Winkelketens in België, waaronder Carrefour, gaan muziek draaien die door AI is gemaakt, las ik bij Nu.nl. De reden is simpel: AI-muziek zou rechtenvrij zijn, dus dat bespaart de winkels royalties aan SABAM. Ook in Nederland hoor ik geluiden hierover. Zou het werkelijk zo makkelijk zijn?
Muziek in het openbaar spelen bij bedrijven zoals supermarkten is auteursrechtelijk (en nabuurrechtelijk) simpel: dan moet je betalen. In Nederland incasseert SENA de verplichte vergoeding bij dergelijke muziek in het openbaar. Dat dit zo werkt, staat in artikel 7 Wet naburige rechten:
Een voor commerciële doeleinden uitgebracht fonogram of een reproduktie daarvan kan zonder toestemming van de producent van het fonogram en de uitvoerende kunstenaar of hun rechtverkrijgenden worden uitgezonden, openbaar maken door middel van doorgeven via de kabel of langs andere weg, dan wel op een andere wijze openbaar gemaakt, mits daarvoor een billijke vergoeding wordt betaald.Er valt dus met de uitgevers (platenmaatschappijen, artiesten) niet te onderhandelen; betalen zul je. Wel moet het gaan om een rechthebbende uit een Rome-land (Verdrag van Rome) of een WPPT-land (WIPO Performances and Phonograms Treaty). Dat zijn vrijwel alle landen ter wereld, maar wellicht kun je met goed zoeken een band uit Palau vinden.
Het argument met AI-muziek is grofweg dat hier geen rechthebbende is zodat deze ook niet uit zo’n land kan komen. En dan mist de Wet naburige rechten toepassing.
In februari meldde Sena dat zij dit anders ziet, al zag ik zo snel geen juridische argumentatie afgezien van “het is gewoon een fonogram”. En dat gaat dus niet op als de muziek niet uit een aangesloten land komt.
Mogelijk dat het betoog gaat zijn dat de AI-muziek feitelijk een remix is van bestaand mensenwerk, en daarmee auteursrechtelijk dus te herleiden tot die bronwerken. Vanuit dat perspectief zou nog steeds gewoon betaald moeten worden. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Arnoud
op zich is wel weer interessant dat er op deze AI-muziek wel fonogramproducentrechten rusten in de zin van WNR. Op die manier zouden zij SENA-inkomsten kunnen toe-eigenen.
De vraag die nu bij mij opkomt, is: naar wie gaan die inkomsten dan? Dat SENA ze incasseert is logisch, dat is wettelijk zo geregeld. Ik dacht dat de bedoeling was dat het dan 1-op-1 naar de betreffende artiest en producent zou gaan. Maar wie is dat, bij AI-muziek?
De AI-maker zal zich als fonogramproducent moeten aanmelden bij SENA (wie anders?).
Ja, logisch eigenlijk wel. Maar wat nou als ze een live streaming dienst maken, die ter plekke muziek genereert en streamt? Is er dan ooit wel een fonogram geweest? Dit is anders dan Spotify, want die muziek is ooit op een master vastgelegd en die is naar Spotify gestuurd.
“Sena blijft onveranderd incasseren voor fonogrammen die uitgebracht zijn voor commerciële doeleinden, ook indien deze tot stand gekomen zijn gekomen met behulp van AI toepassingen. De definitie van een fonogram is “een opname van uitsluitend geluiden”. Een fonogram wordt geacht voor commerciële doeleinden te zijn uitgebracht indien het “verkrijgbaar” is. Indien tracks beschikbaar zijn – te vinden op internet – zullen wij vergoedingen blijven innen bij de openbaarmakers” https://www.sena.nl/nl/event/sena-licentie-nodig-bij-afspelen-ai-gegenereerde-muziek
Maar die muziek in de winkel is niet verkrijgbaar? Ene oor in andere oor uit en bestaat niet meer. Het volgende “nummer” is weer eenmalig uniek gegenereerd.
Die winkel kocht toch een gegevensdrager, hoe spelen ze anders de muziek af. En anders dan kocht Spotify de gegevensdrager. Het gaat om de eerste vastlegging, niet of het daarna gestreamd wordt. Volgens mij kun je hooguit de discussie voeren of er rechten betaald moeten worden als ik ter plekke een lied verzin én zing, en het daarna nooit vastleg op welke manier dan ook.
Maar een MIDI bestand is dan toch geen sonogram. En als je die life in je winkel afspeelt is er geen sprake van een opname van die muziek die wordt afgespeeld.
