Het nut van garantie bijkopen

garantiebewijs.pngWie een product koopt, mag verwachten dat dit bepaalde eigenschappen bezit. Dat heet de conformiteitseis: het product moet conform de redelijke gewekte verwachtingen zijn van de koper. Wat die verwachtingen precies zijn, is lastig te zeggen. Een auto kopen bij de dealer is wat anders dan een auto kopen bij een sloperij. Maar wat wel eenvoudig te zeggen is, is dat àls het product niet conform de verwachtingen is, de winkelier moet zorgen voor kosteloos herstel of vervanging.

Veel winkels bieden de mogelijkheid om garantie bij te kopen, met de belofte dat als je dat doet, je tot soms 3 jaar lang kosteloze reparatie of vervanging van je product krijgt. Maar wat is het nut van die belofte als de inhoud precies is waar je wettelijk gezien recht op hebt? Niet veel, zou ik zeggen.

Een belangrijk voordeel van garanties is dat ze de bewijslast omkeren. De winkelier moet aantonen dat een schade buiten de garantie valt, anders wordt deze geacht onderdeel van de garantie te zijn. Je koopt de discussie over conformiteit in feite af. Met garantiebewijs gaan ze meteen aan de slag, maar kom je met het wetboek in de hand dan ben je een paar uur bezig en dan nog kun je nul op het rekest krijgen. “Dat staat dan misschien in de wet maar het is niet ons beleid meneer” heet het dan. En wat doe je dan?

Sommige winkeliers of fabrikanten gaan verder dan wettelijk nodig is. Zo heb ik een laptoptas van Victorinix met “levenslange garantie”. Dat wil zeggen dat ik bij elke beschadiging gratis een reparatie of zelfs een nieuwe tas krijg. Ook wanneer de schade in feite mijn fout is (een te zware belasting deed de draagriem afbreken).

Er zijn echter ook garanties die minder bieden dan waar je wettelijk recht op hebt. Men belooft “1 jaar gratis reparatie” en weigert na dat jaar iedere vorm van medewerking omdat “de garantie verlopen is”. Dat is gewoon keihard verboden. Zolang het product nog in de economische levensduur zit, dient de winkelier het kosteloos te herstellen of een nieuw product te leveren.

Een leuke: als je betaalt voor garantie maar die blijkt minder op te leveren dan waar je wettelijk recht op hebt, waar sta je dan?

Een leuke redenering hierover vond ik in nr. 57 van de juridische reeks Bijzondere overeenkomsten. Zij stellen dat een garantie vernietigbaar is wanneer deze beperkter blijkt dan de wettelijke garantie. De wettelijke regels rond conformiteit zijn van dwingend recht, en een contractsbepaling die daar tegenin gaat, is dan simpelweg niet geldig. En dat betekent dat je je geld terug kunt vragen, want je hebt dan betaald voor een nietige prestatie. Dat wordt helemaal leuk op zaterdagmiddag bij de servicedesk: ik wil graag mijn geld terug voor het garantiebewijs want ik had er niets aan.

Arnoud

52 reacties

  1. Wat zou een redelijke levensduur zijn voor een laptop? Als ik dit lees denk ik meteen aan Apple waar het gewoon is om enkele honderden(!) euro’s extra’s te betalen om de garantie van 1 naar 3 jaar op te rekken. Duizenden klanten per jaar doen dat en die zouden allemaal hun geld terug kunnen vragen? Ben benieuwd of iemand daar al eens een zaak van heeft proberen te maken.

  2. Zolang het product nog in de economische levensduur zit, dient de winkelier het kosteloos te herstellen of een nieuw product te leveren.
    Op allerlei plekken zie ik hier een “breukdeel” verschijnen, met (maanden gebruikt) / (economische levensduur) deel van de reparatie die je zelf moet betalen.

    Mijn grootste probleem is dat ik nergens kan vinden wat “economische levensduur” precies inhoudt..

  3. @Martijn: het is niet toegestaan om dat deel in rekening te brengen, in ieder geval niet gedurende de eerste twee jaar. Het Europese Hof heeft in Quelle en Messner gezegd dat “kosteloos” betekent “zonder enige kosten, dus ook zonder vergoeding voor het gebruik voorafgaand aan de reparatie/vervanging”.

