Regelmatig krijg ik in diverse varianten de vraag of een stiekem gemaakte geluidsopname van een gesprek gebruikt mag worden als bewijs. Dit meestal naar aanleiding van mijn artikel Opnemen van gesprekken, waarin dat met zoveel woorden staat:
Een telefoongesprek opnemen dat je zelf voert, mag je dus opnemen – ook wanneer je dat niet meldt aan de tegenpartij. Alleen het heimelijk opnemen van zo’n gesprek zonder deelnemer te zijn is dus strafbaar (tenzij je toestemming hebt van één van de deelnemers).
Dit artikel gaat over de context van het strafrecht: het is verboden gesprekken af te luisteren met een technisch hulpmiddel als je geen deelnemer bent. Dat betekent dus dat als je wél deelnemer bent (of namens een deelnemer handelt) je wél het gesprek mag afluisteren en opnemen. Publiceren van die opname zal vaak wel een schending van de privacy van de wederpartij opleveren, dus daar zul je een fors nieuwsbelang voor moeten hebben.
Gebruik als bewijs is eigenlijk altijd toegestaan. In het gewone (civiele) recht gelden namelijk geen specifieke eisen voor hoe het bewijs verkregen mag zijn. De rechter mag zelf alles beoordelen op de merites. Hij hoeft bewijs niet uit te sluiten omdat het een stiekeme opname is. Wel zou hij het bewijs anders kunnen waarderen: een informeel gesprekje op de vrijmibo zal minder bewijskracht hebben over de intenties van een bedrijf dan een formele verklaring van de directie bij een persconferentie. Maar dat gaat dan over de inhoud, niet over de vorm.
Er zijn diverse rechtszaken waarbij partijen hebben geprobeerd een geluidsopname van tafel te krijgen met het argument dat deze onrechtmatig is verkregen. Dat wordt echter niet geaccepteerd. De Hoge Raad oordeelde in 1987 dat voor uitsluiting van bewijs sprake moet zijn van een “rechtens ontoelaatbare inbreuk op de privacy, zulks op basis van bijkomende omstandigheden die deze conclusie rechtvaardigen”. Oftewel: een inbreuk op zich is niet genoeg, het moet wel een hele erge zijn.
Op grond van deze uitspraak vond de Amsterdamse rechter dat een gespreksopname tussen een werkgever en werknemer best beluisterd mocht worden. De werkgever zat in een zakelijk gesprek, en een beroep op de privacy is dan niet doorslaggevend.
De rechtbank Groningen formuleerde in 2010 het als volgt:
Of het opnemen van een gesprek zonder dat de wederpartij hiervan op de hoogte is onrechtmatig is, hangt volgens de jurisprudentie af van de omstandigheden van het geval. Dat de opname is gemaakt met het doel deze als bewijs te kunnen gebruiken en het gesprek daarop gericht is geweest maakt het opnemen van dat gesprek, anders dan [de wederpartij] meent, op zich nog niet onrechtmatig. Met betrekking tot het onderhavige gesprek is van belang dat het in een zakelijke setting plaatsvond en “voor zover daaruit in de dagvaarding is geciteerd- niet over zaken ging die de persoonlijke levenssfeer betreffen.
Deze uitspraken laten ruimte open voor uitsluiting van het bewijs wanneer het gesprek zeer persoonlijk is. Ik kan me echter geen situatie voorstellen waarin je zo’n gesprek aan zou willen voeren in een rechtszaak. Wat voor zaak zou dat dan zijn? Héél misschien een rechtszaak over een echtscheiding. Als daar een van de partners in een intiem moment een bekentenis doet, en de andere partner heeft dat opgenomen en speelt dat dan af in de zitting over wie de kinderen krijgt, dan kan ik me voorstellen dat dat niet goed valt bij de rechter. Maar dat lijkt me wel een erg hoge uitzondering.
Arnoud
Zou het in dat laatste geval nog uitmaken als je dit achter gesloten deuren beluistert? Geen idee of die optie bestaat in NL of is het enn 100% keuze gesloten deuren of open deuren?
Normaal zijn rechtszaken openbaar, dus het publiek kan dan meeluisteren. Dat is wel een goed punt inderdaad. Ik zou dan ook in de praktijk eerder een transcriptie verwachten bij de stukken. Die kan het publiek niet inzien immers. Pas als men tijdens de zitting gaat twisten daarover kan afdraaien gepast zijn. Maar ik heb geen idee of de rechter dan het publiek even de zaal uit kán sturen om in alle rust te luisteren.
@2 Arnoud : en waarom niet de zaal uitsturen? Deden ze bij de Apple vs Samsung zaak toch ook in Nederland? Als het even confidentieel wordt… Afijn om een lang verhaal kort te maken mag een ieder dus eigenlijk een gesprek opnemen wanneer deze in discussie treedt met bijvoorbeeld een aannemer die zijn afspraken niet nakomt of slecht werk leverd e.d. en mocht deze daarin iets zeggen dat tegen hem gebruikt kan worden in een rechtzaak, dat dit dus mag? Dat haal ik uit je verhaal tenminste.
Ja, je mag zo’n gesprek opnemen om als bewijs te gebruiken. Waar ik altijd bang voor ben is dat mensen ophouden te lezen bij “je mag opnemen” en dan denken “mooi dan knal ik het op Youtube ook, kan iedereen horen hoe slecht aannemer Jansen uit Emmen, 06-1234567890, eigenlijk is”. Dat laatste mag natuurlijk niet.
Interessant is echter die kwestie tussen BNN en Albert Verlinde, waar BNN dus zwaar werd beboet voor het afluisteren van Albert en Onno Hoes. Wat BNN hiermee heeft opgenomen zou niet mogen worden uitgezonden. Maar wat als Albert en Onno in een gesprek een misdrijf aan het voorbereiden waren? Die opname zou dan wel toelaatbaar zijn in een civiele rechtzaak? En zou dat dan ook nieuwswaarde hebben?
Wat BNN deed, is inderdaad strafbaar. Zij luisterden af zonder deelnemer te zijn. Hadden ze met Verlinde gepraat met een opname-apparaat in de binnenzak, of met dat Oor naast ze op tafel, dan zou er geen strafbaar feit zijn begaan.