Als je vervolgens een MIDI file van stukken van Mozart afspeelt, dan is het auteursrecht ook verlopen.
Er is geen auteursrecht, er is geen uitvoerend artiest en er is geen sonogram … Als je in plaats van MIDI live AI muziek genereert – wat ik niet aanraadt af en toe gaat het heel erg fout en is het afgrijselijk – zijn eveneens geen van deze elementen aanwezig.
Het is feitelijk een live uitvoering door een computer, een opname.
Het lijkt mij dat deze wetgeving decennia terug al door de techniek was ingehaald.
onjuist. een midifile is een opname.
“Maar wat nou als ze een live streaming dienst maken, die ter plekke muziek genereert en streamt? Is er dan ooit wel een fonogram geweest?”
hierop heb ik geen antwoord. als niet met succes betoogd kan worden dat er sprake is van een opname dan geen artikel 7-vergoeding (wel verbodsrechten!).
Een MIDI bestand is beter vergelijkbaar met bladmuziek dan met een mp3. Het MIDI bestand bevat namelijk geen actueel geluid, maar een beschrijving van te spelen tonen, door welke “instrumenten”, etc. Het is in mijn ogen geen fonogram, want het hangt van de midi-speler af welk geluid er exact geproduceerd wordt.
En ja, midi bestanden kunnen worden opgenomen (meestal vanaf een keyboard), maar ook gegenereerd door computerprogramma’s (met of zonder AI).
Belangrijk detail: Zelfs als je MIDI opneemt van een keyboard wordt geen muziek opgenomen.
Wat je opneemt is ongeveer dit:
tijdstip event eventparameters 0.0s NootAan Hoe hard is aangeslagen, welk instrument 0.5s NootUit …
Het is een event list van wat de speler doet, niet van het geluid dat hij genereert.
Een MIDIfile bevat geen muziekopname het bevat instructies welke noten te spelen hoe lang en op een gevraagd instrument. (plus nog meer van dit soort technische info, maar er geen sprake van opgenomen muziek)
Afhankelijk van het apparaat dat je gebruikt om MIDI af te spelen klinkt een stuk anders. Apparaten kunnen samples gebruiken om instrumenten af te spelen (dan is er in het apparaat sprake van een opname) of FM synthese, waarbij er ook op het afspeel apparaat geen enkele opname aan te pas komt.
Het opname apparaat kan als het instrumenten niet ondersteunt substituties doen van instrumenten of hele tracks weglaten.
Dit alles is in tegenspraak met dat de MIDI file een opname zou zijn.
Je kan heel stellig roepen dat het dit wel is, maar het is feitelijk onjuist. Het enige wat ik kan bedenken dat er ergens een keer zo’n walgelijke ‘juridische fictie’ is vastgelegd dat een appel een banaan is omdat dat een rechter beter uitkwam (ik haat juridische ficties, maar dat kan niemand die mij langer kent verbazen). Als dat zo is dan verwacht ik bij zo’n stellige bewering die tegen de werkelijkheid ingaat ook een verwijzing naar waar dat is vastgesteld/vastgelegd.
Maar op een midi van Für Elise rusten toch geen rechten meer? Het voor commerciële doelen lijkt me ook een makkelijk te passeren argument. Als iemand op het hoofdkantoor een set muzak tracks laat genereren en die alleen naar filialen distribueert is het nooit uitgebracht.
“gaan muziek draaien die door AI is gemaakt” Die winkel zet een algoritme aan en dat genereerd muziek. Die winkel gaat naar https://suno.com/create prompt “Halloween shopping music” en gooit de speakers aan.
Komt geen gegevensdrager aan te pas (voor de winkel)
Een uitvoerende kunstenaar is er niet. Een producent inderdaad wel. Ik ken de afspraken hieromtrent niet zo goed. Speelt dat als de supermarkt zelf de producent is? (Betaalt Waylon aan SENA als die een eigen gemaakt eigen geproduceerd liedje zingt in de lokale kroeg?)
de kroeg betaalt aan SENA; Waylon krijgt separaat betaald voor dat betreffende optreden.
Nadat eerst de directeur van SENA zijn salaris van dik boven de Balkenendenorm is betaald, de kosten van een duur kantoorpand in Hoofddorp zijn ingehouden, een afdracht is gedaan naar een cultuurfonds dat nooit iets levert, en dan alleen als je je hebt ingeschreven onder “alles-of-niets” voorwaarden en een drempelbedrag overschrijdt.
