Die kende ik nog niet: “Het is immers algemeen bekend dat er, afhankelijk van bijvoorbeeld het e-mailaccount van de ontvanger of van de apparatuur die hij gebruikt of het netwerk op de plaats van ontvangst, problemen kunnen optreden bij het openen van bijlagen bij e-mailberichten.” Citaat uit een vonnis met een discussie over of een aankondiging van een gemeente wel correct was doorgegeven aan een burger.
De burger in kwestie was eigenaar van een perceel grond met een schuur erop. Die was zonder vergunning gebouwd, dus de gemeente gaf hem een last onder dwangsom tot verwijdering. Daarop volgde de nodige discussie per mail, onder meer over de vraag of het verwijderen van het dak genoeg zou zijn want dan is het geen schuur meer maar een “bouwwerk geen gebouw zijnde”. (Wie zei daar giecheltoets achterin?)
Vervolgens kreeg de man medio september een aanzegging per mail (met een PDF bijlage) waarin werd gemeld dat het bouwwerk nog niet was afgebroken en er dus dwangsommen moesten worden vertaald. Was dat nu rechtsgeldig?
De rechtbank meent van niet, en wel met name omdat de aanzegging in een pdf-bestand was opgenomen. Om rechtsgeldig te zijn, moet een dergelijk bericht correct bekendgemaakt zijn. Normaal gebeurt dat door een brief naar het huisadres, maar de schuureigenaar woonde ondertussen in Frankrijk en daar was de brief niet heengegaan. Maar de brief was ook per e-mail verstuurd, en in theorie kan dat genoeg zijn: er moet dan (art. 3:41 lid 2 Awb) een “andere geschikte wijze” worden gebruikt.
E-mail is in beginsel genoeg, aldus de rechtbank, tenminste als de gemeente en burger eerder al per e-mail hadden gecorrespondeerd. Dat is dan kennelijk een geschikt middel. Alleen, er is een verschil tussen mails kunnen lezen en bijlagen bij mails kunnen lezen. Zeker als je in Frankrijk rondloopt waar l’internet en les iPads toch net even wat minder strak werken. En als de burger dan ontkent dathij de bijlage niet kon lezen én je uit de mail zelf niet kon halen dat er een boete-aanzegging in de bijlage zat, dan moet de gemeente bewijzen dat de bijlage wel leesbaar was op l’ipad en France. Wat dus niet lukte.
Oké daar was ik een tikje sarcastisch. Maar het zal wel aan mij liggen, is het écht zo’n gedoe om bijlagen te openen in het buitenland? Afgezien van lage downloadsnelheden kan ik weinig bedenken. En is het niet logischer dat je even aan de bel hangt als je een bijlage niet kunt openen?
Arnoud
De rechter had veel verder moeten gaan en een algeheel verbod van PDF’s als bijlage in e-mails instellen! Vooral in de gevallen waar er alleen maar tekst in het PDF-document staat. Hooguit een uitzondering voor gescande gevallen en dingen met grafische opmaak enzo, maar brieven als PDF? Aargh!
Maar, iets serieuzer, een PDF is toch een gangbaar formaat waarvan je redelijkerwijs mag verwachten dat iedereen het kan lezen? Nou ja, die ene persoon die nog met z’n Nokia 6610 aan het Wappen is misschien niet, maar als we PDF al niet meer als gangbaar kunnen zien, wat dan nog wel?
Omdat een email direct leesbaar is bij ontvangst is het opnemen van persoonlijke inhoud in een bijlage een minimale maatregel tegen onbedoelde kennisname van die inhoud
Late reactie, maar als je al toegang hebt tot iemands mail, dan is een bijlage openen (en zeker een PDF’je) zulk kinderspel dat het helemaal niks toevoegt aan de veiligheid omtrent de inhoud.
Meestal staat er in e-mails met een PDF-bijlage gelijk een extra ‘disclaimer’ met uitleg waar Acrobat Reader te downloaden is. Wat erg schattig is, maar behoorlijk overbodig. De eigenaren van machines zonder reader zullen over het algemeen wel weten waar een reader te vinden; op huis-tuin-en-keuken machines met Windows en op smartphones is een reader altijd wel voorgeïnstalleerd (behalve dan dus blijkbaar op l’iPad en France).