Maar hoe dan ook mag de opname als bewijs worden gebruikt. Of het nu gaat om misdrijven of civiele claims, een opname is bruikbaar. Geheel los daarvan kun je strafrechtelijk worden vervolgd als je misdrijven hebt begaan bij het maken of verkrijgen van het bewijs.
Waarom mogen Tros Radar, Opgelicht! en Alberto Stegeman hun telefoongesprekken met derden wel uitzenden op TV en precies kenbaar maken om wie het gaat?
Wikipedia: ” Iedereen die journalistiek bedrijft kan zich in Nederland en België journalist noemen, ongeacht voor welk medium hij of zij werkt en of het bezoldigd gebeurt of niet. “
Die programma’s dóen dat maar het is zeker niet gezegd dat ze het ook mógen. Van tijd tot tijd zijn er rechtszaken waarin de rechter het onzorgvuldig of een privacyschending vindt om een verborgencameragesprek uit te zenden. Zie bv. deze zaak over een overvalinterview door Opgelicht!, terwijl in deze zaak Stegeman (die overigens Albertus heet in het echt zie ik) de opnames wel mochten uitgezonden mits de geïnterviewde dierenhandelaar onherkenbaar werd gemaakt.
Daarnaast moet je wel een bijdrage aan enig maatschappelijk relevant debat leveren. De tekst “aannemer Jansen uit Emmen is een prutser, huur hem niet” lijkt me niet echt een bijdrage leveren.
Toevallig vond ik ook nog dit arrest waarbij de buren telefoongesprekken hadden afgeluisterd met de babyfoon (wtf?) en de opnames als bewijs in een strafzaak mochten worden gebruikt. Dat de opnamen illegaal waren, maakte het bewijs niet ongeldig.
@8 Arnoud: heb je wel even gegoogled op “aannemer jansen uit Emmen” voor je een zekere aannemer Jansen uit Emmen op je dak krijgt omdat je hem als prutser lijkt te bestempelen? 😉
@arnoud: volgens mij zit je met “aannemer jansen is een prutser, huur hem niet” veel meer in de richting van smaad dan van privacyschending. Sowieso lijkt het me dat een gesprek opnemen als bewijsvoering van een andere orde is dan opnemen om iemand aan de schandpaal te nagelen. Ik neem standaard mijn gesprekken met grote bedrijven op, juist om een ‘backlog’ te hebben van wat er is gebeurd/afgesproken (en zodat het ook een stuk makkelijker wordt voor de rechtsbijstand).
@gronk: Klopt, maar je noemt óók zijn naam en telefoonnummer en dat is een privacyschending. Het is immers zijn mobiele telefoon.
Opnemen is zonder meer geen probleem, het is het publiceren waar het fout gaat.
@Sjoerd, er is wel een bouwbedrijf Jansen in Emmen maar geen aannemer. Zit wel enig verschil tussen, net zoals er tussen jurist en advocaat verschillen zitten. 🙂 Maar de tekst ???aannemer Jansen uit Emmen is een prutser, huur hem niet??? kan als een mening worden geformuleerd: “Ik vind aannemer Jansen uit Emmen een prutser, huur hem niet.” is een mening. En tevens smadelijk maar dan is altijd weer de vraag of meningsuitingen een hoger belang hebben dan smaad. En bij televisie-programma’s is er natuurlijk nog de journalistieke invalshoek die soms wat extra vrijheden toestaat.
Maar ik denk opeens aan iets anders: Radio! Stel voor dat er een radio-programma is waarbij willekeurige personen live op de radio worden gebeld, gewoon voor de show. Mogelijk dat die personen door anderen zijn opgegeven voor dit programma of zo, maar hoe dan ook, radiopresentator belt met meneer X, meneer X neemt op en is meteen live op de radio te horen. Dat lijkt mij niet te mogen, toch?
@Wim, zo’n overvalinterview kan al heel snel een privacyschending zijn, maar je lijdt daar zó weinig schade door dat niemand erover gaat procederen.
@Arnoud, moet er dan schade zijn in geval van privacy-schending?
Of zoals ons aller vrienden Jensen en Papparazzi deden, twee mensen met elkaar verbinden, en als derde zonder iets te zeggen meeluisteren 🙂
Vooral het gesprek indertijd met Huub Stapel en Nelly Frijda was interessant 😉
@Wim, om een rechtszaak te beginnen moet er wel iets te vorderen zijn. En formeel heb je bij een onrechtmatige daad alleen recht op schadevergoeding (art. 6:162 BW), hoewel je misschien ook wat hebt aan de rectificatie (art. 6:167 BW). Zie titel 3 BW.
@ Elroy #15
Het lijkt me dat je dan als omroep geen aan het gesprek deelnemende partij meer bent en dus met de opname c.q. life uitzending in overtreding bent.
@Arnoud, wat kunnen Albert Verlinde en Onno Hoes dan als schade claimen tegen BNN, Sophie Hilbrand en Filemon Wesselink? Okay, er is een strafrechtelijke zaak gaande maar buiten die strafrechtelijke kwestie, kunnen Albert en Onno nog verdere schade claimen, behalve dan advocaatkosten? Overigens, deze ‘Albert-tapes’ waren een actie van BNN om eens te kijken hoe ver programmamakers eigenlijk mogen gaan met heimelijk opgenomen geluid en beeld. Albert Verlinde was hierbij als slachtoffer gekozen omdat Albert in zijn programma weer de Yolanthe/Westley beelden liet zien, waarna hun relatie opeens publiekelijk bekend raakte. En die beelden mochten kennelijk wel getoond worden wegens hun nieuwswaarde. De geluidsfragmenten van Albert en Onno weer niet, want deze hadden kennelijk te weinig nieuwswaarde… Maar goed, nieuwsmedia en de pers gaan soms veel te ver in hun acties om maar nieuws te verzamelen. Probleem is alleen dat je dus aan moet tonen dat je schade hebt en hoeveel die schade is, terwijl dergelijke schade moeilijk meetbaar is. Stel dat het je baan kost omdat je live in een radioprogramma je baas uitscheldt, terwijl je niet beseft dat dit live wordt uitgezonden… Schade: baan kwijt! Maar hoeveel is dat dan? Hoe bereken je dergelijke schade? Reputatie-schade heeft een niet te lezen prijskaartje…
Ikzelf heb ongevraagd tijdens gesprekken met de gezinsvoogd geluidsopnames gemaakt. Deze ga ik binnenkort overhandigen aan de vestigingsmanager.
