Eindelijk! Zzp’ers kunnen straks vestigingsadres afschermen in Handelsregister KVK

Alle zzp’ers en eenmanszaken kunnen straks altijd hun vestigingsadres volledig laten afschermen in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel (KVK). Dat meldde Security.nl vorige week. Minister Adriaansens van Economische Zaken heeft een Kamerbrief hierover naar de Tweede Kamer gestuurd. Het is vele, vele ondernemers (waaronder mijzelf) al jaren een stevige doorn in het oog dat je als zelfstandige je huisadres moet opgeven, helemaal omdat dat óók nog vrijelijk wordt doorverkocht.

Een van mijn eerste gastposts betrof precies dit onderwerp. Ook toen al stond in de publiciteit dat er in KvK-gegevens gehandeld werd. De KvK wist de hartekreet van de gastposter mooi bureaucratisch te pareren:

Het handelsregister is een openbaar register dat door derden geraadpleegd kan worden. Derden die het handelsregister raadplegen kunnen wij niet beletten om die openbare gegevens in hun bestand op te nemen.
Het oorspronkelijke idee van het handelsregister was natuurlijk een betrouwbare plek te hebben waar je bedrijfsinformatie kon vinden. Handig als je officiële brieven naar ze wil sturen, of ze wilt aanklagen of iets in die richting. Want, zo staat in de wet, het adres in het handelsregister is het juiste – als je dat dagvaardt dan zit je goed, ook al is de ondernemer verhuisd.

Aandacht voor privacy was nooit echt een ding. Het handelsregister van de Kamer van Koophandel en Fabrieken is uit 1921. Veel bedrijven hadden een vestiging (los van het woonadres van de directeur), en de zelfstandigen zonder personeel hadden vaak ondernemingen aan huis dus dan is het niet erg als iemand weet waar je huis woont, zeg maar. En voor de meer artistieke beroepen – zoals fotografen of tekstschrijvers – was er heel lang geen inschrijfplicht.

De opkomst van internet en datahandel heeft dit alles fors veranderd, sprak hij met typische juristenclichés. Mensen ontdekten eerder dat er gouden handel in adresgegevens zat dan dat de betrokkenen ontdekten wat voor risico’s dat met zich meebracht. En tegen de tijd dat dat laatste aandacht kreeg, was het al te laat: “wij doen dit al jaren en we verdienen er goud geld mee” is klaarblijkelijk een juridisch argument.

Nu gaat dit toch veranderen door een standaard afscherming, waarbij wel de mogelijkheid open blijft voor deurwaarders, advocaten en vergelijkbaren (de details zijn nog niet duidelijk) om bij een concrete aanleiding de gegevens op te vragen. Het zal wel nog even duren, getuige zinnen als “te komen tot een beleidskader voor integer gebruik van de Handelsregistergegevens voor de samenleving.” Maar toch.

Arnoud

18 reacties

  1. Natuurlijk van de zotte dat een particuliere instantie een verplichte overheidstaak uitvoert, en dus niet onderhevig is aan enige vorm van marktwerking (want bij hun inschrijven is verplicht gesteld door de wet). De publieke (wettelijke) taken van de KvK moeten gewoon bij een overheidsinstantie komen, die de gegevens dan gewoon niet mag doorverkopen.

    1. De KvK is geen particuliere instantie, het is een “publiekrechtelijke zelfstandig bestuursorgaan”. Oftewel, een losse organisatie die overheidstaken uitvoert maar niet direct onder een ministerie valt. Het publiekrechtelijk slaat vervolgens op dat de wet bepaald dat ze er zijn, specifiek deze wet.

      Bij het onderbrengen ervan onder een ministerie zou het best kunnen zijn dat je meer controle krijgt over wat ze doen. Het is maar de vraag of dat wenselijk is voor alle taken die ze uitvoeren. Ze hebben bijvoorbeeld een advies taak. Die is nu onafhankelijk, maar als je ze bij een ministerie inlijft dan krijg je dus mogelijk gekleurd advies?

      1. Mooie organisatievorm, vlees noch vis, en blijkbaar een gedrocht als die dan zelfstandig kunnen besluiten gegevens te verkopen en de maatschappelijke ophef daaromheen te negeren omdat het centen opleverd. Het gaat me om de wettelijk voorgeschreven taken: die horen rechtstreeks onder democratische controle te staan. Adviesfuncties zijn dat niet, en zou in principe door iedereen gedaan kunnen worden.

