Ontevreden Nederlanders kunnen zich gewoon laten uitschrijven bij de Nederlandse staat, las ik bij Vice en ik sloeg met mijn kop tegen de muur. Niet voor de eerste keer maar als mensen gaan pretenderen “juridische argumenten” te hebben voor iets dat faliekant onmogelijk is, dan blog ik nog een keer. (Opa legt het voor de laatste keer nog eens uit, ik weet het.)
Stap 1:
De eerste stap richting soevereiniteit is de staat vriendelijk verzoeken of ze je gegevens voor zichzelf willen houden. Dat doe je door een geheimcode 7 aan te vragen in de Gemeentelijke Basisadministratie Persoonsgegevens.
Oeh, spannend geheimcode zeven. Dan moet het wel een trucje zijn dat iemand diep in de krochten van wetten.overheid.nl heeft ontdekt.
Eh, nee. Dit is niet spannend maar gewoon een formulier van de overheid waarmee je zorgt dat je gegevens uit de Basisregistratie personen (BRP) worden dan niet aan derden verstrekt. Standaard bureaucratische procedure. Kan nuttig zijn als je beseft hoe veel partijen uit de GBA gegevens krijgen. Maar het doet niets, behalve dus noteren dat je gegevens alleen nog met andere overheidsinstanties gedeeld mogen worden.
Stap 2:
Na het verkrijgen van de geheimcode 7 is stap twee een stukje in de krant plaatsen, waarin staat dat je je naam terugclaimt. Op die manier maak je het publiekelijk kenbaar.
Wederom, nee. Het staat je natuurlijk vrij dingen in de krant te zetten, maar enig juridisch effect heeft dat niet. Ik vermoed dat dit een stukje cargoculten is: iemands faillissement of ondercurateletestelling moet in de krant, dus kennelijk zijn officiële mededelingen in kranten iets met juridisch effect, dus als ik in de krant zet dat ik soeverein mens ben, dan is dat zo. Maar nee. Nergens in enige wet staat dat dit effect heeft. En dát is waar het om gaat binnen ons wetboek.
Stap 3:
[E]en brief aan de koning sturen. Je schrijft op welke stappen je allemaal ondernomen hebt om je naam terug te claimen en waarom die stappen wettelijk verklaren dat je nu soeverein bent. Wanneer die brief eenmaal de deur uit is heeft de koning een paar weken om erop te reageren. Doet hij dat niet, dan gaat je soevereiniteit automatisch in.
Ik val in herhaling: nee. Nope. Vergeet het maar. Natuurlijk, je mag brieven naar de koning sturen (adres: postbus 20016 Den Haag), maar ook dat heeft geen enkel effect.
Oké, denkt u misschien, dat is flauw, natuurlijk zetten ze niet gewoon in een wet hoe je onder het Nederlanderschap uit komt. Er is ongetwijfeld hoger recht waaruit volgt dat je jezelf soeverein mag verklaren. Dat staat ook in het artikel immers:
Van Dinter vogelde een juridische manier uit waarop iedere Nederlandse staatsburger het eigendom over zijn natuurlijke persoon terug zou kunnen claimen, en zo op gelijke voet komt te staan met de staat, in plaats van er onderdanig aan te staan. Dat gaat – om totale anarchie te voorkomen – volgens Van Dinters methode gepaard met een aantal handvesten, waaronder de verklaring van de rechten van de mens en burger, en een belofte van trouw aan het welzijn van de aarde.
De basisaanname lijkt te zijn dat de Nederlandse staat eigenlijk geen gezag over jou heeft, maar een juridische entiteit aanmaakt (onder je BSN, en er is ook nog iets met je achternaam in HOOFDLETTERS versus Gewoonletters of ook wel Achternaam Voornaam ipv Voornaam Achternaam). De truc is dan dat je de koppeling tussen jou en die entiteit losmaakt, want dan kunnen ze niet meer bij jou zijn als ze de entiteit met BSN 258841254 en aanduiding ENGELFRIET, Arnoud willen hebben.
Niet dat dat werkelijk enig effect heeft. De wet kent die koppeling niet, maar gebruikt BSN en naam gewoon als een aanduiding voor jou. Ja jij, soeverein mens. Het is beleefdheid en stukje bureaucratie dat men dat met “ENGELFRIET, Arnoud P.” doet, geen juridische toverformule om macht over iemand te krijgen. Die macht hééft men gewoon, hoe veel advertenties je ook in de krant zet. Er is géén wet en géén verdrag dat je toestaat daaraan te ontsnappen. Geen enkele juridische truc gaat je helpen. Wie zegt van wel, is een oplichter of juridisch ernstig in de war. Zeg dan gewoon “ik doe niet meer mee, doei” en ga ergens zitten waar je je eigen staat of anarchistische beweging kunt beginnen.
En ja, ik heb hier eerder over geblogd en het is niet goed voor mijn bloeddruk en het zal geen sikkepit uitmaken. Maar als dit soort dingen ook opduiken in mainstreamnieuwssites dan krijgen goedgelovige mensen er echt last van. En dáár kan ik echt niet tegen. Dit is voor mij het equivalent van dingen als “ik programmeer een Visual Basic interface om zijn IP-adres te decoderen”.
Als iemand wérkelijk een juridisch geannoteerd stappenplan heeft (dus niet een Youtubefilm met “het is gewoon zo want het UVRM” – sowieso, géén Youtube alsjeblieft) dan houd ik me aanbevolen.
Arnoud
Hier krijg ik búitengewoon veel jeuk van. Aanbieders van clouddiensten die niet gevestigd zijn in Europa moeten verplicht en compleet duidelijk maken dat data toegankelijk kan zijn voor geheime diensten en onderworpen aan surveillance door buitenlandse autoriteiten, 
Sinterklaasjournaal zet ouders voor het blok, las ik