HEEL VERSTANDIG!!
en hoe zit het dan met geluids/video’s opanmes, foto’s knippen en opnemen van telefoongesprekken die iemand als bewijs wil gaan gebruiken in een rechtszaak terwijl ik hem nadrukkelijk gezegd heb en op schrift gezet heb en hem heb laten lezen en afschrift van gegeven heb dat ik daar geen toestemming voor geef? is dat dan nog rechtsgeldig??
Merel, Jij mag heel hard zeggen “ik wil dat niet” en de rechter zal dat meewegen. Hoeveel gewicht dat heeft hangt van de omstandigheden af. Met een beroep op het portretrecht kun je publicatie van foto’s waar je herkenbaar op staat verbieden. Waar het gaat om bewijsmateriaal (in een rechtszaak) zal een rechter niet snel iets uitsluiten, omdat in het recht waarheidsvinding heel belangrijk gevonden wordt. Dat wil niet zeggen dat alle stukken opeens op straat komen te liggen; de rechter kan (delen van) het dossier vertrouwelijk verklaren.
@Merel, als de stiekem gemaakte opname daarna als bewijslast wordt gebruikt dan kun je daar verder niets aan doen. Een rechter zal het gewoon toelaten als bewijs. Maar natuurlijk kan je hebben afgesproken dat er geen opname gemaakt mocht worden onder een boete-beding en als dan toch een opname wordt gemaakt kun je die boete dus claimen, ook al wordt die opname tegen jou gebruikt als bewijs. Als je als werkgever dus je werknemers verbiedt om te fotograferen binnen het kantoor op straf van ontslag op staande voet, en een werknemer neemt vervolgens toch foto’s van hoe jij achter je bureau een fles Vodka naar binnen slurpt om vervolgens in de auto naar huis te rijden dan hebben jullie beiden een probleem. Jij, omdat de werknemer dan kan bewijzen dat je een alcohol-probleem hebt maar ook die werknemer omdat je hem nu op staande voet kunt ontslaan.
Dit is het klokkenluiders-probleem. Klokkenluiders merken dan op dat er ergens gefraudeerd wordt maar door beroepsgeheimen kunnen ze dit niet melden. Als ze dat dan toch doen is dat dapper maar grote kans dat ze ontslagen worden en boetes en schade moeten gaan betalen. Een mooi voorbeeld hiervan is Gerrit de Wit, die fraude en corruptie binnen het minesterie van VROM bloot legde en daarvoor werd geprezen en vervolgens werd ontslagen.
in mijn geval gaat het over een prive situatie en ik word behoorlijk gestalkt door een gesteelijk gestoorde wat vast staat. dus als die maar doen en laten waten ze willen moet ik er maar voor boete ?? rare instelling hier in nederland dan kan ik ook wel alles gaan opnemen voor het geval dat ik het als bewijs kan gaan gebruiken?? ik snap niks meer van de wet!!
Ook ik heb opnames gemaakt tijdens gesprekken met jeugdzorg. De reden was omdat de gezinsvoogd niet te vertrouwen was. Deze opnames zijn gemaakt zonder dat iemand er van wist. Ooit hoop ik ze te kunnen gebruiken.
Zal moeilijk worden. Ik had opnames gemaakt van gesprekken met zorg medewerker. De rechter liet me niet eens de foto’s zien laatstaan de opnames laten horen. het ligt ook een beetje aan de rechter, maar ik geef je weinig kans. succes
@Merel in zo’n geval lijkt het me zonder meer gerechtvaardigd om alsnog de opnames te maken en als bewijs te gebruiken. Zonder de opnames krijg je de bewijzen niet rond, dus je moet wel. Natuurlijk de beelden alleen aan de politie geven.
@Erik: Gebruik bij de politie of in een tuchtrechtszaak tegen de voogd zou kunnen. Gebruik door ze op Youtube te zetten en haar zo aan de schandpaal te nagelen mag niet.
@Arnoud: bedankt voor je reactie, door het lezen van je artikel kwam ik er inderdaad achter dat ik het kan gebruiken.
Ik en mijn vrouw zijn nu helaas aan het scheiden. Er is heel veel door mijn vrouw bij de voorloopige voorzieningen gezegd die ik nu met behulp van de opgenomen gesprekken tussen ons kan bewijzen dat dat niet zo was en alles een leugen was. De (hoofd)rechtszaak komt er nog aan en het gaat om de kinderen. Ik heb begrepen van mijn advocaat dat ik wel de geprekken kan opnemen maar de rechter er toch niet naar zal luisteren. ??? Door de rechter is ook opdracht aan de raad voor de kinderbescherming gegeven om een onderzoek te starten. Van deze heb ik te horen gekregen dat het niet rechtsgeldig zou zijn omdat ik haar toestemming niet hebt gevraagd. Hoe kan het dan dat de raad dit tegen mij zegt. Is er iets wat ik hun kan laten zien waardoor ze toch de opnames beluisteren?? B.V.D.
Laat ze de volgende keer dit maar lezen. Ik heb het tegenwoordig standaard op zak aangezien rvdk/bjz standaard huilen dat ze geen toestemming geven voor de opname. Zij hebben niks te willen het is je recht!
Wetboek van strafrecht Titel V. Misdrijven tegen de openbare orde Artikel 139a 1. Met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de vierde categorie wordt gestraft hij die met een technisch hulpmiddel een gesprek dat in een woning, besloten lokaal of erf wordt gevoerd opzettelijk: 1°. anders dan in opdracht van een deelnemer aan dat gesprek afluistert; 2°. zonder deelnemer aan dat gesprek te zijn en anders dan in opdracht van zulk een deelnemer opneemt. 2. Het eerste lid is niet van toepassing op het opnemen: 1°. van gegevens die worden verwerkt of overgedragen door middel van telecommunicatie of door middel van een geautomatiseerd werk; 2°. behoudens in geval van kennelijk misbruik, met een technisch hulpmiddel dat op gezag van degene bij wie de woning, het lokaal of het erf in gebruik is, niet heimelijk aanwezig is; 3°. ter uitvoering van de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten 2002 .