        1. Het verstrekken van die gegevens (al dan niet tegen geld) is toch het doel van dat handelsregister? Dus vraag ik me af waar voor jou het probleem zit. De ondernemers gegevens moeten (zover ik heb begrepen) opvraagbaar zijn voor iedereen. Dus is het probleem dat ze er geld voor vragen? Is het te gemakkelijk, of juist te goedkoop? Of nog wat anders?

          1. Ik geef hierboven precies aan waar het probleem ligt: het is noch een bedrijf dat onderhevig is aan gezonde marktwerking, nog een overheidsinstelling die direct onder overheidsbestuur (en dus democratische controle) staat. Dat het geld kost het te raadplegen is denk ik ook onzinnig: de maatschappelijke meerwaarde kan zoveel hoger zijn als je de gegevens gewoon gratis toegankelijk maakt (iets met transactiekosten, overhead, etc.) — waarbij je natuurlijk wel ervoor zorgt dat echte prive gegevens buiten beeld blijven.

  2. Hear hear!

    Nu begrijpt denk ik iedereen dat je een handelsregister of iets vergelijkbaars nodig hebt, maar daarom hoeven nog niet de privé-adressen van ondernemers openbaar te zijn.

    Voor wat betreft het vraagstuk van reguliere post: zou je niet een soort doorstuur-systeem kunnen opzetten? Wil je een ondernemer per brief aanschrijven? Stuur dan je brief naar de KvK met KVK nummer op de envelop waarna de KvK de post doorstuurt, kosten verzender (2x porto en opslag voor een of ander doorstuursysteem). Kun je spammers met reclame ook eenvoudig filteren, want daar zit ook echt niemand op te wachten lijkt mij.

    En inderdaad: voor een dagvaarding heb je toch écht al een gerechtsdeurwaarder nodig, dus dat probleem bestaat niet. En ik neem aan dat de griffie van een rechtbank bevoegd is om het KvK te raadplegen bij een verzoekschriftprocedure. Ook geen probleem dus.

    Tot slot: welke controle is er eigenlijk met het huidige systeem? Je kunt toch helemaal niets afleiden uit een postadres anders dan dat het een bedrijvencentrum, bedrijfsgebouw of privéadres betreft? En dan?

    1. Die controle is het probleem van de ondernemer gemaakt. Als jij bewijst dat je aanmaning of ander formeel stuk afgeleverd is op het adres dat bij de KVK bekend was op die dag, dan heb jij het stuk bij de ondernemer afgeleverd. Het maakt dus niet uit waar de ondernemer werkelijk zit of zelfs wat hij tegen jou zegt (“nee niet de KVK gebruiken maar stuur het naar Rokin 1 Amsterdam daar zit ik sinds gisteren”).

      Het mooie is dus dat niemand hoeft te controleren of het klopt, want de ondernemer heeft een enorme prikkel om te zorgen dat het klopt. Anders krijg je verstekvonnissen, hoge oplopende wettelijke rentes en wat al niet meer.

    2. Nu begrijpt denk ik iedereen dat je een handelsregister of iets vergelijkbaars nodig hebt, maar daarom hoeven nog niet de privé-adressen van ondernemers openbaar te zijn

      Ja, maar aan de andere kant: het is de KEUZE van de zzp-er om zijn bedrijf op zijn woonadres te zetten (of in ieder geval een van te voren geweten gevolg van de keuze om zzp-er te worden).

      Als je als leverancier een zakelijke opdracht krijgt, wil je wel graag snel kunnen checken of diegene die besteld heeft dat wel mocht doen, en of het adres wel klopt.

      Een beetje zakelijke ‘hygiene’ bij de ondernemer (verschillende telefoonnummers en emailadressen zakelijk en prive) zou al een hoop ellende besparen. Dit kost vrijwel niets, en de ondernemer kan zijn prive-gegevens dan makkelijk afschermen of laten verwijderen onder de AVG, zodat het hem duidelijk is wanneer hij zakelijk of prive benaderd wordt.

