopt. Maar daar draaien er genoeg van om dit aan te kunnen. Dat het extra werk is om webhosting te regelen, zie ik als voordeel: dat werpt een drempel op, maar wel eentje die zo klein is dat ’t bij ieder serieus gebruikt domein geen problemen op zal leveren.

  19. Ik heb zelf een aantal achternaam-domeinnamen. Gewoon m’n eigen naam met .nl .com .net .eu er achter. Ik gebruik die voor mail, maar niet voor www. Moet ik die dan kwijtraken? Use it or lose it is niet te bewijzen.

    Ook heb ik nog een domeinnaam om ooit een bedrijfje te kunnen beginnen. Er is daar belangstelling voor door een derde. Wellicht ga ik die naam pas over 10 jaar gebruiken, maar de naam heb ik met een doel vastgelegd. Ik heb er voor betaald om die domeinnaam in m’n bezit te houden. Beetje raar als je dat dan kwijt zou raken.

  20. Nee, die moet je niet kwijtraken, maar binnenkort eens voorzien van wat content. Sowieso ook wel leuk voor wie het adres uitprobeert als website-adres na je e-mail-adres te hebben gezien, toch?

    Je betaalt er steeds periodiek voor. Vanaf een eerstvolgende termijn kunnen best andere voorwaarden gelden, lijkt me. Het staat je dan vrij de namen op te heffen.

  21. Als je zulke maatregelen (verplichte content) wil nemen tegen domein kapers dan bouwen ze gewoon iets wat regelmatig de content ververst. Dat zal voor hun geen enkel probleem zijn. Ik zou overigens niet willen voorstellen om de prijs te verhogen tot de genoemde 100,- maar 25+ euro zou van mij best mogen. Je denkt er dan toch iets harder over na. Verplicht worden content te plaatsen omdat alleen dat nuttig gebruik is dat zou pas radicaal zijn.

    Persoonlijk vind ik een achternaam registreren op verschillende extensies voor prive doeleinden een tikje “asociaal”. Je gaat meestal toch maar 1 tld gebruiken voor mail (als vaste from adres iig) terwijl je daarmee anderen de kans ontneemt om diezelfde achternaam te registreren met een .eu, .com, of whatever naam.

  22. @Frank, hangt er van af wat die domeinnaamclaimer met de domeinnaam doet. Als hij er gewoon een generieke advertentie-site van maakt die verder niet gekoppeld lijkt aan de bekende persoon dan is er weinig wat je ertegen kunt doen. Er dient sprake te zijn van een soort van inbreuk of misbruik voor je een dergelijke domein kunt claimen. Mijn advies? Registreer je naam alvast voordat je beroemd bent! 🙂 Kost een tientje per jaar en als je een vast IP adres hebt, kun je je domei9nnaam gebruiken om met je eigen thuis-computer te koppelen voor het geval je onderweg bent. Niet alleen een webbrowser kan via een domeinnaam koppelen, maar ook SQL Server en Remote Desktop toepassingen maken het mogelijk om b.v. via FrankHuizinga.nl te verbinden met je systeem thuis. (Moet je wel je firewall openstellen voor dit verkeer en diverse andere settings aanpassen, maar het werkt perfect!)

  23. Ik krijg ineens het beeld voor me van de hotelgasten op vakantie, die allemaal hun handdoekje ’s ochtends neerleggen op de ligstoel, omdat ze misschien die dag nog bij het zwembad willen zitten. Een beetje dezelfde discussie en dezelfde problematiek.

    Mvg, Jaap

      1. Naar mijn mening is dat net zo erg. De handdoek verhindert andere gasten om de betreffende plek te gebruiken en indien het zwembad ook nog eens waterijsjes, drankjes en hapjes rond het zwembad verkoopt dan lopen ze daar winst op mis. De gemiddelde badgast op de stoel betaalt 10 euro voor de toegang en mogelijk 15 euro voor consumpties. De gemiddelde handdoek op de stoel blijft beperkt tot de 10 euro toegang, terwijl de gast door de stal loopt te slenteren en zijn geld elders besteed. Met domeinkapers hetzelfde. Het domein doet niets en levert niemand dus wat op. Had er nou een site op gezeten die bezoekers aantrekt dan is het vaak niet alleen de site eigenaar die er voordeel aan heeft, maar ook de bezoekers die nu een nuttige dienst ontvangen. Misschien is het ook te vergelijken met de woningmarkt. Aan de ene kant heb je duizenden daklozen (mensen zonder domein) die graag een goedkope woning willen. Aan de andere kant duizenden woningen (gekaapte domeinen) voor prijzen die niemand kan en wil betalen. Resultaat? Daklozen en leegstand…. Hoe kan dat?

