Je auto thuis laden zonder eigen oprit, mag een gemeente dat verbieden?

Foto: RTL Nieuws

Wellicht valt het je ook op: elektrische rijders zonder eigen oprit verzinnen allerlei manieren om hun auto op te laden met goedkope elektriciteit uit de eigen meterkast. Dat las ik bij RTL Nieuws. Gemeentes krijgen daar steeds meer vragen en klachten over. Ook hoor ik dat sommige gemeenten dit verbieden, en dat is natuurlijk een juridische vraag: mogen ze dat?

Het plaatje hiernaast (uit het artikel) laat twee bekende oplossingen zien: links een hefboom die over de stoep heen gaat (waarschijnlijk inspiratie van Klaas uit Zwolle) en rechts een kabelbrug, de grote variant van wat menig kantoortuin ook heeft.

Het probleem met deze oplossingen – vanuit gemeenteperspectief – is dat ze gevaar kunnen opleveren. Over zo’n brug kun je struikelen, en voor rolstoelers zijn ze niet altijd praktisch te nemen. De hefboom voelt wat kwetsbaar (zeker het houten exemplaar van de foto), en het snoer kan slingeren en dan alsnog gevaar geven.

Verbieden dus. En ja, dat kan in principe: je mag geen gevaar of hinder op de openbare weg geven, staat in iedere APV in allerlei bewoordingen. Spullen aan de weg zetten of iets over de weg laten hangen mag dus niet. Het gaat niet om het laden an sich, maar om de overlast van de hefboom of geul.

Een recente oplossing is kabelgoottegels: stoeptegels met een geïntegreerde gleuf waar een laadkabel doorheen kan. Vervang een reeks tegels door die dingen, doe je kabel erin, leg een speciaal afdekrubber er overheen en klaar ben je. Geen overlast of hinder, want de stoep is (vrijwel) net zo glad als voorheen.

Heel slim, alleen als je geen dingen óp de stoep mag zetten dan zal het vervangen van stoeptegels vast niet zomaar toegestaan zijn. Daar heb je echt toestemming van de gemeente voor nodig (ook het NK Tegelwippen waarschuwt hier voor).

Sommige gemeentes werken hier actief aan mee. West-Betuwe bijvoorbeeld staat het toe, mits je buren het ook goed vinden en je de kosten betaalt (want de gemeente doet het werk). Bij Loon op Zand lees ik hetzelfde, met de uit ervaring geboren toevoeging dat dit niet betekent dat de parkeerplek “van jou” wordt. Zaltbommel verbiedt deze praktijk, hoewel zonder motivatie.

Bij RTL melden ze nog:

In Haarlem is dan weer wél enthousiasme voor zo’n kabelarm, ook wel zwenkarm of laadarm genoemd. Een meerderheid in de gemeenteraad stemde er in maart positief over. Maar ambtenaren worstelen er nog mee, zo blijkt. Ze zijn al een jaar bezig om precieze regels te formuleren. Inwoners moeten maar afwachten.
Men verwijst naar een burger in Hattum die op last van een dwangsom de zwenkarm moest weghalen, met als argument “Hij brengt een industriële uitstraling in een mooie, warme straat.”

Arnoud

23 reacties

  1. Als mensen ingewikkelde constructies gaan bedenken dan zou mijn eerste reactie als gemeente zijn om niet te kijken of die wel of niet legaal zijn en daar heel lang over te delibreren, maar nagaan waarom ze dat nodig denken te hebben.

    Heb zelf een elektrische auto, en in mijn gemeente zijn er voldoende publieke laadpalen zodat ik altijd een plek max 1 straat weg heb om te laden. Kennelijk is het kostenverschil het probleem. Dan ligt het misschien voor de hand dat de gemeente kijkt hoe ze daar iets aan kan doen ipv allerlei studies naar al dan niet toestaan van omslachtige kabelbrugoplossingen om uiteindelijk dezelfde stroom, maar kennelijk tegen een ander tarief, in die auto te krijgen.

    1. Het onderliggende probleem is tweeledig: 1) Mensen struikelen over de kabels 2) Mensen claimen de plek bij de kabel als ‘hun’ plek en dat geeft burenruzies.

      Je kunt 1 oplossen met zo’n goot, of met een private laadpaal voor de deur en een elektriciteitskabel onder de grond. Maar dan krijg je 2 niet meer opgelost.