Ik kan met mijn telefoon met 1 druk op de knop een heel gesprek vast leggen. Zo deed ik dat ook met een creditcard maatschappij. Hiervan heb ik de tegenpartij niet op de hoogte gesteld. Tijdens dat gesprek is er een afspraak gemaakt en goedkeuring uitgesproken op de manier waarop ik de achterstand ga inhalen.
Nu werd ik vandaag weer gebeld door die maatschappij, andere dame, en die ging er dwars tegen in, dreigend met BKR etc. Nu heb ik mijn Wft certificaten dus ik weet wat er wel en niet kan gaan gebeuren met betrekking tot achterstanden en consumptieve kredieten.
Deze dame bracht ik op de hoogte van het feit dat ik reeds een afspraak had staan en dat dit ook door mij is vastgelegd. Uiteraard was ze not amused, maar gaf ze dus ook aan dat het strafbaar is en dat ze daar geen toestemming voor gaven en dat ik het dus ook niet mocht gebruiken en als ik dat wel ging doen dat ik een groot probleem zou hebben.
Als ik je artikel lees, klopt het dan dat ik haar weerwoord kan verwerpen en kan opnemen wat ik wil zolang ik gespreksdeelnemer ben en het niet zal openbaren tenzij in een rechtbank?
Het is niet strafbaar om gesprekken op te nemen als je deelnemer bent. In de strafwet staat letterlijk dat men pas strafbaar is als men geen deelnemer is. Zie Opnemen van gesprekken.
Inhoeverre zijn omroepen strafbaar als een gefilmde (overduidelijk) geen teostemming heeft gegeven ? Nu wordt zijn gezicht onherkenbaar gemaakt (maar veelal zullen bekenden hem toch herkennen aan de comibatie van stem, houding en auto), maar zijn stem (het gesprek met de agenten) wordt dus gewoon wel gewoon uitgezonden. Kan een programma als blik-op-de-weg nu rekenen op een forse schadeclaim als iemand een beroep op bovenstaand artikel gaat doen ?
Blik op de weg heeft daar een keer een rechtszaak over gehad én gewonnen (vonnis). Meneer daar was precies zo onherkenbaar gemaakt en had precies dat argument dat kennissen hem nog herkenden. Maar het educatieve/informerende karakter van BODW en het feit dat hij in het openbaar de wet overtrad, maakte dat uitzending toch mocht. Er valt dus niets te claimen en sowieso niets “fors” – we zijn in Nederland zeer karig met emotionele schadevergoeding.
Mogen er in de rechtbank geluidsopnames worden gemaakt? Regel is dat de rechter de orde handhaaft. In mijn zaak heb ik stiekem opnames gemaakt, kopie proces verbaal opgevraagd en inderdaad, zaken positief voor mij stonden er niet in dus zaak verloren.
Ik kan je een hele goede reden geven om bandopname of filmmateriaal te laten zien/horen bij een rechtszaak n.l. als je tegen een verpleegtehuis of een mentor die zich misdraagt iets probeert te bereiken. Het is alleen zo dat de rechter er om moet verzoeken, anders kan je het vergeten. je kan de filmpjes bekijken op mijn twitter account genaamd klachtenoverdezorg Schrik niet, vr.gr. M. Barendsen
Hoe zit het als het gesprek wordt opgenomen en je komt hier tijdens dat gesprek achter. Mag je dan verlangen dat iemand de opname stopt?
Dat kun je niet afdwingen. Je hebt weinig keus anders dan héél duidelijk maken waarom je dit niet wilt en dan ophangen.
Hier zit ik ook mee,aangezien dat mensen die bijvoorbeeld een psychische stoornis hebben,die gewoon weg door bijv instanties niet serieus worden genomen,in mom het is toch maar een gek moet je met een korrel zout nemen,normaal persoon A en persoon B is hun word tegen zijn woord,dat is natuurlijk iets anders. Maar iemand die dingen zeggen wat niet door de beugel kan ,dan is het wel prettig om dit als bewijs aan te voeren En gewoon hun er niet weg mee laten komen,van het is maar een gek die moet je niet eserieus nemen,en bovendien is het mijn huis,ik maak hier mijn wetten,en zo niet mag justitie mijn huur gaan betalen dan hebben ze pas wat in te brengen zo niet,dan gewoon weg mond houwe
Nu hebben wij een meningsverschil met onze zorgverzekering over de door hun gestuurde nota overzicht waarbij wij hebben geconstateerd dat de zorgverzekeraar een foute omschrijving heeft gezet, waardooor wij een gedeelte van de declaratie niet wordt vergoed. Het betreft een declaratie van een endodontologische behandeling te zijn van onze 13 jarige zoon. We hebben eerst een begroting naar de zorgverzekeraar gestuurd die goed gekeurd is en waarbij wijj ook een brief van hun hebben ontvangen dat alles zou worden vergoed. Nu viel de uiteindelijke nota honderden euro lager uit en hebben ze de posten van de nota verkeerd overgenomen. Nu zijn we al een paar maanden verder, maar we moeten wachten totdat ze ons terug zou bellen en dat gebeurt telkens niet. Nu wil ik een volgend gesprek met de zorgverzekeraar gaan opnemen zonder hun daar in kennis van te nemen en wil weten of ik dat wettelijk zo maar mag doen. Als ik dit niet zou doen, dan is het mijn woord tegen het die van de zorgverzekeraar. Heeft de zorgverzekeraar toegegeven dat ze een fout hebben gemaakt, maar dat ze het door een bepaalde afdeling moeten uitzoeken en daar hebben wij nog steeds geen antwoord op terug gekregen. Het is heel simpel. Ze moeten die fout corrigeren en het bedrag wat wij tegoed hebben op onze rekening terug overmaken.
