Via Reddit:
Ik heb eergister tijdens de gaande “Blackfriday deal periode” een nieuwe QD-Oled televisie gekocht via de webshop van Blokker. (…) Deze televisie was qua prijs 2019,- euro. (…) Niet heel veel later kreeg ik ineens een telefoontje van het verkopende bedrijf met de mededeling dat een “ICT fout” ervoor heeft gezorgd dat er een verkeerde prijs voor deze televisie op de website van Blokker stond en dat deze eigenlijk rond de 3050 euro moest zijn.Discussies over prijsfouten en kennelijke vergissingen bij online aankopen zijn een populaire op deze blog. U herinnert zich vast nog mijn blog uit 2008 over het Otto-arrest, dat er grofweg op neerkomt dat je als consument onraad moet ruiken bij extreem lage prijzen.
Deze consument had onderzoek gedaan en gezien dat deze televisie elders tussen de 2700 en 3200 kostte. Dan is 2019 euro een hele leuke Black Friday aanbieding, dus snel gekocht en betaald en zelfs een orderbevestiging gehad. En dan komt zo’n telefoontje rauw op je dak.
Een prijs van 2019 is zo’n 30% korting ten opzichte van de geciteerde bedoelde prijs van 3050. Dat is geen gek bedrag voor Black Friday. Dus wat dat betreft zou de consument geen onraad hoeven te ruiken.
Alleen: ik zie bij de Blokker een heleboel Black Friday deals maar geen enkele televisie. En dat is in zoverre een probleem dat iets pas een aanbieding is als dat erbij staat, al dan niet in enorme schreeuwende teksten. Enkel dat de prijs laag is, betekent dus niet dat je mag aannemen dat het een aanbieding is.
Als het wél een Black Friday aanbieding was, dus met de Blokker-huisstijl rondjes met de van/voor prijzen en terug te vinden in de categorie “Black Friday”, dan zit de winkel aan deze prijs vast. Een korting van 30% is dan gewoon een leuke korting, en dan is “oeps typefout” geen argument.
Arnoud
De vraag of er sprake is van oneigenlijke dwaling hangt niet af van de prijs waarvoor de verkoper de televisie wilde verkopen, maar van het prijsbereik. Het minimum hoeft niet het absolute minimum te zijn, zodat je niet hoeft te twijfelen aan een prijs die iets onder het minimum zit. Het bedrag van 2019 euro zit 25% onder het bedrag van 2700 euro, terwijl dat ging om 85% in het Otto arrest.
Je hebt gelijk. Ik had moeten zeggen, een geadverteerde prijs van €2019 is een heel gebruikelijke kortingsprijs ten opzichte van de modale prijzen die tussen 2700 en 3200 blijken te liggen.
Ik lees uit je stuk dat je zegt “omdat er geen tekst van-voor of black friday bij stond was het geen aanbieding en had de consument moeten weten dat het te goedkoop was”. Ik twijfel daar aan.
Want afgezien van of het nu wel of niet een aanbieding was, is een prijs van 2019,- dan echt zoveel lager dan 2700,- dat je er aan moet twijfelen? Ik heb steekproefsgewijs een paar tv’s van de Blokker site gecontroleerd en ik vond er zonder veel moeite een paar die elders vele honderden euro’s goedkoper aangeboden werden. Zo vreemd is het blijkbaar niet dat er een prijsverschil van enkele honderden euro’s zit tussen verschillende partijen.
Als het nu 2,19 was, of 20,19 dan was het veel duidelijker een fout, maar bij 2019 ipv 2700 (want het was geen aanbieding, dus er stond geen “van-voor” bij neem ik aan, en dan is het enige waarmee je het als consument zou kunnen vergelijken de prijs bij andere aanbieders) vind ik niet dat je duidelijk kan spreken van een fout.
