De autodealer zette mijn naaktfoto’s op een datingsite!

ford-t-autoEen stel uit Texas klaagt het bedrijf Toyota aan omdat een van haar medewerkers naaktfoto’s van hun telefoon had geplukt en geupload naar een swingers-website, las ik bij The Register. Ze hadden de telefoon afgegeven omdat daar een financieringsovereenkomst op getoond werd, en die moest even achter getoond worden aan de directeur. Maar bij thuiskomst bleek er iets meer gedaan dan een financiële PDF gescrolld. Ahem. Mag dat?

Nou nee, wat denk je zelf. Die foto’s zijn privéportretten, en de verspreiding daarvan is strafbaar (art. 35 Auteurswet). Ook is het simpelweg een auteursrechtovertreding.

Iets lastiger: mocht die medewerker rondneuzen op de telefoon, even aannemend dat hij de foto’s vervolgens niet doorstuurde maar alleen bekeek? Nee. Ook dat is strafbaar en wel als computervredebreuk: het binnendringen in een geautomatiseerd werk, waar een smartphone zonder meer onder valt.

Voor binnendringen is niet vereist dat er een beveiliging wordt omzeild. Genoeg is dat je weet dat je niet mag zijn op de plek waar je bent. Als je toegang krijgt om dat bewijsstuk in pdf-vorm te bekijken, dan moet je weten dat je niet ook in de map Foto’s/Privé mag kijken. Doe je dat toch, dan zie ik dat als een vorm van binnendringen, net als wanneer je in een winkel een openstaande deur naar het magazijn binnenwandelt.

Het kan natuurlijk gebeuren dat je per ongeluk op een knop drukt die je dan naar een Recente Downloads-map of Afbeeldingen-map brengt, en dat je daar thumbnails ziet van ahem privémateriaal. Dat zou dan nog net op de grens zijn, maar als dat gebeurt moet je wel direct stoppen met bladeren. Doorklikken doe je met maar één doel en dat is welbewust die foto’s bekijken.

Arnoud

Ex-geliefden moeten elkaars naaktfoto’s wissen

pasfoto-lijstje-kader-polaroid.jpgEx-geliefden moeten elkaars naaktfoto’s wissen als ze uit elkaar gaan, las ik in The Local. De Duitse krant berichtte over een uitspraak van het gerechtshof in Koblenz in een zaak waarin de vrouw van de man eiste dat deze alle naaktfoto’s met haar beeltenis zou wissen nu de relatie voorbij was. Hoewel de foto’s destijds met toestemming waren gemaakt, moeten de foto’s toch vernietigd: die toestemming is niet meer geldig nu de relatie voorbij is. Een opmerkelijk vonnis.

Over ‘revenge porn’ is de laatste tijd het nodige te doen. Het publiceren van privéfoto’s van je ex is een leuke manier om wraak te nemen, en omdat het internet nu eenmaal niets vergeet, kun je zo iemand behoorlijk wat schade doen oplopen. Zeker bij ranzige figuren die dan honderden dollars vragen voor het verwijderen van de foto’s.

In de VS is dit een erg lastige zaak om aan te pakken, tenzij de dame (het is vrijwel altijd een dame) in kwestie minderjarig is. Want privacy bestaat daar niet echt, en portretrecht al helemaal niet. Plus, beheerders van zulke sites zijn niet aansprakelijk voor eventuele schendingen van privacy – notice/takedown bestaat daar alleen voor auteursrecht.

Bij ons is het iets makkelijker: een beheerder moet ook bij evidente privacyschendingen ingrijpen, en bovendien ziet de rechtspraak bij ons het publiceren van naaktfoto’s als smaad – mits de intentie van publicatie maar is om iemand voor gek te zetten. Bij naaktfoto’s van een Bekende Nederlander ligt dat vreemd genoeg anders.

Deze Duitse rechter gaat een stapje verder en legt een preventieve maatregel op: er wordt geen sanctie uitgesproken op basis van een begane smaad of schending privacy, maar er wordt een preventieve maatregel opgelegd om te voorkomen dat zoiets zou kunnen gebeuren. Het persoonlijkheidsrecht van de vrouw gaat bij dergelijke foto’s boven het eigendomsrecht op de foto’s van de man. Daarom moeten ze worden gewist. Dit in tegenstelling tot ‘gewone’ foto’s, waarbij de belangenafweging anders uitvalt.

Natuurlijk gaat er grotendeels een symbolische waarde uit van zo’n uitspraak: er is geen enkele manier om te controleren of de foto’s nu werkelijk gewist zijn. Maar de uitspraak heeft wel praktische waarde, want er staat nu een dwangsom op het toch publiceren van de foto’s. En een dwangsom incasseren is makkelijker dan bewijzen dat je financiële schade hebt geleden door die publicatie. U herinnert zich vast nog mijn stokpaardje van de vaste schadevergoeding voor privacyschendingen, dit is de hack om die voor elkaar te krijgen.

Arnoud