Gelegaliseerde maffia, die alleen werkt voor de grote jongens.
Bij gedeeld auteursrecht moet iedereen met het auteursrecht toestemming geven voor het gebruik. Zijn -alle- artiesten lid van die Sena? Nee, ik heb wel eens gezongen en dat is op YT terecht gekomen dus vast gebruikt voor training (arme bot-oren). Maar daar is vast over nagedacht voor muziek. Belangrijker: dan zou het argument ook gelden voor andere AI-producties?
Die volg ik niet. Er valt dus toch wel te onderhandelen? “kan zonder toestemming”, niet: “kan alleen zonder toestemming”. Als het alternatief is nul inkomsten, kan er met uitgevers onderhandeld worden over toestemming. En anders met Sena over wat billijk is voor AI-muzak.Persoonlijk wordt ik overigens wel blij als ik dat ene vergeten liedje hoor in de supermarkt. Maar AI-generated muzak overleef ik ook wel.
Nee, het is uitgevers wettelijk onmogelijk om af te wijken van de SENA regeling. Je kunt mensen niet toestaan gratis jouw muziek te spelen op plekken waar SENA incasseert. Dit is zo gedaan om te voorkomen dat iedereen roept licenties te hebben, en om het administratief beheersbaar te maken.
Waar staat dat? Ik lees in art 6 dat de fonogramproducent toestemming kan geven, en in art 7 dat als er geen toestemming is, er toch muziek gespeeld kan worden op voorwaarde dat de billijke vergoeding betaald wordt.
Als de fonogramproducent toestemming heeft gegeven (al dan niet tegen betaling), is artikel 7 niet van toepassing.
[Ten minste, zo lees ik het]
dat toestemmingsvereiste lees je verkeerd. het ziet op ‘ongeacht of er toestemming is verleend’. de toestemming wordt geregeld per vergoeding.
Bedankt dat je antwoordt, maar volgens mij begrijpen we elkaar niet.
Je zegt ‘de toestemming wordt geregeld per vergoeding’. Ik neem aan dat je het dan over de toestemming zoals genoemd in art 6.1 hebt.
Daar heb ik dan dezelfde vraag op als ik aan Arnoud had: Waar staat dat?
Ik kan echt niet anders maken van Art 7 dan dat dit artikel ALLEEN handelt over het geval dat er geen toestemming is.
er wordt bedoeld dat die muziek OOK zonder toestemming kan worden afgespeeld. die toestemming is dus niet relevant. SENA icm de wet bepaalt dat er betaald moet worden, ongeacht toestemming wordt daarmee toestemming verkregen en kan je vrolijk de radio aanzetten.
artikel 7 WNR komt uit artikel 12 rome:
Indien een voor handelsdoeleinden openbaar gemaakt fonogram, of een reproduktie van zulk een geluidsdrager, rechtstreeks wordt gebruikt voor uitzending of voor enigerlei overbrenging aan het publiek, dient door de gebruiker één enkele redelijke vergoeding te worden betaald aan de uitvoerende kunstenaars of aan de producenten van de fonogrammen of aan beiden. De nationale wetgeving kan, bij het ontbreken van overeenstemming tussen deze partijen, de voorwaarden inzake de verdeling van deze vergoeding bepalen.
Ik begrijp: In art 12 Rome staat geen voorbehoud voor het geval er toestemming is, dus de vergoeding is ALTIJD betaalbaar.
Dat is inderdaad een wettelijke basis. (maar ik vind het een beetje ‘indirect’ en mager)
Jij kunt wel stellen dat ‘er wordt bedoeld dat die muziek OOK zonder toestemming kan worden afgespeeld. die toestemming is dus niet relevant.’ maar dan is artikel 7 wel heel extreem flut geschreven.
Er staat ‘X kan zonder toestemming, mits Y’. Ik blijf erbij dat de enige logische lezing is dat X met toestemming ALTIJD kan, ook zonder Y.
De interpretatie ‘X kan zonder toepassing’ AND ‘Y moet sowieso’ voor ‘X kan zonder toestemming, mits Y’ is wil er bij mij echt niet in.