        1. Tja, dat is vraag en aanbod toch? Wat nu als ik de laatste fles cola uit het schap koop en deze in mijn kelder zet ipv op drink? Of als ik die 2e handsauto koop en daar nooit mee rij maar in mn garage zet. Of een dure picasso koop en op zolder leg?

          Als ik iets koop dan mag ik toch zelf weten hoe/of ik het gebruik?

          Daarbij zijn de meeste domeinhandelaren graag bereid hun namen te verkopen.

          Daarbij zijn er voor heel veel domeinnamen goede vrije alternatieven te bedenken.

        2. @Wim: maar wat is het verschil tussen een slapend domein met een landing page, of mijn 3 domeinen die misschien 20 bezoeken per dag te verwerken krijgen, als ik geluk heb, inclusief die van mijzelf? Heb ik minder recht op die domeinnamen als iemand die er een site met honderdduizenden bezoekers per dag van kan maken? En als dat niet zo is, waarom zou iemand die slapende domeinen heeft dan wel minder recht hebben op die domeinnamen? Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. En als het om merken gaat, zijn er genoeg mogelijkheden om daar wat aan te doen. Zo niet, en je wilt dat domein hebben, trek je portemonnee. Zo werkt een vrije economie.

          1. Slapend domein met landing page: 0 gelukkige bezoekers. Domein met 4 bezoekers per dag: 4 gelukkige bezoekers.

            Verschil? Veel meer gelukkige bezoekers…

            En kijk ook even naar de huizenmarkt. Veel huizen hebben tegenwoordig onbetaalbare prijzen. In Amsterdam kun je met prijzen tot 100.000 euro hooguit een 1-kamer woning kopen. Maar Amsterdam heeft ook veel behoefte aan goedkopere arbeidskrachten die gewoon met de bus naar hun werk gaan, zoals winkelpersoneel, horeca-medewerkers enzovoorts. Veel van hen moeten een gezin onderhouden wat in zo’n kleine woning niet kan, maar kunnen ook geen duurdere woning aanschaffen. (Of het kan wel, maar de hypotheek die daaraan zit wurgt hen financieel dood.) Hoe kan er woningnood zijn als er zoveel woningen gewoon te koop staan? Idem met domeinnamen. Er worden er enorm veel gekaapt om voor hoge prijzen te worden aangeboden. Mensen kunnen die prijzen niet betalen en kunnen dus geen diensten aanbieden op een domein dat goed bij hun wensen aansluit. Ikzelf heb nog redelijk wat geluk gehad dat ik mijn naam als domeinnaam kon registreren, want mijn naam is kennelijk toch redelijk zeldzaam. Maar genoeg mensen hebben die optie niet eens omdat een domeinkaper hun naam heeft geregistreerd. En om het probleem duidelijker te maken: in het verleden heb ik een domeinnaam geregistreerd maar na gebrek aan interesse heb ik deze laten verlopen. Binnen een dag nadat deze was vrijgegeven werd deze gekaapt en de kaper heeft die registratie minimaal 3 jaar lang vastgehouden! Dus als ik per ongeluk dat domein was kwijtgeraakt had ik zo’n $500 mogen betalen om mijn domein terug te kopen. (Maar goed, ik had hooguit 4 unieke bezoekers per maand, die boeieh!) Hoe kan een vrije economie nou werken als er op deze manier misbruik wordt gemaakt van het systeem? In ieder geval is er geen sprake van gelijke kansen, omdat mensen met meer geld ook meer domeinen kunnen kapen en dus daar weer meer winst op kunnen maken. Want er is altijd wel een sukkel die het domein uiteindelijk wil kopen. En zolang de prijs onder de prijs van de gerechtelijke procedures blijft zullen de meesten gewoon betalen.

