Internetfilmpje: Warriors of the Net

Wie wil weten hoe Internet werkt, kan natuurlijk een artikel over TCP/IP lezen of de netwerksoftware uit het Linux besturingssysteem bestuderen. Maar een filmpje is toch een stuk leuker.

Een Zweeds bedrijf heeft een animatiefilm van 13 minuten gemaakt over de Warriors of the Net, die zeer de moeite van het kijken waard is. Ik citeer even uit het manuscript:

Je startte een stroom van informatie. Deze informatie stroomt naar beneden in je eigen persoonlijke postkamer waar Meneer IP het inpakt, etiketteert en verstuurt. Elk pakket is beperkt in omvang. De postkamer moet beslissen hoe de informatiestroom verdeeld moet worden en hoe het verpakt moet worden.

Wat nog ontbreekt is professor Maestro en zijn robot Metro (of een DDoS-aanval van Naarling en Dwerg) maar dat zal mijn gevoel van jeugdsentiment wel zijn.

Arnoud

Digitale stress (via Dailystuff)

Dailystuff over Digitale stress:

Sommige mensen zetten leesbevestiging aan als ze e-mail versturen in de hoop te weten te komen of je hun e-mail al gelezen hebt. Maar waarom, is het omdat ze direct actie verwachten of je te controleren? En vandaag leek iemand te bevestigingen dat het om beide ging, want hij kon geen grip krijgen op hoe ik mijn e-mail afhandel wat hij geen prettige gedachte vond. Helaas voor hem bepaal ik zelf wanneer ik e-mail lees en beantwoord, want ik ben geen slaaf van mijn e-mail en laat andere niet mijn werkindeling bepalen.

Met nuttige tips over hoe de e-mailstress te beperken.

Arnoud

Andrew Keen’s The cult of the amateur – kopen!

Via the Inquirer werd ik verwezen naar een boekbespreking bij de Times Online van Andrew Keen’s The cult of the amateur, en daarop besloot ik meteen het boek te bestellen (en nee, Lawrence Lessig’s kritiek hield me er niet vanaf, die was vooral boos dat hij als anti-auteursrecht werd neergezet).

Het boek is een kritisch antwoord op boeken als We-think: The power of mass creativity van Charles Leadbeater. De centrale stelling is dat de “wijsheid van de massa” van Web 2.0 vooral heel veel troep produceert, en dat we ons niet moeten blindstaren op de zeldzame parels.

De wijsheid van de massa bevrijdt ons van de dictatuur van de experts, dat is waar. Maar is die massa wel zo wijs? Vermeende Web 2.0-parel Wikipedia krijgt er flink van langs: “Wikipedia is premised on a contrary theory of truth that would have seemed familiar to George Orwell: if the crowd says that two plus two equals five, then two plus two really does equal five.”

Bij de blogosfeer geldt iets vergelijkbaars, maar daar heb je ook nog eens het probleem dat mensen zelden blogs lezen waar ze het vooral mee oneens zijn. Op die manier ontwikkel je tunnelvisie in plaats van een kritische geest.

De vraag is dan natuurlijk wel, hoe moet het dan wel. Dat is een lastige. Citizendium probeert daar nu achter te komen. Maar meer algemeen, je hebt mensen nodig die door de troep waden en de parels op een rijtje zetten. En dan niet alleen “dit vond ik leuk” maar ook de tegenstellingen, de kritiek en de andere visies.

Veel van de kritiek focust op het stukje over auteursrecht, wat m.i. maar een zijdelings punt van het boek is. Ja, auteursrecht staat onder druk door internet. Maar is dat erg? Die wetten zijn te herzien voor de nieuwe business modellen die via Internet mogelijk worden. Het is jammer dat Keen daar te behoudend over denkt. Maar daar gaat het niet om in deze discussie. Wie eigenaar is van informatie, staat los van de vraag hoe je zorgt dat deze op een betrouwbare manier beschikbaar komt.

Een van de weinige inhoudelijke debatten over het boek vond ik bij Jewcy: een mailwisseling tussen Keen en Kevin Kelly, mede-oprichter van Wired magazine.

Arnoud

Boeven als ‘screensaver’ op pc’s politie Groningen (Automatisering Gids)

Dit keer geen portretrecht voor de politie, maar portretten bij de politie. Uit de Automatisering Gids:

Op alle politiebureaus in de provincie Groningen hangen sinds kort lcd-schermen waarop non-stop foto’s en signalementen van verdachten te zien zijn. De schermen moeten ervoor zorgen dat de verdachten op het netvlies van de politieagenten komen te staan.