‘Je mag naar binnen in het pretpark zonder abonnement, mits je een dagticket koopt’ betekent toch ook niet dat als je een abonnment hebt je ook nog een dagticket moet kopen?
eens hoor; het is meer dat het in praktijk zo werkt. maar sec legistich/deontologisch uitleggende heb je gelijk. ik heb even geen tijd om de memorie van toelichting uit die tijd op te sporen.
toch even gecheckt, artikel 7 was toentertijd 6:
De in artikel 6 voorziene regeling houdt in dat voor de uitzending, al dan niet via de kabel, of voor een andere wijze van openbaarmaking van een voor commerciële doeleinden uitgebracht fonogram of een repro-duktie daarvan geen toestemming van de producent daarvan of de uitvoerende kunstenaar vereist is, indien daarvoor een billijke vergoeding wordt betaald door de gebruiker (bijvoorbeeld een omroeporganisatie).
Deze billijke vergoeding moet hetzij tussen partijen zijn overeengekomen hetzij – indien geen overeenstemming wordt bereikt – bij rechterlijke beslissing worden vastgesteld. Wordt aan de verplichting tot betaling van een billijke vergoeding niet voldaan dan pleegt de gebruiker een inbreuk op het uitsluitend recht en kan de rechthebbende een verbodsactie instellen. Het staat evenwel niet vrij aan de rechthebbende om in het algemeen de openbaarmaking van een voor commerciële doeleinden uitgebracht fonogram te verbieden.
conclusie: knullig verwoord!
Hoe is dat dan in geval van muziek uitgebracht onder de Creative Commons licentie?
SENA zou geen claims mogen maken over CC0 muziek, als dat gecontroleerd kan worden. Maar de SENA heeft een mandaat die het alsnog mogelijk maakt om een claim in te dienen, ongeacht de licentie. Het is dan aan de supermarkt om precies bij te houden welke nummers zijn afgespeeld inclusief het aantonen dat ze een licentie ervoor hebben. Dat levert best veel administratie op voor een winkel. Met drie minuten per nummer en 12 uur open zijn dat toch 240 nummers per dag. En daarna moet je met deze lijst naar de rechter stappen om je gelijk te krijgen en dus geen geld verschuldigd te zijn aan SENA. Kat zijn best hoge kosten aan het worden. Gewoon betalen aan SENA is dan practischer.
Geldt dat voor iedere Nederlander? Of alleen voor mensen die zich bij SENA hebben ingeschreven? Want ik kan mij voorstellen dat er (wereldwijd) veel artiesten zijn die gewoon muziek produceren zonder hier een financiele vergoeding voor te vragen. Gratis, dus. Nou ja, het levert hen promotie op. Ik denk dan b.v. aan de Free Music Archive en FreePD.com die dus Public Domain muziek weggeven. Die muziek zou je dus gewoon gratis moeten kunnen afspelen. (En gewoon streamen vanaf een website!)
Ja, voor de SENA wordt het een stuk lastiger om het administratief bij te houden. Maar dat is hun probleem. Laat SENA dan maar licenties gaan controleren. Het kan toch niet zo zijn dat SENA voor alle muziek geld claimt en dit niet aan de betrokken artiesten geeft omdat die gewoon niet bij de SENA aangesloten zijn?
Wat ik al zei, de SENA is gelegaliseerde maffia, en zo werkt het inderdaad.
Compleet uit de tijd, want in een digitaal tijdperk is het weldegelijk zeer eenvoudig gewoon licenties bij te houden in de afspeelapparatuur.
Dit snap ik op basis van de wettekst niet. Daar staat:
Waar ik als leek uit zou opmaken dat als er wél toestemming is dit artikel niet van toepassing is?
Maar de platenmaatschappijen kunnen natuurlijk prima zeggen “zoek het lekker met SENA/SABAM uit, doei”.
het is ongeacht de toestemming. radio aan = betalen.
Ik kan me herinneren dat er (in Nederland) een tijd geweest is dat er door een aantal partijen “rechtenvrije muziek” werd aangeboden die zonder vergoeding aan BUMA/STEMRA in restaurants etc. afgespeeld zou kunnen worden. Hoe is het daarmee afgelopen?
Voordat het WPPT verdrag werd gesloten, gold de SENA vergoedingsplicht alleen bij artiesten/producten uit Rome-landen (Internationaal Verdrag inzake de bescherming van uitvoerende kunstenaars, producenten van fonogrammen en omroeporganisaties, Rome, 26-10-1961). Je kon dan zoeken naar landen als China of Laos die daar geen lid van waren. Het clichégrapje was dan ook dat restaurants met Kantonese of Indonesische keuken van die typische tingeltangelmuziek hadden omdat die aldaar vervaardigd werd en dus rechtenvrij was.