Het wordt pas irritant als mensen Word-documenten als bijlage meesturen; ik heb niet op al mijn mobiele apparaten daar een reader voor.
En waar ik pas écht een hekel aan heb, zijn e-mails waar een (PDF- of Word-) document bij zit waarin niets staat dat niet (inclusief opmaak) in de e-mail zelf had kunnen staan. Met name nieuwsbrieven hebben daar een handje van, maar dat is ook wat er hier aan de hand is. De betreffende e-mail had er als volgt uit moeten zien:
PDF is een ISO formaat en het is onwaarschijnliijk dat je het in Frankrijk niet kan openen op een ipad. Wel is het onhandig dat de email niet de aard van de inhoud van de bijlage al bekend maakte.
Ik heb zelf een gruwelijke hekel aan mensen die een tekst als bijlage versturen (meestal als word-bestand, of als plaatje) en niet in de body van de e-mail zelf en mij zo willen dwingen een apart programma op te starten om kennis te nemen van de inhoud van de e-mail. Dit is in veel gevallen niet mogelijk, bijvoorbeeld op mijn smartfoon of als ik via een tekstconsole vanaf mijn werk op mijn thuis-pc ben ingelogd. Een e-mail met enkel een PDF en zonder begeleidende tekst gaat bij mij dan ook linea recta de bittenbak in, en er gaat een niet zo vriendelijk e-mailtje naar de afzender. PDF: om er redelijk zeker van te zijn dat die door alle PDF-lezers (niet alleen acrobat reader) gelezen kan worden, moet die voldoen aan ISO 19005-1 (PDF/A). Dit is een open standaard, speciaal door Adobe vrijgegeven voor het archiveren van documenten. Je moet dan wel afzien van een aantal leuke toevoegingen in latere PDF-versies, zoals transparantie, maar dat lijkt me voor standaard brieven niet echt een groot gemis.
Je hoeft niet een archiveringsformaat te gebruiken. Het normale PDF formaat is vastgelegd in ISO/IEC 32000-1:2008.
Overigens zijn de modernere Office docx formaten ook ISO/IEC standaarden en is er voor consumenten ook software om die op elk platform te openen.
Ik snap niet waarom sommige reageerders hier zo klagen over berichten als attachments. Zeker als een tekst een beetje lang wordt is het prettig als die juist niet in de e-mail body staat. Verder is met name PDF nuttig om er voor te zorgen dat de opmaak ongeschonden over komt. En PDF is tegenwoordig een breed ondersteunde open standaard: zolang je PDF-schrijvende software zich aan die standaard houdt, lijkt het me een heel redelijke manier van communiceren.
Er blijft natuurlijk (helaas) altijd een kans op problemen. De e-mail body had daarom een indruk moeten geven van wat er in de attachment te vinden is, zodat de ontvanger weet dat het om een belangrijk document gaat. Als de ontvanger dan problemen heeft bij het openen, dan had hij dat moeten melden, waarna de beide partijen samen het probleem hadden kunnen oplossen.
Het lijkt mij dus belangrijk om te kijken naar wat er in de e-mail body stond, om te bepalen of de ontvanger de e-mail redelijkerwijs had mogen negeren.
Ik heb geen moeite met texten in attachments als daar een reden voor is. Een text van 1 alinea of een simpele mededeling in een bijlage is echter ergerlijke onzin.
En een mail met bijlage zonder enige toelichting op de bijlage gaat linea recta de prullenbak in als hij van iemand komt die niet in mijn adresboek staat. En er gaat een mededeling retour aan de verzender dat dit is gebeurd.
“Zeker als een tekst een beetje lang wordt is het prettig als die juist niet in de e-mail body staat.” Wordt de tekst dan korter door hem in een bijlage te plaatsen?
Oeps. Dat was ik. giechelt nog wat na.
Ik denk niet dat ’t waarschijnlijk is dat je op een ipad een pdfniet kunt openen, aangezien ios dat standaard wel kan. Hoogstens is je connectie een probleem, maar dan had je die hele e-mail niet gehad.
