Best of Rant: Nee, Google moet zich gewoon ook aan onze wet houden

Deze week ben ik nog met vakantie. Vorige week een terugblik op populaire blogs van de afgelopen jaren, deze week een selectie uit mijn oude tirades van de afgelopen jaren.

Deze week: Tiradeweek: Nee, Google moet zich gewoon ook aan onze wet houden, over mijn ergernis dat elke keer als we in Europa een uitspraak tegen een internetdienst doen, mensen dat maar raar vinden omdat die diensten nou eenmaal bestaan.

Weinig uitspraken van het Hof van Justitie hebben zo veel losgemaakt als het vergeetrechtarrest. Zoekmachines als Google dienen (op grond van de privacywetgeving) zoekresultaten op te schonen wanneer deze over personen irrelevante of verouderde informatie bevatten. Termen als censuur en de opmaat tot boekverbrandingen zijn nog de lichtste kwalificaties die ik hierover heb gelezen van boze commentatoren. Maar eh joehoe is het écht zo veel gevraagd dat een bedrijf zich aan de wet houdt?

Tiradeweek: Nee, Google moet zich gewoon ook aan onze wet houden

Arnoud

8 reacties

  1. De boze reacties richten zich niet zozeer op Google of buitenlandse bedrijven, maar dat er uberhaupt een wet is die op een dergelijke schandalige manier de persvrijheid ondermijnd. Ik hoop dus nog altijd van harte dat buitenlandse overheden blokkade-wetten gaan instellen, die het voldoen aan buitenlandse censuuropdrachten verbieden, met heftige boetes voor bedrijven en gevangenisstraffen voor uitvoerders om ze tanden te geven. Dit zal de EU dwingen zijn ware censuur-gezicht te laten zien en dan maar bij de grens gaan blokkeren, a la China (of de verwerpelijke wetgeving af te schaffen), zodat ze niet langer de leugen kunnen verspreiden dat ze voor persvrijheid zijn.

    Ook de wereldwijde “overreach” van de GDPR leidt er nu toe dat ik allerlei buitenlandse sites niet meer (zonder gebruik van proxies) kan bezoeken: zodra zij een bezoeker uit Europa zien gaat de site op slot. Ook hier zou een buitenlandse overheid gewoon een blocking statute op moeten zetten. (Hoe fatsoenlijk andere aspecten van de GDPR ook mogen zijn: het willen onderdrukken van informatie die al in het publiek domein bekend is is wat mij betreft een onacceptable en onredelijke inbreuk op de persvrijheid).

    Het huidige luchtballonnetje van de Europese Commissie om “haatberichten” (en natuurlijk auteursrechteninbreuk) binnen een uur te moeten verwijderen laat opnieuw de censuurmentaliteit van de EU zien. Dit voorstel is vergelijkbaar met het beboeten van mensen als zij niet binnen een uur graffity van hakenkruizen van hun panden verwijderen (hoe graag zij die rotzooi er ook misschien wel van af willen halen) — volslagen onredelijk, niet werkbaar en de doodssteek voor allerlei platforms waarop mensen hun mening kunnen uiten.

    1. De persvrijheid wordt door deze wet niet ondermijnd. Er is ook geen sprake van censuur omdat de gepubliceerde content zelf niet verboden wordt en op bais van het vergeetrecht ook niet door de publicerende partij (bv de pers) onbeschikbaar gemaakt hoeft te worden.

      Het vergeetrecht gaat namelijk over het arbitraire koppelen via een algoritme van zoekopdrachten op persoonsnaam aan artikelen voor zover het leggen van de arbitraire koppelingen in strijd zijn met het Europees verdrag voor de rechten van de Mens.

      Het vergeetrecht is dus juist het handhaven van mensenrechten. Eigenlijk zo’n beetje het omgekeerde als wat jij beweerde.

      1. Daar kun je eindeloos over van mening verschillen. Ik zie de resultaten van de zoekmachine van Google als een persuiting, die ontleend is aan openbare bronnen. De koppeling is zeker niet arbitrair, en bovendien relevant (omdat niemand er anders over zou klagen). Daarmee is het onderdrukken van deze persuiting een vorm van censuur. Voor zoekopdrachten kun je gelukkig nog altijd gewoon via een proxy een niet op Europa gerichte zoekmachine gebruiken, die de resultaten wel toont. Als censuurmaatregel is het bovendien dus niet effectief.

        1. Kan iets een persuiting zijn als het door een 100% geautomatiseerd systeem is samengesteld? Is er bij het samenstellen aandacht besteed aan de overweging of de eerstgetoonde resultaten nog steeds relevant zijn gelet op de verstreken tijd?

          Als Google kan aantonen dat er bij het samenstellen van de zoekresultaten een afweging gemaakt is tussen algemeen belang (misstanden aan de kaak stellen) en de privacy-belangen van betreffende persoon wil ik overwegen om de pers-exceptie van toepassing te verklaren. Voor zover ik weet heeft Google, ook voor de rechter, nooit aangevoerd dat een dergelijke afweging zich in hun PageRank algoritme bevindt.

      2. Een zoekmachine is natuurlijk geen persuiting, dat ben ik geheel met je eens. Maar in een tijd waarin veel websites geen of slechte eigen zoekfunctionaiteit hebben, omdat google het toch beter doet is iets onvindbaar maken op google wel degelijk censuur. Ondanks dat het met veel meer moeite nog steeds te vinden is bij de bron.

        Het is een beetje alsof het Nationaal Archief verboden wordt om een index bij te houden, want als je naar de juiste afdeling gaat kan je op alfabet alle inhoud doorzoeken en vinden wat je zoekt. Theoretisch misschien waar, maar praktisch flauwekul.

  2. Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren als andere landen ook hun wetten op het hele internet willen gaan afdwingen. Bij voorbeeld Rusland die Google verplicht alle “homopropaganda” uit de zoekresultaten te verwijderen en dat Google daar, onder protest natuurlijk, gehoor aan geeft. Hoe zal de politiek dan regeren?

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.