Sinds 2002 geldt het WPPT, waar vrijwel ieder land lid van is (Palau was de enige uitzondering die ik kon vinden) zodat ook een Laotiaanse tingeltangelmuziekgroep niet meer rechtenvrij gespeeld kan worden. Er waren toen nog wat partijen die toch claimden rechtenvrij aan te bieden, maar er is jurisprudentie dat dat alleen over BUMA/Stemra rechten kon gaan.
Volgens mij zag dit niet op BUMA/STEMRA-rechten (copyright) maar op SENA-rechten (naburige rechten). Deze rechten werden voor het RAAP-arrest niet betaald aan niet-Rome of WPPT-landen die hadden ge-opt-out voor de ‘billijke vergoeding’. Omdat WPPT ergens in jaren 90 kwam, heette die muziek niet-Rome-muziek. Aan BUMA werd gewoon betaald voor de openbaarmaking van auteursrechten.
Inmiddels moet na RAAP wel worden betaald voor naburige rechten (ongeacht de opt-out van bijv. US-onderdanen), wat een merkwaardige gang van zaken is. EU is bezig dit repareren.
Zou je daarvoor niet op z’n minst moeten kunnen aantonen welke muziek geremixed is?
Verder vind ik het wel een mooie move van die supermarkten. De muziekindustrie heeft jaren lang gecashed zonder dat het echt open stond voor onderhandelingen etc. Dan is het niet verwonderlijk dat er op een gegeven moment een innovatie komt die je volledig buitenspel plaatst.
Het was altijd al onzinnig dat er betaald moest worden voor gebruik van achtergrond muziek of muzak. Blij dat daar nu een potentiële oplossing voor is.
Beetje onderzoek toont aan dat Zuid-Soedan, Eritrea, Marshalleilanden, Iran, Irak, Ethiopië, Somalië geen lid zijn van ook maar een van de verdragen over copyright-rechten. Sommige van deze landen zijn wel weer “observer” bij de WTO. Grappig genoeg zijn landen als Noord-Korea en Cuba wel ondertekenaars van het Beijing verdrag.
Toekomstige opties zijn Nieuw Caledonië, maar dit hangt er helemaal vanaf hoe de nieuwe status na de Bougival Akkoorden zal uitpakken, ze krijgen verre gaande onafhankelijkheid, ook op diplomatiek gebied, maar niet 100% onafhankelijkheid.
Ik vind het wel trouwens nog steeds raar dat het heel erg lastig is als artiest om muziek (en ook andere media) te creëren waarbij je kan zeggen, het maakt mij niet uit wat je hier mee doet, al draai het op 2x tempo achterstevoren keihard via luidsprekers op een auto waarmee je vanaf Zuid-Afrika naar Thailand rijd en organiseer je onderweg allemaal commerciële en niet commerciële feestjes ofzo.
Doet me erg denken aan de problemen die de open source docufilm Route 66 – An American Nightmare al had 21 jaar geleden. Ik kan me herinneren dat de componist van de gebruikte muziek zijn lidmaatschap van een rechtenorganisatie in Duitsland moest opzeggen om überhaupt de complete film inclusief alle bestanden enzo te kunnen publiceren en dan ook te kunnen vertonen, volgens mij is het nu CC BY-SA 3.0, maar dat was het origineel niet. Zie de film hier en hier meer over open source films.
Ik kan me herinneren dat zelfs een muzikale tandarts, die rechtenvrije muziek speelde op zijn piano, dat opnam, en daarna voor de wachtende patiënten afspeelde die “billijke” vergoeding aan de SENA moest betalen, en daar geen cent van terugzag….
En ook in alle andere gevallen is toestemming zonder vergoeding voor dit doel gewoon onmogelijk. Daar lopen mensen die graag met een creative-commons licentie hun werken willen verspreiden ook tegenaan.
Dit lijkt mij gewoon een gelegaliseerde vorm van afpersing die werkelijk geen enkel ander doel dient dan die “rechten” clubjes van inkomsten te voorzien.
Misschien dan maar die AI generator inderdaad in Palau laten draaien.
Ik heb over het probleem nagedacht en ik denk dat de enige manier om verbetering in de situatie te krijgen het doorbreken van de monopolies van zowel BUMA als SENA is. (Om geld te krijgen van BUMA/SENA moet je bij je aanmelding je akkoord verklaren met de door BUMA/SENA opgelegde voorwaarden.)
