Mag je bedrijf “Robert’); DROP TABLE Companies;–” heten?

Wie in Engeland zijn bedrijf wil inschrijven bij de Kamer van Koophandel (het Companies House), heeft mogelijk een probleem: je bedrijfsnaam mag geen computer code meer bevatten (via). Jammer dus voor kleine Bobby Tables, die volgens mij ondertussen oud genoeg is om een bedrijf in te mogen schrijven. Maar het roept wel de vraag op: hoe zit dat bij ons?

De opmerking over “Robert’); DROP TABLE Companies;–” komt uit een xkcd strip, waarbij een moeder haar kind dus zo had genoemd. De SQL code in Robert’s voornaam is een triviale exploit die verrassend vaak werkt, en in dit geval ervoor zorgt dat de database waar je in zoekt de tabel met alle company-informatie verwijdert. (Als alles stupide is ingesteld, wat dus redelijk vaak het geval is.) Zijn roepnaam is Bobby Tables, trouwens.

Afijn. Het punt is dus: dit is computercode, en de software van de Companies House kan daar niet mee omgaan en/of kan rare dingen doen. Dus dat is nu een weigeringsgrond geworden voor een Engelse bedrijfsnaam. In Nederland ken ik zo’n regel niet. De regels over handelsnamen zijn vrij simpel en gericht op het doel van handelsnamen: niet misleiden, je niet groter voordoen en geen speciale aanduidingen zoals bv of bank of stichting tenzij je dat bent.

Over gekke tekens zegt de KVK:

Je mag cijfers en de leestekens @ & + en – altijd gebruiken in je bedrijfsnaam, Speciale tekens als () ? ! * # / mag je uitsluitend ter vervanging van een letter of als ‘woordgrap’ gebruiken.
Ik kan niet direct een juridische basis voor deze uitspraak vinden, behalve dan het argument dat het moet gaan om een ‘naam’ en dat namen toch vrij evident bestaan uit letters, cijfers en die leestekens, met hooguit een woordgrap. (Van dit standaardwerk, hoewel grondig, werd ik niet veel wijzer.)

Dat sluit aan bij een indirect gerelateerde zaak uit 2010 bij het Hof van Justitie, waarbij de merknaam “&R&E&I&F&E&N&” werd ingeschreven met als doel voorrang te krijgen bij de .eu domeinnaamopenstelling voor www.reifen.eu. Het Hof bepaalde dat een merkregistratie ongeldig is (kwade trouw) als je niet het oogmerk hebt het merk als zodanig te gebruiken in de markt. Daaruit zou ook voor handelsnamen het argument kunnen volgen dat “Robert’); DROP TABLE Companies;–” niet bedoeld is als handelsnaam maar als truc om de KVK (en data brokers) te pesten.

Engelse slimmeriken ontdekten al een IT-consultant die IFTHENELSE heet, bij de KVK vond ik TRY CATCH, zoeken op // geeft vele resultaten, en toen vond ik ook diverse bedrijven die DROP TABLE heten. Eentje lijkt zelfs van Robert Table te zijn:

Lachi’); DROP TABLE bedrijf;–, Hoofdvestiging KvK 67788106 Vestigingsnr. 000036287172 <snip>
Hier lijkt dus een filter van de KVK minder streng te zijn dan de folder, of dit bedrijf was goed in het overbrengen van de humor van deze bedrijfsnaam.

Wie vindt er nog een bedrijfsnaam die computercode bevat?

Arnoud

Eindelijk! Zzp’ers kunnen straks vestigingsadres afschermen in Handelsregister KVK

Alle zzp’ers en eenmanszaken kunnen straks altijd hun vestigingsadres volledig laten afschermen in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel (KVK). Dat meldde Security.nl vorige week. Minister Adriaansens van Economische Zaken heeft een Kamerbrief hierover naar de Tweede Kamer gestuurd. Het is vele, vele ondernemers (waaronder mijzelf) al jaren een stevige doorn in het oog dat je als zelfstandige je huisadres moet opgeven, helemaal omdat dat óók nog vrijelijk wordt doorverkocht.

Een van mijn eerste gastposts betrof precies dit onderwerp. Ook toen al stond in de publiciteit dat er in KvK-gegevens gehandeld werd. De KvK wist de hartekreet van de gastposter mooi bureaucratisch te pareren:

Het handelsregister is een openbaar register dat door derden geraadpleegd kan worden. Derden die het handelsregister raadplegen kunnen wij niet beletten om die openbare gegevens in hun bestand op te nemen.
Het oorspronkelijke idee van het handelsregister was natuurlijk een betrouwbare plek te hebben waar je bedrijfsinformatie kon vinden. Handig als je officiële brieven naar ze wil sturen, of ze wilt aanklagen of iets in die richting. Want, zo staat in de wet, het adres in het handelsregister is het juiste – als je dat dagvaardt dan zit je goed, ook al is de ondernemer verhuisd.

