Auteursrechtenblog Futureofcopyright en ik gaan de komende tijd in dialoog over de toekomst van het auteursrecht. Elke zaterdag vind je hier of bij Future of Copyright een nieuwe post in de serie. We reageren op elkaars stellingen en hopen met een inhoudelijke discussie verder te komen in complexe auteursrechtelijke vraagstukken.
Deze week reageert FoC op mijn blog over conservatisme in het auteursrecht:
De contentindustrie bestaat uit machtsmisbruikende dinosaurussen, die met lede ogen toezien hoe het innoverende volk succesvol aan hun grip ontkomt. Het vermaledijde auteursrecht geeft ze een wettelijk middel om de markt voor content te verstoren en de massa naar hun pijpen te laten dansen. Die macht moet worden ingeperkt, zo vat ik Arnoud’s laatste reactie in onze gezamenlijke en goed op gang komende blogdialoog kort samen. Niet geheel tot veler verrassing deelt Future of Copyright die visie niet.
Lees verder bij Future of Copyright en reageer daarna daar of hier!
Arnoud
Piet, 50:
Op zich is dit waar, maar let op! In het verleden was bijvoorbeeld bittorrent verschrikkelijk ingewikkeld. Nu kan iedereen het gebruiken (zie Vuze bijvoorbeeld). Datzelfde voor andere filesharing (limewire, frostwire, rapidshare-achtige services etc.) Ik voorspel een vergelijkbare ‘evolutie’ in het geval van een verbod.Geen technische handhaving, ik zie niets in het automatiseren van de politieagent. Juridische handhaving moet doenlijk zijn. Op dit moment is de situatie zo dat je veilig een DVD kunt rippen via Bittorrent kunt gaan seeden of op Usenet uploaden, geen haan die er naar kraait. Als Brein The Piratebay uit de lucht krijgt (wat overigens ook niet bepaald eenvoudig blijkt), zal daar niets aan veranderen.
Je zou kunnen overwegen dit te legaliseren en regels te stellen hoe rechten afgedragen moeten worden. Alshet merendeel zich aan de regels houdt, dan wordt juridische handhaving tegen de enkelingen die zich er niet aan houden een stuk eenvoudiger.
@Dani?l: De belangrijkste reden dat heffingen op de media geen re?le optie (meer) zijn is omdat er geen enkele relatie is tussen de kostprijs van de drager en de ‘waarde’ van hun inhoud. Een stukje software van een paar megabyte kan miljoenen aan ontwikkelingskosten in zich dragen, een paar terabyte aan output van bewakingsvideo’s kost vrijwel niets. Linksom of rechtsom gaat zo’n heffing (Die in het geval van DVD-R’s nu zo’n 300% is) de markt drastisch verstoren.
Het friend-2-friend systeem dat ik voorzie zal ongeveer een factor zes (natte vingerwerk) minder effici?nt zijn dan bittorrent, en pas aanslaan als bittorrent echt effectief de nek is omgedraaid. Het zal moeilijker worden relatief schaars spul binnen te hengelen. Hier staat tegenover dat de kosten voor opslag ongeveer elk jaar halveren, dus dat de collecties die bij verschillende personen ‘gecached’ zullen worden steeds groter worden.
Het leuke van software is dat complexe dingen hiermee veel eenvoudiger gemaakt kunnen worden. Encryptie is notoir lastig, maar een groot deel van de complexiteit zal zo’n applicatie moeten oplossen. Als dat dan niet goed gedaan is, komen we er redelijk snel achter als de rechtszaken beginnen — en zelfs al kan de NSA of CIA de versleuteling zelf in het geheim kraken (wat ik ernstig betwijfel), dan zullen ze dat feit niet om een paar auteursrechteninbreuken prijsgeven.
In feite is het enige dat mensen nieuw moeten leren het uitwisselen van ‘certificaatjes’ of ’tokens’ om elkaar toegang te geven. Verder is het dan business as usual.
@Piet: met ‘De industrie’ doelde ik met name op de uitgevers, niet de auteurs; al is dat aspect bij producties als films, met hun grote investeringen, natuurlijk iets anders.