Zoals Arnoud aangeeft in de post kun je ieder gesprek gewoon opnemen zolang je zelf deelnemer bent aan dat gesprek. Je hoeft daarbij de andere deelnemers niet in te lichten. Op die manier kun je dus het gesprek vastleggen en gebruiken als bewijs in een eventuele gerechtelijke procedure. Wat niet mag, is het gesprek publiceren zonder toestemming van de overige deelnemers. Je mag het gesprek dus wel tijdens een rechtzaak laten horen, maar niet op Dumpert of YouTube plaatsen zodat anderen het ook kunnen horen. Waar het uiteindelijk om gaat is in hoeverre de privacy van iemand wordt geschaadt tegenover het gewin van de opname zelf. Deze als bewijslast gebruiken is een duidelijk gewin dat zwaarder weegt dan de privacy. Het gesprek gebruiken ter vermaak van vrienden en familie is dat weer niet. Het gesprek laten horen tijdens een nieuwsitem op televisie is twijfelachtig en hangt af van hoe zwaar het uiteindelijk meetelt in de nieuwswaarde ervan. Maar opnemen om de verzekeraar aan hun mondelinge afspraken te houden valt gewoon onder bewijslast verzamelen. Jouw redenen wegen dan zwaarder dan de privacy.
Maar wat als je bewijslast op een blog/of website wil plaatsen?
Bewijs op een blog plaatsen mag alleen als dat de enige manier is om een misstand van algemeen belang aan de kaak te stellen. Je moet het eerst zonder publicatie van het bewijs proberen, dus citeren van kleine stukjes (“Ik heb geluidsopnames in mijn bezit waarop A te horen is terwijl hij zegt…”). En als je een opname online zet dan altijd privédingen (zoals iemands naam of 06-nummer als dat te horen is) uitbliepen.
Hallo Arnoud. Ik heb een tweetal vragen aangaande deze kwestie. Ik heb een gesprek opgenomen tussen mij en mijn directeur. Daarin heeft hij mij een aantal keer zonder aanleiding psychisch ziek genoemd, heeft geprobeerd me te chanteren en me vergeleken met Hitler. Daarnaast heeft hij een mij een voorstel gedaan om me met behoud van baan naar een ander team over te zetten wanneer ik met een psycholoog zou praten. Na vier gesprekken met een psycholoog heeft hij me alsnog ontslagen en nog even ijskoud vermeld dat hij me toch nooit over had geplaatst en altijd al van plan was me te ontslaan.
Nu zijn hier al een aantal rechtzaken over geweest en ik ben ondertussen weg. Echter is me nu ter ore gekomen dat hij mij bij mijn ex-collega’s zwart maakt en leugens over mij verspreid. Is dit genoeg motivatie om de opnames openbaar te maken (zeg: youtube), zodat ik mijn naam kan zuiveren? Smaad of laster liggen om de hoek, maar is dit gerechtvaardigd? (er zitten geen persoonlijke stukken in de opnames, ik laat alleen de dingen horen waarover de andere partij een verkeerde en onjuiste weergave geeft)
En omdat je het over nieuwswaardigheid van opnamens had, is mijn tweede vraag: hoe wordt dat beoordeeld? Alvast bedankt voor de eventuele reactie.
Karim, welke afspraken zijn er rond je vertrek gemaakt? Het is niet ongebruikelijk dat afgesproken wordt dat werkgever en werknemer positief over elkaar blijven spreken (en dat geldt dan net zo goed voor jou als voor je ex-werkgever.) De juridisch nette weg is om je ex-werkgever (schriftelijk) te manen om de laster te staken, dat kun je ook via een advocaat doen. Om juridisch sterker te staan zul je bewijs moeten verzamelen: aan je collega’s vragen wat je ex-baas gezegd heeft en onder welke omstandigheden en dat opschrijven: Collega A verklaart dat Baas op [datum] tijdens … gezegd heeft dat …
Ik zie niet veel nieuwswaarde in “Mijn ex-baas is een eikel”, tenzij die ex-baas een ‘Bekende Nederlander’ is.
MathFox: er zijn, naast financiele afspraken, geen verdere afspraken gemaakt. Ik heb een interne klacht ingediend bij het bedrijf, waarna ik een dag later via mijn advocaat een mail kreeg die zijn advocaat had gestuurd over dat het geen doen was om nog een klacht in te dienen en de “organisatie daarmee te belasten” als we al tot een overeenkomst gekomen waren. Voor mij staat dat helemaal los van de financiele afhandeling. Hij heeft dingen gedaan die niet door de beugel kunnen, en daar zal hij verantwoording voor moeten afleggen. Een directeur die zijn eigen medewerkers voorliegt en uitscheldt? En dat terwijl ik voor een zorgorganisatie werk, wiens core business het zorgen voor mensen is…
Daarnaast weet ik van anderen wat hij precies gezegd heeft, alleen is er sinds deze zaak een angst cultuur gekweekt en wil niemand “on the record” vertellen wat er gezegd is. Ik kan dus geen namen van collega’s gebruiken helaas.
Er is volgens mij nog wel een verschil tussen het laten horen van de opname aan een ex-collega en het plaatsen van de opnames op Youtube. Als je het alleen maar je naam wilt zuiveren bij deze collega’s, zou dat toch voldoende moeten zijn?
Wat mij zorgen baart is dat jij vervolgens tot vier keer toe bij een psycholoog bent geweest. Dat zorgt ervoor dat het oordeel van deze psycholoog ook van belang is in deze kwestie. Ik snap dat je dit wegens baanbehoud deed, maar het geeft wel aan dat er enorm veel heeft meegespeeld bij deze kwestie. Ook meld je dat er meerdere rechtzaken zijn geweest en ik neem aan dat je deze opnamen tijdens deze rechtzaken hebt gebruikt. Dan is het dus ook van belang om de uitspraak van de rechter mee te wegen. Is deze uitspraak al geweest? Dat jij weet dat deze directeur jou zwart maakt bij jouw ex-collega’s vertelt mij ook dat jij nog contact hebt met ex-collega’s. Ik vraag mij af waarom die directeur doorgaat met jou zwart te maken terwijl jij er niet meer werkt. Dat betekent dat jij kennelijk voor gespreksstof zorgt op het werk. Of je collega’s zijn jou expres aan het stangen door gewoon te beweren dat die directeur over jou roddelt. Je hebt het immers maar van ‘horen zeggen’, en dat is best zwak als bewijslast. Zoals gezegd, het lijkt mij dat er enorm veel aan vooraf is gegaan. Ik weet niet de details maar van wat ik opmaak lijkt het mij dat beide partijen wel het een en ander te verwijten valt. Hoe moeilijk het ook is, probeer gewoon de betere persoon te zijn en zet deze kwestie helemaal van jou af. Die directeur is jouw aandacht gewoon niet waard dus richt je op iets positievers. (En bewaar de opnames, maar ga ze niet publiceren want dan maak je het alleen maar erger.) Je moet niet op zoek gaan naar het conflict maar naar een oplossing. En wat MathFox aangeeft: via je advocaat de directeur manen om te stoppen met jou zwart te maken tegen je ex-collega’s.