    De reden dat het niet duidelijk is na de eerste twee jaar is omdat het Europese Hof alleen wat mag zeggen over het Europees recht, en dat regelt alleen dat een product minstens twee jaar conform moet zijn. Wat er na die twee jaar gebeurt, mag elk land dus afzonderlijk regelen.

  4. Ik moet de links in het artikel leren lezen voordat ik antwoord post — de (on)geldigheid van de “breukdeel”-regel staat uitgelegd in de eerste link 😉

    Blijft mijn vraag over economische levensduur staan 🙂

  5. Enige tijd geleden stopte mijn laptop zomaar met werken. Zo’n 14 maanden na aankoop. Balen dus, want de standaard garantie was maar 12 maanden.

    Na veel bellen, zoeken en overleggen met de rechtsbijstand helpdesk uitgevonden dat er Europese regels zijn die zeggen dat voor (o.a.) een laptop een standaard garantie periode geldt van 2 jaar. (Voor witgoed zelfs een veel langere periode, 10 jaar of zo.)

    Met die kennis de leverancier bestookt en een kosteloze reparatie bedongen. (Het betrof een IBM laptop.)

    Kortom, er blijken in de Europese wetgeving zwart op wit regels over hoe lang een standaard garantie is. 2 jaar voor elektronica en veel meer voor witgoed.

    (Die standaard garantie dekt waarschijnlijk alleen maar claims die onder de eerder genoemde “conformiteitseis” vallen.)

  6. Als aanvulling op 3: De nationale wet moet richtlijnsconform worden uitgelegd. De nationale wetgever heeft de term kosteloos gekopie-pasted uit de richtlijn, zonder voorbehoud te maken. Het gevolg is dat er een grote kans is dat kosteloos het zelfde uitgelegd moet worden. De richtlijn stond het landen toe om de aansprakelijkheid te beperken tot 2 jaar, maar dat heeft de Nederlandse wetgever niet overgenomen.

    De Belgen hebben dit anders gedaan. Zij hebben een nieuwe wet gemaakt voor de periode van twee jaar en daarna val terug op de oude wet.

    De breuk verdeling was naar oud Nederlands recht overgens niet toegestaan, maar werd wel veel gehanteerd. ALS je voordeel had dan kon dat in rekening gebracht, maar das iets anders als een breuk verdeling op de reparatie kosten.

    @Bart: er bestaan geen Europese termijn voor hoelang de wettelijke garantie moet zijn. Er is wel een verjaringstermijn van twee jaar.

  7. Een leuke redenering hierover vond ik in nr. 57 van de juridische reeks Bijzondere overeenkomsten. Zij stellen dat een garantie vernietigbaar is wanneer deze beperkter blijkt dan de wettelijke garantie. De wettelijke regels rond conformiteit zijn van dwingend recht, en een contractsbepaling die daar tegenin gaat, is dan simpelweg niet geldig. En dat betekent dat je je geld terug kunt vragen, want je hebt dan betaald voor een nietige prestatie. Dat wordt helemaal leuk op zaterdagmiddag bij de servicedesk: ik wil graag mijn geld terug voor het garantiebewijs want ik had er niets aan.

    Ik wil nog wel een stapje verder gaan. De kosten van de garantie (overeenkomst) kun je op grond van een onrechtmatige daad terug krijgen, dus zonder de overeenkomst te vernietigen of te ontbinden, wanneer deze niets extra’s bied en tegelijk niet beperkter is dan de wettelijke garantie. Zie 6:193g sub j BW.

  8. Maar je ziet bij bijvoorbeeld oordopjes voor mp3-spelers vaak dat kabelbreuk sowieso niet onder de garantie valt, kan dat wel dan? Veel van de ‘goedkopere’ oordopjes zijn vaak na een maand of 3 intensief gebruik al wel aan hun limiet en begeven het…

  9. In de voorwaarden van inboedel- en reisverzekeringen zie je die breukregel “tijd sinds aanschaf/economische levensduur” vaak terug voor de berekening van de vergoeding bij diefstal of anderszins kwijtraken. Meestal geven ze ook tabellen die voor verschillende artikelen de economische levensduur (volgens de verzekeringsmaatschappij) aangeven. Natuurlijk is die korter dan de levensduur die je zelf zou hanteren (wie gooit na drie jaar zijn laptop weg en koopt een nieuwe?) maar ik denk dat zo’n lijstje wel goed als uitgangspunt kan dienen voor een discussie met een winkelier.