In Frankrijk hebben ze FDP, Format des Documents Portable. Die kun je niet met Acrobat Reader openen, daar heb je Lecteur Acrobate voor nodig.
Je zou overigens zeggen dat als een portable bestandsformaat niet op een portable device te openen is, dat er ergens wat misgaat.
Hmm, wacht eens even, is het (Portable Document) Format, of Portable (Document Format)? Dat hebben die Fransen dan weer goed bekeken. Geen ambiguïteit bij Format des Documents Portable of Format Portable des Documents.
Toch heb ik regelmatig op mobiele iOS apparaten problemen met het ontvangen en doorsturen van pdf email bijlages. Vooral gescande brieven leveren die problemen op. Vreemd ook dat er niet in een eerder stadium pdf bijlages gebruikt zijn.
Jammer dat je het vandaag niet hebt over de beslissing van Google News zich geheel terug te trekken uit Spanje. Daar is een wet aangenomen waarbij je een “onvervreemdbaar recht” op vergoeding hebt als nieuws-aggregators ook maar het minste of geringste van artikelen van je overneemt. Zelfs als je dat in het geheel niet wilt. (Deze clausule is ingebouwd, omdat, zodra een vergelijkbare wet in Duitsland werd ingevoerd, de meeste kleinere nieuws leveranciers een verklaring aan Google gaven dat ze geen enkel bezwaar hadden tegen dergelijke indexering door Google, omdat het hun extra verkeer opleverde.) Effectief worden dit soort wetten gelobbied door de vertegenwoordigers van de grote traditionele media om zichzelf te beschermen tegen concurrentie.
Het belang voor Nederland is natuurlijk dat we op dit moment een groeiend anti-internet beleid in de EU zien, gevoed door corrupte (in de zin van “niet het algemeen belang diendend maar te veel het oor te laten hangen bij specifieke belangengroepen”), die dit soort onzinnige en schadelijke, anti-competitieve regels ook EU breed zouden willen uitrollen, mochten ze de kans krijgen (Ik denk met name aan Günther Oettinger, die nogal verstrekkende maatregelen voorstelt, die effectief op censuur neerkomen, zoals in het Spaanse voorbeeld).
Tenslotte vraag ik me af of zulke wetgevingen, die pretenderen je een “recht” te geven, maar het je effectief lastiger maken je werk te adverteren niet aan te vechten zijn op grond van Europese verdragen. Er wordt je immers effectief wel een stuk van de potentiele waarde van je werk ontnomen zonder vergoeding, ondanks dat de letterlijke bewoordingen van de wet precies het omgekeerde zeggen.
Zie voor achtergrondinformatie techdirt.
PDF’s zijn niet altijd te openen. Bijvoorbeeld een jaarrekening van het waterbedrijf twee jaar achter elkaar onleesbaar. Geknutsel van die organisatie dus. Want PDF’s leveren anders nooit problemen op.
Ik haal uit RO 6.3 eigenlijk niet dat het probleem er in zit dat eiser in het bitenland zat. Deze RO kan toch net zo goed (voor een eiser) in NL gelden ? Daarbij is de mogelijkheid dat PDF’s die als bijlagen worden verzonden corrupted raken geen onbekend fenomeen.
Het lijkt me een wereldvreemd idee om waar dan ook bijlagen te openen van een bericht van een overheid die op computers van burgers wil gaan spioneren / andere internetcriminelen c.q. oplichters.
Vind je dat echt zo wereldvreemd, of zeg je dat alleen om je argument kracht bij te zetten (populistische drogreden: iedereen weet dat je dat niet moet doen)? Ik geloof niet dat een gemeente er erg veel belang bij heeft om spyware op je device te zetten.
Hij geeft dus toe dat hij de bijlage kon lezen: -)
Mompelt iets over dubbele ontkenning.