@Jeroen,
Het is binnenkort misschien helemaal niet meer nodig dat die instanties daar geheimzinnig over doen. In ieder geval niet in de VS, lees hier maar eens.
@Mattie: dat is duidelijk wetgeving voorgesteld door mensen die er niets van begrijpen, en lijdt tot praktijken die overduidelijk in strijd zijn met zowel het eerste een vijfde amendement op de Amerikaanse grondwet (maar die grondwet kan natuurlijk flexibel ge?nterpreteerd worden, getuige een aantal recente zaken; maar dan verlaat je het uitgangspunt dat het een rechtsstaat is). In ieder geval ga je daar een open source product niet echt makkelijk mee onderdrukken, omdat daarmee de eindgebruikers zelf de aanpassingen maken, en er dus geen derde partij is die je kunt bevelen eventuele sleutels vrij te geven of een product zo te maken dat het lek is. Bovendien, goed versleutelde informatie is niet te onderscheiden van ruis, en ruis genereren als we even niets anders met onze bandbreedte doen is heel eenvoudig – en al heel oude strategie om je opponenten bezig te houden.
Onderschat ook niet de ‘bandbreedte’ van een terabyte harddisk in je binnenzak…
Een aardig artikel, relevant voor deze discussie: Real Copyright Reform, dat raakt aan aspecten van de (Amerikaanse) auteurswet en hun impact op de belangen van auteurs en consumenten, en laat zien dat de wetgeving ernstig in het voordeel van de distributeurs, en in het nadeel van de eersten is, en dat als een resultaat daarvan, de auteurswet zijn legitimiteit verliest (in de zin dat zij breed gedragen wordt door het publiek). De details verschillen, maar de argumenten hier zijn grotendeels hetzelfde. (Ondanks dat ons auteursrecht pretendeert de auteur meer centraal te stellen dan het Amerikaans kopij-recht, zijn de verschillen heel beperkt.)
Het artikel draagt ook een aantal voorstellen voor verbetering aan, die we ook hier zouden moeten doorvoeren (beperking van het aantal soorten rechten: ik heb ‘naburige rechten’ naast ‘auteursrechten’ altijd idioot gevonden; weghalen van onnodige intermediairs; het geven van expliciete rechten aan consumenten.)
Zelf zou ik nog verder willen gaan, en bijvoorbeeld het alleenrecht op reproductie geheel afschaffen (op gronden dat het A. niet relevant is, en B. niet te handhaven is). Blijft over een recht op publiek maken, dat door zijn aard, veel makkelijker te handhaven is — en kunnen we een hele berg complexe uitzonderingen voor caching, back-ups en priv?kopie?n gelijk schrappen.
@Mattie (#54):
De gedachte alleen al laat mijn bloed koken. Ik probeer rustig te blijven door te denken dat het zo’n vaart wel niet zal lopen:
Goede encryptie is geen ‘service’, maar een applicatie (software dus) die door eindgebruikers gebruikt wordt. De communicatielijn zelf is de enige service, en die kan geen onderscheid maken tussen encrypted en non-encrypted data.
Het voorstel lijkt hier op te reageren door ook bepaalde software te verbieden. Zoals ook in het artikel staat, is zo’n verbod beperkt tot nationaal niveau, en kan de rest van de wereld onbeperkt encrypten en encryptie-software aanbieden. Zelfs als zo’n verbod effectief is, zal het land waarvoor het geldt vooral de eigen bevolking benadelen t.o.v. de rest van de wereld. Zoals uit het artikel blijkt, wordt de overheid zelf, die vaak van de zelfde producten gebruik maakt, ook significant kwetsbaarder.
Handhaving zal waarschijnlijk net zo lastig zijn als bij het auteursrecht. Zulke ‘illegale’ software wordt natuurlijk volop in het illegale circuit uitgewisseld.
Toch blijft het eng, zo’n overheid vol met waanidee?n.
Hey, Wat super interessant allemaal. Erg leuk om te lezen.