            1. Maar Wim, wat nu als ik jouw hondje wel erg leuk vindt en mijn 6 kinderen ook. Mag ik dan jouw hondje hebben? Wim heeft hondje: 1 mens gelukkig, NP+kids hebben hondje: 7 mensen gelukkig?

              Zelfde geldt voor jouw huis, geef je die aan iemand anders die er misschien meer recht op heeft? Natuurlijk niet.

              Domeinnamen zijn niet anders dan andere bezittingen. Nee natuurlijk is het niet eerlijk dat mensen met meer geld meer namen kunnen registreren en zo nog meer geld kunnen verdienen. Maar het leven is nu eenmaal niet eerlijk.

              Ik kan me uit vorige threads herinneren dat jij hele dure laptops/PC’s kon kopen. Hierdoor kan jij efficienter werken en dus meer geld verdienen. Eerlijk tov iemand die niet die middelen heeft. Misschien niet, maar zo werkt de wereld.

              Fair Use is niet mogelijk in deze gevallen omdat dit niet te bepalen is. Iemand die inbreuk maakt op handelsnamen/merken kunnen al voldoende aangepakt worden (soms zelfs te veel imho). Voor de meeste overige gevallen zijn er voldoende alternatieven te bedenken (met streepjes of bijvoegingen als beste, 24, shop, winkel, etc).

              Tot slot, waarom wordt er toch altijd gesproken over domeinkapers maar niet over oud-ijzerkapers, huizenkapers of oliekapers? Deze partijen handelen ook in een goed en verwachten prijsstijgingen en handelen daar naar.

              1. Eerst en vooral zijn er meer dan genoeg honden dus een gezin met 6 kinderen hoeft mijn hond niet te hebben. Ze gaan maar naar het asiel, waar veel honden maar twee uitwegen hebben. (Dood, of met nieuwe eigenaar.) De huizenmarkt is wat lastiger, maar als ik in mijn uppie op een enorm landgoed woon met 125 kamers, terwijl er in de stad duizenden mensen dakloos zijn en al tevreden zouden zijn met 1 kamer, dan denk ik dat er wel wat voor valt te zeggen om dat huis te onteigenen en aan 125 daklozen toe te kennen. Maar goed, daar is de kraakbeweging al jarenlang voor aan het strijden! Er zijn b.v. in Amsterdam en omstreken enorm veel kantoorpanden gebouwd die uiteindelijk leeg komen te staan. Daarnaast zijn er diverse dure woonhuizen in de binnenstad die door investeerders zijn gekocht maar die eigenlijk niet bewoond worden. Allemaal ruimte die niet gebruikt wordt terwijl er duizenden mensen een betaalbare woning zoeken in Amsterdam en maar niets kunnen vinden. De huizenmarkt is goed vergelijkbaar met domeinkaping. Een investeerder koopt allemaal huizen op in een gebied dat erg populair is. Deze probeert hij vervolgens te verhuren voor enorm hoge prijzen, zodat hij er een goede winst mee kan maken. Zolang hij het geld niet nodig heeft is het goed geinvesteerd in iets dat vrij waardevast zal blijven en door het verhuren verdient hij er nog wat aan. Een beetje zoals een landingspagina met allerlei advertenties erop. Maar hierdoor verdwijnt wel woonruimte voor de mensen met een modaal of lager inkomen. Want niet iedereen kan een huur van 2.100 euro per maand betalen… En op zich is het niet erg als er af en toe een pand leegstaat maar nadat deze leegstand extreme vormen begon aan te nemen is er toch wel enige wetgeving gekomen die hier een eind aan moet maken. Zo onderneemt de RijksOverheid actie om de 15% aan leegstaande kantoren om te bouwen naar woonruimtes zodat deze lege ruimtes alsnog een bestemming krijgen.

                In America kun je aan de stad Detroid al een extreme vorm van dergelijke leegstand zien, aangezien deze stad zowat failliet is. Veel mensen zijn er dakloos en veel huizen en kantoren staan er leeg. Vraagje: als er zoveel daklozen zijn, en zoveel leegstand… Is dat niet eenvoudiger op te lossen?