Even wat anders dan de bijlage. Deze burger pleegde vooroverleg via de mail terwijl niet vaststaat dat de gemeente beleid had ontwikkeld voor elektronisch mededelen van beslissingen. De website van Stichtse Vecht geeft op de zoekterm elektronisch berichtenverkeer geen zoekresultaat. Op internet zijn wel een besluit over het ontvangen van elektronische berichten en een protocol vindbaar. In ECLI:NL:HR:2014:1455 was een soortgelijk geval aan de orde waarbij de rechtbank belanghebbende niet zodanig vooraf had geinformeerd dat hij zijn postbehandeling op de elektronische berichten had behoeven af te stemmen. Daaruit kan m.i. worden afgeleid dat ook het hebben van een reader pas kan worden verwacht als daarover door de gemeente vooraf is gecommuniceerd.
Interessante! Dan zeg je dus in feite, een pdf bestand is net zoiets als een fax: een bijzonder hulpmiddel voor communicatie waar de wederpartij vooraf voor gewaarschuwd voor moet zijn, zodat hij zich erop kan voorbereiden. Ja, daar zit wel wat in.
Een eMail van iemand of van iemand die zegt een instantie te zijn met als aanhang een PDf gaat bij in de regel in de spam. Ik krijg telefoonrekeningen van providers die geen contract met me hebben, brieven van adovcaten die zeggen een vordering te hebben en veel meer en overal hangt een pdf of ander file aan, wat ik even moet openen om te zien wat er precies aan de hand is. Gek alleen dat mijn virusprotectie me telkens weer zegt, dat het spul niet helemaal kosher is.
Ik kan me goed voorstellen dat meneer in kwestie emails kreeg van iemand die zegt de gemeente te zijn er van uit is gegaan, dat de aanhang meer phishing dan wat anders was. Wie mij, zonder dat we tevoor kontakt hebben gehad, een pdf stuurt heeft gewoon verloren. Ook al kan ik die op mijn mac zonder probleme ook zonder acrobat openen
Maar wat nu als de mail met bijlage afkomstig was van dezelfde persoon als waarmee meneer al maanden zat te mailen over die schuur? Dat voelt een stuk normaler en ik zou dan toch op zijn minst terugmailen “ik open je bijlage als ik thuis ben, dit werkt niet op mijn pad”.
Dat is als hij is ontvangen. Bij de parlementaire behandeling van de wet EBV (nu afdeling 2.3 Awb) is voor de ontvangst door de overheid uitgegaan van het niet hoeven verzenden van een weigeringsbericht als de virussoftware autonoom een bericht zou verwijderen. Daarvoor is dan ook de verplichte ontvangstbevestiging aan de inzender als bewijs van het transport. Andersom is voor een overheid met een mededeelplicht (al is het maar als bewijs voor de behandeltermijn) bijna noodzakelijk om te voorkomen dat aan de kant van de burger een autonome verwijdering plaatsvindt zonder dat diezelfde overheid dat te weten kan komen. Dus minimaal een leesbevestiging en alsnog ouderwets papier verzenden als die bevestiging uitblijft.
PDF is een defacto standaard, geen open standaard. Om een PDF te kunnen lezen met bijvoorbeeld Adobe Reader moet men akkoord gaan met de voorwaarden van Adobe. Door een .docx te sturen naar iemand, verplicht je diegene bijna om een Microsoft product aan te schaffen. Door een .pdf op te sturen, verplicht je diegene om akkoord te gaan met voorwaarden van de lees-software. Niet voor iedereen dus een geschikte oplossing.
Een PDF mag dan rechtsgeldig zijn, en gebruikt voor contracten ed, maar ik vind een gesloten standaard echter hier niet gewenst voor. Vaak is het ook niet nodig om de opmaak van een document vast te zetten. PDFs zijn tegenwoordig ook te wijzigen, dus dat voordeel is al weggevallen.
Verder heeft een iPad standaard een Voorvertoning applicatie. Ik geloof dat je deze niet eens kan verwijderen. Het verhaal is dus nogal ongeloofwaardig. Maar ik heb wel liever een aangetekende brief dan een mailtje met attachment, zeker als uit de mail niet duidelijk blijkt wat de inhoud hiervan is. Dit lijkt me een ongewenst en wordt met deze uitspraak gelukkig geen gewoonte.