Arnoud

Want zo is het ook! is er weer

Na een stilte van bijna vijf maanden is Tink van Want zo is het ook! er weer:

Laat ik het maar gewoon zeggen: ik maakte me al een tijdje behoorlijk zorgen. Ja, echt. Noem het ouderwetsch of preuts: ik trok het erg slecht. Uitgaan was een helletocht gelijk. Want in ieder schimmig hoekje van een willekeurige dansvloer stonden jongetjes- en meisjespubers dingen te doen die kleine jongetjes en meisjes niet horen te doen. Vind ik. Moet iedere jongeling maagd blijven tot het huwelijk? Neen, natuurlijk niet. Wat als er geen huwelijk komt? Dat zou wreed zijn.

De oplossing: jumpen! (wie noemde dat nu ook weer als eerste linedancen voor gabbers)

Arnoud

E-mailende werknemers zijn productiever

Email maakt werknemers productiever, zo meldt De Scopist. Het baseert deze conclusie op een analyse van het emailgedrag van de werknemers van een Amerikaanse headhunter-bedrijf, beschikbaar in het rapport Information Technology Use and Productivity at the Individual Level (PDF).

Uit de analyse blijkt dat vooral het aantal email-contactpersonen binnen het bedrijf een grote positieve invloed heeft op de productiviteit (lees: het totale notabedrag) van een werknemer. Het aantal mailtjes is van minder belang, het gaat vooral om de sociale positie binnen het (digitale) netwerk van het bedrijf. Die factor is zelfs belangrijker – zo blijkt uit het onderzoek – dan bijvoorbeeld de ervaring, leeftijd en opleiding van de werknemer. Wie zijn adresboek goed beheert, en zijn emailcontacten warm houdt, zit als een spin in het web van het bedrijf. Zo iemand maakt meer klaar dan de ervaren collega die elke maand op cursus gaat, maar zijn outlook met tegenzin opent.

Wellicht is er dus hoop voor de veelmailer die nu stiekem het ICT-reglement van het werk probeert te omzeilen.

Arjan Dasselaar is het er niet mee eens en citeert uit “wat willekeurige e-mails van een niet nader te noemen AEX-genoteerd bedrijf” om te laten zien waarom.

Arnoud

Leesbevestiging in pleitnota

Ik zou het zelf niet snel durven, maar advocaten die nieuwsgierig zijn of de rechter hun pleitnota’s lezen kunnen wellicht wat leren van deze truc:

“The last few times that I sued a spammer in Washington Small Claims Court, I filed a “booby-trapped” written legal brief with the judge, about four pages long, with the second and third pages stuck together in the middle. I made these by poking through those two pages with a thumbtack, then running a tiny sliver of paper through the holes and gluing it to either page with white-out. The idea was that after the judge made their decision, I could go to the courthouse and look at the file to see if the judge read the brief or not, since if they turned the pages to read it, the tiny sliver of paper would break. To make a long story short, I tried this with 6 different judges, and in 3 out of 6 cases, the judge rejected the motion without reading it.”

Meer op Slashdot | Anti-Spam Suits and Booby-Trapped Motions.

Arnoud

Dieplinken naar kamerstukken

Kamerstukken staan al enige tijd online, maar daarin zoeken is niet altijd even praktisch. Bovendien gebruikt het zoeksessies, waardoor je niet kunt linken naar specifieke kamerstukken. En als er iets is dat programmeurs in beweging krijgt, dan is het wel een nodeloze hindernis.

In dit geval was het GeenCommentaar dat met een verbeterde versie van dit systeem (Parlando) kwam. Eindelijk deeplinks naar kamerstukken mogelijk.

En kijk nou, een stukje jeugdsentiment:

Kamervragen over MIJN studentenvereniging!
(zie ook Bomboeken op het Internet)

Parlando interface gevonden via Opinieweblog: Kamerstukken ontsloten.

Arnoud

Draadloos internetten vanuit de telefooncel

BRIGHT meldt zojuist:

Voor draadloos surfen via een wifi-hotspot kan je nu naar de telefooncel gaan. Dat klinkt vreemd, maar het is toch zo. KPN gaat dertig telefooncellen in grote steden voorzien van Wifi, meldt het telecombedrijf vandaag.

Maar dan zou een tafeltje toch wel handig zijn. Waar laat ik anders mijn laptop?

B R I G H T :: Telefooncel toch nog ergens goed voor.

Arnoud

Lekker Juridisch! Aan tafel bij zestien bekende juristen

Bij uitgeverij Ars Aequi is verschenen Lekker Juridisch! Aan tafel bij zestiende bekende juristen. Voor het eerst koken – of, zorgen dat je iets te eten krijgt – is een kunst apart: zoveel wordt wel duidelijk uit dit kookboek. Naast praktische recepten en tips van foodstyliste Merijn Tol bevat dit boek culinaire herinneringen van juristen als Oscar Hammerstein, Ivo Opstelten en de gebroeders Anker. Wat waren hun succesrecepten, wat aten ze het liefst als een kater hadden en met wie zouden ze nu het liefst aan tafel gaan?

Lekker Juridisch! Aan tafel bij zestien bekende juristen

Arnoud