                Een vrije economie is er eentje waarin de sterksten sterker worden en de zwakkeren steeds zwakker. Mensen met weinig tot geen geld kunnen worden uitgebuit door mensen die wel de financiele middelen hebben. Hier is de Walmart in de USA weer een goed voorbeeld, want er wordt al jaren geklaagd om het extreem lage loon dat medewerkers van dit bedrijf ontvangen, terwijl het bedrijf megawinsten weet te boeken. (En wat de Amerikanen ook steekt is dat Walmart vrijwel al hun producten uit China laat importeren en mede daardoor dus lekker goedkoop kan zijn.) Dat is de keerzijde van een vrije economie, namelijk Chinese bedrijven die veel goedkoper producten produceren voor de locale markt waardoor locale bedrijven geen inkomsten meer krijgen. Producten die zo goedkoop zijn dat de concurrentie daar niet tegenop kan. Werknemers die een minimum salaris krijgen waardoor ze afhankelijk blijven van hun werkgever, want anders hebben ze helemaal geen geld. (Immers, de concurrentie is weg.) En een steenrijke familie die van alles en nog wat probeert om hun geld veilig te houden, en dan vooral uit handen van de belastingdienst.

                Ik weet dan ook niet zeker of een vrije economie wel zo’n goed idee is. Okay, voor mensen met geld werkt het prima. Maar mensen zonder voldoende financiele middelen worden door dit systeem gigantisch uitgebuit. Alsof we weer terugkeren naar een vorm van slavernij. (En ondertussen zijn kinderen nog steeds bezig in Bangladesh om jouw Nike’s te maken of kinderen in China die jouw iPhone in elkaar zetten…)

                1. Eerst en vooral, er zijn nog veel meer domeinnamen dan honden in het assiel dus ik snap niet waarom het voor een hond anders is dan voor een domeinnaam.

                  Ik zeg niet dat de vrije markt de heilige graal is maar de meeste alternatieven zijn niet veel beter. Communisme heeft immers ook niet gebracht wat er van gehoopt werd…

                  Voor veel problemen die je noemt zijn oplossingen te bedenken (verbod op kinderarbeid, ook bij leveranciers), minimum lonen die voldoende zijn om een gezin te onderhouden, fossiele brandstofprijzen inclusief millieuschade, etc

                  1. Het aantal korte domeinnamen is behoorlijk beperkt. Als het gaat om drie-letter domeinen dan zijn dat er maar 26x26x26 = 17.576 in totaal. Klinkt als veel, maar er zijn miljoenen mensen met interesse. Met vier letters zit je op een half miljoen opties, wat al in de buurt komt en met 5 letters al bijna op 12 miljoen. Ga er maar van uit dat je geen vrijwel enkele domeinnaam van 5 letters nog kunt registreren onder een .com, .net of .org uitgang. Dus men is al sowieso genoodzaakt om domeinnamen te gebruiken die langer zijn dan 5 letters. IBM, de Hema, Unox en diverse andere bedrijven met korte namen hebben hun domeinen wel al veilig kunnen stellen, maar mensen zoals Piet, Jan, Klaas en Petra… Die hebben pech. (Ik had mazzel dat ik watb.nl nog kon claimen.) Dus word je al gedwongen om een langere domeinnaam te gebruiken. En HollandscheEenheidsprijzenMaatschappijAmsterdam.nl klinkt niet zo lekker dus wil je graag een wat kortere naam. Je registreert de .nl en .com versie en denkt klaar te zijn. POEF! Een domeinkaper claimt meteen de .net, .org en .be varianten en daarnaast diverse andere domeinnamen die net 1 letter met de jouwe verschillen. In mijn geval zou dat dus watb.com, wadb.nl, whtb.nl en andere varianten op watb.nl kunnen zijn. En klanten die mijn domein verkeerd intypen komen dan bij de kaper terecht en raken in verwarring. Of ze sturen emails naar het verkeerde domein waardoor ik het bericht niet ontvang en de kaper mogelijk gevoelige informatie te lezen krijgt. En er zijn genoeg domeinkapers die zich hier doelbewust mee bezig houden en daarbij de landingspagina volgooien met advertenties en mogelijk zelfs malware. Dat levert eventueel nog extra inkomsten op. Er zijn in Nederland ruim 2 miljoen honden en als er meer behoefte is aan honden, geen probleem. We fokken er wel wat meer. (En binnenkort klonen we ze mogelijk zelfs, als bepaalde honden zo leuk zijn dat we er meer van willen.)