Aandacht voor privacy was nooit echt een ding. Het handelsregister van de Kamer van Koophandel en Fabrieken is uit 1921. Veel bedrijven hadden een vestiging (los van het woonadres van de directeur), en de zelfstandigen zonder personeel hadden vaak ondernemingen aan huis dus dan is het niet erg als iemand weet waar je huis woont, zeg maar. En voor de meer artistieke beroepen – zoals fotografen of tekstschrijvers – was er heel lang geen inschrijfplicht.

De opkomst van internet en datahandel heeft dit alles fors veranderd, sprak hij met typische juristenclichés. Mensen ontdekten eerder dat er gouden handel in adresgegevens zat dan dat de betrokkenen ontdekten wat voor risico’s dat met zich meebracht. En tegen de tijd dat dat laatste aandacht kreeg, was het al te laat: “wij doen dit al jaren en we verdienen er goud geld mee” is klaarblijkelijk een juridisch argument.

Nu gaat dit toch veranderen door een standaard afscherming, waarbij wel de mogelijkheid open blijft voor deurwaarders, advocaten en vergelijkbaren (de details zijn nog niet duidelijk) om bij een concrete aanleiding de gegevens op te vragen. Het zal wel nog even duren, getuige zinnen als “te komen tot een beleidskader voor integer gebruik van de Handelsregistergegevens voor de samenleving.” Maar toch.

Arnoud

Kamer van Koophandel neemt maatregelen tegen zzp-spam

De Kamer van Koophandel stopt met het op grote schaal verkopen van kant-en-klare bestanden met adressen, las ik bij de NOS. Dit na aandringen van de Autoriteit Persoonsgegevens, omdat dergelijke handel in persoonsgegevens in strijd is met de AVG. De Kamer van Koophandel biedt al sinds jaar en dag bestanden aan met contactgegevens van ondernemers, waarmee telemarketeers en andere handige jongens snel gerichte reclame kunnen sturen. Een doorn in het oog van veel ondernemers, maar iets dat de KVK altijd rechtvaardigde met een beroep op haar wettelijke taak om gegevens over ondernemingen te verstrekken. Men stopt dan ook niet met de volledige toegang, maar alleen met de laagdrempelige bulkproducten.

Om even een misverstand weg te nemen: gegevens over ondernemers zijn persoonsgegevens, en blijven dat ook als ze in een openbaar register zijn opgenomen voor een wettelijk verplichte registratie. De AVG kent het concept van “publiek domein” of “openbare bron” niet, persoonsgegevens zijn persoonsgegevens als ze over een persoon gaan – en dat is bij een zzp’er of een vof gewoon het geval wanneer je gegevens over deze ondernemer(s) noteert.

De KVK heeft natuurlijk gelijk dat ze van de Handelsregisterwet 2007 een register moeten houden met daarin gegevens van alle ondernemingen in Nederland. Het is verplicht je daar in te schrijven, en vervolgens kan iedereen je daarin zoeken. Doel daarvan is primair dat je na kunt gaan of een bedrijf echt bestaat en wat de authentieke gegevens daarvan zijn.

Een onbedoeld bijeffect was dat bedrijven grote hoeveelheden gegevens gingen opvragen om zo marketingacties te kunnen doen: reclame per post, maar ook telefonische acquisitie en zelfs e-mailreclame. Dat laatste was altijd al een probleem onder de Telecomwet, maar bellen en met name post sturen zijn populair gebleven. Tot ergernis van vele ondernemers. Maar die marketeers riepen dan, het is een openbaar bestand en wij bellen het bedrijf, niet de persoon. Een argument dat dus zeker onder de AVG nu ongeldig is gebleken.

Natuurlijk kun je je afvragen of de wettelijke taak wel zo ver gaat dat je gegevens in bulk moet verkopen voor reclamedoeleinden. Dat mensen recht hebben op inzage of een kopie van iemands gegevens, betekent immers nog niet dat je het makkelijk moet maken om duizenden gegevens tegelijk te verstrekken. Dat standpunt heeft de AP dus ingenomen, zodat de KVK zich nu genoodzaakt ziet om te stoppen met deze handel. (Opvallend vond ik nog dat de KVK vorig jaar zei “Dat doen we al honderd jaar zo”, alsof dat een argument is bij een nieuwe wet.)

Arnoud