Mooi advies! Goed geanalyseerd. Ik sluit me hierbij aan.
Wim: de enige reden dat ik met een psycholoog ben gaan praten, was omdat het voorwaarde was om bij een ander team aan de slag te gaan. Binnen twee minuten na binnenkomen concludeerde de psycholoog dat ik absoluut niet psychisch ziek was en dat hij ook niet snapte dat iemand dat zou kunnen denken (ook dit hebben we uiteraard op tape).
Waar het mij in deze om gaat is het volgende: ik ben weg daar, klaar. Prima. Maar wat ik absoluut niet zal accepteren, op welke wijze dan ook, is dat je mij en vooral mijn functioneren gaat bekritiseren waar dat niet terecht is. Sterker nog, je vertelt de ene na de andere leugen. Niet alleen tegen mij, maar tegen elke medewerker van je organisatie. (en dat zijn er nogal een flink aantal). Die weten niet wat er gaande is, en horen maar één leugenachtige versie van het verhaal. Ik wil alleen maar dat ze de waarheid weten, en dan zelf hun eigen conclusies trekken. En dat men weet wat ik wel of niet gedaan zou hebben, en niet op de verhalen van de directeur afgaat.
Vandaar mijn vraag dus over het publiceren. Met het vrijgeven van de opnames zal ik mijn naam zuiveren, en zal duidelijk worden wat voor bizar vreemd spel de directeur gespeeld heeft. Dit wil hij natuurlijk niet, dus hij zal dreigen met laster of smaad. In welke mate weegt het zuiveren van mijn naam op tegen de smaad/laster van de directeur?
Karim, het probleem is dat je vier gesprekken hebt gehad. Je bent dan psychisch gezond, je had kennelijk wel problemen op de werkplek die je nu kon bespreken. Gewoon even je hart luchten. Er moet toch een heftig conflict aan dit alles vooraf zijn gegaan waardoor die directeur zo tekeer ging. Wie daaraan schuld heeft is verder niet van belang. Wat belangrijk is, is dat er een oplossing komt. Bedenk verder dat die directeur jou kennelijk zo belangrijk vindt, dat hij dus denkt jou zwart te moeten maken tegenover het gehele bedrijf. Ik betwijfel of dat echt het geval is, maar als jij zegt dat het zo is, geloof ik jou. Maar waarom ben jij dan zo belangrijk voor je ex-werkgever?Want volgens mij heeft hij wel betere dingen om te doen dan over jou te roddelen. En als hij zo graag over jou roddelt, dan heeft hij duidelijk een psychisch probleem. Maar de oplossing is dan, nogmaals, heel simpel. Laat je rechtsbijstands-advocaat een brief schrijven naar deze directeur waarin hij wordt gemaand te stoppen met deze roddels op strafe van een bepaald bedrag per roddel. Of zoiets. Laat ook even bepalen hoeveel schade deze roddels jou opleveren zodat je dit in een schadeclaim kunt eisen indien hij toch door blijft gaan. Betreffende het zuiveren van je naam, een publicatie van die opnames zal daar echt niet bij helpen. Je laat het dan juist verder escaleren. Dat is geen oplossing, toch? Bovendien, van een mafkees zoals die directeur kun je toch nooit winnen. Een overwinning op zo’n persoon is gewoon een lege overwinning. Het levert niets op en mensen zullen hun mening over ou toch niet aanpassen. Hoe lang zou hij eigenlijk door blijven gaan als jij laat merken dat je je er niets van aan trekt? Ik geef toe, niets doen is het moeilijkste wat er is, maar is vaak de beste oplossing omdat de andere parij gewoon het conflict wil opzoeken. Wees de betere persoon! (En laat je advocaat die brief schrijven!)
Karim het lijkt er op dat je oude werkgever zelf geestelijk niet in orde is. Ik wens je veel succes en zou alles op het net gooien. vr.gr. Miriam
Miriam, dat is moddergooien bestrijden door zelf met modder terug te gooien. En met het publiceren kan Karim een “onrechtmatige daad” plegen, waarna zijn ex-werkgever bij hem om een schadevergoeding kan vragen.
Hahaha, dank je Miriam, mijn gedachte precies!
Nou een moddergevecht lijkt me terecht in dit geval. Het is zo makkelijk om iemand te beschuldigen op deze manier. Vreemd dat het een onrechtmatige daad wordt als je precies hetzelfde terug doet wat je is aangedaan. Het nederlandse recht zit raar in elkaar. Ik wens Karim het beste.
Een zakelijk gesprek tussen mij en mijn twee vennoten werd heimelijk opgenomen door 1 van mijn vennoten en later gedeeld met de andere vennoot. Maar niet met mij.( ik ben hier via via achter gekomen) In het gesprek werd niets raars gezegd, maar daar waren mijn vennoten wel naar op zoek. Is het feit dat deze opnames wel met elkaar is gedeeld maar niet met mij. Niet een beetje vreemd ? Strafbaar of illegaal ?
Dank voor de informatie op deze pagina. Ik heb in een zakelijk gesprek een deel van dat gesprek opgenomen, zonder dat mijn gesprekspartner daarvan op de hoogte was. Naar nu blijkt zou dit best goed van pas kunnen komen, daar hij ontkent bepaalde zaken te hebben gezegd. Los van de verrassing bij hem en mogelijke ‘betichting’ van onethisch handelen kan ik dus uit jouw informatie opmaken dat dez informatie gewoon vrij bruikbaar en indien nodig ook als bewijs kan dienen, mocht eea in rechte worden uitgevochten?