      2. Volgens mij gaat dit gewoon ver normen en waarden. Strikt genomen valt er niets tegen te zeggen. Juridisch mag het en kun je inderdaad gewoon een domein kopen en dan is het van jou. Laten we dat ook zeker niet verbieden. Maar het is soms een beetje een kwestie van aanvoelen, wanneer iets wel redelijk is ten opzichte van anderen en wanneer niet. Verplaats je eens in de ander zou ik zeggen. Doe niet iets wat je andersom ook niet zou willen, als het jou overkwam. Fair Use Policy is hierop gebaseerd. Daardoor kunnen de prijzen voor iedereen acceptabel blijven. Alleen het argument, “Ik heb er toch voor betaald” vind ik een beetje zwak. Dat zei een hondenbezitter ook, die ik laatst aansprak omdat zijn hond midden op een grasveld zat te schijten waar kinderen spelen. Die hotelbedjes heb je indirect ook voor betaald, maar het is geen privébed, want dan zou je € 10,- per dag moeten betalen. In dat geval vind ik het ok, want dan is er ook geen sprake van schaarste. Over het algemeen moeten al die bedjes bij een (all inclusive) hotel door iedereen gedeeld worden en is de capaciteit afgestemd op het gemiddelde gebruik. Dus als iedereen gewoon zijn handdoek neerlegt als hij er ook daadwerkelijk is, is er niets aan de hand. Het is een beetje, want uiteindelijk leidt dit allemaal tot hogere prijzen.

        Wat de domeinnamen betreft. Iedereen die er eentje gebruikt of nog wil gaan gebruiken, uiteraard geen enkel probleem, al wordt je pagina nauwelijks bezocht of al gebruik je het alleen voor je e-mail. Het is wat mij betreft een ander geval als je de domeinnaam bewust koopt om alleen maar geld te kunnen vangen als iemand anders hem zou willen gebruiken. Je vangt in dat geval geld voor iets waar je geen waarde hebt toegevoegd en dat leidt altijd tot inflatie en hogere prijzen.

        Mvgr. Jaap

  24. Dat zei een hondenbezitter ook, die ik laatst aansprak omdat zijn hond midden op een grasveld zat te schijten waar kinderen spelen.
    Komisch. Bij mij is het andersom. Ik bezit een hond (Chihuahua) waar ik jaarlijks 100 euro hondenbelasting voor betaal. (Net zoveel als wanneer ik een Sint-Bernhard had.) En deze laat ik uit op een grasveldje voor de deur dat speciaal voor de buurthonden bedoeld is. Iedere hond in de wijk legt er zijn drollen neer. Het speelveld voor de kinderen in de wijk is 50 meter in de ene richting, 60 meter in de tweede richting, 80 meter in de derde richting en 200 meter in de vierde richting. Dus waarom moeten die kinderen in mijn wijk dan altijd tussen de hondendrollen gaan voetballen en kan ik mijn hond er niet uitlaten? (Want een bal tegen mijn hondje van 3 kilo is meteen einde hond.) Ik heb daar wel eens de ouders op aangesproken maar dan krijg ik domme antwoorden zoals: “Maar zij wonen hier ook! Laat die honden maar elders poepen.” Alsof 4 speelvelden niet genoeg zijn…

    1. Ha, ha, tja het is maar hoe je het bekijkt. Ik denk dat zo’n Chihuahua wel een paar meter weg vliegt bij een voltreffer van een “vijfje”.
      Tja, ik wist eigenlijk van te voren al dat het voorbeeld van de hondenpoep iets op zou roepen. Zoals ik al zei het is een kwestie van in een ander verplaatsten. Soms zijn er gewoon zones vastgesteld voor het uitlaten van honden. Daar komt dan ook de poepscooter om het op te ruimen. Maar volgens mij ben je tegenwoordig toch verplicht om het zelf op te ruimen met een plastic zakje? Dan heb je toch weer voordeel dat je een Chihuahua hebt en geen Newfoundlander. Ik zeg een DNA bank voor honden, probleem opgelost. Dus ook een DNA bank voor domeinkapers dan maar?