Dat is onwaar. Het Nederlandse Wikipedia artikel is nogal onduidelijk over dit aspect (in de samenvatting wordt beweerd van niet, maar later worden de ISO standaarden min of meer genoemd). De Engelse versie is duidelijker en bevat ook relevante bronvermeldingen.
Je hebt niet per se Acrobat nodig om pdf bestanden te lezen, al was het de de facto standaard. “Was”, want steeds vaker is het mogelijk om in de browser de pdf te lezen zonder Acrobat, of op je smartphone / tablet met een daarop geïnstalleerde office-achtige app.
Pdf bestanden zijn ook digitaal te ondertekenen, mocht je de herkomst en authenticiteit met zekerheid willen vastleggen. Voor officiële instanties misschien wel verstandig. Maar aan de andere kant heb ik nog nooit digitaal ondertekende (pgp) post of wat dan ook mogen ontvangen van een overheid.
Ik denk dat de discussie een beetje misgaat dankzij diverse aannames. De aanname dat de burger op zijn device wel een PDF kan openen gaat mij sowieso te ver. Mede ook omdat je daarbij ervan uit moet gaan dat zijn mail provider de attachment ook gewoon doorstuurt. Nu weet ik wel dat een beetje ICT’er gewoon gebruikt maakt van een goede mail provider of van GMail, Yahoo of Outlook.com om mails te kunnen lezen maar wat nou als deze burger geen ICT’er is? En dan denk ik aan mijn moeder van 72 die op ICT-gebied ook maar weinig kaas heeft gegeten en nog steeds haar Chello (UPC) email account gebruikt. En nee, ook mijn moeder heeft niet meteen door wat een attachment is en hoe ze deze moet bekijken. (Plus, ik heb haar geadviseerd om niet zomaar attachments te openen, want veel virussen komen als attachment binnen!) Kortom, indien deze burger geen ICT’er is dan kan het hem niet aangerekend worden dat hij die attachment over het hoofd heeft gezien. Als de iPad is ingesteld om attachments alleen op te halen als daar expliciet om wordt gevraagd door de gebruiker dan is het zeer aannemelijk dat een niet-ICT’er deze dus niet zal opmerken. Een ander probleem dat kan veroorzaken dat de burger de attachment niet kon lezen is mogelijk een geheugenprobleem. Het is niet zo moeilijk om een iPad vol data te zetten zodat er nauwelijks enkele kilobytes ruimte over blijft. Simpele emails passen daar nog steeds prima in, maar een email met een attachment van een megabyte of meer zal misschien niet passen en dus zal de iPad die email niet kunnen downloaden. En als die PDF werkelijk groter was dan 1 megabyte, of 5v megabytes, of 10 megabytes, dan is deze mogelijk over de limiet gegaan van de grootte die de mailprovider toelaat voor emails. En ja, terwijl Google, Yahoo en Outlook enorm grote attachments al rustig toelaten zijn er nog veel mailproviders die strenge limieten hanteren voor de grootte van een email. Er zijn nog genoeg mail providers die de grootte van mailboxen in megabytes uitdrukken in plaats van gigabytes of terabytes. Kortom, de mail provider heeft mogelijk zelf de email geblokkeerd! Kortom, we weten niet precies hoeveel ruimte de burger op zijn iPad had, hoe de iPad is ingesteld qua email en welke beperkingen de mail provider oplegt. En dat in combinatie met mogelijk hoge kosten voor mobiel Internet in frankrijk, waarbij 1 megabyte al best kostbaar kan worden. Ik kan mij dus goed voorstellen dat deze burger gewoon gelijk heeft en de attachment dus niet kon lezen, hoe onvoorstelbaar het voor een ervaren ICT’er ook is. Het is gewoon moeilijk om te beseffen dat deze wereld nog vol mensen zit die geen barst snappen van computers…
Voor online pdf’s gelden eisen die onder de – voor overheden verplichte – Webrichtlijnen vallen. Zo moet het een pdf-versie zijn die ‘open is’ zoals 1.4 of 1.7. Daarnaast moet het document toegankelijk zijn voor iedereen. Ook voor bijvoorbeeld mensen die blind of slechtziend zijn. Een toegankelijke pdf maken is geen sinecure. Gescande documenten zijn niet bijvoorbeeld niet toegankelijk, ook al is tekstherkenning gebruikt. Een document moet ook nog een gecodeerde laag bevatten met daarin onder andere de koppen, eventuele tekstuele alternatieven voor afbeeldingen en informatie over hoe een tabel elkaar zit.