  10. Ander voorbeeld uit de dagelijkse praktijk..

    Cisco geeft 90 dagen (ja U leest het goed) garantie op hun producten… Daarna vervalt iedere claim terwijl je redelijkerwijs toch mag verwachten dat een switch een langere economische levensduur heeft dan dat. Wil je meer garantie, dan kun je deze per jaar bij kopen via een “smartnet contract” Waarbij je feitelijk dus eerst 9 maanden koopt en vervolgens het jaar daarop. Toegegeven, de next business day bij de eenvoudigste smartnet is sneller dan opsturen en 2 weken wachten op vervanging maar toch…

    Toen ik die dingen nog verkocht ipv kocht werd vanuit Cisco beweerd (na vragen van ons uit over die nieuwe europeese wet) dat deze wet alleen van toepassing was in het consumentenrecht en business to business daar buiten viel…

    In hoeverre klopt deze stelling eigenlijk?

    Eigenlijk steekt deze praktijk van Cisco mij enorm, de vraag is dus in hoeverre het eigenlijk wel legaal is en in hoeverre men gebruik mag maken van angstgevoelens die bij bedrijven leven (als uw switch er 1 dag uit ligt kost U dat zus en zoveel, wilt U echt dat risico lopen?) Dit terwijl men toch eigenlijk mag verwachten dat een switch langer mee gaat dan 3 maanden. Gelukkig gaan ze niet snel stuk, want betrouwbaar is dat spul wel… (des te vreemder eigenlijk..)

    Overigens, ik werk nu in een bedrijf waar we tientallen switches hebben van Cisco, bij uitval pakken we er gewoon een van de plank. Een aantal extra op voorraad houden is bij grotere hoeveelheden namelijk goedkoper dan garantie bijkopen, en veel sneller dan wachten op een monteur die binnen 4 uur ter plaatse moet zijn en niets meer hoeft te doen dan naar het apparaat kijken…

  11. @Antigoon: ja dat klopt. Art. 7:17 geldt op zich ook bij business-to-business maar er mag bij overeenkomst van worden afgeweken (art. 7:6, dat ten nadele van de klant afwijken verbiedt, geldt alleen voor consumentenkoop.)

    Het is dus legaal als Cisco in b2b verkopen de aanspraak op conformiteit beperkt tot 90 dagen. Bepaald klantonvriendelijk maar wel legaal.

  12. Dan is de vervolgvraag natuurlijk… Als particulier kan ik het ook kopen… Heb ik dan meer garantie rechten dan de “zakelijke gebruiker”? Of is diegene die het mij verkoopt dan verantwoordelijk voor de extra garantie die de fabrikant vertikt te geven? Of kan men zich dan verschuilen achter dat ik het eigenlijk niet had mogen kopen? (en waarom zou ik het niet mogen kopen eigenlijk?)

    Eigenlijk toch te zot voor woorden dit?

    (maar voor de goede verstaander, heeft iemand nog vragen waarom de jaarcijfers van Cisco altijd zo goed zijn?)

  13. In het geval van Cisco zou je inderdaad meer garantie rechten hebben dan de niet-consument, maar daar moet je dan inderdaad voor naar de winkelier. Die op zijn beurt ook beschermd zoals de consument, maar dan financieel. (art. 7:25 BW)

    De winkelier kan niet zeggen dat je het eigenlijk niet had mogen kopen. Die had dat dan maar niet moeten verkopen.

    Voor de invoering van deze wet, was het normaal dat consument op horloges drie maanden garantie kregen en niet meer. Nu is dat verleden tijd.

  14. Hoe zit het met de gemaakte kosten van halen en brengen van het ondeugdelijke product. Heb je ook recht op vergoeding van dat soort kosten? Reiskosten, benzinekosten enz. Hoe is dat voor consumenten en hoe voor de zakelijke koper?

  15. Net als Arnoud heb ik het ook meegemaakt dat mijn computertas stuk ging. Ik vind overigens niet dat ik die te zwaar belast heb (de laptop, adapeter, muis, meer niet).

    Maar wat ik daarna meemaakte was wel interessant… Er zat namelijk een dure laptop in en die raakte beschadigd. De tas en laptop kwamen van dezelfde winkel. En de benodigde reparatie bedroeg aanvankelijk maar 800 euro voor een nieuwe behuizing. Ik stelde de winkelier aansprakelijk voor het falen van de tas en voor de gevolgschade. (En ik weet niet eens of ik hiervoor in mijn recht stond. Had ik niet bij de fabrikant moeten aankloppen voor vervolgschade?)