      1. Ach, ik wil gewoon aangeven dat iedere medaille een keerzijde heeft.

        Ja, het poepzakje is verplicht. Maar mijn hond doet ook graag een plasje over de locale molshopen, waar vervolgens de volgende hond weer overheen gaat piesen. Daarnaast komt het wel eens voor dat mijn hond aan de dunne is, en vloeibare stront krijg je niet makkelijk in een zakje. Verder, mijn hond van drie kilo produceert drollen ter grootte van een kievits-ei. De kat van de buren produceert grotere drollen en daar wordt geen belasting voor betaalt, terwijl die kat in hetzelfde grasveldje zit te poepen! Ik vind dat eigenlijk erg onrechtmatig, maar ja… Een DNA bank voor honden klinkt leuk, maar het onderzoek is volgens mij duurder dan de boete… Een DNA bank voor domeinkapers? Tja, wat denk je dan bij te houden en gaat dat niet in conflict komen met de privacy-wetgeving?

  25. Een DNA bank voor de domeinkapers of -slapers is uiteraard nutteloos, maar even terug naar het oorspronkelijke probleem. De situatie kunnen we op korte termijn toch niet veranderen, maar hoe kun je nu het beste omgaan met een domeinslaper als je die domeinnaam wil hebben? De meest interessante reactie vond ik nog die van BSpecht van 24 juni.

    Ik ben lang admin-c geweest voor domeinnamen die bijna uitsluitend door ?n voor particulieren werden aangevraagd. Daarbij gold dat: * een opvallend groot deel kwam nooit verder dan een “under construction logo”; * binnen 1 jaar x-procent van de websites niet meer werd bijghouden (geen verkeer meer) Dit soort domeinen zijn imho slapers. Met enige regelmaat werd ik benaderd voor overname. Echter omdat ik niet de houder was heb ik altijd doorverwezen – of forward gedaan – naar de klant. Wat nooit heeft gewerkt is als een slapende houder door een al dan niet brakke blafbrief werd wakkergeschud, helemaal niet met een ultimatum erbij. Je krijgt een de hakken in het zand houding bij de wakkere slaper, daarnaast zijn er wakkere slapers die opeens $tekens in de ogen hebben. Het meest succesvol waren overnemers die serieus waren, de tijd namen en ook meedachten voor alternatieven in het geval de website wel een inhoud had met “waarde’. Dat de succesvolle overnemers nooit advocaten waren is iets waar anderen over mogen nadenken.

  26. En nu het andere punt:

    Voor veel problemen die je noemt zijn oplossingen te bedenken (verbod op kinderarbeid, ook bij leveranciers), minimum lonen die voldoende zijn om een gezin te onderhouden, fossiele brandstofprijzen inclusief millieuschade, etc
    Walmart laat hun producten in China maken omdat de lonen daar vele malen lager zijn dan in de USA. Ondertussen voeren mensen in de USA actie om de minimum lonen bij Walmart en de vele fastfood-ketens omhoog te krikken. Zolang er arbeiders zijn die bereid zijn om voor een hongerloontje te werken zal dit echter lastig op te lossen zijn. Je ziet het ook hier in Nederland, waar men dankbaar gebruik maakt van Oosteuropese arbeiders die in Nederland voor lagere lonen werken dan hun Nederlandse collega’s. Maar goed, in het verleden gebruikten we hiervoor Spaanse en Italiaanse gastarbeiders, die later vervangen werden door de goedkopere Turkse en Marokkaanse gastarbeiders. Als je bepaalde beroepsgroepen gaat onderverdelen op etniciteit dan zul je een enorme verschillen zien tussen de goed-verdienende beroepen en de slecht-verdienende beroepen. En dat is de vrije economie in actie. Bevolkingsgroepen die vrijwel geen geld hebben krijgen de kans om te werken voor een hongerloontje, terwijl de rijken hier van weten te profiteren en fors meer winst maken.