      1. Waarom krijg je punt 2 niet opgelost? Die kabel blijft er toch niet permanent liggen? (ik kan me voorstellen dat diestal/vandalisme dan snel de kabel onbruikbaar maakt. )

        Zorg als gemeente gewoon voor een sleuf in de stoep om de twee meter of zo, waarin burgers, indien ze een parkeerplekje dicht genoeg bij hun hun huis vinden, TIJDELIJK hun kabel kunnen leggen om hun auto op te laden zonder gevaar te veroorzaken en due kabel opruimen als ze klaar zijn met laden. (als ze de kabel laten liggen mag de gemeente die weghalen, of anders zullen diefstal en vandalisme wel een incentive zijn om de kabel op te ruimen na het laden)

        En als de buurman toevallig daar staat, dan kan de buurman dezelfde sleuf gebruiken voor zijn kabel, en neem je zelf de sleuf vier of vijf meter verderop.

        1. Dat “zorg voor een sleuf” is wat veel gemeenten nu doen. Zij leggen het aan, jij betaalt 450 euro aan leges om de kosten aanleg te compenseren. En dat triggert punt 2: ik betaal, dús het is mijn plek, hoezo mag de buurman daar gaan laden? Die betaalde niet 450 euro, wat krijgen we nu. Ik pieker er niet over om te betalen en dan niet te mogen laden als ik dat wil. Eens dat dit onredelijk is, maar dit is wat meneer vindt en als gemeente moet je hier wat mee.

          1. Dan heb je me verkeerd begrepen.

            Ik bedoelde: De gemeente zou, overal waar huizen staan, uit eigen zak, om de x meter zo’n sleuf kunnen aanleggen, gewoon omdat dat nu eenmaal een faciliteit is die blijkbaar veel burgers nodig hebben.

            Geen prive-betaling, en dus ook geen vermeend recht op die plek.

              1. Er is hier iemand die een laadkabel heeft van een meter of 30, 40. Die gaat via een kabelbrug naar de goot en dan keurig via de goot naar een parkeerplek. Het is even werk om het uit te rollen.

                Ik houd het zelf bij de openbare laadpalen (laadpas leasemaatschappij).

        2. Als ik sta op de buurman zijn “privé” plaats loop ik kans dat hij ‘s avonds aan de deur staat met de vraag of ik een straat verderop wil parkeren. Daar is plaats, en dan kan hij laden. Een idee dat me niet aantrekt, ook niet als het vriendelijk wordt gevraagd.

  2. We leven gelukkig nog steeds in een samenleving waarin alles mag tenzij expliciet verboden, en waarin overheden terughoudend zijn in het opleggen van verboden.

    Er zijn wel vaker situaties waarin kabels of slangen over voetpaden liggen (stofzuigen van de auto, verbouwingswerkzaamheden aan een woning), al dan niet met voorzieningen om de overlast voor anderen te beperken, en dat mag gewoon, omdat het wel heel onrededelijk is om dat te ontzeggen aan de burger.

    Tegen dat licht zie ik moeilijk in hoe een gemeente redelijk bezwaar kan hebben tegen een tijdelijke kabel van een individuele burger. Dat moet je gewoon gedogen.

    Als de burger uren per week zijn auto stofzuigt mag het wel, maar als hij diezelfde kabel gebruikt om zijn auto op te laden mag het niet… dat is vreemd natuurlijk.

    En zelfs als er zoveel individuele burgers dat doen dat het echt overlast wordt, dan blijft het nog steeds onredelijk als gemeente om dat, ten opzichte van de individuele burger, niet te gedogen, en heeft de gemeente geen keuze dan voorzieningen aan te leggen. Verbieden is geen keuze, de overheid is er immers voor de burgers, niet andersom.

    Ik zou dus zeggen: burgers hoeven helemaal niet zelf voorzieningen te doe-het-zelfen, het is aan de gemeente om te zorgen dat er voorzieningen komen voor volledig redelijke eisen van burgers.

    Vergelijk het eens met riolering of het elektriciteitsnetwerk. Toen die geplaatst werden, kon de gemeente toch ook niet zeggen: ‘je mag je huis er niet op aansluiten omdat dan de stoep open moet, en dat willen we niet.’?

    We hebben inmiddels ongeveer een punt bereikt waarin stroom aan de straatkant een normale, maatschappelijk gewenste, voorziening is, en de gemeentes hebben geen andere redelijke keus dan daaraan meewerken. Tegenwerken schuurt in een democratische samenleving waarin de overheid een faciliterende rol heeft.