Dat betekent dat je met een stel componisten, tekstdichters, uitvoerend muzikanten en producenten alternatieve rechtenorganisaties moet oprichten en (via de politiek en/of rechter) erkenning afdwingen. Ik verwacht dat alleen de dreiging van alternatieve organisaties heel veel beweging binnen deze monopolisten zal gaan opleveren.
Het is (volgens BUMA Stemra/SENA) toch zo dat je eerst die rechten betaalt en dat zij daarna wel gaan kijken of het ze lukt om de originele artiest een deel uit te betalen? Ik denk dat hun Belgische collega’s dat in dit geval ook zullen willen.
Ik herinner me een artikel over een Thais restaurant in Utrecht wat exact wist welke artiesten de muziek gemaakt hadden die ze speelden maar de rechten moesten perse betaald worden via BUMA Stemra die het niet lukte om het geld richting Thailand laat staan de juiste artiesten te krijgen. Een snelle zoekactie leert mij nu dat dat niet ging lukken omdat Thailand niet in verdragen zit op dat gebied.
Maar AI genereert deze muziek niet uit zichzelf! Er zijn artiesten die achter deze muziek zitten en met handige prompts best wel unieke nummers kunnen genereren. Zeker als je de tekst voor deze muziek zelf schrijft en daarnaast ook de stijl en instrumenten bepaald. Zo heb ik een account of Suno (betaald!) waar ik al best veel nummers heb gegenereerd. Ik zie mijzelf als auteur, omdat ik de teksten produceer, niet de AI. Maar BUMA/SENA betaalt mij niet en ik wil niet dat deze organisaties mijn rechten beheren! Het zijn mijn auteursrechten!
Het zou dus eigenlijk nodig zijn dat AI-auteurs zoals ik voor hun rechten als auteurs opkomen! Ik vind het knap brutaal dat de BUMA/SENA zichzelf verrijkt met mijn werk!
Dus hoe kunnen AI-auteurs hier iets tegen doen? Is er een jurist in de zaal die dit kan uitzoeken? 😀
Om lekker mee te zingen met Carnaval: 😀
Vertel jij dus dat de BUMA hierover geld kan claimen als dit in een supermarkt wordt gedraaid? 😀Dank je, nu heb ik Cola op mijn toetsenbord.
Geniaal!
LOL! 😀 Dan is hier nog een BUMA nummer. 😀
Maar dit brengt wel een interessante draai aan de discussies over auteursrechten. Jouw reactie gaf mij een idee voor dit nummer. Dit was mijn invoer voor een app die ik heb gemaakt om via AI de tekst en muziek samen te stellen voor ik deze doorgeef aan SUNO. Ongeveer een uurtje werk voor mij in mijn uppie aan het toetsenbord. Maar is het dan creatief genoeg voor mij om als auteur dus auteursrechten hierop te claimen?
Okay, er zit nog wel iets meer creativiteit van mij achter dit. De app van mij, gemaakt met Google AI Studio en mijn eigen kennis, heeft ook de nodige creativiteit van mij. (Je hebt een API key nodig voor die app!) Want naast de tekst en instrumenten heb ik ook gekozen voor de band, een groep van vier vrouwen, ieder met een specifieke persoonlijkheid. En diverse lijnsten van stijlen en kwaliteiten en de ondersteuning van diverse talen. Plus de optie om een cover-foto te genereren.
Maar goed, een oude vent van bijna 60 kan dus in een uurtje via AI een nummer maken en publiceren. En mag de BUMA/Stemta/SENA hier dan geld voor claimen als dit in een supermarkt wordt gedraaid omdat het muziek is?
Daarbij is het probleem dat AI is getraind met bestaande muziek, ook al zijn de AI resultaten dus best uniek. Ten minste, als de prompt zelf uniek genoeg is. Want voor mijn nummer <a href=”https://suno.com/s/VlVvlsY0sDnAvoJv>Girls, Girls, Girls lijkt wel heel sterk op een ander, bekend nummer. Ik denk dat iedereen over de 35 jaar het wel herkent. 🙂 Maar voor dit nummer heb ik de AI de tekst van een ander nummer laten gebruiken, en aangegeven dat ik het in Engels en Italiaans wil hebben.
En dat maakt auteursrechten en AI nog best een lastige combinatie.
Overigens, ik betaal een maandelijks lidmaatschap bij Suno, waardoor zij aangeven dat de auteursrechten van ieder nummer bij mij rust. Maar wat mij betreft krijgt het gewoon een CC0 licentie. Desondanks moet je SENA betalen als je deze afspeelt in je winkel. 🙂