      1. Nou ja, echt een keuze is het niet. De KVK staat niet toe dat je een postbus opgeeft, andermans adres mag ook niet. Het is niet eenvoudig een vestigingsadres te krijgen tenzij je echt kantoorruimte huurt. Ik hoor wisselende geluiden over brievenbusbedrijven zoals bij Regus, maar in ieder geval is dat duur en dus voor een startende zzp’er niet te betalen.

      2. wil je wel graag snel kunnen checken of diegene die besteld heeft dat wel mocht doen,

        Dit heeft niks te maken met een privé adres

        en of het adres wel klopt
        Kwaadwillende A bestelt een product bij leverancier B met de gegevens van C. Hoe gaat B nu controleren bij het KvK dat C een opdracht heeft gegeven?

        Je geeft een van de vele drogredenen over ‘controle’ waar B in de praktijk niks aan heeft. B weet namelijk nog steeds niet of het A of C is die de order plaatst.

        Wat de redenatie lijkt te zijn is dat alle ZZPers of mensen met een bedrijf aan huis verplicht hun adres moeten openbaren omdat sommige bedrijven een order van een vermeende opdrachtgever denken te kunnen verifiëren in het handelsregister, maar dat eigenlijk niet kunnen.

        En als er geen privé adres meer staat, dan levert B toch niet aan A of C als A of C hun privé-adres niet openbaar met hun privé-adres in het handelsregister willen staan? Ik zie het probleem niet.

        1. B kan gemakkelijk genoeg vragen aan degene die de bestelling plaats of hij inderdaad A is, en desnoods bewijsstukken vragen. Worden die niet gegeven, dan wordt de order niet geaccepteerd.

          DAt lijkt me toch logisch? Als leverancier wil je toch kunnen checken dat degene die de bestelling plaatst, hem desnoods in drievoud ondertekend, ook gemachtigd is om dat namens de bestellende partij te doen? Je gaat als Boeing zijnde toch geen vliegtuig leveren aan KLM als de bestelling door een helpdeskmedewerker@klm.nl geplaatst wordt?

          Dat is helemaal geen drogreden: voldoende zekerheid over de identiteit van de besteller en zijn vermogen om te zorgen dat er betaald wordt is essentieel in het handelsverkeer.

          Ja, het is inderdaad een mogelijkheid dat bedrijven hun gegevens niet willen geven en dat ze dan maar moeten leven met het risico dat andere partijen niet meer willen leveren. Daar had ik nog niet aan gedacht. Maar ik blijf me ongemakkelijk voelen bij het feit dat er partijen anoniem aan het handelsverkeer kunnen deelnemen.

  3. Toch grappig hoe EU-landen zo uit elkaar kunnen liggen. In Zweden is privé-informatie in registers van de overheid, zoals naam- en adresgegevens, persoonnummer en belastingaangifte, in principe gewoon openbare informatie die je ook direct online kunt terugvinden. Deze openbaarheid is zelfs grondwettelijk vastgelegd.

    1. Dat gaat goed, totdat er partijen zijn die daar misbruik van maken: van criminelen die zoeken naar mensen met veel centen om te grazen te nemen tot bedrijven die mensen platbombarderen met spam. Het liefst zou je inderdaad het Zweedse model hanteren, maar dan moet je wel effectief tegen dergelijk misbruik kunnen en willen optreden.

    2. Als dat zo is, dan heeft een of ander vaag regime of een bedrijf in een buitenland waar privacy niet goed beschermd wordt waarschijnlijk alle openbare registers van Zweden al eens opgehaald en in een eigen database opgenomen.

      Ik vraag me ook af of het standpunt van de Zweedse overheid wel standhoudt bij het Hof van Justitie van de Europese Unie als Zweden hierover gaan procederen bij het Hof.

      1. Dat hangt er van af of ze een voorbehoud hebben gemaakt over strijdigheid met de grondwet bij het toetreden tot de EU. — Eigenlijk zou elke grondwet zo’n voorbehoud moeten voorschrijven als het om internationale verdragen gaat.

    1. O wacht, maar de hoofdaandeelhouders en bestuurders van bv’s staan verplicht ook met naam, adres en geboortedatum, noem maar op, in het handelsregister. Denk ik. Zou ik kunnen opvragen, maar ga ik niet doen, want dat kost geld. En ik hoef het niet te weten.

      Zelf altijd alleen een eenmanszaak gehad. Inmiddels opgeheven want met pensioen. (Ik dus, niet die zaak.)

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.