Ik zie je punt, maar de inschatting wordt dan wel véél complexer. Ik weet niet of dat wenselijk is. Overigens liepen de prijzen van 2700 naar 3200, dus dan is de middenprijs eerder 3000 dan 2700 en dan heb ik meer moeite met een prijs die 30% lager is als gewoon een wat lagere prijs aan te merken. Zo’n percentage eraf is voor mij veel meer een kortingsprijs, en dat is alleen redelijkerwijs te verwachten als erbij staat dat er korting op zit. Niemand is structureel 30% goedkoper, zeker niet met elektronica waar de aanbieders altijd elkaar goed volgen en de marges dun zijn.
Je ontkomt er alleen niet aan. De verkoper heeft een aanbod gedaan en de koper heeft dat aanbod aanvaard. Het is vervolgens de verkoper die zich beroept op het feit dat hij de overeenkomst niet wilde sluiten en de koper er niet op mocht vertrouwen dat hij dat wel wilde. Dan moet je kunnen uitleggen waarom de koper er niet op mocht vertrouwen.
Het gaat hier om een aanbod, waarbij weliswaar niet staat “dit is een aanbieding”, dat in de Black Friday periode wordt gedaan. Daarbij geldt dat prijzen van producten wel vaker fluctueren. De prijs die je op Black Friday krijgt, kun je ook op andere perioden in het jaar krijgen. Producten kunnen kennelijk met tientallen procenten korting worden verkocht zonder dit de verkoper in de problemen brengt, want dat doen verkoper massaal. De verkoper kan ook vergeten zijn om er “Black Friday korting” bij te zetten.
Het komt voor mij dus neer op de vraag “is het prijsverschil aanzienlijk”. Ik vind 30% aanzienlijk (2000 waar het Umfelt rond de 3000 zit). Dan moet je dus even kijken, is dit écht 2000 euro? Zoals in 4.17 van het Otto-arrest staat:
Dan heb je twee argumenten. Ja, het is Black Friday dus 30% is niet gek. Nee, het staat er niet bij dat déze televisie onder Black Friday valt dus dat zal dan wel niet. Ligt het dan niet voor de hand dat je dat nader onderzoek gaat doen?
Ik heb zelf nog nooit een prijssprong van 30% naar beneden gezien (of zelfs maar 20%) waarbij men niet met grote letters aanbieding, afprijzing of zoiets vermeldt.
Ik vind dat vergezocht. Het is Black Friday (Week…). Het halve internet is afgeprijsd. Moet ik dan echt per product gaan kijken of er Black Friday bij staat, als de complete website al vol met banners staat?
Mijn redenatie: op Black Friday verwacht ik bijna korting. Dus als ik iets zie en ik denk “dat is een mooie korting”, en die is realistisch, nou, dan mag ik die prijs verwachten.
Natuurlijk wel. Er zijn talloze varianten te vinden van TV’s, computers etc, die alleen op details verschillen, maar op hoofdspecs gelijkaardig zijn, en toch verschillende prijzen hebben.
Redenen: parallelimport uit het buitenland, restpartij, vorige generatie software, vorige generatie design, zogenaamd speciale versie om te kunnen concurreren met C-merken, en zelfs pure marketing om met inhoudelijk hetzelfde artikel verschillende markten te bedienen.
Als ik zoiets zou zien zou ik denken: ‘slimme jongen die in roemenie een partijtje op de kop heeft weten te tikken’, of ‘de boot met de nieuwe versie is blijkbaar inmiddels Calais gepasseerd, dus de oude mogen met korting weg’.
30% lagere prijs dan 1 of 2 maand terug is bij TVs van 3000€ niets bijzonders. In ieder geval niet bijzonder genoeg om de fout van de aanbieder meteen als fout te herkennen.
Het gaat er hier niet om of de koper twijfel zou kunnen hebben over het aanbod van de verkoper (we zitten hier niet voor de bescherming van de verkoper!) maar of het duidelijk was dat de verkoper zich vergiste. Bij twijfel moet degene die de fout maakte nog steeds op de blaren zitten.
