Een lezer vroeg me:
Recent heb ik ontslag genomen bij mijn huidige werkgever, omdat ik voor mezelf wil beginnen als security-onderzoeker. Ik ben daarop van alle inhoudelijke klussen afgehaald, en krijg alleen nog opdrachten om dingen te bloggen, whitepapers te maken et cetera. Dat wordt dan met mijn naam en foto erbij gepubliceerd, wat ik een probleem vind omdat ik over een maand natuurlijk mijn eigen bedrijf ga opbouwen door te bloggen, whitepapers te maken et cetera. Dus wie mij gaat zoeken, vindt dan mijn oude werkgever. Zeg me dat dit niet zomaar kan.
Ik moet zeggen dat ik dit nog een best ingewikkelde vind. Enerzijds heb je als werkgever het goed recht een werknemer op te dragen dingen te schrijven voor publicatie, anderzijds zit je hiermee de binnenkort-ex werknemer wel héél erg in het vaarwater. Derderzijds hoef je als werkgever geen rekening te houden met een potentiële concurrent, maar vierderzijds is er nog zoiets als goed werkgeverschap.
Uiteindelijk neig ik wel naar het standpunt dat de werkgever van je kan eisen dat je gaat schrijven in je laatste maand(en). Het is logisch dat je dan geen klussen voor klanten meer doet, alleen al vanwege de continuïteit die de klant mag verwachten. Mogelijk zit er ook een security-afweging in, dat je niet het risico wil dat een werknemer in zijn laatste maand rare dingen gaat doen waar klanten last van hebben.
Het lastige zit hem hier in de publicatie onder de naam van de werknemer. Dat is zeer gebruikelijk natuurlijk, zeker bij blogs, maar het pakt hier wel extra vervelend uit. Ik zou dáár dan denk ik wel een punt van kunnen maken in het voordeel van de werknemer: welke noodzaak voor het werk is er om de naam van een ex-werknemer te laten staan onder een bericht? Dat krijg je denk ik niet rond (tenzij je journalistieke artikelen schrijft) en dan gaat het dus op de AVG mis. Je kunt dan eisen dat je naam wordt weggehaald, zodat de zoekresultaten minder verwarrend zijn.
(Let wel, dit betekent niet dat je als zzp’er vervolgens die blogs zelf mag herpubliceren. Het auteursrecht op die teksten ligt bij je werkgever, ook als je het op je laatste dag schreef en ze wisten dat je daarna voor jezelf ging beginnen. Ik zeg het maar even.)
Arnoud
Inderdaad, maar hij kan wel een eerste versie maken voor zijn werkgever, die dan zonder naam gepubliceerd wordt, en een tweede (betere, misschien?) versie een paar weken later over hetzelfde onderwerp voor zichzelf. Die zullen qua stijl op elkaar lijken, maar dat is ook te verwachten en geen probleem, ze komen immers van dezelfde auteur.
Sowieso is de vraag: welke noodzaak is er om een echte naam van een echte werknemer onder een bericht te zetten? Is een auteursnaam ‘het blogteam van XYZ’ niet veel verstandiger voor iedereen?
De noodzaak is dat het zeer gebruikelijk is. Bloggen is waarschijnlijk een vorm van promotie voor dit bedrijf. Bij promotie gaat het om hoe de potentiële klant het beleefd. Met de naam van de auteur eronder komt het wellicht objectiever en betrouwbaarder over. Met ‘Blogteam XYZ’ komt het misschien over als een, zogenaamd informatieve, advertentietekst. Het kan argwaan oproepen als iemand anoniem wil blijven. Dat is natuurlijk voor iedereen anders, maar promotie is meer je doelgroep kennen, intuïtie en je gevoel volgen en veel minder doen wat verstandig lijkt. Een specialist zal het vast niet met me eens zijn en zich ook baseren op statistiek, maar ook dan is er een noodzaak met dit soort dingen te kunnen experimenteren.
Ik kan me verder voorstellen dat de werkgever met argumenten gaat komen als: “LinkedIn resultaten staan meestal bovenaan. Daarop kunnen werknemers plaatsen dat ze freelancer zijn geworden. Wat is er zo negatief aan, dat daaronder hun referenties volgen?” Dan gaat de belangenafweging al snel richting voordeel werkgever, lijkt me.
Kun je het vermelden van jouw persoonlijke naam niet gewoon verhinderen door je werkgever geen toestemming te verlenen? Het publiceren van persoonsgegevens moet toch altijd op basis van vrij gegeven toestemming en die is toch altijd in te trekke? Dat staat er tenminste altijd bij waneer mij om toestemming gevraagd wordt. Voor de werkgever moet het maar voldoende zijn als de bedrijfsnaam er onder staat.
Bij werknemers speelt toestemming nooit een rol. Je moet gebruik van hun persoonsgegevens anders rechtvaardigen, met name onder de noodzaak voor het werk. Dus: is het echt nodig dat die naam er onder staat?
Gerelateerd: Je ex-werknemer mag zo snel mogelijk van de bedrijfsbus af.
@Arnoud Je raakt volgens mij een interessant punt aan nl. het auteursrecht c.q. het intellectueel eigendomsrecht. Is het niet zo dat het Intellectueel Eigendom van een innovatie berust bij de werkgever, indien in de beloning van de werknemer voldoende compensatie is geboden voor zijn werkzaamheden als innovator, en als dat niet zo is dat de werknemer dan zelf het Intellectueel Eigendom mag claimen? Dit alles even los van de afweging wat voeldoende compensatie is of niet? Ik zou de neiging hebben om bij het schrijven van artikelen, ‘white papers’ e.d. eenzelfde redenering op te laten gaan, zeker wanneer het schrijven van artikelen en ‘white papers’ voor de ontslagname niet tot het dagelijks werk behoren!? Graag jouw mening daarover.
Het is niet zo heel moeilijk: je schrijft slechte stukken voor je werkgever. Als je je bedrijf start schrijf je stukken onder je bedrijfsnaam of pseudoniem.
Je wordt toch gewoon betaald? Het is een kleine markt, wil je echt dat over je gezegd wordt dat je er met de pet naar gooide? Ik hoop dan niet dat die slechte stukken goed ranken in Google. Dan zoekt iemand op je naam en vinden ze een slecht artikel…
Volgens mij heb je zelf evenveel baat bij stukken die je voor je (soon-to-be) oud-werkgever schrijft dan stukken die je op persoonlijke titel maakt. Je mag in die zin misschien zelfs blij zijn dat je naam eronder staat. Je bouwt zo toch ook aan je eigen reputatie? Wat maakt het nou uit of die stukken op medium.com, jepersoonlijkesite.nl of jeoudewerkgever.com staan…
Je hebt toch wel een probleem als het tot gevolg heeft dat dat oude bedrijf de opdrachten krijgt die je voor je eigen nieuwe bedrijf had willen hebben. Je hoeft geen onwaarheden of foute adviezen te geven. Als je voldoende open deuren intrapt en daarbij voortdurend roept dat men zich voor nader betaald advies kan wenden tot … schrikt dat waarschijnlijk voldoende af.
Daar zit wel wat in. Als je security-onderzoeker bent, en je werkgever wil je zonodig inzetten voor marketing/blogwriting activiteiten, dan is dat natuurlijk zijn goed recht.
Maar ja, je bent geen professionele internetmarketeer, dus dat daar geen topwerk uitkomt ligt wel een beetje voor de hand, daar kan die oude werkgever niet verbaasd over zijn.