    De winkelier deed niet moeilijk en wilde de reparatie voor zijn rekening nemen, bij zijn eigen reparatieafdeling.

    Maar nog voordat de winkelier dit kon uitvoeren begaf het moederbord van de laptop het. En dat was voor de winkelier zuur, want de kosten werden daarmee nog veel hoger (+1000 euro). De winkelier beweerde toen dat hij enkel uit coulance een nieuwe behuizing wilde meegeven en dat hij het moederbord niet gratis wilde vervangen…

    Nu had ik gelukkig juist voor dit soort kast-muur verhalen een verlengde garantie en (val/diefstal)verzekering afgesloten. Maar wat als ik dat niet had ?!

  16. Op iphoneclub.nl is naar aanleiding van de uitzending van Kassa een artikeltje geplaatst over het bijkopen van garantie (in de vorm van AppleCare in het geval van Apple): http://www.iphoneclub.nl/51773/consumentenbond-niet-eens-met-garantiebeleid-van-apple/

    Ik heb in mijn omgeving ook al van een aantal mensen gehoord dat ze net buiten de garantieperiode van 1 jaar een probleem kregen waarvoor ze compleet voor de kosten moesten opdraaien. En bij een defect moederbord van een Apple laptop kan je dan eigenlijk net zo goed meteen een nieuwe kopen.

    Ik zou graag eens horen waar ik het exacte Europese wetsartikel kan vinden wat zegt dat je langer recht hebt op gratis reparaties. En die ‘economische levensduur’ van een laptop is volgens mij ook nergens gedocumenteerd. In dat artikel lees ik 5 jaar, elders weer 2 of 3 jaar. Ik zou graag ergens naar kunnen verwijzen op het moment dat ik met een klacht naar een verkoper stap. Kortom: het zou fijn zijn als ‘er werk van maken’ wat eenvoudiger zou zijn. Als ik zou weten hoe ik bij een probleem 2 jaar na aankoop gemakkelijk mijn gelijk zou kunnen krijgen zou ik bij mijn volgende laptop geen AppleCare kopen.

  17. In artikel 7:17 BW staat “De afgeleverde zaak moet aan de overeenkomst beantwoorden.” Dat is de conformiteitseis. Deze is afkomstig uit Richtlijn 1999/44/EG van het Europees Parlement en de Raad van 25 mei 1999 betreffende bepaalde aspecten van de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen. Daar staat in artikel 2 dezelfde eis. Artikel 5 lid 1 van die Richtlijn bepaalt:

    De verkoper is aansprakelijk krachtens artikel 3 wanneer het gebrek aan overeenstemming zich manifesteert binnen een termijn van twee jaar vanaf de aflevering van de goederen.
    Op grond hiervan is een verkoper dus verplicht over te gaan tot kosteloos herstel of vervanging.

    In Nederland is gekozen voor een ‘open’ systeem, dus gedurende de gehele economische levensduur, in plaats van een vaste periode van twee jaar. Hierover de minister in de Memorie van Toelichting:

    Titel 7.1 BW kent geen vaste (verval)termijn bij het verstrijken waarvan de koper geen beroep meer kan doen op de rechtsgevolgen van non-conformiteit. Dit betekent dat ook na meer dan twee jaar kan blijken dat de zaak niet aan de overeenkomst beantwoordt, en de koper zijn in artikel 7:21 BW genoemde rechten kan uitoefenen. Een belangrijke factor daarbij is uiteraard de levensduur van de zaak. Met name bij duurzame consumptiegoederen is de levensduur daarvan veelal langer dan twee jaar. Met het systeem van titel 7.1 BW wordt meer recht gedaan aan de verscheidenheid van zaken, zodat de termijn van twee jaar uit artikel 5 lid 1 niet wordt overgenomen.

    Zie ook Garanties in de rechtspraktijk, pagina 222 en Consuwijzer’s pagina over garantie.

  18. Hoe zit het met de kosten van halen en brengen, met name van belang als je het product b.v. 70 km verderop hebt gekocht (reistijd en brandstof). Zit daarbij nog verschil in het kopen als particulier of bedrijf. En kun je als klein bedrijf onder de wettelijke bepalingen voor particulieren vallen?