    Maar goed, communisme werkt ook niet. Maar wat dan wel?

    Kijken we terug naar de wereld van domeinkapers, dan zien we georganiseerde groepen kapers die aktief domeinen registreren waarvan ze hopen dat ze er ooit geld aan kunnen verdienen. Registreren voor 5 euro per jaar en hopen dat deze binnen 5 jaar doorverkocht kan worden voor enkele honderden, zo niet duizenden euro’s. En in de tussentijd gewoon volgooien met advertenties voor als er een verdwaalde Internetter voorbij komt. Als die advertenties per jaar 5 euro opleveren kan de kaper het onbeperkt lang vasthouden. Kaap 10.000 domeinen op deze manier voor een eenmalige uitgave van 50.000 euro, zorg voor een goedkope host die alle 10.000 domeinen bedient en dan maar afwachten tot de aanbiedingen binnenkomen. Als je er 50 weet te verkopen voor 1.000 euro heb je de onkosten er al uit. En anders leveren de advertenties wel het een en ander op. Dit is een vorm van misbruik waar niemand op zit te wachten, behalve dan de domeinkapers. Maar wat wil je daar tegen doen? Zoals bij een normale economie: zij die geld hebben, hebben controle over hen die het niet hebben maar wel willen.

  27. Walmart: minimum loon omhoog en transportkosten omhoog (zoals ik al zei). Vrije markt bestaat niet maar een goed gereguleerde markt is weinig mis mee.

    Wat is het verschil tussen de domeinen en handelaars in olie, ijzer, graan, etc? Slaan allemaal een hoeveelheid in en hopen dat voor meer te verkopen.

    1. Wel, als Walmart het voor het zeggen heeft: meer productie in China, lagere lonen door meer jongeren in dienst te nemen, het gebruik van 0-uren contracten zodat lastige werknemers gewoon 0 uren werken, goedkopere part-timers erbij, gepensioeneerden aannemen die een extra zakcentje bovenop hun pensioen willen en natuurlijk alles automatiseren waar nu een werknemer voor nodig is. Oh, en staten waar ze Walmart willen verplichten een minimum loon te betalen hebben pech. Geen Walmart voor hen! (Reden? De klant zou dan gemiddeld een halve dollar meer moeten betalen per trip aan de winkel.)

      Een belangrijk probleem is dat Walmart een enorm dominante positie heeft weten te verkrijgen. Dit mede door hun extreem lage prijzen, wat hen juist veel armere klanten oplevert, die normaal gesproken de middelen niet hebben om de producten die Walmart verkoopt aan te schaffen. En hoewel de winstmarge per product vrij klein is, heeft Walmart wel zo’n beetje iedereen te klant die wat krap bij geld zitten! En al die klanten zitten niet te wachten op duurdere prijzen bij Walmart, waardoor je een conflict hebt tussen armere mensen die goedkope producten willen en armere mensen die gewoon een beter salaris willen. En daarvan wordt de Walmart-familie alleen maar beter van…

      1. Ja, als je buigt voor dat soort dreigementen kan je natuurlijk nooit wetgeving maken. Ik zou zeggen dag Waltmart in die staten. En ik betwijfel ernstig of ze echt weg zouden gaat als meerdere staten dit zouden doen. Overigens is de stijging van 7.25 naar 12.50 wel erg groot.

        Het shortselling verbod gaat er om dat je geen spullen meer mag verkopen die je niet bezit. Daar zit op zich wel wat in (hoewel er ook nadelen aan kleven). Bij de normale handel in domeinnamen, olie, graan en oud ijzer kan je alleen verkopen wat je bezit. (ik weet dat je ook kan shortsellen op olie, graan en elke andere grondstof maar daarom zeg ik normale handel). Daar lijkt me toch niets mis mee.

        Als iemand anders denkt meer geld te kunnen verdienen met een bepaalde naam dan kan hij die kopen. Zo niet dan zal de prijs wel weer lager worden met de jaren.

