Ex-geliefden moeten elkaars naaktfoto’s wissen als ze uit elkaar gaan, las ik in The Local. De Duitse krant berichtte over een uitspraak van het gerechtshof in Koblenz in een zaak waarin de vrouw van de man eiste dat deze alle naaktfoto’s met haar beeltenis zou wissen nu de relatie voorbij was. Hoewel de foto’s destijds met toestemming waren gemaakt, moeten de foto’s toch vernietigd: die toestemming is niet meer geldig nu de relatie voorbij is. Een opmerkelijk vonnis.
Over ‘revenge porn’ is de laatste tijd het nodige te doen. Het publiceren van privéfoto’s van je ex is een leuke manier om wraak te nemen, en omdat het internet nu eenmaal niets vergeet, kun je zo iemand behoorlijk wat schade doen oplopen. Zeker bij ranzige figuren die dan honderden dollars vragen voor het verwijderen van de foto’s.
In de VS is dit een erg lastige zaak om aan te pakken, tenzij de dame (het is vrijwel altijd een dame) in kwestie minderjarig is. Want privacy bestaat daar niet echt, en portretrecht al helemaal niet. Plus, beheerders van zulke sites zijn niet aansprakelijk voor eventuele schendingen van privacy – notice/takedown bestaat daar alleen voor auteursrecht.
Bij ons is het iets makkelijker: een beheerder moet ook bij evidente privacyschendingen ingrijpen, en bovendien ziet de rechtspraak bij ons het publiceren van naaktfoto’s als smaad – mits de intentie van publicatie maar is om iemand voor gek te zetten. Bij naaktfoto’s van een Bekende Nederlander ligt dat vreemd genoeg anders.
Deze Duitse rechter gaat een stapje verder en legt een preventieve maatregel op: er wordt geen sanctie uitgesproken op basis van een begane smaad of schending privacy, maar er wordt een preventieve maatregel opgelegd om te voorkomen dat zoiets zou kunnen gebeuren. Het persoonlijkheidsrecht van de vrouw gaat bij dergelijke foto’s boven het eigendomsrecht op de foto’s van de man. Daarom moeten ze worden gewist. Dit in tegenstelling tot ‘gewone’ foto’s, waarbij de belangenafweging anders uitvalt.
Natuurlijk gaat er grotendeels een symbolische waarde uit van zo’n uitspraak: er is geen enkele manier om te controleren of de foto’s nu werkelijk gewist zijn. Maar de uitspraak heeft wel praktische waarde, want er staat nu een dwangsom op het toch publiceren van de foto’s. En een dwangsom incasseren is makkelijker dan bewijzen dat je financiële schade hebt geleden door die publicatie. U herinnert zich vast nog mijn stokpaardje van de vaste schadevergoeding voor privacyschendingen, dit is de hack om die voor elkaar te krijgen.
Arnoud