  19. Reistijd en brandstof? Vergeet je parkeerkaartje niet en de afschrijving van je Auto. Tevens moet je ook weer je kleren een dagje aantrekken dus ook een “slijtage-sleutel” toevoegen voor je onderbroek!

    Kom op zeg 😛

  20. Alle kosten die je moet maken vanwege non-conformiteit kun je verhalen op de verkoper. Als je het zelf weg brengt heb je recht op een km vergoeding. De tijd die je er zelf mee kwijt bent kun je niet vergoed krijgen. Je kunt het product natuurlijk ook per post versturen.

    @Arnoud: soms word ook een andere maatstaf gehanteerd dan de gemiddelde levensduur, zoals bijvoorbeeld het aantal gereden kilometers.

  21. Heb ik iets gemist? Hier wordt de hele tijd gesproken over “economische levensduur”. De periode waarna iets vervangen moet worden omdat het niet meer aan de eisen van de tijd voldoet. Maar volgens mij moet het gaan over de “technische levensduur”: de periode dat een product normaal behoort te functioneren.

  22. @Victor: De technische levensduur is de periode dat het product feitelijk meegaat. Als het product na 1 dag kapot gaat bedraagt deze 1 dag. De economische levensduur is periode waarin het economisch voordeliger is om een product niet te vervangen. Na deze periode kun je meer winst maken doordat nieuwere producten meer kunnen produceren. In juridische discussies wordt deze term gebruik onterecht gebruik met alle verwarringen van dien.

    @NL-X: Ja, maar bedenk wel dat het aan jou om aan te tonen dat het product niet aan de overeenkomst beantwoordt. (non-conformiteit)

  23. Handig dat ik dit draadje nu tegenkom.. Heb bijna 2 jaar geleden een ACER laptop van de 9300-serie gekocht. ACER levert standaard maar 12 maanden garantie en ook geen dag meer. Nu was de Acer helemaal in orde tot die op een ochtend (1 week voor de 2 jaren verstreken waren) niets meer deed.. Vrijwel zeker is het hier een defect moederbord met een kostenplaatje rond de 400.- voor alleen het moederbord. De “onderzoekskosten” a 50.- komen daar nog overheen, mogelijk ook de reparatietijd.

    Dit is een behoorlijke kostenpost voor een laptop van >600.- toen. Zoekslag over verkoopsites leert dat er nogal een aantal defecte ACER 9300-series worden aangeboden, vrijwel allemaal mobo (heb ze gemaild).

    Ik begrijp dat ik wettelijk dus had mogen verwachten dat de laptop zeker langer dan 2 jaren zou meegaan en kan dus, met deze “wijsheid”, alsnog bij mijn verkoper of ACER zelf aankloppen voor kosteloze (of gedeelde kosten) reparatie?

    En vooruitlopend: als ACER alles afwijst en zich alleen houd aan de 12 mnd (Acer doet dat volgens de verkoper), rest dan alleen een (te) dure rechtsgang?

    Hoor graag 🙂

  24. Roan, als je deze laptop bij een winkel hebt gekocht voor priv?gebruik, dan valt de aankoop onder het consumentenrecht. Jij hebt dan niets met Acer te maken, maar alleen met de winkelier. Die verkoopt jou de laptop en die moet zorgen dat deze gedurende 3 jaar geen defecten vertoont. Je moet dus de winkel en niet Acer aansprakelijk stellen voor het defect, maar je moet wel dan aantonen dat het defect in het moederbord er al op dag 1 in zat en niet door bv. vocht of sigarettenrook is veroorzaakt.

  25. En hoe zou je zoiets kunnen aantonen? Op dag 1 was het moederbord nog niet defect, want dan had Roan al eerder gemerkt dat de computer niet werkte. Dat het moederbord het bij normaal gebruik geen twee jaar uithoudt, kun je dat ook aanmerken als een defect dat al op dag 1 aanwezig was? Het lijkt me eigenlijk redelijk onmogelijk om aan te tonen dat iets twee jaar eerder al zo was, zeker bij zoiets onzichtbaars als ingebouwde elektronica.

  26. Er is op dit gebied gewoon nog veel onduidelijk. Zo spreekt de consumentenautoriteit niet van economische levensduur maar van gemiddelde levensduur. Dit vind ik erg verwarrend want wat is de gemiddelde levensduur? Ik hoop dat ze hiermee de economische levensduur bedoelen…

    Ook kan ik nog geen enkele uitspraak vinden waar de rechter deze (vrij recente) criteria toepast en dan bedoel ik met name het recht op kosteloos herstel binnen de economische levensduur. Zoek ik gewoon niet goed of is er simpel weg nog geen jurisprudentie over?