Groet, Marcel
Dat klopt. Natuurlijk kan hij reageren dat de opname niet volledig is of zelfs is gemanipuleerd, of dat wat je hem daar hoort zeggen niet exact is zoals jij het uitlegt.
Mijn zus en zwager, allebei woonachtig in Duitsland, hebben een conflict dat mogelijk tot een zure scheiding gaat leiden. Nu is mijn zwager al weken lang bezig met video’s opnemen via zijn mobiele toestel. Video’s van hun gesprekken, geruzie en alleen video’s die mogelijk tegen mijn zus zou kunnen werken. Binnenkort moet ze allebei naar de rechter. Mijn vraag is, zijn deze video opnames relevant? Kunnen die worden ingezet als bewijsmateriaal tegen mijn zus. Haar 3 kinderen staan op het spel.
Hallo,
Hoe zit dit als je een telefoongesprek voert uit Nederland met een partij uit het buitenland?
Mag men dan nog steeds heimelijk opnemen?
Dat hangt af van de wetgeving in het buitenland en of je ooit van plan bent om naar dat buitenland af te reizen… Al is het in Nederland toegestaan, sommige landen menen dat hun juristictie voorbij de eigen landgrensen reikt.
Hallo, Ik had een vraag: Als een medewerker van een telecom bedrijf een opgenomen gesprek brand op een cd en dat door verkoopt aan derden. Is dat strafbaar of niet ? Situatie: iemand werkt bij een van de telecom bedrijf in nederland bij de mobiele afdeling. Hij of zij wordt benaderd door een derde persoon om een gesprek op te zoeken die vervolgens te verkopen aan de derden persoon. Indien het zover komt wie is dan aansprakelijk ervoor de telecombedrijf, de medewerker of de persoon die het heeft gekocht.
bvd
IANAL, volgens mij niet strafbaar, maar wel een onrechtmatige daad waarvoor je naar de civielrechtelijke rechter kunt stappen die dan moet beslissen wat er verder zal gebeuren. Verkopen van telefoongesprekken zal niet tot de werkzaamheden van de medewerker behoren en als hij het geld ook nog eens in eigen zak steekt dan wordt het wel strafbaar, omdat hij “steelt” van zijn werkgever. Op staande voet ontslag is dan waar hij minstens op mag rekenen. Plus kosten in de vorm van proceskosten van de civiele rechtzaak, een schadevergoeding voor een aantal betrokken personen en hij moet de koper zijn geld terugbetalen en de CD weer terugeisen voor vernietiging. De koper is niet schuldig, want hij vraagt en er wordt geleverd. De verkoper wordt geacht alleen legaal dergelijke dingen te verkopen, wat betekent dat de gesprekspartners toestemming hebben moeten geven voor het delen van het gesprek met derden. Als de koper echter wist dat het illegaal was dan is de koper wel medeschuldig aan heling. Het telecom-bedrijf is onschuldig, tenzij ze wisten dat dit gebeurde. Als het bedrijf het geld ontving is het zelfs geen diefstal meer aan gaan koper en verkoper vrijuit. Dan is het weer terug naar de onrechtmatige daad. En zo zijn er nog wel meer scenarios die dergelijke kwesties juridisch enorm lastig maken. Zoiets kun je het beste vragen aan een jurist. 😀
Ik ben ook geen jurist maar het zou me toch verbazen als dit niet strafbaar zou zijn. Diefstal is het niet omdat je niets steelt, het gesprek is er immers nog steeds. Je zou hooguit kunnen stellen dat de waarde van het gesprek verminderd is omdat één geïnteresseerde partij het heeft gekocht. Het lijkt me voornamelijk schending van privacy waar één jaar gevangenisstraf op staat. Daarnaast zou het ook computervredebreuk kunnen zijn (je kopieert dingen waar je waarschijnlijk geen toegang toe zou mogen hebben).
Als het strafbaar is, dan is de koper ook strafbaar (heling). Het bedrijf zal niet strafbaar zijn maar kan misschien wel een tik op de vingers krijgen omdat het dit soort gegevens beter zou moeten beveiligen om misbruik te voorkomen.
Het lijkt mij verstandig dat de medewerker eens praat met iemand met een gezond moreel besef…..
Het zou als diefstal gezien kunnen worden omdat de opname van de werkgever is en de medewerker deze verkoopt en het geld in eigen zak steekt. Dat geld is van de werkgever! Als de koper ook weet dat de werknemer het in eigen zak steekt dan is het tevens heling. Het is nog best lastig om een dergelijke kwestie strafrechtelijk aan te pakken omdat daar hard bewijs bij nodig is. Het bedrijf, de medewerker en de koper zullen elkaar allemaal gaan beschuldigen om zo genoeg twijfel te zaaien zodat er geen overtuigend bewijs te verkrijgen is. Sowieso, hoe bewijs je dat medewerker X de dader was? Hoe kom je sowieso aan bewijs als de koper ook onbekend is?
Ook kan het bedrijf niet een zwakke beveiliging verweten worden indien de betreffende medewerker vanuit zijn functie sowieso toegang tot de opnames had. Mogelijk een systeembeheerder die de server beheert met de opnames. Een micro-SD kaart met bijbehorende reader is dusdanig klein dat je deze overal kunt verstoppen en je kunt hem zo in een USB-poort steken en wel 32 GB of meer op dat ding kopieren. Je moet dan wel hele zware beveiliging gaan toepassen tegen dit soort acties, maar die zijn moeilijk te rechtvaardigen als het om b.v. gesprekken gaan van een technische helpdesk van een software-product.
Die medewerker moet zeker meer moreel besef krijgen maar hoe groot zijn de risicos uiteindelijk? Hij zal toch betrapt moeten worden of de koper moet hem verraden. Dit soort spionage-acties vinden best vaak plaats en blijven ook vaak ongestraft omdat niemand het door heeft of omdat het bedrijf niet in de problemen wil komen.