        Er is nu eenmaal geen goede manier om te bepalen wie er meer recht heeft op een bepaalde naam (of hond) en daarom hebben we maar besloten dat de eerste die het koopt de eigenaar wordt.

        1. Klopt. Buigen voor dergelijke dreigingen is iets dat je niet moet doen. Maar dat kun je makkelijk zeggen indien je zelf geen minimum-inkomen hebt. Prijsvechters zijn zeer belangrijk voor mensen met een mager inkomen en die mensen zullen Walmart dan ook steunen. Zij hebben een groot belang bij een dergelijke grote prijsvechter.

          Maar daar staat tegenover dat de komst van Walmart niet de welvaart in de wijk bevordert. Er komt wel wat werkgelegenheid bij, maar de salarissen helpen niet tegen de armoede. Die werknemers verdienen dusdanig weinig dat ze zelf ook van Walmart afhankelijk worden. Dit levert hen een dubbel conclift omdat ze best een hoger salaris willen, maar de bewoners en zijzelf dan ook meer geld kwijt raken aan de boodschappen.

          betreffende het hamsteren van goederen… Goed, diamanten en andere waardevolle grondstoffen worden kunstmatig schaars gehouden, terwijl er eigenlijk helemaal geen schaarste is van deze stoffen. Diamanten komen zo talrijk voor dat de prijs per karaat eigenlijk een appel en een ei waard is. Maar zo’n beetje iedere diamant die uit de mijnen komt wordt meteen veilig gesteld in speciale kluizen en diamantmijnen produceren eigenlijk zeer weinig, terwijl ze enorm hoge producties mogelijk zijn. Diamanten zijn gewoon hetzelfde als steenkool, maar dan in een andere, chemische samenstelling. Gewoon 100% koolstof. Jeweetwel, dat materiaal dat ook een groot deel van je lichaam uit bestaat. Het is een van de meest voorkomende elementen die er zijn, dus hoe kan het dat diamanten zo schaars zijn? Omdat de koolstof in de aarde onder flinke druk moet staan om koolstof te vormen? Wel, er zijn meer dan genoeg locaties waar dit is gebeurd. Wat gebeurt er dan wel? Gewoon 1 naam: De Beers… En waarom gebeurt er niets aan dit monopolie? Simpel… Diamanten zijn hebbedingetjes voor de meeste mensen. Bedrijven die diamanten voor industriele doeleinden nodig hebben, hebben wel goede mogelijkheden om toch betaalbaar aan diamanten te komen. (Dan kopen ze b.v. hun eigen mijn.) Economisch gezien is de waarde van diamant zo goed als waardeloos, maar zoals voor zoveel producten: de verkoopwaarde is wat de gek er voor geeft…

  28. Wat is het verschil tussen de domeinen en handelaars in olie, ijzer, graan, etc? Slaan allemaal een hoeveelheid in en hopen dat voor meer te verkopen.
    Daar had ik even wat tijd voor nodig. Maar goed, stel dat ik voor 1 miljoen aan olie, ijzer, graan of iets anders ga opslaan. Eerst en vooral moet ik een plek hebben waar ik dit alles kan opslaan en het gaat hierbij om best een groot oppervlak. In geval van olie is er ook nog bijzondere wetgeving qua milieu-veiligheid en andere zaken. (Bij graan overigens ook.) Dus als ik ga speculeren met deze producten dan bij voorkeur alleen op papier, via opties en futures en zo. Wel even zorgen dat ik de vermogens-belasting kan ontwijken! Zo zijn er tegenwoordig wetten betreffende short selling die bepaalde vormen van speculeren moet gaan verbieden. En er wordt aan meer wetgeving gewerkt tegen vormen van speculeren die feitelijk meer schade aan de economie opleveren in plaats van dat het winst oplevert voor de economie in het algemeen. Indien het hamsteren van producten resulteert in bepaalde vormen van destabiliteit dan komt er vaak extra wetgeving bij die de boel weer moet repareren. Momenteel hebben domeinkapers/slapers zoveel domeinen op het Internet in handen dat het steeds lastiger wordt om “normale” websites te bezoeken.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.