Dit is natuurlijk geen online document. Geregeld komen documenten later ook online en dan gelden de Webrichtlijnen weer wel. Je ziet veel dat automatisch voor pdf gekozen wordt, zonder dat er nagedacht wordt over of dit wel het meest geschikte bestandsformaat is voor degene met wie je communiceert. En zonder dat de afzender weet dat niet iedereen een pdf kan zien zoals jij hem kan zien. En dat er veel kennis en werk bij komt kijken om informatie toegankelijk te maken.
Daarnaast zijn er steeds meer mensen die alleen nog mobiel internetten. Op een tablet valt het visueel nog wel mee, maar op een mobiele telefoon is een pdf al lastiger te lezen. Theoretisch gezien kan een pdf schalen, waarbij regels zich aanpassen aan de schermgrootte. Vaak is dit inderdaad een theoretisch verhaal, in de praktijk is pdf en mobiel geen gelukkig huwelijk. Je moet pinchen en zowel horizontaal en verticaal swipen.
Mooi dat Wim ten Brink hierboven refereert aan zijn moeder en hoe het voor haar zou zijn een dergelijk bestand te ontvangen en te moeten gebruiken. De gemiddelde bezoeker bestaat niet. De gemiddelde bezoeker die ook nog eens op je lijkt qua vaardigheden en kennis. Als je aan je buurman of -vrouw denkt of een kennis van je ouders, dan denk je al snel aan mensen met andere vaardigheden en mogelijkheden dan die jij hebt.
En elke inwoner en bezoeker moet digitaal met de overheid kunnen communiceren. Of hij of zij nu een functiebeperking heeft, beperkte digitale vaardigheden of hulpapparatuur zoals een brailleleesregel gebruikt. Informatie van een overheid zou standaard voor iedereen toegankelijk en bruikbaar moeten zijn. Het is daarom goed een strategie uit te zetten over wanneer je welk bestandsformaat gebruikt. Een bestandsformaat dat bruikbaar is voor je bezoeker en dat je als organisatie goed toegankelijk en bruikbaar kan maken.
Loffelijk hoor Iacobien, dat iedereen digitaal met de overheid moet kunnen communiceren. Maar dat is een Utopie, dat is met traditionele communicatie ook niet het geval: er zijn veel mensen functioneel analfabeet, zeker als het over ‘officiele’ documenten gaat.
Veel universeler dan pdf wordt het toch niet, lijkt me, dus dat gewenste bestandsformaat is er al.
En dat veel mensen alleen nog mobiel internetten, en misschien wel hun mail lezen, lijkt me voor rekening en risico van die mensen te komen. De overheid kan nu eenmaal niet overal rekening mee houden, met name niet dat mensen ongeschikte gereedschappen gebruiken.
Sowieso is het probleem met iedere nieuwe, universele standaard dat het aantal standaarden daardoor steeds met 1 toeneemt. We willen dan ook geen nieuwe standaarden meer, want door de bomen zien we het bos niet meer. Blijft natuurlijk de vraag hoe toegankelijk het PDF-formaat daadwerkelijk is. Door kwetsbaarheden in de Acrobat Reader software gebruik ik die software niet eens. Niet op mijn PC en niet op mijn tablets. Ik heb dus andere software nodig om deze te openen en gelukkig is Chrome daartoe in staat. Maar je kunt gebruikers niet dwingen om bepaalde software te installeren voor je eigen gemak. Er zijn nog genoeg mensen die PDF bestanden negeren wegens de mogelijke kwetsbaarheden in het formaat en omdat een PDF uitvoerbare code kan bevatten en dus een mooie bron van malware kan zijn. De overheid heeft rekening te houden met iedereen, dus ook die personen die niet de middelen hebben om bepaalde bestanden te openen of personen die alleen van mobieltjes en tablets gebruik maken. Een digitale overheid is mooi, maar de burger is niet altijd digitaal.