In Nederland geldt contractvrijheid. Contractvrijheid houdt in dat partijen vrij zijn om zelf de overeenkomst vorm te geven zoals ze willen. Met deze contractvrijheid komt een verantwoordelijk. Dat maakt dat een overeenkomst niet gemakkelijk kan worden vernietigd op grond van oneigenlijke dwaling. Een overeenkomst kan vernietigd worden op grond van oneindelijke dwaling als: (i) de verkoper het aanbod niet wilde doen; (ii) de koper er niet gerechtvaardigd op mocht vertrouwen dat de verkoper dat aanbod wilde doen. Ik ben niet overtuigd dat de koper er niet op mocht vertrouwen dat de verkoper dat aanbod wilde doen.
In het Otto arrest oordeelde het hof van een prijs van 99 euro zo aanzienlijk laag was ten opzichte van een prijsbereik van 700 tot 1300 euro dat de koper moest twijfelen en onderzoek moest doen. Hier gaat het om een prijs van 2019 euro ten opzichte van een prijsbereik 2700 to 3200. Dat is zo’n aanzienlijk groot verschil dat het Otto arrest niet zomaar een op een is toe te passen op deze casus.
Er zijn daarnaast veel meer redenen waarom het Otto-arrest niet onverkort op deze casus kan worden toegepast. Het hof keek naar een veel groter bereik van producten, terwijl het hier gaat om hetzelfde product. De televisie bij het Otto arrest, werd ook als nieuw aangeboden en dat is hier niet zo. Bij het Otto arrest bleek niet dat het ging om een bijzonder aanbod, terwijl het hier gaat om aanbod tijdens Black Friday.
Los van het feit dat ik geen aanleiding zie om het Otto-arrest onverkort toe te passen, pas je het ook nog eens niet goed toe. Het hof oordeel dat het prijsverschil zo aanzienlijk was, dat de koper moest twijfelen. Je maak daar nu van dat het voldoende is dat het prijsverschil aanzienlijk is. Maar dat woordje zo is wel belangrijk.
Daarnaast helpt het niet dat je uitblijft gaan van die 30% korting ten opzichte van de prijs die de verkoper eigenlijk wilde hebben voor het product. Je vindt kennelijk dat laagste prijs in het prijsbereik een zodanig klein verschil oplevert dat je paar extra procentpunten nodig denkt te hebben om anderen te overtuigen van je standpunt.
Vanwege de contractvrijheid moet het prijsverschil niet gek zijn, maar te gek; moet het prijsverschil niet aanzienlijk zijn, maar zo aanzienlijk dat je wel moet twijfelen.
Blokker biedt net als bijvoorbeeld Bol een platform waarbinnen ook andere bedrijven hun producten kunnen aanbieden. Vermoedelijk is de televisie dus gekocht bij een aangesloten bedrijf op het Blokker web platform en niet rechtstreeks bij Blokker.
Uit de vraag wordt het mij niet 100% duidelijk dat de website-eigenaar (‘via de website van Blokker’) en ‘het verkopende bedrijf’ 2 verschillende partijen zijn, maar het kan wel. Maakt dat de casus anders?
Ik denk niet dat dat de casus anders maakt, althans, niet vanuit de klant gezien. Als ik als klant een aanbieding zie op de website van Blokker dan koop ik bij Blokker. Dat Blokker een derde partij inzet om de uiteindelijke afhandeling te doen en daarvoor een x bedrag betaald krijgt is voor mij als klant niet relevant, zelfs niet als Blokker erbij zet dat het gekochte product niet door Blokker maar PartijX wordt afgeleverd. Als ik in de webshop van Blokker koop, dan verwacht ik te kopen bij Blokker. (anders dan Marktplaats waar ik die verwachting niet heb)
Hmmmmm, is dat wel zo? https://www.consumentenbond.nl/online-kopen/externe-verkoop-via-bol-com
Dat vraag ik me dus af – hoe zit het juridisch als ik bij Bol.com iets bestel waarbij ik een bevestiging van Bol.com krijg, de betaling aan Bol.com doe en bij klachten ook via Bol.com mijn recht kan halen?