  27. @Lennart: In Nederland kan ik die ook niet vinden, misschien vinden consumenten het niet de moeite waard om over te procederen. Maar de hierboven aangehaalde arresten zijn van de hoogste Europese rechtbank.

    @Nils: dat is een lastige inderdaad. Je moet op een of andere manier aannemelijk maken dat het defect door slechte fabricage komt en geen slijtage is. Ik vrees dat daar geen algemene regels voor zijn.

  28. Toch zit er iets behoorlijk krom in deze wetgeving. Zeker bij technisch complexe producten als laptops of mobiele telefoons heeft de verkoper geen mogelijkheden om zelf invloed uit te oefenen op de kwaliteit van wat hij verkoopt, behalve door de selectie van goede producten. Maar daarmee kan hij vaak niet concurreren. Hij beschikt bijna nooit over analyse- en reparatiemogelijkheden anders dan wat de tussenhandel en/of fabrikant hem aanbiedt. Feitelijk zou de verkoper alleen een product mogen aanbieden waarbij de keiharde voorwaarde wordt gehanteerd dat de producent de volledige (wettelijke) conformiteits-aansprakelijkheid overneemt. Maar daarvoor heeft hij geen onderhandelingspositie. Het zou veel beter zijn als ook dit wettelijk wordt afgedwongen. Een nog beter alternatief zou zijn dat de aansprakelijkheid direct vanuit de consument bij de producent (of diens locale vertegenwoordiger) kan worden neergelegd. Aan de extra schijf van de handel heb je meestal helemaal niets behalve gezeur en vertraging.

  29. @Victor Onrust

    Wat je zegt vind ik waar, maar dit gedoe met non-conforme producten is naar mijn mening pas van de laatste jaren. Ga maar na, hoeveel mensen hebben bijvoorbeeld een tv staan die 20 jaar oud is en nog steeds goed werkt? (Ok? 20 jaar is misschien overdreven, maar je snapt mijn idee) Tegenwoordig mag je van geluk spreken als je tv 5 a 7 jaar meegaat zonder iets te mankeren. En dat is bij alle producten zo, dat heeft niets te maken met complexe producten maar meer dat producenten willen dat je om de zoveel jaar een nieuwe tv koopt. Vroeger waren namelijk die tv’s ook complex.

    Daarom vind ik het ook niet eerlijk als de consument met dit probleem wordt opgezadeld dat hij naar de producent moet voor zijn rechten. De winkel waar jij het product koopt kan immers zijn schade nu al verhalen op zijn leverancier.

  30. (@31) De gemiddelde levensduur is de periode dat een product gemiddeld meegaat.

    Uit uit onderzoek van C’t (Duits computerblad) blijkt dat computers gemiddeld zes jaar meegaan. Computers worden doorgaans na 3 jaar vervangen. Artikel 7:17 BW draait, bij gebrek aan beter, dan om de eerste termijn, niet de tweede.

    Ik heb ook naar jurisprudentie gezocht maar niet gevonden. Mijn inschatting is dat als het eenmaal tot een rechtzaak is gekomen dat men dan voor ontbinding gaat.

  31. @Victor: Wanneer de aansprakelijkheid gelegd wordt bij de fabrikant, dan zou de consument niet alleen moeten aantonen dat het product een verborgen gebrek had op het moment dat hij deze ontving, maar wie dat er ingestopt had. Daarnaast neem je alle prikkels weg bij de winkelier om deugdelijke producten te verkopen.

    Feitelijk zou de verkoper alleen een product mogen aanbieden waarbij de keiharde voorwaarde wordt gehanteerd dat de producent de volledige (wettelijke) conformiteits-aansprakelijkheid overneemt. Maar daarvoor heeft hij geen onderhandelingspositie. Het zou veel beter zijn als ook dit wettelijk wordt afgedwongen.

    Iets dergelijks is in de Nederlandse wet opgenomen. Zie artikel 7:25 BW.

  32. Aantonen dat het defect er al in zat bij aankoop is onmogelijk aan te tonen natuurlijk. Dat het zacht gezegd “wel wat snel is” dat de gebruikte componenten van, en op het moederbord binnen 2 jaar doorbranden oid mag duidelijk zijn. Nu is het alleen de kunst om de verkoper of Acer (lees: fabrikant) zijn verantwoordelijkheid te laten nemen en dit gewoon te repareren, of met een goed alternatief te komen.