    1. Ik zou dus zeggen: burgers hoeven helemaal niet zelf voorzieningen te doe-het-zelfen, het is aan de gemeente om te zorgen dat er voorzieningen komen voor volledig redelijke eisen van burgers.

      Die voorzieningen zijn er; voor burgers die geen eigen oprit hebben zijn er openbare laadpalen.

        1. Sterker nog, als je van een openbare laadpaal laaadt is electrisch rijden tegenwoordig net zo duur als benzine rijden. Om het maar niet te hebben over de prijzen als je naar de snellader moet!

          En dat is met de – aflopende – belastingvoordelen die je nu hebt op een electrische auto!

          1. dat hangt helamaal van de laadplek af

            ik kan regelmatig laden voor 28c/kwh aan een 250KW lader er zijn dagen dat de stroom incl belasting niet onder de 30c/kwh komt.

            natuurlijk is de doorsnede een stuk lager, dus loont het om inderdaad je eigen 3 fase te gebruiken.

  3. quote: ‘En ja, dat kan in principe: je mag geen gevaar of hinder op de openbare weg geven, staat in iedere APV in allerlei bewoordingen.’. En dat is dus precies wat gemeenten overal aan het doen zijn, honderuggen op vrijwel alle wegen in de bebouwde kom leggen om het verkeer te hinderen. Wie gaat daar eens tegen protesteren of moet er eerst aangetoond worden hoeveel schade dat aan de rug en aan het voertuig op termijn aanricht?

  4. Er is volgens mij gewoon een simpele optie mogelijk: Voorzie een EV van een makkelijk te verwijderen accu. Net als met een draadloze boormachine, eigenlijk. Je parkeert dan je auto en verwijderd de accu. Deze neem je mee naar binnen naar een oplader, zodat je deze kunt opladen. En later plaats je de accu weer terug en kun je wegrijden.

    Als alternatief kun je twee accus gebruiken, zodat er altijd eentje in je auto zit. Thuis gewoon de accus vervangen en klaar.

    Enige probleem is alleen dat die accu ergens tussen de 250 en 600 kilo is qua gewicht. (En soms tot ruim 900 kilo.) Dus ik snap dat het wisselen van de accu op dit moment nog geen oplossing is. Toch zou een vervangbare accu in de toekomst veel problemen kunnen oplossen. Zo zou je in plaats van laadstations gewoon accu-wissel-stations kunnen krijgen. Lege accu eruit, volle accu erin en klaar. Wel nog enige beveiliging erop zodat de accu niet zomaar te stelen is en klaar…

    Of denk ik nu te simpel? 😀

    1. Je denkt te simpel. Een accupack dat je mee kunt nemen kan eigenlijk niet meer wegen dan 10kg. Zelfs met de energiedichtheid (kWh/kg) van benzine kom je dan niet verder dan 150-200km. En je kunt je afvragen of een dergelijke bonk energie in je huis veilig is..

      Als je gaat denken in oplossingen die technisch nog niet mogelijk zijn is er een hele andere oplossing: Draadloos opladen in het wegdek. Heb je geen accu meer nodig, of hooguit voor 10km over de parkeerplaats en het woonerf.

      In het kader van de technisch haalbare oplossingen: Zorg dat het kWh tarief bij de laadpaal op straat hetzelfde is als thuis. Wat cg net ook al zij, zorg dat je bij de laadpaal in de buurt hetzelfde tarief (en verrekening als op dat moment de zon schijnt en je panelen fors produceren: Het net in de straat kan die verplaatsing van energie echt wel aan!) betaalt als op je eigen meterkast.

      Dan is het probleem ineens een stuk kleiner.

    2. Accu-wisselsystemen voor auto’s bestaan al; de Chinese fabrikant NIO is bezig met het opzetten van een netwerk in Europa. Helaas niet met het idee om de accu’s thuis op te laden.

      Een van de punten die aandacht behoeft bij verwisselbare accu’s is de connector die moet beschermen tegen kortsluiting, maar ook goed genoeg moet zijn om honderden Amperes aan stroom te verwerken. En nu maar hopen dat we geen dozijnen incompatible standaarden voor tractie-accu’s krijgen.

  5. Ik heb inmiddels al een betere en mooiere oplossing gezien, een kabel goot.

    Dit werkt perfect, de goot is net zo breed en afgedicht met rubber, waar je de kabel als het ware in drukt, minimaal last als je eroverheen loopt.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.