Dat is toch vergelijkbaar met naar de MartKraam gaan en daar een tv van het merk Sumsang kopen? Dan koop ik toch ook niet bij de fabrikant?
Dat Bol.com niet vooraf inkoopt bij derde partijen maar het product wat ik wil kopen pas koopt bij de derde partij op het moment dat ik op de bestel knop druk verandert daar toch niets aan? Ik ben op de website van Bol.com, een grote webwinkel die op de website soms laat zien waar zijn een product inkopen. Ik koop dus wat mij betreft bij Bol.com.
The devil is in the details…
“bevestiging van Bol.com krijg”: nee, die krijg je van de externe verkoper “de betaling aan Bol.com doe”: nee, die doe je “via” bol.com (hun woorden) “bij klachten ook via Bol.com mijn recht kan halen”: inderdaad, “via” en niet “bij”: “De externe verkoper is verantwoordelijk voor klantenservice, garantie en teruggestuurde artikelen. Als er iets is, neem je rechtstreeks contact op met de externe verkoper. Je kunt ook de klantenservice van bol.com benaderen. Die neemt dan namens de koper contact op met de verkoper.” “maar het product wat ik wil kopen pas koopt bij de derde partij” en “laat zien waar zij een product inkopen”: nee, zij kopen het niet in bij de derde partij. Zij bemiddelen bij jouw koop.
Is dat onduidelijk? Volgens de consumentenbond (zie link boven) wel.
Als alles zo duidelijk van Bol.com komt, dan is Bol de verkoper. Alleen: Bol zet er wel degelijk bij met welke partij je zaken doet, zowel bij de productpagina als in het bestelproces. Het is niet héél opvallend maar het staat er echt. Ik denk dat zij het zo ingericht hebben dat je echt koopt bij partner X, zij het via Bol en met allerlei bemiddelingsopties en gestandaardiseerde leveringsvoorwaarden (30 dagen gratis retour, met name) waar je je tegenover X op kunt beroepen. En anders klaag je bij Bol en gooien die X van het platform.
Bij Blokker staat er ook bij wie de verkoper is. Er staat bijvoorbeeld gewoon bij artikel: Verkoop door: Swiss-pro
Dat is prima maar niet relevant voor de vraag of de prijs reëel was ich?
Ik ben de persoon van de aankoop (of nietkoop?) van deze televisie. Ik kwam per toeval eigenlijk op dit forum terecht en zie dat er redelijk wat reacties hierop zijn gepost.
Nu is deze zaak nog steeds niet opgelost. Ik heb geen tv ontvangen en mijn geld hangt nog steeds ergens in de wolken (in ieder geval niet op mijn bankrekening). Ik zou het liefst gewoon mijn gekochte tv ontvangen.
Echter wil ik graag advies inwinnen wat ik kan doen?. Moet ik hiervoor naar de kantonrechter. En wat zou mij dat kunnen gaan kosten om en nabij (mocht iemand daar iets vanaf weten).
Met vriendelijke groet, Een door El-Vid(maak dit zelf maar af) opgelichte klant.
Wettelijk gesproken kun je zonder hulp van een advocaat naar de kantonrechter stappen, maar als je weinig ervaring met juridische zaken hebt zou ik hiervoor een advocaat inschakelen. Bij de meeste advocaten is een kennismakingsgesprek gratis en krijg je ook een overzicht van de opties en kosten. Als je een rechtsbijstandsverzekering hebt kun je het via je verzekeraar spelen.
Reken er op dat een rechtszaak hierover zo’n €1000,- per partij in de zaak kan gaan kosten, waarvan de verliezer het grootste deel zal moeten betalen. Het is dan ook waarschijnlijk dat de verkoper de zaak zal willen schikken om haar risico laag te houden. Een “blafbrief” van een advocaat zou wel eens tot actie kunnen leiden.
Er zijn ook andere (gratis) mogelijkheden, bijvoorbeeld via de consumentenbond of de media.