Mijn vriendin die 6 maanden zwanger is bleek mij te besodemieteren met een ander vervolgens zijn we uit elkaar en is zij in onze huurwoning blijven zitten, ik vertrouwde haar niet meer en besloot en telefoon met auto-beantwoord functie neer te leggen ergens in onze woonkamer, wat dus inhoud dat ik ieder moment van de dag kan bellen naar die telefoon om te horen wat er gaande in in huis en wat er besproken word en dit heb ik ook opgenomen. Al direct na de eerste dag kwam ik erachter dat het bedrog nog vele male groter was en dat mevrouw mij een financieel een poot wilt uitdraaien en mij toegang tot mijn nu nog ongeboren baby wilt ontzeggen ook meewerken aan erkenning weigert zij en ze maakt mij compleet zwart en is allemaal sluwe plannen aan het beramen.Dit alles heb ik vastgelegd op haar zuivere audio opnames en dacht dat ik hiermee wel sterk zou staan in de strijd om de rechten en plichten van mijn ongeboren kindje, maar ik lijk na het lezen van deze berichten hier daar niet zo zeker meer van. wat denken jullie?
Ik denk dat je dat beter met een advocaat kan bespreken. Het hangt er nogal wat vanaf wat er dan op die opnamen staat. Het lijkt op Arnouds laatset voorbeeld waarin hij zich kan voorstellen dat zo’n gesprek zo prive/intiem is dat je de privacy schendt.
Maar ik kan me voorstelen dat het net even wat anders ligt als je een gesprek hebt opgenomen waarin besproken wordt hoe ze jou bankrekening wat lichter gaan maken.
Hoe dan ook heb je een probleem met illegaal gemaakte oopnames, dus al worden ze in een civiele zaak als bewijs geaccepteerd. Je hebt meteen zelf het bewijs van je eigen handelen overlegd voor een zaak tegen jou.
Een goede advocaat / jurist kan je wel helpen de afweging te maken of het de moeite is om het als bewijs aan te voeren. En een advocaat heeft een geheimhoudingsplicht/verschoningsrecht, dus die zal je er niet bij lappen. (Hebben juristen dat eigenlijk ook?)
Het is eigenlijk heel eenvoudig: Je bent geen deelnemer aan het gesprek, dus mag je niets opnemen. Als je het wel doet ben je strafbaar. En dan wordt het moeilijk: Je hebt onrechtmatig verkregen opnames, de personen op deze opnames kunnen aangifte doen en dan heb je mogelijkerwijze een strafrechterlijk probleem, echter, de opnames -indien je niet verorrdeelt wordt to het overhandigen c.q. vernietigen van alle opnames en kopien ervan- kan je proberen in een civiele zaak tegen je ex te gebruiken. Het feit dat het bewijs op zich onrechtmatig is verkregen is in Nederland niet automatisch een reden het uit te sluiten. Een vraag die je jezelf echter wel moet stellen is, of je ex je niet al veel langer heeft belatafelt en het kind dus wel jouw kind is.
Hoi Arnoud,
Recent nam ik een telefoongesprek op tussen mij en een Duitser. Ik was in Nederland en de Duitser in Duitsland. Ik heb dit als bewijs tegen de gesprekspartner als bewijs aangeleverd bij de politie in Duitsland. De tegenpartij geeft aan dat ik een strafbaar feit heb gepleegd.
Ik heb erop Gegoogled en ik lijk vast te moeten stellen dat wat ik gedaan heb, ware we beide in Nederland het volgens de Nederlandse Wet wel mag, maar waren we beide in Duitsland het volgens de Duitse Wet niet mag (uitleg).
Maar ik was dus in Nederland en de ander in Duitsland. Mo, Wim ten Brink en Marc zeiden in februari hier al iets over, maar ik vraag me af hoe dit nou zit.
Alvast bedankt!
Ik aarzel een beetje over die uitleg, want in de wet staat “unbefugt” en ik zou dus een bron willen dat het gesprekspartner zijn je niet bevoegd maakt tot opname. Los daarvan is het bij ons zo dat onrechtmatig verkregen bewijs gewoon ingebracht mag worden, tenzij de politie/overheid onrechtmatig handelde bij de verkrijging. Ik kan me moeilijk voorstellen dat dat in Duitsland anders werkt.
Het probleem zit volgens mij echter meer in “niet in het openbaar gesproken” dan in het “onbevoegd”. Het is echter alleen dan strafbaar, als er geen hoger interesse bestaat aan de publicatie van de opgenomen text. In dit geval kan het dus heel goed zijn, dat de tegenpartij blaft. Als de tegenpartij van de illegale opname aangifte doet (het is voor zover ik kan zien geen “offizial delikt” wat ook zonder aangifte door de OvJ moet worden vervolgd) maakt de OvJ (Staatsanwaltschaft) de afweging 1) of er een overwegend hoger interesse aan de publicatie bestaat, die dus de publicatie strafvrij maakt en 2) indien dit interesse niet bestaat, of er een “öffentliches Interesse an Strafverfolgung” bestaat. Aangezien die (schijnbaar) om een civiele zaak zonder groot medieninteresse gaat, zal indien 1) niet van toepassing is onder 2) hoogstwaarschijnlijk de OvJ besluiten te seponeren.
Voor de (straf)zaak waarvoor de opnames als bewijs worden gebruikt zal de rechter een afweging maken, net als in Nederland, met betrekking tot de toelating. Aangezien de politie de opnames niet zelf heeft gemaakt (strengere regels) bestaat een gerede kans dat het bewijs wordt toegelaten.
Je neemt een gesprek op in de tuin, omdat er een zeer ernstig conflict is. Bewijs van de zeer ernstige uitspraken staan nu op de dictafoon. Politie accepteert dit niet. Had ik dit met een telefoon gedaan, dan hadden ze er wel iets mee kunnen doen. Raar verhaal, want het zijn beide geluidsdragers. Hoe staat het eigelijk met de privacy in de tuin, als er duidelijk en zeer hard gesproken wordt, zodat het voor velen te horen valt.
gesprekken worden hier automatisch opgenomen.. (word niet van te voren gemeld)
nu heb ik een geschil met een klant die de factuur, wegens schade niet wilt betalen. in het gesprek is na voren gekomen dat hij dit heeft toegegeven..
Is de geluidsopnamen dan bewijs? of mag ik niet voordragen? of zal de rechter beslissen hier over?