Daar hoorde natuurlijk deze link nog bij: xkcd: Standards 🙂
Dat is wel zo, maar de manier om dat te doen is om uit te gaan van de grootste groep, en de rest als uitzondering te behandelen. We sturen dus niet iedereen een ingesproken cassettebandje op omdat er een handjevol mensen zijn die niet kunnen lezen en alleen een cassetterecorder hebben. Mensen die hulp nodig hebben bij het lezen van officiële documenten, al dan niet in de vorm van een PDF bestand, moeten die hulp kunnen krijgen, uiteraard. Van een PDF die je van de overheid krijgt mag je natuurlijk verwachten dat daar geen malware inzit (tenzij je het juist een heel wereldvreemd idee vind dat overheden geen malware in hun PDF’s verstoppen).Yep. Die link moet ik onthouden! 🙂
Tja, maar hoe weet je of de email echt van de overheid komt? Ik ontving recentelijk een email van “Apple” die aangaf dat er wat problemen waren met mijn account en of ik opnieuw wilde inloggen om mijn account weer te activeren. GMail had hem al in mijn spamfolder gedumpt dus dat geeft al aan dat er iets mis was. Het feit dat ik het ontving op een email adres dat niet mijn Apple-adres was, was een tweede waarschuwing. En dat ik in de broncode van het emailtje kon zien dat de aan te klikken link niet eens naar Apple ging was de derde waarschuwing voor mij. Meer dan genoeg om er niet in te trappen. Toch zullen er velen zijn die er wel in trappen. Mijn zus was bijna in die boete-email van het CJIB getrapt en als de spammers gewoon een bankrekeningnummer hadden gebruikt dan was ze er op zeker in getrapt. Maar gelukkig voor haar was de manier waarop ze moest betalen dusdanig complex dat ze mijn hulp inriep en ik haar duidelijk maakte hoe nep het emailtje was. Als spammers verwachten dat ze met nep-overheidmailtjes meer winst kunnen maken dan zullen ze dat zeker doen. En dan kun je malware verwachten in je overheids-emails…Ja dat is een goede vraag. Voor technische mensen zou PGP de perfecte oplossing zijn, maar dat gaat ‘m niet worden bij minder technische mensen. Het enige dat ik dan verder kan bedenken is een mailtje met “Er is een nieuw bericht voor u op mijnoverheid.nl”. En dan zonder links, want dat kunnen phising pogingen zijn. Dus ook: “Uit veiligheidsoverwegingen sturen we nooit e-mailberichten met links, bla bla, etc.”
Maar makkelijker wordt het er niet op 🙁
“En is het niet logischer dat je even aan de bel hangt als je een bijlage niet kunt openen?” Van je werknemers kun je dat verwachten, maar niet van je klanten, vind ik. Verder: waarom de aanzegging in een PDF verstoppen en niet gewoon in het tekstveld van de mail. Het heeft geen enkele meerwaarde; beide geven tekst weer.
De meerwaarde voor mij persoonlijk, is dat ik een pdf veel makkelijker kan opslaan voor mijn eigen administratie. Ik denk echter dat de gedachte van de gemeente was dat een pdf bijlage minder makkelijk te lezen is dan een mail door onbevoegde derden. Dat is natuurlijk niet waar, maar ik denk dat dat wel de gedachte was. Wat mij betreft mag het graag allebei. Zowel in de mail als in een PDF bijlage.
Ik zou zelf eerder “een officieel document moet er officieel uitzien, dus pdf” al dan niet met “er moet een handtekening onder en dat kan niet in een mail” eerder als redenen verwachten waarom men pdf’t in plaats van mailt.
Ik dacht altijd, maar misschien heb ik het mis, dat een pdf zo populair is omdat deze moeilijk, tenminste voor een amateur, te veranderen is. Een ‘wel’ in een ‘niet’ veranderen gaat nu eenmaal heel wat makkelijker in een tekst dan in een pdf.