    Ik heb al wat nageplozen op internet en uit reacties, en mailcontact met andere pechvogels van (in mijn geval) de 9300-serie blijkt dat de verkoper verwijst naar de fabrikant, en de fabrikant wijst alleen op de 12 mnd. Reactie van Acer aan een van de ongelukkigen: “had je maar extra garantie moeten bijkopen”. Nog een: “Er zit geen garantie meer op dus het is niet onze schuld.”

    Ik vrees dan dus dat ik mijn rechtsbijstand maar eens aan het werk moet zetten.. Mogelijk dat er dan wel “opeens” een schikking oid mogelijk blijkt.

  33. Is het trouwens de gemiddelde levensduur of een redelijke/minimaal te verwachten levensduur?

    Want als het letterlijk de gemiddelde levensduur zou zijn dan zou de maatregel op zich er de oorzaak van zijn dat die gemiddelde levensduur (als gevolg van reparaties dus) steeds hoger zou worden.

    Ik denk dan ook dat het de levensduur moet zijn tot het moment waarop de uitval duidelijk begint toe te nemen. Dus in feite wat je minimaal mag verwachten. En dat is dan altijd minder dan de gemiddelde levensduur.

  34. @Roan

    Je haalt hier een paar dingen door elkaar. Je hebt niets te maken met Acer. Je moet bij de winkel zijn waar je hem gekocht hebt. Acer kan van alles zeggen maar je moet het gewoon verhalen bij de winkelier.

    @Viktor

    Ik heb het ook niet over de fabrikant. Ik heb het over de leverancier. In art 7:25 staat het regresrecht van de verkoper. Hier kan niet van worden afgeweken, dus hij kan wel degelijk de kosten verhalen. De leverancier kan dan vervolgens bij de fabrikant verhaal halen (mits dat niet contractueel is uitgesloten).

  35. En om al dat soort gezeur te vermijden kopen mensen dus extra garantie. Na alles wat ik hier en op andere sites gelezen heb denk ik dat ik bij mijn volgende laptop toch ook weer extra garantie bijkoop. Het zal best zijn dat ik langer dan 1 jaar recht heb op kosteloze reparaties, maar al dat touwtrekken is mij de moeite niet waard. En naar de rechter stappen al helemaal niet.

    Als ik dat kan afkopen door extra garantie aan te schaffen, dan doe ik dat maar. Ik snap dat er eigenlijk gigantisch geprofiteerd wordt van de consument op deze manier, maar ik heb persoonlijk niet het idee dat ik beter af ben door die extra garantie niet aan te schaffen. 🙁

  36. Hans,

    Het draait om wat je mag verwachten. De wet stelt dat de koper de kwaliteit en prestaties mag verwachten van producten van het zelfde soort. Een woord als minimaal lijkt me dan niet passend.

    De gemiddelde levensduur van het product is objectief te bepalen. Jij neemt alleen de herstelde producten opnieuw mee, dat lijkt me van uit de statistiek gezien onjuist.

    Als je tien keer met een dobbel steen gooit dan krijg je gemiddeld 35 punten. Als je de keren dat je een, twee of drie gooit over doet dan krijg je gemiddeld 50 punten. Dat laatste gemiddelde is niet het echte gemiddelde. De mensen die een een, twee of drie gooide mogen wel opnieuw gooien maar tellen niet opnieuw weer mee.

  37. @41: En zo klinkt het al helemaal als beschermingsgeld aan de maffia betalen.

    Ik zit nu met het probleem dat ook mijn dealer mij verlengde (fabrikant)garantie wil verkopen. Voor een auto van 16500 (trek hier nog BTW en BPM van af) moet ik ongeveer 450 euro per jaar aan verlengde garantie betalen. En dat vind ik erg veel.

    Ik overweeg serieus om het niet te nemen en later zonodig garantie via de rechter af te dwingen bij de verkoper.

    (Maar zoals ik al eerder zei: voor mij laptop had ik wel verlengde garantie afgenomen. Dus helemaal consistent ben ik weer niet.)

  38. @nl-x

    Hou je wel in de gaten dat dit artikel over een consumenten koop gaat? Ik maak namelijk op uit jouw verhaal dat je de auto zakelijk gaat kopen en dan heb je niet per definitie recht op kosteloos herstel of vervanging. Daar kan namelijk contractueel van afgeweken worden.

  39. N.a.v. Hans’ vraag (@38) vroeg ik me af of de verwachte levensduur afhankelijk kan zijn van het merk? (Of het type?) Ik verwacht, en met mij denk ik de meeste consumenten, dat een Philips-mp3 speler langer mee zal gaan dan eentje van het Kruidvat-huismerk, maar heeft dit invloed op de economische levensduur?

  40. Ja, het merk en de bijbehorende kwaliteit zijn belangrijk. Het gaat om de gewekte verwachtingen omtrent de levensduur. Het merk wekt verwachtingen, net zoals de winkel die het verkoopt. Als het Kruidvat met dure merkproducten koopt, dan verwacht je toch iets minder kwaliteit – het zal wel een restpartij zijn geweest, of er zal wel een krasje op hebben gezeten waardoor Kruidvat ze heeft kunnen krijgen. (Dit is ook waarom merkhouders van exclusieve merken altijd zo boos worden als Kruidvat een partij opkoopt; het haalt de reputatie van hun merk omlaag.)

  41. Het gaat om de gewekte verwachtingen omtrent de levensduur

    Kun je daarmee niet betogen dat als je x jaar garantie kunt kopen voor een redelijke prijs, dat het bedrijf daarmee de verwachting wekt dat ze denken dat het product het zo lang blijft doen, anders zouden ze op de garantie verlies leiden? (Nee, zegt de advocaat van het bedrijf: die garantie werkt omdat de meeste mensen vergeten dat ze die gekocht hebben.)

  42. Het is een creatieve, ik zou het gezicht van de winkelier in de rechtszaal wel eens willen zien. Ik heb geen idee waarom het niet opgaat. Maar het kan tegen je gebruikt worden: bij zeg 3 jaar garantie op een TV zou je dan dus aanvaarden dat een TV als deze na 3 jaar stuk kan gaan, zodat je maar 3 jaar levensduur kan verwachten.

  43. Doet mij weer denken aan de mentaliteit van Apple ten opzicht van hun batterijen. Apple garandeert namelijk dat de batterijen ten minste 300 keer opladen meegaan. Als je als klant met een manke batterij aan komt zetten dat al 400 keer is opgeladen, dan zeggen ze -zo arrogant en bot mogelijk-: U heeft eigenlijk geluk gehad dat de batterij 400 keer meeging!

    Werkelijk, ik wist niet wat ik meemaakte… Alsof het bedoeld is dat de batterijen niet langer meegaan dan hun garantie.

    Nou is de batterij eenmaal een aan slijtage onderhevig ding, dus als consument trek je boven die garantiebeperking sowieso nul op het rekest. Maar het is natuurlijk niet zo dat batterijen er mee ‘horen’ op te houden na zoveel keer opladen. Want sommigen doen wel 1000x opladen met hun batterij.

    @lennart: goed punt. Inderdaad voor zakelijk gebruik. (Alhoewel ik met de BTW en BPM alleen wou benadrukken dat ze relatief veel geld vragen voor de verlengde garantie als je dat vergelijkt met de ‘kale’ autoprijs.)

  44. Het is een creatieve, ik zou het gezicht van de winkelier in de rechtszaal wel eens willen zien. Ik heb geen idee waarom het niet opgaat. Maar het kan tegen je gebruikt worden: bij zeg 3 jaar garantie op een TV zou je dan dus aanvaarden dat een TV als deze na 3 jaar stuk kan gaan, zodat je maar 3 jaar levensduur kan verwachten.

    Nee dat kan niet. Op TV met een gemiddelde levensduur van 3 jaar kun je 3 jaar garantie aanbieden, maar op een TV met een gemiddelde levensduur van 6 jaar kun je ook 3 jaar garantie aanbieden. De garantie die aangeboden wordt zegt dus wel iets over een minimum maar niet over het maximum, zeker als het de fabrikant is die het aanbied. Als het gaat om handelsgarantie kan ik me nog wel voorstellen dat de winkelier onder dit argument uit kan komen door te stellen dat hij de handelsgarantie te hoog heeft geschat o.i.d.

    Daarnaast is heeft de wet een dwingende werking. De consument mag de kwaliteit en prestaties verwachten van producten van het zelfde soort. De verkoper mag een kortere termijn niet impliciet noch expliciet aanbieden.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.